VUB KENT BELANGRIJKE PROMOTIE
IN DENDERSTREEK
ofèti t;
1 KiHDERENl
IN MEMORIAM
ALFONS SINGELIJN
IN 'T GESLOTEN HUIZEKE
NATIONALE LEUZEN
NAAR EEN BREED VERTAKTE CITY RING?
KLEIN RUSTPUNT
OP GROTE MARKT
4 - 6-8-76 - De Voorpost
I sPElENOt
Onze titel is zo maar geen bewering die klakkeloos uit de lucht gegrepen is. Sedert enkele
jaren kan deze jonge dynamische universiteit in de streek van Aalst immers rekenen op een
«unterbau» die van jaar tot jaar steeds maar steviger wordt. Voor de promotie van de enige
Vlaamse universiteit in Brussel zorgen «De Vrienden van de VUB». Dat de inspanningen van
deze vereniging niet tevergeefs zijn, bewijzen de bevolkingscijfers van de universiteit zelf.
Steeds meer Aalsterse studenten verkiezen de VUB als hun «univ». We mogen echter ook de
randgemeenten niet vergeten. Nieuwerkerken, Erembodegem, Herdersem, enz... leveren
ieder jaar meer en meer jonge mensen die met pak en zak naar Brussel trekken om daar hun
licentiaats- of doktersdiploma te behalen. Uiteraard zitten er echter deze vereniging dan ook
heel wat mensen die voortdurend hun beste beentje voorzetten met het inrichten van allerlei
opbouwende aktiviteiten. Wij hadden een kort gesprekje met de public-relationsman van de
vereniging, de heer André Swinnen, tevens administratief sekretaris van de fakulteit van de
Rechtsgeleerdheid aan de VUB.
GESCHIEDENIS
De vereniging is de evenknie
van de franstalige organisatie,
de «Union des Anciens Etu-
diants». Met'het ontdubbelen
van de ULB kwam er ook een
behoefte aan een Nederlands
talige tegenhanger. Al gauw
werd deze dan ook opgericht.
Afdelingen verschenen in alle
Bestuursleden van V.U.B. Denderstreek (JM)
«Ik ga met vakantie. Deze morgen hebben we
nog heel wat geregeld in verband met de
Jaarbeurs. Ik moet er eens uit. 't Zal me
deugd doen.» Dat waren de laatste woorden
die Fons Singelijn drie weken geleden tot
ons sprak.
Een maand voor die Jaarbeurs was hij terug
in Aalst.
Al die jaren kon je Fons ontmoeten op alle
mogelijke tijdstippen van een vierentwintig
uur durende dag: als architekt, in de Akade-
mie voor Schone Kunsten, als lid en Voorzit
ter van het Stedelijk Feestkomitee, als post
zegelverzamelaar, als lid van menige
P.V.V.-organisatie als karnavalist, als plan-
nemakende, in de toekomstdromende,
schertsende vriend tussen pot en pint.
Hoe eenvoudig het ook klinkt en leest, maar
Fons was een «goed mens», misschien een
tikkeltje goedhartig, misschien een tikkeltje
te weinig eer voor zichzelf opeisend, mis
schien een tikkeltje te braaf in de Aalsterse
jungle van sociale, kulturele, politieke be
drijvigheid, manipulaties en ellebogenwerk.
Fons was iemand die wist dat missen mense
lijk is, hij wilde het allemaal menselijk hou
den, bekijken en organiseren. Fons leefde en
liet leven, Fons hield van geven: vriend
schap, kameraadschap, schoonheid, vreug
de, plezier, rijkdom van een Aalsters begrij
pend hart
Fons had aristokratische trekken, was een
rijzig figuur, waarnaar je moest opkijken. Een
grote meneer met iets van dat Grieks-
Romeinse nobele in zich, vermengd met de
nodige ingrediënten van Oostvlaamse hu
mor en de Pajottenlandse Breugheliaanse
levensopvatting en levenswijze.
Moest hij kunnen lezen wat we nu over hem
schrijven, hijzelf zou antwoorden: «Nu ja, 'k
heb al veel fouten en stommiteiten gedaan
ook, maar 'k probeer iets goed te doen en iets
te realiseren en vrienden te hebben.»
