EDDIE MONSIEUR
TOEKOMSTIG SCHEPEN
VAN JEUGD, SPORT
EN VRUE TIJD
14 - 26-11-76 - De Voorpost
Eddie Monsieur aan de lezer voorstellen is wellicht onnodig. Door zijn
talrijke interpellaties in de gemeenteraad de afgelopen zes jaar heeft
hij veel vrienden gemaakt. Op de zes jaar die zijn politieke aktiviteiten
oud zijn leerde hij. een hoop mensen kennen, hielp hij een hoop
ellende oplossen.
Hij werd te Aalst geboren één en dertig jaar geleden. Hij woonde
steeds in Aalst, kent zowat alle buurten.
Samen met zijn echtgenote Nicole Bayens uit Erpe ontvangt hij ons in
zijn gezellige woning aan de Moorselbaan.
Wij maken er een praatje over koetjes en kalfjes, een deeltje privé en
een grote brok politiek, stadspolitiek dan.
Het valt ons weer op, elke keer als wij kontakt hebben met Eddie
Monsieur dat hij een zeer ernstige persoon is. «Ik ben er steeds graag
bij als er uit te gaan valt zegt Eddie. Hij neemt echter zijn werk met een
zeer grote ernst aan. Alvorens de problemen aan te snijden zal Eddie
een studie maken, zich op en top voorbereiden.
Woonde U altijd in Aalst?
Ik ben er geboren, in de Van
Langenhovestraat, dat is een
klein straatje dat de verbinding
vormt met de Houtmarkt en het
Burgemeestersplein. Toen ik
trouwde met Nicole Bavens uit
Erpe, ik was toen drieëntwintig,
hebben wij ons gevestigd in de
Hertshage, rechtover een nij
verheid die bijzonder hinder
end was. Wij ondernamen toen
overigens aktes in samenwer
king met de andere apparte
mentsbewoners. De ongun-
stge invloed dat het wonen in
deze straat op ons uitoefende
was er de oorzaak van dat wij
naar de Klaterbaan verhuis
den. Ik heb de stad zowat
doorkruist. Ik ken de polsslag
van de stad, zowel de volkse
buurt van de Watertoren -
Houtmarkt, als Mijlbeek. Ik ben
helemaal georiënteerd naar
het volk.
Waar hebt U gestudeerd?
Ik studeerde aan het Koninklijk
Ateneum, doorliep er de ganse
cyclus, van de eerste voorbe
reidende tot de eerste ekono-
mische. Ik eindigde die studie
zeer bevredigend, ik was de
laatste drie jaren steeds de
eerste van mijn klas. Ik heb
toen verder gestudeerd te
Brussel, aan de arbeidersho
geschool, voor maatschappe
lijk assistent. De arbeidersho
geschool is in feite gegroeid uit
de socialistische beweging.
Deze school leverde alle grote
voormannen van de voor- en
naoorlogse periode, vb Spiony
en Major. De groten die wij in
de laatste jaren in de BSP heb
ben gekend waren produkten
van deze hogeschool. Die
heeft ondertussen al een be
paalde wijziging ondergaan,
want aktueel heeft die veel
meer studenten, maar boette
ook aan militair karakter
in. Ik ben daar goed geslaagd
en kende het geluk onmiddel
lijk in de syndikale beweging in
dienst te kunnen treden. Ik had
tijdens mijn stageperiode als
student reeds de gelegenheid
gehad om met de werking van
de algemene centrale van het
ABW kennis te maken. Het is
die centrale van het ABW die
de bouwvakkers, de houtbe
werkers, de mensen tewerk
gesteld in de scheikundige nij
verheid en in veel kleine sekto
ren, groepeert. Voor Aalst is dit
zeker een belangrijke centrale,
gezien het belang van de
bouwnijverheid in ons gewest.
Nu heb ik daar de funktie van
sekretaris.
Fier ja, maar ik breng dat niet naar buiten, dat ligt niet in mijn
karakter.
om volledig te beschikken over
de tijd nodig voor het uitoefe
nen van mijn schepenambt. Ik
waardeer dat ten zeerste. Ik zal
mij trouwens voor al die men
sen inzetten. Het is bekend dat
de bouwvakkers met de
meeste problemen kampen.
Dat heeft niets te maken met
hun algemenen status, een
bouwvakker verandert graag
van werk, verandert spoedig
van werk en dikwijls al eens
wanneer het in onze ogen niet
zo gefundeerd is. Het gevolg
hiervan is dat allerlei proble
men opduiken: opzeggings-
diskussies, achterstallige kin
derbijslagen, verlofregeling
ondersteboven enz.;. Ik poog
zoveel mogelijk te helpen. Ik
hecht zeer veel waarde aan de
dankbaarheid van die mensen
aan wie het te danken is, voor
een groot deel, dat ik op de ne
gende plaats op de lijst kwam.
