EEN BLOEMENTUIL
VOOR DOLF
HONDERD MAAL «MEH PIKKELS OF AJONTJES
6 - 6-1-78 - Dc Voorpost
Een portret ophangen van Dolf, de man van Meh Pikkels of Ajontjes» is niet zo'n gemakkelijke
opdracht. Anoniem, maar reeds honderd keer de lezer en lezeres beroerd met grappige kursiefjes in
onvers alst Aalsters, is Dolf in feite in Aalsterse middens helemaal geen onbekende. De Draeckenieren
hebben aan hem een beste public-relationsman. En als we hierboven grappig schrijven dan zijn we niet
helemaal juist, want ook met andere en minder grappige zaken vult Dolf zijn wekelijkse kolom. Met zijn
ervaringen in het Aalsterse gemeenschapsleven, met zijn klare blik op dingen van nu en toen heeft Dolf,
we voegen er nu Boel aan toe veel harten gestolen en meerdere lezeressen en lezers grepen als
eerste pagina naar drie, waar Dolf zijn levenswijsheid aan anderen humoristisch presenteert. Dolf is in
onze Voorpost een onmisbare schakel geworden. Daarvoor, ter gelegenheid van zijn honderdste kur-
sielje een gesprek met hem u geserveerd -Meh Pikkels of Ajontjes».
heeft. Ik was in de sluikpers.
Moeilijkheden gehad in de
sluikpers?
In de sluikpers zelf heb ik geen
moeilijkheden gehad, maar ik heb
wel gezien hoe het gevang, in de
Nieuwe Wandeling te Gent, ervan
binnen uitziet. Ik heb een maand
in de Nieuwe Wandeling gezeten.
Daar houd je een indruk van over.
Vooral als je er binnenkomt en je
zit daar nog met twee mensen in
een cel en ze komen daar de
tweede dag iemand uithalen om te
fusilleren. Dat laat indrukken na.
Op dat ogenblik begin je na te
denken en zegje «Leven is alles-.
Voor de legerdienst werkte je in
de Filature du Canal. En dan?
Tijdens de oorlog ben ik moeten
vluchten zoals iedereen, en na
deze droevige tijd. ben ik een
maand werkloos geweest. Nadien
werkte ik bij de stad Aalst op de
dienst bevoorrading als tijdelijke.
Ik keerde achteraf terug naar de
Filature du Canal tot wanneer ze
gelikwideërd was. 31 jaar heb ik er
gewerkt.
Dat was een zware slag voor u?
Ja, we hebben dat zien aankomen.
Met veel geluk heb ik ander werk
gevonden. Ik ben tot nu toe nog
geen enkele dag werkloos ge
weest. Nadien heb ik gewerkt bij
drukkerij De Decker, tenslotte en
tot nu toe bij de firma Stabyl te
Nicu werkerken.
De grootste moeilijkheid is altijd een motief te vinden (SJ)
Dolf in zijn aktieve periode -1959
Van waar zijt gij afkomstig?
Ik ben feitelijk geboren te Aalst op
de Dendermondsesteenweg in
1922.
Waren uw ouders populair in
Aalst?
Mijn ouders, dat zou ik niet zo
durven zeggen, maar in elk geval
mijn vader, was zeer gekend. Hij
was bediende op een fabriek waar
ik ook later werkte, nl. de Filatu
res du Canal. Hij deed er de dienst
van het personeel. Na zijn uren
verkocht hij sigaren, in die tijd
was dat nog in zwang, nu niet
meer.
Sommige momenten gaf hij zelf
een maandblad uit Dat was de
vroegere voorloper van -Meh pik
kels en ajontjes Dat noemde De
Olsjterschen Tiger-Dat was na
tuurlijk niet gemakkelijk. Het was
een one man show. Men is er toen
mee gestopt, en een tijdje later is
men begonnen met - Den Oilsjste-
ncer-Dit is dan ook een roemloze
dood gestorven.
Hoeveel sigaren heb je van uw
vader weggenomen?
Ik rookte dan nog niet, dat interes
seerde mij zelfs niet. Schijnbaar
was ik een kleine brave jongen.
Waar liep je school?
In het Koninklijk Ateneum van
Aalst. In de voorbereidende afde
ling bleef Albert Vandervoort mij
altijd bij, lange jaren de plaatse
lijke reporter van Het Laatste
Nieuws. Ook Fritz Courteaux van
de VTB heb ik gekend. In het
middelbare de leraar Grieks, dhr.
