HOFSTAADSE MONIQUE BUYS WERD DERTIENDE BLOEMENFEE VAN AALST ZO ZIE JE DAN MAAR WEER MONIQUE: «Ikheb mijn best gedaan» «DAG AALST, DAG LIEVE MENSEN, DAG ALLEMAAL VAN TEXTIEL NAAR BLOEMENFEE 5-7-9-1973 In een stormende applauszee viel de naam van de Hofstaadse Monique Buys als dertiende bloemenfee in de Keizershallen te Aalst uit de enorme klankkasten. Het was de apoteose van een denderende avond, zoals men die alleen te Aalst kan beleven een smeltkroes van muziek, gejuich en gejoel om er zowaar een onvervalst Aalsters karnavalbal te doen bij verbleken. En midden van dat steeds maar aanzwellend applaus, midden van het oorverdovend gejuich van een rechtgeveerde zaal met meer den tweeduizend uitgelaten mensen, stond Monique op het podium, ietwat stil, overmand als ze was door het sukses, door de ontroering, door haar snelkloppend hartje dat moeilijk al die plotse emoties ineens verwerken kon. Voor haar was het sprookje werkelijkheid geworden zij was de dertiende bloemenfee van Aalst, een begerenswaardige titel, die zij na een hard en spannend zij-aan-zij-gevecht met haar Aalsterse rivale Myriame Boxtael, uit het vuur gesleept had. Op de zondagse bloemenmarkt bood Monique aan Burgemeester M. De Bisschop en Schepen Van den Eede gul een anjer aan. (JDL) De bierhalle, achter de toonzalen der jaarbeurs, was zaterdagavond reeds heel vroeg in een ware feestroes gedompeld. Tussen vier telefoons, een reeks binnenlopende en van- al le s-en-nog-wat-vragende mensen door vond de h. Van de Perre, sekretaris- penningmeester van het Aalsters feestkomitee toch nog de tijd ons een kort interview toe te staan. Deze luimige Aalstenaar, de rond borstigheid in persoon, is zowat de duivel-doet-al in het Aalsters feestkomitee. "Ga zitten", zei ie, terwijl hij zelf een stoel beetpakte, hem achterstevoor plaatste en zo de armen geplooid op de stoelleuning ons vroeg "Awel, wat moet je we ten Hoeveel feeën zijn er te Aalst reeds geweest Al heel veel, lacht hij, want al onze Aalsterse meisjes zojn feeën. Je bedoelt echter bloemenfeeën. Deze avond wordt de dertiende verkozen, alhoewel we voor de veertiende maal verkie zingen inrichten. De eerste fee, was echter geen bloe menfee. Toen zagen we het nog in de textiel. Veertien jaar geleden was Aalst nog een textielstad. Zoals overal in de textielcentra ging deze nijverheid ook in onze stad achteruit. In de plaars ervan kwamen bloemen. Daarom schakelden wij van textiel naar bloemen over. Is de feeverkiezing altijd aan de jaarbeurs gekoppeld ge weest Neen. Vroeger gebeurde het los van elkaar. De laatste jaren werden de twee ge beurtenissen echter tot één manifestatie samengebun deld. Dat komt zowel aan de ene als aan de andere aktiviteit ten goede. Welke jury zetelt er voor de verkiezing Het kan je verwonderen, doch onze jury is enkel samengesteld uit dames, die in de Aalsterse toneelwereld thuishoren. Waarom wij geen mannen nemen, is vlug verklaard onze bloemenfee mag lief en aardig zijn voor een fee is dat voor zichzelf sprkend doch bo vendien moet ze vlot in de omgang zjjn, moet zij een bepaalde ontwikkeling heb ben, moet ze een echte ambassadrice voor haar stad kunnen zijn. Of de meisjes die kwaliteiten hebben, kan een vrouwelijke jury net zo goed als een mannelijke bepalen, en wij sluiten er heel wat vooringenomen heden of favorisme mee uit. Zwetende kellners draafden, de handen boordevol potten schuimend bier, doorheen de zaal, wrongen zich met vele "pardons" doorheen de smalle gangetjes, ploften de pin ten op de tafels, namen hun geld en het drinkgeld aan, zwiepten met een breed gebaar de dikke zweetdruppels uit hun