UW WOORD Voetbal lachend gegeven KLACHTEN KABEL TV ONDERZOCHT VERBOND VAN AALSTERSE DEKENIJEN HEEFT MET ALGEMEEN MIDDENSTANDS- VERBOND HET WERKJAAR 1977 INGEZET DE BISSCHOP LAUWERT VEDETTEN MET SLEUTELHANGERTJES OTHON VAN ROY, EREVOORZITTER ALGEMEEN MIDDENSTANDSVERBOND OVERLEDEN 4 - 26-11-76 - De Voorpost /Mij* MOUW ook Bi).. tfrtJ \ZM<£ VALLikfi V-, VLfiy Onlangs dienden inwoners van de Eikstraat en omliggende straten een petitie in bij de kabel TV maatschappij omtrent de kwaliteit van de signalen op het net. De heer Van De Voorde, opsteller van de petitie, had reeds meerdere malen schriftelijke en telefonische kontakten met de technische diensten van Edas, die over ging tot metingen en kontroles op 3.11.76. in genoemde straat en omgeving. Uit deze metingen, gedaan in aanwezigheid van de heer Van de Voorde, blijkt dat zowel beeld als kleur en klank zuiver zijn op alle programma's behoudens Klank Frankrijk 2: licht geronk wanneer het TV toestel op maximum geluid wordt afgesteld, doch onhoorbaar op normaal luisterniveau. Dit was niet te horen op het anten nestation. Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is, komen niet voor plaatsing in aanmerking. De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat. Klank Frankrijk 3: licht ge ratel bij maximum niveau van het TV toestel, doch zeker niet storend op nor maal luisterniveau Verdere metingen zullen worden uitgevoerd om deze twee problemen een oplos sing te geven. Deze proble men zijn echter niet van aard om ontevredenheid bij de kliënteel op te wekken. Waarheidshalve moet. ech ter worden toegevoegd dat in de week vóór 1 november 2 defektie onderdelen wer den gelokaliseerd met als gevolg: gebrom op klank van RTB, gekraak op klank van FR 2. Aldus een mededeling van Edas aan de Burgemeester der stad Aalst, waar in het zelfde schrijven uitleg wordt verschaft betreffende de bijkomende program ma's in Aalst en terugbeta ling van een gedeelte van het abonnementsgeld voor niet nagekomen beloften. Edas neemt volgende stel ling in: bij de aanvang van de TV-distributie in de stad Aalst werden aan de kliën teel vanaf de start 6 pro gramma's beloofd, met kor te tijd daarna 1 bijkomend programma dat echter d.m.v. een konvertor zou te verkrijgen zijn. Bij de aan vang werden effektief 6 programma's verdeeld, nl. BRT, RTB, NOS 1, NOS 2, FR 1 en FR 2 terwijl korte tijd daarna FR 3 beschik baar werd gesteld. Aan de initiële belofte werd dus, naar onze mening, volledig voldaan. Verder werd aan de kliënteel ma's in ons net te kunnen sturen. Deze kabel is ondertussen geplaatst en de indienst- stelling wacht op de leve ring van het nodige elektro nisch apparatuur (rond 15 december). Einde van dit jaar zullen dus 3 bijkomen de programma's aanwezig zijn op het net van Aalst, nl. Duitsland 1 en 2 en Luxem burg. Als voorzitter van A.K.V. De Destereers, heb ik de eer u volgend schrijven te sturen. In uw blad van 19/11 76 las ik met onsteltenis een ar tikeltje handelend over onze groep, al waar sprake is, dat wij 200.000 Fr. zouden te gen smijten om de eerste prijs te behalen in de stoet van 1977. Ik veronderstel, geachte he ren, dat dit bericht u is doorgeseind door iemand die niet op de hoogte is van onze plannen van karnaval. Ik zou u dus vriendelijk wil len verzoeken, dit in u vol gende editie te willen- loochenstraffen, dar wij, 1. Wel een vooruitstrevende vereniging zijn, maar nog nooit de pretentie hebberfrx gehad te zeggen dat wij doe eerste plaats moesten heb ben, want hoe groot zod onze ontgoocheling nieFU zijn moesten we darfe slechts 2e, 3e of 4e zijn 2. Wij