RUSTOORD «DE HOPPERANK» BIJNA JARIG 8 - 27-8-76 - De Voorpost Op 23 november e.k. zal het precies een jaar geleden zijn dat het Erembode- gemse bejaardentehuis officieel werd opengesteld. De eigenlijke Ingebruik name was wel al eerder gebeurd. In de eerste week van september vorig jaar hadden de eerste kostgangers reeds hun intrek kunnen nemen. Wij mogen het dus in feite zo stellen dat overeen paar weken «De Hopperank» effektief reeds een jaar werking achter zich heeft. Een gelegenheid dos om even achterom te kijken. Sedert de eerste schreden destijds naar dit projekt toe werden gezet, is er Inderdaad heel wat weg afgelegd. Dat dit voorbije eerste jaar een memorabel jaar zal geweest zijn, en dit alsdusdanig steeds blijven zal, ligt ondermeer voor een groot deel aan het feit dat er nooit een volledig tweede jaar zal komen voor het autonome Erembodegemse rusthuis. Naar alle waarschijnlijkheid is «De Hopperank» nu reeds aan de tweede maand begonnen van zijn egen laatste maanden zelfstandig bestaan. Door de komende fusie met Aalst zou de bevoegdheid van de huidige Erembode gemse C.O.O. reeds drie maand eerder vervallen en dus per 31 maart 1977 een einde nemen. Er zijn echter voldoende redenen aanwezig om te mogen aannemen dat, ook onder centraal Groot-Aalsters C.O.O. bestuur, voor de interne werking van dit eigen Erembodegems tehuis nauwelijks eniae ver andering zal intreden. HOE HET GROEIDE Amper vijf en een halve maand nadat in 1965, bij het tot stand komen van de BSP-CVP koali- tie, de nieuwe C.O.O. was sa mengesteld werd reeds door de leden ervan eenparig de principebeslissing genomen tot het oprichten van een rus toord voor bejaarden. De kommissieleden welke met deze beslissing van 19.12.1965 mede aan de basis lagen van de uiteindelijke uitvoering van dit projekt waren de volgende: Kamiel Van den Steene (voor zitter), Gustaaf Huyghebaert (voorzitter van 1.7.1959 tot 30.6.1965), Karei Van Geert, Firmin Palsterman, Roger Van de Voorde, en Paul Keymeu- len. Sekretaris was, al was het toen nog «part-time», Alfons De Sadeleer. 13.9.1968: De Erembode gemse C.O.O. keurt het defini tief voorontwerp goed. 7.3.1969: Goedkeuring van het definitief ontwerp door de C.O.O. waarbij rekening werd gehouden met de opmerkin gen van de hogere overheid welke op het voorontwerp wer den aangebracht. 13.6.1969: Goedkeuring van het gewijzigde ontwerp en van de bijhorende bestekken. De aanpassing van het ont werp diende te gebeuren als gevolg van nieuwe instrukties van de bevoegde technische diensten. November 1969: Het minis terie van Volksgezondheid en van het gezin keurt het defini tief ontwerp goed en verleent toestemming om tot aanbeste ding van de ruwbouw over te De oudjes genieten van het mooie weer.(jm) Deze beslissing werd echter door de hogere overheid on gunstig geadviseerd. Als reden hiervoor werd opgegeven dat het bestaande beddenaantal voor bejaarden, binnen een bepaalde straal rond Erembo- degem, te hoog was in verge lijking met andere landsgedeel ten Hiervoor werden zowel in richtingen met openbaar als met privé karakter in aanmer king genomen Het verdere verloop van de voorgeschiedenis kan dan kronologisch als volgt worden samengevat: 13.3 1966: Principebeslis sing door de C.O.O. tot het op richten van een woningkom- pleks voor bejaarden. Als ge volg hiervan werden in de nieuwe wijk aan het Fontein- bos destijds reeds enkele wo ningen voor bejaarden inge pland en opgericht Ondertus sen was het oorspronkelijke projekt niet opgegeven en de gemeente Erembodegem bleef aandringen om alsnog toestemming te bekomen, van