I
v.u.
F
VRIJE TRIBUNE
B.S.
P.V.V.
PERSKOMMUNIKEE
REGIONAAL EKONOMISCHE POLITIEK
ANDERS BEKEKEN
IE
KI
K.P.
VU JO KOORDINEERT
VLAAMS JEUGDFRONT
2 - 21-3-75 - De Voorpost
Dt- rcilaklit' heeft hel rerhl de/e teksten in li- korten
MOED EN GEZOND
VERSTAND
In vergelijking met de gang van
zaken op dit ogenblik in het
land, ging het er in de goede
oude tijd van het belgisch
unitarisme toch eenvoudig aan
toe. De Walen en de Brusselaars
eisten en verkregen op alle
terreinen het grootste deel van
de koek, de rest was voor de
Vlamingen die daartegen niet
in opstand kwamen, de weinige
flaminganten niet meegerekend.
De industriële politiek begun
stigde in hoge mate de Waalse
zware nijverheid en de Vlamin
gen trokken naar Wallonië om
er werk te vinden. De land
bouwpolitiek was hoofdzakelijk
gericht naar de belangen van de
grote Waalse bedrijven en de
Vlaamse landbouwers och,
men wist te Brussel niet eens dat
die er ook nog waren Met
taalwetten had niemand last,
alles gebeurde in het Frans, ook
in Vlaanderen, en iedereen nam
daar vrede mee. de weinige
flaminganten opnieuw niet
meegerekend.
We hebben vandaag nog altijd
het belgisch unitarisme wat de
belangrijke zaken aangaat en
gewestelijke instellingen die of
wel geen geld hebben, ofwel
alleen maar adviezen kunnen
geven waar niemand rekening
moet mee houden. In de geesten
evenwel wint de federalistische
gedachte stilaan veld en we
mogen gerust zeggen dat de
meerderheid in Kamer en Se
naat voor een of andere vorm
van federalisme gewonnen is, al
komt zulks nog niet daadwerke
lijk tot uiting. Zover zijn we nog
niet.
Maar de moeilijkheden van die
dubbelzinnige toestand, die zijn
er wel Dat merkt zelfs iemand
die voor politieke vraagstukken
weinig of geen belangstelling
heeft.
Een voorbeeld Ze liggen er
voor het rapen. Nemen we bv.
het geval van de Nols-loketten te
Schaarbeek. Burgemeester Nols
is FDF-er die van niets anders
droomt dan van de komende
gemeenteraadsverkiezingen,
wat er 'hem toe aanzet het
franstaligbeen stijf te houden in
de lokettenkwestie, dat alles in
de hoop de stemmen van zijn
franstalige gemeentenaren voor
zich te winnen in oktober 1976.
Dat zijn loketten-regeling on
wettelijk is, moet op de eerste
plaats vastgesteld worden door
de Minister van Binnenlandse
Zaken. Die Minister is evenwel
ook een franstalige, zij het dan
een PSC-er. Dat heeft voor
gevolg dat de heer Michel, de
Minister in kwestie, Nols niet
graag in het ongelijk stelt, want
dat kost zijn eigen PSC te
Schaarbeek volgend jaar zeker
en vast ettelijke stemmen. De
Vlamingen van hun kant nemen
die onwettelijke en antiVlaamse
lokettenregeling niet. De meest-
aangewezen bondgenoot van de
Vlamingen en van de wettelijk
heid is de heer Tindemans. Zijn
'partij, de CVP, heeft er trouwens
alle belang bij de Vlamingen
niet voor het hoofd te stoten.
Maar de heer Tindemans heeft
in zijn regering af te rekenen met
zowel de PSC als met het RW
van de heer Perin. Vandaar de
aarzelingen, de dubbelzinnig
heden. de spitsvondigheden om
Nols niet te moeten schorsen
enz., enz.
Iedereen begrijpt dat de toe
stand stilaan onhoudbaar
wordt. Politici met gezond
verstand vertellen aan al wie het
horen wil dat alleen het federa
lisme nog een uitweg biedt uit de
verwarring en de dubbelzinnig
heden. Dat is heel juist. Maar
met gezond verstand alleen zal
men er niet meer komen. Om de
knoop door te hakken zal men
van unitaristische zijde ook de
nodige moed moeten opbren
gen. En moed is zeer zeldzaam
bij de regeringspartijen
DR R.VAN LEEMPUTTEN,
V olks vertegen woordiger.
