BELGISCH KOmERORKEST O.L.Ü.
GEORGES mflESBREIIGT
TWEEDE lESIlUOIROnCERI
OPENDOEK
VOOREENBOEK
KULTUURKALENDER
FILM BIJ ONS
DIEVEN IN HET
OUDHEIDKUNDIG MUSEUM
24 - 30/8/74 - De Voorpost
De bekommernis van de organi
satoren van het Festival van
Vlaanderen, en van de verant
woordelijken te Aalst In het bij
zonder, dat jongeren in de gele
genheid zouden gesteld worden
deel te nemen aan het Festival-
gebeuren te Aalst, blijkt niet al
leen uit de keuze van de koncer-
ten doch tevens uit het feit dat
vier van de vijf koncerten door
gaan tijdens de tweede en de
derde week van september.
Het koncert dat op zondag 8 sep
tember te Aalst gebracht wordt
door het Belgisch Kamerorkest
onder leiding van Georges Maes,
wordt gegeven in de festivalreeks
«Renovamus», waarbij naar ver
nieuwing gestreefd wordt met mo
derne eigentijdse programma's,
liefst uitgevoerd door eigen kun
stenaars.
Sinds de stichting van het Belgisch
Kamerorkest in 1958 heeft dit solis
tenensemble, onder leiding van
Georges Maes, jaar na jaar een
steeds meer vooraanstaande
plaats ingenomen in het koncertle-
ven van ons land. Het menigvuldig
optreden van deze musici in het
kader van het Festival van Vlaan
deren, dat zonder het Belgisch
Kamerorkest bijna ondenkbaar
meer zou zijn, bezorgde hen een
internationale faam. De buiten
landse pers beschouwt dit orkest
als een representatief bewijs van
de hoogstaande kulturele aktivitei-
ten in België. Als de grote vreemde
ensembles putten zij in de schat
kamer van vergeten muzikale
kunstwerken en verrijken het ka-
mermuziekrepertorium. Daarbij
gaat hun bijzondere aandacht naar
komposities van Belgische toon
dichters.
klankpanelen, een verfijnde nuan
cering, een warme sonoriteit, een
historisch verantwoord klankbeeld:
muziek beleven.
In 1968 bekwam het B.K.O. de
eerste trofee, genaamd «Fuga» en
het diploma van de Unie van Belgi
sche Komponisten voor de grote
diensten bewezen aan de muziek
van eigen bodem.
Het koncert gaat door op zondag
8 september om 20.30 uur in de
feestzaal van het stadhuis.
UITVOERDERS
Solisten van het Belgisch Kame
rorkest David Watkins, harp.
Algemene leiding: Georges Maes.
PROGRAMMA
1. Jan Decadt (geb. 1914)
Concertouverture voor fluit, hobo
en strijkers.
2. Andrzej Panufnik (geb. 1914)
Sinfonia Concertante, voor fluit,
harp en strijkers. Belgische kreatie.
Solist Frank Stemefeld, harp.
3. Roland Coryn (geb. 1938)
Muziek voor strijkers. Kreatie.
PAUZE
4. Claude Debussy (1862-1918)
Danses sacrées et profanes, voor
harp en strijkorkest. Solist Frank
Stem6feld, harp.
5. Louis De meester (geb. 1904)
Serenade, voor fluit, hobo en strij
kers.
INKOMPRIJZEN
de prijzen voor de Mariaves-
pers (9.9.1974) zijn vastgesteld
op 250, 150 200 en 100 F.
deze voor elk van de overige
vier concerten bedragen 150 F.
REDUCTIES
50% voor de jeugd (tot 21 jaar)
en voor de houders van een
stedelijke kultuurkaart, als
mede voor de derde leeftijd.
ABONNEMENT
500 F eerste rang.
De kaarten zijn verkrijgbaar:
Stadsbestuur, Stadhuis, (re
ceptie), Grote Markt, 9300
Aalst Tel. 053-21.57.51.
Toeristenbureau, Gebied-
huls Belfort, Grote Markt,
9300 Aalst Tel. 053-21.57.51.
Stedelijke dienst voor de Kui
tuur, Kattestraat 33, 9300
Aalst Tel. 053-21.57.51.
