palet -BB-
uitnodiging mmg mm
Kunstgalerij HIM
JEAN GABRIËL
46 JAAR VLAMING
EN WAT MINDER
LANG SOCIALIST
OVER POLITIEKE EN
ANDERE WENKEN OF HOE EN
WAAROM DR. MARC GALLE
NAAR AALST KOMT
HOE GOED IS DE DOKUMENTAT1E
VAN ONZE BESTUURDERS?
10 - 24-12-76 - De Voorpost
Fr. Courtensstr. 33, HiTXJ
9330 DENDERM.
Tel. 052/21.46.10
KUNSTSCHILDER
stelt zijn schilderijen tentoon van 24
december 1976 tot 6 januari 1977 - de
tentoonstelling is open alle werkdagen
van 9 tot 20 u. - zondagen van 10 tot
12.30 u. en van 14 tot 19 u. - Toegang
vrij.
Atelier Sas 26, 9330 DENDERMONDE
v Tel. 052/21.71.14
Dr. Mare Galle werd te Denderleeuw geboren op 11 september
1930. Vader was bij 't spoor, verbonden aan het station van Den
derleeuw Toen ie verplaatst werd naar Aalst pakte de piepjonge
Mare bij het verhuizen ook zes mooie kinderjaren in. Van '36 tot '42
liep hij school aan het Sint-Maartensinstituut om later aan het
Atheneum latijn te volgen. «Er was al iets bezig in mij», zegt ie
wanneer we vragen waarom hij niet naar het St.-Jozefskollege
ging
Dr. Galle vertelt graag over die humaniora-periode: «Samen met
o.m. Mark De Cock (nu befaamd advokaat en tevens voorzitter van
de Belgische Liga voor de Rechten van de Mens) en Lucie
DUooghe stichtten wij het tijdschrift «Waarom?». André Cluitens
was de man die er mij toe aanzette de richting van de letteren uit te
gaan. Hij zei dat ik daarvoor in de wieg was gelegd. Een kleine
anekdote misschien: in '46 ik was toen amper zestien gaf hij
mij de opdracht voor het tijdschrift een bezoek te brengen aan
James Ensor. We woonden toen in de Volksverheffingsstraat Nou
goed. ik lifte toen naar Oostende en hoe een dubbeltje rollen kan, ik
werd opgepikt door professor Quick. Bij James Ensor aangeko
men leek de meid nogal verbaasd een knaap om een interview te
horen verzoeken en toen Ensor van boven de trap vroeg wat er aan
de hand was zei ze: «C'est un gamin Ensor heeft me toen
ontvangen in zijn prachtig interieur Ik heb geen interview gekre
gen maar hij heeft speciaal voor mij op zijn harmonium gespeeld-
Samen met zijn broer wiens boeken Mare afkocht wanneer hij
geld nodig had ging hij geregeld bij Louis Paul Boon op bezoek.
(«Ik geloof dat mijn broer in «De Kapellekensbaan» de rol speelt
van de zieke student») Hij leerde Bert Van Hoorick kennen tijdens
de oorlog, maakte de sfeer der herinneringen aan Priester Daens
mee, nam intens deel aan het leven van Aalst.
Aan de R.U-G behaalde hij het diploma van Germaanse Filologie.
In '63, nadat hij achttien maand legerdienst achter de rug had,
slaagde hij in het doktoraal eksamen en dit, drie jaar nadat zijn
echtgenote doktor in de Romaanse filologie was geworden Uit
hun huwelijk werden twee kinderen geboren. Ines (19 jaar) en
Marnix (13 jaar)
Op aanvraag van goeverneur Roppe werd Dr. Mare Galle profes
sor aan de Ekonomische Hogeschool van Hasselt en stichtte er de
leerstoel der talen. Het dagelijkse pendelen woog hem echter
nogal zwaar zodat hij Europese literatuur ging doceren aan het
RITS Ondertussen had Dr. Galle zich ingewerkt in het leven van
Brussel, echter zonder er zich thuis te voelen Hij leerde er het
milieu der kunstenaars kennen. Hij werd bevriend met Herman
Teirlinck, Gerard Walschap, Maurice Roelants, EmestClaes, Felix
De Boeck e.a. In 1964 is hij lid geworden van de Vaste Kommissie
voor Taaltoezicht en was een paar jaar lang voorzitter van de
Nederlandse kamer.
