imy
Zoveel mogelijk mensen
laten genieten
van wat schoon is
3
De Voorpost - 24-12-76 - 15
(12) tekent
Ook voor het stadspersoneel heb
ben we nog wedstrijden i ngericht
Wie verantowoordelijkhcid
draagt, moet leidinggeven. Maar
daarbij mogen de vriendschaps
banden onder het personeel niet
uit het oog worden verloren. Wat
nu we£r die vrije tijd betreft: we
kelijks zou ik* er toch eens een
dagje uit willen pikken om eens
volledig tot rust te komen. Het
leven is zo druk geworden. Als je
teveel geëngageerd zijt moet je
opletten niet verloren te lopen. Ik
ben ook beheerder bij Eendracht
Aalst en jeb een abonnement bij
Black-Boys en Okapi. De span
ning van een wedstrijd is ontspan
ning voor mij. Voor een voetbal
match op de TV zou ik wel thuis
blijven. Zeer onlangs hebben we
nog een match gespeeld binnen de
partij: VU-bestuur tegen VU-
leden.
Hoe was de uitslag?
3-3.
Gelukkig. Is het soms ook niet
vervelend dat U als schepen op
alle mogelijke en onmogelijke
momenten present moet zyn?
Èn overal heen moet, en luiste
ren naar toespraken?
Nee, het is aangenaam om tussen
de mensen te zijn. Soms duren de
toespraken wel wat lang maar dat
is ook niet erg. Ik kom graag on
der de mensen. Vroeger deed ik
dat ook veel als binnenhuisarchi-
tckt. Voor éénzelfde zaak kwam
je bij de mensen meerdere keren
over de vloer. Je maakt ook veel
vrienden zo. Een binnenhuisar-
chitekt moet zijn kliënten als het
ware «aftasten»: hun wensen
trachten te peilen. Tenslotte moe
ten zij in het interieur wonen dat
gij inricht, een architekt mag zich
zeker niet opdringen.
Zullen we nu nog even op de
politieke toer gaan? Wat is uw
mening over het verdwijnende
kollege van Brugemeester en
Schepenen?
Men mag er van zeggen wat men
wil, dit kollege heeft toch wat ge
presteerd ook, hoor! Er zijn heel
wat ingrepen in de stad gebeurd,
die ook op lange termijn hun nut
zullen hebben.
Hoe verloopt zo'n kollege? Ver
telt ge daar wel eens moppen?
Haha, jawel. Zo'n kollege ver
loopt nogal eens in een plezierige
sfeer. We zijn daar niet zozeer
politiekers. Wel mensen die aan
opdrachten werken. Over het al
gemeen hadden we weinig moei
lijkheden. Er is in het kollege ook
nooit moeten gestemd worden.
Op het laatste schcpenkollege
ging het er zeer luchtig aan toeen
toch waren daar mensen aanwezig
die er binnenkort niet meer zullen
bij zijn.
Zat U daar niet zo een beetje
alleen en verlaten in dat kolle
ge? Was het misschien daarom
dat IJ meer VU-schepcnen in het
schepenkollege wilde?
Alleen en verlaten mag ik niet
zeggen. Ik sprak daarnet over de
goeie geest in het kollege. Toch is
het zo dat wat ik goed deed, de
partij ten goede kwam. Maar wat
ik minder goed deed, de partij ook
werd aangewreven. Menversoon-
lijkt de partij met die ene man die
daar in het kollege zit. En dat is
niet goed. Het is ook moeilijk om
voor alle afdelingen in het Stads
bestuur verbindingsman te spelen
in de partij. Daarom had ik wel
graag een paar VU-schepenen
meer. Er zullen nu drie VU-
schepenen zijn alle drie 40jaar
Wc zullen nu ook éérst onder
ling over een zaak akkoord moe
ten komen. Op dit stuk hebben we
uiteraard nog geen ondervinding.
Hoe bedry vig zijt U in uw par
ty?
Ik heb wel geen bepaalde funktie
in de partij. Wel behoor ik tot het
partijbestuur uit hoofde van mijn
schepenambt. Ik onderhoud wel
nauwe banden met de partij. Ik ga
naar alle vergaderingen. Zo blijf
ik ook kontakt houden met de ba
sis. Men heeft dat trouwens
graag.
Dé bevolking kan goed merken
wat een schepen van Openbare
Werken uitricht. Ze zien de
straten liggen en de gebouwen
staan. Wat andere schepenen
uitspoken is niet zo dadelijk te
zien. Om propaganda te maken
zyn die zichtbare feiten een
voordeel. Maar U staat ander
zijds ook aan direkte kritiek
bloot. Een mes dat langs twee
kanten snijdt. Wat denkt U
daarover?
Inderdaad, soms krijg ik veel kri
tiek. Maar men mag niet vergeten
dat wc veelal beperkt zijn in wat
we uitvoeren: financieel en mate
rieel. Zelfs als we iets beter zou
den willen doen. kunnen we het
niet altijd. Er zijn dingen die beter
zouden kunnen ook, dat geef ik
toe. Maar ik poogde toch iets te
realiseren. Alles is niet volmaakt,
ik weet datEn het ergste is dat die
kritiek dan soms nog juist is ook..
Maar ik zei het al. wc zijn gebon
den aan onze mogelijkheden.
Zijt U graag schepen?
