OILSJTERSE SHOWAVOND:
DAVEREND SUKSES
OP DE JAARBEURS
WORDT
JAN PUBLIEK
DIK VERWEND
Aalst
ZO ZIE JE DAN MAAR WEER
Met z'n allen, daar komt het op neer bij karnaval (Ib)
EKSPO
Vanaf' dat moment was jan-
publiek aan de macht, stevig
bijgestaan door heren Poen en
Koop. We zijn niet bij machte
een produkt op te schrijven dat
Het lijken wel ernstige woorden te zijn die feestkomiteevoorzltter Fons Singelijn verkondigde bij
voorstelling op het stadhuis van de bloemenfeekandidates (Ib)
in een van de 180 stands niet te
vinden zou zijn. Tenzij men
natuurlijk naar de motten-
bollentijd terug wil. Lekker-
bekkenhapjes zijn er die je
achteraf met vocht naar keuze
door kan spoelen. Lig-, zit-,
hang-, sta-, slaap-, wandel- en
leesmaterieel. Ingenieus, attrak-
tief, gewoon degelijk en overbo
dig. Geen rekenknobbels zijnde
kwamen we toch aan de weet dat
hier dagelijks gemiddeld 5.000
mensen keuren, wikken, wegen,
kiezen, kopen. Tot en met twee
september kan je d'r nog bij zijn.
Dagelijks toegankelijk tussen 15
en 21 uur, 's zondags vanaf 14
uur. Een overjas laat je best
thuis, je kan op de broeierige
lucht rustig naar buiten zweven.
SHOW
Voor een bankje van twintig
maak je de showavonden die
telkens om 21 uur van start gaan
mee. Vandaag vrijdag zijn Salim
Segers, Cindy en Ricky Gordon
aan de beurt. Morgenavond
gaan zes lieve bloemenkinders in
de kling. Ergens hopen ze
allemaal met de bloemenfeetitel
'74 naar huis te trekken.
Zondagavond is Bonny St. Clair
met haar Unit Gloria trekpleis
ter en de laatste dag krijgen we
Marva en Willy Sommers in de
bierhalle. De shows die de
Keizershallen al langs gingen
deze week werden telkens door
een massa volk bijgewoond.
Speciale vermeldingen verdien
en zeker een ferm geslaagde
kindernamiddag zondag om
15 uur kunnen je peuters,
kleuters en grotere bengels het
nogmaals beleven de dag van
de derde leeftijd die een prachti
ge algemene herhaling beteken
de voor de Week van de
driemaal zestigers en een voor
dracht in het bloemenschikken.
Voor deze laatste manifestaties,
werkelijk levendige propaganda
voor Aalst-bloemenstad, willen
we een oogje pinken naar de
toekomstige bloemenfee. Het
opzet viel werkelijk in de smaak.
Herhaling zou best verdiend
zijn.
ANDRE HEYVAERT
En of de burgemeester in zijn element was (Ib)
Alle kommentaar overbodig (Ib)
Bepaald zwaarwichtige «Kandidates»-bloemenfee (Ib)
toen men ginderachter niet wel
genoeg vond om er de stoet te
laten passeren is verweg. Bin
nenkort zit men bij de Che
valiers weer met de zomer-
karnaval... Wij willen d'r bijzijn.
Om iedereen aan de beurt te
laten moeten we nog een woordje
veil hebben voor wie naar de hele
Waar zowat iedereen de openluchteditie van de Oilsjterse showavond
benauwd tegemoet zag werd deze derde uitgave een kompleet sukses.
Om te beginnen hadden de bezwerende dreigblikken van alleman die
iets met het kamavalverbond te maken heeft ervoor gezorgd dat de
weergoden rustig lieten betijen. En dan was er het Aalsters
karnavalvolk. Zeggen dat de Hopmarkt zwart zag van 't volk zou een
tikkeltje overdrijving inhouden maar duidelijk werd het alweer dat
karnaval of de geur ervan peiler, leidraad en hoofdattraktie is
en blijft voor de feestminnende inwoners dezer zotskapstede.