En dat is dan Fons helemaal. Er is op zijn
tenen getrapt, men heeft hem pijn gedaan en
niemand was beter in staat dat in stilte weg te
slikken, te verkroppen, weg te zwelgen dan
Fons zelf. Geen misbaar, maar doorgaan, en
«alleen» de wonden likken. Fons kon zich
kwaad maken, als het allemaal wat te ver
ging of uit de hand liep; voor zichzelf ver
werkte hij tegenslag op alle vlakken, «al
leen». Fons, we geloven nog niet, al weten
we het nu zeker, dat je van ons bent heenge
gaan, want we hadden je nog nodig voor vele
zaken, pas nu realiseren we ons wat je voor
onë nog allemaal kon zijn en doen en bete
kenen.
We zien nu reeds de bloemenberg waaron
der je rusten zal, een eeuwige vakantie be
ginnend aan het einde van een familiaal ver
lof, we leggen er alleen de ruiker van op
rechte vriendschap, dagelijkse welge
meende dankbaarheid, en de stille, niet te
beschrijven pijn van echte vrienden, boven
op.
K.D.N,
grote polen van het Vlaamse
land. Bij ons werd het de afde
ling Denderstreek. Naast Aalst
en de talrijke buitengemeentes
bestreek ze tevens Dender-
monde en Denderleeuw. On
langs werd nu ook in Dender-
monde een volledig zelfstan
dige afdeling opgericht.
DOEL
De vereniging heeft een tweè-
voudig doel: primo het ver
spreiden van de gedachte van
het Vrij Onderzoekv en se-
cundo bijdragen tot de Alge
mene Kulturele ontwikkeling.
Om dit lovenswaardig doel te
bereiken worden jaarlijks heel
wat interessante voordrachten
ingericht Diverse onderwer
pen komen aan bod. Eventjes
een greep inde onderwerpen:
problemen van de vrijetijdsbe
steding, van de kultuurpolitiek,
demokratisering van de Uni
versiteit, Russisch en Chinees
kommunisme, de psychologi
sche test: waan of werkelijk
heid?, deelname van de werk
nemers aan het beheer van het
bedrijf, de vakbeweging in
België, enz...
Verder worden er talrijke voor
drachten ingericht over het
studeren aan de universiteit
De voordrachten worden tel
kens gehouden door leden van
het hoogleraren-korps van de
VUB. Toch wordt er uitdrukke
lijk over gewaakt dat de voor
drachten niet al te technisch
worden. Men mag de universi
teit immers niet verheffen tot
iets dat boven de bevolking
staat, integendeel, men gaat er
zo goed mogelijk voor zorgen
(en dit gebeurt vooral aan de
VUB) dat de universiteit aan
sluit bij de bevolking. Demokra
tisering is geen ijdel woord voor
de VUB. Wat men vooral wil
bekomen, is de mensen leren
kritisch nadenken. Men moet
zich positief gaan instellen te
genover menselijke proble
men, en niet uitgaan van op
gedrongen denkpatronen.
Meestal leidt dit naar een le
venshouding die niet altijd kon-
form is met bv. het traditionele.
Als enige universiteit in België
en in feite in gans Europa kleeft
de VUB het principe van het
Vrij Onderzoek aan. Iedere
mening wordt er toegelaten.
Dikwijls wordt er beweerd dat
de VUB er op uit is om de katho
lieke godsdienst te vernietigen.
Dat deze bewering helemaal
geen grond raakt-wordt bewe
zen.door het feit dat ongeveer
veertig percent van de studen
ten uit het uitgesproken katho
liek onderwijs komt.
VLAAMS
Iets waar door de heer Swin
nen ook op gehamerd wordt is
het Vlaams karakter van de
universiteit. De VUB is als het
ware een eilandje in een woe
lige zee. Vele jongeren die een
beetje Vlaams bewust zijn vin
den dit dikwijls al een vol
doende redCTi om de VUB te
verkiezen boven Gent, Leuven
of Antwerpen.
VERNIEUWING
Uiteraard waait er door deze
middens een frisse vooruit
strevende wind, iets waar de
afdeling Aalst ten stelligste wil
aan mee werken. Het doorbre
ken van het traditionalisme' en
de evolutie naareen ondogma
tisch denken is een belangrijk
doel dat men zich gesteld
heeft. Wat dat betreft, is de
heer Swinnen tamelijk optimis
tisch voor de toekomst. Zelfs in
katholieke middens komt er
een gunstige kentering.
Het bewijs wordt alsmaar door
geleverd: men krijgt steeds
meer aanhangers! Om nog be
ter mee te werken aan deze
vernieuwing haalt de afdeling
Aalst eerlang nog eens De
Nieuwe Scène met het toneel
stuk «Harlekijn, noch knecht
noch meester» naar Aalst. De"
titel spreekt reeds voor zich
zelf!