Stadsbedrijven EGW, Graaf
Van Vlaanderenplein 30,
9000 Gent. Tel. 091-25.53.50.
M. Coppens, Parklaan 89,
9300 Aalst. Tel. 053-21.16.49.
G. De Cock, tel. 053-66.92.24.
H. Talloen, tel. 053-21.21.90.
Dr. Van Overbeke, tel. 053-
70.02.19.
J. Wellekens, tel. 053-
70.30.64.
L. Coppens, tel. 053-21.39.56.
Georges Maes.
In zijn streven naar volmaaktheid
stelt Georges Maes zich krachtige
imperatieven: een perfekte afwer
king, een individuele virtuositeit
van alle musici, eenheid in stijl en
interpretatie, evenwicht in de
DE CLEYNE KEYSER
Er wordt me wel eens gezegd
of het verwijt gemaakt...
dat ik te veel open doekjes
breng voor «oude» boeken en
dus onvermijdelijk te weinig
voor «nieuwe» boeken. Of: te
veel voorbijgestreefde werken
en te weinig eigentijdse.
Mijn antwoord hierop heeft
niemand te vleien noch te
kwetsen in zijn literaire smaak.
Als ik van een boek zeg «dat
moet je gelezen hebben», heb
ik voor mezelf vooraf uitge-
maaktdat het hierbij om waar
devolle literatuur gaat. Oud,
nieuw, progressief, konserva-
tief, links, rechts, godsdiens
tig, atheïstisch enz. zijn be
grippen die met de literaire
waarde van een boek niets te
maken hebben. Goede litera
tuur is goede literatuur, in
welk tijdperk en bij welke
schrijver die aangetroffen
wordt is onbelangrijk.
Elk tijdperk van de literatuur
heeft natuurlijk zijn opvallen
de goede en kwade kenmer
ken. Tot het einde van de
Tweede Wereldoorlog was de
literatuur gekenmerkt door
verbeeldingskracht, heimat-
gebondenheid. schroom in het
zinnelijke. En misschien had
die literatuur wat te weinig oog
gehad voor de zelfkant van het
leven. Wat merken wij sinds
dien op? Dat thans overdreven
belang wordt gehecht aan al
wat de ongemeen fel
verguisde voorgangers ne
geerden. Waar de verbeel
dingsliteratuur van de eersten
de brutale waarheid van het
leven wel eens werd verdoe
zeld. gedragen de tweeden zich
hoegenaamd niet beter in hun
bewustzijns-Iiteratuur, waar
onder het mom van eerlijkheid
brutaliteit en taktloosheid
schering en inslag is.
Men merkt het: de balans slaat
telkens zeer hard door in een of
andere richting. Dé literaire
periode bestaat bijgevolg niet,
evenmin als dé schrijver. Men
mag dus een boek niet
waarderen naargelang van of
rekening houdend met schrij
ver en tijdstroom. Er is nog een
ander element dat me op zijn
minst belangrijk lijkt: onbe
wust of te kwader trouw
werden en worden bepaalde
schrijvers en werken niet ge
waardeerd, ondergewaardeerd
of overgewaardeerd. Vooral
het niet waarderen lijkt mij het
onrechtvaardigst en het ge
vaarlijkst voor de goede smaak
van het grote publiek. Voor
beelden? Die zijn helaas tal
rijk. Matthijs. De Pillecijn,
Van Hemeldonck. Depauw.
Zielens en anderen worden in
bloemlezingen nogal eens ver
geten. Vooral in Noordne
derlandse. Die mensen te
waarderen of te herwaarderen
is de allereerste taak van de
kriticus. Doet hij dat niet, dan
is hij zijn naam niet waardig.
Een schoolvoorbeeld van een
vergeten werk is dat van Emiel
Van Hemeldonck, merkwaar
dig als auteur van een lange rij
historische romans. Die
romans danken hun waarde
vooral aan het sterk gero-
manceerde historische gege
ven, aan de stevige structuur
van het verhaal en aan de met
ambachtelijke ernst te voeten
uit getekende handelingen van
de personages.