Dit jaar nam hij ontslag als voorzitter toen de regering de taaika
ders van de Spaarkas bekend maakte zonder het advies van die
taaikommissie te hebben afgewacht.
In 1967 werd hij plotseling aangeduid als rapporteur van het
Vlaams socialistisch Kongres in Klemskerke (hij is sinds '55 aan
gesloten bij de BSP). Bij dit kongres lag de wieg van de Rode
Leeuwen, een naam die Dr. Galle trouwens bij de eerste samen
komst in Vilvoorde bedacht uit het socialistische «rood» en het
vlaamse «leeuw». Aangezien hij het lont aan het branden had
gezet en er van de stichting veel afhing («we gingen ons gezicht
verliezen mocht Vermeylen niet verkozen zijn») werd hij liistduwer
(dit woord is toen ontstaan in een gesprek met Manu Ruys). Begon
toen het werk om alle federaties wakker te schudden. Gelders.
Fayat en Vermeylen werden verkozen en Galle zette zich voor de
zaak verder in zonder feitelijke politieke ambities
Ondertussen ging Dr. Mare Galle ijverig verder met de op 2 no
vember '65 aangevatte taalrubriek. «Voor wie er soms geweld
aandoet» Dit programma weekte iets los in Vlaanderen: «In het
begin kreeg ik zo n vijftal brieven per dag. Nu zijn er dat al vijftien
waarvan zelfs uit Nederland, van arbeider tot eerste minister.
Vermits ik tweemaal per dag op zeer goeie luisteruren in de eter
kwam werd ik stilaan een vertrouwd figuur in de huiskamer. Zo
kreeg ik brieven die niets te maken hadden met de rubriek in
zichzelf maar die kwamen van mensen die hulpeloos waren Ik
herinner me die brief van een oude vrouw die amper 2.800 F per
maand pensioen kreeg en niet wist waar ze zich moest wenden
Wel ik heb dat in een mum van tijd geregeld voor haar Totnogtoe is
er nog geen enkele brief onbeantwoord gebleven. Daar maak ik
een punt van.»
R D W.
België kent drie karnavalsteden: Aalst, Binche en Brussel. In Brussel vecht men kommunau-
taire robbertjes uit met achter het masker een gebrek aan politieke moed. Er wordt daar dan
ook regelmatig hartig gelachen, alleen, spijtig dat de partners dat nooit samen doen. Voor
beelden: Schaarbeek, de ASLK-taalkaders en straks misschien de ABOS.
Nochtans zijn er in deze politieke sfeer vooraanstaande Vlamingen die zich met een niet
afnemende ijver inzetten voor de billijke verdeling van 's lands rijkdommen en medezeg-
gingsrechten. Een katalyzator hiertoe is de liefde voor de taal en ruimer gezien, het bewust
worden van de waarde van de eigen kuituur. Dr. Mare Galle heeft doorheen de jaren hiertoe
zeker bijgedragen met zijn aageiijkse taalkundige bijdrage op de BRT en verder ook door zich
met de Rode Leeuwen in het politieke arena te hebben gewaagd. Nu verlegt ie als nieuwe
eerste BSP-kandidaat voor de komende parlementaire verkiezingen zijn werkterrein naar het
rustiger Aalst. De «Section alostoise du Front Francophone» zal weer groen lachen...
DV: Uw komst In het politieke
leven van de stad is een nieuw
hoofdstuk uit uw leven?
Dr MG: Ik ben er mij van bewust
dat dit geen gemakkelijke taak is.
Daarom dat ik bedenktijd heb ge
vraagd toen ze mij dat vroegen in
april. Het is voor mij een nieuw le
ven, vergeet dat niet. Ik heb een
zeer interessant leven en dat gaat
opeens allemaal veranderen. Mijn
vrouw en ik hebben over die keuze
lang nagedacht. Zij heeft gezegd:
als ze u nodig hebben moogt ge
niet nee zeggen Ik dacht dat ze mij
nodig hebben
DV: Uw naam als opvolger
Bert Van Hoorick is pas na 10
oktober gevallen terwijl het par
tijbestuur al lang de zaak had
uitgepraat. Was dat verzwijgen
wel fair ten opzichte van het kie
zerskorps?
Dr. MG: Men wist dat ie ging weg
gaan uit het parlement. Bert Van
Hoorick is de meest faire mens die
ik ontmoet heb. Hij heeft het zo
lang mogelijk gehouden omdat hij
hier geen opvolging zag Toen mij
dat ward gevraagd in april wist Bert
Van Hoorick dat hij ontslag zou
kunnen nemen zonder dat hij
moest bang zijn voor de opvolging.