PRIMEUR
VOOR AALST!!
Op gebied van studentenbege
leiding zorgden de «Vrienden
van de VUB» dit jaar voor een
primeur! Heel wat bladzijden
en woorden werden er reeds
verspild aan het hoge aantal
De juli-martelgang is afgelopen. Nog een paar weken
en het zit er weer op. De vakantie. Het wegwezen naar
andere een meestal nog drukkere oorden. De thuisblijvers
zitten met de gebakken peren. Velen met deze van het
bakken. Sommige moeten naar een andere gemeente
om een bete brood te vinden.
Wie in de stad looot. looot
nernens. Het is overal Dot-
dicht en verlaten. Gesloten
weaens vakantie. Gesloten
tot en met. Het is een soort
vakantiesDreidinq. Maar in
de slechte zin van het
woord.
Dagenlang looot ge verlo
ren in uw stad.. Er is par-
keerge'eaenheid te over.
Tot en met.
Het verenigingsleven is stil
gevallen. Ook gesloten we
gens vakantie of gebrek
aan leden ep belangstel
ling. Uw beste vrienden en
verste familieleden en
nauwste verwanten zijn ook
al weg. Ge moogt al blij
zijn als ze met hun beesten
en planten niet komen aan
draven om er een oogje op
te houden. Op tijd water
geven. Op tijd eten geven.
Wegwezen is erg belang
rijk. Ook al om de terug
komst te stofferen met
unieke verhalen. Ze laten u
gewoon de kans niet om
uw eigen mizerekes van en
in een doodse stad te ver
tellen. Ze waren niet thuis.
Hebben het niet gezien en
ondervonden.
Alleen in de vakantiecentra
is alles open. Ook mis
schien een beetje duurder
weliswaar. Maar het is er
vakantie voor.
De plattekazen die nu nog
optrekken zijn het slacht
offer van de gebronsde
borsten die het in de lucht,
te water of ten lande hiel
pen waarmaken.
Met stukskes en beetjes
komt het allemaal weer op
gang. Tot volgend jaar.
Wanneer er misschien nog
meer zal gesloten worden.
Wanneer de stad nog stil
ler wordt. Wanneer er in
Aalst en omstreken nog
meer parkings vrij komen.
Een wandelaar is alvast
ontevreden. Hij is een dub
bel slachtoffer. En van de
vakantieleegte en omdat
zijn zithoekje niet meer be
schikbaar is. Hij liep er een
beetje triest bij. Hij vertel
de dat hij dagelijks lange
wandelingen maakt en da
gelijks in het stadspark z'n
tasje koffie gebruikt in het
melkhuisje. Maar het melk-
huisje is de mist ingegaan
wegens brand. Zijn vrien
den blijven er weg. Hij
loopt er nu helemaal alleen
bij. In afwachting dat de
vakantie voorbij is en men
in het melkhuisje weer kof
fie schenkt.
niet-geslaagde eerstejaars
studenten. In plaats van, even
a's vele anderen, blijven woor
den te verspillen, wil men nu
eindelijk iets proberen te on
dernemen. Eerlang zal de afde
ling Aalst een studentenbege
leidingsdienst oprichten. Men
zal een aantal tweede- en der
dejaarsstudenten onder de
arm nemen die elk een soort
peterschap over een nieuwe
eerstejaarsstudent zullen
waarnemen. Deze tweede- en
derdejaarsstudenten, die ge
rekruteerd zullen worden on
der de oudleerlingen van Aals
terse scholen, zullen zich vol
ledig belangloos inzetten voor
deze taak. Wanneer er voor
een eerstejaarsstudent pro
blemen zouden rijzen met de
stof weet hij steeds tot wie hij
zich kan wenden. Ook hier
werkt men mede aan een ze
kere demokratisering. De zo
genaamde repetitiescholen,
waarvan de uitwerking en eer
lijkheid dikwijls heel twijfelach
tig zijn, zijn. immers meestal
een voorrecht voor de rijke stu
denten. Dank zij deze nieuwe
organisatie zullen nu ook de
arbeidersstudenten aan hun
trekken kunnen komen. Hier
door wordt er aan de VUB voor
de Aalsterse studenten een
veel grotere kans op slagen
geschapen.
Zoals men ziet is de Aalsterse
afdeling van de Vrienden van
de Vrije Uriiversiteit een jonge
dynamische vereniging die ab
soluut nog niet aan het einde
van haar verwezenlijkingen is!
