EEN WERELDREIS VAN POOL TOT
EVENAAR IN HET VOORUITZICHT
MET DE STOOMTREIN NAAR ZEE
HET VOORTBESTAAN VAN
FC 0RANJA TE ERPE LIGT
IN DE HANDEN VAN HET
GEMEENTEBESTUUR
ENIGE GELEGENHEID OP 5 JUNI
MM
I
I
- 27-5-77 - De Voorpost
Tijdens bet laatste kwisprogramma van de eerste reeks uitzendingen, «Van Pool tot Evenaar», verschenen
twee kandidaten uit de streek van Aalst op de beeldbuis. Peter De Graeve uit Mere trad op al helper en
Wouter Van den Berghe uit Aalst beantwoordde schitterend de door Nand Baert gestelde vragen. Deze
eerste overwinning in een kwisreeks van drie was voor ons de reden om even met deze twee mensen,
studenten in de zesdes van het Sint-Jozefkollege, te gaan praten.
IDEE
De idee om aan deze kwis deel te
nemen dateert reeds van maan
den terug. Vooreerst was er op
de RTB het programma 'Visa
pour le monde', daarna startte
de BRT met zijn programma
'Van Pool tot Evenaar'. In dit
laatste programma waren reeds
diverse groepen van. destijds,
vier personen aan bod gekomen,
o.a. een damesploeg. Tijdens
een uitstapje met de klas werd al
pretmakend op de bus eens
gevraagd wie er eventueel zou
bereid zijn om aan 'Van Pool tot
Evenaar' deel te nemen. Een 4
5 kandidaten zouden het zich
wagen. Voor Wouter Van den
Berghe en Peter De Graeve,
initiatiefnemers van het bus
vraagje, was dit voldoende om de
kandidatuur van de zesdes uit
het Sint-Jozefkollege binnen te
sturen.
Vanwege de BRT kwam er
antwoord dat zij konden deel
nemen aan de schiftingen, maar
dat de spelregels gewijzigd
waren en dat er voortaan maar
twee kandidaten meer nodig
waren. Over wie de klas zou
vertegenwoordigen viel niet veel
te diskussieren, de twee initia
tiefnemers zouden zelf de hand
schoen opnemen.
De schiftingen werden ge
houden in Antwerpen, omdat
het grootste deel van de jury
leden in de buurt van deze
havenstad woonden. Een 50-tal
ploegen dienden zich aan in het
Biljartpalace en daaruit
moesten uiteindelijk 20 ploegen
geschift worden. De gestelde
vragen waren zeer aardrijks
kundig. Na het 'examen' ver
klapte een jurylid dat men
ongeveer een 60% van de vragen
moest juist hebben om een kans
te maken. Het definitieve ant
woord of men al dan niet mocht
deelnemen zou veertien dagen
later schriftelijk aan de winnen
de kandidaten bekend gemaakt
worden. Voor Wouter en Peter
betekende dit reeds een eerste
opluchting, want volgens hun
berekeningen hadden zij zeker
70% der punten. De spanning
bleef er echter in, want er
verliepen ongeveer drie weken
alvorens er van de BRT een brief
toe kwam waarin werd medege
deeld dat zij 76% der punten
hadden behaald en als 13de
ploeg geklasseerde stonden om
deel te nemen aan het pro
gramma van 'Pool tot Evenaar'.
VOORBEREIDINGEN
Veertien dagen op voorhand
wordt aan de ploegen meege
deeld over welk land de volgende
kwis zal gaan. Vanaf dat
ogenblik begint voor de kandi
daten een druk geloop, getele
foneer en gezoek. Diverse ency-
klopedies worden geraadpleegd,
bibliotheken worden onder de
voet gelopen, boeken worden her
en der opgescharreld, vrienden
en kennissen worden aange
sproken.
De eerste twee dagen van de
veertien worden gewoonlijk be
steed aan het verzamelen van de
dokumentatie. Vervolgens moet
men beginnen schiften en or
denen. Aangezien het hem hier
gaat om een klasinitiatief werd
er dus ook beroep gedaan op de
klas. Boeken werden aan een
zevental mensen doorgegeven en
deze pikten er alles uit wat men
het onderwerp-land Peru te
maken had.
