)e grondverwerving voor het
itonsevaalprojekt
ALTERNATIEVE PLATENWINKEL
NODIG EENS
EEN DIEF UIT
De Voorpost - 16-7-76 - 7
Nee, op deze pagina van uw unieke streekkrant verschijnt nog altijd
gelukkig geen sluikreklame. Als we ergens over schrijven of iets
aanstippen, is dit niet om aan te bevelen of af te keuren. Gewoon als
informatie. Zo ook met de eerste «alternatieve platenwinkel» die in
Aalst en omgeving opgericht is. Toen we er binnenstapten was het
niet zonder argwaar, weetje. Er is al zoveel alternatief: een tijdschrift
alternatief, een alternatieve werkgroep, alternatief onderwijs,
alternatieve hulp- en informatieverlening, enzovoorts!!! Meestal
betekent alternatief dan niet-kommercieel, andere waarden dan
louter materialistische benadrukkend, maar wat kan in 's
hemelsnaam een «alternatieve platenwinkel» wel betekenen?
De platenwinkel bevindt zich in
een wijk, waar je normaal geen
winkel zou verwachten: de
Vakschoolstraat. De uitbater wil
waarschijnlijk zo weinig moge
lijk konkurrentie doen aan de
gerenommeerde piatenverko-
pers meer in het centrum. Wat
er ook van zij, op het eerste
gezicht merkten we weinig
verschillen met andere platen
winkels: er lag een overvloed aan
fonoplaten en muziekkassettes.
Er hingen wat posters die
duidelijk op een jong publiek
gericht zijn. Toch viel onze blik
op een opschrift aan de muur
dat erop moest wijzen dat roken
schadelijk was voor de gezond
heid van de anderen en voor de
natuur. Bijgevolg was roken
verboden. Ook een bordje van
Bond Zonder naam hamerde:
«Van mensen vrienden maken».
Met de nodige journalisitieke
argwaan wilden we toch niet al te
naiëf zijn. Vaak genoeg zien we
rondom ons hoe spreuken en
slogans dienen om een bepaald
publiek aan te trekken. Hij die
een en ander zou ophelderen
stond achter zijn «toog». Hilloné
was ten is) zijn naam. Ach, 't is
misschien maar een persoonlijke
indruk, maar zijn vriendelijk
heid leek ons helemaal niet
gekunsteld en we zagen hem
weinig aanstalten maken om ons
één of andere elpee aan te
smeren. Hij vroeg ons gewoon
naar onze lievelingsmuziek en
liet het plaatje zijn klanken door
de ruimte verspreiden.
Vroeger is hij nog leraar
geweest, vertelde hij. Om ver
scheidene redenen kreeg hij
hiervan zijn bekomst en richtte
dit handeitje op. In zijn winkel
staat, zo zei hij. de mens centraal
en niet de poen («hoewel die
hebben we ook vandoen»).
Graag ziet hij mensen komen die
gewoon wat komen uitblazen
van de drukke tredmolen, die
wat komen praten, wat warmte
komen opzoeken als 't buiten of
in de maatschappij wat koud
aandoet, die eens komen kijken
naar een paar alternatieve
poëtische posters. We babbel
den nog wat over ditjes en datjes,
stiertjes, koetjes en kalfjes. Ik
ontwaarde geen ontgoocheling
toen we opmerkten geen
platendraaier te bezitten. Dit
was dan toch wel een verschil
met die plaatsen waar je in zo'n
ogenblikken buitengekeken
wordt.
Wie eens wil kennismaken met
een plaat van bv. Robert Long.
Bruce Springsteen, Deep Purple
of gewoon eens wil komen
zien...: Vakschoolstraat 60. elke
avond vanaf 18 uur. woensdag
namiddag en zaterdag doorlo
pend. De Winkel heet «Muza».
Net zoals oudleerlingenbond
van de Aalsterse muziekakade-
rnie, maar alternatief!
P.D.