Kijk: iemand die rijk is kan zich
een schone, grote hof laten aan
leggen en daar zelfs een zwembad
in bouwen. Maar niet iedereen is
in die mogelijkheid. Het is juist
onze bedoeling 'zoveel mogelijk
mensen te laten genieten van wat
schoon is en goed, voor geest en
lichaam. Dat zou ik op openbare
werken nog meer willen realise
ren. In die zin sta ik dan ook ten
dienste van de mensen.
Wat gaat er op O.W. verande
ren nu Aalst een stuk groter
wordt?
Eigenlijk niet zo heel veel.
Grondbeleid wordt zoals u
weet aan mevrouw De Maght
toevertrouwd. Maar Huisvesting
en Leefmilieu krijgen we erbij.
Een beetje meer werk dus.
Uw kollega, Jan Caudron had
het in een vorig interview over
het «Kuituurpaleis» in de Mo
lenstraat. Hij was meer voor
een groter aantal polyvalente
zaaltjes te vinden. Deelt U zyn
mening?
Ja, dit was het standpunt van de
VU in 1962. We wezen toen op de
ongelukkige inplanting. In 1970
kwamen de eerste moeilijkheden.
We moesten toen een beslissing
nemen. De investeringen waren
intussen echter zo hoog opgelo
pen, dat we moesten voortdoen.
De goeie kant van de zaak is
evenwel dat het Kultureel Cen
trum het stadscentrum zal doen
leven, het zal zo wat het «hart»
van de stad worden. De hande
laars zullen daar zeker mee ge
diend zijn.
Mogen we nog iets vernemen
over het struktuurplan?
Het is een plan van lange adem. In
het centrum komen er verkeers
vrije straten. Ik sta er op dat in de
loop van volgend jaar reeds de
Grote Markt verkeersvrij wordt.
Stelselmatig kunnen ook de win
kelstraten volgen. Uiteraard in
samenspraak met de handelaars.
Die moeten er echt niet bevreesd
om zijn. Een verkeersvrij winkel
centrum wordt veel attraktiever.
Trouwens, we onderkennen zeer
goed de belangrijke rol van de
middenstand in onze maatschap
pij speelt. Binnen een verre
gaande industrialisatie zorgt de
middenstand nog altijd voor een
.menselijk gelaat in die maat
schappij
Dat zullen ze graag horen. Nu
nog wat anders. Hoe ziet U de
urbanisatie voor de volgende
zes jaar?
We willen wel een strakker beleid
voeren wat urbanisatie betreft.
We zijn daar trouwens druk mee
bezig. Onze betrachting is zoveel
mogelijk de bijzondere plannen
van aanleg door Koninklijk Be
sluit te laten bekrachtigen zodat
aan de bestemming van de gron
den niets meer kan veranderd
worden. Dit is nu reeds gebeurd
voor zeven van de zeveneentwin-
tig BPA's. Daar is het lukratief
wijzigen van die plannen dus niet
meer mogelijk. Wat betreft de
gemeenten die straks bij Aalst zul
len gevoegd worden: ook daar zul
len de nodige studies gemaakt
worden om ze in het geheel van de
bijzondere plannen van aanleg
onder te brengen. Het is ook onze
bedoeling een planncnkamer aan
te leggen waar elke Aalstenaar
kan komen zien waar zijn grond
nu eigenlijk voor bestemd is. Dit
zijn natuurlijk grootse plannen,
maar ze zullen uitgewerkt worden
in de mate van het mogelijke; wat
nu ook weer niet wil zeggen dat
alles in de toekomst perfekt zal
zijn. Maar we zullen toch ons best
doen.
Dat was dan de man die de poli
tieke zin van zijn grootvader had
geerfd, en de kunstzin van zijn
vader had meegekregen. Hij gaf
ons nog een staaltje van zijn ken
nis door ons een der meest repre
sentatieve schilderijen van Vale
rius De Saedeleer toe te lichten:
een sneeuwlandschap uit de
Vlaamse Ardennen. Valerius was
een goede vriend van Jan's groot
vader, ook de de Saedeleers
schoonzoon Piron, hingen er twee
prachtige schilderijen aan de
muur, het werk waar hij de Prijs
van Rome nog mee had gewon
nen. Op de schouw stond ook de
foto van Jan's broer die op negen
tienjarige leeftijd overleed.
Zijn dochtertjes waren bij hem
komen zitten. We zagen het dui
delijk, maar we vroegen het hen
toch. En ze antwoordden dat ze
hun vader erg graag zagen. Het
werd echter tijd om met het ge
praat op te houden. Jan De Neve
drukte ons nog wel de wil uit om
zich gedurende de volgende zes
jaar in te zetten om zoveel moge
lijk te realiseren voor de mensen.
REPORTAGE:
WILFRIED LISSEN
FOTO'S:
LUC BUERMAN
Mevrouw De Neve, moeder van Jan, en twee al grote dochters, Annemic en Nele.
Wie verantwoordelykheid draagt, moet leiding geven, maar mag de vriendschapsbanden niet uit het
oog verliezen.
i zekere zin ben ik wel een doorzetter.
yd in dezelfde richting. Stapt U
-jooit eens de andere kant op?
Jjport bijvoorbeeld, U zijt,
j^peen ik, een voetballiefhebber?
jajiderdaad, ik heb veel aan sport
gedaan. Op het internaat speelde
ik voetbal. Ik was ook een goed
zwemmer. Carlsbourg was toen
de enige school met een overdekt
zwembad. Zwemmen "was er ver
plicht, driemaal per week. Er wa
ren ook heel wat voetbalpleinen
voor de zeshonderd internen van
de school. Na de school speelde ik
ook een tijd bij de «Adelaars».
