™';,v MEISJE WILDE HAAR FIETS NIET GEVEN
EN LUCIEN WAS ZIJN PALM KWIJT
Veteraan Hedwig Bloem :J
heeft winnen niet verleerd j>
BIJNA RAAK
JEAN DE BONDT
MIKTE
JUNIORES TE GIJZEGEM
STREEKKOEREURS
UITSTEKEND IN INTERKLUBS
Liefhebbers
De renner van de week
VAN IMPE
Nieuwelingen
16
•veC»> *Je
betwiT
BahamoiP
arend van
stakke
klomm<
Echt waar tijdens het afgelopen weekeinde slaagden onze
nieuwelingen er niet in ook maar één enkele overwinning te
boeken. Geen ramp eigenlijk het kan niet altijd kermis zijn.
Het moet evenwel gezegd dat „het jonge geweld" niet in een
diepe zomerslaap is gezonken. Zo heb je bievoorbeeld die
jonge kerel uit Meldert, JEAN DE BONDT in Denderleeuw
spurtte hij vinnig tegen het Waaltje Frèderic Vincent, doch
kwam enkele centimetertjes te kort. Niet zo kwaad toch, die
tweede plaats. Nog een tweede prijs noteerden we voor
MARC VAN GIJSEGHEM. Die koerste te Liedekerke.
Te Sint-Lievens-Houtem was ERIC DE WILDE weer één
van de felsten. Reeds in de tweede ronde toonde de Wichele-
naar zich samen met Van Hove ging hij in de aanval. Toen
Van Melckebeke en de latere winnaar Cocquyt het hazenpad
Kozen, was De Wilde de beste achtervolger en trok de
anderen bij het vluchtersduo. Met zijn drietjes ging het
tenslotte naar de finish De Wilde, Van Haute en Cocquyt.
Laatsgenoemde wipte in de allerlaatste kilometer alleen weg.
Erie kwam tenslotte als nummer drie onder het spandoek
Idoor, na een fel opgemerkte verrichting.
rTwee andere toonaangevers mikten eveneens hoog BENNY
6TEVENINCK was was vijfde in Denderleeuw en RUDI
GEERINCK graaide te Vilvoorde een vijfde prijs mee.
Toen hij begon te koersen trok hij een lange sliert supporters
mee, Lucien Van Impe. Niet van de allereerste dag af. Eerst
moest hij wat laten zien, want een fan kijkt liever naar een
crack dan naar een krabber. In zijn debuutjaar won „de klei
ne" geen enkel keertje. Niet zo'n ramp eigenlijk een debu-
tantje moet leren in het peloton rijden. Ervoor zorgen dat hij
niet om de haverklap tegen een lapje aardbol valt. Pas daarna
kan hij hoger mikken. De eerste palm kwam in 1963 naar
de Magerstraat te Mere. Geen denderende gebeurtenis eigen
lijk. En eerder een toeval.
Het gebeurde te Erondegem.
Er kwamen net genoeg koe-
reurs opdagen om de wed
strijd niet te moeten verda
gen vijf. Eén van die jonge
kereltjes vond dat peloton
nog te groot en ging er op
zijn eentje vandoor. De bra
ve jongen zou het gehaald
hebben ook, maar reed lek.
Daarmee was hij een tube
armer en een desillusie rijker.
Lucien Van Impe klopte de
anderen dan maar.
VLEUGELS
Begon het eerde slapjes, dan
flitste Lucien Van Impe .in
1964 als een raket naar om
hoog. De „kleine" had vleu
gels gekregen hij liet de
anderen 23 maal voor de 2de
prijs sprinten. Toen hij een
kleine twaalf maanden later
oud genoeg was om amateur
te worden, had hij daar nog
twintig palmen bijgedaan.
Voor het seizoen om was,
won hij twee maal als piep
jong liefhebbert je. Moeten we
blijven stilstaan bij alle huza-
zarenstukjes, bij de zege in de
„Ster" Op zichzelf waren
die exploten belangrijk, op
de weg die hem naar de top
moest leiden, waren het alle
maal kleine details die ach
teraf slechts onderdelen
vormden van één groot ge
heel.
Er zitten anekdoten vast aan
een aantal wedstrijden die
„de kleine" beetje bij beetje
groot maakten, faits-divers
die je vergeet maar die er
gens toch de story van een
koereurscarrière kruiden.
Vader Jef Van Impe heeft
het allemaal meegemaakt.
Tussen twee boompjes kaart
spel met de vrienden in, ver
telt hij erover „In Itterbeek
deed Lucien er wat aan.
Toen het allerlaatste rondje
begon, kwamen de achtervol
gers pas na acht volle minu
ten opdagen. De fans hadden
al een paar supplementaire
pinten binnengekwakt om
hard en lang te kunnen roe
pen als hun favoriet breed-
glimlachend door de finish
bolde. De minuten werden af
geteld, maar geen Lucien te
zien. Na eindeloos wachten
kwamen andere koereurs op
dagen. Zonder hem, miljaar-
de".