«We zijn naar zee». Deze mededeline nriikt od de voordeur en
het is meteen een pracht van een uitnodiging aan ongewenste
bezoekers die er zeker van zijn dat hun kust veilig is. Wie z(jn
schoonste vaas, beste stereo en andere zaken op de meest
efficiënte wijze kwijt wil heeft nog andere mogelijkheden te
over om uitnodigingen over te maken aan grijpgrage vingers
die rustig van de geboden kans gebruik maken.
Een goed middel is om zoveel mogelijk omtrent uw
vakantieplannen in te lichten. Vrienden, buren, familieleden
en alle andere die er van ver of nabij niet bij betrokken zijn.
Vergeet er niet bij te vertellen hoelang ge weg zijt. Waar ge
verblijft en al wat nog dienstig kan zijn om rondom uw
vakantie geen twijfel te laten bestaan, zodat ge niet pardoes op
de ongenode gasten valt wanneer ze rustig van de gelegenheid
gebruik maken uw mooiste en beste bezittingen in te pakken
en weg te wezen. Verzorg vooral goed het uitzicht van uw
gebouw. Draag er zorg voor dat iedereen goed kan zien dat er
werkelijk niemand thuis is en er ook de eerste dagen niemand
komt. Het uitzicht van totale onbewoonbaarheid is erg
belangrijk, het schept voor de inbrekers een vertrouwelijke
sfeer. Reklamebladen en niet bestelbare post in de brievenbus
is ook ccn goede aanwijzing.
Let er goed op dat ge vooral de politie en zeker uw wijk-agent
niet inlicht over uw aanwezigheid. Anders kon men wel eens
ccn ekstra oogje in het zeil houden en verhinderen dat er zich
toch nog inbrekers zouden aandienen. Licht vooral alle echte
belanghebbenden niet in. Ook zij zouden roet in het eten
gooien door hun onverwaenrse Kontrole. Mocht men na deze
goede-slechte raadgevingen alsnog geen bezoek gekregen
hebben, treur niet. Er was misschien teveel werk.
IE KEERZIJDE VAN DE MEDAILLE
k atrschillende eigenaars niet gelukkig met huidig beleid! Zoals in het artikel over het Ronsevaalprojekt
lurcids werd gezegd, blijken er bij de grondverwerving nog enkele problemen bestaan. In tegenstelling met
S,VW dc verantwoordelijke voor het grondbeleid bij de Intercommunale dhr. W. Meganck was opgegeven,
11 jyen erop dit ogenblik minstens zes eigenaars over welke niet bereid zijn om hun eigendom vrijwillig af
'"staan ten behoeve van deze verkaveling. Het betreft hier de echtparen Van Scheurbeek-Van Geert,
'S Vsman- Callebaut en Couck Van Geyt en Wauters-De Smet, de juffrouw Christiane Lorle en de Wwe
at elsterman. Ook een andere eigenaar, dhr. De Deyn die te Berlare verblijft, zou niet bereid zijn om tot
'Js (willige grondafstand over te gaan. Teneinde de bezwaren van deze betrokkenen te horen motiveren
;hten wij er goed aan te doen deze «slachtoffers» van het «grondgebied» zelf aan het woord te laten.
en eindelijk kan dit evenzeer morgen met eenieder van ons gebeuren!
"1 «Van Scheurbeeks» zijn
;p teleurgesteld!
it echtpaar Bert en Godelieve
Scheurbeek wordt wel het
^st getroffen door dit verka-
'ingsprojekt dat in opdracht
!ti de gemeente door de
vleïtercommunale» wordt uit-
'ste rd-
'september 1971 (twee jaar
aat«ds nadat door de gemeente
^dracht tot uitvoering was
rM|even) kregen de Van
neurbeek's de unieke gele-
iheid om vlak tegenover hun
ping een bouwvallig huisje
t een vrij groot stuk achter-
jv-ikgende grond aan te kopen
de en-en De Nil. Op dat
toblik vergde dit een aan-
P 'nlijke financiële inspanning
r hen, maar dit was de enige
"jelijkheid om ooit nog aan
nrafer woonruimte te geraken.
amj betreffende perceel, gele-
i b
sen reeds door diezelfde over
heid de uitvoering van dit
projekt van grondbeleid aan de
intercommunale voor het Land
van Aalst was doorgegeven.