NATIONALE BSP-
BETOGING TE BRUSSEL
35.000 SOCIALISTEN
SOLIDAIR IN HUN PROTEST
De socialisten van het arrondis
sement Aalst namen talrijk deel
aan de betoging te Brussel. Uit
alle kantons en afdelingen van
het arrondissement stroomden
de bussen en de personenwagens
te Brussel toe 23 grote bussen
in totaal, twaalfhonderd man
nen. vrouwen en jongeren.
Bijzonder sierlijk waren de
nieuwe stormvlaggen 'roos in de
vuist'. De verschillende trom
melkorpsen, fanfares en de
harmonie van Aalst stad geno
ten heel wat bijval en sympathie
betuigingen van de omstaanders
en van de plaatselijke bewoners.
Vooral de massale aanwezigheid
van de jeugd, die de bittere
koude trotseerde in vaak lichte
uniformen, was lovenswaardig
de jeugd gaf kleur aan de
optocht
Eisen van het arrondissement
Aalst.
Het arrondissement Aalst, dat
nog steeds een probleemgebied
blijft, had reden te over om
specifieke eisen te formuleren.
Vier grote spandoeken werden
in de optocht meegedragen. De
geformuleerde eisen luiden als
volgt
«Arrondissement Aalst eist werk
voor zijn 15.000 werklozen.»
«Arrondissement Aalst eist werk
in eigen streek voor zijn 40.000
pendelaars.»
«Arrondissement Aalst eist
openbare bedrijven.»
«Arrondissement Aalst eist ar-
beidskontrole.»
De algemene inzet massaal
'neen' aan de huidige
regeringspolitiek.
Wanneer de socialistische bewe
ging massaal op straat gekomen
is. is dat omdat zij vindt dat het
volk in zijn rechten tekort
gedaan wordt. De regering
wentelt de laster van de ekono-
mische krisis, voor een belang
rijk deel te wijten aan de
multinationale petroleummaat-
schappijen en aan de verkeerde
regeringspolitiek zelf, volledig af
op de werkende bevolking, door
het scheppen van massale werk
loosheid. Dit wordt niet langer
geduld
Bovendien, verschillende voor
aanstaande wetenschapsmensen
in binnen- en buitenland hebben
bij herhaling onderstreept dat
men vandaag de dag de inflatie
niet langer kan bestrijden door
het kreëren van massale werk
loosheid. Deze klassieke liberale
ekonomische theorie, waarop de
huidige regering haar beleid nog
steeds steunt, heeft alle geldig
heid verloren. Het feit dat men
momenteel tegelijkertijd kampt
met werkloosheid en inflatie,
bewijst dat werkloosheid en
inflatie voortaan als aparte
fenomenen dienen beschouwd
te worden die echter beiden
tegelijkertijd dienen bestreden
te worden.
De socialisten zijn van oordeel
dat alleen Fundamentele struk-
tuurhervormingen hier een blij
vende oplossing kunnen bieden.
Waar het in de grond om gaat is
dat de gemeenschap haar zeg
genschap over het ekonomisch
leven herwint. Het feit dat de
financiële en ekonomische
machten exclusief de wet dikte-
ren in dit land kan niet langer
aanvaard worden. De ekonomie
moet ten dienste staan van de
mensen niet omgekeerd
Alleen een regering die be
kwaam en bereid is om dit land
deze fundamenteel nieuwe koers
te doen varen, zal in staat zijn
om het vertrouwen van de
arbeidende bevolking te her
winnen, vertrouwen dat nu
volledig verloren gegaan is. De
huidige regeringspolitiek is een
totale mislukking, zegde voor
zitter Willy Claes, daarom
Leve de BSP - Leve het
Socialisme.
MARTIN HUTSEBAUT'
Politiek sekretaris BSP
AFDELING Aalst.
NA TWEE
BETOGINGEN:
Tijdens het voorbije week
end kende men in dit land
twee betogingen met totaal
verschillende oogmerken.
Enerzijds betoogde de B.S.
