1
F
RAYMOND STEELDE DE SHOW
TIEN JAAR
LIONEL VINCHE
MARCEL DE BACKER
IN BELFORTKELDER
;e;
28 - 10-9-76 - De Voorpost
De verraderlijke regendruppels moeten verleden zaterdag niet erg op
muziek gesteld geweest zijn en kwamen dus gelukkiglijk niet opdagen
op de binnenkoer van jeugdhuis Tuf-Tuf. Waren er wel: Kris De Bruy-
ne, Ed Kooyman, Raymond Van het Groenewoud, William Souffriau
en honderden toeschouwers. Saam voor een onvergetelijke
kleinkunst-happening.
Het vierledig optreden van za
terdag jongstleden levert in
menig opzicht bewijsmateriaal.
Eerstens, geen thomas meer
die twijfelt aan het nut van sa
menwerking tussen verschei
dene jeugdkiubs, folkkroegen
of zij het buurtcentra. Jeugd
kiubs Terlinden, Kreja, Sint-
Joris en Tuf-Tuf hebben hand
in hand een programma-van
kwaliteit gebracht dat niemand
individueel zou kunnen of dur-
rven aanpakken. Zaterdag was
dit met vier artiesten, volgende
keer wordt het misschien één
enkele grote naam met even
grote gage.
Tweede vaststelling: Kris De
Bruyne en Raymond Van het
Groenewoud hebben nog
maals duidelijk onderstreept
dat het woord «kleinkunst» een
vergeeld etiket is geworden
van een genre muziek die dui
delijkvergeleken met weleer
maar een ruimer publiek ge
richt is dan dat van studenten
met-problemen, gitaarspe
lende verpleegsters en volks
dansende intellektuelen. Onze
huidige teder-pop, Vlaamse
pop of noem het hoe je wil,
staat nu ook sterk in de muziek
zelf en wat niet minder is, ook
iet visuele, theatrale m.a.w. de
show krijgt een plaats toebe
deeld. Raymond Van het
Groenewoud zaterdagavond
ondanks een hese stem
gracht, zal met rood onderlijnd
worden in de annalen van de
muzikale gebeurtenissen te
Aalst. Bij hem vonden we een
perfekte kombinatie van crazy
gags en haarfijn uitgewerkte
muziek; een samengaan dus
van ludiciteit en vokale zowel
als instrumentale perfektie die
we in één enkel woord kunnen
omvatten: profesionalisme! De
grootste, zoniet één der groot
ste van de nieuwe kleinkunst-
generatie.
Wanneer we Kris De Bruyne
hier net een trapje lager stellen
dan doen we dit om volgende
redenen. Kris lijkt geen kaas te
hebben gegeten van humoris
tische bindteksten. Niet dat het
zo broodnodig is de grappen
maker uit te hangen, maar als
het in de lijn der ambities ligt
wordt toch nog meer verwacht
dan lauwe opmerkingen op
konfraters Eddy Wally, Paul
Severs en Willy Sommers. Kris
De Bruyne is één der laatsten
die hier ten lande mag verwij
ten aan anderen dat ze zich
blind staren op menselijke
elementen als liefde, trouw,
eenzaamheid en nog van die
romantische dingen. Ook bij
hen draait aHes rond het inti-
misne, geen slijmboel
intimiteit, voor biertent en
juke-box natuurlijk, maar dan
toch een intimisme die soms
net iets te individueel is om het
publiek blijvend te betrekken
tot zijn chansons. De groupies
die aan zijn lippen hangen niet
te na gesproken.. Nou goed,
Kris De Bruyne viel opperbest
te génieten, zelf met een enge
De olieverfschilderijen, goua
ches en tekeningen zijn op het
eerste zicht betrekkelijk kon-
ventioneel, ergen verwijzend
naar de naiëve kunst. Duidelijk
is echter dat Vinche niet perse
in die strekking wil opgenomen
worden: het uiterst spirituele,
haast geïmproviseerde karak
ter in Vinches pikturale vorm
geving doet algauw elke bin
ding met bestaande strekkin
gen teniet. Het is een menging,
of beter een zweven tussen
mild sarkasme en bijtende hu
mor Bekijk bijvoorbeeld zijn
«Soldaat in bad», zijn «Hippy»,
zijn «Fluorescerend been», en
men wordt onmiddellijk getrof
fen door de scherpzinnige
wijze waarop de banale tema-
tiek een diepere dimensie
krijgt. Vaak wordt het humor
waarmede men best niet lacht
omdat het gevaar bestaat zich
zelf in diskrediet te brengen.