D.D.P.
Naar we vernemen zouden volgende ersatz-nationale leu
zen eerlang worden bestudeerd en officieel in gebruik ge
nomen worden.
Uiteraard vermelden we ze voor wat U zelf ze waard acht.
België: Eén dracht maakt een miskraam.
Vlaanderen: L'union fait la farce.
Nederland: Let op uw zak
Duitsland: Gut mit uns
Frankrijk: Doe het «nu»
Engeland: Brittania rule the waves over the Thames
Ierland: Oost, West, 't Gemene best
Denemarken: Liberté, égalité, sexualité
Zweden: Laat de kaas niet van je bloot eten
Uit een verslag over de struktuurplanstudie voor de herwaardering
van het Aalsters centrum is het duidelijk, dat de verkeersregeling een
der belangrijkste plaatsen inneemt. Vooral wat betreft het
verkeersvrij maken van de grote markt (tijdens een opiniepeiling was
83 procent pro verkeersvrij maken van de Grote Markt). Ook de
aanpalende winkelstraten zouden verkeersvrij worden.
Inmiddels rezen tegen de plan
nen enige bezwaren wat betreft
een volwaardige éénrichtings -
city - ring rond het centrum.
Men zal waarschijnlijk opteren
voor een breed-vertakte city-ring
met parallelle straten.
In eenrichtingsstraten, zoals de
Esplanadestraat is men thans op
de piek-uren aan een volledige
verzadiging toe.
Een City-ring anderzijds, heeft
ook tot doel om een vlotter
verloop van het verkeer te
verzekeren. Men denke hierbij
dat eenieder die in de binnen
stad moet zijn een gedeelte van
de city-ring zal dienen te
gebruiken en hierbij een nog
groter intensiteit voor de hand
ligt. De Esplanadestraat kent
ook de verkeersdrukte van de
richting St. Annabrug en deze
van de Markt, Kapellestraat en
Peperstraat.
Zwaar- en snelverkeer kan men
in grote mate opvangen via de
grote ring rond Aalst. Een grote
ring die bijna af is en waarbij de
overbrugging van {ie Dender
binnen enkele maanden het
sluitstuk is.
Er zijn bovendien voorstellen om
zwaar doorgaand verkeer uit de
binnenstad te houden. De para-
Iqlle straten, zoals men deze
indenkt, zouden tal van vertak
kingsmogelijkheden en het ver
keer beter opvangen dan één
enkele city-ring.
Het is een jaarlijkse goede gewoonte om tijdens de zomermaanden enkele parkings
op de Grote Markt in te ruimen om er rustbanken te plaatsen. Acht banken en vier
grote bloembakken vormen een zit naast Dirk Martens, pal tegenover het Belfort.
Echt rustig is het er nochtans niet. Misschien daarom dat er zo weinig gebruik maken
van de zitgelegenheid.
Verleden vrijdag toch twee Duitse toeristen, die tussen de- andere geparkeerde
wagens en de uitlaatgassen hun middag boterham vero berden.
Toeristen en anderen die van de zitgelegenheid gebruik willen maken moeten zich
inderdaad tussen de steeds talrijke geparkeerde wagens wringen om het kleine
eilandje van vermeende rust te bereiken.
Sommige automobilisten houden weinig rekening met de zithoek en parkeren er
vlakbij. Of halen dergelijke verkeersmaneuvers uit, dat van een echte rust weinig of
geen sprake is.-
Mede daardoor is er gebrek aan echte sfeer. Ergens een gevoel van onveiligheid zelfs.
Zowel aan het ene als aan het andere kan misschien verholpen worden. Een beetje
meer groen om het sfeervoller te maken. De banken eventueel op een terras plaatsen
dat omgeven is door een afbakening om het gevoel van veiligheid en geborgenheid
ten opzichte van het verkeer te verhogen. Indien Aalst werkelijk een bloemenstad Is,
kan men hier daadwerkelijk gebruik van maken.
De poging is tans lovenswaardig, maar men kan zich niet van het gevoel onttrekken
in de meest reële zin midden op een parking te zitten, waar men de gemakkelijkste
oplossing koos, door een paar standplaatsen in te ruilen voor een paar banken.
En dit is misschien de reden, dat zo weinigen van de goed bedoelde, maar toch
wat gemakkelijke oplossing gebruik maken.
Als de verkeerskommissie In gebreke blijft, treden de omwonenden In aktle (JM)
