LOEMENHULDE VOOR
USTER ANSFRIEDA
Meh pikkels
of ajent jes
N.V. KANTOOR
RAVIJTS
GUST IN BRONS
GEDENKPLAAT ONTHULD
De Voorpost - 24-9-76 - 3
J^LBZ^On.NOó- 1 300H /ïr^
-DfllO we HOUT 6£r40t<r
VOOR Ohize 5LOCrHM VOOR
ÊfN iCTfR Lfer„ILUO It
figing
VAN ALLES....
es kiekestront, zoy meh metjen attoyd. En as meh metjen iet
zoy, tèn was da zjust! En dommei mag ek naa zeggen da 'k
oever «kiekestront» gon schroyven, want 't zal 'n betjen
oever «van alles» zèn.
Oever dennen berremiester die oongesproeken wird deir eh
stambeldj dat hem nor eh peerd vroeg, die zèn oygen oeiren
ni waa geloeiven en verom kw amp meh zenne scheipenen vér
hem dat oeik loten t' hoeiren, w orop dat da stambeldj zoy: ik
hem ekik a nor eh peerd gevroegd en ni nor nen eizel, da zal
ek ajjer mor ni vertellen, want de vertelsjelken kejje ghiel
zeiker aal.
Oever die bronzen ploot die verleide weik op de Meilendries
ingholdj wird en woor dat er zuveil poletiekers stonten op te
zing, van alle koleiren (omdat toch pekanst kiezink es en da
ze naa van alles gebrooik moaken vér heer toch ne kier kenne
loten te zing) moen ek hier oeik ni komme wawelen. Dor zal
hier op 'n ander plosj wel oever gewaweld werren, peis ek.
Oever de scheipen die aal de stroten lodj openbreiken en den
berremiester die alle doagen gezoag on zén oeiren krougt ver
godomme te zérgen dat die stroten verom zu rap meigelèk toe
liggen, zal ek oeik mor zwoygen. De mieste leizers hemmen 't
on heer oygen al ondervonnen hoe pleziereg dat dat es.
Oever die sjarels van 't koeir van 't fiestkommetoyt, die ze
noemen meh ne gelierden noam het «Corum Alostum Impe
riale», ge wedj wel hein, die onderafdielink van de Droacke-
nieren, on wie dat er gevraagd was ver ne kier kommen here
laa te geiven ba d' oepenink van een soert «hof», geer iver-
anst on de grot van Moylebeik en die dor... Allei ja, ge kendj
niet zeggen zonder te klappen, mor on heer zelf moeje der ni
te veil oever klappen. Zeer die attoyd gewoein zèn van klas-
joeir te geiven, kosten na toch teigen dat helsj lawooit van die
jonges die op da verhoeig stonten meziek te fabrikeiren, ni
op. Ze waan 't dor tèn oeik zjust afstappen as 't er imand
achter heer kwamp en agaa, op 'n stoyve rappeghèt, wird eh
klein lieken afghaspeld en 't was gebakken.
Oever den berremiester die meh ienegte blozers van 't Groen
Kroois de Olsjterse Place Rouge en anvirongs afdrasjten ver
loten te zing dat 'n hoy ofwel koleirenblendj es ofwel meh
gien koleir in 'n zitj... Marcel toch, woor gojje 't naa toch
zoeken?
Oever de Droackenieren van dofleis die vanaanaf al beizeg
zèn on heer tindje geel boeksken vol zwans en wajjer zèn
pertank nog voyf mondj van vasteaoved af. Mor ja, zékken
dingen 'n es op ien, twie, droy ni op zèn poeite gezetj. 't Es
domei da ze naa alle vierting doagen banienkommen. Want
't er zitten dor oeik ienegte mensjen tissen die heer op ne loyst
lote zetten hemmen en op de die 'n moete ze naa ni te veil
reikenen. Die hemmen anders boekskes vér op te peizen. 't
Er zèn der zelfs die boekskes meh schoein beljekes ooitdielen.