Pas op 10 augustus 1973 werd
het echtpaar van Scheurbeek
per aangetekend schrijven
door de gemeente in kennis
gesteld van «een openbaar
onderzoek van een plan van
aanleg, BPA:4B, met ontei
geningsplan, volgens artikel 17
van de wet van 29.3.62», met
betrekking op de percelen
sektieAnrs. 1069 C en 1069J).
Deze plannen waren ter inzage
vanaf 15.8.73 te 10 uur tot
15.9.73 te 10 uur. Bezwaar kon
worden ingediend tot 15.9.73.
Uit die plannen kon op dat
ogenblik moeilijk worden uit
gemaakt wat er nu eigenlijk
precies te gebeuren stond. In
zijn bezwaarschrift van 12.9.73
overweging genomen; zij had
den namelijk voorgesteld om
hun af te stane stuk om te
ruilen voor een evenwaardig
stuk in de nieuwe verkaveling
ofwel een vergoeding te ver
krijgen welke hen zou toelaten
een evenwaardig grondstuk
ergens anders aan te kopen.
Van de kant van de Intercom
munale bleef het bij hun
230.000F voor de 20 aren
waaruit straks minstens 2
bouwplekken zullen worden
gerealiseerd welke ongetwijfeld
per stuk op zijn minst elk 1
miljoen waard zullen zijn.
Maria Callebaut en Sander
Peersman noemen het aftrug-
gelarij! Maria Callebaut is in
1910 in deze woning aan de
Brusselbaan nr. 20 geboren.
Na het overlijden van haar
ouders heeft zij dan haar
geboortehuis kunnen aanko-
Gezien de toekomstige ont
eigening langs de straatkant
aan de Brusselbaan zal er bij
een eventuele grondafstand
achteraan alleen nog maar een
waardeloos stuk overblijven.
Een volledige onteigening te
gen de gangbare bouwgrond
prijzen is voor het echtpaar
Wauters-De Smet de enige
mogelijke basis waarop tot
vrijwillige afstand kan worden
overgegaan.
Raymond Couck vindt rust
en ontspanning in zijn moes
tuin en deed een redelijk
tegenvoorstel om zowel geit als
kool te sparen, doch tevergeefs.
Wij publiceren hie het ultieme
voorstel van de heer R. Couck
in ekstenso samen met de
verduidelijkende schetsen.
Volgens de heer Couck zou dit
degelijk gemotiveerd en zeker
redelijk voorstel geïinspireerd
zijn geweest door niemand
minder dan de voorzitter zelf
van de Intercommunale, bur
gemeester Boel van Erembo-
degem. Dit zou langs een
telefonische omweg gebeurt
zijn dóór toedoen van een
relatie van dhr. Couck. Voor
zitter Boel zou hierbij letterlijk
hebben gezegd dat alles niet
verloren zou zijn voor Couck
als hij in die zin een voorstel
zou doen. het antwoord op dhr.
Couck's schrijven, van de
Intercommunale, drukken wij
hierbij eveneens af. Kommen-
taar is hierbij wei overbodig.
Raymond Couck die bestuurs-
chef is bij de Rijksdienst voor
Werknemers-pensioenen heeft
destijds bij de aankoop van zijn
woning ekstra naar een tuin
uitgekeken. Na zijn dagelijkse
bureau-taak vindt hij in
tuinieren de rust en de ont
spanning die zowel zijn li
chaam als zijn geest nodig
heeft. De lukratieve kant van
deze gezonde hobby is dat
mevrouw Couck haar groen
ten. al de tijd dat ze hier aan de
Ronsevaalstraat43 wonen, nog
nooit is moeten gaan kopen.
