f Aalsterse Flitsen EEK VOOR VRIJETIJDSBESTEDING XADEMISCH GESTART n I BURGEMEESTER I DE BISSCHOP OVER GUST VAN DER STOCK De Voorpost - 24-9-76 - 5 Irijdag 17 september had in het stadhuis een akademische zitting laats naar aanleiding van de «Week voor Vrijetijdsbesteding (18 tot september). Het was zowat de officiële start van deze «week», een nicum bijna in België. Als gastspreker kon men niemand beter kie- |en dan de heer R. Lecoutre voorzitter van de «Van Clé World Associa- bn». etijdsi |»t stadsbestuur was verte- nwoordigd door Schepen bn Der Veken, voorzitter van ft komitée voor Vrijetijdsbes- jing. Schepen Van Den en Schepen Bogaert. De Irschillende verenigingen die met vrije tijd en hobby's jzig houden hadden even- 8ns een afvaardiging ge- purd. Het was uiteraard hepen Van Der Veken die de ademische zitting inleidde. hOEGER GEEN RUE TUD, J PROBLEEM wees allereerst op het recht n de plicht) voor iedereen op >eid. Tot voor enige tiental- li jaren echter was de arbeid Jer zwaar. Vrije tijd was er jen nog niet, tenzij om uit te [sten. fcarin is geleidelijk aan veran- jring gekomen: er kwam ter en meer vrijetijd. Deze Jje tijd is nu zelfs een pro bleem geworden: wat moet men ermee doen? Nochtans indien men de vrije tijd op een zinvolle en doordachte manier doorbrengt, kan hij bijdragen tot zelfontplooiing, tot intros- pektie die een betere kennis van onszelf en van de mede mensen voor gevolg heeft, zo zei schepen Van Der Veken. Hij stond er ook op dat konkrete opties zouden genomen wor den om de problemen van de vrijetijdsbesteding op te los sen. Er werd een beroep ge daan op de Van Clé-sitchting die de problemen van de vrije tijd zeer goed kent. De heer Van Der Veken gaf het woord aan de heer Lecoutre, die voorzitter is van deze wereld wijde organisatie. VAN CLE-SITCHTING: GESPECIALISEERD Al jarenlang is de Van Clé- stichting bezig met de proble men van de vrije tijd. Overal ter Onze vlaamse literators zijn doorgaans nogal HEIMAT- TROUW. Nemen we Ernest Claes met zijn guitige Witte uit het Siegemse, de lierse PALLIETER van Felix Timmermans en I vooral onze Tyl Uilenspiegel de legendarische figuur, van de f- vlaamse vrijheidsheld die streed tegen gewetensdwang in de sombere dagen van de 16de eeutwse godsdienst oorlog. Charles de Coster heeft deze figuur uit de nederduitse volkslite- ratuur gestalte gegeven zodat de Tyl Uilenspiegel nu bekend is n mofl over de wereld literatuur. Metei toch alleen in onze taal kan men de zinswijze van Tyls naam gegevi begrijpen IK BEN ULIEDEN SPIEGEL of om het begrijpelijker planni ,e zeggen 'n zct U 'n uw hemdje. »en ovi Maar deze Uilenspiegel is een geesteskind van de schrijver maar nder v(. 'n werkelijkheid niet bestaan. Heelwat anders is het met onze eigen Uilenspiegel, die juist mi dezelfde eigenschappen had als onze nationale Tijl, hij was een 1 spotter en een zwanzer, maar zou nooit iemand kwetsen en daarbij was hij een zuivere idealist, die voor wat hij meende goed j te zijn alles over had. Ook hij kon zijn medeburgers in het ootje nemen. Zo politie- kommissaris van de Winckel nog in leven ware, dan zou hij ons kunnen vertellen hoe dikwijls de Gust zijn goede trouw ver schalkt heeft, en de kommissaris, die gestrenge heer, moest er ten laatste zelf om lachen. Op een driekoningenfeest beloofde Gust aan ieder aanwezige hem het beeld te tonen van de persoon, die hij liefst zag, wanneer gij het bruin papier scheurde kon ge U zeiven bewonderen in een klein spiegeltje. Zijn Istc aprilgrappen waren echte vondsten. Wie herinner zich nog HET OCTROOI VAN GEBREVE- TEERDE MIDDENSTANDER die men op het vredegerecht moest afhalen, op basis van een door Gust opgemaakte vragen lijst. Iemand liet zich zo vangen dat hij 500 frank riskeerde om een nieuw handelsregister te bekomen. Gust was een echte camavalist, maar hij hield aan de term VASTENAVOND. Jong was hij de stichter en duiveltje doet al van de GESDOOIKERS, later als hij rijper was geworden, werden de