P. tegen de regering en meer
bepaald tegen de in de ganse
Westerse wereld heersende
ekonomische krisis. Zoals
reeds gezegd, is dat geen
Belgisch maar een interna
tionaal verschijnsel, dat
reeds maanden terug begon
nen is. Daarenboven is ons
land bijzonder gevoelig aan
de internationale konjunk-
tuur, alleen al omdat onze
industrie afgestemd is op de
verwerking zonder zelf over
de grondstoffen te beschik
ken. Vooral dient onder
streept te worden dat daar
door zware problemen bij de
uitvoer zijn gerezen door de
stijging van de prijs van de
grondstoffen. Omdat onze
uitvoerprijzen vandaag ho
ger komen te liggen dan in
de omliggende landen onder
vindt onze industrie moeilijk
heden en worden wij door
werkloosheid getroffen.
Wat opvallend was is dat de
B.S.P. geen alternatieve op
lossingen voor de krisis
aankondigde, evenmin als
haar woordvoerders dit in
het parlement deden. Vast
staat dat de huidige krisis
niet wordt opgelost door de
slogans die de socialisten
vandaag van alle daken
schreeuwen. De krisis is
trouwens niet enkel volbaar
in de vrije ekonomie; ook
landen met staatsbedrijven
kennen dezelfde inzinkingen
en hier kan zeker verwezen
worden naar het socialis
tisch beleid in Groot-Britta-
nië.
De grote doelen van de
ploeg Tindemans, nl. de
prijzen onder kontrole hou
den en de werkloosheid
bekampen blijft in dit land de
hoofdbekommernis. En het
is een vaststaand feit dat
alleen het initiatief, de inzet
en de vindingrijkheid van
hen die in ons ekonomisch
en indrustrieel stelsel de
verantwoordelijkheid op alle
niveau'sdragen, kunnen een
wending geven aan onze
ekonomosche krisis. Daar
om is eerder dan holle
slogans, een geestesveran-
dering nodig om de ekono
mische heropstanding te
bewerken.
Ook de zaak Nols is 'niet
onder de huidige regering
ontstaan. Reeds onder de
regering Eyskensisde loket-
tenhistorie te Schaarbeek
begonnen. Toen heeft men
nagelaten de nodige maat
regelen binnen de voorziene
tijd te nemen. Daardoor zit
de regering vandaag met een
lange procedure opge
scheept via taaikommissie
en Raad van State. Daarvoor
kan men moeilijk de huidige
regeringsploeg verwijten
toesturen. Vaststaat dat de
regering een oplossing wil
geven aan de Brusselse
taaltoestanden. En dat die
wil éénparig is kan men zelfs
opmaken uit de verklaringen
van de Waalse Minister
Périn, die kordaat verklaar
de: «Pak de Brusselse Bur- -
gemeesters aan». Ook het
antwoord van de taaikom
missie was kordaat in ver
band met de onwettelijk
heid. Tevens de zienswijze
van de regering op de
Het Federaal Komitee van de K.P.-Dender, in vergadering
bijeen op woensdag 12 maart 1975, stelt met voldoening
vast, dat dank zij de versterkte samenwerking tussen de
Beweging der Strijdkrachten en de demokratische
volksbewegingen dedoorde binnen- en buitenlandse reaktie
in Portugal opgezette kontra-revolutionnaire putch mislukt
is.
De inzet van de huidige strijd in Portugal en de rol die elke
organisatie er in speelt zijn aldus duidelijker geworden. De
K.P.-Portugal brengt er, zelfs naar de verklaringen van de
kristendemokraten.een positieve bijdrage voor het realiseren
van de ekonomische en politieke demokratie, na 48 jaar
fascistische diktatuur.
Het Federaal Komitee-K.P.-Dender is van mening dat de
brede lagen van de bevolking van ons land te weinig en
dikwijls vals ingelicht worden omtrent de gebeurtenissen in
Portugal en hun betekenis voor de strijd van de arbeiders- en
demokratische organisaties en krachten over de gehele
wereld.
Het Federaal Komitee roept de andere arbeiders- en
demokratische organisaties van het gewest op hun
solidariteit met de progresistische beweging in Portugal in de
openbare opinie tot uiting te brengen en het verklaart zich
daaromtrent tot samenwerking bereid
Federaal Komitee K.P.-Dender
Aalst :12 maart 1975
olievlek te stoppen, door
binnen de voorziene wettelij
ke periode tegen de inbreu
ken op te treden, bewijst de
vastberadenheid van de re
geerders om de wetten in dit
land te doen toepassen
In tegenstelling met voor
gaande regeringen kan men,
wat de socialisten ook ver
spreiden niet beweren dat de
problemen eens te meer
worden verschoven. Daar
waar de regering de moge
lijkheid ziet van handelen
worden de beslissingen ge
troffen en uitgevoerd.