Cluytens en vooral Herman Uyt-
tersprot. later Dr. Herman Uytter-
sprot Dat is de man waarvan ik
het meest heb meegedragen.
Wanneer zijt U gehuwd en met
wie?
Daar zit ze. getrouwd op 10 sep
tember 1946 met Paula Coo
remans De vrijage liep op rozen,
zelts nu nog. De oorlog was na
tuurlijk een formidabele handi-
kap.
Hoe verlioep je legerdienst?
Ik zat overal een beetje, eerst in
Berchem-Antwerpen. een tiental
dagen, nadien naar Mariaburg
overgeplaatst. Zogezegd gekar-
zerneerd in Hoboken, maar ik ben
er nooit geweest, ik werd direkt
overgeplaatst naar het hoofdkwar
tier. de 22ste brigade, die later ge
lik wideerd werd. Later moest ik
naar Brussel waar ik uiteindelijk
bij de kommando van de provincie
Brabant belandde. Ik was er ge
woon soldaat, mijn job was inte
ressant en ik had veel verlof.
Oorlog als soldaat meegemaakt?
Niet als soldaat maar als weer-
stander. een woord dat nu mis
schien een eigenaardige klank
Hoe zijt gij beland bij de Draec
kenieren?
Ze hebben mij dat zelf komen vra
gen. Ik had dat eerste boekje ge
zien en ik vond dat zeer goed.
Toevallig was ik in kontakt geko
men met mijn vriend Hippoliet
Sedeyn. Hij heeft mij gevraagd
om aan het boekje mee te werken.
Ik geloof van het tweede of derde
boekje dat ik een paar stukjes heb
geschreven. Zo zijn zij komen
vragen om erbij te komen, en dat
heb ik mij nog niet beklaagd. Ik
ben er nu 6 jaar bij.
Op een dag kreeg je een tele
foontje om mee te werken aan
ons weekblad.
Ja en als ik mij niet vergis was dat
op aanstoken van Marcel De Bis
schop. Mijn eerste gedachte was
weeral een beetje werk bijmaar ik
heb mij dat nog niet beklaagd.
Toen Dolf nog een Dolfken u
Je hebt altijd iets te maken ge
had met drukkerijen en de pers.
Deze sektor heeft u altijd «geïm-
primeerd-
Geïmprimeerd is het juiste woord.
Ik heb er altijd een voorliefde voor
gehad. Alles wat te maken heeft
met schrijverij.
Vooraleer je lid werd van de - De
Voorpost- redaktie heb je nog
geschreven voor dagbladen of
tijdschriften?
Ik ben nog een tijdje korrespon-
dent geweest van Het Laatste
Nieuws voor Erembodegem, de
Falluintjes en Hofstade. Ik had
zeer veel te doen. (algemeen ge
lach). Ik moest er verslag uitbren
gen van dc gemeenteraden, het
wereldschokkend nieuws
Wat vond je van die gemeente
raden?
Show. Ik herinner me nog zeer
goedde eerste keer dal i k naar een
gemeenteraad ging in Baardcgcm.
Ik had daar iemand opgediept die
schepen was. en hij ging met mij
mee. Het was dc eerste keer dat er
een reporter gekomen was op een
gemeenteraad. De ene hoorde ik
tegen de andere zeggen «Pas op,
ze zitten hier van de gazet!-. Ze
waren er allemaal van onder de
indruk.
Nooit moeten uw mening zeggen
zoals dat vroeger soms gebeurde
tijdens de raadszittingen.
Ik herinner me nog bij een der eer
ste keren dat ik een zitting te
Erembodegem meemaakte, dat
was in de tijd van burgemeester De
Cock, ik zat daar alleen als pu
bliek. ze zaten te diskussieren en
opeens zei de burgemeester. «En
wat is uw gedacht?- Ik ant
woordde daar natuurlijk niet op
Dat is het enige wat mij bijgeble
ven is.
Verder heb je niet meegewerkt
aan publikaties?
Wel te Erembodegem gedurende 2
a 3 jaar heb ik met een paar vrien
den een lokaal blaadje uitgegeven.
«Het Fonteintje- Het is een
vroege dood gestorven bij gebrek
aan financiën.