Ondertussen staan Peter en
Wouter natuurlijk ook niet stil.
Zij nemen de boeken die het
specifieke land behandelen door
en noteren alles wat niet te
algemeen of niet te gedetailleerd
is. Op het einde van de eerste
week beschikken zij dan over
een uitgebreide verzameling
interessante gegevens van het
land. Tijdens de tweede week
begint voor Wouter het instu
deren. Alle nota's passeren door
zijn handen, en hij tracht deze
zoveel mogelijk te memoriseren.
Ondertussen vult Peter nog
nepaalde leemten aan en ordent
zijn papieren zodanig dat hij in
een minimum van tijd een
antwoord weet te vinden. Ge
durende deze laatste acht dagen
had Wouter juist voldoende tijd
om de volledige stof driemaal
door te nemen. En met deze
kennis stapten zij dan naar het
Amerikaans Teater voor de
uitzending.
AMERIKAANS TEATER
Voor Wouter Van den Berghe en
Peter De Graeve zijn de
kamera's van de BRT nu geen
onbekenden meer. Wouter
neemt reeds voor de derde maal
deel aan kwisprogramma's.
Vooreerst was er «Gans de
gemeente», waarin de ploeg van
het Sint-Jozefkollege met o.a.
Wouter gewipt werd. Verder was
er de kwis voor 'Montreal'
waarin Wouter als overwinnaar
uit de bus kwam en die hem een
reis naar deze stad bezorgde in
de vakantie van 1976. En nu is er
'Van Pool tot Evenaar'. Wat
Peter betreft, hij kwam reeds op
de beeldbuis tijdens een rege
ringsmededeling waarin hem
vragen over het jeugdalkolisme
werden geseld.
De ploegen van 'Van Pool tot
Evenaar' worden in het Ameri
kaans Teater verwacht om 14
uur. Om alles goed te beginnen
worden zij naar de bar geloodst
waar ze tot rond 14.30 uur iets
kunnen drinken in afwachting
van de technische repetitie. Om
14.30 uur start dan de tech
nische repetitie. Technische re
petitie omdat tijdens dit geïn-
proviseerde programma de
kamera's worden uitgetest en
deze hun laatste instrukties
doorkrijgen. Ook de klankin
genieur die achter de knopjes
van de mikrofoons zit moet zijn
instrumenten uittesten. Het
zelfde geldt voor de belich
tingsman en de man die de
beeldband en/of de filmband
moet laten starten en stoppen.
Aan de kandidaten worden
tijdens deze repetitie gekke
vragen gesteld, waarop dan ook
al even gekke antwoorden ko
men. Na de technische herhaling
wordt er een break gehouden.
Om 16.30 start dan de generale
proefopname. De kandidaten
krijgen vragen over het desbe
treffende land, de films over het
land starten wanneer ze moeten
starten, interviews worden afge
nomen van de gast in de studio,
de.telefoon belt als test bepaalde
mensen op, en noem maar op.
Na deze generale is er terug een
pauze om dan voor goed op de
antenne te gaan, live.
VAN POOL TOT EVENAAR
Toen de medekandidaten van
Wouter en Peter deze jonge
'schoolgasten' zagen binnen
komen in het Amerikaans teater
verademden zij reeds. Voor hen
was het een beslissende dag. Een
wereldreis stond op het spel. Het
was hun derde maal. en tegen
deze twee jonge gasten zouden
zij het wel kunnen opnemen. Het
entousiasme slonk echter tijdens
de generale repetitie. Wouter en
Peter wonnen deze generale
repetitie met 130 punten tegen
60 punten. Dit was echter geen
garantie, want ook tijdens de
twee vorige uitzendingen had
den hun medekandidaten tij
dens de generale nooit een
overwinning behaald.
De eigenlijke uitzending zat dus
ook nog vol spanning. De
punten bleven dicht bij elkaar.
