TUSSEN
POT EN PINT
/UURKRUISER
.OUIS BRUYNINCKX
^VERLEDEN
MUNT- EN NEERHOFPAD
PLECHTIG INGEWANDELD!
DAVIDSFONDSAFDELING
STELT
WINTERPROGRAMMA VOOR
[AV viert VIJFTIGJARIG BESTAAN
terdag jl. vierde de KAV het vijftigjarig bestaan. De inzet
de festiviteiten werd een plechtige H. Mis, opgedragen in
parochiekerk door E.H. Fouquaert, proost van de vereni
ig. Niettegenstaande het eerder vroege uur (16.30 u.) wa-
i de leden in massa opgekomen, terwijl ook veie familiele-
n reeds door hurt aanwezigheid in de H. Mis hun sympatie
amen betuigen.
doo> Donderdagavond na de gemeenteraad hebben wy
eei de lijsttrekker van de CVP de andere lijsttrekkers
lamsi horen feliciteren voor de faire kiesstrijd die er
gevoerd is geworden, zowel in woord als daad. In
in di het bijzonder dankte deze persoon de burgemees-
J ge ter voor het nemen van zijn verantwoordelijkheid
voor de verkiezingen bij een klein incident op één
L.H van de plakborden. Doch geen problemen, het
dier was vlug gedekt.
Even later slingerde dezelfde lijsttrekker een hele
resem van verwijten naar het hoofd van de lijst
trekker van Lede 77 omdat deze zou gepoogd
hebben een persoon, die hy niet met name
noemde maar wel met een stevige slag op de
schouder aanwees, van zijn lyst om te kopen,
I zelfs met het burgemeestersambt.
Het schijnt dat een groot deel van onze 13 plak-
zwaaiers nog zeer goed, veel en kwistig kunnen
zingen en kwelen. Echter niet 's anderendaags.
Het schynt dat er in Lede herverkiezingen zouden
komen want vorige week is er een plakbord om
ver gewaaid en het is terug rechtgezet geworden.
Het schynt dat er tussen pot en pint en zonen van
bepaalde personen nogal eens een hoogoplopende
ruzie plaats vindt of vond over wiens vader bur
gemeester zal worden. Zy zouden het misschien
eens met de geüniformeerde dochters van een
andere kandidaat burgemeester kunnen uitvech-
-^1 ten.
Het schynt dat wanneer men naar onze burger
vader telefoneert er nogal eens met tuut... tuut...
tuut.'V. 8eantwoord wordt. Ja het is blijkbaar
moeilijk een koalitie te vormen. Leve de PTT
Mon D.G.
vaüfs vUlde oudstrijder 14-18 in minder dan twee jaar tijd over-
led, na een pijnlijke ziekte, Louis Bruyninckx, op donderdag
oktober II.
lij was één van de weinige, misschien zelfs de énige van
lijnfeldert die acht frontstrepen had, feit waarover hij dan ook
jit-lrecht fier was. Te Meldert geboren op 15 september 1890 is
inglj, naar zijn zeggen, twee maal misvallen, al van bij zijn
lijnjeboorte. Juist vóór hem was de loteling afgeschaft met dien
opferstande dat de oudste zoon soldaat moest worden en
ouis was de oudste. Anderzijds ware hij een jaar vroeger
ïboren geweest dan zou hij ingedeeld zijn geweest bij de
ravailleurs» en had hij niet zoveel gevaar dienen te trotse-
n.
aar laten we hem liever zelf aan het woord:
1910 deed ik mijn term te de vijand hadden we bij Wille
ns bij het 2* Chasseurs te
ard en dit zou drie jaar du-
n. Ik kreeg echter wel wat af-
ig zodat ik bij het uitbreken
n de vijandelijkheden thuis
u zijn geweest ware het niet
it ik juist ervoor een kamp van
ie weken moest gaan doen.
et permissie gedurende dat
imp zei ik thuis «tot zaterdag
maar die «zaterdag»
left vier jaar geduurd.
3 waren juist aan 't oefenen
de richting van de Franse
'jens als onze kommandant
zei dat Duitsland ons de
>rlog had verklaard, dat Enge-
nd en Frankrijk met ons de
in en dat we «de Braban-
üjinne» moesten zingen, xat
e dan ook met een krop in de
iel probeerden te doen.
kortdurend waren we met
helf 9r°ep van 12 man en een
igadier op patrouille maar
eestal moesten we achteruit
ekken.
en eerste serieus kontakt met
broek waar we enkele uhlanen
doodschoten. Eens over de Ij
zer hadden we goed leven daar
velen geen paard meer hadden
(gedood of versleten) en zich
bij burgers een fiets hadden
weten aan te schaffen, bij zo
verre dat een luitenant reeds
een peloton patrouilleurs per
fiets had wat men dan
«cavaliers-cyclisten» noemde.
