jWilfried Wesemael, aparte figuur in de tour Patrick Lerno is er weer bovenop fl Etienne De Wilde en Walter Blancquaert vooraan PATRICK LERNO: ER KOMEN BETERE DAGEN De demarrage van Tackaert, de jacht van Van Impe en De Nuls voeten LENDER VLAAMSE WIELERBOND Wielrennen op dinsdag Merckx, Van Impe en. Maertens blik- vangers in eerste na-tour kriterium te Aalst Albert Van Vlierberghe won te Zele De renner van de week Na Wanfercee-Baules Raas I iDen Een aparte figuur, Wilfried Wesemael. In deze Tour de France dan toch. Een man die zichzelf kan wegdenken, al weet hij dat hij een etappezege waard is. Wilfried is stukken beter dan de anonieme knecht die je nooit ziet denzij na de arrivee. Een werker. Een goeie kameraad voor zijn kopmannen. Want in de Frisolploeg van Florent Van Vaerenbergh zitten meerdere man netjes die als troefaas kunnen en worden uitgespeeld. Jan Raas bijvoorbeeld. En Fedor Den Hertog, als amateur een superstar, doch pas op zijn 31ste en in zijn vierde profjaar opnieuw een vedette. Beide keesjes hebben er al een zege opzitten. Jan Raas bereikte met voor sprong de assepiste te Limo ges en meteen kregen de sponsors van het team de publiciteit waarover ze al en kele dagen hadden gejere- mieerd. Die por in de rug Nou ja Wilfried Wesemael is daar een specialist in. Niet in wegwedstrijden. Wel op piste, want daar heeft hij dat gebaar al honderden en duizenden keren moeten stel len. Tijdens de ploegkoersen en de zesdagen. Het komt ook in een Tour van pas, zie je wel. Raas zelf over de geslaagde onderneming«Zonder Wil fried won ik niet. Hij DEED het voor mij». donderdag te Limoges. IDen Hertog maandagnamid dag te Rouen, na een soloren die deze hardfietser in een af daling op gang trok. Telkens toonde Wilfried zich een voor. beeldige «afstopper». Vooral in het sukses van de Milaan- San-RemoJaureaat had de eerder zwijgzame ert beschei den Gijzegemnaar zijn ver diensten. POR Op een vijftal kilometer van Limoges werd krijgsraad ge. houden. Eerder was de kwie ke Vallet weggesprongen. Na dien de Italiaanse veteraan Samtambrogio. Met enkele anderen fietste Wesemael er naartoe. In die achtervolging ging Wilfried veel omstuimi- i ger tekeer dan voor een spur- dstter goed was. Toch wilde Jan Tcl.aas de troef Wezemael uit. (spelen in de pelotonspurt. Sn Maar Wilfried wist verdomd entgoed dat hij zich onderweg te fel had afgejakkerd om t izich met kans op sukses in izo'n dubieuze onderneming te o wagen. De ex-kampioen van innNedertand had niet zo heel ?t veel woorden nodig om te gd, beseffen hoe de vork aan de icslsteel zat. Even later wist hij d ook wat zijn kamergenoot be. vidoelde hij kreeg een por in ?n de rug en schoot als een ka- wtapult op Vallet en Santam- ibrogio af, spurtte het duo nvoorbij en kreeg de ruimte. ETAPPEZEGE Wilfried Wesemael heeft een uitstekend voorseizoen gere den. Als je in één van de topklasslekers de snelste spurters van de wereld klopt, ook al is het «slechts» voor de derde plaats, dan ben je een kraan. Nadien deemsterde hij een beetje weg. Normaal eigen, lijkzelfs een motor moet je af en toe laten afkoelen, anders loopt het mis. Het had duidelijk wat te maken met een daling van de kondi. tiekurve. Maar ook een beet je met zijn tegenzin voor de kermiskoersen die hij een mallemolen en noodzakelijk kwaad noemt. Dat