Weekblad van Dender-
Durme - en
Seheldestreek
JURIDISCHE
DOODSTEEK
BETWISTING GEEFT
AAN AALSTERS BEDRIJF
VAN LIMBERGEN
VERKEERS
PERIKELEN
LUSTRUM MARNIXRING
AALSTENAAR
KON GELIEFDE NIET LATEN
PRINSESSEN OP DE VUIST
AALST 1940-'44
EEN STAD ONDER
DUITSE BEZETTING
De Voorpost
VRIJDAG 26 OKTOBER 1973 - 1e JAARGANG - Nr. 8 - 10 F
EEN UITGAVE VAN
Drukkerij - Uitgeverij
A. De Cuyper-Robberecht pvba
052/240.60
j Verantwoordelijke uitgever:
A. DE CUYPER
:j PCR 115692 (De Cuyper)
445 F
230 F
120 F
Jaarabonnement
Halfjaar:
Trimester:
Neem een goede start
met een huwelijkslijst
bij Van Limbergen
HOOGSTRAAT 28
KATTESTRAAT 73
AALST
AALST
Alle gekende merken samen in één grote
geschenkenzaak
uur
DN
Ltel
Bumper aan bumper dienen
we door de stadscentra voort
te schuiven. Het is een cliché
beeld, maar toch nog altijd
XP" realiteit. Stadsbewoners noch
vroede stadsbestuurders bui
gen zich vooralsnog niet over
witte fietsenplannen. Men
brengt weliswaar de draaien
de vinger niet langer naar het
voorhoofd voor de witte
plannen, doch onder het voor
wendsel de realiteit ernstig
onder ogen te zien, dokteren
urbanisten, ingenieurs
stadsbesturen aan de autopest
wetend dat het slechts een
pleister is op de blijvende
open wonde van de verkeers
drukte. Een eenzame futuro
loog springt met monorails en
neerlegging van totale wijken,
financieel en milieu-onbe
zorgd, soms eens uit de band.
Grote steden wenden pogin
gen aan, met wisselend
sukscs. Provinciesteden,
noemen Aalst, doen het
bescheidener, financiële
noodzaak. De lapmiddelen
op zichzelf reeds bittere
noodzaak heten hier
blauwe zone, gele lijn
éénrichtingsverkeer. Wanneer
de gemeenteraad zijn fiat
geeft, krijgt Aalst binnenkort
enkele dergelijke pleistertjes
erbij. En een ogenblik zullen
de glimmende fortuintjes
op krediet aangeschaft wat
sneller aanschuiven door het
stadscentrum. Deze minieme
en tijdelijke oplossingen ver
minderen de drukte, maar
niet het probleem.
De stedelijke kommissie van
het Verkeer gaf onlangs
gunstig advies aan een reeks
voorstellen. De goede ver
standhouding tussen het
stadsbestuur^ ambtenaren,
politiekommissarissen en de
afgevaardigde van Bruggen
en Wegen blijkt vruchten te
dragen. Als alles goedgestemd
wordt, kunnen wc allen, dank
zij de volledige blauwe zone,
vlugger een parkeerplaatsje
vinden op de Hopmarkt,
worden parkerende vracht-
pj wagens uit het centrum
geweerd en zal stationeerv er-
bod en eenrichtingsverkeer de
haastige automobilist rodeo-
maneuvers onthouden.
Aan de Verkeerskommissie
het initiatief om verdere
goede schikkingen uit te
werken, doch ook blijvende
opties te nemen, om Aalst te
beschermen tegen de blijvend
groeiende verkeersslokop.
Zal de bekende textielververij s.a. Teinturia, gelegen aan
de Dendermondsesteenweg op de grensscheiding tussen
Aalst en Hofstade binnen enkele maanden verdwijnen? De
vraag blijft vooralsnog open want heel veel oplossingen
voor de in het juridische slop geraakte onderneming bie
den zich niet aan. Met een mogelijke verdwijning eind '73
van het bedrijf zou nogmaals een belangrijke schakel van
de Aalsterse bedrijvenreeks doorbroken worden en een
respektabel aantal werknemers op straat staan.
Teinturia is een bedrijf dat
eertijds nauw verwant was
met Fabelta-Aalst. De eko-
nomische moeilijkheden
van laatstgenoemde heb
ben Teinturia gedeeltelijk
beïnvloed, maar toch niet
van die aard om het mee te
sleuren. Het kruciale pro
bleem voor Teinturia, bij de
sluiting van Fabelta-Aalst,
was de bestendiging van
haar waterwinning en lo
zing; beide essentieel voor
de ververij. Waterwinning
en waterafvoer gebeurden
tot op dat ogenblik steeds
via Fabelta.