Achter de IJzer moest het
voetvolk in de tranchées maar
wij hadden het er wel beter tot
men ons op zeker ogenblik ook
een bajonet bracht en we. dus
ook de loopgrachten in kon
den, dit dan afgewisseld met
het verzorgen van de ons nog
resterende paarden.
Gedurende ruim een jaar zaten
we in de sektor van Lo en
daarna bij Stuivekenskerke
waar we eens op een hofstede
drie Duitsers die bezig waren
bij de veldkeuken krijgsgevan
gen maakten. Eén ervan was
dodelijk gekwetst en daar wij
Na deze jubelmis volgde een
receptie in zaal Ons Huis. De
zowat 150 aanwezigen, waar
onder een afgevaardigde van
het gewest, werden welkom
geheten door mevrouw Gerda
Cuyckens, plaatselijk voorzit
ster.
Zij bracht hulde aan alle sticht
sters en kernleden die in de
voorbije halve eeuw door hun
persoonlijke inzet, vaak in
moeilijke omstandigheden de
vereniging ter plaatse hadden
uitgebouwd en levendig ge
houden.
Haar dank ging in het biezon-
der uit naar Gabriëlle D'Haese,
de enige aanwezige van de
stichtsters, die fel toegejuicht
bloemen in ontvangst mocht
nemen. Samen met Maria
Bosman, door ziekte belet, was
zij de enige van de eerste ploeg
waartoe destijds ook: E-H- Mi-
chiels, Celina Vergeylen, Marie
Tillon, Van derCammen, Paule
Maesschalck, Justine, De
Schepper, Maria Van Gijseg-
hem en Pauline De Coster be
hoorden.
Na een bijzonder woord van
dank tot de aanwezige man
nen, die blijkbaar hiermee hun
waardering voor de vereniging
van hun vrouw wilden betui
gen, drukte de voorzitster de
hoop uit dat KAV Hofstade
mocht zijn als goede wijn:
«Door de jaren milder, rijper en
voller».
Ook de proost, E.H. Fouquaert,
sprak de aanwezigen toe. Hij
ontleedde even de rol van de
vrouw in de maatschappij en
de kerk. Persoonlijk zag hij po
sitieve elementen, hoewel de
evolutie ten voordele van de
vrouw in de kerk in het biezon-
der volgens hem te traag vor
dert. Een smakelijk eetmaal,
op aangename wijze opgelucht
door Jean Monneten zijn orge
list, en een danspartijtje nader
hand met discobar De
Mulder-Van de Putte zorgden
voor een luchtige slotnoot van
deze geslaagde jubelviering!
Propvolle zaal bij de viering van het 50 jalg bestaan van de KAV Hofstade. (el)
ftbrielle D'Haese werd eveneens gevierd tijdens het feest van KAV
'olklcPfsüwte-Zij is één der stichtster van deze beweging (el)
we d(
Vorige zondag werd het eerste Gijzegemse wandelpad door een honderdtal
natuurliefhebbers plechtig ingewandeld. Initiatiefnemer Jos Daelman be
dankte in het bijzonder Jong- Wielewaal en het Komitée van Natuurbe
schermers die bij de aanleg van dit zeven Kilometer-iange natuurpad hun
steentje hebben bijgedragen. Hij kondigde ook de aanleg van een tweede
wandelpad aan dat eveneens met banken zal uitgerust worden en van een
efficiente bewegwijzering voorzien.
UITGESTIPPELDE
WANDELROUTE
Onder een prachtig zonnetje
waren een honderdtal wande
laars opgekomen die op het
Kerkplein door Jos Daelman
werden toegesproken, leder
kreeg een wandelbrochure
aangeboden die de uitgestip
pelde route uitgebreid be
schreef en de bezienswaar
digheden in historische of eko-
logische kontekst naar voren
bracht: We siteren: «Dit wan
delpad begint aan de Sint-
Martinuskérk: dit gebouw dat
dateert van 1774 heeft een
evenwichtige architektuur dat
symmetrisch is uitgebalan
ceerd met een onlangs geres
taureerde klokkentoren met
originele wijzerplaat. De hoek-
»rv*-.
met het Amerikaanse stijlhuis
daternu staat. In 1646 brandde
het origineel kasteel en het
werd in 1802 in dezelfde bouw
trant terug herbouwd. Dit werd
in 1954 afgebroken om plaats
te maken voor het thans be
staande gebouw. Boven de in
rijpoort bemerkt men de origi
nele wapens van Gijzegem.