de voogdijoverheid, tot uitvoe ring. 9.2.1967: Op die datum dan verleende de toenmalige mi nister van volksgezondheid en van het gezin toch de toe stemming tot de bouw van een rusthuis voor bejaarden. Door de C.O.O. werd de Gemeente dienst van België, een studie dienst die van het Gemeente krediet afhankelijk is, met het uitwerken van het ontwerp be last. 22 3.1968: Vergadering op het Erembodegemse gemeen tehuis van de delegaties van alle technische diensten welke betrokken waren bij de goed keuring van de uitvoerings plannen. Opzet van deze ver gadering was de bespreking </an het opgemaakt vooront werp. gaan 23.1.1970: Toewijzing voor uitvoering van de aanbestede bouwwerken aan de bouwon dernemingen Vinck en De Bruyn te Aalst 21.5.1970: Het bevoegde ministerie keurt de toewijzing goed. 1.9.1970: Opdracht tot aan vang van de werken wordt, net vóór de afloop van de gemeen telijke legislatuur in oktober, aan de ondernemer gegeven. 12.9.1970: Eerste steen legging door de heer A. De Graeve, afgevaardigde van de minister van Volksgezondheid. Nadat meer dan vijf volle jaren aan het gebouw was gewerkt, weliswaar niet altijd in het zelfde tempo, kon dan, zoals hoger reeds gezegd, het rus toord worden opengesteld in september 1975. De officiële inhuldiging gebeurde op 23.11.1975 door de heer De- pues, direkteur -generaal bij het ministerie van volksge zondheid, als afgevaardigde van de minister. Op de ge denksteen in de inkomhal van het rusthuis staat echter de naam van de heer vermeld die op het laatst nog verhinderd was door ziekte om, zoals voorzien, het gebouw in naam van de minister officieel open te stellen. Het Erembodegemse bejaar dentehuis kreeg de naam «Hopperank» mee. De reden hiervoor ligt niet ver vermits Erembodegem de hoprank als embleem in het gemeentelijk schild voert. De archaïsche schrijfwijze werd bewust geko zen omdat, bij de eerste ver meldingen in de kronieken, deze schrijfwijze in gebruik was EEN JAAR IS VOORBIJ Op de dag van de inhuldiging was het kompleks nog niet he lemaal afgewerkt. Er diende nog verder gewerkt aan de we genaanleg en aan de aanleg van de omringende tuin. Aan het gebouw moest hier en daar ook nog wel wat gebeuren, maar vandaag de dag is alles voor mekaar. Zoals het rus toord er nu bijstaat zal het in zijn geheel een kleine 40 mil joen frank hebben gekost of ongeveer een miljoen per bed. Dat het Erembodegemse be jaardentehuis geheel eigen tijds is opgevat, met alle mo dem komfort en met al de voor zieningen welke voor zijn spe cifieke gasten nodig zijn, hoeft hier geen betoog. Er waren, en er zijn, nu eenmaal zeer strenge eisen welke voor der gelijke ontwerpen van over heidswege worden gesteld. Belangrijker echter dan al de wettelijke normen en al de for mele omschrijvingen, en zelfs belangrijker dan het strikt nale ven ervan, is de vorm waarin dit alles tot leven komt en de wijze waarop dit bij de mensen zelf overkomt. Hierbij speelt een terdege personeelsbezetting een onbetwistbaar bepalende rol. Gekwalifieerd en toegewijd personeel is al evenzeer le vensnoodzakelijk als het dage lijkse brood. Wij hebben alle redenen om aan te nemen dat het huidige personeelsbestand zijn niet gemakkelijke taak meer dan behoorlijk vervult. Het is ook wel dankbaar om in dit rustoord te kunnen werken. Het relatief laag aantal bedden maakt het hier nog mogelijk dat het geheel vrij overzichtelijk kan blijven, waardoor nauw kontakt met de gasten mogelijk is. Op dit ogenblik reilt en zeilt het rustoord, met 43 kostgan gers aan boord, op 13 perso neelsleden. HET PERSONEEL Aan het roer van «De