Indien men vóór de tiende oktober
had bekend gemaakt dat ik zou op
komen als lijsttrekker zouden de
mensen je weet hoe rap ze in de
war zijn op de lijst gaan zoeken
zijn naar mijn naam, ze zouden
zich vergissen en daarom vond ik
het zeer wijs 'van Van Hoorick en
Vernimmen om het niet publiek te
maken vóór de verkiezingen
Eens de tiende oktober voorbij
mocht het natuurlijk. Vergeet ook
niet dat Bert Van Hoorick gemeen
teraadslid biijft. Je weet dat hij zich
tijdens de gemeenteraadsverkie
zingen zodanig heeft ingespannen
dat ie naar het zuiden is moeten
gaan rusten. Nu, hij is zo korrekt
geweest geen schepenambt te
aanvaarden, ledereen had ge
dacht dat «den Bert» eerste sche
pen zou worden, ledereen zou het
aanvaard hebben, ziek of niet ziek
Bert daarentegen weigerde en zei
rechtuit dat hij het fysiek niet meer
zou aankunnen Hij is daarin zeer
korrekt geweest. Maar hij blijft ge
meenteraadslid en voorzitter van
de socialistische fraktie
DVBert Van Hoorick is nu in de
kamer opgevolgd door burge
meester Van der Niepen uit Den
derleeuw. Wat voor een man is
dat?
MG: Een hele brave mens. Hij doet
het mandaat van Van Hoorick uit
omdat hij als eerste opvolger op de
lijst heeft gestaan tijdens de vorige
parlementaire verkiezingen De af
spraak is nu dat de senator uit Ge-
raardsbergen komt en het kamerlid
uit Aalst
DV: U sprak daarstraks over
verdraagzame jonge mensen die
u in het Volkshuis ziet. Zet dit de
MG: Ja. De jeugd is voor de kwali
teit. Ik ben zelf nu twintig jaar in het
onderwijs. Meestal heb ik jeugd
gehad vanaf 18, 19 jaar. Wel, de
jeugd gaat naar kwaliteit, dat is in
ieder geval zo. Bvb. toen de inter
nationale nieuwe scène hier Harle
kijn kwam spelen waren er zes
honderd jonge mensen, je moet ze
maar samen krijgen.
We moeten het laten groeien van
onderuit Rond themas zoals Chili,
de diktatuur er zijn zoveel an
dere themas kun je een massa
op gang krijgen. Als ze slapen
moet je ze wakker maken. Er zijn
veel jongeren die mij geschreven
hebben dat ze met een idee klaar
zitten maar dat ze geen kontakten
hebben. Wel, je moet ze dan sa
men krijgen.
Er is hier in Aalst veel te doen
Aalst is altijd kultureel gezind ge
weest maar er ontbreken alweer
zalen, een infra-struktuur. Je mag
niet paternalistisch werken natuur
lijk Neen, de jeugd moet zelf kun
nen bepalen. Je voelt dat men hier
zoekt. Er is weer een nieuw tijd
schrift ontstaan «Vies Oilsjt». In 't
Fabrikske heb je dat en elders heb
je iets anders Ik ben voor die ver
scheidenheid. maar rond sommige
themas moet je ze samen krijgen.
Ik herhaal: er is hier zo een geest
van ontmoediging.
DV: Ziet u de jongste tijd een
verschi'iving in de verhouding
dialekt- en A.B.N.-praters?
MG: Er is eigenlijk op dat gebied
een mirakel gebeurd Meer dan we
denken. Hadden wij hier twintig
jaar geleden met mekaar zitten
praten dan hadden we het gedaan
in het dialekt. De vergaderingen bij
de socialisten waren vroeger altijd
in het dialekt. Nu komt het neder-
lands aan bod. Ik zou echter eerst
willen een misverstand voorko
men: ik ben niet tegen dialekt, ik
ben geen taalzuiveraar in de
slechte betekenis van het woord
Het dialekt moet echter echt zijn
Bvb. toen de internationale scène
het stuk Harlekijn bracht werden er
dialekten gesproken die niet be-
De spreker.
Nu de in menige hoek geprezen
politieker Bert Van Hoorick om ge
zondheidsredenen en vooralsnog
verzwegen spanningen in de
BSP-kringen, een punt zet achter
zijn nationale kombatieve politieke
werkzaamheden zoekt Dr. Mare
Galle naar een woning te Aalst.