De eerste vijf vragen die honderd
punten konden opleveren deden
de balans met 30 punten
overhellen naar de medekandi
daat. De laatste vraag van 50
punten moest de beslissing
brengen. De vier bergtoppen die
moesten gerangschikt worden
hoger of lager dan 6.000 meter
deden Wouter even in het haar
grabbelen. Van de vier waren er
hem slechts drie bekend. Hij
wist goed dat zijn helper hem
niet kon helpen want ook in die
zijn lijst kwamen er maar drie
van de vier voor, daarbij kwam
dat indien zijn helper het juiste
antwoord gaf zij toch niet meer
konden winnen. Alles werd op
alles gezet. In enkele sekonden
flitste een hele redenering door
het hoofd van Wouter. Peru in
een komvormig land met langs
de buitenranden hoge bergen,
daarin de eerste twee boven de
6.000 meter, de derde lager dan
zesduizend lag er tussen. De
vierde moest volgens de naam
ook ergen in het midden te
situeren zijn. Een gok: lager van
6.000 meter. Een vijf-sekonden-
stilte van Nand Baert en het
verlossende: «juist». Opluchting
voor Wouter en Peter, een
teneergeslagen medekandidaat
die zich een wereldreis van voor
de neus zag wegsnoepen.
VAN AALST TOT MERE
Van Pool tot Evenaar wordt voor
enkele maanden gestopt. In
september gaat men er mee
verder. Voor Wouter en Peter is
dit een welverdiende en welge
komen rust. Voor hen staan
immers de eindexamens voor de
deur. Had de BRT de kwis laten
doorgaan in juni verklaarden
ons Wouter en Peter, dan
zouden wij forfait gegeven
hebben. Onze examens gaan
nog voor het spel. De BRT heeft
echter rekening gehouden met
de studentenploeg en het pro
gramma voor juni laten stoppen.
Begin september gaan zij voor
de tweede maal, en hopelijk niet
de laatste maal. naar het
Amerikaans teater voor de kwis
'Van Pool tot Evenaar'. Sep
tember is voor hen een goede
maand. Volgend jaar gaan ze
immers beiden in Gent studeren
aan de universiteit. En aange
zien deze maar begint in oktober
hebben zij dus nog de ganse
maand september om zich aan
deze kwis te wijden. We wensen
hen alvast veel succes.
Indien zij de finale bereiken zal
een deel van Aalst en Mere terug
op zijn kop staan. Wouter en
Peter zijn weliswaar geen Lucien
Van Impe, maar het Mereland
en de Open Kring houden alvast
wat in petto indien Wouter en
Peter een wereldreis winnen. Het
is echter nog niet zo ver, om de
einduitslag te weten moeten wij
nog vier maand wachten.
J.S.
Wouter Van den Berghe en Peter De Graeve (sj)
Verleden jaar pakte het Pikfeest van de V.V.V. «De Falluintjesstreek» uit met ritten met een
autentieke stoomtrein en dit van Baardegem naar Moorsel en terug gedurende twee dagen.
Juist dezelfde lokomotief, de énige rijvaardige ten andere van dat soort, de laatste die
dienst deed te Aalst, type nr. 29.013 komt nu op een paar kilometer van waar ze verleden
jaar een blikvanger was, terug, bestuurd ten andere door dezelfde instrukteur machinist
André Verhulst uit Aarschot.
Toen ze de laatste maal te Aalst dienst deed was Désiré Van Oost, alias «de champetter»
de machinist en Jozef Van der Donck, Zwart Jefken, de stoker.
Met de stoomtrein naar zee. Nr. 29013 was in volle aktie te zien op het
trajekt Baardegem-Moorsel tijdens de Pikfeesten 1976. (jm)
MET DE STOOMTREIN
NAAR ZEE:
De B.V.S., Belgische Vere
niging van Vrienden van de
Stoomlokomotief, organi
seert immers op zondag 5
juni een éénmalige trip naar
de kust en terug. Gestart
wordt te Leuven en over
Brussel worden Dender
leeuw en Aalst aangedaan.