Diane D'Haeseleer.
(4de aflevering)
ZIJN
HUN RECHTEN
GEVRIJWAARD
Op 27 januari jl. richtte de
KP-dender zich in het arr. Aalst
tot de vakbonden, de BSP en het
ACW met het voorstel tot
gemeenschappelijk overleg en
eventueel aktie te komen tejen
de toenemende werkloosheid.
De lezer kent het antwoord
alléén de BSP liet van zich horen
en schreef dat zij bereid was in
zoverre echter, dat de andere
organisaties in ruime mate
wilden deelnemen. Dus, Jan
wacht op Piet en omgekeerd
Op enkele weken tijd nu, kreeg
elk van ons een reeks van
berichten onder ogen die er op
wijzen hoe gegrond het initiatief
van de KP-Dender wel was. De
brouwerij Zeeberg sluit. Te
Ninove ging een houtverwer
kend bedrijf dicht. Over Sofi-
laine,- wolspinnerij in dezelfde
stad, verscheen een bericht
volgens hetwelke zestig afdan
kingen mogelijk waren, maar in
feite werken daar nog enkele
tientallen mensen en men ver
denkt er de direktie van de
afdankingen te spreiden om aan
de sluitingspremie te ontsnap
pen. Te St Gilles-Dendermonde
sluit bij Marchant-Stichelmans
de tapijtafdeling 78 afdankin
gen. Bij Bosteels-Du Pare te
Aalst wordt om beurten gedopt
en werden ook reeds flink wat
mensen afgedankt.
En we zijn niet aan het einde van
de reeks. We zouden zelfs een
lijstje kunnen aanleggen van
bedrijven voor dewelke in de
komende twee-drie jaar het
ergste te vrezen is. Zijn er dan
geen redenen te over om overleg
te plegen en akties te plannen
om verdere industriële afbraak
te beletten en nieuwe werkgele
genheid te eisen
Maar er is méér Er is
informatie die NIET doorkomt,
of die aan het licht komt
wanneer het kalf verdronken is.
Zo bijv. verdenken" de werkers
van Bosteels er hun direktie van
«panty's» uit Italië in te voeren,
in plaats van ze zelf te
produceren. Dezelfde direktie
zou ook reeds met de «gouden
handdruk» uitgepakt hebben
wie het bedrijf vrijwillig verlaat
zou zes maanden vooropzeg
betaald krijgen. Omtrent Sofi-
laine lezen we in «Vooruit» van
11/3/75, dat vorig jaar 65
werkers druppelsgewijze ontsla
gen werden en 75 anderen
weggingen. Voor wat Stichel-
mans betreft, waren de 78
afdankingen in de pers op 11
maart aangekondigd tegen ein
de april, al in kannen en kruiken
Men moet geen opleiding voor
dedektieve gekregen hebben,
om doorheen deze te laat of
helemaal niet vrijgegeven in
formatie één lijn op te merken
vele van deze kwesties worden
zoveel mogelijk in stilte gere
geld, en nergens, maar dan ook
nergens, is er vanwege de
vakbonden ook maar de minste
poging tot aktie geweest. Men
vindt wél 'n paar formules
regelmatig terug «de vakbon
den zullen er op waken dat
«de rechten van de werkers
werden gevrijwaard». Is de
rechten der werkers vrijwaren
alleen maar er op waken dat zij
een sluitingspremie ontvangen
Stelt zich dan de kwestie niet van
gewaarborgd werk, van werk in
eigen streek, van de industriële
ontmanteling van ons gewest
Van de liberale vakbonden
weten we waar we aan toe zijn.
ACV en ACW zijn in ons gewest
nog steeds aan de studie van het
probleem toe. De ABVV-leiding
van onze streek zou dringend het
artikel moeten lezen dat G.
