INFO RECHT
EVEN KENNISMAKEN MET JOS VANDELOO
WEG KOESTAART—
PUTSTRAAT IN'77
.e»
NOGMAALS BEETHOVEN
BIJ D.G.G.
BEUH
PIJP AAN MAARTEN?
8 - 19-11-76 - De Voorpost
Jos Vandeloo. Profielreeks. Uitgeverij A. Manteau, Brussel
1975, 40 blz. 6 blz. foto's, prijs 110 fr.
Jos Vandeloo: Mannen, Uitgeverij Manteau, Brussel, 1975,
144blz., prijs: 225 fr.
In navolging van andere uit
geverijen pakte de uitge
versmaatschappij A. Man
teau maanden geleden uit
met schrijversportretten, nl.
in haar Profielreeks. Na an
dere «Manteau-schrijvers»
als Jef Geeraerts, Johan
Daisne, Ward Ruyslinck en
Marnix Gijsen kreeg ook
Jos Vandeloo een beurt. Dit
deefce is op de klassieke
leest van de andere afleve
ringen geschoeid. Het in
leidend profiel biedt in vo
gelvlucht een overzicht van
de voornaamste karakteri
seringen van Jos Vandeloo
door hemzelf en andere cri
tici (als Hazeu, Dinaux,
Kemp). In de autobiografie
zijn het eerder persoonlijke
gegevens over het leven en
de familie Vandeloo die de
lezer voorgeschoteld krijgt.
Belangrijke literaire conclu
sies zijn er niet aan vast te
knopen daar de persoonlijk
heid en de betekenis van de
auteur nauwelijks aan bod
komen. De bibliografie is
volledig tot 1975 bijgehou
den en verwijst naar de lite
ratuur over Vandeloo en zijn
werk. De beschouwingen
vormen het omvangrijkste
deel, ze omvatten uittrek
sels uit recensie van zijn
romans, verhalenbundels,
dichtwerken en totaal-stuk
ken en enige typische uit
spraken van Vandeloo. Vol
ledigheidshalve volgen nog
een greep uit de vertaalde
werken en een opsomming
van de bekroningen die de
auteur te beurt vielen.
Dit werkje is geenszins es
sayistisch van opzet. Het
had louter tot doel de nood
te lenigen die in het onder
wijs bestaat aan documen
tatiemateriaal en informatie
over moderne Vlaamse au
teurs. Voor het houden van
spreekoefeningen zal het
EEN KRONIEK MET ALGEMENE
JURIDISCHE INFORMATIE
De uitbreiding van nieuwe rechtsgebieden, de grote
re komplexiteit van de maatschappelijke struktuur,
doen een toenemende vraag naar rechtsvoorlichting
ontstaan. Infor-recht beoogt een bijdrage in die
richting te zijn. Uw rechtsbehoeften zullen derhalve
de doorslag geven. Als lezer kan U de te behandelen
problematiek zelf bepalen. Omtrent de voorgestelde
onderwerpen zal algemene informatie worden ver
schaft, zonder te vervallen in case-behandeling.
RADIOGRAFIE VAN DE NIEUWE
HUWELIJKSVERHOUDINGEN
De wet van 14.juli 1976 heeft tussen de echtgenoten
nieuwe rechtsverhoudingen geschapen, gestoeld op
de juridische gelijkheid. De wederzijdse rechten en
verplichtingen der echtgenoten werden aangepast.
Een nieuw wettelijk huwelijksvermogenstelsel werd
ingevoerd. Er is bovendien een invloed van de nieuwe
wet op de vooraf gesloten huwelijken. In een drietal
artikelen zullen we trachten deze wet voor U door te
lichten.
DE WEDERZIJDSE RECHTEN EN PLICHTEN DER
ECHTGENOTEN
De echtgenoten zijn jegens elkaar tot samenwoning,
getrouwheid, hulp en bijstand gehouden. Deze we
derzijdse verplichtingen hebben een dringend karak
ter, waarvan geenszins kan afgeweken, ook niet bij
huwelijkskontrakt.
Het samenwonen geschiedt in de «echtelijke verblijf
plaats». Deze kiezen de echtgenoten samen. Zijn zij
het niet eens, dan dient de rechter het geschil op te
lossen. Voor de wet van '76 was hier de wil van de
man doorslaggevend.