Lucien arriveerde later.
Met een stukke fiets. Een
meisje dat langs de weg
stond met een veloke aan
de hand, had koudweg ge
weigerd haar rijwiel (voorlo
pig) te ruilen voor een defek-
te koersmachine. Wat zou ma
zeggen Van Impe maakte er
dan maar een loopnummertje
van, doch zo snel „avanceerde"
hij niet dat hij uit de greep
van de konkurrenten bleef.
In Heldergem werd Lucien
Van Impe wél beloond voor
zijn demonstratie slechts
twéé tegenstanders waren na
afloop van de koers niet ge
dubbeld, al stond Lucien die
keer twee volle minuten te
trappelen van ongeduld voor
een gesloten „spoorwegbar-
reel".
KALMPJESAAN
Etappekoersen, klimmen,
meerdaagse inspanningen heb
ben Lucien Van Impe steeds
beter „gelegen" dan ééndags-
koersen. Er zijn renners die
vandaag „ontploffen" en god
en alleman naar huis bollen
maar 24 uren later krasselen
als beginnelingen. Lucien
kreeg zelden „een klop". Hij
is een gezonde jongen.
Weten jullie wie Frenet is
Nee Kom nou die won op
een goeie keer de ronde van
Luxemburg voor amateurs.
Toen de allerlaatste etappe
werd afgevlagd, liep Lucien
Van Impe als allereerste bin
nen. Omdat hij, samen met
Frenet de klassering aanvoer
de, zou het de meest logische
zaak van de wereld zijn ge
weest als de Merenaar als
eindoverwinnaar op de hoog
ste trede van het erescha
votje klom. Maar daar vonden
de officiêlen wat op ze
schudden een of andere goo
cheltoer uit hun mouw en
schonken de „thuisvedette" de
kroon. Een Pyrrhusoverwin-
ning eigenlijk. Want het is
zoals in dat zeer weemoedig
liedje „Zeg me waar de
bloemen zijn, waar zijn ze
gebleven „Zeg me waar
Frenet is, waar is ie geble
ven Het mannetje Ls al
lang uit de aktualiteit ver
dwenen en als je het me
vraagt ik geloof niet dat hij
nog koerst.
Nu, jaren later kun je daar
over praten als over een
doordeweekse gebeurtenis,
maar op het moment zelf voel
je zo'n beslissingen van
„rechtvaardige rechters" als
een diefstal aan.
Lucien Van Impe won de
ronde van Navarra, moest
mee naar de omloop van
het eiland Man, en in dat ge
zegende jaar des Heren 1969
werd gefluisterd dat de
„kleine" uit Mere een kon-
trakt met een sponsor had
ondertekend voor hij zijn
profvergunning op zak had.
Vanzelfsprekend werd dat ge
rucht toen (misschien tegen
beter weten in) geloochen-
straft. Hoe dan ook de
BWB legde Lucien verplich
tingen op die hij moest na
komen. En zo gebeurde het
dat de „neofiet" in de Tour
werd parachuteerd. Hij had
al eerder meegedaan aan de
„Ronde van de Toekomst",
pletste tegen een klein stukje
van het grote Frankrijk en
hield aan dat kontakt met
cols en kronkelende afdalin
gen langs diepe ravijnen geen
al te beste herineringen over.
De besneeuwde bergtoppen
had hij dus al gezien. Maar
kontakt met de profs had
nooit gehad. Zijn
ding" bestond in het
ten van een criterium in
douce France". Hij
niet eens de
rond na 60 kilometer rcw l:
hij lek. tenc
De cols In Van Impes »|d«i v
buutperiode" was daar eaBns
„zekere" Federico Bahamoffi
tes, een man met een „voolP
bestemde naam", die .,batje
zegde tegen de „montes", ófel
bergen, Een gevleuge®
klimmer, de arend van Tol4
do. Die, toen hijzelf nog ot*"~
piepjong debutantje was,
konkurrenten van zich
schudde, als allereerste
venkwam, een ijsje
en wachtte naar de
die minder vlot
Die Federico voorspelde Li
cien een grote toekomst t
klimmer „Jongen", orakcli
ie. „j'j gaat gemakkelijker
bergen op dan ik. Als je wl
meer routine hebt, rij je
van de anderen weg". H
kreeg nog gelijk ook.
(wordt voortgeza
Bloemen voor Pierre Van der Linden bij de juniors te Gijzegem.
Johnny De Nul deed het toch maar weer te Kalken. (c)
Francois Matthijs ging met de zege lopen te Hamme. (c)
Dirk Heirwegh met zijn verloofde. Hij kreeg bloemen te
Peruwelz.
In de te Sint-Pieters-Leeuw georganizeerde interklubkam-
pioenschappen deden onze streekkoereurs het biezonder goed.