Debunne in «Vooruit» van 13
maart publiceerde en waarin hij
de strijd van de werkers van
Gilly en Val Saint Lambert als
voorbeeld stelt." een strijd, zo
zegt hij. die alle hoop bundelt
van een ganse regio en die
gesteund wordt door alle arbei
ders
En wat de BSP betreft, rekent zij
dan op CVP en PVV om de
werkloosheid in te dijken Zij
zou dringend haar daden in
overeenstemming moeten bren
gen met haar sterke woorden
van oppositie. En hiertoe vol
staat een betoging te Brussel
RAY DESMET
De berekeningen kunnen op twee
manieren gewijzigd worden:
door een positieve subsidiëring
opnieuw en voldoende aantrekke
lijkheid van de andere gewesten
creëren:
het invoeren van een inplan
tingsbelasting in gewesten met
werkgelegenheidsoverschot, te
neinde rekenschap te geven van
de «externalities» welke andere op
de kollektiviteit worden overgedra
gen.
Voor wat betreft de strijd tegen de
moeilijke pendel, kan men speci
fieke systemen van elk type over
wegen. Een eerste type zou een
eventueel aanmoedigingssysteem
zijn voor de decentralisatie van on
dernemingen die een groot aantal
pendelarbeiders tewerkstellen. In
het tweede geval zou het er eerder
om gaan het nadeel van abnor
male pendel over te brengen naar
de werkgever van pendelarbeids
kracht. Systemen van die aard
kunnen echter niet toegepast wor
den zonder tegenprestaties en lei
den trouwens tot een voorafgaan-
delijke vraag: oet de doelstelling
van de opheffing van de moeilijke
pendel steunen op specifieke sys
temen of denkt men de doelstellin
gen te moeten nastreven hoofdza-
kelijk door het geheel van de hui
dige steun aan de regionale ont
wikkeling?» (14).
Naast de maatregelen die door het
Planbureau worden aanbevolen,
kan men nog verder gaan teneinde
de ekonomische decentralisatie in
de hand te werken. Tijdens zijn ho
ger genoemd antwoord aan
W. VERNIMMEN gaf minister
VLERICK het voorbeeld van
Frankrijk waar men nieuwe inves
teringen te Parijs radikaal verbo
den heeft. Naar analogie met wat
voor het monster Parijs werd be
dacht, zou men ook iedere nieuwe
inplanting van industriële bedrijven
van enig belang in het Brusselse
kunnen verbieden, tenminste tot
wanneer het regionaal evenwicht
hersteld is. Deze maatregel zou er
de politieke problemen rond de
hoofdstad wat minder onoplosbaar
op maken en beslist bijdragen tot
wat meer redelijkheid vanwege
bepaalde Brusselse milieus! Bo
vendien zou het leefmilieu in en om
de hoofdstad er wel bij varen, iets
wat niet zonder betekenis is voor
een Europese hoofdstad!
regionaal ekonomisch be
leid, kan bijna zowat model
staan voor België inzake de
te voeren regionale ekono
mische politiek. Immers, bij
middel van haar steeds
verder geperfektioneerd re
gionaal beleid is de Noorse
regering erin geslaagd de
werkloosheid praktisch tot
zero te herleiden.
Aanvankelijk volgde Noor
wegen de traditionele poli
tiek die wij in België nog
steeds kennen, met dit
belangrijke verschil dat het
een geografisch-selektieve
politiek was (iets waar wij nu
zelfs nog niet aan toe zijn).
Inderdaad, in 1951 reeds
keurde het Noorse Parle
ment een ontwikkelingspro
gramma goed voor Noord-
Noorwegen. Het program
ma bevatte de gebruikelijke
ingrediënteneen ontwikke
lingsfonds, belastingsfacili
teiten voor ondernemingen
die zich daar vestigen en
infrastrukt uurwerken.
Weldra echter bleek dit
ontwikkelingsprogramma
onvoldoende te zijn. De
imigratje van het noorden
naar het zuiden ging door!
Het voornaamste objektief
van het plan werd aldus niet
bereikt. Meteen werd het
regionaal beleid verscherpt
en aangevuld. Teneinde de
migratie van het noorden
naar het zuiden af te remmen
werd het regionaal beleid
afgestemd op kleine groei
polen. Er werd een systeem
van steunverlening uitge
werkt, waarbij 25% van de
bevolking betrokken was.