ons nog niet kunner*« veroorloven om 200.000 Fp tegen iets aan te gooien trouwens ik vraag mij welke groep dit wel kan. 3. Wij verder op goeie voej wensen te blijven met d groepen waar wij voor hei ogenblik en ook in het verj leden, mee samen werken. Dl Hopend op een goed geVv volg, geachte heren, aanfe vaard mijn oprechte karnake val eske groeten. pc Al Van den Broucke Emieto" -ïb; Het Verbond van Aalsterse Dekenijen heeft in samenwer king met het Algemeen Middenstandsverbond tijdens zijn plenaire vergadering van dinsdag 16 november II. het aanstaande jaar en de mogelijke aktiviteiten voor 1977 voorbereid en besproken. Voorzitter Steenhout verwelkom de de talrijke aanwezigen-afgevaardigden van de verschil- lene aangesloten dekenijen en inzonderheid dhr. Van Dor- pe, Direkteurvan het Algemeen Middenstandsverbond. Achtereenvolgens werden volgende punten besproken de tarieven voor Sabam in verband met de muziekuit voeringen, de kostprijs van het elektriciteitsverbruik in gevolge de straatverlichting de mogelijkheid tot het or ganiseren van een veertien daagse in samenwerking met een omringend land, de toestand en het verloop van de parkeermeters en par keerproblemen in het alge meen, de relatie en de mo gelijke samenwerking van het toekomstig schepencol lege en tenslotte het ver loop van de viering van het 15-jarig bestaan van het Verbond, Terzake werden verschillen de kommissies aangeduid die als opdracht hebben dc gestelde problemen te on derzoeken en voorstellen te| doen aan de Algemene Ver gadering; wat de relatie met het nieuwe Schepen kollege betreft zal een on-J derhoud worden aange vraagd met de toekomstige Burgemeester, ten einde aan deze laatste een memo randum te overhandigen. De vergaderingen werd be sloten met een dankwoord van dhr. Van Dorpe voor de onverdroten inzet ten bate van de Aalsterse Dekenijen en de zelfstandigen in het algemeen. Zal Kamiel zelf de aftrap geven? Blaast burgemeester De Bisschop dan de aftocht? (el) Toen de vedettenregen de witte krijtlijnen op het K.S.C. Eendrachtterrein lieten voor wat ze die avond waren, zat hét voetbalévenement sinds maanden er ai weer op. Vooraleer onder de tribunes te verdwijnen werd de troep de speelbal van de supporters die hen op het laatste gejodel van de avond vergastte. Scheidsrechter Keizer Kamiel Sergant, die alweer in het zwart werkte, stelde zijn crew voor de laatste maal op één lijn om dan samen te verdwijnen en samen te hokken om de vuile troep van het tekstiel en het lijf te dou chen. Toen de vedetten als stoom- varkens uit de douchen ont snapten werden zij en hun ge volg opgewacht in een café te genover het stadion alwaar een receptie «ter ere van» aangeboden werd. Gans achteraan het café ligt de ruimte voor vergaderingen en feestvieringen. Broodjes staan zorgvuldig uitgespreid op blanke tafels voor pakgrage handen. Burgemeester De Bisschop fe- liciteerd de vedetten en an ciens van «den Eendracht» Pie, Gaston, Willy, Jan, An- toine, De Vos, Tack,en zet een boom op ter huldiging van de inrichters, het Aalsters Kar- navalverbond, de K.S.C. Eend racht... Die avond worden ook bout- weg de eerste cijfers genoemd: 70 80.000 fr. opbrengst, geen klein bier. De eerste biertjes rukken aan op de schotels in de armen van de garpons. De burgemeester neemt nog maals het woord en nodigt de vedetten uit het schild van onze Keizerlijke Stede in zakformaat in ontvangst te nemen: tiental len sleutelhangertjes. Geweldenaar John Massis die metzijn stevig gebit (verzette al tonnages treinstellen incluis go-go-girls) vanavond klop jacht hield op het