De cleyne keyser (Uitgave
Heideland, Hasselt) is in die
lange rij het boek dat mij het
meest vreugde bezorgde. Het
thema van het boek is het
thema dat een der personages
zelf in een academische ver
handeling neerschrijft: «d'on-
macht van het geld en de zege,
prael des geestes, synde een
spieghel des levens...»
Adriaan Thoenemans is de
tragische hoofdspeler in een
drama onder tijkbazen in het
Turnhout van de 18e eeuw.
Thoenemans is een werkzame
en begaafde jongen uit het
volk, die zich opwerkt tot
steenrijk tijkhandelaar, tot
deken van de tijkgilde en
tenslotte ook tot schout van de
stad. Als De cleyne keyser
huwt hij met de dochter van de
inmiddels overleden De grote
keyser, een gezagvolle tijkbaas
die ooit Adriaan Thoenemans
als boekhouder aanwierf in
zijn zaak' en hierdoor aan de
betrouwbare en handige volks
jongen de kans van zijn leven
schonk. Thoenemans greep die
kans en werd rijk. geëerd en...
eenzaam. Zijn scherpe blik
werd gevreesd; zijn woord,
hard, haast onvriendelijk
dwong tot bekentenis; nie
mand ontsnapte. Hij beloofde
weinig, maar deed, handelde,
en kende geen onderscheid in
de mensen. Waar hij het nodig
oordeelde, greep hij toe, beslist
en ongenadig. Hij kende
vrienden, noch vrienden van
vrienden. En was een eenzaam
man. «Geld is macht» had
Thoenemans ooit gezegd. Hij
verwierf het geld en de macht.
Maar een berekend huwelijk
en de naijver van dc «zwakken»
in de tijk brengen hem
tenslotte ten val.
De geschiedenis herhaalt zich.
In en buiten historische
romans.
FR ANS-JOS VERDOODT
Socioloog Martin Hutsebaut over de Aalsterse
stadskernvernieu wing.
«De mens terug nummer één, i.p.v. de auto»
(vervolg vorige week)
De stadscentra onderscheiden zich
ook t.o.v. de andere delen van de stad
door de aanwezigheid van drie «be
volkingen-: deze die er woont, deze
die er werkt en deze die er verblijft
zonder er te werken of er te wonen.
Deze laatste kategorie varieert zeer
sterk naargelang de uren van de dag,
de dagen van de week, de seizoenen,
de weersgesteltenis, de politieke toe
stand, enz. Het Centrum is nu
juist die plaats van de stad waar deze
derde kategorie de belangrijkste is.
Deze mensen dragen het sterkst bij tot
de animering van het centrum.
Het merendeel van deze mensen zijn
er betrokken in wat sociologen noe
men «anonieme relaties-. Het spel
van deze relaties is van uitermate
groot belang met het oog op duizend
en één behoeftenbevredigingen,
gaande tot het afreageren van fami
liale en professionele frustraties. Een
stad zonder centrum waar deze be
trekkingen hun beslag kunnen krijgen,
zou slechts een afspiegeling zijn van
een dorp!
Volgens bepaalde auteurs heeft de
mens steeds behoefte gehad aan kon-
centratie van en selektieve kontakten
met andere mensen. Uit een histori
sche studie van de stedelijke samenle
vingen blijkt dat in de stadsplannen
steeds uitingsvormen van deze onder
drukte neiging van de mens voorko
men: van de «agora- in de oude
Griekse steden tot onze huidige
«stadscentra».
HET STADSCENTRUM
IN ZIJN WEZEN
BEDREIGD
Dat unieke stadscentrum wordt mo
menteel van verschillende zijden be
dreigd. Verkeer, luchtvervuiling en
lawaai dreigen inderdaad het stadscen
trum te verstikken en ongenietbaar te
maken. Het centrum lijdt immers on
der een chaotische verkeersdrukte in
de vaak smalle (en tengevolge van de
geparkeerde wagens nog smallere)
straten en straatjes Het groen wordt
met de dag schaarser of is reeds totaal
onbestaande: plekjes van vredige rust
zijn er al evenmin te vinden.
