Johny De Nul alleen tegen allen Frans Caethoven veelzijdig talent William Tackaert: de ontembare vechter Jenny De Smel is kampioen LUC COLLYN WINT Hedwig Boeten wielrennen prettige hobby De renners van de week Juniores Dany Lemmens, Gilbert Christiaen en Rudi Geerinck prima in nationale titel renf Kwieke® ak rond.i lie Nation internationj toenemende internal Johny De Nul zou, als hij dat werkelijk wenst, een massa overwinningen kunnen behalen met een minimum van in spanningen de jonge crack uit de Schoonaardse Langestraat moet desgevallend slechts één ding in het hoofd prenten oppassen dat hij zich niet door een verraderlijke uitval van outsiders laat verrassen. Onder het spadoek rooit hij het dan wel, want er zijn weinigen die sneller spurten dan deze geboren winnaar. De Nul kijkt evenwel verder dan zijn neus lang ishij houdt niet van goedkope suk- sessen omdat hij zich wil harden. De rennersstiel leren om later boven de middel maat te kunnen uiittomen, vraagt van de beoefenaar veel inzet en bereidheid om te lijden en door te bijten. Die Johny De Nul bijt van daag op de tanden omdat hij later een vedette wil zijn. Johny nam in 1976 aan alle zware wedstrijden en aan de klassiekers deel. Hij ver genoegde er zich niet mee een nevenrol te spelen en was steeds één van de re bellen die de boel op stelten zetten. Dat hij niet steeds als «de man van het laatste uur» op de proppen kwam en door zijn onstuimigheid en felle inzet meer dan eens geklopt werd door opportu nisten die hun krachten op een apotekersschaaltje afwo gen, deert hem niet. Hij deed een massa ervaring op die hem achteraf ten goede komt. ALLEEN TEGEN ALLEN Zijn jongste stunt liet Johny De Nul vorige zaterdag te Moorsel bewonderen. In de vierde van tien ronden trok hij er met William Tackaert en Erik Arijs vandoor. Jam mer genoeg geraakten de Zeienaar en de man uit Aalst na een val uit Johny's spoor. Met nog meer dan 50 kilome ter voor de boeg zouden de meesten in De Nuls plaats naar het peloton hébben ge wacht. Maar dan kennen jul lie Johny nog niet hij raap te de handschoen op. Een strijd één tegen allen is het geworden. Een suksesrijk ge vecht voor de sterke eenzaat, die meer dan drie minuten vroeger dan het nummer 2 door de finish bolde, harts tochtelijk toegejuicht door een massa dansende fans. Johny De Nul koerste zondag opnieuw. Een hoe Te Bug- genhout bleef slechts de klas- rijke Nederlander Gabriël Minnebo in zijn spoor. Maar ook het keesje vermocht niets tegen de kracht van Johny. (mm) Van Frangeig Caethoven ihag niet worden gezegd dat hij destijds met stille trom zijn intrede deed in het renners- wereldje. Reeds als nieuweling was hijl «iemand» steeds bij de pinken en vooral snel in de spurt. Hij hield er talrijke goe de herinneringen en een karrevracht palmen aan over. Sinds dat debuut is al heel veel gebeurd. Dat piepjong debutantje is uitgegroeid tot een man met ervaring. En met veel zelfkennis. Frans weet wat hij kan en wat bo ven zijn petje gaat. Hij maakt zie hgeen begoochelingen over een loopbaan aan de top. Hij beseft heel goed dat hij nooit de veroveraar van de Puy-de- Döme of de Pla d'Adet zal worden. Maar hij is er even zeer van overtuigd dat er voor hem een plaatsje is onder de zon. Frans Caethoven kan de ki lometers verteren, is één van de snelste wegspurters en kent „de stiel". Van natuur uit een rebel is hij niet ver wacht van Caethoven geen lange solovluchten die tot de verbeelding spreken, vraag hem evenmin van een koers ondersteboven te fietsen. Het is geen negatieve vaststelling een vogel kan slechts zingen zoals hij gebekt is. Maar hij kèn wat, die Caethoven. En niet alleen op de