«Lolmarkt, de stad is aan U»
dachten we zo toen de voor een
keer piekfijn werelds uitgebor-
stelde Keizer zijn openingsgroet
over de hoofden donderde. En
meteen zat het snor. Kon je nog
even weerstaan aan de lieve
swingdeuntjes van Albriek
Frank dan moest je bepaald van
het weerbarstige karnavalbloed
in je aderen hebben om de
bezemzwierende, klompenklep-
perende, meeslepende Gillis
geen stemmingsvonk te laten
doorspelen. De Gillis zijn waar
achtig opnieuw helemaal de
Gilles geworden. Dat ze het
altijd mogen blijven. Het zou al
evenmin rondzitten zonder dat
Aalsters fenomeen, effenaf, het
Corum Alostum Imperiale. Het
Keizerlijk Klieksken had ook
ditmaal het publiek op de hand.
Tussen de regels, Nicole, op de
foire komen zangmeisjes die
jouw kweelgeluid wat goed
zouden kunnen gebruiken. Van
bloemenfee Monique en Prins
Antoine moeten we voor wat hun
optreden betreft dezelfde ter
men aanhalen als voor hun
«bewind»: sober maar erg aan
trekkelijk, stijlvol, steengoed.
Katsjoeken den Ajoinboer, hoe
zou een manifestatie met karna-
val-folkloristische inslag het
zonder hem stellen? De man die
al jaren aaneen dé band is tussen
de karnavalaanbieders en jan
plus alleman mocht zich ook
deze keer ergens op zijn ver
trouwde Hoge Vesten wanen.
Het podiumhoogtepunt van de
avond werd naar ons gevoel door
Prins Michel opgeeist. Parodies
op welgekende hits ('t Apekot en
de wilde boerendochter) met
uiteraard een tekst die typisch
Aalsters was omgevormd wer
den niet alleen uiterst verzorgd
gebracht maar kwamen ook
meer dan behoorlijk over bij de
vele kijklustigen. Wel jammer
dat bepaalde mensen waar
onder Uw dienaar zo lang
zaamaan een stevige portie
beenkrampjes geserveerd kre
gen. Waarmee we het Kama
valverbond er maar attent willen
op maken dat, ook al gezien de
meevaller die de avond werd,
men er toch goed aan zou doen
bij de volgende editie voor wat
meer zitjes te zorgen. Tenzij de
bruibede van Michel natuurlijk
gehoor vindt en men ergens een
prachtig karnavalkomitee ter
beschikking krijgt. Eigenlijk
willen we hier nog een bemer
king kwijt: de Aalsterse burge
meester is steeds een bijzonder
mikpunt voor iedereen die met
(los)lolbroekkruit schieten gaat.
Als er hier ter stede een paar
karnavalpropagandisten van
zijn formaat rondliepen dan zou
het nog wat anders kunnen
worden... Terug naar het show
programma nu. Degelijk en
smaakvol werk van de Prinsen-
caemere was er eveneens te
snoepen en het J-trio zorgde,
voor zover dat nog nodig was,
voor stemming. Wel jammer dat
deze mensen net op een onge
schikt moment met geluidspe
rikelen af te rekenen hadden.
Als ze overkort met «La femme
fatale», Dalida, op zwier gaan
zal er geen reden tot klagen zijn.
Als je het nagaat dan moet de
Koolstraat wel een beetje veel
beschouwd worden als dé kar-
navalstraat. De begrafenistijd,
Het ligt niet in onze bedoelingen iets aan te klagen, te bewijzen, (J
bespotten, te prijzen. Dat is niet onze taak. Van ons wordt verwacm
dat we de gebeurtenissen weergeven, voor zover objektiviteit geei
ijdel woord is er een handig aktiewapen van te maken, het nieuw
ongekleurd maar liefst gezouten en duchtig bestrooid met penkruu
den allerhande aan de man respektievelijk vrouw te brengen. Hot
nauwgezet we dat vermogen in de praktijk om te zetten maken vv<
hieronder hopelijk duidelijk.
