'JE HOEFT NIET MOOI TE ZIJN OM SOKSESTE HEBBEN CINDY"PIRATENZENDERS. ZIJN ENORM RELANGRIJkJ VOOR DE VLAAMSE VEDETTEN 20 SCHOOLFEESTJE Inderdaad, een jaar geleden was Gonda De Brucker, dat is Cindy's echte naam, een gewoon schoolmeisje zoals er duizenden zijn. Ze liep school aan een Aalsters handelsinstituut waar ze de afdeling sekretariaat volg de. Zoals in alle scholen al wel eens gebeurt, richtte men in die Aalsterse handels school jaarlijks een feest in. Gonda De Brucker zong bij die gelegenheid ook en kele liedjes en in de zaal zat een zekere Octaaf Boo ne aandachtig te luisteren. Cindy. Dat tweede num mertje heette Hasta la vista manana en in enkele weken tijd stond het helemaal bo venaan de hitlijsten. Ik moet wel toegeven dat het nummertje eigenlijk op een goed moment gekomen is. Radio Atlantis was toen immers in de ether en mijn plaatje scheen nogal in de smaak te vallen van de disc-jockeys van die popu laire zender, zodat men het daar enorm veel draaide, le dereen luisterde toen naar Atlantis en dat heeft wel belangrijke vruchten afge worpen voor de verkoop. Ik geloof echt dat piratenzen- «Het is raar, zegt Cindy, niemand wil; geloven als ik zeg dat ik maar zestien! ben. En toch is het zo, op 27 februari word ik 17.» Het is inderdaad moeilijk te geloven da die lieve verschijning met die weelderige zwarte haardos pas 16 jaar oud is. Toch heeft Cindy het al ver geschopt in de showbusiness. >endr Amper èên jaar staat zij op de planken en met Scou bi-doubi-dam-dam en Hasta Wiek vista Manana scoorde ze twee hits die heel wat gereputeerde namen haar zullerfeft nijden. Het is allemaal zodanig vlug gegaan dat ik nu 's morgens nog dënF dat fief allemaal slechts een mooie droom is geweest. F {e prist op geven. Ik ondervind ook wel dat het voor een meisje verduiveld moeilijk is om door te breken.. Speelt de fysiek een grote rol? Wel, het uiterlijk telt allicht ergens mee, maar ik geloof niet dat het zo vreselijk be langrijk is. Het is vooral het nummer dat telt. Als je een goed nummer hebt en je krijgt voldoende promotie, dan is de zaak gewonnen. Kijk maar naar Marc Aryan. Die zat enorm in de put. Hij komt bij Van Lantschoot van Atlantis aandraven met een nieuwe plaat. Deze ziet er wel iets in en begint de plaat veel te draaien. Het resultaat is dat «La Lettre», want zo heette die plaat, een enorm sukses wordt. En je kan toch bezwaarlijk zeggen dat Marc Aryan een mooie jongen is. Ik vind "dat zelfs ne fameuze lelij ke. Welk is eigenlijk het pu bliek van Cindy? Wel, als ik eens rondkijk op mijn optredens, dan zie ik daar werkelijk een zeer ver scheiden publiek. Dat is natuurlijk geen maatstaf, want ik treed al tijd op in het programma van Freddy Breek, zodat er heel wat mensen in feite naar Freddy Breek komen kijken. Als ik naar mijn fan mail kijk, dan moet ik toe geven dat het hoofdzakelijk tieners zijn, zowel jongens als meisjes. Tussen die fanmail zitten soms fantas tische brieven. Liefdesbrie ven en huwelijksaanzoeken zijn legio natuurlijk. Beantwoord je die brieven? Natuurlijk, van de eerste tot de laatste. Er zijn na- Na de voorstelling kwam hij bij Gonda en stelde zich voor als de leider van de aktive-club, een befaamd orkest uit het Aalsterse. Hij zocht een zangeres en bood de kans aan Gonda. Meteen was Cindy gebo ren. PLAATJE Een van de negen orkest leden is Romain Desmet en die is tevens full-time mu- ziekproducer bij een beken de platenfirma. Er volgde voor Cindy dan ook vlug een plaatje dat de