Het park, dat privaat is, her-
Veel volk en belangstelling voor de opening van het nieuw wandelpad «Neerhof en Muntpafb (el)
het over ons hart niet konden
krijgen er een eind aan te ma
ken was het de officier die hem
het genadeschot gaf.
Toen in Stuivekenskerke de
lanciers de 1" en 2° lijn moes
ten bezetten hadden ze een
voorpost te installeren met 120
man die slechts via een «pas
serelle» over het overstroomd
gebied te bereiken was.
Gevraagd de lanciers bij te
staan maakten we een massa-
ere mee die in mij steeds als
een gruwel zal blijven voortle
ven. We namen er verschil
lende tientallen krijgsgevan
gen en in de annalen van het 2"
Chausseurs is deze slag bij
Stuivekenskerke hoog aange
schreven en nu nog is het op de
verjaardag van deze slag voor
de Chausseurs service-de-
dimanche.
Bij de wapenstilstand waren
we in Waregem en we achter
volgden de Duitsers tot aan de
Rijn. Aan de Belgisch-Duitse
grens vonden we zeer veel
weggegooide foto's van Belgi
sche vrouwen want de strijders
naderden hun Heimat.
Als een der eersten was ik bij
de bezetting van de brug van
Düsseldorf en de Duitser die
we daar «prisonnier» pakten
zei ons van in 't begin te heb
ben geweten dat Duitsland de
Krieg zou verliezen en dat hij
niet kon goedkeuren dat ze uit
de kerk klokken haalden.
In Duitsland gedurende de be
zetting had ik met mijn sigaret
ten, chocolade en Wilson
(spek) een herenleven en
kreeg alles wat mijn hartje lus-
te. In de zomer van 1919 kwam
ik dan terug naar onze boerde
rij en had dan ruim 8 jaren sol
datenleven achter de rug.»
L.H.
steen aan de rechterkant van
het gebouw herinnert aan de
eerste steenlegging. Het
hoofdaltaar van deze kerk en
het koor zijn in barokstijl en af-
kcrtistig uit de Jezuitenkerk
van Gent. Het orgel van
bouwmeester Van Peteghem
is één van de weinigen die nog
aktief kunnen bespeeld wor
den. Benevens een schat aan
gewaden en gewijde vazen en
remonstranzen bezit de kerk
ook een missaal dat op de per
sen van Plantijn werden ge
drukt. Tussen de kerk en het
gemeentehuis staat een
schandpaal die slechts in 1960
werd gevonden en in 1970 op
onverklaarbare manier schuin
afbrak onderaan. Hij werd te
rug aan elkaar gezet op een
haast onzichtbare wijze. Het ij
zeren geraamte rond een
vroegere beuk ontsiert wel
enigszins dit stuk.
Voor de kerk rolt zich een as-
falttapijt uit: de Kasteellaan.
Even voorbij het kruispunt met
de steenweg naar Dender-
monde opent zich een nieuw
perspektief: de eigenlijke kas-
teeldreef. De talrijke wilde kas
tanjebomen huisvesten er ver
schillende gekende en minder
gekende vogelsoorten.
Indien er nu ook nog plantjes
en kruiden stonden, dan zou
het ondertussen opgedoken
kasteel van dokter De Cock als
het ware in de bloempjes wor
den gezet. Het kasteel ligt in
rechte lijn ongeveer twee ki
lometer van de inrijpoort tot de
hoofdingang van de kerk. Het
gedeelte van de inrijpoort tot de
gewezen ijzerweg is nog een
autentieke dreef, zoals het van
oudsher is gekend. De naam
«Gisengem» is reeds in 1167
vermeld, van de stem «GISE».