Hierbij de uurregeling
Denderleeuw A 9.31
V 9.35
V 19.10
A 19.07
Aalst A 9.43
V 9.45
V 18.59
A 18.56
Prijs heen en terug, zo uit
Aalst als uit Denderleeuw is
voor volwassenen 375 fr. en
voor minderjarigen 325 fr.
Te Gent is er fotohalte met
een schijnvertrek ten be
hoeve van de vele foto-ama-
teurs.
De trein bestaat uit de loco
29.013 en rijtuigen L, meta
len rijtuigen met vier deuren
aan elke zijde en met ou
derwetse sluiting. In elk rij
tuig is er plaats voorzien
voor 97 reizigers.
Drieëntwintig jaar nadat hij
de machinistenhut verliet
werd André Verhulst uitge
kozen om dit treinstel te
besturen. Met liefde en
trots vertelde hij over zijn
teruggevonden passie.
Nu 52 jaar oud en vader van
drie kinderen begon hij zijn
loopbaan als stoker. Na drie
jaar maar te neboen gewerkt
te Merelbeke werd hij be
noemd tot machinist en la
ter werd hij instrukteur. Se
dert 54 had hij niet meer
zelfstandig gereden. Zoals
Verhulst waren er echter
6000 machinisten en sto
kers waarvan er velen nog
wel eens in de stuurhut
zouden willen klauteren.
Eerst reed hij met stoker
Frans Pelgrims uit Rillaar
proefritjes om de snelheid
(90km/h)en het trekvermo-
gen (1000 ton) te testen. Na
dat in de werkplaats van
Schaarbeek een technische
revisie werd uitgevoerd,
met veel moeilijkheden
want veel wisselstukken
waren niet meer te vinden)
kreeg de loc van de schil
ders een extra-beurt,
«'t Deed me echt plezier als
ik er de eerste keer weer
mee reed», zegt ons André
Verhulst. «Na zo lange tijd
klonken de geluiden me
eerst vreemd in 't oor doch
na een twintigtal km was ik
er opnieuw mee vertrouwd.»
Met heimwee in zijn stem
vertelt André dan over de
tijd van weleer. «Tussen
machinist en lokomotief be
stond een persoonlijke
band zoals tussen een ruiter
en zijn paard. Elke machi
nist had dan ook «zijn»
machine. Vooraleer te ver
trekken moest hij een half
uur allerlei klusjes opknap
pen als eigenhandig sme
ren, water bijvullen, aller
hande kontroles doen. En
toen hij 's avonds binnen
reed kon hij terug aan de
slag voor het onderhoud en
het reinigen van het vuur.
In die tijd werkten spoor-
mannen tien uur per dag en
op langere trajekten bleven
ze overnachten in groezeli
ge «dortoirs» in de stations
van de étappesteden. De
machinist was zo trots op
zijn machine dat velen van
thuis koperglans mee
brachten om het voertuig
flink te doen blinken. Voor
het beste onderhoud, voor
de mooiste machine werden
ten andere prijzen toege
kend.
Toch was het een harde tijd.
Zwart van de kolen, de rook
en het roet moest de
machinist met het hoofd
buiten het treinraampje
hangen om doorheen al die
rook naar de sporen te
speuren, 's Winters hing
daarenboven slechts een
dun zeiltje tussen loc en
tender zodat de machinist
op de rug rilde van de vries
kou en zijn aangezicht bijnj
verbrandde door de laaien
de vlammen.
«Misschien was deze lokd
motief wel een luchtvervuj
Ier,» meent André, «doch cl
chemische fabrieken van té
genwoordig producers
veel gevaarlijker afvalsto
fen. Ten andere, een goeq
machinist maakte slechl
witte stoompluimpjes d
geen vuile, zwarte rook. Al
de rook te vuil was krega
we immers een forse boet(
50 fr.»
Tussen de manometers
peilglazen en vuurmorj
stroomt André Verhulst va(
vervlogen tijden, een tiw
perk dat nu op zondag 5 juj
eventjes terug gedag koni
zeggen. Hij denkt aq
spoorwegmannen van vroj
ger die op de kolenschq
haringen bakten en ovj
machinisten die plotselirj
remden zodat het spek dj
de stoker aan het roosterd
was ten prooi der vlammé
viel.