«Je kan je niet voorstellen hoeveel
mensen mij hierbij hebben willen
helpen», vertelde hij ons en inder
daad, Mare Galle heeft zich tijdens
zijn verblijf in het Brusselse nooit
vervreemd van de keizerlijke ste
de. Hij legt hiergraag de nadrukop,
wellicht mede om de lezer duidelijk
te maken dat hij echt niet kunstma
tig ingeplant is in de kleurrijke poli
tieke tuin van onze streek. Hij voelt
zich thuis in deze stad, hij houdt
ervan en is bereid zich op zo kort
mogelijke tijd opnieuw volledig in te
burgeren. Hij wilt er ook wat voor
doen:
«Er heerst hier de laatste tijd een
geest van ontmoediging. Er zijn
geen grote investeringen (nl. 7
van de investeringen van Oost-
Vlaanderen en we zijn met een be
volking van 20%), men heeft geen
infra-struktuur (je moet naar Ni-
nove'via een kronkelweg, er zijn
slecht spoorverbindingen met
Zotte 3jm, Geraardsbergen...)
enz. Je vraagt naar mijn plannen
Wel, er zijn er die moeten kunnen
verwezenlijkt worden bvb. nu, met
de administratieve decentralizatie.
Aalst moet een departement krij
gen, of een onderdeel, dat volk
aantrekt, dat Aalst weer leven
geeft. Maar dan moet men 'n infra-
struktuur hebben om die mensen
te ontvangen. Dat is een voor
waarde om van Brussel iets van de
koek te krijgen. Aalst is altijd be
schouwd als een soort arbeidsre
servevan Brussel. Er moeten grote
ondernemingen naar hier komen
met alle sympathie voor de
kleine ondernemingen.
Je moet erbij zijn. Mechelen was er
bvb. rap bij om de Gewestraad te
krijgen.»
weg open naar het pluralisme?
MG: Ik hoop het! Eindelijk, want de
Vlamingen zijn altijd versnipperd
geweest. Vroeger met de school-
oorlog en in feite is die nog niet
voorbij. Is dat nu toch ernstig datze
de jeugd indelen: jij gaat naar die
school, jij gaat naar die andere,
en terwijl we allemaal goed weten
dat het ondereen loopt? In de ka
tholieke scholen zijn er veel men
sen die niet katholiek zijn en in de
officiële scholen is het omge
keerde ook waar. Je weet, dat zijn
machten geworden met geld. Dat
we daar nu a.u.b. eens een einde
konden aan maken en gewoon
samen gingen zitten. Die ver
draagzaamheid moet je verder
trekken: wat maakt dat uit of die
andere nu liberaal, kommunist of
budhist is. Ik ben op alle gebied
voor de verdraagzaamheid.
DV: Ziet u ditgroeien, en denkt u
niet dat men voor iets dergelijks
vooral bij de jeugd, bij de jonge
basis moet beginnen?
MG: Alhoewel ik hier nog niet lang
ben, heb ik reeds verschillende uit
nodigingen gekregen van jeugd-
klubs om er eens te gaan praten,
om er mijn ideeën uiteen te zetten
of om samen een glas te drinken. Ik
hoop dat ik de jeugd kan warm ma
ken. Ik zou van onderuit met de
jeugd willen proberen nog meer
pluralistische jeugdgroeperingen
op te richten. Het moeten geen
strakke groeperingen zijn. Ik ben
daar niet voor, ik ben voor het be
weeglijke. En ik denk dat er mis
schien wel een vonk kan komen in
Aalst Onze jeugd zou moeten in
zien dat zij moet samenkomen.
Er zijn hier genoeg progressieven
maar ze zijn nog te individualis
tisch, geïsoleerd van mekaar
Waarom eens niet met alle groepe
ringen samen een avond wijten
aan bvb. Chili. Ik geloof dat ieder
rechtgeaard mens tegen de dikta
tuur is. Rond dergelijke themas
waar ze allemaal akkoord mee
gaan kan je ze uit hun kastje lok
ken.
DV: Denkt u dat de jeugd kan
gesensibilizeerd worden voor
zo'n avond?
staan. Wel, dat klinkt vals. Dat is
paternalisme. Ik ben daar grondig
tegen, Dat is zeggen: kijk arbeiders
we zullen u tegemoetkomen en uw
taaltje spreken. Een van mijn goeie
vrienden is Willem Vermandere.