Om aan die oprukkende verkeers
drukte in het centrum het hoofd te bie
den worden vaak ambitieuze sane
ringsplannen ontworpen (verbreding
straten, afbraak gebouwen,
enz. die, niettegenstaande, alle
goede bedoelingen, uiteindelijk dys-
funktionecl zullen blijken te zijn en de
problemen van het centrum alleen
maar zullen vergroten i.p.v op te los
sen.
De reden van dit mislukken is te vin
den in het feit dat in onze Vlaamse
steden nog al te vaak gedacht wordt
binnen versteende organisatiepatro
nen, die iedere efficiënte aanpak van
op voorhand uitsluiten. Het konserva-
tisme in onze steden is vaak zo sterk
dat men slechts aan «revisionisme-
toekomt en nooit de problemen gron
dig kan en durft aan te pakken. Te veel
wordt nog gedacht binnen traditionele
patronen
Het hoeft dan ook geen betoog dat,
zoals de toestand momenteel evolu
eert in de meeste steden, er een onmo
gelijke situatie dreigt te ontstaan. Het
feit dat zowel dc burgers als de kom-
merciële aktiviteit meer en meer hun
toevlucht gaan zoeken tot de stads
rand, is hier een teken aan de wand
DE OPLOSSING
VOOR HET STADSCENTRUM:
HET VERKEERSVRIJ CEN
TRUM
EN EEN GROENE LONG
Wat de toekomst van het stadscentrum
betreft, staan wij momenteel voor de
keuze: willen wij een grijs en gepollu-
eerd centrum overhouden, met ver
keersopstoppingen, afsluitingen links
en rechts, deficiënte woonwijken en
solde-magazijnen of daarentegen een
dynamisch en open woon-, handels-,
rekreatiefartistiek en sociaal centrum
uitbouwen, met aantrekkelijke han
delszaken, een city met een oneindig
samenspel tussen sociale, ekonomi-
sche en politieke fenomenen en inte-
rakties, die op mekaar inwerken en
mekaar wederzijds verrijken. Het ge
nre centrum dat wij in de toekomst
zullen hebben, zal afhangen van dc
keuze die wij nu doen!
Dat wij in staat zijn om de evolutie in
de goede richting te stuwen en te
voorkomen dat het centrum langzaam
maar zeker doodbloedt, wordt aange
toond door talrijke voorbeelden in
binnen- en buitenland. Wat vereist is
zijn innovaties, is een grondige en to
tale aanpak van het centrum
probleem, een revolutionaire stads
kern vernieuwing.
Om het Aalsters centrum degelijk te
herordenen, dient men rekening te
houden met alle elementen die zijn
verleden, heden en toekomst bepalen.
De binnenstad dient dringend her
dacht, ten einde er meer ruimte te
scheppen waar men kan ademen,
wandelen, winkelen en wonen
Deze oaze kan er alleen komen zo wij
in eerste instantie bereid zijn in zekere
mate onze auto af te zwerenalthans er
mee buiten de stadskern te blijven; in
één woord; zo wij bereid zijn het cen
trum verkeersvrij te maken. Daarnaast
dient in het centrum opnieuw een stuk
natuur geïntroduceerd te worden.
Het verkeersvrij-maken van het cen
trum heeft een veel ruimer belang dan
op het eerste zicht zou blijken: het
heeft uiteraard te maken met het ver
keer, dat in zekere mate uit het cen
trum moet gebannen worden, het heeft
echter ook te maken met het veiligstel
len van het centrum als koop- en dis
tributiecentrum. met het behoeden
VRUDAG 30 AUGUSTUS
Affligem
20 uur: Opening tentoonstelling «Groepstentoonstelling 1974».
D.I. Verkest stelt in het Kultureel Centrum de kunstenaars voor.
Muzikale omlijsting door het Gemengd Zangkoor van de
Kulturele Kring Meldert. De tentoonstelling loopt tot 15
september.
Aalst
Tot 31 augustus in Galerij Valerius De Saedeleer, Keizerlijk
Plein, tentoonstelling werken van Maurice De Clercq, W.
Mechnig. Nicolas.