Hoppe rank» staat Alfons De Sadeleer die de dubbele taak vervult van C.O.O-sekretaris en rustoord-bestuurder. De C.O.O ontvanger Leon Arijs is wel geen personeelslid in de echte zin van het woord maar hoort er eigenlijk toch ook bij; zijn bureau bevindt zich in de grote vergaderzaal van 't rust huis. Specifiek voor de be jaardenzorg en de begeleiding toegevoegd krijgen wij dan Paul Stevens als maatschap pelijk assistent Deze laatste neemt ook de leiding van het tehuis over als sekretaris De Sadeleer afwezig is. Als ge gradueerd verpleegster is er Rita De Munck. Zij staat in voor de algemeen medische bege leiding van de bejaarden. Er zijn ook nog zes verpleeghelp- Het bejaardentehuis in een rustig kader.(jm) sters wiens taak zo kompleks is, en hierdoor nauwelijks in een paar woorden te omschrij ven, dat zij gerust als «duivel doet al» kunnen beschouwd worden. Het zijn achtereenvol gens: Chrstine Comelis, Annie Bombeeck, Jacqueline De Moor, Mariette De Rouck. Rosa D'haese en Magda Re- my. Datgene wat verpleegster en verpleeghelpstërs elke dag weer waar dienen te maken is meer dan een opgave. Het be perkt zich zeker niet tot het in staan dat ieder op tijd en stond zijn droogje en zijn natje krijgt! Voor dit «droogje en natje» wordt dan letterlijk gezorgd door Annie Geyssens, die als kok de scepter zwaaitof moeten wij schrijven: de polle pel in de uiterst modern en efficient uitgeruste keuken Tussentijds wordt zij hierbij ge assisteerd door Marie-Paule De Winne in afwachting van haar definitieve aanwerving. Dat alles zo kraakhelder is in «De Hopperank» hebben wij hoofdzakelijk te danken aan Annie De Coninck, Rita Me- ganck en Yvonne Nelis, die in officiële terminologie als schoonmaaksters staan ge boekt. Manusje van alles is tenslotte nog Jan De Greve die zowel de lift weerop gang moet kunnen brengen als het on kruid wieden in de tuin. Al deze mensen moeten het mogelijk maken dat de eigenlijke bewo ners van het rusthuis het naar hun zin kunnen hebben en dat het kompleks funktionneerd. DE INWONERS VAN «DE HOPPERANK» Als wij dit schrijven zijn er in het geheel 43 gasten waarvan 28 vrouwen en 15 mannen. De ouderdomsdeken is onbet wistbaar Louis Buggenhout die met zijn 93 «ientes» de minst jonge is van allen. Meteen is Louis ook de oudste inwoner van Erembodegem. Jonger dan negentig, maar toch reeds de tachtig voorbij, zijn er op dit ogenblik precies 19 kostgan gers. Tussen zeventig en tach tig zijn er samen 18 en jonger dan zeventig zijn er slechts een viertal waarvan de jongste een dame van acht en vijftig. Als wij de pater Scheutist ech ter meerekenen, die eveneens zijn intrek heeft genomen in de «Hopperank» maar dan als zgn. geestelijk leider, dan zijn de «jongeren» met zijn vijven. Allen samen vertegenwoordi gen zij niet minder dan 3.304 jaar. Het lijkt er sterk op dat Erembodegem een dankbaar dorp is geweest voor de mens. Er zijn niet veei rustoorden waar de gemiddelde leeftijd zo hoog is. Het gebouw bevat in zijn ge heel zeven en dertig eenper soonskamers en zes kamers voor echtparen. Teoretisch kunnen er dus, alles bij me kaar, negen en veertig mensen worden ondergebracht. Merk waardig genoeg bleek in de praktijk dat er geen echtparen voor opname kwamen opda gen, althans geen Erembode gemse echtparen De beide echtparen welke tot voor kort nog in de «Hopperank» verble ven waren door de Aalsterse C.O.O. geplaatst Niettemin worden deze tweepersoons kamers voor het onderbren gen van alleenstaande bejaar den gebruikt. Indien de perso nen in kwestie het er mede eens zijn kunnen ook twee af zonderlijke bejaarden in