Het dialekt waarin hij zingt is echt,
Walter De Buck zingt in echt
Gents... In «De Witte» zie je een
Brusselaar Zichems spreken.
Maar dat is een belediging voor het
volk. Veronderstel dat ik in het
Volkshuis kom en ik spreek met de
voorzitter Nederlands en met de
arbeider die mijne raad komt vra
gen spreek ik dialekt, dan zou ik dat
beschouwen als een vermindering.
Hoe kan ik iets tegen dialekt heb
ben? Maar daarnaast en dat is
mijn aktie op de radio zou ieder
een nederlands moeten kunnen
praten. Het nederlands mag geen
statustaal worden, het mag het
f rans niet vervangen als taal van de
bourgoisie.
Daar wil ik mij tegen verzetten.
Vandaar de impakt van mijn taai-
wenken in de radio. Er wordt over
gesproken Er komt een taalbe
wustzijn. En wie zijn taal goed be
heerst kan ook goed denken in zijn
taal.
DV: Sommige mensen zeggen
dat je naast het ABN zeker ook
dialekt moeten kunnen praten.
MG: Ikzoudat niet zeggen. Veron
derstel dat er uit Aalst een dialekt-
sprekende jongen gaat studeren
aan de universiteit voor ingenieur.
Wanneer hij over zijn komputervak
een uiteenzetting komt houden te
Aalst dan zou hij dit toch niet kun
nen doen in het dialekt. Wel, het
dialekt evolueert niet mee Dat wil
ik zeggen.
Het dialekt zal zichzelf beschaven,
daar ben ik absoluut van overtuigd
't Is toch onzinnig dat wij als klein
stukje grond in België, dat wij met
onze wereldfaam en onze socio-
ekonomische infra-struktuur die
toch belangnjk is. dat wij een taal
zouden spreken die ons zou af
zonderen van de rest van onze
taalgemeenschap. Wat niet wil
zeggen dat wij de Nederlanders
moeten achterna lopen, want dat
vind ik ook slecht. Ik doe het ook
niet en de Nederlanders hebben
daarvoor respekt voor mij. Zij kun
nen van hierook iets leren. Meteen
dialekt kunt ge niet wedijveren te
gen een taal. Met een taal kunt ge
dat wel. Vandaar dat ik door de
grond zou gaan wanneer ik een
van mijn studenten in de gang dia
lekt hoor praten wanneer er fran-
staligen in de buurt zijn In het bui
tenland is er in dergelijke instituten
die zich met kuituur bezig houden
een echte wedijver onder de stu
denten om het mooist te praten.
DV: Om de twee hoofdstukken
tot besluit misschien met me
kaar in verband te brengen: wel,
ik geloof dat de Vlaming taalge
voelig is....
MG: Geweldig! Ja, dat is zo.
DV:... Nu blijkt dat in sommige
gevallen deze taalgevoeligheid
weieens durft misbruikt te wor
den. Een voorbeeld: men be
weert in sommige syndikale
kringen dat de recente stakings-
akties van de lagere beambten
van de ASLK tot meerdere glorie
diende van bepaalde leidingge
vende funktionarissen die hun
«minderen» op basis van deze
taalgevoeligheid voor hun kar
wisten te spannen. Een splitsing
betekent immers ook de ont
dubbeling van de topplaatsen.
Er zijn nog van die voorbeelden.
MG: Dat is waar en daar moeten
we voorzichtig mee zijn, want onze
strijd als Vlamingen mag niet louter
een taalstrijd zijn
Ik ga u geen namen noemen, dat
zou van mij niet korrekt zijn, maar
een zeer bekend franstalig politi-
kus van Brussel nodigde mij ooit uit
om iets te gebruiken ik zat met
hem aan tafel te praten, in het ne
derlands, en ik zag dat er iemand
voortdurend foto's zat te nemen.
Nu, ik heb daar niets tegen als ik
weet waan/oor ze moeten dienen.
Ik ging naar die man en vroeg het
DV: Aalst is ten opzichte vj
Brussel een der halswervels vi
Vlaanderen. U komt naar hit
maar blijft toch in de buurt.