Hierdoor besparen de Couck's
op het gezinsbudget jaarlijks
een niet onaardig bedrag. Door
de onteigening zou er van de
moestuin slechts 12 meter
overblijven. Als het ooit zo ver
moest komen dan kan ik niet
anders dan op zoek gaan naar
een andere woning met een
voldoende grote moestuin.
De heer Coucke begrijpt trou
wens niet waarom hierboven
aan de Ronsevaalstraat de
ontwerpers zich, evenals in de
nabijheid van de Schoolstraat
niet tevreden stellen met de
verweving van het gedeelte wat
voor de aanleg van de nieuwe
straat alleen nodig is. Een
oorspronkelijk voorstel in die
zin. samen met de Van
Scheurbeek's. waarbij deze
laatsten dan de achterste 10
aren zouden afstaan, werd niet
aangenomen. Ook een tweede
gezamenlijk voorstel het betrof
een grondruil, wat trouwens de
goedkeuring meedroeg van de
heren Meganck en Nijs van dé
Intercommunale, werd even
eens afgewezen omdat een
bepaald invloedrijk persoon bij
de Intercommunale nu een
maal op een eens genomen
beslissing niet wenste terug te
komen. Het derde ultieme
voorstel vermelden wij rees
hierboven met het bekende
antwoord.
BESLUIT
Wij geloven dat bij de uitvoe
ring van dit projekt op een
onverantwoorde wijze werd te
werk gegaan ten aanzien van
de kleine eigenaars welke
toevallig met hun eigendom in
deze verkaveling kwamen te
liggen; gronden die reeds een
identieke bestemming hebben,
als wat in een dergelijk projekt
van grondbeleid eveneens
wordt voorzien, zouden buiten
dergelijke ontwerpen dienen te
vallen.
Als dan toch aan bestaande
woon- en leeftruimte moet
worden geraakt dienen de
betreffende vergoedingen aan
deze individuele toestanden
aangepast te worden; het gaat
niet op dat er steeds maar
geschermd wordt met de kost
prijs van de wegenis- en
infrastruktuurkosten om re
latief lage ongeigeningsver-
goedingen te motiveren als
iedereen weet dat het rijk zelf.
via openbare werken, bij der
gelijke projekten het grootste
deel van de lasten draagt, ook
de renten op leningen worden
door de gemeenschap betaald,
de gemeente trekt hiertoe
jaarlijks ettelijke miljoen uit.
Bij het uitwerken van een
dergelijk projekt, waarbij naar
sommigen beweren er onver
mijdelijk steeds slachtoffers
vallen, zou het wenselijk en
gepast zijn dat nergens de
indruk kan ontstaan dat som
mige plaatselijke politieke
vooraanstaanden bevoordeligt
worden, ook al is dit toevallig
zó uitgekomen: waarom hier in
het ene geval de achtergrond
van kleine mensen wordt
onteigend, veel verder dan de
aan te leggen straat, en in het
andere geval dezelfde straat vlak
langs de achtergrond van
anderen wordt aangelegd blijft
een van de grote vraagtekens.
E. VANDER ELST
het woord «aftruggelarij» valt.
Zij zou desnoods een waardevol
antiek meubel willen opofferen
om bij gerechtelijke onteige
ning haar belangen te doen
verdedigen tot bij de hoogste
instantie.
Wij wensen onze grónd in
geen geval af te staan voor een
aalmoes! Aldus het echtpaar
Edmont WautersDe Smet
uit de Rietstraat nr. 11
Zijzelf hebben het bewuste
pand aan de Brusselbaan door
erving verworven in 1963. De
woning aan de Brusselbaan nr.
10 is nu sinds twee jaar
ongeveer niet meer bewoond.
Ook de tuin ligt momenteel
onbewerkt doordat het de heer
Wauters op doktersadvies ver
boden is nog zware lichame
lijke arbeid te verrichten. De
haar Wauters is trouwens al
geruime tijd met ziekteverlof.