een tweepersoonskamer worden gehuisvest. Een van beiden kan dan automatisch naar een eenpersoonskamer toe als deze mocht vrij komen. WAT KOST HET VERBLIJF In principe bedraagt het dag kostgeld 500 F per dag. Voor mensen van Erembodegem echter wordt dit 425 F. Dit be tekent dat de gemeente voor zijn eigen inwoners voor 75 F tussen komt. Om nu naar de praktijk zelf van het betalingssysteem over te gaan, dient vooraf een onder scheid gemaakt tussen: diegenen welke deze be dragen met eigen middelen kunnen voldoen, en diegenen welke een te laag inkomen hebben om maande lijks tussen 13.000 F en 15.000 F neer te tellen. Voor diegenen welke vol doende bemiddeld zijn is van zelfsprekend de kous af met maandelijks het verschuldigde bedrag te betalen Voor de niet bemiddelden wordt weer een onderscheid gemaakt tussen wel- en niet inwoners van Erembodegem. Voor niet- Erembodegemse gasten wiens inkomen ontoe reikend is dient de C.O.O. van hun gemeente de volledige las ten van het verblijf te dragen. Voor inwoners van Erembode gem bestaan er nog drie moge lijkheden: 1. de bejaarden hebben noch kinderen noch bezittingen. In dit geval kunnen zij 1/ 4 van hun pensioen als zakgeld be houden. Het restant wordt af gedragen en het te kort door de C.O.O. bijgepast. 2. De bejaarden bezitten een woning of onroerende goede ren. In dit geval dienen zij een ver klaring te tekenen waarin wordt omschreven dat bij het vrijko men van de nalatenschap de C.O.O. vooraf het gedeelte verwerft wat diende bijgepast. Dit betekent dat de personen in kwestie als het ware een rente loze lening wordt toegestaan. Mits de te korten worden bijge past kan de betrokkene desge vallend terug keren naar zijn woning. In de praktijk betekent dit, dat de personen in kwestie, welke desgevallend na een proefperiode naar hun woning wensen terug te keren, dit ge rust kunnen doen zonder dat van enige bijbetaling sprake is. Vanzelfsprekend mag deze proefperiode niet te lang uitlo pen. ré 3. De bejaarden bezitten geen eigendom maar hebben kinde ren. In dit geval wordt een onder zoek ingesteld naar de moge lijkheid of al dan niet beroep kan worden gedaan op de on derhoudsplicht van de kinde ren. De bejaarden behouden steeds 1/ 4 van hun pensioen als zakgeld. ZOALS IN EEN RESTAURANT Een van de moeilijkste opga ven voor de leiding van elk be jaardentehuis is wel het door breken van de eentonigheid en de sleur. Als belangrijkste da gelijkse breekpunten fungeren uiteraard de maaltijden. In «De Hopperank» zijn dit inderdaad «fijne» momenten. Men zou zich eerder in een eerste klasse restaurant wanen als men de spijskaart overloopt. Het menu wordt telkens voor twee weken opgesteld en pu bliek uitgehangen. In Erembodegem is het beste amper goed genoeg en kan men in het rustoord met Karei Van de Woesteyne beamen dat ze hier zijn... «als genoden aan rijke tafelen!» Ook voor di eetvoeding wordt gezorgd, maar wel uitsluitend op me disch voorschrift. Deze maal tijden worden echter verzorgd door het Brussels Dieetcen- trum. Zeker zowat 15 personen dienen een of ander dieet te volgen. De verpleegster ziet hier van dichtbij toe op het nauwgezet opvolgen van de medische indikaties. Voor de gewone dagelijkse kost wor den de aankopen gedaan aan de hand van de opgestelde menu's. Bij voorkeur worden de bestellingen gedaan bij plaatselijke groothandelaars. Waar dit niet altijd mogelijk is wendt men zich tot de plaatse lijke kleinhandelaars. Zo wor den zowel het brood als het verse vlees «op het dorp» aan gekocht. Voor bereide vlees waren, konserven en derge lijke meer kan men heel dichtbij