De echtgenoten moeten zich onthouden van intieme
relatieé met derden. Het overtreden van de verplich
ting tot getrouwheid levert immers een grond tot
echtscheiding op. Beide echtgenoten kunnen thans
de echtscheiding vorderen op grond van overspel,
zonder dat ten aanzien van de man het onderhoud
van bijzit in de gemeenschappelijke woning dient
aangevoerd (Wet van 28 oktober '74).
Naast de nodige materiele steun, geïnkorporeerd in
de hulp-verplichting, zijn de echtgenoten eveneens
gehouden tot wederzijdse attentie en affektie of
morele bijstand. Wanneer een man zich onthoudt
schikkingen te treffen om zijn vrouw een desintoxica-
tiekuur te laten volgen, betekent dit een miskenning
van deze verplichting.
Elk der echtgenoten moet bovendien bijdragen in de
lasten van de huishouding, zoals de kosten voor
verwarming, kleding en opvoeding. Voor iedere der
gelijke schuld door een van de echtgenoten aange
gaan, moet ook de andere instaan alsof hij die schuld
zelf had gemaakt, doch enkele voor zover de schul
den niet buitensporig te noemen zijn. Derden, zoals
een winkelier, kunnen derhalve van beide echtelieden
betaling eisen.
Geen van beide echtgenoten kan zonder de instem
ming van de andere het huis verkopen, dat de voor
naam ste_wQning ie voor het gezin, evenmin als de
betrokken huisraad. (Zelfs wanneer het zijn eigen
goed is). Bovendien behoort het huurkontrakt van
een huis aan beide echtgenoten. De opzegging dient
derhalve aan beide echtgenoten te worden betekend.
Naast de opgesomde verplichtingen hebben zowel
man als vrouw zekere rechten. Zo kan elk der echtge
noten, zonder toestemming, om het even welk be
roep uitoefenen. Zijn hieraan nadelen verbonden voor
de medeechtgenoot of zijn kinderen, dan dient hij
zich tot de rechter te wenden. Een man, die bediende
was, wenst handelaar te worden. Zijn vrouw vreest
voor de eventuele schulden. De rechter kan de uitoe
fening van het beroep afhankelijk stellen van een
wijziging van het huwelijksstelsel in een scheiding
van goederen.
De vrouw kan nu zelf haar eigen inkomsten innen,
zoals loon, huurgelden van een eigen huis en inte
resten.
Elk der echtgenoten kan thans zonder toestemming
van de andere een depositorekening openen of ene
brandkast huren. De medeëchtgenoot heeft geen
inzage in de rekening, noch toegang tot de kluis.
De geschetste vernieuwingen op het gebied van de
wederzijdse rechten en plichten der echtgenoten,
vertonen derhalve een duidelijke tendens naar gelijk
heid en onafhankelijkheid. Dit zal in een volgend
artikel eveneens blijken met betrekking tot het huwe
lijksgoederenrecht.
uitstekende diensten bewij
zen! Vandeloo's recentste
werk betreft de verhalen
bundel «Mannen» die toe
vallig of niet juist in het jaar
van de vrouw verscheen...
Hiermee trekt Vandeloo de
lijn van voor «De muggen»
verder door: zoals hij in
«Profiel», blz. 4 terecht aan
merkt, heeft hij nood zich
te kunnen vérfcenzelvigen
met een van zijn persona
ges zodat hij Ook op zijn
best is als hij kan putten uit
zijn eigen belevenissen en
ervaringen. In die figuren
die hij dan tegen een psy
chologische achtergrond
tekent, erkent de lezer vaak
ten dele zichzelf. Zulks is
bijvoorbeeld duidelijk het
geval in het eerste verhaal
«De jongen uit Marokko».
Dit enigszins maatschappij
kritisch verhaal zal menig
lezer aangrijpen, niet.terwil-
le van het feit dat de auteur
het van de daken schreeuwt
hoe nijpend het vreemde
lingenvraagstuk zich stelt,
rrïaar door de eenvoud waar
mee hij het doet en zijn
besef van machteloosheid,
krachtig verwoord bij het
aanzien van het onverant
woord machtsvertoon van
de rijkswachters: «Een rot
gevoel van immense on
macht snoert me de strot
toe. Verdomme nog aan
toe, waarom onderneem ik
niets? Waarom spring ik
niet op, sla (die gendarmen)
hun brutale smoel dicht,
geef ze een trap onder hun
kont, vecht als een razende
tegen deze onmenselijk
heid? Maar ik doe niets,
gerr beweging. Ik verroer
niet. Als een laffe kloot zit
ik in mijn hoek. Gevangen
in een maatschappelijk kor
set. Gehoorzaamheid ver
schuldigd aan uniformen.