Vooral de junioren mikten hoog van de 33 ploegen die de
finish bereikten waren ze op één na de beste. Slechts „Sport
en Steun Leopoldsburg" deed beter dan Luc Collyn, Rudi
Veyt, John De Croock en Willy De Backer, die de vlag van
Merelbeke-Scheldestreek hoog hielden. De „Labiekensvrien-
den" werden zevende en „Denderstreek Aalst" bleef met een
dertiende plaats in de eerste helft.
Bij de amateurs speelden Johny De Nul en Eric Arijs trek
paard voor de „Labiekensvrienden". Hun prestatie was goed
voor een derde plaats achter Kuregem Sportief en Lierse BC,
twee „groten" die slechts enkele sekonden sneller fietsten
dan de „Labiekes". Merelbeke-Scheldestreek was zevende en
Denderstreek Aalst bleef met een 28ste plaats op 35 teams
duidelijk beneden de maat.
de hand liggende konkluzie i
Hedwig Bldem stapte naar de A
BWB-rangen over.
Dat „overstapje" ligt nu al
een posje achter de rug. De
resultaten die Bloem in de
loop van de voorbije seizoenen
bijeenfietste, liegen er niet
om. Hij werd geen internatio|
nale vedette, maar dat am
bieerde hij nooit. Doch
regionale wedstrijden mocht]
hij zijn voet naast de besten
plaatsen. Bovendien is hij|
steeds een „strijder" ge
weest, een man die er zich]
niet mee vergenoegde „tussen
de vlagen door" te rijden
Dit seizoen was het niet
dat. Hedwig Bloem die traint]
als hij daar voor de gelegen;
heid heeft en koerst op d<
vrije dagen en tijdens zijl
vakantie, kon het orgelpunj
plaatsen vooraan finishen
er af en toe in. Doch eei
moreelopkikkerende zege bl<
uit. Die overwinning heel
hij nu tijdens het criteriui
te Melle beukte hij net lanj
genoeg tot niemand in zijl
spoor bleef. Hij bleef uit d<
greep van enkele wingragj
jagers en bolde armenzwaai]
end onder het spandoek door]
Een lang nagejaagde,
dubbel en dik verdiende pali
bracht Hedwig als belonii
voor zijn moedig doorzettt
mee huistoe. (mm)
Hedwig Bloem kent zichzelf, weet wat hij al dan niet van
de wielrennerij kan verwachten. Als je de „drie kruisjes"
'bereikt hebt, mag je jezelf bezwaarlijk een „jonge belofte"
noemen. Hij is geen beroepsamateur zoals de renners die
achter het ijzeren gordijn hun sport bedrijven. En evenmin
oudgediende die het als prof niet rooien kon en dus van
lieverlede MOEST degraderen.
Hedwig Bloem heeft het
wielrennen steeds benaderd
als een gezonde maar ook
veeleisende discipline. Hij
heeft wijs gehandeld een vast
VLIEG MET LUCIEN VAN
IMPE MEE NAAR DE WE
RELDKAMPIOEN SCHAP
PEN WIELRENNEN TE
OSTUNI
Zondag 5 september 197G
PROGRAMMA
Vertrek te Zaventem te 6.00
u. met Boeing 707 TEA.
Ontbijt aan boord. Landing
te Brindisi te 9.30 u. (pl.
tijd).
Transfect per autocar naar
Ostuni Wereldkampioen
schappen Wielrennen (start
sein te 10.00 u. - einde 17.00
u.).
Transfert naar de luchtha
ven van Brindisi.
Vertrek per vliegtuig Boeing
707 TEA te 20.00 u.
Avondmaal aan boord. Lan
ding Zaventem te 21.30 u.
PRIJS: 5.385 fr.
beroep kombineerde hij met
hardfietsen. Een kompromis
dat eigenlijk aangewezen is
voor de massa jonge mensen
die zich stevig en gezond ge
noeg weten om van hun
lichaam meer inzet te eisen
dan wat doordeweekse „blijf
jong"-bedrijvigheid.
TE LAAT
Hedwig Bloem is een late
roeping. Hij begon niet te
koersen als piepjonge tiener,
was niét uitgeblust op een
leeftijd waarop sommigen
reeds de kompetitie en het
trainen beu zijn. De man uit
Hofstade debuteerde bij de
WAOD, de openbare dien
sten waarvan broer Nestor
ook vandaag nog een voor
trekker is.
In die kategorie oogstte Hed
wig verscheidene suksessen
samen met Alen en Clerckx
was hij destijds DE vedette.
Maar Hedwig wilde meer.
Hij wist dat hij met de
BWB-amateurs meekon en
zelfs een vooraanstaande rol
vertolken. Hij trok de voor
Liefhebber Heüdwig Bloem uit Hofstade.
Inbegrepen
de vliegreis tot Brindisi
en terug
de luchthaventaksen
de maaltijden aan boord
de transferten per auto
car van Brindisi naar Os
tuni en terug
Niet inbegrepen
de toegangskaarten
de maaltijden en dranken
ter plaatse
de persoonlijke uitgaven
Bij annulatie worden 50
kosten gerekend.
26205
