EDDIE MONSIEUR TOEKOMSTIG SCHEPEN VAN JEUGD, SPORT EN VRUE TIJD 14 - 26-11-76 - De Voorpost Eddie Monsieur aan de lezer voorstellen is wellicht onnodig. Door zijn talrijke interpellaties in de gemeenteraad de afgelopen zes jaar heeft hij veel vrienden gemaakt. Op de zes jaar die zijn politieke aktiviteiten oud zijn leerde hij. een hoop mensen kennen, hielp hij een hoop ellende oplossen. Hij werd te Aalst geboren één en dertig jaar geleden. Hij woonde steeds in Aalst, kent zowat alle buurten. Samen met zijn echtgenote Nicole Bayens uit Erpe ontvangt hij ons in zijn gezellige woning aan de Moorselbaan. Wij maken er een praatje over koetjes en kalfjes, een deeltje privé en een grote brok politiek, stadspolitiek dan. Het valt ons weer op, elke keer als wij kontakt hebben met Eddie Monsieur dat hij een zeer ernstige persoon is. «Ik ben er steeds graag bij als er uit te gaan valt zegt Eddie. Hij neemt echter zijn werk met een zeer grote ernst aan. Alvorens de problemen aan te snijden zal Eddie een studie maken, zich op en top voorbereiden. Woonde U altijd in Aalst? Ik ben er geboren, in de Van Langenhovestraat, dat is een klein straatje dat de verbinding vormt met de Houtmarkt en het Burgemeestersplein. Toen ik trouwde met Nicole Bavens uit Erpe, ik was toen drieëntwintig, hebben wij ons gevestigd in de Hertshage, rechtover een nij verheid die bijzonder hinder end was. Wij ondernamen toen overigens aktes in samenwer king met de andere apparte mentsbewoners. De ongun- stge invloed dat het wonen in deze straat op ons uitoefende was er de oorzaak van dat wij naar de Klaterbaan verhuis den. Ik heb de stad zowat doorkruist. Ik ken de polsslag van de stad, zowel de volkse buurt van de Watertoren - Houtmarkt, als Mijlbeek. Ik ben helemaal georiënteerd naar het volk. Waar hebt U gestudeerd? Ik studeerde aan het Koninklijk Ateneum, doorliep er de ganse cyclus, van de eerste voorbe reidende tot de eerste ekono- mische. Ik eindigde die studie zeer bevredigend, ik was de laatste drie jaren steeds de eerste van mijn klas. Ik heb toen verder gestudeerd te Brussel, aan de arbeidersho geschool, voor maatschappe lijk assistent. De arbeidersho geschool is in feite gegroeid uit de socialistische beweging. Deze school leverde alle grote voormannen van de voor- en naoorlogse periode, vb Spiony en Major. De groten die wij in de laatste jaren in de BSP heb ben gekend waren produkten van deze hogeschool. Die heeft ondertussen al een be paalde wijziging ondergaan, want aktueel heeft die veel meer studenten, maar boette ook aan militair karakter in. Ik ben daar goed geslaagd en kende het geluk onmiddel lijk in de syndikale beweging in dienst te kunnen treden. Ik had tijdens mijn stageperiode als student reeds de gelegenheid gehad om met de werking van de algemene centrale van het ABW kennis te maken. Het is die centrale van het ABW die de bouwvakkers, de houtbe werkers, de mensen tewerk gesteld in de scheikundige nij verheid en in veel kleine sekto ren, groepeert. Voor Aalst is dit zeker een belangrijke centrale, gezien het belang van de bouwnijverheid in ons gewest. Nu heb ik daar de funktie van sekretaris. Fier ja, maar ik breng dat niet naar buiten, dat ligt niet in mijn karakter. om volledig te beschikken over de tijd nodig voor het uitoefe nen van mijn schepenambt. Ik waardeer dat ten zeerste. Ik zal mij trouwens voor al die men sen inzetten. Het is bekend dat de bouwvakkers met de meeste problemen kampen. Dat heeft niets te maken met hun algemenen status, een bouwvakker verandert graag van werk, verandert spoedig van werk en dikwijls al eens wanneer het in onze ogen niet zo gefundeerd is. Het gevolg hiervan is dat allerlei proble men opduiken: opzeggings- diskussies, achterstallige kin derbijslagen, verlofregeling ondersteboven enz.;. Ik poog zoveel mogelijk te helpen. Ik hecht zeer veel waarde aan de dankbaarheid van die mensen aan wie het te danken is, voor een groot deel, dat ik op