Ook zij kregen het eerste
onteigeningsbericht in 1973,
ook zij gaan niet akkoord met
het uiteindelijk en definitieve
onteigeningsvoorstel. De be
langrijkste reden hiervoor is de
vergoeding welke naar hun
oordeel belachelijk laag is. Een
eerste onteigeningsvoorstel op
het einde van vorig jaar
bedroeg 125F. per m2. na
januari van dit jaar kwam er
nog een voorstel voor 145F.
Een vierkante meter grond breng
onteigening geboden wordt, (jm)
meter diep» en is gemiddeld
7m. 35 breed. Van deze
moestuin is het dat niet minder
dan de. helft onteigend zou
worden om eveneens deel uit te
maken van het Ronsevaalpro
jekt. Het is precies deze
moestuin welke Sander Peers
man en Maria Callebaut zó
nauw aan het hart ligt en dit
heel begrijpelijk trouwens.
Beiden moeten de eindjes zien
aan mekaar te knopen met een
karig pensioentje. Dat zij
beiden er toch in slagen om
>er seizoen meer op dan er voor de
toekomst deze eigendom ook
nog langs de straatkant zal
worden afgeknabbeld. Hier
door zal er in de toekomst niet
eens meer een bouwplek over
blijven voor henzelf of voor hun
erfgenamen. Er blijkt ook dat
men. met het zodanig voor te
stellen alsof, op één na. zij de
enigen waren die niet akkoord
gingen om de grond op
vrijwillige basis af te staan, hun
derwijze trachte te intimideren
om toch maar de grondafstand
toe te staan. Het is hierop dat
Couck kijkt naar zijn te onteigenen grond (jm)
an de Ronsevaalstraat nr.
...as zowat 30 aren groot en is
|*|iddeld 20 meter breed op
Kllengte van 170 meter. De
ïjing van dit perceel kwam
Qpe gelukkiger uit omdat het
|g n met hun 4 kinderen
£5*r al te eng behuisd zijn,
?i'|door de ruimte beschik-
■Ér kregen voor een aange-
JHe woning. Bovendien lag
.«n hun bedoeling om zó te
KVven dat hun woning mid-
-|n een bomentuin zou
>9en te staan. Dit lag dan
in de lijn van de
EJÏbestemming als natuurge-
9p, volgens het vroegere
i^ftstplan. van de verder
iHerliggende gronden.
pBrdat het gezin deze meer-
f Mite zó dichtbij had kunnen
jgjjgkn was meteen ook het
probleem van de verzor-
'4 van de ouders van
trouw en de vader van de
t°lf Van Scheurbeek van de
Sedert jaren zorgt het
^ipaar Van Scheurbeek nl.
cÜnfdeze zestig plussers waar-
ien[de moeder van mevrouw
in<U Scheurbeek wel ekstra
d*gen vereist aangezien reeds
Bte;n gehandikapt.
'iget was dus wel nooit mogelijk
™,reest om, met de zorgen
'""Ike deze mensen dagelijks
7'fe hebben, een verafgele-
!Ünj bouwplek aan te kopen.
de zag er dus naar uit, in 1971
^"ians, dat voor dit gezin, vier
d® tieren plus ouders, alles
eld|r verwachting kon verlo-
Het zou echter anders
"fallen dan werd gepland
■■pprecies dit Ronsevaalpro-
IBPA: 4B. Nog niet zo heel
I nadat deze grond was
gekocht gingen er geruch-
de ronde dat er «iets» te
turen stond met de Ronse-
Igronden. Ieder had zo-
zijn eigen verhaaltje over
meest uiteenlopende pro-
en en aangezien er nog
il gezegd wordt dat er geen
i is zonder vuur, ging
touw Van Scheurbeek in
loop van het jaar 1972
pillende keren terzake
fmatie inwinnen bij de
eentelijke overheid. Noch
[emeester. noch sche
en, noch sckretaris, konden
eiese informatie verstrek
ker een mogelijk verkave-
sprojekt In het beste geval
en ze wel toe er ook wel iets
vernomen te hebben maar
vr helemaal niets vast
■d- Noteer echter dat intus-
schreef de heer Van Scheur
beek dat gezien het stadium
waarin het ontwerp op dat
ogenblik volgens de plannen
bleek te staan het voor hem als
betrokkene helemaal niet
mogelijk was om duidelijke
bezwaren te formuleren aange
zien de plannen zelf. ondanks
het feit dat ze waren goedge
keurd, helemaal niet duidelijk
waren.