In uw jonge jaren toch vast
van alles beleefd?
Ik herinner mij toch nog iets
merkwaardig. Een typische
zaak uit mijn jeugd. Toen ik vijf
tien was kwam er een wet die
de jongeren de toegang tot de
dancings verbood, tot achttien
jaar. Ik had daar bijzonder veel
moeilijkheden mee. Dat
maakte een uitstel van twee
jaar. Oudere vrienden konden
zich ontspannen in gelegen
heden aan de Korte Nieuw-
straat ondermeer, ik niet. Dit
had voor gevolg dat er eerst
een aantal privé klubs tot stand
kwamen, nadien heette dat of
ficieel kinderklubhuizen. In
mijn tijd bestond zo'n mogelijk
heid van ontspanning niet en ik
heb menig maal de benen
moeten nemen voor kontrole-
rende rijkswachters en politi
eagenten. Ze konden mij nooit
pakken!
Wat spookte U uit rond tien
jaar? Heeft De Witte in U ge
woond?
Ik was eigenlijk altijd een braaf
kind. Tijdens de vakantiepe
riode was ik steeds te vinden in
het stadspark. Het is met een
tikkeltje weemoed dat ik het
sportstadium tot stand zag ko
men. Een ganse brok bos is
daardoor verdwenen. Het ach
terste voetbalveld was vroeger
ons werkterrein. Toen ik tien
jaar was kon je er mij niet uit
krijgen.
Wij maakten er hutten, kampen
en ravotten naar hartelust. Dat
was een schone tijd, wij had
den veel plezier. Daar was ook
de hof van Meert, dat heette
toen zo, wij hebben de pruime-
bomen menig kilootje lichter
gemaakt. Dat waren nog eens
tijden. Ouder wordend veran
derden ook onze interessen.
De rokken kwamen op het
eerste plan?
Natuurlijk dat ook Ik was ie
mand die graag uitging. Ik was
een goed student, maar een
goed uitgaander. Zelfs voor
mijn eindexamen maatschap
pelijk assistent, stond ik 's zon
dags te dansen. Na het blok
ken natuurlijk. Je moet een ze
kere discipline hebben. Uit
gaan was in die tijd een ont
spanning die heilzaam werkte
en meehielp dat ik ontspannen
voor de examinator kwam
Voor andere personen zou dat
misschien falikant uitdraaien,
voor mij vormde dit geen hin
derpaal.
Maakte U minder prettige za
ken mee in uw jeugd?
Dat is niet zo gemakkelijk te
zeggen. Toen ik veertien was,
was ik reeds in het bezit van het
diploma lager middelbaar on
derwijs. Mijn vader die adju
dant chef was en mijn peter ook
militair, zagen voor mij een mili
taire opleiding.
Tot 31 december?
Tot 31 december werk ik er nog
full-time. Daarna blijf ik nog in
dienst maar met een zeer klein
regime van tewerkstelling. Ik
zou het verkeerd vinden dat ik
nu de mensen door wie ik ver
kozen ben. en dat zijn in de
eerste plaats, de bouwvakkers,
in de steek zou laten. Men was
in het gewestelijk bestuur van
de centrale bereid om mij de
nodige faciliteiten te verlenen
Met Helga zoeken in het fotoalbum naar een plaatsje voor deze foto.
Eddie Monsieur bestudeert de problemen grondig.
Het is nu toch nog een t
voorbarig om nu reeds eefltin*
programma voor te stellen. Ihtra'
heb in elk geval toch bepaalden;
intenties. Zeker wat de jeugfjdei
betreft zal ik mij steunen op helWe
verleden en de ervaring die iljdei
in die sektor meen te hebberyeii
Ik ben eerst zelf sekretaris gejbei
weest van een jeugdklub, na-ilk
dien ben ik voorzitter gewees gra
van een officieel erkendqde
jeugdklub, nl. Tanu Ik ben rejlat*
gelmatig in jeugdverenigingeijvar
geweest in mijn prille jeugd e
ik heb ook ervaring in de werjv
king van de vorige jeugdraad
en de huidige. Met het gevold*"
dat ik er mijn eigen konklusie^y^
uit trek en, zonder de verdien-*
sten van de mensen die thanskei
in het CARJ zetelen te willeif
afbreken, kan ik nu reeds z
gen dat ik op dat gebied tocl
één en ander zal wijzigen.
Omdat de linkse kant in hef
CARJ niet vertegenwoor
digd is?
Ik zou het niet expliciet zo wil-vai
len stellen. Ik ga ervan uit dat
een jeugdparlement alk
jeugdverenigingen aan boi
moeten komen en dat in eei
soort van uitvoerend orga;
alle pluralisme moet gewaar
borgd blijven. En zoals we ni;
het CARJ kennen, steunt diej^[
op niks, heeft die geen bre'
basis en beslissen in feit<
twaalf mensen over het gansejffij
jeugdbeleid. Dan moet u wetei
dat er van die twaalf één strek
king absoluut in de meerder
heid ligt omdat men daar uit
gaat van disciplines, (jeugd
bewegingen, jeugdklubs, niej
geëngageerde jeugd enz.)