de ne gende plaats op de lijst kwam. In uw jonge jaren toch vast van alles beleefd? Ik herinner mij toch nog iets merkwaardig. Een typische zaak uit mijn jeugd. Toen ik vijf tien was kwam er een wet die de jongeren de toegang tot de dancings verbood, tot achttien jaar. Ik had daar bijzonder veel moeilijkheden mee. Dat maakte een uitstel van twee jaar. Oudere vrienden konden zich ontspannen in gelegen heden aan de Korte Nieuw- straat ondermeer, ik niet. Dit had voor gevolg dat er eerst een aantal privé klubs tot stand kwamen, nadien heette dat of ficieel kinderklubhuizen. In mijn tijd bestond zo'n mogelijk heid van ontspanning niet en ik heb menig maal de benen moeten nemen voor kontrole- rende rijkswachters en politi eagenten. Ze konden mij nooit pakken! Wat spookte U uit rond tien jaar? Heeft De Witte in U ge woond? Ik was eigenlijk altijd een braaf kind. Tijdens de vakantiepe riode was ik steeds te vinden in het stadspark. Het is met een tikkeltje weemoed dat ik het sportstadium tot stand zag ko men. Een ganse brok bos is daardoor verdwenen. Het ach terste voetbalveld was vroeger ons werkterrein. Toen ik tien jaar was kon je er mij niet uit krijgen. Wij maakten er hutten, kampen en ravotten naar hartelust. Dat was een schone tijd, wij had den veel plezier. Daar was ook de hof van Meert, dat heette toen zo, wij hebben de pruime- bomen menig kilootje lichter gemaakt. Dat waren nog eens tijden. Ouder wordend veran derden ook onze interessen. De rokken kwamen op het eerste plan? Natuurlijk dat ook Ik was ie mand die graag uitging. Ik was een goed student, maar een goed uitgaander. Zelfs voor mijn eindexamen maatschap pelijk assistent, stond ik 's zon dags te dansen. Na het blok ken natuurlijk. Je moet een ze kere discipline hebben. Uit gaan was in die tijd een ont spanning die heilzaam werkte en meehielp dat ik ontspannen voor de examinator kwam Voor andere personen zou dat misschien falikant uitdraaien, voor mij vormde dit geen hin derpaal. Maakte U minder prettige za ken mee in uw jeugd? Dat is niet zo gemakkelijk te zeggen. Toen ik veertien was, was ik reeds in het bezit van het diploma lager middelbaar on derwijs. Mijn vader die adju dant chef was en mijn peter ook militair, zagen voor mij een mili taire opleiding. Tot 31 december? Tot 31 december werk ik er nog full-time. Daarna blijf ik nog in dienst maar met een zeer klein regime van tewerkstelling. Ik zou het verkeerd vinden dat ik nu de mensen door wie ik ver kozen ben. en dat zijn in de eerste plaats, de bouwvakkers, in de steek zou laten. Men was in het gewestelijk bestuur van de centrale bereid om mij de nodige faciliteiten te verlenen Met Helga zoeken in het fotoalbum naar een plaatsje voor deze foto. Eddie Monsieur bestudeert de problemen grondig. Het is nu toch nog een t voorbarig om nu reeds eefltin* programma voor te stellen. Ihtra' heb in elk geval toch bepaalden; intenties. Zeker wat de jeugfjdei betreft zal ik mij steunen op helWe verleden en de ervaring die iljdei in die sektor meen te hebberyeii Ik ben eerst zelf sekretaris gejbei weest van een jeugdklub, na-ilk dien ben ik voorzitter gewees gra van een officieel erkendqde jeugdklub, nl. Tanu Ik ben rejlat* gelmatig in jeugdverenigingeijvar geweest in mijn prille jeugd e ik heb ook ervaring in de werjv king van de vorige jeugdraad en de huidige. Met het gevold*" dat ik er mijn eigen konklusie^y^ uit trek en, zonder de verdien-* sten van de mensen die thanskei in het CARJ zetelen te willeif afbreken, kan ik nu reeds z gen dat ik op dat gebied tocl één en ander zal wijzigen. Omdat de linkse kant in hef CARJ niet vertegenwoor digd is? Ik zou het niet expliciet zo wil-vai len stellen. Ik ga ervan uit dat een jeugdparlement alk jeugdverenigingen aan boi moeten komen en dat in eei soort van uitvoerend orga; alle pluralisme moet gewaar borgd blijven. En zoals we ni; het CARJ kennen, steunt diej^[ op niks, heeft die geen bre' basis en beslissen in