Ondanks de grote verschei
denheid aan technische pro-
cedees en de grote evolutie in
vormgeving blijft de reeks ge
ëxposeerde werken eenheid in
karakter behouden. Dit is te
danken aan de basisidee, de
reden waarom, die in elk werk
thematiek. Zijn wij overigens
zelf niet verwant met de be
zongen onderwerpen van lief
en leed?
Streekgenoot William Souf
friau sloeg in dit gezelschap
verre van een mindere figuur.
Alleen, men moest er naar luis
teren. Iets wat niet iedereen
nodig bleek te vinden. William
's tedere melodieën liepen dan
ook halverwege het publiek-
verloren in een vrij onbeleefd
gepraat van mensen die me
kaar misschien wel in geen ja
ren hadden gezien. Souffriau
nam ten einde raad de elektri
sche gitaar ter hand om de toe
hoorders inlepelbare voer toe
te dienen. Ook hier bewees hij
echter te beschikken over een
ijzersterk arsenaal songs, nu
en dan wortel schietend uit de
good-oldies van Cliff en andere
Richards, nu en dan in de
zelfde lijn als Donovan en kol
lega's. Recht- door-zee naar
de ontvankelijke zielen.
Ed Kooyman en begeleidings
gitarist zetten eveneens een
stempel van kwaliteit op deze
avond die niet rap zal vergeten
zijn. Van hen kregen we een
uiterst sympathiek en wat
evenveel is, een boeiend over
zicht van Ed's twee langspe-
lers. Graaggeziene gasten in
Kreja en nu ook in den Tuf.
Mersie, mersie...
KALENDERNIEUWS
Tot slot, nog enkele aankondi
gingen:
Op zaterdag 11 september
te 20 uur presenteert folkkroeg
Pamassos, stwg. op Ninove,
145 te Denderleeuw de lieve
ling van het vlomsche bluespi-
bliek: gitaristpzanger RO
LAND. Jarenlang is Roland
Van Campenhout hier ten
lande een graaggeziene gast
in jeugdkiubs en folkkroegen.
Niet alleen met zijn Bluesar
tiesten tijdens hun toernee hier
in Belgenland, bouwde hij een
stevige reputatie als instru
mentalist op, Hij trok een tijd
lang op met de befaamde Rory
Gallagher. Men herinnere zich
verder zijn optreden als bege
leider van Tim Hardin te Gent,
verleden jaar. Roland nam tot
nogtoe een drietal elpees op.
Allen daarheen!
Op zaterdag 18 september
is DELLA BOSIERS te gast in
het C.S.V. 't Fabriekske, Wel-
lekensstr. 45, Aalst. Delia Bo-
siers brengt zëer binnenkort
een derde l.p. op de markt. Al
jarenlang kan zij in onze kontre-
ien een beroep doen op de titel
van «meest miskende klein-
kunstenares».
Op zaterdag 25 september,
opnieuw in Pamassos, optre
den van de grote GERRY
LOCKRAN. Verleden seizoen
was ie te gast in Dido te Erpe.
Met sukses!
Op zondag 2 oktober in
Dido te Erpe (Oude Heirbaan):
KOEN DE BRUYNE.
De betere jazz! Ook daarheen.
René De Witte
GALERIJ S65
Galerij S65 (Spaarzaamheidsstraat 65, Aalst) komt opnieuw
voor de dag met een bijzonder originele tentoonstelling. Dit
maal zijn er werken te bewonderen van de Waalse kunst
schilder Lionel Vinche.
t Het is meer bepaald het oeuvre, ontstaan tussen 1965 en
1975, dat hier onder ogen wordt genomen. Gedurende die
tien jaren evolueerde de kunstenaar van lyrisch-abstrakt
naar een beeldspraak die volledig los staat van elke richting
inhoudelijk althans en derhalve als zeer persoonlijk
overkomt.
voorkomt; namelijk het plasti
sche uitdiepen van alledaagse
feiten, maar dan gezien door
het oog van een (te?) ver den
kend mens.
Het is niet zo gemakkelijk Vin
che te volgen. Vaak gaat hij
verder dan onze vermoedens,
maar dit maakt zijn werk dan
weer boeiend: men kan er lang
blijven naar kijken, onverveeld,
en steeds nieuwe details ont
dekken.