wenkbrau wen en hun "favori's" en haastten zich puffend terug om een nieuwe voorraad bier. Aan de ingang van de zaal werd een verwoede kiesstrijd geleverd foto's, strooibiljetten en stylo's porden de mensen aan om voor een bepaalde kandidate te stem men. En kandidaten waren er voldoende. Niet minder dan zes freules hadden zich aangeboden om mee te dingen naar de titel van "Bloemenfee". Myriame Boxtael uit Aalst, Machtelt Gee- rinck uit Grembergen, Claudine Verbiest uit Essene, Monique Buys uit Hofstade, Linda Van de Velde uit Vossem en Christiane Buys uit Aalst. Zes lieve meisjes, die ergens de hoop koesterden die nacht het feeënkroontje op het hoofd te krijgen. DEFILEE Kwart over tien werden de zes kandidaten in alfabetische volg orde op het podium geroepen. De eerste konfrontatie met Jan pu bliek en de jury kon beginnen. In een lang wit kleed defileerde Chris de twintig meter lange loper langs, te haar kwam Claudine met een kleurrijke japon, Linda droeg een lang groen kleed en een bloese met leuke opspringende pof mouwtjes. In een lange zwarte jurk, bestikt met tientallen kleur rijke bloemetjes defileerde Mach telt onder de spots, terwijl Moni que heel elegant in een lange witte brede broek voorbij de applaudi- serende zaal trok. De favorite kandidate van de Aalstenaars, Myriame trok alle blikken naar zich toe met een kort wit kleedje en een leuk bloesje met roze pofmouwtjes. INTERVIEWS Nq/het afzonderlijk defilee wer den de kandidaten door de conferencier op een interview getrakteerd. Alle kandidaten wisten op een eerder vlotte manier dit vragenspel te door staan. Op de vraag van de interviewer wat zij ging studeren antwoordde Christiane Buys heel lakoniek "Psychologie" en toen de man haar toen vroeg of zij zijn gevoelens doorzag, zei ze heel gevat"Ik ga pas in oktober psychologie studerenen met mannen heb ik nog niet veel ervaring." Waarom zij deelnam was ook vlug uit de doeken gedaan. "Ik hou, zei Chris, heel veel van bloemen en vooral de symboliek der bloemen boeit mij. Bloemen zijn altijd lief, ze kunnen nooit lelijke dingen zeggen." Als ze ooit bloemenfee mocht worden dan zou' Christiane vooral veel voor de Aalsterse ouden van dagen, voor de zieken en de gehandikapten willen doen. Claudine Verbiest had zo pas haar studies voor hostess voltooid. Ze vond dat lang niet voldoende en ging nu nog voor direktiesekreta- resse studeren. Als bloemenfee zou ze Aalst, dat haar heel nauw aan het hart ligt, overal bekend willen maken. Linda Van de Velde draait liefst plaatjes en zij heeft haar hart aan de popmuziek verpand. Of ze zelf een instru ment bespeelde "Ja, lachte Linda, gitaar. Maat het is niet fameus hoorDe Grembergse Machtelt zei dat ze heel veel van Aalst hield, ook al kwam ze uit het gewest Dendermonde. Zij studeert voor regente in Gent. Als hobby heeft de numismatiek haar in zijn ban. Monique Buys uit Hofstade legde met haar interview de hele basis van haar zege. Deze bloemisten dochter had het allemaal heel fijn uitgekiend en wat zij tijdens haar interview klaarspeelde kon vele professionals bekoren. Zij wist zowel de jury als het publiek in haar ban te houden. Mmnique studeert sociale verpleegkunde, heeft als hobby haar studie en als sport beoefent zij fietsen, paard rijden en volgt zij nog diktie- lessen. Toen zij na het korte interview de microfoon in de hand hield, begon Monique een presentatie en een kleine show weg te geven die gedegen vaklui verbaasde. "Dag Aalst, dag jaar beurs, dag Jury, dat bloemenfee, dag lieve mensen, gewoon dag allemaal", begon Monique. Toen vroeg zij de burgemeester op het podium, schonk hem