Vrijdag 23 oogst 1974, raadszaal van het Aalsterse stadhuis. Ove
vijf sekonden is het precies 18.45 uur. Tuurlijk zijn die wroetmier
raadsleden niet zoveel tijd aan het verspillen, maken we onszelf wij
na een eerste kijkje in de zaal waar het straks weer zal gebeuren. D(
asbakken staan klaar en de waterkruiken bij wijze van sprekei
barstensvolOm niet aan de verspilling en het water te moetei
denken trakteren we onszelf op een verfrissertje ergens in de buurt
Geen slokop zijnde en de leefwijze van het raadhuishouden ken
nende doen we er ruim tien minuten over. Inspanning die ons altij
een plaatsje bij de eerste drie moet bezorgen. Groot is dan ook onzi
verwondering als we bij de tweede inspektiebeurt het moet zowa
vier minuten voor zeven zijn bijna zeven raadsleden aantreffen
Een van de aanwezigen bekleedt namelijk het ambt van schepen
Helemaal pafpardoes staan we welgeteld twee minuten later. Dt
gebruikelijke invasie.' We moeten nu, buiten onze kort-en-bondig wi
om, een snuifje inside-informatie geven. Die invasie betekent name
lijk dat van elke partij een pak leden tegelijk binnenduikelt. Na d
grootse handjesschudpartij daaraan verbonden is er nog nooit oft
nimmer meer dan een half uur verlopen vooraleer de zitting va
start ging. Dat is zo een van die onuitgesproken afspraken. Men laa
stipte dokters de tijd om toch nog net te laat te arriveren, neemt in d
vlucht de agenda door. Wij zijn natuurlijk nog niet zolang in d
raadswandeling maar een oudere kollega verklapte ons eens dat d
oppositie vroeger, heel lang geleden, toen er nog interpellatie
waren, in die dooie periode de tussenkomst nog maar eens voor bei
reidde. Goeie tijd zei de man smakkend.
Toen gingen de poppetjes aan het dansen. We schrijven 19.06 u.
Met grondig ernstige ondertoon laat de oppositie, weliswaar vrou
welijk gekamoefleerd, weten dat de heer burgervader niet te laa
hoeft te komen op een /carnavalesk evenement omdat zijn eigel
meerderheidsleden sloddervossen zijn die nooit kunnen doen waj
van hen wordt verwacht. Het mocht beginnen zonder hen. 19.07 uj
karnavalvader De Bisschop door dit uitnodigend samenwerkingsl
gebaar tot de punten van zijn schoenen ontroerd, zweert de opposil
tie met een flink traktement te belonen. 19.08 u: protest in di
meerderheidsrangen omdat er weer uitzonderingen worden gel
maakt en zij alleen een pint krijgen. 19.09 u: Dokter, je bent te laa
maar 't is nog niet bezig19.12 u: Een tingeltangelbel waggelt di
zitting in gang. 19.13 u: Stadssekretaris heeft punt één helemaal
alleen afgewerkt. Punt twee en drie nemen samen ook een minuut ii
beslag er moest nogal veel worden voorgelezen. 19.15 u: Hél
vierde deel van de vierpuntenagenda kan op dit moment niet behan
deld worden. 19.17 u: Alles is voorbij. Met dank aan BSP-raadslU
die de kaap van de vijf minuten gezwind haalde. Eh, dus en ziet l
namen een twintigtal sekonden in beslag. 19.20 u: De geheimt,
zitting is, te horen aan het geroezemoes, nog net niet begonnen. Wij
stappen rustig naar de uitgang van het stadhuis, zeggen gedag aar,
de kollega 's en bestellen een doorspoelertje. Net tijdig om te bemer\
ken dat een binnenrijdend raadslid de eerste buitenkomer bijna ii
het ziekenhuis reed. Hier hebben we een speling van een vollt
minuut gelaten en dan pas de chronometer ingedrukt. Ruim geno.
men is er 18 minuten gewerkt. Dat betekent een inkomen van eet
goeie veertig frank per minuut. Al vinden we het traktement van eet
der begenadigden wat al te duidelijk sussend overkomenje kan niet
onbeleefd worden. Ten slotte kan en mag er altijd wel eentje bij on,
de halve illusie van een individu (een van de45.000 inwoners dezei
stad) finaal naar de pieren te helpen. Straks wordt het beter, word^
het beter. Wij zijn een karnavalstadBij ons kaan da gebeiren. I
André Heyvaen
We staan er dus ook tussen. Stand 74 kan je ons vinden. Ons
hem, je weet wel, de Voorpost. Ofwel wandel je de eksporuimt
door en wacht rustig het moment af dat een baardig individu j
vierentwintig bladzijden bovenste beste informatie in de polie
stopt ofwel ga je maar dadelijk op zoek naar de stand zeil
Makkelijk te vinden al moet je soms wel eens langs het dichts
bijzijnde biertentje om. Alle gekheid op een stokje, dit direkt
kontakt met het lezerspubliek valt enorm mee. Niet dat iedereei
met wuivende wierookvaten of palmtakken aan komt stormen
dat was niet precies de bedoeling. Wel kan je met grieven
beoordelingen, wensen en voorstellen terecht. Dat voor wat d
mensen betreft die ons aller lijfblad wekelijks verslinden. Wi
tijdens de jaarbeurs kennis wil maken kan er alleen maar prof(j
uit halen. Voor de helft van de prijs krijg je een vol jaar reilen ei
zeilen van heel deze streek. Een babbeltje krijg je d'r gratis voo
niks.