In dat verband was er
trouwens een handelsak
koord tussen beide onder
nemingen.
STEEKSPEL
Op 30 juni 1971 werden de
gronden van de voormalige
Fabelta-inplanting te Aalst
opgekocht door een speku-
latieve groep, met een
stichtingskapitaal van
300.000 fr. Als eigenaar
kon deze maatschappij
drukking beginnen uitoefe
nen op de ververij. Uit de
procedure die hangend is
tussen de Immobiliënmaat-
schappij en Teinturia blijkt
dat tot 30 juli '73 de ververij
nog zoals voorheen gebruik
kon blijven maken van de
waterwinning. Nadat de
zaak in beroep voorkwam,
luidde het arrest dat aan de
bestaande toestand defini
tief een einde komt op
31 december a.s. Met an
dere woorden de levens
bron voor de ververij zo
er geen oplossing komt
wordt drooggelegd. Wat
meteen het einde van haar
bedrijvigheid en de sluiting
betekent.
OPLOSSINGEN
Heel veel mogelijkheden
resten er niet voor Teintu
ria. Bovendien is de toege
meten termijn om uit de
impasse te geraken bijzon
der krap.
Een eerste alternatief is het
opzetten van een eigen wa
terwinning en afvoersys
teem, dit door het bedreig
de bedrijf zelf en vanzelf
sprekend vóór de gestelde
datum. Het blijft een open
vraag of het te verwezenlij
ken is. Op zijn minst zou
hiervoor staatshulp nodig
zijn.
Een tweede mogelijkheid
kan inhouden dat bij het
Ministerie van Binnenland
se Zaken, een procedure
ingeleid wordt ter onteige
ning van de betreffende
terreinen, met als motief:
openbaar nut. Dat kan
binnen het korte tijdsbe
stek, voor nieuwjaar, ge
beuren. De onteigende
gronden kunnen dan op
langere termijn via de In-
terkommunale, Aalst en
Hofstade, een nieuwe be
stemming krijgen en even
tueel als industrieterrein
erkend worden.
De vraag dient zeker ge
steld te worden of het
bedrijf dat er in algemeen
opzicht niet zo rooskleurig
voorstaat, en dit in een
hoog konjunktuurperiode,
de eventueel toegekende
staatssteun niet zou aan
wenden voor andere pers-
pektieven, om nadien tot
de vaststelling te komen
dat het globale bedrijf toch
dient te verdwijnen.
Een ernstig onderzoek in
dit verband dringt zich op,
of het bedrijf nog langer
levensvatbaar is en dit ook
na een mogelijke ministe
riële hulp via onteigening
en financiële steun.
De bedenking komt zo voor
de geest dat eens te meer
geraakt kan worden aan de
diversiteit van de bedrijfs-
inplantingen in het Aalster-
se, terwijl meer dan twee
honderd werknemers, we
liswaar in een gunstige
konjunkturele periode, mo
gelijks naar een andere
werkgelegenheid dienen uit
te kijken.
Blijft de vraag naar de ver
antwoordelijkheidszin bij
dit juridische steekspel,
van de Immobiliënmaat-
schappij, waarbij alleen dit
laatste reeds de doodsteek
kan toebrengen aan nog
een Aalsters bedrijf.
JOHAN VELGHE
Maurits V. uit Aalst werd verliefd. Dat is een euvel dat iedereen
kan overkomen. Het dramatische bij Maurits was echter dat het
voorwerp van zijn smachtende gevoelens van zijn versnelde
hartkloppingen niet veel weten moest. Erger nog. Ze bleef er
vrieskoud bij. En dat kon Maurits niet kroppen.
Het voortdurend aan haar bel hangen begon het lieve kind op de
duur zodanig de keel en de voeten uit te hangen dat ze kort en
goed besloot om te verhuizen.
Voor Maurits deed dat de deur dicht. Het was de laatste statie van
zijn kruisweg en die wou hij absoluut nog niet gaan. Honderd
keren herhaalde hij voor zichzelf de smeekbede die hij haar
wellicht met patetische bewoordingen en met verheven stem
wou deklameren. Het bleef echter bij herhalen, want Maurits kon
de moed niet vinden de lift te nemen en haar een paar
verdiepingen hoger in hetzelfde gebouw zijn zwanezang te gaan
zingen.
lucht toen hij op 28 augustus jl.
het appartement van zijn
beminde binnenduikelde. Daar
bleek dat het meisje zijner
dromen het echt meende met
de verhuis. Zij was netjes haar
spullen aan het inpakken. Het
sloeg Maurits in de benen.