toeren rond frietkramen en kerkto rens is niets voor hem. Hij laat dat aan de «specialisten» over. Wilfried Wesemael wil een échte koereur zijn. Hij heeft trouwens geduldig aan zijn carrière gebouwd. Som migen willen onmiddellijk groot zijn. Ze jakkeren zich af, trekken van het ene koers, ke naar het andere en leven van vandaag op morgen. We semael deed het anders. Hij heeft als jongere nooit over dreven en was vies van sti mulantia die je op korte ter mijn van je flets halen. Pas toen hij «rijp» was, werd hij prof. Een Merckx of een Maertens, een Van Impe of Thurau is hij niet geworden. Dat zijn de uitzonderingen, de cracks, de vedetten, de aristokraten van het «veloke». Doch Wil fried Wesemael bleef even min een obskure figurant. Geen «geboren winnaar». Maar dat moet niet. Maar cm droom van een «luite nant» is hij. Hij geeft wat hij in zijn «kas» heeft. Zonder enige reserve. Als hij goed rijdt, haalt hij het onderste uit de kruik. Hijzelf houdt daar niet altijd de nodige pu bliciteit aan over anderen klimmen in zijn plaats op het schavotje, worden geïnter viewd, komen voor de teevee. De bazen, en vooral de ve detten van de ploeg wéten dat en waarderen het werk van de prof uit Gijzegem. Ze waarderen zijn hulp. Zodat hij niet eens een etappezege nodig heeft om zich waar te maken, al verdient hij een ruiker. BLOEDDRUK Op weg naar Rouen was Wil fried Wesemael minder in zijn schik. Vermoeid. Het kon "liefhebbers Jlet was te verwachten na die ziekte had PATRICK LERNO, in „zijn" Berlare dan nog getuigenis afgelegd van een terug komende konditie. Achteraf ging het stilaan crescendo. Afgelopen weekeinde „stond" hij er weer. De échte Lerno. Hij won zowel in Buggenhoui als in Hamme. Zon en droogte hebben het gene zingsproces in de hand gewerkt. Juli is nog niet voorbij. En ook augustus en september zijn „koersmaanden". De man uit Berlare kan dus nog de opgelopen schade wegfietsen. Voor RIK CAETHOVENwas het jammer dat hij te Ham- sie op een ongenaakbare no stootte. De vriendelijke elenaar was 2e en kijkt beetje ongeduldig uit een zege. ["wee keer dicht bij de over- finning was ETIENNE DE VILDE, een eerstejaarsama- eur waarvan na nieuwjaar 978 DE doorbraak wordt erwachtte Gooik was Louis laerevoet Etienne te snel en te sluw af en in Destel- bergen toonde Eddy Van Puyenbroeck zich nog eens bi zijn beste gedaante. '"RANK VAN IMPE, zoals rerecheidene anderen ver- ehbiikt in de klassieke? te Vanfercee-Baulet, was te 'arike in zijn sas en arri veerde er als nr. 3. Een andere liefhebber uit de streek van Aalst, HEDWIG BAETEN, kwam met een 3e prijs uit Ath naar huis. Verrassend goed deed WAL TER BLANCQUAERT het te Bornem de Berlarenaar was er 4e. Geen zege tot maandagna middag voor DIRK HEIR- WEGH, wel een 6e prijs te Kruibeke. 6e was ook ETIENNE STEVENINCK. De Hammenaar is geen spurter en hij weet het. Daarom ook poogde hij meerdere keren znjn konkurrenten met een snijdende demarrage te verschalken, doch vooral Haentjes stak daar een stok je voor. Het werd dus een spurt met 13 waarin Etienne geen enkele zegekanc had. EDDY VAN DE MEERS- SCHE, een "vakantierenner", was 6e te Buggenhoui en in Hamme, waar ook hij als een duiveltje vocht om uit de greep van de spurters te geraken, kwam PETER VAN HUFFEL ais 8e over de streep. OSCAR DIERICKX was 8e te