ZATERDAG 31 AUGUSTUS
Affligem
14 uur: de Werkgroep voor Jeugdaktiviteiten van het Kultureel
Centrum steekt van wal met een koreografiegroep. Iedereen
vanaf 15 jaar kan meedoen.
van het centrum als intieme en sfeer
volle levensruimte, als kultureel, so
ciaal, rekreatief, toeristisch (het histo
risch patrimonium valeren is het toe
gankelijk maken, het bekijkmogelijk
heid bieden; daartoe is een verkeers
vrije omgeving vereist). Men mag
immers niet uit het oog verliezen dat
de funktie van het centrum ten voor
dele van de gehele bevolking dient
gedefinieerd te worden, dus polyva
lent dient te zijn!
Het geheel of gedeeltelijk verkeersvrij
maken van het centrum, waardoor de
burgers a.h.w. hun «vat» op het cen
trum herwinnen en de mens terug
nummer één wordt op de waarden-
schaal i.p.v. de wagen, zoals dit nu
het geval is, werd reeds met sukses
toegepast in talrijke binnen- en buiten
landse steden (Kortrijk, Oostende,
Antwerpen, Hasselt, Medielen, Brus
sel, Halle en 's Hertogenbosch
12 ha. verkeersvrij winkel- en wan
deldomein Eindhoven 30 ha
voetgangersparadijs Maastricht,
Breda, Bergen-op-Zoom, Tilburg,
Keulen, enz terwijl andere ste
den op het punt staan hiermede te star
ten (Brugge, St.-Niklaas, Lokeren,
enz. Zowel de kommerciële ak
tiviteit, het toerisme als het kollektief
gebruik van het centrum worden er
door bevorderd
Een stedebouwkundig project van
stadskemvemieuwing dat geen reke
ning zou houden met groenaanplan-
ting is onaanvaardbaar! Zowel kijk-
als gebruiksgroen (d.w.z. lokale par
ken en parkjes, evenals plantsoenen,
waar de mensen kunnen zitten en
wandelen en waar de kinderen zonder
gevaar kunnen spelen) dient inge
plant. Zulks is perfekt realizeerbaar in
onze Aalsterse kontekst wanneer wij
bereid zijn het parkeerprobleem op te
lossen. Mits de nodige parkeerruimten
worden gekreëerd, en wij denken hier
vooral aan ondergrondse parkings on
der marktpleinen, kunnen de Kolen-
markt en het Vredeplein volledig als
park worden ingericht, terwijl de
Hopmarkt en de Grote markt een se
lektieve beplanting (bv. met ever
greens) kunnen krijgen.
Aldus worden drie doelstellingen me
teen gerealizeerd: het oplossen van het
parkeerprobleem, het verfraaien en
Week van 30 augustus tot en met 5 sep
tember 1974
Het nieuwe initiatief in zaal El Roda te Herzele heeft vorige zondag
aardig wat sukses gehad, niettegenstaande het mooie zomenweertje
(iets waar cinema-uitbaters minder gelukkig mee zijn) en het wereld
kampioenschap wielrennen op de televisie. Ik hoop dat het zo door
gaat, dan zit er een goede kans in dat er in de toekomst goede, meer
recente films worden vertoond. Deze week, dat wil dus zeggen op
zondag 1 september, staat er weer een klassieker op het programma,
namelijk «DE HUT VAN OOM TOM».
Het bekende boek van Harriet Beecher Stowe werd reeds in 1903 voor
de eerste maal verfilmd, later kwamen er nog zes andere versies tot
stand. De laatste versie dateert van 1965, degene die te Herzele zal
worden vertoond, werd gerealiseerd door Geza von Radvanyi. Het
boek en uiteraard ook de film is een pleidooi voor de afschaffing
van de slavernij, een kwaal die rond het midden van de negentiende
eeuw welig tierde in het Zuiden van de Verenigde Staten. Negersla
ven waren immers de goedkoopste werkkrachten: zij ontvingen prak
tisch geen loon en mochten zich al heel gelukkig achten indien zij
voldoende eten en een bewoonbare hut kregen. Het tema is nu niet
meer zo sterk aan de orde, de Amerikaanse negers werken niet meer
op de plantages onder dwang van de zweep. Toch worden zij nog
steeds niet volledig aanvaard, wat hen ertoe brengt zich te verenigen
in al dan niet militante organisaties.