weg. Hij is een volleerd en all-round pis- tier. Een koereur die zowel achter demy's en zware moto ren, in snelheidstomooien als in koppelritten een kraan is. Hij maakt furore in „toe komstzesdaagsen", is op de buitenlandse wielerbanen een graaggeziene gast. Zijn toe komst ligt trouwens op het lichtlopende ovaal van de piste. Dp de weg kweekt Frans Daethoven de nodige weer- ;tand en de onontbeerlijke fond aan die hem als stijlrijk .indoorrenner" moeten ten goede komen. Dat Frans geen figurant is als wegkoereur, bewijzen zijn jongste resulta ten te Bomem legde hij alle konkurrenten in de luren, nadien reisde hij naar het „Kempenland" waar hij één van de besten is in ëëii meer daagse ronde. Frans Caethoven veelzijdig talent. Een man die kan mee helpen aan de revival van on ze winterbanen waar drin gend nieuw bloed nodig is om de grote massa te lokken. (mm) Frans Caethoven veelzijdig talent. Het is niet omdat we geen lange reeks namen in de kop van ons rubriekje kunnen zetten dat onze junioren beneden de maat bleven in het wielrennen beslissen enkele centime- tertjes soms over winst of verlies. Eén koereur redde de eer, als we het zo mogen formuleren LUC COLLYN die te Wetteren de plak zwaaide en geen en kele konkurrent in zijn spoor duldde. In het kampioenschap van Vlaanderen te Reningelst was hij één van de toonaan- gevers. Samen met die andere streekgenoot, Etienne De Wilde, en de meeste van de 24 overlevenden, liet Due zich verschal ken door een kwintet late demarranten. Collyn won tenslotte de spurt voor de zevende De twee Hammenaars, ETIENNE STEVENINCK en PETER VAN HUFFEL, strij den overal voor wat ze waard zijn. Hun durf resulteert bij na steeds in een plaatsje bij de toppers, al winnen ze zel den omdat hun spurt niet zeer scherp snijdt. Peterke was tweede te Dendermonde, derde Mazenzele en vijfde te Bornem. Etienne eindigde 2e te Mazenzele en derde te Kerksken WILLY DE BACKER duwt men zelden of nooit in de hoek. De begaafde Berlare- naar finishte te Lede weer zeer dichtderde. Daar liet hij het niet bij hij was 5e te Woubrechtegem en zeven de te Kerksken. Te Reningelst ontvluchtte ETIENNE DE WILDE in- extremis het jagerspeloton. Dat was goed voor een zesde plaats. Maandag eindigde Etienne te Merelbeke tweede. De Aalstenaar RENE DE BRUECKER koerste voor ei gen fans. Enkele weken na dat hij bij de junioren debu teerde heeft René al meer dan eens getoond dat hij geen aanpassingsperiode nodig heeft. Dat blijkt trouwens duidelijk uit zijn schitterende resultaten. Een zege werd het ditmaal niet, wei een opge merkte derde plaats. Voor WALTER ONGENAE stak er te Dendermonde eveneens een 3e prijs in. ROGER MICHIELS wordt mettertijd een vaste waarde. Wat hij doet getuigt van be stendige vorderingen 4e te Dendermonde en 6e te Schep- daal. ROLAND DE WAELE, nog een van de «jonge lich ting» finishte te Kalken als vijfde en werd tiende te Moerbeke-Viane. Niets dan goed over RO NALD VAN AEVERMAET met een vijfde prijs te Moer- beke Viane en een 6e plaats te Lede. DIRK MELIS deed het te Dendermonde uitste kend vijfde. Op onze lange lijst staan nog verscheidene namen PA TRICK VAN DE VOORDE, zesde te Bornem en achtste te Dendermonde, RONNY COECK, zevende te Dender monde, HENRI HEIREMAN, achtste te Aalst, RUDY D'HOLLANDER, zevende te Kalken en elfde te Dende monde, OMER DE PAEP! achtste te Ninove en tiende i Lede, EDDY VEREECKQ achtste te Lede en 12e i Dendermonde, FREDB VAN DER STUYFT, nege de te Kalken, OSCAR D KEYZER tiende te Dende monde, LUC ROELS, elf- te Aalst, ERIC DE WIT, e. de te Kalken, MARC HO! 1 MAN, 13e te Aalst, FRAK HEIRMAN, 13e te Kalke JOHAN VERBEKE 14e i I Lede, PATRICK