Tot braafheid, zwijgen en
medeplichtigheid veroor
deeld» (blz. 20). Hoewel
dergelijke taal niet getuigt
van een hoogstaand literair
peil en geen gefundeerd,
weldoordacht pleidooi
weergeeft, mist ze zeker
geen trefkracht door haar
emotionele geladenheid. In
het achterhoofd van menig
lezer zal een alarmbelletje
klinken: hoe dikwijls bleef
ik machteloos in een gelijk
aardige situatie...?
Ook de uitgangsbasis van
het tweede verhaal «De man
van Isabel Ie» is van reële
aard. Ook hier is machte
loosheid schering en in
slag: zowel collectief ten
aanzien van de industriali
satie, individueel tegenover
zijn beeldschone, ontrouw
geworden vrouwen (die uit
mondt in de vernietiging
van het ganse slapende
dorp door het met koud-
schuim te laten overstro
men). Autobiografisch van
oorsprong is zeker de spe
cialistische uitleg inzake
het produktieproces. Cy
nische uitlatingen op de in
dustriële macht, de water
verontreiniging en de ad
ministratieve rompslomp
ontbreken ook niet!
Het derde verhaal «De man
met de lork» onderscheidt
zich van de vorige door een
bijna irreële situatievervor
ming: de door geldzucht
gedreven man bewerkstel
ligt zijn eigen ondergang
door ontploffing van een
opgedolven koffertje en
waarbij alleen een kerk
overeind blijft... Eenzelfde
irreële ondertoon is te her
kennen in «Mister Patterson
from te BUA» waarin een
logé bij het ontbijt in een
hotel dringend aan de tele
foon ontboden wordt en
elkeen de ogen gericht
houdt op de hoofdfiguur die
voor de opgeroepene kan
doorgaan. Zo'n mysterieuze
figuur die bij de climax op
een totaal verrassende ma
nier uit het verhaal ver
dwijnt, is een typisch Van-
deloo-produkt. Denk maar
aan Lava uit «Het gevaar»...
In het vijfde verhaal «De
man met de gorilla's» zijn
de climaxontwikkeling en
de irreële situatievervor
ming terug de fundamenten
zodat de auteur hierpiee de
kroon spant. Ook de andere
Vandeloo ingrediënten zijn
er veilig over uitgestrooid:
de beeldenrijkdom (zoals
«een meute biddende mon
niken in een holle klooster
gang», blz. 61, «zoals vol
leerde kasteleins», blz. 63,
«uitdagend zigeunermeisje
als een ranke ree uit de be
schermende duisternis van
het bos» blz. 65), de ermee
samengaande sfeerschep
ping, zijn zelden moralise
rende protesten tegen
maatschappelijke vergroei
ingen $zoals het versieren
van vriendinnen, de mense
lijke eenzaamheid, het com
promis met het leven als
modus vivendi, de niet meer
menselijke samenleving. De
ontraadseling van de men
selijke indruk van de goril
la's in' boeiend gesteld en
meesterlijk geregisseerd
door de verleidelijke bege
leidster van de mensapen
Het TV-spel «De man van
59» was indertijd te zien als
NOS-produktie. Inhoudelijk
steekt het scherp af tegen
het irreële van het vorige
verhaal. Het scenario is ge
grepen uit de harde zaken
wereld waar het promotie
beleid Donker na jarenlange
trouwe dienst onverbidde
lijk ai Ie kansen op bevorde
ring ontneemt door het pa
rachuteren van de nieuwe
ling Engel. Hij ontpopt zich
tot een leugenachtige nij
digaard die de nieuwe ad
junct-directeur als het ware
de dood injaagt. Na de be
grafenis krijgt Donker een
nieuwe functie toebedeeld:
het condoleren van be-
staanden van overleden
werknemers. Hoe een dub
beltje kan rollen...Ook hier
laat de auteur open vragen
wie krijgt uiteindelijk de va
cante betrekking? Hoe kan
men zich in zulke situatie
het best uit de slag trekken?
enz. Bovendien kadert het
TV-spel in het vooropgezet
doel van deze bundelal
leen mannelijke personages
de lakens te laten uitdelen.
