LACHEND GEVEN MET RASSE SCHREDEN NAAR EERSTE MILJOEN 0.C.M.W, PROBLEMEN ER WAS EENS SAMEN MEER DAN EEN EEUW IN DIENST VAN DE ZIEKEN UITWASEMINGEN G.R. AMYLUM N.V. HINDEREN OP ERGERLIJKS WIJZE AALSTERSE BEVOLKING Nieuwerkerken e L 4 - 27-5-77 - De Voorpost Moest u soms nog twijfelen aan de noodzakelijkheid van gezinsvervangende tehuizen, doe dan eens navraag in Borsbeke. Een moeder stierf er aan een quasi ongeneeslijke kwaal en het elfjarig kind, gehandikapt, kon hier nergens onderdak vinden. Voor het ogenblik is het ge plaatst in het verre Limburg en ziet zijn vader ééns om de maand... Een school Aan dergelijke nood wil het ko- mitee «Lachend Geven» met in itiatiefnemer Robert Van den Berghe, alias Prins Bob, en zijn trouwe medewerker en gebuur uit de Van der Nootstraat R. Demedts, verhelpen. Reeds verleden jaar kende hun aktie een verbazend sukses wat Prins Bob deed uitroepen dat «de mensen nog altijd goed zijn». Dan ging het over de op richting van een Centrum voor Minder-Validen in de Boter- melkstraat te Aalst. Ruim 200 minderjarige gehandikapten uit een vijftigtal gemeenten komen er dagelijks naar de klas. Ze worden er liefderijk verzorgd, verpleegd en genieten er bij zonder onderwijs. Het perso neel is er «gemotiveerd» want wie geen idealisme meer in zich voelt houdt het daar bij een toch niet aantrekkelijk loon in een uiteraard moeilijk milieu niet uit. Alleen wie er werkelijk iets voor voelt blijft er. De kinderen worden met bus sen dagelijks op- en afgehaald doch enkele speciale gevallen blijven er gedurende het week-end, bewaakt en ver zorgd dan door vrijwilligers. Dit kan echter geen regel zijn. Nog verleden jaar bezocht een Oos terse prinses (van Jordanië) de inrichting en sprak erover vol welverdiende lof. Gezinsvervangende Tehui zen: Enig in het Aalsterse heeft «Le vensvreugde» nu een ander in itiatief genomen, nl. het oprich ten van niet minder dan drie gezinsvervangende tehuizen, elk voor dertig personen. Deels zijn ze bestemd voor meerder jarige gehandikapten die in be schuttende werkplaatsen of in «Levensvreugde» zelf een dag taak hebben en anderzijds voor minderjarige gehandikapten die wegens overlijden van hun ouders of door andere familiale of sociale redenen thuis niet meer kunnen verblijven. Met de ruwbouw van het eerste gebouw is men ver klaar en zonder moeilijkheden met de aannemer ware men reeds in september 11 klaar geweest Over een paar maanden echter kan dit tehuis voor, dertig per sonen met erbij een keuken en een appartementje voor de huisbewaarder funktioneren. Bouwen kost echter veel geld en als men weet dat voor dit eerste gebouw de prijs verle den jaar reeds 25 miljoen was en er betoelaging op de ruw bouw is voor 60 ziet u wel dat enorme sommen ontbreken. Deze sommen bezorgen wil Lachend Geven» onder het motto «naar beter leven door rechtstreeks geven» Elk lid werkt totaal belangloos mee, volledig zonder énige vergoeding. Behoudens de aankoop van postzegels en genummerde ontvangstbewij zen wordt de opbrengst inte graal, na kontrole en in bijzijn van bevoegde personen, aan «Levensvreugde» overge maakt. Zo was de ontvangen som ver leden jaar niet minder dan 1.672.799 fr waarvan enkel af ging 9.545 fr voor drukwerk en 1.365 fr voor postzegels, of 0,60 Aalst alleen gaf reeds 533.360 fr of 11,18 fr per inwoner of 30,02 fr per huis. Herdersem 52.541 fr. Mere 65.080 fr, Kerksken 57.170 fr, Haaltert 116.740 fr, Vlierzele 60.290 fr, Terjoden 39.490 fr, Hofstade 84.795 fr, Erembo- degem zonder Terjoden 180.038 fr, St.