SIAU, 14e Kalken. ALBERT I i LEEUW, 14e te Dendermoi* 1 en JEAN-MARIE CHRIST AENS, 15e te Dendermonc Te Dendermonde-Keur ging eer die hem door de h. De Vreese Australiër, Stephan Ashton, er van door met de eerste werd overhandigd. Hij weet dat het niet allemaal superstars zoals Eddy Merckx en Lucien Van Impe kunnen zijn de wielrennerij heeft fi guranten nodig. Jongens die de glans van de vedetten nog wat meer oppoetsen. Hedwig Baeten bekijkt het nuchter luchtkastelen spatten mettertijd als grote zeepbellen uiteen. Wie zich blind heeft gestaard op «grote voorbeelden» komt meestal bedrogen uit. Voor de Nieuwerkerkenaar was fietsen steeds een hobby. Boeiend en letterlijk adem benemend, maar dromen van een weergaloze carrière deed hij nooit. De kansen om tot de elite door te dringen zijn erg miniem, zelfs voor dege nen van wie beweerd wordt dat ze overborrelen van ta lent. Daarom opteerde Hed wig voor een «veiligheidsat test», door het leren van een beroep dat de sleutel moet zijn voor een bestaanszeker heid. Erg verstandig voor ie mand die niet in de kou wil staan als het vlammetje van de ambitie op een klein pitje staat en zöu blijken dat er in het sportmilieu voor hem .geen plaatsje overschiet. EERSTE ZEGE Hedwig Baeten is één van de velen die in ons Vlaamse landje regelmatig een rug nummer afhaalt, meerijdt met het peloton en op zijn beurt langs de kassa pas seert om de «enveloppe» met zijn prijs af te halen. Geen «naam», geen favoriet die door de konkurrenten met de vinger wordt gewezen als na men van kandidaat-winnaars worden vooropgezet. Wel een amateur onder de amateurs, iemand die koersen veel pret tiger vindt dan te luieren in de zon of zich te laten ver slaven door de gekommercia- lizeerde ontspanning. En al na al toch een jongen met ta lent. Geen doodgewoon mee- lopertje die' na zoveel kilome ters onverbiddellijk naar de bagage wordt gereden. Hedwig heeft zich nu ook tot een potentieel winnaar ont popt. Te Bambrugge, bijna in eigen midden zette hij de kroon op het werk, geen ereplaats werd het ditmaal, doch meteen een «greep naar de macht». Een zege. Blaast Hedwig Baeten na dit plotse sukses de aspiraties wat aan? Best mogelijk. (mm) Als William Tackaert ergens koerst kan je ervan opaan dat het geen saaie en vervelende boel wordt de Zeienaar steekt boordevol vechterstemperament. Hij houdt niet van klunge len achteraan in het peloton en van slenteren langs zonover goten wegen. William Tackaert. Als de aanvalsklok geluid wordt, moet je nooit ver zoe ken naar de naam van de re bel William. Het heeft wat te maken met het feit dat hij niet graag lepe spurters mee neemt naar de finish. Want alhoewel hij geen «trage» is, mag allesbehalve beweerd dat de Zeienaar een rasspur ter is. Hij ontbeert de felle jump van een Frans Caet- hoeven of een Johny De Nul. Tackaert is pas in zijn sas als het er hard aan toegaat, wanneer de schaduwrijders verplicht worden hun reser ves aan te spreken. SOLDAAT Een rem op zijn ambities was zijn legerdienst. Al greep Wil liam Tackaert elke gelegen heid aan om te trainen of tc koersen, het was toch niet je dèt. Hij geraakte achter op met zijn 'oefenschema en toen onlangs, tijdens de hit tegolf en de droogteperiode, de bazen een beroep deden op zijn goeie diensten, stond de racefiets meer tegen de muur dan elders. William was er zelfs het hart van in dat hij in «zijn» Zele, waar om de haverklap amateurswed strijden werden en worden georganizeerd, meer dan eens verstek moest laten gaan. Intussen zi,t dat soldaatje spe len er zo goed als op. Het seizoen is intussen al een heel eind gevorderd en de «grote veldslagen» zijn achter de rug. Toch mag