titel kreeg Scoubi-doubi-dam- dam. Het was een prettig nummertje dat bij het grote publiek erg goed ontvangen werd. De firma twijfelde dan ook niet lang om een tweede plaatje op te nemen met tuurlijk altijd heel wat bij die vragen om een rendez vous en daar kan ik uiter aard niet op ingaan, anders moest ik hele dagen niets anders doen. Er zijn zo van die jongens die schrijven: «Cindy, kom zaterdag om twee uur naar het Station van Aalst, ik zal daar ook zijn. Ge zult mij herkennen aan mijn geruite pak en aan de rode pet die ik zal dra gen.» Soms is het werkelijk geestig wat ze allemaal schrijven. Naar afspraakjes gaan, kan ik uiteraard niet, maar wel zeg ik altijd tegen de fans dat ze mij maar eens moeten komen bezoe ken in Nieuwerkerken, en ze doen dat dan nog ook. Soms is het bij ons een echte duiventil, ledereen rent daar maar binnen en buiten. Ik vind dat trou wens wel geestig. Onlangs was er een jongen uit het Kortrijkse, vier uur had hij gefietst om mij even goede dag te komen zeggen, want ik had die dag echt weinig tijd. De week daarna stond hij daar opnieuw. FREDDY BRECK Cindy heeft voorlopig echt geen gebrék aan optredens, een drietal per week. Het feit dat zij samen optreedt met de Duitse sukseszan- ger Freddy Breek, zit daar zeker voor heel wat tussen. «In het begin vond ik dat natuurlijk reuze: er was altijd veel volk en die leer den mij dan toch ook ken nen. Nu ik echter zelf al vrij bekend ben, vind ik het eer der vervelend. De mensen komen natuurlijk vooral voor hem en dat geeft je dan zo een gevoel van min derwaardigheid. Ook voor het zelfvertrouwen is het eigenlijk niet alles. Je hebt immers voortdurend de in druk dat al die mensen maar zitten te wachten tot ders voor onze Vlaamse vedetten enorm belangrijk zijn. Nu spreekt men weer over radio Mi Amigo, wel voor mij niet gelaten, hoor. Hoe meer, hoe beter. Ik mag nochtans ook abso luut niet klagen over onze goeie ouwe BRT, want mijn plaatjes heeft men daar steeds goed gedraaid. Die mensen krijgen al genoeg kritiek, als het dan goed is, mag het ook wel eens ge zegd worden.» Als je de Vlaamse Hitpara de bekijkt, valt het onmid dellijk op dat acht van de tien plaatsen bezet zijn door zangers en dat er slechts twee zangeressen op prijken. Hoe komt dat? Een pasklaar antwoord kan ik daar natuurlijk ook niet jij ophoudt en tot Freddy komt. Dat is daarom na- tuurlijk niet waar, maar je kan het toch moeilijk van je afzetten. In de loop 'van 1974 doe ik dat dan ook niet meer. Ik zal voortaan mijn eigen formatie hebben met zes muzikanten. BUITENLAND Om volledig professioneel te werken is de markt in Vlaanderen in feite te klein. Daarom kijkt Cindy ook wel verlangend naar het buiten land. Haar eerste twee plaatjes werden ook in Frankrijk en in Duitsland op de markt gebracht. Van het derde singeltje «Mama, Angelo mio» verwacht het sympatieke zangeresje uit Nieuwerkerke trouwens veel in Duitsland. «De Duitse versie is enorm meegevallen, en Duitse publiek is erg c voelig voor dat soort nul mers. Hasta la vista man na wordt volgend jaar m de grote middelen in Spa je uitgebracht, tijdens h toeristisch hoogseizoen, wij geloven echt wel dat pittige Cindy heel wat p len op haar boog heeft o het ook internationaal wa te maken. Duimen maar e o ja, we zouden het nc vergeten. Het fanclubadn van.Cindy is bij haar thui. dus in de Kwadenhoel straat 12, Nieuwerkerke 9430. Tekst: MARC HEYMANL Foto's: MIEL VERMEI

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 20