Buiten het lokale nieuws was er
ook zoiets als Meh pikkels of
ajontjes, maar dat had geen spe
ciale naam. Dc verslagen van de
gemeenteraad werden opgebouwd
inde vorm van een toneelstuk, met
beschrijving van het dekor en de
personnages
Terug naar uw vader. Die had
«Den Olsjtersche Tiger- leven
ingeblazen. Was dat voor «De
Gazet van Aalst-?
Neen dat bestond alDat had wel
een andere naam «"t Vooil Hcm-
meken Dat was helemaal apart.
Het was gesponserd door de
brouwerij. Hel was in hoofdzaak
afgestemd op mopjes en plaatse
lijk nieuws samengevat op een
humoristische manier.-
Had dit maandblad veel sukses?
Ja, dat had veel sukses Dolf Boel met zijn gczi
Dolf als Voorpost-jurylid bij de verkiezing van Miss Voil Jeannel. De
pikkels vooraan en de ajontjes achter de bierglazen (SJ)
Is Aalsters schrijven gemakke
lijk voor u?
Voor mij is dat zeer gemakkelijk.
In de tijd, ik was toen 8 jaar. ver
beterde ik al de drukproeven van
«Den Olsjterschen Tiger».
Ik heb al van lezers gehoord dat
ze sommige woorden niet Aals
terse vinden, wat is uw reaktie
daarop?
Het is het oude Aalsters, en er zijn
veel mensen die dat niet meer ken
nen. Het is ook het Aalsters dat het
meest gesproken werd door de
minder gegoede klasse. Het echte
Aalsters. Er zijn er veel die veel
Franse woorden hebben opgeno
men. De pendelarbeid zit daar
voor een groot stuk tussen.
Als dit interview verschijnt zijt
gij aan uw 100 ste bijdrage toe.
Wat voor moeilijkheden heb je
v Paula, dochter Mav e
al gehad om al deze kursiefjes
interessant te maken.
De grootste moeilijkheid is altijd
een motief te vinden. En dat vind
ik per toeval, door iets dat ik hoor
vertellen, dat ik zie. Wat zeer
dankbaar is is bijvoorbeeld telkcn-
jare het eurovisie songfestival.
Valt er mij niets in, dan moet ik
maar weer eens aan mijne dank
bare duim zuigen.
Jij hebt een zeer dankbaar le
zerspubliek.
Dat weet ik niet, ik hoor soms hier
en daar een paar reakties. Ik kreeg
al een brief van een oud leraar van
mij, Jozef Van Overstraeten, Hij
vond dat interessant, en ik vond
het interessant dat hij dat interes
sant vond.
Wat is uw houding t.o.v. van het
dialekt en het ABN.
Ik ben een voorstander van de al
gemene verspreiding van het
A.B.N. Maar het dialekt moet
blijven, want als we dat laten val
len gaat ons dat verarmen. Het
gaat samen met onze eigen
geaardheid, en nu we zien dat
overal de folklore weer wordt op
gerakeld en in ere wordt gehou
den. waarom zouden we dat ook
niet in ere houden.
Welke hobby's heb je zoal?
Buiten schrijven heb ik veel
hobby's, zoals fotografie (liefst
natuur), knutselen (op alle ge
bied). de laatste tijd kleur ik wol
plantaardig, dat is niet gemakke
lijk.
Jij woont reeds lang te Erembo
degem? Wat is uw indruk?
Sinds 1949 Ik heb dat hier altijd
interessant gevonden, vooral in
die tijd was het hier landelijk,
volks, de mensen leefden nog met
elkaar mee, zoals op elke lande
lijke gemeente was het vereni
gingsleven afgesteld op de fanfa
res. Ik kon niet bij allebei zijn. ik
was bij die van de «kwade zijde».
Dat was van St.-Cecilia, gelijk
overal, ik was zelfs op een mo
ment in het bestuur.
Welk instrument bespeelde je?
Ik was geen spelend lid. maar na
de konserten was mijn lievelings
instrument de «Groskes» of de
-Bonbardon-, het zware geschut.
Daarnaast was er hier ook nog een
toneelbond, die zoals vele bonden
doodgebloed is. Ze was gekoppeld
aan de fanfare. Trouwens elke fan
fare had hier een toneelgroep.
Onze groep heette «Dc Blauwe
Ster-.
Eerst was ik bestuurslid, daarna
voorzitter en regisseur.
Wat heb je geregisseerd?