Razendsnel draaiden de ge
dachten in zijn dronken hoofd
rond. Toen zei hij, het geweer
vooruit als een cincmaskoop--
sheriff: «Koffers pakken is
nutteloos. Ga maar zitten om
te mediteren over de dood!».
Lees door blz. 6
Toen beging Maurits een fout.
Hij ging die moed zoeken, waar
je hem nu precies niet moet
gaan zoeken: hij trok op café
en kwakte enkele pinten naar
binnen. Samen miet het bier
steeg ook de moed in hem. Die
moed werd zelfs meer dan dat.
Om ergens de ernst van zijn
woorden te kunnen onderstre
pen. kocht hij er zich nog een
geweer en een gamma patronen
bij. En Maurits, hij trok op.
samen met zijn smeekbede, zijn
bier. zijn moed en zijn geweer.
De avond kriebelde reeds in de
VALSE KAARTEN EN VEEL HERRIE VOOR
HOPPRINSESVERKIEZING
Wat te Moorscl een plezierige en uitbundige verkiezing van de
Hopprinscs 1973 had moeten worden, is uitgegroeid tot een
betreurenswaardig en ordinair gedoe van de talrijke supporters der
kandidaten met veel harde woorden, geroep, gehuil, en zelfs een
paar klappen. De supporters uit de diverse kampen kregen het
met elkaar aan de stok toen bleek dat er enkele honderden
toegangskaarten-stembiljetten meer werden ingevuld dan er in
feite gedrukt werden. Toen een en ander bekend raakte in de
Katolieke Kring te Moorsel, waar de verkiezing plaatsgreep, was
de stemming eruit. Er vielen zelfs harde woorden, een paar
mensen gingen op de vuist en de kandidaten stonden er met
tranen in de ogen bij. De kroning van de nieuwe prinses, Odille
Van Den Broeck, werd op een paar sekonden afgehandeld. Vele
mensen hadden er genoeg van en verlieten de zaal.
De Marnixring «dient» 5 jaar. Dat vierde deze Vlaamse
socio-kulturele serviceklub vorige zondag te Aalst. Was de ring in
1968 nog een glorieuze onbekende, dan is hij intussen uitgegroeid
tot een alomgekende en -aktieve vereniging die in Vlaanderen, op
gebied van sociaal en kultureel dienstbetoon, onmisbaar werd.
Er waren een groot aantal gezinnen opgekomen voor het
lustrumfeest. De dames werden in de raadszaal van het stadhuis
door de gastvrouwen van Zuid-Oost Vlaanderen ontvangen en
bezochten de diverse Dirk Martenstentoonstellingen. Ook de jeugd
werd bij het lustrumgebeuren betrokken. Via een konfrontatie met
hedendaagse problemen in het Hulp Aktie Kontaktcentrum en e
speurtocht door Aalst, bracht men hen op direkte wijze het wezen
van de klub bij. Voor de marnixleden zelf was er een feestzitting
te voorzien onder de regie van Edgard Saeys. Na een inleidende
voordracht van Bert Corthals heette algemeen voorzitter Vik
Bourgcais de aanwezigen welkom en dankte hij het Aalsterse
stadsbestuur voor de gastvrijheid.
11
alVAN JEF GOOSSENAERTS
TOT NU
Maurits Chevalier gaf daarop
i I een overzicht van het ontstaan
en de groei van de Marnixring.
Het ideaal werd geïnspireerd
door Jef Goossenaerts die zijn
idee aan enkele bekende
ren uit de Denderstreek en
de Vlaamse Ardennen doorgaf.
Sinds de stichting te Voorde op
30 december 1%8 hebben zich
twaalf kernen ontwikkeld
[werd de ring organisatorisch.
dienen van de Nederlandse
stam. het verspreiden en
bevorderen van Nederlandse
kuituur en de solidariteit met
beproefde stamgenoten. José
De Schaepmeester stelde dan
in zijn persoonlijke visie op de
toekomst een aantal krachtlij
nen van service-verlening in de
Marnixring voor. Hij oordeelde
Alles verliep nochtans, bij het
begin van de avond, zeer goed.
Er was stemming en sfeer en
geen plaatsje was meer vrij.
zelfs in de aanpalende café kon
men niet rustig een pilsje
drinken. Geestdriftige suppor
ters drumden de zaal in. om
toch maar een glimp van «hun»
kandidate op te vangen. Er was
zelfs spanning, wie werd de
nieuwe hopprinses Alle
kandidaten hadden hun uiter
ste best gedaan, hoe meer
kaarten ze trouwens verkoch
ten. des te groter hun kans
het belangrijk een eigen en
aktuele richting te volgen in
hetgeen onder dienstvaardig
heid als Marnixidcaal verstaan
wordt.