Er zit iemand in als zogezegd*
werkende jongeren, maar di*
niet eens een syndikale militan
is, integendeel iemand die ui
de goede middenstand koml
Met het gevolg dat de repre
sentativiteit van dergelijk or
gaan nihil is. dat het enkel kaf
dienen om de politiek van eer
bepaalde persoon of strekkini
te dienen. Bijgevolg geloof il
dat er op dat vlak, en dat staa
ook in het BSP programma, he
één en het ander moet gewij
zigd worden.
Jeugd omvat natuurlijk vee
meer dan een jeugdraad. Als
we aan de jeugd denken, dar
vindt men de jeugd in alle dis
ciplines terug. De jeugd heer
ook veel met de politie te ma-
ken, de verkeersveiligheid dij-
voorbeeld, dat zijn facetten die
ook mijn aandacht zullen ,e
in feite eerst syndikaal aktief
geweest. Het is zo dat ik van
mijn 16 af lid was van de ABVV
kadetten. Rond die tijd hadden
zij in Aalst een zeer sterke
kern. De wet op het kaffe-
bezoek was daar wellicht 'n
oorzaak van want het waren al
lemaal mensen van rond mijn
leeftijd die bij de ABVV kadet
ten waren. Het is via een hele
reeks studiedagen en week-
einds en bezoek aan fabrieken
dat ik bijzonder sociaal en poli
tiek geëngageerd werd. Ik heb
dan ook in 1964 te Aalst de
Jong Socialisten heropgericht
met een paar kameraden. Ik
ben steeds lid van het bestuur
gebleven tot 1972. Ik ben nu
nog altijd bereid om aktief aan
akties mee te werken. Ik wil dat
maar aanhalen omdat dat ook
ergens te situeren valt in de tijd
van betoging die zeer veelvul
dig voorkwamen. We hadden
jaarlijks een anti-atoommars.
We zijn er zelfs in geslaagd om
voor een anti-atoommars uit
Aalst 7 bussen mee te nemen.
In die tijd was men meer gevoe
lig voor de internationale poli
tiek en voor de levensidealen.
Ook bij het leger geweest,
soeveniers?
Ik ben in Mechelen in de CAD,
kazerne Dossin geweest. Aan
deze administratieve opleiding
houd ik zeer slechte herinne
ringen over. Het was juist de
maand november, bijzonder
koud, en die kazerne was nog
met kachels verwarmd. Ik leed
in die tijd nogal eens aan een
soort bronchitis die in elk geval
voor gevolg had dat het een
opluchting was toen ik naar
Duitsland mocht vertrekken, en
dat zeggen niet veel soldaten.
Ik vond het een ganse veran
dering toen ik in een kazerne bij
Keulen toekwam waar ik nog 9
maanden van mijn dienst heb
vervuld. Ik ben korporaal ge
worden. Ik was er in een logis
tieke eenheid.
Niet te veel moeten patatten
jassen?
Neen, ik heb een zeer goede
legerdienst gehad in Duitsland.
Daar ik bataljonsbediende was
heb ik geen enkele wacht ge
klopt.
U wordt nu schepen van
jeugd, sport en vrijetijd. Er
zullen wel tal van problemen
opduiken. Maar hebt U een
gedachte van wat er moet
gerealiseerd worden?
Onder die druk liet ik mij leiden
en begon de derde weten
schappelijke aan de Konink
lijke Kadettenschool. Noch
het militarisme dat daar inge
pompt werd, noch het streng
regime: vroeg opstaan, -zeer
lange studie, zeer weinig ont
spanning, konden mij aantrek
ken. Ik nam deel aan de exa
mens, was natuurlijk gebuisd.
Ik heb daar werkelijk een jaar
tegen mijn zin doorgebracht,
een jaar verloren en dan ten
slotte verder gestudeerd in 't
Koninklijk Ateneum hier. Elke
anti-militaristische manifesta
tie die op nationaal plan plaats
vond kreeg mijn volle belang
stelling en ik nam er aan deel.
Papa was daar niet zo geluk
kig mee?
Nee, dat mag ik niet zeggen.
Hij heeft er zich zelden tegen
verzet. Hij heeft er zich nooit
tegen verzet dat ik bijvoorbeeld
deelnam aan de anti-
atoommars, of aan een anti-
Viétnam betoging. Ik moet ook
zeggen dat ik zeer snel in de
politieke jongeren beweging
ben terecht gekomen. En dit
gebeurde dan via de syndikale
jongerenbeweging, want ik ben