-Lievens- Houtem 95.030fr, Burst45.160 fr, Zonnégem 31.790 fr, Letter- houtem 31.120 fr, Erpe 66.100 fren Nieuwerkerken 100.140 fr. Verder waren tot op 1 decem ber 1976 er nog giften van de Parochiale Werken te Aalst 15.000 fr, het Burgemeesterbal Kerksken 30.357 fr, de Gene rale Bankmaatschappij Aalst 25.000 fr, Tupperware 10.000 fr, R. Van Vaerenbergh 5.000 fr, Marnixring 5.000 fr, Gilbos 5.000 fr Huwelijk Christine en Guy 4.400 fr plus verschillende andere kleinere bijdragen. U merkt het dus weler wordt veel gegeven en er gaat prak tisch niets af Velen erin betrekken Bob Van den Berghe vindt het zo zielig dat vroeger alleen de ouders van gehandikapten moesten trachten dergelijke problemen op te lossen en uit «bedelen» gaan Die mensen zijn met hun gehandikapt kind of kinderen reeds genoeg in de put geduwd dat men ze er niet verder moet induwen. Daarom wil het Komitee er velen in be trekken. Reeds in februari werd de aktie gepland en het doel nauwkeu rig afgelijnd deze keer niet voor een school, niet voor wer kingskosten maar enkel fond sen bijeenbrengen voor de bouw van de drie gezinsver vangende tehuizen van Leven svreugde. Öp 21 april werden de vele be langstellenden dan samenge bracht en werd de aktie be sproken en verleden vrijdag werden de kaarten, steunkaar- tenvan500fr, 100fr, 50 fren 20 fr, aan zestig verantwoordelij ken uitgereikt want de stad werd in zestig sektoren ver deeld. Elke verantwoordelijke trok er dan verleden zaterdag vanaf 9 u, spijtig genoeg in een druilerige regen, op uit en in het stadhuis was een permanentie die zou bijspringen waar het paste met de welwillende me dewerking van het «Vlaams Vervolg van blz. 1 Zuster Gabriël bespeelde kundig het orgel. Aanwezig waren verder ook zuster Marie-Paule, overste van de kloostergemeenschap in het hospitaal, rustend pastoor Van Den Bossche van Haaltert (die zuster Christiana zoveel jaren geleden nog naar het klooster bracht), en pater Nagels, vervangend direkteur in het stedelijk hospitaal. RECEPTIE Het kon natuurlijk niet anders, of er werd achteraf een feestelijk glaasje aangeboden. Er werden bloemen en geschenken afge geven. Er heerste een drukte die gonsde van herinneringen en anekdotes die werden verteld. Tot plots een doek omhoog schoof die ons de feesttafel liet zien, waar ze uiteraard niet gingen aanzitten maar die ons niettemin toch deed watertan den. De beide zusters waren overgelukkig. Er was heel wat volk naar hun feest gekomen. Het waren blijkbaar ook twee grote families die hier waren samengekomen. Het deed de jubilerende kloosterlingen deugd, dat zag je zo meteen. Op de receptie merkten we o.a. ook op: de schepen De Maght en Roels, OCMW voorzitter Van Der Speeten en OCMW leden Rousseau, De Vijlder en Desmet. evenals gemeente raadslid Carlier. WILFRIED LISSENS Vervolg van blz. 1 Nochtans zou men ook daar, of vooral daar, moeten weten dat er inderdaad oplos singen bestaan, al kosten deze oplossingen heel wat geld. Duitse technici verzekerden reeds dat zelfs meer ingewik kelde en zwaardere filtrerings- problemen aan de orde zijn geweest en dat er steeds een oplossing uit de bus is geko men; een bevredigende oplos sing trouwens Het principe: «De vervuiler betaalt.» moet onbetwistbaar blijven gelden, ook voor dit bedrijfDe overlast mag niet op de gemeenschap afgewenteld worden en nog minder mag deze toestand blij ven rotten tot wellicht weer eens langs een omweg de zelfde gemeenschap ook fi nancieel moet opdraaien. GELUIDSHINDER EVEN BE LANGRIJK Ook de geluidshinder maakt het leven van de omwonenden onophoudelijk en ergerlijk on draaglijk Metingen bevestigen deze belangrijke hinder die vooral 's nachts gaat doorwe gen. Als gevolg hiervan werden onlangs nieuwe eksploitatie- voorwaarden aan