Jonge mensen zullen de film misschien wat te sentimenteel vinden,
maar toch wordt iedereen geboeid door de prachtige typering en de
doordringende karakterrollen.
In cinema Palace, van 30-8 tot en met 5-9 alweer een Walt Disney-
film: «SNOWBALL EXPRESS». Geen animatiefilm deze keer maar
een speelfilm die iedereen kan boeien. Er zijn vandaag de dag zo
weinig onschuldige films waarvan men in alle eer en geweten kan
zeggen dat zij geschikt zijn voor kinderen en een gelegenheid als deze
mag men dan ook niet laten voorbij gaan. Neem uw kinderen dus bij de
hand en laat hen genieten van de avonturen van Johnny Baxter, die
erft namelijk een hotel in de bergen. Samen met zijn familie overwint
hij een heleboel tegenslagen en uiteindelijk lukt het hen hun dromen
waar te maken De regie was in handen van Norman Tokar (die wat
meer inspiratie had dan ik op dit ogenblik) en de voornaamste akteurs
zijn Dean Jones, Nancy Olson (op de foto als Sue Baxter), en Keenan
Wynn.
In cinema Alfa, van 30-8 tot en met 1-9: «Privé-klub voor doorwinterde
koppels», een Franse seksfilm van Max Pécas. De brave man is
hiermee niet aan zijn proefstuk, hij realiseert al sinds 1961 dergelijke
films, de een met iets meer sukses dan de andere, soms zelfs geniet
baar (als je iets dergelijks van een seksfilm kunt zeggen tenminstel)
Aan het staartje dan cinema Feestpaleis: «Meerderjarig en vaardig»,
ook al een seksfilm, dit keer van Duitse oorsprong Het is een feit dat
de Westduitse filmproduktie hoofdzakelijk uit seksfilms bestaat, maar
of dat een reden is om ze in 't Feestpaleis te draaien
GUY DE LOMBAERT
De diefstal, gebeurd in het
Oudheidkundig museum te
Aalst, werd ontdekt door een
persoon van het onderhouds
personeel op dinsdag 20 augus
tus. Het betreft een ivoren
armschut of polsplaat van de
Sint Sebastiaansgilde, af
komstig uit de omstreken van
Geraardsbergen.
Dit origineel, merkwaardig
voorwerp, een waardevolle his
torische informatiebron, heeft
een minimum handelswaarde
van tienduizend frank.
Het lag tentoongesteld in de zaal
met de erker in een vitrine onder
eendekglas.
Onmiddellijk werden de stede
lijke politie en de B.O.B.
verwittigd, doch tot op heden is
geen enkel spoor van de mogelij
ke dader of daders gevonden.
Van inbraak viel niets te bespeu
ren en naar mogelijke vingeraf
drukken werd tevergeefs ge
zocht. Ook sporen van werk
tuigen bleven onzichtbaar. Ge
lukkig had konservator De Vos
op woensdag 14 augustus elke
vitrine met inhoud fotografisch
vastgelegd zodat de speurder^
onmiddellijk over de negatieven
konden beschikken. In ons
artikel «Wandelend door de
oudheid» wezen wij er reeds op
dat de bewaking van dergelijke
waardevolle voorwerpen uitge
breid zou moeten worden.
Het oudheidkundig museum
bevat voorwerpen van onschat-:
bare waarde op historisch ge
bied en vormt dusdanig een
aantrekkelijk oord voor geïnte
resseerde dieven. Het wordt dan
ook hoog tijd dat kostbare
unieke stukken de bescherming
krijgen die zij waard zijn.
ROEL VAN DE PLAS
3.Ö.10C3
sr. e. nu3 J2l5t5T
penvchiM
BRAaHSS3SX3J5X
I 1592
4e »ta4
i uar-
ccijueneMcn, -ioor San
,158u-I664 verb:>n.1«sn
Jkboia vm Tn.
M'J Cuoenaur!»
»t l i-
De uitleg lieten de dieven wel liggen (Ib)
Het rechthoekje boven links in de kast duidt de plaats aan waar het
gestolene thuishoort (Ib)