Asse. De man uit Baarde- gem bleef er niet in de sohaduw hij dong mee naar de "Bergprijs" wat hem een met Schiis en Van den Bran den gedeelde eerste plaats opbracht. In Kruibeke fi nishte hij als 12e. ANDRE VAN DER HAEGEN 9e te Fanike, ERIC BON- NAERENS 9e te Tielrode, HEDWIG BLOEM 10e te Des- telbergen, JOHNY DE WAEL 10e te Mlachelen-Deinze, JO HNY DE NUL 10e te Beve- ren-Waas, LUC VAN BEVER 13e in Parike, PATRICK VAN DE VOORDE 19e te Buggenhout en MARC VAN BEVER, 19e in Ruddervoor- de, waren de andere prijzen- winnaars. I' 'Patrick Lerno won te Hamme, doch ook in Buggenhout graaide de Berlaarse amateur de 3 juli rgenhout, Kalkestraat 8 juli wijk, Droeshout $1 juli ïbbeke, Hogeweg 814.30 u.; A 16.30 u. 24 juli Mazenzeleprov. Steenweg 28 juli Schriek 30 juli Opwijk, Doornstraat 6 augustus Opwijk, Klei 7 augustus Kamipioenschiap te Grembergen nauwelijks anders na het ti- tanenwerk dat hij in de scha duw van de groten en in het belang van het team voorals nog opbracht tijdens die eer ste Tourhelft. Erger voor Wil fried was de plotse dailing van zijn bloeddruk elf. Een beet je weinig eigenlijk, en met het oog op de zware Alpen- tochten een beetje onrustwek kend. Jammer is het ook. Vooral nu, na de ren naar Roubaix en het doorkruisen van en kele kilometers «hel van het Noorden», een «trek» naar ons land op het programma stond. Lessen, Geraardsber- gen, Ninove, Brussel... Een uitstekende gelegenheid om zich eens te tonen aan de fans die met duizenden de verplaatsing naar de «Tour- wegen» zullen maken. Afwachten hoe Wilfried, die in elke ronde «van lange adem» even down gaat, op die inzinking reageert. Het zou natuurlijk niet prettig zijn als hij plots moet af haken. Belangrijk voor hem zijn de etappes over de ruige Alpentoppen niet. Maar het zou mooi zijn er zonder al te veel averij over te gera ken en de finish te bereiken. Want nadien worden de be loningen uitgereikt de kri- teriumkontrakten, die de in spanningen financieel moeten oppoetsen. Zelfs al zou Wil fried Wesemael het laten af weten, toch heeft hij reeds voldoende bewezen dat hij zijn stuk van de na-Tour koek verdient. Noch Raas, noch Den Hartog zullen zijn aan deel in hun suksessen willen of kunnen loochenen. Belgiè Beroepsrenners De „Ronde" 1977 is op 24 juli afgelopen en maandag 25 juli staan enkele kopstukken uit deze „Tour" al aan de startlijn te Aalst voor het 42e Internationaal Kriterium. Men mag dus stellen dat Aalst eens te meer de „primeur" heeft. Op een indrukwekkende deelnemerslijst prikken de „grote namen" door. Zo zal men de streekrenner Lucien Van Impe, Freddy Maertens en ook Eddy Merckx kunnen toejuichen. We vergeten natuurlijk de pittige Michel Pol- lentier en Roger De Vlaeminck niet, terwijl Wilfried We semael, Frank Arijs en Etienne Van der Helst zich zullen in de kijker fietsen voor eigen fans. Er is dus eens te meer voor een puike bezetting gezorgd zodat de wieler- liefhebbers een wielerfestijn wacht. Het wielersportkomité van Aalst heeft zeker geen afbreuk gedaan aan de sinds jaren gevestigde traditie dat men te Aalst steeds het „kruimuit" van de renners aan het vertrek krijgt. De deel nemerslijst ziet er als volgt uit Freddy Maertens, Michel Pollentier, Lucien Van Impe, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Hennie Kuyper (Ned), Ronald De