het bedrijf opgelegd i.v.m. geluid en trillin gen. De voorwaarden zijn: 60 dBA overdag en 50 dBA 's avonds en 's nachts. Onmiddel lijk ging Amylum tegen deze normaal opgelegde voorwaar den in beroep met de bewering dat deze voor hen niet haalbaar zouden zijn. Wat de omwonen den intussen wel moeten on dergaan zal Amylum een zorg wezen De Werkgroep protesteert met klem tegen dit onbeschaamd bij de neus leiden van de bevol king. De reukhinder die Amy lum verspreidt is zwaar en kon- tinu. Hij verplaatst zich naarge lang de windrichting. Sommi gen denken nog verkeerdelijk dat het bedrijf nu eens stinkt en dan weer niet Dit is niet waar en de bedrijfsverantwoordelij- ken weten dit zelf maar al te goed. DE BEVOLKING IS HET BEU Uit kontakten met de bevolking uit grote stadsdelen leerde de Werkgroep dat velen het beu zijn om andermans vuiligheid te moeten slikken. De uitwase mingen bestaan niet alleen uit waterdamp maar bevatten ook sporen van het gevaarlijke CO-gas. De dampen zijn af komstig van het drogen van maïszemelen. De weeegeuren veroorzaken misselijkheid en braakgevoelens de scherpe brandgeur prikkelt de neus en keel. Beiden beïnvloeden de smaak en veroorzaken na een zekere tijd niet zelden hoofd pijn De slachtoffers voelen zich ellendig en sommigen kunnen 's nachts de slaap niet vatten of worden wakker van de stank. Bij mooi weerals nor maal ramen en deuren open staan, is het onuitstaanbaar Zelfs met gesloten vensters en deuren is de stank niet buiten te houden. De scherpe geuren stellen bovendien de zenuwen sterk op de proef; men leeft on der voortdurende spanning, wordt prikkelbaar en vertoont tekenen van verhoogde agres siviteit. Deze schaamteloze agressie op ieven en wonen is een aanslag op de mens zelf. Daarnaast is er ook nog het niet minder belangrijke financieel aspekt voor de eigenaars van de vlakbij staande woningen Wie wil er hier nog huren of ko pen als men van de situatie op de hoogte is Deze onhoudbare toestand kan niet langer blijven duren, aldus de Werkgroep. Meer en meer mensen worden bewust en nemen het niet meer dat er op deze wijze met hun leefmi lieu wordt gesold, ledereen heeft recht op vrij en ongehin derd ademen De W.L.A eist adekwate maatregelen tegen deze tergende milieuhinder Ten einde de verdere akties te kobrdineren verwijst de Werk groep naar volgende adressen J. Van Besien. Pontstraat 20, L Van Der Helst. Eikstraat 78; F. De Sadeleer Stationstraat 119, 9322 Gijzegem-Aalst E.V. Kruis» dat ook zorgde voor een bemande estafettewagen. Minder positief Een minder positieve klank be reikt ons van Fons Schorreel vanhetRIBTO. De heer Schor reel wil benadrukken dat er bui ten de gehandikapten die in «Levensvreugde» een opvang vinden nog gehandikapten zijn. Zo spreekt hij van de «Beschut tende Werkplaatsen» van het Wijngaardveld die het financi eel zeer moeilijk hebben en bij «Lachend Geven» niet aan bod komen Ook het «Bescherm- komitee voor het Gehandikapte Kind», een pluralistisch initiatief om ernstig gehandikapten die niet produktief kunnen zijn toch een zinnige bezigheid te ver schaffen geniet niet van deze aktie. Hier wordt dan bedoeld «Schoonderhage», een oude hoeve die door een maximum aan vrijwilligers en met een mi nimum van geld zal worden omgevormd tot een dagverblijf vooreen tiental ernstig mentaal gehandikapten te St.