Schoein van heer. Dor hejje te minsjten nog iet oon. On aal
dat ander papier hejje zjust jakken, as veil ambras vér da
kwoyt te geroaken. Oever menier J.V.O. (gien noamen noe
men hein) die moy azoei ne schoeinen brief geschreiven heid
die mèh weirkelèk gralek plezier gedoon heid. Omda 'k weit
wie dat denne menier es. En die meh korrozje wildj geiven
vér toch voesj te doeng meh mèn pikkels en mèn ajontjes.
Omdat 'n hoy ghiel zeikes oeik wetj dat da ni attoyd gemak-
kelèkes vér elke weik iet nief ooit annen dooim te zooigen. Ge
zodj er op den dier nen dooim va kroygen gelèk 'n klodde-
.mèmme. Allei, in elk geval, bedankt.
Oever de koelen en de mazoet en den naft en de sigaretten en
de Veirpost die opsloon, terwoyl dat er mor ien dingen es dat
afsloot: onze frang...
En wa doeje naa nog meh ne frang vroeg er imand on ne
kamerood van moy. «Ting menieten parkeiren in Olsjt», zoy
den dienenen dates tèn nog woor oeik. Ik vraag meh allien af
wie dat aal die frangen na moe tellen die ze dor azoei meh ne
stofzeiger goon opzooigen. Ze zeilen door toch zeikes verom
gin kostelèk maching goon vér koeipen? Ze kennen da toch
eivegoed loten tellen deir den ienen of den anderen (of deir
alletwie)? Per eksempel in 't gesticht vér den derden leef-
toyd. gelèk as 't aadmanekeshoois naa genoemd werd. Do
mei hemmen die mensjen heer beizeghèd en 't es verom al
zuveil gespoord. Oever 't hospetool da naa ni mier 'n kaan of
ni mier 'n wildj brannen... omdat er ni veil ni mier oever es
da nog kaan brannen.
Oever de regen die na toch oyndelèk gekommen es en die naa
al deir de mieste grondeg verwensjt werd en oever de blooi-
ren die beginnen te vallen woor dat de mensjen oeik kennen
oever oever vallen en d' ottomobils oever ooitschoverdoynen.
Oever aal de meideweirkers van de Vierpost die op heer
schroysmasjintjen zitten te zwieten vér toch aal die blooiren
vol te kroygen.
Oever van alles (kiekestront), mor gien woerdeken oever
ander dinges die 'k zu geren ne kier zol schroyven, mor da 'k
ni doeng omdat 't vantoyd toch zu vried en zu tristeg es. Nie,
triestege dinges schroyven dat es niet ver
DOLF
aanwezige persfotografen. vulde leven van Gust Van der
Om in de geest van betreurde Stock werd nog eens opgera-
Gust te blijven, brachten de keld.
Draeckenieren, samen met de Vernamen we nog dat de
muzikanten die werkelijk hun Draeckenieren thans een doel
best hebben gedaan, nog een hebben gevonden om een jaar-
bezoek lees wandelkoncert lijkse bedevaart te houden.
aan enkele drankgelegen- Ook op die manier eert men de
heden van de dekenij. Hierbij nagedachtenis van een be-
werd nog lang nagekaart en treurde vriend,
menige anekdote uit het zo ge- A.B.
MOLENSTRAAT 75
9300 AALST
VERZEKERINGEN LENINGEN
IMMOBILIEN Spaarkas IPPA
Alle takken verzekeringfen - specialiteit: le
ven
Private leningen - Financieringen
Hypothecaire leningen 1 en 2de Rang
Aile geldbeleggingen
Reisconsulent VASCO
WIJ KOMEN AAN HUIS: Tel. 053-21.63.64.
HUIS VAN VERTROUWEN SINDS 30 JAAR.