Een vaak voorkomend tema bij
Vinche is het konijn. Men vindt
het in het ene schilderij duide
lijk op de voorgrond, in het an
dere gevormd door de blade
ren van een boom.
Technische snufjes moet men
niet gaan zoeken. Vinches be
eldspraak staat volkomen in
het teken van de inhoud. Het is
een kunst die niet wil aanspre
ken door virtuositeit noch door
hoogdravende filosofische
ideeën, die dan zogezegd de
materie wil uitschakelen, maar
wel een dieper inzicht wil ge
ven, zij het dan op kritische wij
ze, van wat de mens denkt en
voelt.
André De Groeve
Werk van Lionel Vinche. (EL)
Op 15 september aanstaande is het precies honderd jaar
geleden dat de befaamde dirigent Bruno Walter (pseudo
niem van Walter Schlesinger) te Berlijn geboren werd. In
het kader van deze herdenking willen we enkele belang
rijke discografische realisaties van de maestro uit het duis
ter halen.
Bruno Walters naam wordt automatisch gekoppeld aan
componistenfiguren als Mozart en Beethoven. Terecht; elk
doorwinterd melomaan kent de grote affiniteit waarmede
Walter de muziek van Mozart tot leven brengt. Enkele jaren
terug werden de CBS-uitgaven van Beethovens sympho-
niën onder Walters leiding als een der beste integrates
beschouwd. Nu nog behoren deze opnames tot de meest
eerlijke, onomwonden Beethoven- vertolkingen. Treffend
in alle opnames van Bruno Walter is de grote miefde waar
mede hij de muziek benaderd. Nergens is hij spectaculair;
de muziek laat hij voor zichzelf spreken
Een frappant voorbeeld van bovenstaande beschouwing
vindt men in een (mono) heruitgave van Mozarts symfonie
nr. 36 (Linzer-symphonie). Een twee-plaatsalbum dat
naast het betreffende werk ook de repetitie met het Colum
bia Symphony Orchestra bevat. Als extra krijgt men nog de
zakpartituur meegeleverd. Men heeft dus alles om de ge
boorte van het werk van nabij te volgen. Erg boeiend, en
tevens zeer leerrijk.
Opname: CBS 77251- 2LP mono.
Bruno Walter is de laatste tijd meteen ander aspect van zijn
kunst enigszins in de vergeethoek geraakt; als Bruckner-
en Mahlerkenner heeft hij ons een groot aantal opnames
(eveneens CBS) nagelaten die nog steeds een ereplaats
krijgen in onze persoonlijke discotheek. Bruckner en Mah
ler zijn de afgelopen jaren zodanig in de belangstelling
gebracht door een «jongere» generatie dirigenten dat men
wel eens de echte voorvechters van deze muziek vergeet.
Een onder hen, misschien zelfs de belangrijkste, is Bruno
Walter geweest. Hij was intiem bevriend met Mahler him
self en is tot zijn laatste levensjaren trouw pleitbezorger
gebleven van de muziek van zijn geniale vriend. Na Mah-
lers dood in 1911 hield Bruno Walter diens beide laatste
werken, de negende symfonie en «Das Lied von der Erde»
boven de doopvont. Het bleef niet bij deze posthume hulde.
De CBS-cataloog omvat enkele prachtige opnames die
nog steeds als voorbeeld mogen worden beschouwd. De
meest treffende zijn toevallig de negende symfonie en
«Das Lied von der Erde». Het beluisteren van deze platen is
en blijft een openbaring. De Engelse uitgave van de op
name der negende bevat een extra-plaat waarop men een
intervieuw met Walter kan beluisteren en tevens de repeti
tie van een deel uit de symfonie. Opnieuw een uitermate
geschikte gelegenheid om de persoon van Bruno Walter te
leren kennen. We weten nu echt niet of deze opname nog
te verkrijgen is in België. Noteren we in elk geval de num
mers:
Mahler: Symphonie nr. 9 - CBS SBRG 72068-9
Mahmer: «Das Lied von der Erde» - CBS Classics 61261
«Das Lied von der Erde» is eveneens, samen met een
historische opname van de vierde symfonie te verkijgen op
CBS 78221 (Duitse uitgave). Naast deze Mahler-werken
willen we tevens de aandacht vestigen op een zeer mooie
uitvoering van Bruckners negende symfonie (CBS 61194).
Onlangs hoorden we Walter in een opname van de
Brahms-symfonieën. Ook hierin is het meesterschap on
miskenbaar.