Het kasteel waarvan thans
slechts de inrijpoort en de con
ciërgewoning nog origineel
zijn, heeft niets meer gemeen
bergt tal van vogels en prach
tige boomsoorten. Links wordt
ons oog gestreeld door een
even fraai als stoer beeld: het
Neerhof. Dit Neerhof (hof van
het kasteel) is wel enig in zijn
soort: brede binnenkoer met
links het wagenhuis en rechts
de stallingen, het kleine bak-
huisje in het midden, de fraaie
luikjes en de pittoreske punt-
gevels en dakraampjes schep
pen een sfeer van rust en doen
weemoedig terugdenken aan
de tijd der grote hoeven. Elk
seizoen biedt het Neerhof zijn
charmes. Het gekletter van
hoeven op de oude Vlaamse
kinderkopjtes doet ons dromen
van vervlogen heerlijkheden,
jonkers en hofdames gereed
voor de jachtpartijtjes.
Vlak voor het kasteel slaat men
rechts af en volgt de walgracht!
Met volle teugen kan men ge
nieten van de rustig rond
zwemmende wilde eenden,
(de mannetjes zijn gemakkelijk
te herkennen aan hun groene
kop en witte halsband) en wa
terhoentjes (dragers van de
Belgische Vlag). Een veld
leeuwerik roept boven ons
hoofd, en een witte kwik komt
een zwierig vliegkunstje tonen.
Wat verder zingt een kool
meesje. Of zou het een pim
pelmeesje zijn? Ook de zwarte
mees wordt hier regelmatig
waargenomen. In het veld
merk je verschillende lijste-
rachtigen op: grote lijster,
kramsvogel, zanglijster en ko
perwiek. In de haag aan de
beek tingelt een heggemus.
Wat verder zoeken een tjiftjaf
en een goudhaantje eikaars
gezelschap. Naast al deze
kleinere vogeltjes heb je na
tuurlijk al de blauwe reiger in
het vizier gehad, die rustig
pootje baadt. Ook de vinken
(gewone vink. kneu of distel
vink, groenling of vlasvink,
goudvink) melden hun aanwe
zigheid. Aan de wegkant vond
je natuurlijk ook al de overal
aan te treffen plantensoorten
vb. smeerwortel, muur(sterre-,
grootbloemige - en vogel
muur), melkdistels, scherm-
bloemigen (bereklauw, bijvoet,
fluitekruid, duizendblad), zu
ring, kruiskruid (kleinhoofdig),
boterbloem (groteen scherpe),
herderstasje, ereprijs (gewo
ne), kamilegeurige, weegbree,
hondsdraf...
Aan de rand van het
tref je in het voorjaar I
monen, speenkruid en sleutel
bloem aan. Later op het jaar
bloeit langs de weg ook het ha
rige wilgenroosje, robertskruid,
korenbloem... werkelijk te veel
om op te noemen. Terwijl men
in deze diepe rust door de vel
den wandelt, ontwaart men in
de verte de kerktorentjes van
Mespelare, Oudegem en
Schoonaarde. De aanblik is
hier wijds en open en je geniet
in volle teugen van de frisse
lucht en de nog ongeschonden
natuur.
Ondertussen naderen wij de
«Munt», met haar specifieke
gasten. Weetje dat er naast de
paarse en witte dovenetel ook
nog een gele soort bestaat?
Ook het veelkleurige salo
monszegel kun je gemakkelijk
vinden. Aan de waterkanten
die je voorbijwandelt vind je
moerassuria, terwijl in het wa
ter de gele lis en de gele water
kers weerspiegelen.
Even moeten we door een klein
bosje, dat rijk is aan water- en
akkermunt. Terwijl je je over de
planten ontfermt hoor je nattur-
lijk ook het geroffel van de
grote bontspecht en het gelach
van de groene specht. Op een
boomstam klautert een boom
kruipertje. Wat verder zit een
sijsje, dat je niet in de gaten
kreeg toen je een grauwe gors
in de vlucht volgde. Opnieuw in
het open veld gekomen, zie je
een zwart roodstaartje op een
paaltje zitten. Een kievit
schreeuwt luid zijn eigen
naam. Hangt er in de lucht 'n
torenvalkt? Langs het maïsveld
bereik je opnieuw de eigenlijke
weg. Hier vind je de vlasleeu
wenbek. De Langehaag zelf
biedt je een tal van alledaagse
bloemen, maar misschien is
het nu het ogenblik om zelf
eerrs een naam op de bloem te
plakken. Nieuwe vogelsoorten
zal je hier niet meer onmiddel
lijk zien, maar je kan er de ver
schillende duivensoorten na
der leren kennen:Turkse tortel,
holenduif en houtduif. Een
koolwitje fladdert voor ons uit.