- Lievens-Esse. De heer Schorreel vindt de ak tie van Van den Berghe wel «formidabel lovenswaardig» doch wel misleidend daar de mensen zouden kunnen den ken dat het voor alle gehandi kapten is terwijl het enkel voor «Levensvreugde» is bedoeld en de «Beschutte Werkplaat sen» en «Schoonderhage» in de kou zouden blijven staan. Met deze tekst gekonfronteerd verklaart Robert Van den Ber ghe ons dat er geen enkel mis verstand noch dubbelzinnig heid bestaat en dat steeds werd beklemtoond, - zie de persmededelingen en zie bvb de steunkaarten - dat het in derdaad expliciet gaat om steun aan «Levensvreugde». Dat de heer Schorreel goed ge ïnspireerd is geeft hij volmondig toe want wie zich met dergelijke taken belangloos bezighoudt doet dit zeker op basis van een grote dosis idealisme. Bij de oorsprong van deze dua liteit ligt ongetwijfeld het feit dat toen Bob Van den Berghe met enkele vrienden inzag dat er iets moest gedaan worden voor de gehandikapte jeugd en men naar het Ministerie trok men geen positief antwoord kreeg op de vraag naar een aange paste school. Ook de toenmalige Schepen te Aalst kon niets toezeggen en het Komitee begon dan maar alleen. Twee jaar later kon die Schepen wel voor subsidies zorgen via de Provincie maar dan deels voor Levensvreugde en deels voor een school die hij dan zelf wilde oprichten. Op de vraag dergelijk instituut niet in het Aalsterse waar men dus reeds druk bezig was maar bvb in het Geraardsbergse waar nood was op dat gebied in te planten werd echter niet inge gaan en komt er te Aalst een school waarvoor 246 000.000 fr is voorzien, zegt ons Bob Van den Berghe Met rasse schreden naar het eerste miljoen Beloftevolle resultaten werden reeds geboekt in Groot- Denderleeuw. Welle gaf 38.000 fr, Iddergem 33.050 fr en Denderleeuw zelf 165.400 fr. Een eerste aktie in Dender- houtem leverde reeds 137.000 fr op en vooraleer men te Aalst met de aktie verleden zaterdag startte werd reeds 50.000 fr ontvangen. Te Aalst zelf is het voorlopige cijfer tot hiertoe ongeveer 400 000 fr. Bob Van den Be rghe is vol bewondering voor de meer dan 300 kollektanten, moeders die hun huishouden voor één maal in plan lieten, vaders die aan de kookpot stonden, mensen die druipnat in het stadhuis kwamen afre kenen en fier waren op het ver gaarde geld Eén tegenslag was er een derde van de bevolking scheen met dit verlengd week-end, waaraan bij de planning niet was gedachtniet thuis zodat nog veel mag verwacht wor den, ook al wegens het feit dat in tegenstelling met verleden jaar in fabrieken en bedrijven geen omhaling door ons werd georganiseerd. Robert Van den Berghe wil ook uitdrukkelijk beklemtonen dat geen enkele school om kollektanten is ge vraagd maar dat het vrijwilli gers waren die zich belangloos inzetten. Ondertussen heeft Mere reeds meer dan 61.000 fr binnenge bracht. werd er verleden week een nieuwe groep gesticht te Appelterre en gaat op 2 juni te Verdeling van de kaarten voor Lachend Geven, (jm' Lede in de Volkskring, op eigen aanvraag van hen dan, een stichtingsvergadering door voor een nieuwe plaatselijke kern. Met Moorsel werden ook reeds kontakten opgenomen en de rest volgt dan wel, uiter aard nu met omhalingen na de verlofperiode. Een aktielid dat wegens om standigheden geen deel kon nemen aan de omhaling van verleden zaterdag zegde aan Bob toch een kaart van 100 fr zelf te willen kopen, waarvoor hij natuurlijk bedankt werd. Toch voegde Bob er bij «Ge zijt nu gezond Moest ge nu volgende week naar de dokter moeten gaan, wat zoudt ge daar dan betalen «'k Heb het vast», was het a woord, «geef er me maar van 500 fr.» Voor verdere deelname stortingen rekening 0 0466200-94 van «Lach Geven», Van der Nootstraa te Aalst. ...Een vijver, waar het prettig was om blijven bij stil te staan, en de goudvissen rondjes te zien zwemmen! Op bijgaande foto (die reeds enkele weken geleden genomen werd) kan je zien wat er van die vijver nog overblijft! Een on diepe