De vijf grote centra Osla,
Kristiansund, Stavanger,
Bergen en Trondheim ble
ven van iedere steun uitge
sloten. De meest geïsoleerde
gebieden kregen tot 35%
2.OVERHEIDSINITIATIEVEN subsidie bij investeringen
Waar overheidsinitiatieven goedkope leningen en over-
in de ekonomische sfeer in
talrijke Europese landen
reeds lang tot de traditie
behoren (denken we maar
aan Frankrijk, Zweden, Italië,
Spanje, Noorwegen, Ierland
e.d.) en in steeds méér
landen tot stand komen.
(Denken we maar aan de
recente oprichting van een
grote nationale oliemaat
schappij, die begin 1975
operationeel zal zijn en die
aan de Duitse Bondsrepu
bliek een belangrijke graad
van onafhankelijkheid t.o.v.
de oliekoncerns zal verle
nen), staan wij in België op
dit vlak nog praktisch ner
gens. Deze toestand vloeit
vooral voort uit de hevige
tegenstand vanwege be
paalde politieke en econo
mische milieus tegen open
bare initiatieven.
Nochtans zou het openbaar
initiatief integrerend deel
dienen uit te maken van de
regionale ekonomische poli
tiek. Immers (zoals De Stan
daard van 7.8.1974 terecht
bloklettert i.v.m. Noorwe
gen, staatsbedrijven steunen
regionale ontwikkeling), de
staatsbedrijven vormen een
uitermate interessant en on
misbaar beleidsinstrument in
de handen van de overheid
met het oog op een efficiënt
regionaal beleid. Voorbeel
den hier te lande en elders in
Europa hebben ons gesterkt
in de overtuiging dat alleen
een vrij omvangrijk en diep
gaand overheidsingrijpen,
m.a.w. een «aktief» regio
naal beleid in staat is om de
grote regionale verschillen
inzake tewerkstelling en in
komen weg te werken of
hiertoe in belangrijke mate
bij te dragen.
In ons eigen land blijven,
niettegenstaande 15 jaar
regionale ekonomische poli
tiek, nog grote inkomen- en
tewerkstellingsverschillen
bestaan Het privé-initiatief
aangemoedigd door aanlok
kelijke subsidies, is niet in
staat gebleken, hier noch
elders, de regionale tekorten
aan te zuiverenOp sommige
plaatsen nemen deze ver
schillen nog toe! Het wordt
dus de hoogste tijd dat deze
politieke herdacht wordt en
dat naar nieuwe supplemen
taire aktiemiddelen uitgeke
ken wordt!
Noorwegen, dat kan bogen
op bijna een kwart eeuw
heidswaarborg vulden het
pakket aan.
Naast de steunverlening
nam de overheid voortaan
echter zelf actief deel aan de
industrialisatie door onder
nemingen op te richten
ondervorm van staatsbedrij
ven of joint-ventures met
binnen en buitenlandse be
drijven. Dit laatste sloot
trouwens voortreffelijk aan
bij het tot stand brengen van
meer export-gerichte aktivi-
teiten, iets wat ook voor ons
land niet zonder belang is.
Momenteel is de electrici-
teitssektor in Noorwegen
een staats- en gemeentelijke
aangelegenheid. Tevens zijn
belangrijke staatsparticipa-
ties terug te vinden in
belangrijke sektoren zoals
aluminium en metaal. Het
grootste aluminiumbedrijf
van het land Ardal op
Sunndal Verk is een joint
venture van Alcam Alumi
nium (Canada) en de Noorse
staat
Teneinde het overheidsini
tiatief definitief burgerrech
ten te bezorgen en aldus
eindelijk een efficiënt regio-
rijde
luid
naai beleid mogelijk te n5regl
ken, dient eens en voor goyke
afgerekend te worden
een tweetal stellingen
«mythen»), waarop de
genstanders van het ov
heidsinitiatief zich voort
rend beroepen
1. De overheid dient zich
weinig mogelijk in te lat
met het economisch lev
en mag vooral niet raken a
het privé-monopolie inza
het industrieel initiatief
2. Overheidsonderneming
zijn perdefinitieverlieslate
en dus ook, uit het financié
oogpunt niet gewenst. j
Wat de eerste stelling b
treft, deze vindt haar oc
sprong in het zuiver liberal
tisch economisch denke
waarbij de rol van de staat!
hoofdzaak beperkt is
deze van politieman,
sterke arm, en dit
bescherming van het viijf
rend sociaal-ekonomii
systeem.