Hij pleitte voor het behoud van
de onbaatzuchtige inzet voor
trouw, bescherming en beveili
ging. c
Lees door blz. 6
werd. Het inrichtende komitee
had zijn uiterste best gedaan
om de organisatie feilloos te
laten verlopen. Het zou de
dolste nacht worden uit de
Moorselse geschiedenis. Het
werd inderdaad de dolste
nacht, maar dan niet op de
wijze zoals velen het wensten
of... waren er ergens toch
enkelen die zich stiekum in de
sterk uitgebouwd. De verkla
ring van de gekozen naam
moeten we gaan zoeken bij de
figuur van Filips Marnix van
St.-Aldegonde, dienaar en
Groot-Nederlander. Naast de
klassieke doelstellingen van een
service-klub. nl. vriendschap en
dienstbetoon onder de leden en
het bevorderen van nationale
en internationale verdraag
zaamheid. en vrede, ligt het
zwaartepunt in de werking van
de -Marnixring bij het trouw
Algemeen Marnixring-voorzit-
ter Rik Bourgcois.(lb)
Burgemeester De Bisschop in
een luimige bui op de lustrum
viering van de Marnixring (foto
Carl Uytterhaegen - Gent).
Maandagavond werd op een perskonferentie op het
stadhuis te Aalst het boek voorgesteld «Aalst 1940-44:
een stad onder Duitse bezetting». Een boek dat, na het
werk van L.P. Boon over' het Daensisme, heel wat
bijdraagt tot de Aalsterse geschiedschrijving. Het werd
geschreven door Jos Ghyssens, joernalist Remi Bo-
gaert en de Gentenaar Jacques De Vos die vooral
instond voor de militaire verrichtingen in en rond de
stad.
Dit werk tracht een objektief beeld te geven van de ge
beurtenissen onder de Duitse bezetting en de repres
sie. Het spreekt vanzelf dat de opzet van dit werk niet
gemakkelijk was. Bepaalde personen willen, 30 jaar na
de feiten, nog steeds niet getuigen of materiaal ter be
schikking stellen. Het is duidelijk dat het onderwerp
nog altijd emotioneel geladen is. Noch kollaboratie
noch verzet willen bepaalde feiten klaar stellen.
Jos Ghyssens en Remi Bogaert hebben het boek dan
ook samengesteld aan de hand van diverse archieven
en oude krantenberichten. Het is geïllustreerd met
uitzonderlijk fotomateriaal dat vele Aalstenaars zal
doen opkijken.
Het boek zelf geeft een boeiend verslag van de mobili
satie, de stad tijdens de eerste meidagen, het leven
onder de Duitsers, verzet, kollaboratie, bevrijding en
nasleep. In het in memoriam worden alle Aalstenaars
opgenomen die tijdens de oorlog omkwamen.
Kortom, het is een boek dat door alle stadsgenoten
met belangstelling zal worden gelezen. Anderzijds
geeft het de jongeren die het allemaal niet meemaakten
een konkreet beeld van een kleine stad in een grote
oorlog.
RB
Odille Van den Broeck, Hopprinses '73, was onder de indruk van
het gebeuren.(jdl)
handen wreven
Bij deze zesde Vlaamse hop-
feesten viel vooral de jeugd op.
die er klaarblijkelijk een
gezellig feestje wilde van
maken terwijl de ouderen zich
entoesiast lieten meeslepen in
de sfeer om eveneens met volle
teugen te genieten van deze
Moorselse Vlaamse kermis.
Het was er gezellig en alles
verliep opperbest. Te goed.
meenden velen, daar er in de
gemeente, voo de verkiezing,
reeds geruchten de ronde
deden dat er bedrog mee
gemoeid was. De organisatoren
stoorden zich echter niet aan
deze gezegden daar vorige
jaren alles best verliep en er
eveneens werd rondgestrooid
dat er valse kaarten in omloop
waren. Lees door b!z 6
DEZE WEEK
IN
DE VOORPOST j
blz.
2
Regionaal Komitee
tegen werkloosheid
blz.
3
Dokumenten van
het daensisme
blz.
4
Viktor Van den
Spiegel
blz.
5
Toneelkring
De Schakel
blz.
6
"Zo zie je dan
maar weer
blz.
7
Jeugd
blz.
8
Streeknieuws
blz. 11
Sport
Vblz. 16
Interview y
Hugo Raes j'