MG: Guy Fontaine van De Stat
daard heeft mij onlangs gezegd d
zij in Brussel bedroefd zijn dat t
wegga, maar dat ik hen nog vei
beter kan helpen Ik kan immet
later, als parlementslid van een tx
langrijk arrondissement dat lij
tussen de grootste stad van Vlaar
deren nl. Gent en Brussel, veel bt
ter helpen vanin Aalst dan in Brui
sel. Ik ken Brussel zeer goed. W
zijn echter te weinig talrijk in Brus
sel. De mensen die iets doen zijn I
weinig talrijk, 't zijn altijd dezelfde!
die iets doen. Aan de andere kaf
zijn er te weinig Vlaamse park
mentsleden die zich voor Brusst
interesseren. Er wonen toch in to
taal 1.200.000 mensen in
hoofdstad. Toch de moeite om iel
voor te doen.
René De Wittt
Deel 1 van de «inventaris» van wat voorhanden is in de
fusiegemeenten, treffen we een afzonderlijke rubriek aan onder de
titel: «dokumentatie», tijdschriften, naslagwerken en wetboeken.
Het is misschien nuttig even na te gaan hoe men in stad en streek op
peil is, naast de bestaande bibliotheken.
Uiteraard bevindt zich het
grootste aantal in ons eigen
stadhuis. Zo bevinden er zich
een zestal werken over aan
sprakelijkheid en verantwoorde
lijkheid en zestien werken over
administratie. Zeventien werken
over algemeenheden en een
negental over arbeid en verze
kering. Beheer en bewind bevat
24 werken, en evenveel over
belastingen. Bevolking en on
derwerpen betreffende brand
weer komen er elk met drie
werken vanaf. Dokumentatic-
werken die betrekking hebben
op het buitenland beslaan vier
delen. Ook omtrent het burger
lijk recht. Burgerlijke stand en
burgerlijke staal kent 12 wer
ken. Dienstplicht en Douane elk
drie. Ekonomie en handel 12
w erken. Onder de encyclopediën
zijn er vier werken, het omvang
rijkste is wel de algemene
praktische rechtsverzameling
die uit 43 delen bestaat Op het
kabinet van de burgemeester
bevinden er zich (onder andere)
twee werken over Europa.
Zeer uitgebreid is de afdeling
gemeente en gemeentekieswet
met 23 boeken, waarvan de
keurkodes 8 delen beslaan.
Omtrent Gerecht twee werken
en I boekwerk over informatica.
Idem voor memoralis. Over
kuituur 4 boeken. Onderwijs 8
werken. Onteigening 4. Open
bare onderstand 3. Openbare
werken 12. Organisatie 5. Over
eenkomsten I. Pacht 2. Pen
sioenen 8. Pers 1 (officieel
jaarboek van de Belgische pers).
Personeel 5. Politiek I. Politie 6.
Prioriteit 2 en Provincie 1. Raad
van state 3. Sociaal 5. Statistie
ken 7. Strafrecht 4. Over
taalgebruik b. Daarnaast een 31
diverse tijdschriften. Een 7 tal
werken over vennootschappen
en ondernemingen. Dertien ovei
het verkeer. Slechts 1 ovei
vrijetijdsbesteding. Vier over
wedden. 22 wetboeken, codes,
codificaties, grondwet, wetten,
(codificaties openbaar ambt be
slaat 12 delen en codificaties]
personeel en algemene zaken 9
delen). Tenslotte de woorden-1
boeken met 17 werken. Een
indrukwekkende lijst literatuur.
Vakliteratuur dan. In onze
randgemeenten deed men het
minder. Baardegem 14. Erem-j
bodegem slechts 2
Mare Galle met het echtpaar Marnix Gijsen en fïlmrealisator Juul Claes.
DV: Dat was nu een franstal(
politikus. Een nog minder skrt
puleus eigenbelang vind je od
elders, of niet?
MG: Dat is dan bij mensen zond^
ander programma dan de taa
Nou, als ik bvb aanvaard om pa
lementslid te worden dan is dit nit
voor de taal. Dan is het omdat i
denk dat iken dat mag ik zondq
pretentie wel zeggen door di
talrijke relaties die ik gemaakt hel
in dit gewest hier mensen kaï
meekrijgen in een geestdrift. W,
zijn een verpaupenzeerd gebied
miserabilistisch. Ik ben er mij wë
van bewust dat er mensen zijn dit
dat taaiargument gaan misbruiken
Er zijn er van alle soorten Wat wi
je.
hem. Het bleek voor die franstalid
politikus te zijn om later in zijn pn
paganda deze foto te publiceren
zijn imago bij de Vlamingen wj
goed te maken Dat bewijst dat uj
op de goede baan zitten. Dat zot
den ze twintig jaar geleden ook nit
gedaan hebben.