Het is er dus geenszins bij-
gesleurd, alleen een beetje
misplaatst in het geheel van
die verhalenbundel! Het
trouwe lezerspubliek van
Jos Vandeloo krijgt met de
ze nieuwe bundel een kluif
je naar zijn hand: de ouwe,
oerdegelijke Jos Vandeloo -
op zijn manier althans - op
zijn best.
Paul Van den Wijngaerde
Tussen 1 juli en 31 december 77 moet de aanbesteding plaatshebben
voor de grote weg die Meldert doorkrabt van aan de Moorsebe grens
met de Koestraat, over Klaar haag, Kokerij, Dorp en Putstraat tot
aan de grens met Brabant. Deze weg vroeger de beste van heel de
gemeente, b dringend aan verbetering toe en naar men ons
meedeelde mag die verbetering dra verwacht worden.
Voorde afhandeling van de acht
punten had de Meldertse ge
meenteraad in zijn (waarschijn
lijk voorlaatste) zitting minder
dan een kwartier nodig.
Na het verslag over het beheer
door het kollege voor de periode
van 1.9.75 tot 30.8.76, verslag
dat U elders in dit blad vindt,
was aan de dagorde de ver
nieuwing van de gemeentelijke
belastingen. Dit punt werd
prompt van de dagorde afge
voerd daar een beslissing nü
toch geen zin heeft. In Groot-
Aalst wil men immers een
eenvormigheid in de belastin
gen, eenvormigheid die voor
Meldert o.a. zal betekenen dat
de opcentimen worden opge
trokken van 1200 naar 1450.
Begroting: voor de begroting
werd gevraagd ze zo gedétaillerd
mogelijk op te maken wat dan
ook gebeurd is.
Voor de subsidiëring o.a. aan de
verenigingen werden volgende
toelagen voorzien: receptiekos-
ten 3000F, vriendenkring Civiele
Bescherming 5.000F., VTB
1.000F., Nationaal Syndikaat
van Belgische Hopplanters
2.500F. Jaarmarkt Dorp
15.000F, Jaarmarkt Achter
straat 1.000F, begeleiding auto
bus 2.000F., toezicht maaltijden
gemeenteschool 20.000F, recep-
tiekosten personeelsver
gaderingen jongensschool
2.500F., Prijsuitreikingen
7.500F., vervoer naar zwembad
en inkomgelden 80.000F., So
ciale voordelen vrije school
45.000F, Stichting Lodewijk De
Raedt 1.000F., Fanfare Sint-
Cecilia 7.500F. Kulturele Kring
5.000F. Kuituur Ontspanning
Meldert 5.000F.
Jong Talent 5.000F., KVLV
5.000F., Vrouwengilde Sint-
Cecilia 5.000F., Feesten en
plechtigheden 25.000F., Oud-
strijdersbond 5000F., IJzerbe-
devaartkomitee 1.000F., 11-juli-
viering 10.000F., Feesten en
plechtigheden (gouden bruilof
ten enz.) 30.000F., Het gouden
wiel 5.000F, voetbalklub Een
dracht 20.000F., Voetbalklub
Kokerij Thor 15.000F, Wieler-
klub De Bergklimmers 5000F.,
Wielerklub Klein maar Dapper
5.000F, Voetbalklub Stinne-
Boys 2.500F, Bond der Gepen
sioneerden 7000F., Gehandi-
kapten Meldert-Baardegem
3.000F, Geboortepremies
30.000F en Damiaanaktie
10.000F.
Raadslid Roger Van Nuffel laat
hierbij opmerken dat er twee
vrouwengilden Sint-Cecila te
Meldert bestaan en slechts één
wordt betoelaagd waarop de
meerderheid replikeert dat toe
lagen dienen te worden aange
vraagd en zulks schriftelijk.
Enige diskussie ontstaat of dit
procédé ook door alle andere
verenigingen inderdaad werd
gevolgd.
Begrotingswijzigingen: bij de
gemeentebegroting komt een
wijziging o.a. voor het betalen
der verzekeringspremies burger
lijke aansprakelijkheid bij
werkongevallen en voor de
aanpassing van de wedde van
burgemeester en schepenen
vanaf 1 juli'76.