een reuze bloementuil en een zakje uien. "Als symbolen van de stad, zei ze. Toen kreeg het stedelijk feest komitee in de persoon van de h. Singelijn ook zijn bloemen en ajuinen. Het derde bloemenstuk en het derde zakje uien bood zij aan aan de Aalsterse bejaarden in "Sint-Job", hetzelfde geschenk de Kamer der Aalsterse Karnavalprin- sen. Het vierde bloemenstuk én het zakje ajuin bood de lieftallige Monique aan aan het publiek. De heer, gekleed in wit hemd, rode das, een pint in de hand en die bereid was een karnavalliedje te zingen en die het eerst op de scène was mocht het kadootje in naam van het publiek aannemen. Drie heren stormden onder luid gejuich van het publiek naar voor. Het werd uiteindelijk Gerald Blancquaert uit de Kareelstraat die de bloemen, de uien en de kussen mocht in ontvangst ne men. De beide andere heren hadden in al hun ijver de pot bier vergeten. Met een oorverdovend gejuich van de entoesiaste zaal verdween Monique samen met haar majoretten tussen de koulis sen. Toen Myriame Boxtael uit Aalst als laatste kandidaat geïnterviewd werd, dreigde men de zaal af te breken. Een oorverdovend ap plaus steeg op toen zij in haar korte witte rokje te voorschijn kwam. Men voelde het zo zij was de kandidate van heel wat Aalste naars. "Waar kom jij vandaan wou de conferencier weten. "Uit het gat van de Markt", zei Myriame. Het lieve kind studeert voor laborante, haar hobby is toneel en daarvan kregen de juryleden nadien een staaltje. Een voortreffelijk staaltje bovendien. Haar taak als bloemenfee om schreef Myriame heel eenvoudig en lakonisch "Moest ik bloemen fee worden, zei ze, dan wil ik heel eenvoudig een spiegel zijn voor onze stad In een doodse stilte volgde toen de trekking der nummers. Toen begon de stem ming en telden de kandidaten nagelbijtend de minuten af. FEE NICOLE Het zou echter ruim halfeen worden vooraleer de uitslag be kend gemaakt werd. Vooraleer dat gebeurde nam bloemenfee 72, Nicole afscheid. Sereen, spon taan en soms diep ontroerd nam Nicole als bloemenfee '72 af scheid. "Het is een zware taak bloemenfee te zijn, zei ze. Het is niet altijd eenvoudig en soms zeer lastig". Zij dankte de 28 mensen van het feestkomitee die het allemaal mogelijk maken dat Aalst zijn Karnaval heeft, zijn bloemen fee en tal van andere festiviteiten. Fier als een gieter stond de h. Wouters met achtentwintig rode rozen in de armen, rozen die hij van Nicole kreeg als dank. "Eén roosje per komiteelid", zei ze schalks terwijl hijzelf de kussen kreeg. De h. Wouters, eveneens diep ontroerd dankte toen op zijn beurt Nicole, in wie hij de beste bloemenfee der voorbije jaren zag. Als aandenken van de stad kreeg de aftredende fee een tinnen schotel terwijl zij van het feest komitee een houten schotel ten geschenke kreeg. "Wij zijn armer dan de stad, zei de h. Singelijn. Wanneer de stad het met tin zegt, mogen wij het met hout doen." Terwijl het orkest "Auf Wiedersehen" speelde, verliet Nicole, wenend van geluk en ontroering het podium. UITSLAG Voor men met de eigenlijke proklamatie van de uitslag begon, werd er op gewezen dat alle kandidaten op een merkelijk hoog intellektueel vlak stonden, terwijl er anderzijds meegedeeld werd dat het verschil tussen de eerste en de tweede plaats zeer miniem was. In een doodse stilte, onderbroken door een entoesiast applaus na iedere naam werd toen volgende uitslag voorgelezen. Zesde werd Linda, vijfde Claudine, vierde Machteld, derde Chris. Toen steeg de spanning ten top. Toen de naam Myriamme viel, ging de zaal aan het bulderen, want iedereen wist toen dat Monique Buys uit Hofstade het pleit gewonnen