leder zit nu vredig een pint te drinken en een ordinaire sandwich-met- américain te verorberen. Er valt helemaal niks te vrezen bij die man. Radio en televisie heeft een trio gestuurd; Van der Speeten, Bruno Schever- nels en moeders-liefste Jo met de banjo. Een frisse blonde schuurt een lucifer aan op een kartonnen spot van de PSC... Chroniqeur Anthierens ontbrak op het cocktail-appel. In Frank rijk noemen ze het vak van Jo- han (al dan niet in de show) een «billétiste». Wanneer op het stadion de vele volts worden gedoofd is het weer eens tijd om op te stappen. Wordt de volgende match een meester lijke of een achterwaartse zet voor K.S.C. Eendracht? Wat zal zich volgende keer afrollen op het veld? Paul Balman Zaterdag 20 november, 19.30 uur. Ik kauw de eerste echte winterkou tussen de tanden. Hugo loodst de wagen veilig aan de kant, Mia gelooft dat het voetbal me even vreemd is geworden als kernfysica. Op het veld van Eendracht Aalst staat en zit een 3.500-koppige schare kijkers een saaie maar daarom niet minder prettige voetbalmatch-met- vedetten te kommentariëren. De hoofden bewegen gelijktijdig van links naar rechts. Mooi zo. Er is niets veranderd. Het sta dium is nog even rommelig on gezellig als voorheen. Alleen, het verbaast me. Ik denk, zon der heimwee, maar met een fikse blik zo'n tien jaar terug in de tijd. «Den Eendracht», mijn zondagse tuin van eden, dat reusachtig arena, waarin ik mijn helden, onze helden, onze De Nul, onze Vanderborght, onze ploeg van tweede natio naal, zag evolueren. De herin nering van de glorieuze be kermatch tegen Anderlecht staat stevig gegrift in mijn ge heugen van knaap. Ik was kwaad toen wanneer een kwade tong beweerde dat de niet minder glorieuze Brus selse ploeg op zo'n klein veld als het Aalsterse «De Blieck»- plein de benen niet kon strek ken en verloren liep in de afme tingen. Ze hadden hun matten gerold, en dat leek me de he mel op aarde. Ik haatte even de Anderiechters die ons in het strafschopgebied hadden be dreigd. Ook de arbiter was het trefpunt van mijn goedkeuren en even vaak, afkeuren. Naar gelang de cijfers. Ik zie nu dat deze droomwereld tien jaar later kleinere afmetin gen neemt en dat het me nog steeds niet spijt E.A. na de strafdegradatie naar bevorde ring (na de omkooppogingen van Charleroi) en de onrecht vaardige affaire met Cercle Brugge, naar het Sint-Héléna van mijn appreciatie te hebben verbannen. Ik boudeer de po gingen tot het opklimmen naar tweede. De sportpagina blijft nog steeds gesloten. Ik voel me ongemakkelijk tussen dui- zende opgehitste en brullende mensen... Vandaag staan de zaken an ders. Er wordt ontspannen ge keken naar 22 spelers die me kaar de bal ontsnoepen. Men kijkt voor de gehandikapten aan wie de opbrengst van deze wedstrijd gaat. De aktie «La chend Geven» van ons aller Bob steekt een nieuwe pluim op de hoed. Hij is zienderogen tevreden, die sakkers Bob, die het zelf op de preekstoelen ging zeggen dat men weles wat mag gaan doen voor «Levens vreugde», «Ribto», «Don Bos- co» en de beschutte werk plaatsen. tr is nog iemand, maar die vreest een schorsing mocht de bond op de hoogte komen van zijn bijdrage in de organizatie van deze match. Ik zwijg stil. Durf natuurlijk niet vragen wie in het rood speelt. Ik herken Gaston Vanderelst en dat helpt me op de weg. Ik ken hem van op het veld maar ook van wat anders: zijn drinkewin- kel en koppeltent. De gladde dansvloer van mijn jong volwassen-zijn bevond zich daar tussen de lauwe glazen met langzaam nippende lippen (gezien het zakgeld en de luxe om later royaal de geliefde te