Witte, Rik Van Linden, Walter Codefrood, Ferdinand Bracke, René Dillen, Mare De Meyer, Albert Van Vlierberghe, Herman Beyssens, Eric Löder (Zw.), Willy Teirlinck, Ferdi Van den Haute, Herman Vanderslagmolen, Paul Wellens, Wil fried Wesemael, Joseph Bruyere, Ward Janssens, Jos De Schoenmaeker, Jos Huysmans, Frank Arijs, Etienne Van der Helst, Marcel Vanderslagmolen, Johan Van Uffel, Raf Constant en Ludo Delcroix. JVH Bij de profs kwam de beste prestatie dinsdag van RAF CONSTANT de Aalstenaar hielp te Sleddinge die vlucht van Herman Beyssens be schermen en spurtte zich achteraf nog maar een ze vende prijs. FRANK ARIJS was even eens met de besten mee te Sleiddnge. Maar toen Beys sens en Van den Haute ont snapt waren, moest ook Frank de ondankbare taak van "afstopper" opknappen. Hij was ten slotte 14e. ETIENNE DE WILDE deed het te Ternat gewoon schit terend, maar werd de loef afgestoken door het Waalt je Jean-Louis Raugnles. Voor Etienne werd het de derde.. 2e prijs in vier dagen. Van daag of morgen mikt hij dus Ook WALTER BLAN CQUAERT kreeg een eer volle vermelding te Zele bleek 'hij de beste van onze streekrenners en hield er een 3e plaats aan over. RIK CAETHOVEN was 8e, PE TER VAN HUFFEL 10e en ERIC BONNAERENS 16e. JOHNY DE NUL finishte te Beitem-Rumbeke met het "pak" en was 17e. Voor ETIENNE STEVE NINCK werd het een 19e prijs te Zele en EDDY VAN DEN ABBEELE verzeilde in het avondkriterrium te Beernem Wj de talrijke ex- aequo's. ALLES OVER HET KRITERIUM VAN AALST Alles en nog wat over het kriterium te Aalst brengt De Voorpostop de sportpagina's foto's van de vedetten, sfeerbeelden, DE mo menten van deze wedstrijd waarnaar vanzelf sprekend weer duizenden wielerfans afzakken. Albert Van Vlierberghe won te Zele de profkoers "Grote Prijs Dandy De Block" Patrick Lerno heeft diep in de put gezeten ziek, geen morzel macht, koersverbod, rusten. Het is allemaal voorbij. Hij is weer de „oude", voor zover je dat van een jonge atleet mag zeggen. Hij won tijdens het voorbije weekeinde twee wedstrijden. Eén te Buggenhout. Eén te Hamme. Te Buggenhout bleek hij de snelste van zeven.- In Hamme won hij een spurt met 13. Dertien overlevenden van een groep van 15 die al in de eerste ronde de ongeveer 40 anderen tot figuranten degradeerde. LEVEN VOOR DE SPORT Patrick Lerno was al heel vroeg door de wielrennerij geobsedeerd nog voor hij de minimumleeftijd had be reikt, zat hij in het zadel. Koerske* voor niet gelicen- cieerden waren zijn jacht terrein. Steeds bleek hij de beste. Hij trok later de lijn door. Zowel bij de nieuwe lingen als bij de junioren. Als amateur werd het wel even wennen aan de taaiere te genstand, de grotere afstan den, het snellere ritme En dan was er ook een rem soldaatje spelen. Toen die periode voorbij was, flikker de plots een groen lichtje aan. Tot dit jaar die nieuwe tegenslag een domper op alle optimistische verwachtingen pla&tste. „Het is erg als je reeds in het eerste rondje van een wedstrijd naar adem snakt, je benen niet meer rondkrijgt en met het schaamrood op de kaken je remmen moet dichtKnijpen". Patrick had nochtans voor zijn sport geleefd, getraind zoals het hoorde, zich ver zorgd als een Spartaan. Het mocht allemaal niet baten. Toen viel het verdikt: rusten. van de fiets blijven, geduldig wachten op betere tijden. Links en rechts werd gefluis terd dat het met Lerno ais koereur afgelopen was. Het deed hem pijn, het duwde zijn moreel naar een zeer laag pitje. Ma bleef hem moed inpraten. Pat deed wat de dokter hem voorschreef. En toen hij opnieuw volop trainen mocht en al eens (voorzichtig) koersen. kon hij weer even glimlachen. Maar de twijfel bleef. Die zege te Berla-.