Wil je je ook nog met vlinders
bezighouden? Misschien weet
je dat het vosje, dagpauwoog
en koninginnepage hier niet
zelden worden waargenomen.
Misschien is zelfs de kleurrijke
atalanta je al voorbijgevlogen.
Over de steenweg naar Aalst
volg je de Lege Weg om aldus
in het «Zwavelbos» aan te be
landen. Reeds vroeg in het jaar
vind je hier de tjeftjaf en de
goed op hem gelijkende fitis.
Ook hier zou je best de specht
kunnen aantreffen. Dit plekje
bied je ook de kans om de
vlaamse gaai eens van dichtbij
te bekijken. Via het rekreatie-
centrum bereikt men zo op
nieuw het kerkplein.
AANRADER!
Deze losse greep uit de wan
delbrochure bewijst duidelijk
dat men de wandelaar een
mooi stukje natuur laat bewon
deren. Het is dan ook een flinke
aanrader voor al wie een ge
zonde wandeling prefereert
boven het jachtige en drukke
stadsleven!
Dirk Daelemans
De Hófstaadse Davidsfondsafdeling die in 1931 werd gesticht
heeft nog niets van haar vitaliteit ingeboet. Na de uitgave van
het Hofstaads fotoboek en luxe-glasraam werd deze zomer
de traditionele 11 juliviering en de Boeken-Bloemen- en
Platenbeurs met sukses op stapel gezet. Bij het begin van
een nieuw werkjaar prezenteert de DF-volksontwikkeling een
uitgebreid winterprogramma waarin zowel jong als oud vol
ledig aan hun trekken zullen komen.
SAMENSTELLING
Volgens het nieuwe dekreet op
het verenigingsleven dient elke
organisatie een programma
samen te stellen en dit ter
goedkeuring aan de leden Voor
te leggen. Het bestuur dat mo
menteel bestaat uit Henri De
Loose (voorzitter), Herman
Leus (sekretaris), Jozef
Schockaert (programmator),
Valère Fouquaert (proost) en
de bestuursleden Lucien Ba-
eyens, Mimi De Loose, René
De Ridder, Paul Luwaert, Erik
Meuleman, Etienne Roelandt.
Léon Van Caekenberghe en
Jozef Van Geert hebben er dan
ook vpor gezorgd dat iedere
leeftijdskategorie zijn gading in
dit Volksontwikkelingspro
gramma kan vinden. Alle leden
dienen zich voor 25 oktober
1976 uit te spreken of ze dit
voorgestelde programma goed
dan wel afkeuren. Een familie-
kaart voor al deze initiatieven
(een negental) kosten slechts
150 (FD-leden) of 200 frank
(enkel Volksontwikkeling).
Men kan steeds bij één van ho-
gergenoemde bestuursleden
een familiekaart aanschaffen,
de toegangsprijs voor elke
avond apart is 30 frank!
OVERZICHT
WINTERPROGRAMMA
Op vrijdag 29 oktober te 20 u.:
filmvertoning: «Eeuwig zingen
de bossen». Ontspanningsfilm
van Paul May met Gert Frobe
en Anna Smolik.
Op zondag 7 november te 15
u.: het traditionele Sint-
Maartensfeest met vooraf ver
toning van tekenfilmpjes. Alle
kinderen krijgen geschenken
van de «Sint en Zwarte Piet».
Op zaterdag 11 december te 20
uur: voordracht met diamon
tage over: «Istambul, een stad,
twee werelden» door Herman
en Annie Steppe.
Op zaterdag 18 december te 15
uur: Jeugdfilm: «Kuifje en het
Haaienmeer».
Op zaterdag 15 januari te 15 u.:
Jeugdfilm: «Winnetou». Op
vrijdag 21 januari te 20 u.: film
vertoning: «Oorlog en Vrede»:
kleurenfilm van King Vidor met
Audry Hepburn, Henry Fonda
en Mel Ferrer. Groots histo
risch fresco naar de roman van
Tolstoï.
Op zaterdag 19 februari: dub
bel goocheprogramma:
te 15 uur goochelnamiddag
met speciaal kinderprogram
ma.
te 20'uur: goochelavond door«
Professor Sarkos (trad reeds in
Hofstade op).
Op vrijdag 11 maart te 20 uur:
demonstratie met spreekbeurt
over diamantslijpen met als
thema: «Van steen tot sie
raad».
De vertoningen gaan door in de
zaal van de Meisjesschool!
Dirk Daelemans
De Voorpost -22-10-76 - 7