Tot daar enkele bijzondere realisaties van een der groten
uit de dirigentenwereld. De meeste opnames zijn in stereo.
Wetende dat Bruno Walter overleed in 1962, kunnen we
vaststellen dat al deze opnames door Walter op hoge leef
tijd zijn gemaakt. De stereofonische opname kwam pas
goed in zwang toen Bruno Walter om en bij de tachtig jaar
oud was
Dit in acht genomen zal men nog meer bewondering kun
nen opbrengen voor de gevatte en muzikaal zeer rijke
interpretaties van deze man.
Wie de mens Bruno Walter nog beter wil leren kennen doet
er best aan het autobiografische werk van zijn hand, geti
teld «Thema en Variaties» te lezen. Naast het verloop van
Walters leven geeft dit boek tevens een goed beeld van het
vroegere concertleven en alles wat daarop rechtstreeks of
onrechtstreeks invloed heeft gehad.
ADG
Kris De Bruyn tijdens zijn optreden (JM)
Tot 19 september kan men in de belfortkelder kennis maken
met een aantal creaties van de Gentse dichter - schilder
beeldhouwer, Marcel De Backer. Deze in 1921 geboren kun
stenaar is in zijn artistieke vorming (gelukkig) autodidact.
Hoewel hij vrij laat doorbrak in de kunstwereld is hij lang
geen onbekende meer. Naast zijn artistieke werkzaamheden
is hij lesgever te Gent. Zijn studies deed hij aan de Rjksnor-
maalschool en universiteit eveneens te Gent.
Marcel De Backer lijkt ons een zijn eigen weg is gegaan en te-
veelzijdig kunstenaar te zijn
Zijn tekeningen en aquarels
verraden een grote vaardig
heid; zijn olieverfschilderijen
munten uit door een schitte
rend coloriet. Hij bekomt vaak
merkwaardige effecten, die er
gens bevreemdend aandoen
precies omdat ze op het ge
paste moment aangewend
worden. Vooral in zijn symbo
lisch opgevatte werken weet hij
sterk te boeien...
De gebruikte thematiek houdt
steeds, rechtstreeks of on
rechtstreeks de menselijke fi
guur in zich; nergens echter
wordt hij theatraal, hoewel de
onderwerpen die hij aanpakt dit
gevaar inhouden. De Backer
weet ook wat compositie is. De
frapperende kleuren staan als
het ware voorbestemd naast
elkaar, in volkomen evenwicht.
De werken van deze man kun
nen moeilijk in een of ander
isme ondergebracht worden.
Het is duidelijk dat we iemand
voor ons hebben die volkomen
vens zijn fantasie vrije teugel
laat. Een fantasie, met de wer
kelijkheid als basis, die veelal
uitmond in een meta-realiteit;
sterk in expressie, wars van al
les wat overbodig is. Enkel de
basisidee en haar interpretatie
door de kunstenaar is hier vP
belang. Naast deze exposij
te Aalst stelt Marcel De Back g
tentoon in het raam van I.
vierhonderdste verjaring vr*
de Pacificatie van Gent. Ditlj1
de gebouwen van het EGtbt
centrum, tot 10 oktober K
Tot 15 september is hij teva j
te gast in The Art Gallery Bar
Ion te Laken. Wie de tentorfa
stelling in de belfortkelder (jar
mist heeft kan daar dus r>0|
steeds terecht. ,ri
André De Gr0^
n
M. De Bakker stelt tentoon in
de Belfortkelder.
DE GROTE SHELL ATLAS - BENELUX EN EUROPA -
Uitgeverij Mair Verlag - Ostfildern (monopolieverkoop voor
België Firma Denis en Co, Borgerhout), 1975, prijs: 460 fr.
HET BESTE BOEK VOOR DE WEG. Uitgeverij Reader's
Digest, Brussel, in samenwerking met de Koninklijke Ne
derlandse Toeristenbond, zevende druk, mei 1975, 694 blz.,
prijs: 744fr.
Wanneer menig vakantie
ganger zijn reiservaringen
overschouwt, is een veelal
netelig probleem de uitstip-
peling en het vinden van zijn
reisweg. De beschikking o-
ver een degelijke wegenat
las wordt aangevoeld als
een dwingende noodzake
lijkheid. Het onder de loep
nemen van een paar atlas
sen is dan ook niet van enig
belang ontbloot.