bedoening heeft zitten of staan
kijken. Zowel die met als die
zonder zere benen zullen de
presentatie van ons aller Keizer
wel gesmaakt hebben. Het
getuigt nu niet direkt van
opmerkzaamheid of originaliteit
wanneer we schrijven dat die
vent op zijn een been een publiek
kan begeesteren. Misschien lijkt
onze slotbeschouwing op het
naar de mond praten van het
hele Aalsterse karnavalvolk
maar de hele avond mocht er
waarachtig best wezen. Volgend
jaar eenzelfde nog een tikkeltje
beter voorbereid programma en
een goeie zaal... We hopen het.
ANDREHEYVAERT
Een glunderende burgemeester knipte het lint door (Ib)
Vorig jaar om en bij de 50.000 bezoekers, er zijn redenen om nu al te
voorspellen dat de 27e Aalsterse Jaarbeurs nog een paar duizenden
meer recht uit vakantie naar het koop- en kijksalon in de Keizers
hallen lokte. Wie het riskeerde een paar spijbeluurtjes kwijt te spelen
in de 4.000 m2 ekspositieruimte zal het je ongetwijfeld op een blaadje
presenteren: het loont de moeite. Voor deze Aalsterse topge-
beurtenis, na karnaval de drukste periode in de stad, gaan bloemetjes
naar het inrichtende feestkomitee maar in de eerste plaats toch naar
de middenstand.
Bloemetjes waren er zaterdag
namiddag bij de feestelijke
opening van de bedoening voor
iedereen. Knalrode, lieve hostes-
jes sprongen kwistig om met
speldjes die een al even lieve
anjer op je revers dienden te
prikken. En zo kon je het
beleven dat een stoet personali
teiten en genodigden van het
stadhuis waar ze even voordien
aan het allereerste glaasje had
den genipt het stadscentrum
door naar de Keizershallen
huppelde. Dat maar om te
zeggen dat het een fiks feestelij
ke start was. De fanfare van de
stedelijke vrijwillige brandweer
hoempapade daarbij volksver
tegenwoordigers, raadsleden,
feestkomiteeleden en zovele
anderen een rustig baantje vrij.
MIDDENSTAND
«De personen die het aandurven
hun koopwaar hier ten toon te
stellen, te laten bezichtigen en
keuren weten welke waar zij aan
de man brengen. Deze ekspo-
santen hoeven geen schrik te
hebben door de groot-industrie
verdrongen te worden. Ik heb
alleen willen aantonen dat de
middenstanders op ekonomisch
en sociaal vlak geen tweede
rangsburgers zijn. Zij zijn wel
een volwassen sociale groep, bij
machte kreatief werk te leveren»
Met die woorden opende staats-
sekretaris D'Haeseleer officieel
de 27e Jaarbeurs. Voordien had
de staatssekretaris voor het
openbaar ambt de middenstand
gesitueerd als een middenscha
kel tussen het groot-kapitaal en
de homogene groep van gesala-
rieerden. Terecht, aldus de
inleider, vraagt men in midden-
standskringen aan de staat naar
begrip voor ontstaan en leef
baarheid. Dat degelijk beleid
stoelt, aldus spreker, op vier
peilers. Een degelijke ekono-
mische reglementering moet de
onderneming de kans bieden op
een normale wijze tot ontwikke
ling te komen. Beroepsopleiding
en permanente bijscholing kun
nen ervoor zorgden dat de
middenstander steeds «in» blijft.
Verder heeft men een aangepast
kredietbeleid nodig dat een
soepele houding mogelijk maakt
tegenover de produktieeisen.
Tenslotte is een sociaal beleid
nodig dat het statuut der
zelfstandigen steeds beter uit wil
bouwen. Steeds, zo besloot de
staatssekretaris zijn betoog, blij
ven de kleine en middelgrote
bedrijven over troeven beschik
ken die de grote niet kunnen
aanwenden. Zijn daar het
aanpassingsvermogen, het over
schakelen en verruimen van het
produktengamma, het persoon
lijk kontakt met het kliënteel en
de degelijke kwaliteit die men
het aangeboden produkt kan
meegeven. Burgemeester De
Bisschop knipte daarop de
eksporuimte naar het publiek
toe.