terecht bij Stien Neukermans. Groenten en fruit worden eveneens bij de enige plaatse lijke groothandelaar aange kocht. De vis komt, via de groothandel, rechtstreeks van de Oostendse vismijn. En het moet daarom geen kermis zijn om echte Erembodegemse vlaai te serveren want die wordt af en tQe zelf klaarge maakt. Regelmatig wordt er naar de mening gevraagd van de men sen zelf wat de appreciatie be treft van de opgediende spij zen. In de mate van het mogi lijke wordt er zeker rekenii gehouden met wensen en merkingen. Zo gebeurde reeds dat zowel frankfurters pilchard's naar het verdo» hoelqe werden verwezen niet meer worden aangekocht GRATIS LEKTUUR Ijk Al ligt onze bloedeigen «Voor-Tlö post» niet op de leestafeltje^gr ter inzage maar misschien^- komt dat nog toch heeft dr» direktie van «De Hopperank^ gezorgd voor een brede waaieyal van informatie in de vorm van verscheidene dag- en weekj. bladen die in de leeshoek varf'9 de eetzaal vrij ter inzage lig gen. De meest gekende kran ten van de verschillende polL tieke strekkingen komen dage- - lijks binnen. Bovendien komer daar elke week nog meerdere®, geïllustreerde weekbladen bij? Voor het kontakt met buiten er een «gele telefoon» gelnstal*n leerd zodat iedereen op elf01 moment de gewenste telefoon^bc tjes kan doen zonder dat hier?°l voor op derden beroep moeP31' worden gedaan. Ln MEDISCHE ZORGEN Voor de artsenraadpleginger®®' zijn de inwoners van 't rust-® huis vanzelfsprekend geheel vrij in hun keuze. Erisgeen artf?6 verbonden aan het rusthuis. All ies bij elkaar zullen er zeker"! zowat een vijftiental huisart-|ur' sen, haast permanent, «D#™ Hopperank» aandoen. Klein#°,É kwaaltjes wegen dubbel doof00; als men niet meer van d£ni jongste is en het vertrouwd^? gezicht van de eigen huisarts doet meestal al voor een grooin stuk opknappen. '"91 Ook voor de medikaties gel<£n deze individuele vrijheid zoda" v iedereen zijn voorgeschreven geneesmiddelen kan laten be®n zorgen door de apoteker va/00* zijn keuze. Al kwam er enkel^J0 maanden geleden wat heibel ir<r3S dit verband te ontstaan toch iip® C.O.O. -sekretaris De SadeJ'i" leer formeel als wij hem dierv*nz aangaande om kommentaa?"' verzoeken; er wordt niet d£rb minste druk uitgeoefend bij dtP™' apotekerskeuze en bij opnameek dient nu iedereen een schrifte*n i lijke apotekerskeuze te doerf"i'! welk op de individuele steek^rc kaart wordt vermeld. e}; ONTSPANNING 'P° Op de eerste verdieping, vlak-^'J bij de lift en de trapzaal is eerP9 ruime zithal voorzien waar eeft|r9 kleuren T.V.-toestel staat op^47 gesteld, ledereen kan dus naafn9 believen beeldbuis kijken. Oo£tu in de eigen kamers mag, zon-j®^ der meerkosten, zowel T.V. -f70 als radiotoestellen worden ge^1 Installeerd. Bij het begin van di^ jaar was er bovendien een jon-( d gerenorkestje te gast dat zo-» danig sukses oogstte dat men, in de toekomst nog dergelijk^ initiatieven denkt te nemen. Op de valreep van het auto-j; noom bestaan en met de ko mende fusieperikelen in hel verschiet blijft er vanzelfspre kend weinig ruimte over vooij""' plannenmakerij op lange ter-£or mijn. Als straks in de Groot-fn Aalsterse C.O.O. -keuken dejjn ingrediënten centraal zullenng aangevoerd worden dan ho-i^ pen wij, met direktie en perso-^? neel van de ErembodegemseL^ «Hopperank», dat de intem0kor keuken toch een Erembode-® gemse aangelegenheid mag! blijven. Zowel voor de mensen die er wonen, als voor het per-Jr soneel, als voor het gehele kompleks zelf besluiten wij hier? gaarne met een welgemeend^ «Ad Muitos Annos!» 0* - m

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 8