Hij hield zich dan ook het recht
voor om zijn voorlopig bezwaar
later aan te vullen als het
projekt een duidelijke
vorm zou hebben aangenomen.
In dit bezwaarschrift refereert
de heer Van Scheurbeek nog
naar de wet op het natuurbe
houd van 12.7.73, verschenen
in het staatsblad van 11.9.73.
Noteer dat op dat ogenblik het
overgrote deel der projekt-
gronden nog in een natuurzone
lagen. Momenteel ziet, voor de
Van Scheurbeeks, de situatie
er als volgt uit: Van de
oorspronkelijke 30 aren zou
den niet minder dan 10 aren
worden onteigend.
Voor het achterste gedeelte
(10 aren) wordt voor de
onteigening 90F. per M2
voorgesteld en voor het reste
rende gedeelte (eveneens 10
aren) 145F. per M2.
Aan de Ronsevaalstraat zelf
ligt de bouwlijn steeds niet
definitief vast; deze bouwlijn
ligt momenteel reeds 3 meter
achter het staande gebouw op
het bewuste perceel. Er blijven
dus rëel slechts een zevental
aren bebouwbaar over van de
oorspronkelijke 30 aren. Om
een woning naar hun zin te
kunnen bouwen hadden Bert
en Godelieve Van Scheurbeek
destijds bijna 600.000F geïn
vesteerd. Op dit ogenblik mag
men rustig stellen dat hiervoor
het dubbele zou dienen uitge
trokken te worden. Tegen de
huidige gangbare bouw
grondprijzen zou voor een
evenwaardig grondstuk zeker 2
miljoen moeten worden neer
geteld. Voor de totale ontei
gening van 20 aren. welke later
nota bene als bouwgrond zal
worden verkocht, krijgen de
Van Scheurbeek's iets meer
dan 230.000F voorgesteld. Zij
vinden dat dit buiten elke zin
voor verhoudingen ligt en laten
niet na om dergelijk voorstel
gewoon gemeen te noemen.
Een redelijk voorstel om tot een
akkoord te komen van hun
nentwege werd niet eens in
hun levensavond min of meer
onbekommerd te genieten is
voor het grootste stuk aan de
opbrengst van hun moestuin te
danken. Sinds zij daar wonen,
en dit is nu al een hele tijd.
hebben zij steeds voor 95%
kunnen instaan voor hun
jaarlijkse groenten een aard
appelen behoeften. «De helft
van onzen hof afnemen is
evenveel als ons naar den
armen sturen» zegt Maria.
«Voor die 60.000F die ze ons
hiervoor willen betalen willen
ze ons niet eens een halfjaar in
de C.O.O. houden» zegt ze
verder nog, en daar moeten wij
naar toe als wij ons groensel
voor de helft moeten gaan
kopen.
Sander Peersman voegt er nog
bij dat alleen reeds aan de
huidige prijzen van aardap
pelen en bloemkolen hij per
jaar meer aan zijn moestuin
kan uitsparen dan dat hen voor
de onteigening een enkele keer
wordt geld aangeboden.
Er is daarnaast nog een tweede
reden om deze grond niet af te
staan. Volgens Sander Peers
man zou de huidige bouwlijn
langs de Brusselbaan reeds met
18.35 meter naar achter wor
den opgeschoven zoals bleek
bij een recente verkoop in de
buurt. Dit betekent dat in de
pen. Men kan dus stellen dat
zij met dit huis als het ware
vergroeid is en dat ook maar
het minste stukje van haar
eigendom te moeten afstaan
helemaal niet in goede aarde
terecht komt. De totale opper
vlakte van deze eigendom
beslaat, met het woonhuis
inbegrepen, zowat 10 aren. De
moestuin is een «goeie 100