EN DE TRAM!
Aansluitend met de reis va
de stoomtrein naar de zé
kan U een tocht maken mi
een speciale historisch
tram van Oostende naar C
Panne en terug en dit vol
425 fr, lunch inbegrepen.
Voor verder inlichtingen ki
U zich wenden
voor de stoomtreinLé
Blommaerts, Gent. Tel.
091/25.70.80
voor de tram: J. Vist»
Oostduinkerke. Tel.
058/51.38.08
De Erpse voetbalploeg FC ORANJA is geen kampioen geworden in de Derde Provinciale, niettegen
staande het er een tijdlang dik in stak. Velen vinden dit eigenlijk een gelukkige zaak, nu net bestuur
kampt met aanslepende moeilijkheden. De personenkwestie krijgt binnenkort zijn beslag, maar wat het
terrein betreft: dat hangt momenteel af van het gemeentebestuur. En iedereen weet: een voetbalploeg
zonder terrein moet er tenslotte aan geloven. Zover zal het nu wel niet komen.
VERZOENINGSPROCEDURE beschikking is, blijft vooralsnog
Reeds maanden heeft het Oranja- eeti vraagteken. Men herinnert
zich dat Oranja zijn plein aan de
i
L.
den. Dat vergt nog enige tijd, w( I
de administratieve weg moet afj
legd worden. Als we goed gej H,
formeerd zijn, heeft het schept 't
kollege reeds een gunstig advj m
uitgebracht over de plannen van ee
kantien. |ai
bestuur af te rekenen met een
tern konflikt, dat maar niet van de
baan geraakt. We schreven erover
in ons nummer van 18 februari
Misschien tot beëindiging van de
kruisweg, werd de zaak vorige
maandag door een verzoenings
kommissie van de Belgische voet
balhond onderzocht. Deze kom
missie moet erover beslissen of de
stemming die op 24 februari '77
op de algemene vergadering ge
houden werd. al dan niet geldig is.
Een uitspraak zou uitzonderlijk
vlug genomen worden en maan
dag a s (alhoewel tweede Pink
sterdag') verwacht men te Erpe de
uitslag van het beraad.
Om een lang verhaal kort te ma
ken: de stemming op 24 februari
verliep 11 tegen 5 in het nadeel
van de heer Frans Van Moorter
(zodat de tweederde meerderheid,
die nodig is om hem uit te sluiten,
hiermee bereikt werd). De geldig
heid van de stemming wordt door
meerderen aangevochten omwille"
van procedurefouten. Voorzitter
Victor Lievens en ondervoorzitter
Jef Van Gyseghem werden
daarom naar Brussel geroepen om
de toestand uiteen te zetten. Hope
lijk komt hierdoor een einde aan
dit slepend konflikt
HET TERREIN
De meeste Erpenarcn zijn hele
maal niet ongelukkig omdat
Oranja de kampioenstitel heeft la
ten varen. Immers, of er tegen sep
tember een speelbaar terrein ter
Leedse steenweg tegen eind juni
moet ontruimen. Dus op zoek naar
een ander speelveld. Het bestuur
werd voor de keuze geplaatst: of
wel een nieuw terrein aanleggen
op een weide waarvan o m de
vroegere burgemeester Luc De
Smet eigenaar is (deze weide be
vindt zich nagenoeg aan de grens
van Erpe) ofwel vragen aan het
gemeentebestuur om het plein aan
de Gentse steenweg en de spoor
lijn Aalst-Zotlegem te mogen hu
ren. Het bestuur opteerde voor
deze laatste mogelijkheid. De
keuze was immers niet zo moei
lijk. want de genoemde weide ligt
in een landbouwzone. waarop dus
niet kan gebouwd worden. Van
een kleedkamer of een kantien kon
er geen sprake zijn. tenzij op rol
lend tuig. Ook de ligging van het
gcmeenteplcin is veel gunstiger
om supporters aan te trekken.