* legde hij naast zich misscnien was het een toevalstreffer, een heropflakkering, een zwane- zang. Doch de konditiekurv» bleef stijgen. Tot Patrick Lerno weer losbrak. Sinds zaterdag en zondag is hij weer een winnaar, een renner die nog toekomst heeft, een man die niets aan talent heeft ingeboet. De klassiekers zijn voorbij. Patrick Lerno heeft, tegen zijn wil in, niet aan die wedstrijden op hoog niveau kunnen deelnemen. Maar er staat een unieke gelegenheid te wachten om zich te manifesteren de laatste zondaig van juli heeft in het Westvlaamse Bavik- hove het nationaal kampioen schap plaats. Als de Berlare naar voor die titelrace ge- selekteerd wordt, zou hij de konkurrenten wel eens raar kunnen doen opkijken. Win nen zit er misschien niet onmiddellijk in. Doch een uitstekende prestatie zou verscheidene poorten kunnen openen. (mm) Ze staan niet vooraan in de uitslag, onze amateurs. En toch hebben ze meer gedaan dan alleen op de fiets gezeten in de klassieke „Omloop van Henegouwen" te Wanfercee- Baulet. De eerste aanvaller was William Tackaert samen met zes andere vechtjassen stortte de Zeienaar zich in een eerder uitzichtloos avontuur. Bijna onmiddellijk na de start sloeg dat septet op hol. Bikkelhard werd gereden. Dirk Heirwegh en Walter Schoonjans wilden er samen met een zestal an deren naartoe, maar de zeven bleven (voorlopig) voorop. 46 kilometer lang. Die afstand werd in uitgerekend één uur overbrugd. Je moet dus niet vragen hoe fel er „gevlamd" werd. Later vloeide alles weer samen. En toen gebeurde het met de medewerking van de blauwen geraakten in deze individuele koers waar iedereen teoretisch op zichzelf is aangewezen, drie renners voorop René Martens, thuis- koereur Jean-Claude Eogge en de andere Limburger Ludo Theunis. De Wolf en Hoste, Frank Van Impe en Guy Nulens gingen na een poosje in de tegenaanval. Tot op 200 meter ge raakten de jagers. Doch toen viel liet kwartet stil. Het trio gleed weer van de anderen weg. Oscar Dierickx probeerde het op zijn eentje. Maar wat kan een eenzaat tegen drie losgebroken kerels Toen de 186 km rond waren, arriveerde Luc Collyn als nr. 22, Frank Van Impe was 25ste, William Tackaert 29ste. Ver raden door de warmte, hun voortvarendheid en pech. Maar na het bewijs te hebben geleverd dat ze met de elite mee kunnen. Een man rie vroeger dan verwacht de remmen dichtkneep was Johny De Nul. Vooral in een klassieker mag er niets schelen de man uit Schoonaarde moest eruit wegens pijn lijke en verhitte voeten. Een renner moet met zijn voeten op de pedalen duwen. Als die het laten afweten, mag je er een kruis over maken. Johny won een klassieker en de „Sterfinale", wat de Antwerpse BWB-heren in hun ijver om beslissingen te nemen ook mogen zeggen. Er blijft nu nog het nationaal kampioenschap in Bavikhove. Iedereen hoopt dat De Nul er die dag weer „staat". De blauwe garde zal moeten uit de doppen kijken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 17