ROCHIEKOMITEE ST.-ANNA
van zuster Elsfrieda in het bijzijn van een oud-leerling.(jin)
ge zaterdag heeft het parochiekomitee van Sint-Anna de op pensioengaande zuster
y"frieda, die kleuterleidster was op de school van Sint-Anna, op een passende wyze in de
,n metjes gezet.
ter Ansfrieda en haar kollega's.(jm)
onder haar hoede gehad. Zij had
het liefst jongens omdat deze
meer openhartig zijn dan de ti
mide meisjes op die leeftijd. Het
is pas de laatste jaren dat ze jon
gens en meisjes tezamen gehad
heeft in de klas en zij vindt dit
beter omdat door de aanwezigheid
van de kalmere meisjes,-de jon
gens ook wat rustiger waren.
Verder was zij steeds zeer gene
gen voor gehandicapte kinderen
indien zij cr inde klas had, zij trok
deze zeer erg aan en bereikte op
die manier dat ook de andere kin
deren deze gehandicapten zeer
genegen waren in plaats van dat ze
dezen zouden afsloten, zoals bij
kinderen veelal gebeurt.
Doch niet alleen voor de kleuters
en de ouders ervan is zuster Ans
frieda de gulle, goedhartige ver
schijning, ook voor haar mede
zusters in het klooster geldt zij als
de optimistische noot die zeer veel
vreugde en blijheid bezorgt.
ALLEEN ADMINISTRATIEF
UIT DE BEWEGING
Wie denkt óf gelooft dat zuster
Ansfrieda nu volledig uit de be
weging is verdwenen, slaat lelijk
de bal mis. Deze dynamische non
heeft wel opgehouden met het op
leiden van kleuters in klasver-
band. doch voor de rest is zij nog
zeer nauw verbonden aan de
school, s Morgens vanaf twintig
voor acht vangt zij de kinderen op
van de ouders die naar hun werk
moeten en 's avonds houdt ze de
kinderen tot soms zes uur bij, tot
de ouders ze kunnen komen ha
len. Echt wel een zeer gewaar
deerd sociaal gebaar. Ook 's mid
dags zorgt ze ervoor dat de klein
tjes goed en wél afgeleverd wor
den als mama ze komt halen. Ver
der is zij ook nog aktief bij het
opdienen van het eten 's middags
in de eetzaalen in de winter zorgt
ze ervoor dat de kinderen in goed
verwarmde klaslokalen terecht
komen.
ZEER SFEERVOLLE
VIERING
De viering was dus. zoals reeds
gezegd, opgezet door het paro
chiekomitee van Sint-Anna,
waarin heel wat oudleerlingen van
zuster Ansfrieda vertegenwoor
digd zijn. Zij werd, samen met de
andere zusters, aan het klooster
afgehaald door de organisatoren,
samen met de muziek van het
Groene Kruis en in open wagen
naar de kerk van Sint-Anna bege
leid, waar een eucharistieviering
werd opgedragen. Na deze eucha
ristieviering werd ze terug met het
muziekkorps begeleid naar de pa
rochiezaal van Sint-Anna. Daar
Zuster Ansfrieda (jm)
werd ze buiten verwelkomd door
de schoolkinderen die een erehaag
vormden. Eveneens werd zij bij
haar intrede in het parochiaal cen
trum, naast het applaus, bedolven
onder de vele bloemen die ze aan
geboden kreeg. Dan zongen de
kinderen van de wijkschool een
zelfgemaakt lied ter ere van zuster
Ansfrieda. Vervolgens hield één
van haar eerste oudleerlingen,
meer bepaald Jef Borms, een zeer
luchtige en plezierige toespraak,
die menigmaal onderbroken werd
door applaus. Dan was het ogen
blik aangebroken om zuster Ans
frieda een geschenk aan te bieden
voor haar zo gewaardeerd 40-jarig
werk op de school van Sint-Anna.
Zij nam dit in ontvangst op de
voor haar eigen gulle manier en
liet zich hoegenaamd niet pramen
om ook haar goedlachs woordje te
plaatsen voor de mikro. De hele
viering werd dan afgesloten met
een receptie voor alle aanwezigen
die samen met zuster Ansfrieda
konden klinken op nog vele jaren
levensvreugde.