VERBETERINGEN
Binnen de dric-partijcnkoalitic
van Erpc-Mere bestaat er een ak
koord om het gemeentelijk sport
terrein aan Oranja af te staan.
Vanuit deze hoek moet men dus
geen moeilijkheden vrezen. Maar
het veld moet nodig verbeterd
worden: drainering is een mini
mumvereiste.
De Thunderbirds moesten vorig
jaar een ander speelveld zoeken,
omdat 't gcmeenteplcin al te dik
wijls onder water stond Het
plein werd meermaals door de
scheidsrechter onbespeelbaar ver
klaard. Nu spelen de Thunderbirds
in het Oost-Vlaams Liefhebbers-
verbond, waar de eisen niet zo
hoog liggen als bij de Belgische
Voetbalbond, waar Oranja bij
hoort.
Vandaar dat Oranja een paar vra
gen stelt aan het gemeentebestuur:
Kan het veld bespeelbaar gemaakt
worden tegen september.' Mag er
een kantien op gebouwd worden
Een kantien is begrijpelijk een le
vensnoodzakelijke voorziening
voor een vereniging als Oranja.
want hieruit moet men de finan
cies putten om overeind te blijven
PRINCIPIËLE
TOESTEMMING
Het gemeentebestuur van Erpc-
Mere heeft reeds zijn principiële
goedkeuring gegeven aan Oranja
Dc klub zou over één van de twee
pleinen kunnen beschikken. Het
andere zou voorbehouden worden
aanjicfhcbbersplocgcn. school
sport of kulturele groepen die
erom vragen. De nodige werken,
zowel de drainage als de bouw van
een kantien. zullen uitgevoerd
worden. Nu wacht men nog op de
feitelijke toezegging van de ge
meente. want zolang die er niet is.
kunnen dc werken niet starten en
kan Oranja niet spelen. Dc toe
komst van Oranja ligt dus wel de
gelijk in de handen van de ge
meentelijke overheid.
Voor de bouw van de kantien,
kleedkamers en aanhorende sani
taire inrichting, moet er nog een
bouwvergunning bekomen wor-
VUF PLOEGEN
Naast deze perikelen, denkt n jjj
in Oranja nog aan sport: men h4 j.0
bepaald dat er volgend seizoen j
ploegen in kompetitie uitkom! |ju
Alles onder het voorbehoud I va
tuurlijk dat het terrein in oj
komt.
De eerste ploeg, de rcserven.i mc
niors. scholieren en knapen. ve,
juniors zijn een nieuwe groep q se|
dat verscheidene scholieren m H(|
een hogere leeftijdsklasse mod VCI
overgaan. Hierdoor kunnen |uc
miniemen niet meer in de kompj t)a.
tic uitkomen. Zij zouden nu enj |c||
tornooien en vriendschappell uit(
wedstrijden spelen. Alles bij 4 s)o|
kaar telt Oranja momenteel
spelende leden.
TRANSFERS
REEDS BEGONNEN
Alhoewel dc transferperiode
niet officieel is ingeluid en
Oranja-bestuur dc overgangen i
enige tijd wil laten rusten, i'
toch reeds een ophefmake
overeenkomst bereikt: dc
Tach. een veelbesproken spit
Oranje zal volgend |aar voor!
kclvcnne uitkomen Het trans
bedrag overtreft de 200.000
maar prccicsc cijfers wilde i
niet kwijt. Tuck keen daardooi
rug naar zijn eigen buurt, ger
hij van Deinzc afkomstig is. In
seizoen '75-'76 was hi
Oranja maar eventjes 32 g<
waard. Toch is het een erg kon
versiële speler met fervente
porters en harde tegenstand
Hij wordt aangezien als een w
baltechnisch zeer begaafde g
getter, maar hij is omzegg
nooit bij het spel betrokken
moest hem dé bal voor de v
leugen.
WILLY HOSTE
I 'n
de
ere;
I die
Mi
lijk
gen
ged
der
mei
der
so<»
dra:
In g
dra;
Mui
De
ton:
een
lijki
adei
niet
Het
diai
wor
ther
doei
lijk