trakteren), de heupwiegende meisjes van de «dam's», de kameraden van het groot en klein kollege en die van de staatsscholen. Het is daar geloof ik dat een zachte prinses me voor het eerst van de ongelukkige nablik op mijn voetbalmanie bevrijdde. Mis schien leidt een koningin me straks terug naar het stadium; met toeters en bellen en de pantoffels om later thuis de held mee uit te hangen. Nou goed, als ik me niet vergis speelt Gaston voor de oud- Eendrachters Kollega van de perstak, Frans Vanvolsem, be vestigt mijn vermoeden en vindt in mijn onwetendheid een bondgenoot. Bob speelt ons de namen door van de spelma kers: Frans Melkebeek (geen ijsboer op het veld; «hij speelt niet slecht!», zegt Bob, dus maar snel noteren), John Mas sis (zet de tanden op mekaar), Bruno Schevemels (toch man nelijker als op teevee) e.a. An thierens zit in Mexico de oog getuige uit te hangen, Rik Van Vedettenploeg versterkt door een paar ware sterren alsook oud Eendrachter De Vos (4de van links gehurkt), (el) Looy (nimmer had ik groter idool als Van Looy!) en Benoni Beheyt (sedert het wereld kampioenschap te Ronse een mijner aartsvijanden) willen niet spelen. Ik treur stil. In de thuisploeg «herken» ik de ver jarende Plas, Suys, De Boeck, Van Poelvoorde, Majama, Van Vaerenbergh, Lockefeirennog van die uitgedoofde sterren. Keeper Pie rolt zijn kilo's min der makkelijk over de bal als voorbeen maar loopt nu en dan met het applaus weg. Er wordt geskoord, er wordt van alles gedaan. Er wordt zelfs geflo ten. Zowaar door keizer Kamiel die zich geen lopen getroost om het spel in faire banen te leiden. Zouden de Kamillekes in de spionkop zitten? Het is donker daar wat ik kijk. Ik ge loof van niet en noteer.. René D.W. iel De bonken van Oud Eendracht met wat kilo's bij maar niet minder bereid hun man te staan (el) dO' de mogelijkheid in het voor uitzicht gesteld om bijko mende programma's te ont vangen. Aangezien wij op de mast van Aalst slechts 7 programma's rechtstreeks kunnen kapteren moeten de overige programma's echter door Hertzverbindingen of supertrunken ter plaatse worden gebracht. Om koördinatieredenen werd het beheer en de kon- struktie van deze trunknet- ten, bij ministerieel besluit, toegewezen aan de diens ten van R.T.T. Begin september 1976 wer den wij door R.T.T. verwit tigd dat ons in Ninove 3 programma's beschikbaar zullen worden gesteld. Aan gezien onze antenneplaats zich echter te Aalst bevindt zijn we aldus verplicht een nieuwe kabel te plaatsen tussen Ninove en Aalst om van hieruit deze program- Op 14 november II. heeft het Algemeen Middenstandsver bond zijn Erevoorzitter Othon Van Roy, wonende te Dender leeuw, verloren. De afgestorvene was 72 jaar en was niet alleen syndikale leider, maar tevens als bedrijfs leider een gewaardeerd man. Sedert jaren aktief in de kon- fektienijverheid, ging zijn grote liefde naar de ondernemingen uit de textiel- en konfektienij- verheid bedrijfstak, waar hij de bezielende Stichter Voorzitter geweest is van een bloeiende bedrijfsgroepering. Door deze aktiviteiten was hij ook verstrengeld geraakt in syndikale middens voor zelf standigen en het was dan ook op die wijze, dat hij op 12.10.66 algemeen voorzitter werd van de nationale interprofessionele middenstandsorganisatie, dit in opvolging van de overleden Cooreman. Dit mandaat heeft hij met veel dynamisme waar genomen tot 25.4.73, datum waarop hij zich heeft terugge trokken, dit ten einde aan de jongeren opvolgingskansen te bieden. De teraardebestelling had zaterdag 20 november plaats.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 4