De begrotingswijziging van de
C.O.O. heeft betrekking op
verhogingen van onderstand ten
huize en steun aan ouden van
dagen.
Adviezen: bij de toelagen aan de
brandweer van Aalst, voor '76
325.000F. groot en bij het
nazicht van de kas 3de kwartaal
(COO) wordt gunstig advies
verleend.
Voetweg: de afschaffing van
voetweg nr. 58, punt dat reeds
vroeger op de dagorde voor
kwam, gelegen achter de firma
Artislach en het eigendom
D'Hauwers in de Kerkweg,
wordt in geheime zitting goed
gekeurd. Twee binnen gekomen
klachten worden onontvankelijk
verklaard daar de indieners niet
binnen de straal van 50m. van
het deel van bedoeld wegje"
gelegen zijn. Voor de firma
Artislach was deze afschaffing
levensnoodzakelijk.
LJI.
Aiiewt cH
VOO glflfcA»"
We waren niet weinig verrast toen we vernamen dat Deut
sche Grammophon een nieuwe integrale van Beethovens
symfonieën zou op de markt brengen. Ditmaal is het de
vermaarde dirigent Rafaël Kubelik die over Beethovens
negental de scepter zwaait. Tegen füie gewoontes in wordt
elke symfonie door een ander orkest gespeeld. Naast en
sembles als het Londen Symphony Orchestra (1* symf.),
het Concertgebouworkest van Amsterdam (2* symf.), de
Berliner Philharmoniker (3* symf.), het Orchestre de Paris
(6* symf.) en de Wiener Philharmoniker ih de zevende
symfonie treffen we ook enkele belangrijke niet-Europese
orkesten aan: Israel Filharmonie speelt de vierde symfo
nie; Boston Symphony de beroemde vijfde terwijl leden van
het Cleveland Orchestra de achtste voor hun rekening
nemen. De negende speelt Kubelik met zijn «eigen» orkest
en koor van de Bayerischen Rundfunk. De vier solisten zijn
Helen Donath (sopraan), Theresa Berganza (alt)^ Wieslaw
Ochman (tenor) en Thomas Stewart (bas).
Zoals de lezer kan merken, een ganse reeks wereldver
maarde ensembles en solisten, allen onder de hoede van
Rafaël Kubelik. Eerlijk gezegd, we stonden ergens scep
tisch tegenover deze man: de integrale opname van Gus-
tav Mahlers symfonieën die hij maakte wist ons slechts
sporadisch enig muzikaal genoegen te verschaffen. Mis
schien moest alles bij de opname dezer symfonieën te snel
gaan om de uitgaves van andere firma's op de voet te
kunnen volgen... Bij de uitgave van de nieuwe Beethoven-
reeks zijn we wel zeer ingenomen met het resultaat dat
Kubelik bereikt heeft. Hierin speelt het feit dat we voor elke
symfonie een ander orkest hebben zeker een belangrijke
rol: telkens hebben we een ander klankideoom voor ons dat
met zijn eigen specifieke kenmerken en speelwijzen voor|
de aandachtige luisteraar nieuwe aspekten toont.
We kunnen ons wel nog de vraag stellen of het uitgeven
van Beethovens negental nog wel zin heeft, of beter of het
niet op een modeverschijnsel berust om elk dirigent met
Beethovens symfonieën zijn grootheid te laten bewijzen.
Het ziet er naar uit dat de hier besproken uitgave voor
Kubelik-fans is weggelegd: elk echt muziekliefhebber zal,
nu ongeveer Beethovens negen in zijn bezit hebben, zij die
tot de aanschaf van deze werken willen overgaan zullen
allicht meer vertrouwen hebben in een zeer «klinkende»
dirigentennaam als Karajan, zij het dan niet steeds terecht.
Enkel reeds bij Deutsche Grammophon vinden we Beetho
vens negen met Karajan, Böhm, Jochum (Previlege-serie)
en Kubelik. Ondertussen heeft Carlos Kleiber (zoon van
Erich) voor hetzelfde merk reeds de vijfde en de zevende
opgenomen met de Wiener Philharmoniker. Later komt
daar ook nog wel een integrale van. Bij Decca hebben we
Hans Schmidt- Isserstedt (Wiener Philharmoniker) en Sir
Georg Solti (Chicago Symphony) die (hoogstaande) Inte
grates vastlegden. C.B.S. heeft Bruno Walter en Leonard
Bernstein. E.M.I, doet met maestro Klemperer en de be
treurde Rudolf Kempe.