Draeckenieren opgericht. De souvereine camere der Draeckenieren tot Aalst was meer cultureel gericht. De bedoeling was terug DRAEKEN op het toneel te brengen, als de Twee wezen, de brooddraagster, de bultenaar de gebroeders de Graeve en vooral de levendige brug, het heeft zich beperkt tot een Aalsterse avond in de jaar beurs en de opvoering van Genoveva van Brabant in het adelons- ken met een geit als hinde voor Benoni. De fratsen en de guitenstreken van Gust zijn legio, wie kan ze allemaal samenbrengen, en toch kon Gust ook ernstig zijn, hij was een eerlijke handelaar die zijn stiel kende. Van al de kaas soorten kende hij de waarde de smaak de oorsprong en de geschiedenis, want Gust was een belezen man. Ook in het verenigingsleven van Aalst geen onbekende, brand weer, land van Riem. de klauwaerts. en menig andere gilde telde hem onze zijn leden of was hij zelfs bestuurslid. Maar wat hem meest aan het hart lag was zijn dekenij van de Molendries hier war hij geboren en groot geworden, hier had f S get vader en moeder geleefd, hier waren al zijn kinderen geboren. -\ bego same zindhe 374 ha traini Dverde n Ee< meent p en s real is ft reet i doe Ie spo idag t univot s plaa ;n, vo< igende rechtt ar in oorde steet s not ent zit overh Drthal )uigen gebru ist is mbad istiscl enslot i in de; porthJ recepti >rtman E.A.F Dikwijls kwam Gust op zijn sokken af om iets te bekomen voor zijn dekenij en wie kon Gust iets weigeren. Zijn ganse leven is Gust een vlaams nationalist geweest en ook de consequenties van aanvaard. Maar de miserie die dit hem bracht heeft hij met licht gemoed aanvaard maar nooit iemand ten kwade geduid. )rthall( Er is iets merkwaardig in de faden van het noodlot, dat juist die zonnige mensen het zwaarst getroffen worden. Gust heeft samen met Mariette het leed moeten dragen van het verlies van drie volwassen kinderen, plus zijn schoondochter. Ik was aanwezig toen dit leed hem overkwam en ben met hem ter plaatse geweest. Gust was apatisch Mariette was de sterke vrouw van Vlaanderen, maar mij is de overtuiging gebleven dat in de latere jaren Gust de steun is geworden van zijn vrouw, juist omdat, ondanks alles, zijn blijde levenslust de bovenkant haal de. Je sta Zoals peper en zout noodzakelijk zijn voor een goed maal. zo van et zijn guitige mensen als Gust van der Stock noodzakelijk voor kssch onze maatschappij, Gust leerde ons de goede levensfilosophie. iHET LEVEN NIET TE ERNSTIG OPNEMEN, en laten leven wat leeft. ïStedif Hierom mogen we fier zijn over onze Gust, en ik dank deze dekenij van de Molendries en in het bezonder zijn goeie vriend .Paul Vinck om dit mooi initiatief deze gedenkplaat van Gust aan port lie voorgevel yan zijn geboortehuis. Niemand zal betwijfelen die Gust gekend heeft, het is de Gust want Fonskcn Huylcbroeck heeft er al zijn kunst ingestoken om zijn eigen goede kameraad DE GUST VAN DER STOCK in het brons te verbeelden, Geachte stadsgenoten. In uw aller naam. in de naam van al de Aalstcnaars in naam van de gebuurte, in naam van de dekenij Molendries heb ik de eer deze gedenkplaat van ons aller vriend Gust van der Stock te mogen onthullen. MOGE AALST - ZIJN AALST HEM EEUWIG GEDENKEN. wereld heeft deze organisatie onderzoeken gedaan omtrent deze problematiek. De heer Lecoutre dankte dan ook de stad Aalst voor de gelegenheid die zijn stichting kreeg om mee te werken aan dit EAalsters in itiatief, enig in België. Hij gaf in het kort de historiek van de stichting. VAN CLE: BEZORGD OM MISBRUIK VAN TUD In 1891 werd de Norbertijner monnik Van Cle in de Kempen geboren. Zijn thuishaven was de abdij van Tongerlo. Hij had de Eerste Wereldoorlog mee gemaakt, de sociale en sociaal-kulturele noden aan het front gezien, en was als groot-invalide uit diezelfde oor log teruggekomen. MetCardijn was hij medestichter van de K.A.J. Hij had gezien tot welke wan toestanden het egoïsme van der over de definitie van de vrije tijd. Veel mensen vooral in het Westen, beschikken in eens