had. Monique werd even wit rond haar neusde ontroering overmeester de haar, terwijl Myriame Boxtael heel even moeite had om haar verdriet niet uit te wenen. Het charmante meisje herpakte zich echter vlug en stevig ging zij de handen van de nieuwe bloemenfee drukken en haar geluk wensen met haar overwinning. INSTALLATIE "Juffrouw Monique, zei burge meester De Bisschop, U wordt bloemenfee '73. U wacht een zeer zware taak. Daar straks hebt gij nog tegen mij - en je meende wat je zei - gezegd 'ik wou dat de beste won', en je was er van overtuigd dat jij niet de beste waart. Jury en publiek hebben er anders over geoordeeld, U wordt bloemenfee. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat U Aalst op waardige wijze zult vertegenwoordigen." Toen kroonde bloemenfee Nicole haar opvolgster met het eenvoudi ge kroontje dat zijzelf een jaar gedragen had. Nadat de nieuwe fee de sleutels van haar nieuwe wagen overhan digd waren nam zij afscheid van het publiek, van de jury, van het feestkomitee"Ik zal eindigen zoals ik begonnen ben, zei ze. Dag Aalst, dag allemaal", en terwijl de ontroeringstranen uit haar ogen bolden, verdween ze langzaam, heel langzaam van het podium. KAMIEL MONSIEUR Hoeveel procent van de stemmen heeft de jury De jury heeft vijftig procent en het publiek heeft vijftig procent. Tot daar het korte interview met de h. Van de Perre, die voortdurend in beslaggeno men werd door het komen en vragen van vele mensen. "Hij is de spil, de as waarrond alles draait, zei ons nadien een komiteelid. Zonder het "werkpaard" Van de Perre, werd het op touw zetten van festiviteiten als deze een onmogelijke zaak. Wie de heer Van de Perre die avond bezig gezien heeft, twijfelt geen sekonde aan die uitspraak. K.M. Het verdikt'is nog niet gevallen voor de zes bloemenfee-kandidaten. (JDL) Aalst koos dus weer een Bloemenfee. De veertiende in de reeks als we ons niet vergissen. Buiten het klassieke geruzie onder de hardleerse fans van een of andere kandidate, scheen er geen vuiltje aan de lucht. Tot de uitslag kwam. Eerste werd (en u weet het allemaal wel alMonique, een lief snoetje uit Hofstade. En dat deed de deur dichtWij liggen er nog plat van. Wij die altijd geloofd hebben, rotsvast nogwel, in dat pure Aalsterse chauvinisme. Wij die altijd gedacht hadden, dat geen enkel meisje van buiten onze Keizerlijke Stede, hier ooit een kans tnaakte om "blommefee" te worden komen nu bedrogen uit! Wij tipten enkel en alleen op Chris of Myriam. Maar zo zie je dan maar weer De zoveelste mooie illusie die we kwijt zijn. De zaal en de jury hebben ons diep geschokt. Het was een harde klap Als het ware één donderslag bij helderen hemel. En groot Aalst of géén groot AalstHofstade is voor een echte ajuin "den boitenn". Nu moet je ons niet verkeerd verstaan. Pleger van dit stukje wij moeten ook onze boterham verdienenheeft niks, maar dan ookyuets, tegen onze lieve Monique(Wij zullen het voortaan maar hebben over ónze Monique.) Daarom hebben we een veel te goed hart, maar ondergetekende is het vertrouwen kwijt in dé Aalstenaars, die steeds maar de mond vol hebben over hun chique stad, hun bloemenfee, hun karnaval, hun "zwerte maan"en noem maar op. Studentenklub Universitas zal er wel over denken zoals wij, jaaren ervaring in het verkiezen van een bloemenfee hebben ditmaal gefaald. Wat ons dit jaar ook biezonder opviel was het groot aantal kandidaten. Zo'n lukse heeft het feestkomitee zich nog nooit kunnen "permiteren". Niet minder dan zes kandidaten Waarschijnlijk een teken dat men het allemaal "serieus" zal gaan doen. De lol is er af. En ook de sport van het foefelen