feit< twaalf mensen over het gansejffij jeugdbeleid. Dan moet u wetei dat er van die twaalf één strek king absoluut in de meerder heid ligt omdat men daar uit gaat van disciplines, (jeugd bewegingen, jeugdklubs, niej geëngageerde jeugd enz.) Er zit iemand in als zogezegd* werkende jongeren, maar di* niet eens een syndikale militan is, integendeel iemand die ui de goede middenstand koml Met het gevolg dat de repre sentativiteit van dergelijk or gaan nihil is. dat het enkel kaf dienen om de politiek van eer bepaalde persoon of strekkini te dienen. Bijgevolg geloof il dat er op dat vlak, en dat staa ook in het BSP programma, he één en het ander moet gewij zigd worden. Jeugd omvat natuurlijk vee meer dan een jeugdraad. Als we aan de jeugd denken, dar vindt men de jeugd in alle dis ciplines terug. De jeugd heer ook veel met de politie te ma- ken, de verkeersveiligheid dij- voorbeeld, dat zijn facetten die ook mijn aandacht zullen ,e in feite eerst syndikaal aktief geweest. Het is zo dat ik van mijn 16 af lid was van de ABVV kadetten. Rond die tijd hadden zij in Aalst een zeer sterke kern. De wet op het kaffe- bezoek was daar wellicht 'n oorzaak van want het waren al lemaal mensen van rond mijn leeftijd die bij de ABVV kadet ten waren. Het is via een hele reeks studiedagen en week- einds en bezoek aan fabrieken dat ik bijzonder sociaal en poli tiek geëngageerd werd. Ik heb dan ook in 1964 te Aalst de Jong Socialisten heropgericht met een paar kameraden. Ik ben steeds lid van het bestuur gebleven tot 1972. Ik ben nu nog altijd bereid om aktief aan akties mee te werken. Ik wil dat maar aanhalen omdat dat ook ergens te situeren valt in de tijd van betoging die zeer veelvul dig voorkwamen. We hadden jaarlijks een anti-atoommars. We zijn er zelfs in geslaagd om voor een anti-atoommars uit Aalst 7 bussen mee te nemen. In die tijd was men meer gevoe lig voor de internationale poli tiek en voor de levensidealen. Ook bij het leger geweest, soeveniers? Ik ben in Mechelen in de CAD, kazerne Dossin geweest. Aan deze administratieve opleiding houd ik zeer slechte herinne ringen over. Het was juist de maand november, bijzonder koud, en die kazerne was nog met kachels verwarmd. Ik leed in die tijd nogal eens aan een soort bronchitis die in elk geval voor gevolg had dat het een opluchting was toen ik naar Duitsland mocht vertrekken, en dat zeggen niet veel soldaten. Ik vond het een ganse veran dering toen ik in een kazerne bij Keulen toekwam waar ik nog 9 maanden van mijn dienst heb vervuld. Ik ben korporaal ge worden. Ik was er in een logis tieke eenheid. Niet te veel moeten patatten jassen? Neen, ik heb een zeer goede legerdienst gehad in Duitsland. Daar ik bataljonsbediende was heb ik geen enkele wacht ge klopt. U wordt nu schepen van jeugd, sport en vrijetijd. Er zullen wel tal van problemen opduiken. Maar hebt U een gedachte van wat er moet gerealiseerd worden? Onder die druk liet ik mij leiden en begon de derde weten schappelijke aan de Konink lijke Kadettenschool. Noch het militarisme dat daar inge pompt werd, noch het streng regime: vroeg opstaan, -zeer lange studie, zeer weinig ont spanning, konden mij aantrek ken. Ik nam deel aan de exa mens, was natuurlijk gebuisd. Ik heb daar werkelijk een jaar tegen mijn zin doorgebracht, een jaar verloren en dan ten slotte verder gestudeerd in 't Koninklijk Ateneum hier. Elke anti-militaristische manifesta tie die op nationaal plan plaats vond kreeg mijn volle belang stelling en ik nam er aan deel. Papa was daar niet zo geluk kig mee? Nee, dat mag ik niet zeggen. Hij heeft er zich zelden tegen verzet. Hij heeft er zich nooit tegen verzet dat ik bijvoorbeeld deelnam aan de anti- atoommars, of aan een anti- Viétnam betoging. Ik moet ook zeggen dat ik zeer snel in de politieke jongeren beweging ben terecht gekomen. En dit gebeurde dan via de syndikale jongerenbeweging, want ik ben

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 14