overeen zee van vrije tijd. Wat moet men nu doen: de nadruk leggen op het «indivi du» of op de «kollektiviteit» van de ontspanning? De Heer Le coutre is er wel voor, dat er een wisselwerking moet bestaan tussen enkeling en gemeen schap «In elk systeem zit iets goeds». Hij zag het probleem ook psy chologisch en sociologisch: Moet een gefortuneerd za kenman enkel voor zijn «sta tus» nu noodgedwongen op een jacht gaan varen? Mag een arbeider niet gaan tennis sen? De spreker stelde in dit verband twee krachtlijnen voor: de eigen vrije keuze (ie der mens moet vrij zijn om te doen wat hij wil) en het belang van de arbeid: aan de arbeid moet opnieuw zin gegeven worden. Er is een sterke corre latie tussen arbeid en vrije tijd. De arbeid moet gehumani seerd worden. De vrije tijd mag geen doel zijn op zichzelf, hij speelt wel een voorname rol. Een andere krachtlijn is ook de verhouding tussen vrijetijds besteding en consumptie, of ren overoverdreven luxe. De kwaliteit van het leven moet voorrang krijgen. Men begint deze noodzaak eindelijk in t& zien. Zonder optimisme gaan we immers de ondergang van de westerse kuituur, (van het «Avondland»), tegemoet. Mis schien is de krisis wel de gangmaker tot het uitbouwen van een menselijker wereld, zo besloot de heer Lecoutre zijn opmerkelijke en fel toege juichte toespraak. STADSPLAKKET Als dank voor zijn «schitterend referaat» zoals schepen Van Der Veken zei, werd aan de heer Lecoutre het stadsplakket aangeboden. Van de stads- hostessen kreeg de gastspre ker ook bloemen aangeboden. De heer Van Der Veken sprak ook nog de hoop uit dat het «licht dat de heer Lecoutre hier was komen brengen, voor de toehoorders een vuur zou mo gen zijn om zich verder aan zinvolle vrijetijdsbesteding te wijden». DANKWOORD De heer Etienne Van Der Schueren, lid van het «Komitée Een volle raadszaal toehoorders bij de opening van de week van de vrije tijd.(jm) de enkelingen kan leiden. Hij kwam dus op voor een ruimere verdeling van de goederen. Want mensen die in zwarte armoede leven hebben weinig aandacht voor geestelijke waarden. In Leuven richtte pater Van Cle het Ruisbroeckgezelschap op, gericht op de versobering van het leven. Dit gezelschap wou breken met de idee van de «schone positie, het grote sala ris en het gemakkelijk leven». Het wou ook de gewone men sen laten deelnemen aan de verschillende mogelijkheden tot ontspanning. In 1937 richt hij (samen met Romain Maes) een sportkomi- tée op «Sporta» en in 1939 lan ceert hij in het N.I.R. voor de eerste keer het begrip van de vrije tijd: het was toen de tijd van de mobilisatie, en Van Clé richt een konferentie in die de problemen van de vrije tijd van de soldaten als l Verwerp had. In 1935 stierf pater Van Clé plots, alleen en verlaten, in het Noordstation te Brussel. Van Clé was een voorbeeld van een door-eerlijke pluralist. Hij ging praten met de mensen van de volkshuizen van gelijk welke strekking. Nu nog is dit pluralisme een vast beginsel in de Van Clé-stichting die, ge groeid uit «Sporta», volledig zelfstandig van elke organisa tie staat. De Van Clé Stichting heeft geen enkele binding met om het even welke vereniging. Ze heeft als doel slechts ten dienste te staan van alle men sen, de vrije tijd te humanise ren en de kwaliteit van het le ven te bevorderen. Op uitnodi ging van de Unesco is de Van Clé-stichting momenteel bezig aan een «Universeel handvest van de vrije tijd». Reeds twee wereldcongressen over de vrije tijd werden door de Van Clé-stichting ingericht (1973 en 1976). Geleerden van de ganse wereld hielden zich daar bezig met de problema tiek van de vrije tijd in de ver schillende landen, vrije tijd die ook nauw verwant is met de ethiek die in al die landen zeer verschillend is. WAT IS VRIJE TIJD? De heer Lecoutre had het ver beter gezegd: het onevenwicht tussen materiële en geestelijke consumptie. Hier kwam de heer Lecoutre tot het voor naamste punt van zijn referaat: de krisis (economisch en gees telijk) waaraan