De Grote Shell Atlas is een
zuivere atlas zodat men er
niets meer of minder dan
landkaarten met registers
moet in zoeken. Benelux
wordt in 22 kaarten op
schaal 1^400.000 in beeld
gebracht. De erbij behoren
de plaatsnamen zijn alfabe
tisch gerangschikt in een 44
blz. tellend register. Het te
rugvinden van gezochte
plaatsen gebeurt gemakke
lijk door middel van een
doorzichtig bijgevoegd vel
plastiek, dat volgens de wij
zer van een horloge verdeeld
is in 12 deelvlakken vanuit
het middelpunt. Het enige
gevaar dat erin steekt, is het
verliezen van dit dun velle
tjes. Best zou meer dan een
blaadje toegevoegd worden
Voor de landkaarten van de
Europese staten is de schaal
kleiner, namelijk 1150.000
Het aantal kaarten
loopt op tot 97 en het regis
ter telt 134 blz. Het wijzer
plaatsysteem voor het te
rugvinden van plaatsnamen
is hier ook toegepast. Er is
ook een kaart met de afstan
den tussen alle belangrijke
Europese en Noordafri-
kaanse steden. De duur van
de overtochten per boot
worden precies aangeduid.
Bij het toetsen naar de
nauwkeurigheid der gege
vens vallen er slechts lichte
fouten van niet-essentiële
aard te bespeuren. De bete
kenis van de aanduiding van
de plaatsnamen ontbreekt in
de legende. Daardoor is het
niet duidelijk waarom de
Langestraat voor het vlieg
veld te Aalst staat en Raver-
sijde voor Oostende ont
breekt. De betekenis van «-
Vrije» bij Dendermonde is
allesbehalve duidelijk. Het
onderscheid luchthaven
vliegveld bleef achterwege.
Waar halen de samenstel
lers het dat Sint-Denijs-
Westrem en Knokke over
een commerciële luchtha
ven beschikken (kaart 17 Be
nelux)? Op de Europakaar-
ten in verband met België
zijn sommige van die fouten
nersteid en er andere bijge
maaktgeen vliegveld meer
te Knokke en Aalst, geen
plaatsaanduiding voor de
nationale luchthaven, som
mige belangrijke plaatsna
men (zoals Dendermonde en
Liedekerke) worden van de
kaart geveegd. De kaarten
zijn wel up-to-date: de twee
aansluitingen met de auto
weg te Aalst worden aange
geven en de geprojecteerde
wegen (zoals de omstreden
A8) worden ook reeds ver
meld!
«Het beste boek voor de
weg» is veel ruimer van con
ceptie opgevat? Deel I is
meer lectuur om voor de
afreis door te maken: prak
tische wenken voor het rij
den in de bergen, met
hangwagen of met kind®;
een ABC van de wa»
pechbestrijding, del
kering, het verke eï et,.,
ment en bewegwijzerii Tr
binnen- en buitenland, r"e'
brok toeristische inforj
ties in verband met de Er
pese landen. Deel II bell
Benelux het tientallen tij j
besparende stadsplaj
gronden, toeristische
derlandse en grenslandij
tes(helaas geen Belgi
en 22 kaarten. Deel
helst Europa met een i
tigtal stadsplannen,
voor tochten tijdens del
kantie, de doorstèekm<|
rijkheden in Alpen en I
neeën en 63 kaarten. Dei
geeft de registers. Deel
ook praktisch georiënteéwas
bijna encyclopedisch g ee«
het inrichtingen omtren'0'
les wat er langs de we |u''
herkennen en te bewoi
ren valt zoals bij voorb 'J1"
gebouwen, plantengr
dieren, gesteenten. Ooi.®*
gemene meteorlogischt
formaties en uitleg omt
eerste hulp bij ongeva
ontbreken niet!
Inzake juistheid van g<Ject
vens zijn er eveneens kl£acJ
onnauwkeurigheden te
teren. Op het stadsplan
Aalst bevindt zich de fe
hal nog steeds in de Sch
étraat! De aansluiting 1
dewijnlaan - Heilig Hart |Ur
wordt reeds als afgew [Jer
beschouwd. Ook de o |gn
ming bij Aalst van en g€
Mijl beek én Paperode iscf-
niet verantwoord. Door tiaat
groter aantal kaarten ei At
grotere schaal (voor Ben
1.250.000, voor de Eui
kaarten 1.100.000 kondi
gegevens duidelijker
gebracht worden zoda(
opzoeken van geg>
minder vermoeiend
komt.
nok
inke
i ei Aeei
;en