Philips heeft een integrate met Eugen Jochum. In totaal dus
reeds een keuze uit elf integrates, alten artistiek zeer ver-1
antwoord. Naast deze opnames zijn er dan nog tal van
losse opnames (en misschien nog wel integrates...)die
evenzeer de aandacht verdienen.
Een komplete zondvloed dus terwijl we voor Bruckners
symfonieën nog steeds beroep moeten doen op enkele
pleitbezorgers. Hetzelfde kunnen we zeggen van het sym
fonische oeuvre van Mahler, Sibelius e.a.
Een persoonlijke voorkeur voor Beethovens symfonieën
gaat naar de uitvoeringen onder leiding van Klemperer,
Solti, Walter en Schmidt -Isserstedt, zonder daarom het
belang van eerder genoemde) uitgaven te onderschatten.
A.D.G. I
En zo gebeurt het dan toch nog maar dat ook daar waar het
allerminst kon worden verwacht een traditioneel evëne-
ment niet meer op het traditionele tijdstip te gebeuren
staat. De vrienden in den ronde die het jaarlijkse Sint Maar
tenavond bal der Terjodense Vlaamse Kringers al even
traditioneel aandoen zijn er deze keer aan geweest voor
hun moeite. Het lijkt er op dat het fusiegebeuren er hier
reeds oorzaak van is dat het anders zo goed gesmeerde
Kring-mechanisme ernstig in de war werd gestuurd. Of
zouden de Terjodenaren onze goede oude eigen Maarten
de laan hebben uit gestuurd met de klassieke pijp om, nu
toch alles opgaat in grotere eenheden en iedereen stelsel
matig en onvoelbaar haast onder zachte dwang er toe
wordt gedreven zich naar «de grote hoop- te schikken, de
jaarlijkse huppelpartij in het teken te zetten van die andere
goegeefse heilige van dezelfde Sint-familie, die zoals ons
steeds werd verteld, heel wat vlees in de kuip heeft. Zonder
hier afbreuk te willen doen aan de grote invrioed van Klaas
Sinter die onbetwistbaar door zijn nationale- en zelfs inter
nationale werking (zelfs in de joewesse heeft hij een vinger
in de pap onder zijn Amerikaans pseudoniem Sant Claus)
een onmiskenbaar grotere «impact» heeft op het
maatschappij-gebeuren en hierdoor haast vanzelfspre
kend meer zekeiheden biedt, al was het alleen reeds door
zijn «multi-nationate» gerichtheid en een uiteraard groter
potentieel, vooral dan wat het personeelsbestand inhoudt,
toch zouden wij het ontzettend betreuren als onze ouwe-
trouwe Maarten op de werklozenwet zou komen te staan.
Het moet zeker mogelijk zijn om aan een vertrouwde en
alom beproefde voorlopige oplossing te gaan dokteren om
hier een regeling te vinden en zowel de geit van Maarten als
de kool van Nikolaas veilig te stelten. Zou een soortement
fusie hier niet aan de orde zijn, al zou in het geval van de
eventueel daaraan voorafgaande verkiezingen een sterk
kandidaat ais Sinterklaas al haast bij voorbaat de driekleu
rige staf en mijter in de wacht slepenwat ons niet mag laten
afschrikken aangezien onderhands wel een vast mandaat
kan worden afgedwongen voor Maarten de Sint die dan de
bevoegdheid zou krijgen over feestelijkheden en andere
bal's, waardoor het mogelijk zou blijven om ook in de
Sinterklaas-maand een dansavond in te richten onder de
auspiciën van Sint-Maarten. Of er nog Zwarte Pieten zulten
aan te pas komen met de huidige snelvoortschreidende
dekolonialisering blijft een beklemmende open vraag. Mis
schien kunnen deze in de toekomst vervangen worden
door inheemse knechten die dan voor de gelegenheid al of
niet letterlijk of figuurlijk kunnen worden zwart gemaakt? Dit
is trouwens nog gebeurd!
EJA