met de stembiljetten. Een gezonde sport beoefening die nu totaal over de boeg gaat. Het zotte, de jolige boert, het karnavaleske moet ineens plaats maken voor de diep door fronste ernst. En zeg nu zelf als je niet meer kunt zeuren is de gein kompleet zoek. Waar is de goeie tijd dat we steeds met dezelfde tien toegangskaarten, tien andere personen lieten om stembiljetten gaan. Dat maakte dan zeker al honderd stemmen winst. Alhoewel, iedereen wist dat de tegenpartij net dezelfde truuk toepaste. Ik vermoed dat men in die jaren steeds een boel stembiljetten meer hadden er uiteindelijk kiezers in de bierhal aanwezig waren. Ook zal de bloemenfee dit jaar een heuse gouden kroon krijgen. Wij durven er niet aandenken wat men dat arme kind op het hoofd zal zetten in deze dekadente tijd. Dat wordt dus oppassen geblazen of de één of andere leukerd zou wel eens te veel aandacht aan dat kroontje kunnen schenken. (Monique, zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben Maar kom, Monique schijnt ons een goede, lieve Bloemenfee te zijn, die onze stad steeds stijlvol zal vertegenwoordigen. Nu we toch volledig in de sfeer van de fusies zitten en Hofstade toch een wijk zal worden van Aalst, kunnen we haar zeker beschouwen als een echte Aalstenares. Hopelijk is haar lever sterk genoeg om met de echte Aalstenaars het nodige vocht naar binnen te werken op de vele bals, feesten en vieringen die haar in de loop van het jaar te wachten staan. Om van karnaval maar niet te spreken. Veel geluk en.proficiat. BOB. Abg natrillend van de doorstane emotie, wenend, lachend treffen we de gelukkige Monique Buys, kersverse bloemenfee 1973 aan achter de coulissen, nadat het eerste huldebetoon achter de rug was. Nog wat overrompeld door de zware taak die haar een vol jaar toebedeeld werd, beantwoordde zij graag onze vragen. Als niet-Aalsterse ben je er in geslaagd toch verkozen te worden Ik <had het echt nooit kunnen denken, hoewel ik veel Aalstenaars tot mijn supporters mocht rekenen. Verder stond Hofstade als één man achter mij, maar eigenlijk verwachte ik Myriame als verkozene. Ik had werkelijk een moeilijke tegenkandidate aan haar, bovendien is Myriame een sympatiek meisje en ze had nogal een pak volk in de zaal. Wat betekent zo'n titel nu voor je Ik heb er echt mijn best voor gedaan. Net zoals ik dat zal doen om Aalst als bloemenstad én ajuinenstad het volle jaar naar bcslvermogen te vertegenwoordigen. Maar er komt natuurlijk zoveel bij kijken, dat ik er momenteel toch een beetje van in de war ben. Direkte toekomstplannen Als bloemenfee zal ik mijn taak wel dadelijk moeten aanvangen. De verplichtingen daaraan verbonden zullen waarschijnlijk wel zwaar wegen. Verder zet ik mijn studies, nu ik de humaniora doorlopen heb verder te Gent, voor sociale verpleegkunde. Waar ik niet aan denk is om nog aan andere verkiezingen deel te nemen. Ik laat het bij die ene rijke ervaring, ook omdat Aalst me wel en dan nog als Hofstadenaar nauw aan het Imrt ligt. Geen Dolle-Minnawroeging gekregen met deze verkiezing De vergelijking tussen deze bloemen fee-verkiezing en zomaar een miss-verkiezing gaat niet op. De fysische kwaliteiten staan zeker niet centraal. Het zit hem meer in de presentatie, het kunnen praten, wat van bloemen afweten, en daar weet ik toch wel wat van af, want daar mijn vader bloemist is, ben ik midden de bloemen opgegroeid. Na de spanning van zaterdagnacht in de feesthal mogen alle Aalstenaars gerust zijn. Nicole Ringoir, bloemenfee '72 kreeg een pracht van een opvolgster. LIVINA GEERTS

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1973 | | pagina 5