de Van Clé- stichting wil helpen er een op lossing voor te vinden. UITBUITING Hij pleitte voor een harmo nieuze waardenevaluatie: de ekonomie mag en kèn niet al les. Het moet nu eens gedaan zijn met in alles, ook in de vrijet- ijdsindustrie, het winstbejag na te streven. Er zijn nog andere behoeften in de mens niet vol daan: zijn zelfkreativiteit bij voorbeeld. De mens heeft be hoefte aan lichaamsbeweging en aan kreativiteit (de huisves ting zal bijvoorbeeld moeten aangepast worden). Men moet de «naamloosheid» tegengaan, en zich verenigen om zich te beschermen tegen de manipulaties van de con sumptiemaatschappij. «Nu wil men de «homo ludens» propa geren, maar het is immoreel deze «homo ludens» uit te bui ten». Aan de waardevolle din gen in een leven, de «choses de la vie» liefde, kunst, natuur, spel en sport mag niet geraakt worden. Ook in de strijd tegen de inflatie kan deze strijd van belang zijn. Men moet even eens afstappen van de politiek. Deze is in hoofdzaak gericht op de materiële goederen. Ook is de tijd van «demassificatie» nu aangebroken. We moeten naar een gediversifieerde maat schappij gaan: in deze tijd van specialisatie is iedereen de «specialist van zijn eigen le ven». Personalisme moet ech ter gepaard gaan met ge meenschapszin. OPTIMISME IS EEN PLICHT De heer Lecoutre wenste het stadsbestuur van Aalst en de verenigingen ook geluk met het initiatief van de «Week voor de Vrijetijdsbesteding». Hij vond dit het bewijs dat de mens niet aan de krisis moet ten onder gaan. Maar dat men integen deel nog kan geloven in de kreativiteit van de mens: opti misme moet er zijn, men moet niet zitten jagen naar of kanke- voor Vrijetijdsbesteding» sprak vervolgens het dankwoord uit. Hij maakte de aanwezigen op twee dingen attent: het nut zich te verenigen om de kosten van de vrijetijdsbesteding te kun nen drukken, en de heilzame invloed van vrijetijdsbesteding op het sociaal karakter van de mens. Hij vond het ook ge raadzaam dat in de verenigin gen alle strekkingen, politiek of religieus, samen zouden kun nen vertegenwoordigd zijn. Hij wees ook op het feit dat het stadsbestuur van Aalst een unicum in België had verwe zenlijkt: het inrichten van een week van de vrijetijdsbeste ding waaraan het commerciële niet te pas komt. Hij dankte Schepen Van Der Veken en het stadsbestuur dan ook voor de hulp, en herinnerde eraan dat 50 van de leden der ver schillende clubs zich langs de week van de vrije tijdsbeste ding laten aansluiten: hier overwint men zijn drempel vrees en leert men de vereni gingen kennen. Een administratieve kink in de kabel heeft enkele verwoede Festivalgangers op donderdag 16 september jl. een muzikale ontgoocheling bezorgd. Verschillende mensen stonden met een ingangsticket in de hand op de binnenkoer van het stadhuis navraag te doen naar de feestzaal waar volgens hen het ensemble Nipponia uit Japan moest optreden. De betrokkenen hadden reeds maanden terug in de Gentse kantoren van het Festival van Vlaanderen hun kaarten gekocht en aangezien men in Gent naar hun zeggennooit dit koncert had afgekondigd waren zij naar de keizerlijke stede afgezakt. In Aalst is deze avond nooit geprogrammeerd geweest aangezien de organisatoren hier nog vóór het drukken van affiches bericht kregen Nipponia van het programma te schrappen. Ander niet-muzikaal festivalnieuws kregen we van de heer Kieckens tijdens de wekelijkse perskonferentie in het stadhuis. Hij zei dat stadssekretaris Willems inpikkend op niet nader bepaalde berichtgevingen in de pers de nadruk wou leggen op het feit dat niet alleen de katholieke jeugdhuizen waren aangesproken om de bediening van de drank- en eetgelegenheid tijdens de muzikale happening van het Festival van Vlaanderen, te verzorgen. Namens de C.A.R.J. en de festivalprogrammatoren meldde spreker ons dat alle officiële jeugdhuizen werden aangeschreven, zijnde dus: Sint-Joris, Kreja, Ocarina en Terlinden. Het is al fusie dat de klok slaat binnen de muren van de