Tackaert niet beweren dat hij er in 1976 niets van terecht heeft ge bracht alle omstandigheden in acht genomen, kan hij te vreden zijn. Hij was én van de grote uitblinkers in het nationaal legerkampioen- schap en behaalde er zelfs een ereplaats. Hij demon streerde bij verscheidene ge legenheden zijn veelzijdige aanleg. Nu won hij te Gal maarden, op een parkoers dat hem uitstekend ligt en waar op hij veruit de beste was, ondanks de scherpe konkur- rentie. Van William Tackaert mag gezegd dat hij op de goede weg is hij behoort tot de top van de amateurs. Een maal voorgoed weer. in bur gerpak, zal deze vaststelling r og dikker in de verf worden gezet, (mm) liël Nee, geen van onze nieuwelingen kwam met een trikolnn* trui uit Rapertingen terug. Slechts één van de 171 d( nemers kon het goeie tombolalotje trekken. Toevallig dat de Westvlaming Eric Borra, een spurtertje dat zich n in het koersgebeuren had gemengd en pas in de laa' kilometers aan de oppervlakte kwam. Onze streekjongens moeten evenwel niet blozen. 1 Geerinck finishte met het dertigkoppige spitspeloton en i veerde als twaalfde. Anderen werden door valpartijen •pech allerhande naar de bagage gegooid. Niet zonder beste van zichzelf te hebben gegeven. Dany Lemmens, een kerel die zich nooit koest kan hou<l bond meer dan eens de kat de bel aan. Vechter Gillf Christiaens probeerde ook al de beslissing te forceren, peloton, slokte evenwel alle rebellen op. Dat geen van alle streekbeloften op het schavotje klom niet aan hun onkunde te wijten. Ze werden gewoon doorl onberekenbaarheden van het wedstrijdgebeuren kansf gezet. Voor de centen moet je het niet doen als je wint ga je i»ert, met een dikke portefeuille bankjes van duizend huistoe. I hebt misschien net genoeg verdiend om je reiskosten te ken. En dan moet je nog zwijgen over een massa and uitgaven je «tuben» verslijten even snel als die van de ml. nelijke koereurs. En ook jij, pletst al eens tegen het weg®|' en moet de schade laten repareren. Een ander nadeel in ons landje zijn weinige bereid wedstrijden voor meisjes te organizeren. Het word dus soms vele kilometers bollen vooraleer je ergens aan de start kunt. De eenvoudigste oplossing zou het deelnemen aan rondritten voor toeristen zijn. Maar waar blijft dan de kompeti tiegeest, de drang om je te meten met anderen Onze wielrensters hebben het niet gemakkelijk. Ook al om dat, in tegenstelling met de atletiek, die sportdiscipline geen plotse explosie beleefde: het aantal adepten stagneert. Al is er toch reden tot ge matigd optimisme de jong ste maanden lijken meer jon geren aangetrokken tot de wielrennerij. Een pluspunt. Want men moe( niet komen vertellen dat koersen niets voor dames iswat zog je dan van het kogelstoten Hoe dan ook er kwamen in het Limburgse Rapertingen 69 kandidaten voor drie tri- kolore shirts opdagen. Bij de internationalen won Yvonne Reynders, ex-wereldkampi oene, een poosje afgeschreven en op Poupou-leeftijd aan de top. Dat Jenny De Smet ei Kwickenborne boven d dere nieuwelingen zoudt tornen, lag in de lijn verwachtingen. Het meisje had trouwens goeie pronostiek «Als ik die Van ne klop, is de zaak Voor Jenny is die titel de bekroning vai uitstekend seizoen ze in 1976 nu ongeveer 2 men hebben bijengespur meisje uit Hamme is debutante. Eerst bij d detten. nu bij de gen, stak en steekt ze vervult. De konfrontatie de (oudere) gaat ze nooit uit de gooie voorbereiding op wat komen moet Jenny 19 wordt stapt z« de hoogoste kategorie Met haar ervaring en met haar chaamskracht, blijft z< belofte die de nerij naar een naai niveau kan tillen. E (m.i*> c

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 16