modderput waar het welig tierend onkruid naar hartelust kan opschieten. Op het einde van vorige zomer werd men het in de Nieuwerkerkse gemeente raad eens om de toen uitge droogde put een grondige reini gingsbeurt te geven door de tussenkomst van enige gemeen tewerklieden. Tevens zou men uitzoeken of het mogelijk was om van de nabijgelegen drassige weide een speeltuin te maken. Nu zijn we acht maanden verder en. als je nog eens de foto bekiikt. zie je onmiddellijk dat er van al deze plannen niets in huis is gekomen. Ondertussen is het grondwater zodanig geste gen dal de vijver opnieuw tot aan de rand vol water staat. Moeten we misschien wachten op een nieuwe aanhoudende droogte om oude plannen verwezenlijkt te zien? En op die fameuze gemeente raad was het niet bij die vijver gebleven. Er was te Nieuwerker ken immers nog een heet hangijzer dat maar eens gere geld moest worden... Na veertien jaar kleinzielige herrie om de gronden van de oude brouwerij had de gemeenteraad besloten om deze dan maar aan te kopen. Meer dan waarschi jnlijk hadden bil de onze raadsleden van toender een akute aanval van beruchte kuisziekte, want. nevens het reinigen van de vij aan de Driesstraat, besliste n eveneens om de jminen van brouwerijgebouwen op te men. Weer moeten we maand later vast stellen dat er nog in oorspronkelijke stand verkeert. Gelukkig wa er de burgers met de la vingers die alles wal njet te of te zwaar was naar een anc plek overbrachten. Op wijze is de puinhoop aanzienlijk gekrompen, blijven er nog ettelijke gewapend beton ter pit achter. Misschien kan men overheidswege de lange v nog een handje toesteken? -nfljj De Dries te Nieuwerkerken (sj) DOKTERS IN HET HOSPITAAL In verband met de vraag te Hofstade gedurende de hoorzit ting gesteld over het niet aanwezig zijn van een genees heer in het stedelijk hospitaal op bepaalde uren zegt ons Voorzit ter van het O.C.M.W, Van der Speeten dat er inderdaad geen jjermanentie is. Met de drie dokters aan het hospitaal ver bonden is het ten andere onmogelijk 24 uur op 24 uur een dokter aanwezig te hebben. Wel is het zo dat er telkens twee bereikbaar zijn en wanneer de hulpdienst «900» wordt opge beld wordt eveneens de dokter verwittigd zodat hij vaak gelijk tijdig met de ambulance ter plaatse komt. Voor de opvang en de eerste zorgen zijn dan ook twee gekwalificeerde verpleeg sters aanwezig die de eerste zorgen kunnen toedienen. Een permanentie ware uiteraard be ter. geeft de Voorzitter volmon dig toe. doch men moet wel inzien dat het O.C.M.W. slechts op 4 april jongstleden is gestart. MAALTUDEN Ook op de vraag of ook de bejaarden van de acht deelge meenten kunnen genieten van de warme maaltijden, komen we even terug. Alhoewel de mogelijkheid nog niet opgengesteld is zijn er reeds een vijftiental aanvragen uit verschillende deelgemeenten. Eerst zal uiteraard moeten worden uitgemaakt hoeveel vra gers er in die deelgemeenten juist zijn en of het de moeite loont een dienst ervoor te kreëren. Voor het ogenblik gaan maatschappelijke assiste rond en vragen of men, voorlopige oplossing, ermee instemmen om de twee d diepvriesmaaltijden te kri maaltijden die men op om even welke warmtebron k maken kan. Volgens de n wendigheden zal de dienst worden ingericht. Zijn er b, de Falluintjesgemeenten vijftigtal liefhebbers dan kal in Aalst klaargemaakte ete termosketels naar een bepa plaats in de Falluintjes wo gevoerd vanwaar dan kan den uitbesteld. De prijs per maaltijd schommelen volgens het komen van 30 naar I Voorzitter OCMW vraagt enkele tijd krediet. Rome niet in één dag gebouwd.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 4