stadsburelen. Ter voorbereiding van de nakende versmelting van de gemeentegrenzen zijn zes werkgroepen (sektie brandweer, onderwijs, personeelsbeheer, decentralizatie, huisvesting en vrijetijdsbesteding) druk aan het vergaderen om deze overgang zo soepel mogelijk te kunnen laten gebeuren. Ondertussen fusioneert het werk bij sommige der stadspersoneelsleden tot mooie hoopjes achterstallige dossiers. Als straks de huisvestingsorganizatie der burelen overhoop zal worden gegooid en een spektakulaire stoet rond de jaarwisseling alle mogelijke paperassen zal moeten verhuizen van gebouw naar gebouw zullen andere hoopjes 'lopend' werk worden opgestapeld. Het poppentheater in de Kattestraat zal omwille van administratieve reorganizatie van de stadsdiensten plaats moeten ruimen voor de bevolkingsdienst. Ook de fotoklub zal haar doka elders moeten inrichten. De postzegelklub mag echter blijven. Dat voortaan alleen niet-gestempelde postzegels zullen worden toegelaten is in het kader van de overheidsbesparingen niet denkbeeldig. Onze goegemeente telt heden zoveel jaren naar de jammerlijke wereldoorlogen nog steeds meer dan tien vaderlandslievende verenigingen waarvan wij U de namen niet willen onthouden: Bevrijdingsleger, Nationaal Verbond Oud- Krijgsgevangenen, Erkentelijkheid, Nationaal Verbond der Veteranen van Koning Leopold III, Solidariteit RITA, Nationale Confederatie Politieke Gevangenen en Rechtheb benden van België, Nationaal Verbond der Burgerlijke Oorlogsinvaliden en het Verbond van Vaderlandslievende Verenigingen. De vraag of het Verbond der Vlaamse oudstrijders en Oud Soldaten tot een fusie zou willen overgaan achtten we als niet zo opportuun als onze vraag of wjj niemand zijn vergeten. Het C.S.V. 't Fabriekske is zaterdag jl. de dupe geweest van een zekere non-challence in de showbisness. De klein- kunstenares Delia Bossiers, die onlangs overstapte van teaterbureau Pimpenel naar Spiraal, is drie dagen vóór haar optreden in het centrum afgekondigd. Op het laatste moment werd dus zomaar zonder schroom een einde gesteld aan talrijke verwachtingen en aan de ijverige werkzaamheden van een paar mensen. Men heeft de moed ondanks alles niet laten vallen. C.S.V. werkt aktueel samen met folkkroeg Parnassos aan de organizatie van koncert met Julie Felix, bekende Amerikaanse folkzangeres. Zij komt op zondag 21 november naar de Aalsterse begijnhofkerk. De Humanistische Jongeren die totnogtoe wat Aalst betreft, enkel op papier officiéél georganizeerd waren, lijken nu iets aan hun situatie te willen veranderen. Vorige woensdag kwamen een dertigtal scholieren samen om de zaken te bespreken. De initiatiefnemers van deze vergadering hopen nu dank zij deze bijeenkomst nieuwe elementen te vinden om aan de humanistische jeugd een spreekbuis te geven die nodig is om het humanistische idee meer vleugelslag te geven In jeugdaangelegenheden. Het voorstel om de oude markt te verplaatsen werd gedurende de jongste gemeenteraadszitting niet goedgekeurd en dus niet opgenomen in het politiereglement '77. De zondagmarkt blijft dus zoals steeds in de I-meistraat en de Varkensmarkt. Op dit ogenblik werken een tiental mensen aan de realizatie van een nieuw A als te rs literair tijdschrift dat tweemaandelijks zal verschijnen. Chris Latour en Luc De Smedt willen hiermee een leemte vullen die door het éénmaal verschenen tijdschift 'Titel' slechts tijdelijk is gevuld geweest. Romain John Van de Maele heeft beloofd een bijdrage te leveren in de vorm van een eerste inleiding en een essay. Tweetalige sporthal. Inderdaad, wie de kantine verlaat ziet duidelijk boven de uitgang, bij de noodverlichting 'sortie', uitgang. Fijn dat men eerst aan onze franse vrienden denkt. Tonv Waterschoot, fabriek van kunstmeubelen, gevestigd op de Asserendries zal, in tegenstelling met wat wij meldden in Aalsterse flitsen van 10.9.76, zijn kunstwerkstede op bovenvermeld adres verder zetten.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 5