OP DE MOLENDRIES Vervolg van blz. 1
LEVENSLUST IN
ISOON
:r Ansfrieda werd geboren te
inhove. dus in de Zwalm-
k, en bracht het grootste ge-
1 van haar jeugd door in
,q laria-Horebeke, gemeente
Tiaar haar ouders uitweken
zijzelf nog klein was. Zij
uit een gezin van zeven kin-
i en haar vader was bakker.
5-jarige leeftijd had zij haar
ouders reeds verloren, doch
een zeer goede voogd die
samen met haar zes broeders
sters, een zeer goede opvoe-
heeft gegeven. Eén van haar
rs is samen met haar in het
iter gegaan.
lijlJ :r Ansfrieda heeft 45 jaar in
oejfes gestaan als kleuterleidster
lid ervan heeft ze er 40 jaren
ten in de wijkschool van
Anna. Zij is zeer gekend en
ardeerd op deze parochie.
_0 oud-leerlingen zien haar nog
n even graag als hun eigen
ltejrs en kunnen haar maar niet
:ten. Voor hen heeft zuster
eda een zeer beslissende rol
:ld voor het verwerven van
■enslust welke al deze men-
enmerkt. Welke is hiervan
igeniijk de reden wel. vroe-
RNjvij aan één van de organisato-
'an de viering. Hierop kwam
jntwoord dat zzuster Ans-
zeer dynamisch is. dat ze
akjwarm en affectief is, dat ze
bhartelijk en joviaal is. Onze
rrotrekspartner zei wel duidelijk
rekjen niet «was», en daarvan
geien wij ons ook zelf kunnen
Ft gpuigen dat dit nog steeds het
vil is nu, gedurende het ge-
1 ede dat we met haar hadden,
e hr goede kwaliteiten kan men
éi echt niet voorstellen en dit
tegdsamen moet er wel toe geleid
tf den dat de kleuters zuster Ans-
'd la voor eeuwig in hun hartje
ééten hebben en daarvan kreeg
i'dbn zaterdag nogmaals het be-
Die dag heeft zij kunnen
llen hoe zij van de honder-
hte*leuters die zij gekend heeft,
defcaal gelukkige mensen heeft
t.
LIEFST
ENS
nde het grootste gedeelte
kriliaar loopbaan als kleuterleid-
eeft zuster Ansfrieda jon-
van vijf en zes jaar, dus het
jaar van de kleuterafdeling.
Hij kende hem vooral
ook van de zittingen van de
marktkommissie waar hij ook
telkens de luimige toets wist in
te brengen.
De volgende spreker was Ho-
noré Destaebele. Opperdraeck
opvolger van de betreurde
stichter van de Caemere der
Draeckenieren, in Aalst be
kend voor hun zo speciale zin
voor humor, die vooral tot uiting
komt bij het uitgeven van hun
reeds bekende «gele boekje»
ter gelegenheid van Karnaval
en door hun jaarlijkse één-
aprilfratsen. Gust gaf aan de
Draeckenieren leven en gestal
te, in hem is een mens heen
gegaan die de Draeckenieren
nu nog telkens herdenken op
elke van hun vergaderingen.
En die zijn, nu vooral met Kar
naval binnen enkele maanden
in het verschiet, legio. Want de
geest van Gust moet behou
den blijven...
Ook deze spreker richtte zich
tot Mevrouw Van der Stock en
dankte tevens de kunstenaar
die het mooie werk maakte,
voor de treffende gelijkenis.
Tot besluit nam dan nog de
zoon van de afgestorvene, de
heer Erik Van der Stock, in
naam van de familie, het woord
om kort en bondig, maar zicht
baar ontroerd, de aanwezigen
te danken.
Het duurde nog een hele tijd
vooraleer al de aanwezigen de
gelegenheid kregen om de
plaat van dichtbij te komen be
wonderen. Telkens weer flit
sten de lampen van de talrijke
Familieleden en prominenten tijdens de huldiging van Gust Van Der Stock (jm)