Dat deze liberale staatska
ceptie een taai bestaat he«
blijkt uit het feit dat wij de
basisidee zelfs nog terugvi
den in de recentste reg-'r
ringsverklaring van 30 ap v> l
1974: «Het privéinitiat^L^
blijft de grondslag van oi
ekonomisch bestel».
In het licht van dergelijl j»
basisstelling maakt het eki
nomisch plan, alle moc( -
frazen hieromtrent in rfop
regeringsverklaring tenspij Oos
niet de minste kans. Immefi nog.
het privéinitiatief staat b»
ven het plan en niet om» Sam
keerd. Wellicht is dei 8rcn
situatie, waarbij de prioritc mce
ten op hun kop wordp
gezet, de reden van t\
ongenoegen omtrent
planning in België, zoals
onlangs nog door de kc q w
missaris bij het Plan, de H hen
Maldague, werd verwoord zc(c
Tegenover deze liberal del
tische staatskonceptie st( van
len wij de idee van o T
verzorgingsstaat en daarl Sint
aansluitend deze van eqzesti
ekonomie in dienst van
gemeenschap. Deze ekon
mie heeft als primordii
taak aan de noden van
gemeenschap te beantwoc
den. Daarom kan ze n
anders dan komform zijn a
de opties van het sociaal
konomisch Plan, dat ji
werd opgesteld, rekeni
houdende met de behoeft
van de gemeenschap. I
sentieel hierbij is dat
overheid tot taak heeft de I
«economie in dienst van
mens» te realiseren. Daari
vloeit voort, dat de overhe
het volste recht heeft oi
daar waar zij dit nodig act
ekonomische initiatieven
nemen. Dit kan bv. het gev
zijn. daar waar het privé-ii j
tiatief tekortschiet om
tewerkstellingsbehoeften I
bevredigen, hetzij in sekt(
ren die voor het land v
vitaal belang zijn, bv.
energie.
Martin Hutsebi
b C
eni
hl.
de i
Corui
ODii
deel i
hand
door
Een I
Deze
inrichten van vormingsile8cn
vonden, waarop Vlaams-niO V(
tionale figuren hun visie c 'aaLs'
het Vlaams-nationalism^™Pc
zullen uiteenzetten. De
doeling van zulke avonden
duidelijk gericht op
vormend aspekt, zodat acf""
teraf de diskussiepuntef
verder uitgewerkt kunne"
worden. Op arrondisserm
teel vlak heeft h3t Vlaai
nationalisme een uitgebrei
werking. De Aalster jom
ren bleven achter
willen daar nu iets aan do<
Samen met een Tak-ah
vaardiging uit Aalst om
leiding van Alex Coolt
heeft Christel Buyse
VUJO-kongres dat in Sli
Niklaasdoor 750 deelnemi
werd meegeleefd, kritis
gevolgd en ook deze bedi
kingen zullen op de kontal
vergadering naar voren
bracht worden. Wie inter^Q Bii)
se heeft voor de VUJO-w&^j-j^'
king kan altijd inlichtingïDe/.e
verkrijgen in het VUJO-ljj
kaal, café Windsor, Albe!
Liénaert straat 28.
D.D
De schaarbeekse loketten-
oorlog is ook reeds tot Aalst
doorgedrongen! Inderdaad,
bij de TAK-betoging vorig
weekend kwamen meer dan
honderd Aalstenaars opda
gen, met een licht overwicht
van de jongeren. Deze jon
geren, behorende tot aller
hande strekkingen hebben
door hun deelname aan
Vlaams-nationale manifesta
ties, zoals afgelopeirwoens-
dag in de Vlaamse scholie
renbetoging te Gent, de
nood uitgesproken om meer
gekoordineerd te kunnen
optrederv
De huidige Vujo-voorzitter
Mark De Meyer heeft hierop
ingepikt en heeft voor zater
dag 22 maart een vergade
ring belegd waartoe alle
Vlaamse jongeren hartelijk
worden uitgenodigd. Deze
vergadering die zal doorgaan
in de bovenzaal van café
«Gulden Vlies» gelegen aan
het Esplanadeplein te Aalst
heeft als hoofddoel de
Vlaams-nationale akties in
Aalst te aktiveren. Dit zal
voornamelijk bestaan uit het
luwe
lanif
at ba
iPnipai