De eerste keer dat ze iets anders
gespeeld hebben dan die doodge
wone smartlappen, dat was «Tien
kleine negers» van Agatha Chris
tie. Ik moest op mijn achterste po
ten staan want dat wilden ze hier
niet, het moesten smartlappen
zijn.
Ik heb zelf eens een revue ge
schreven, het is formidabel mee
gevallen.
Daar u ook de dekorbouw ver
zorgde, maakte ik een associatie
met uw kinderen Leon en May,
zij zijn ook de kunstrichting in
geslagen.
Leon schildert maar May zit eer
der in de kunstambachten. Ze
weeft, spint, breit enz.
Op zeker ogenblik bracht ik een
emaillccrovcn mee, ze hebben hun
daar alle twee een tijdje mee gea
museerd. May liet zich als eerste
inschrijven aan dc Akademic.
Leon vond dat grappig, hij liet
zich inschrijven en op den duur
schreef ik ook in. Een paar jaar
volgden
Meersch. May en ik hadden
geen tijd meer voor, maar Leon is]ie
verder gegaan naar de klas kera-Ter
miek bij Geo Vindevogel. Hijslr
heeft dan de Valerius de Saede-''l''
leerprijs gekregen. Als schilder i<jzic
hij autodidakt. ni€
val
Gij zijt fier op uw kinderen? Mé
Ja. waarom niet. We stemmen nieqlee
altijd overeen in gedachte. vÓi
Daarom niet altijd. Er zijn zakenC.
die mij nog altijd aanstaan. dan Mé
zegt hij dat het niet meer goed is.jkn
Zou je ermee akkoord gaan^
moesten uw kinderen als beroep Wc_
kunstenaar zijn?
Moesten ze daarmee voldoende;
hebben ja. maar een kunstenaar;,
heeft het in het algemeen hard
Vele jongeren zoeken nu de rich- ju\
ting van het kunstonderwijs, ho
Ouders verzetten zich daar vaak ni(
tegen. br;
Ik zou mij daar niet tegen verzet-l(er
ten, maar ik vind dat het niet vol-jge
staat als hoofdberoep. Als hobbyjSp
of als nevenverdienste vind ik dat vai
zeer prijzenswaardig. Ze dienenjde
zich bij te werken, ze zijn steedsjzij
aan het evolueren. wé
Gij zijt een kunstliefhebber.
Welke discipline interesseert ie
J.W€
vooral
wt
Schilderijen en beeldhouwwer-jzo
ken. En dan vooral naar het surrea- j
listische. De huidige trend interes-Lf
secrt me behalve het hyperrea-j
lisme. Je kunt evengoed een fotoj.
nemen.
ve
Waarom houd je van surrea
lisme en niet bijv. het expressio- SI
nisme.? q{
Omdat je in het surrealisme met
jezelf moet meewerken. Er zit een
diepere grond in en het boeit me te
ontdekken wat de kunstenaar er
mee bedoelde. Het laat nog altijd
een beetje speelruimte voor eigen dg
interpretatie. Ik denk bijvoorbeeld m
aan een der personen waar ik het
meest van houd dat is Margrittc. Je
kan er ook zekere Freudiaanse
strekkingen in weer vinden en dat
geeft wel een verrijking. Niet ai-
lecn hel schilderij op zichzelf is
mooi maar het heeft een inhoud,
dat soms iets totaal anders kan zijn
dat wat afgebeeld is.
Zoals je daarstraks zei heb je
ook interesse voor toneel. Volg
je dat nog?
Neen, de tijd ontbreekt me. In dc
tijd gingen we wel een paar keer
naar Area te Gent. Een van de
stukken die ik niet zal vergeten is
«Papavers in de poppenkast».
Het dagboek van een gek-,
«Klacht tegen onbekende».
Jij kent Louis Paul Boon goed.
Welke herinneringen heb je aan
deze man?
Ik heb Louis gekend als buurjon
gen, hij woonde ook op de Den
dermondsesteenweg. In zijn be
ginperiode beschikte hij niet over
een schrijfmachine en toen heb ik
nog boeken voor hem overgetypt.
Ik heb eens 800 blz. overgetypt en
heb daar 9 maand aan gewerkt. Bij
andere mensen moest hij dat niet
vragen, hij kon het niet betalen, ik
typte het over voor I frank het
blad.
Dolf. de Voorpostredaktie en de
talrijke lezers danken u voor uw
humor, in een tijd waarin lachen
soms een lukse is, voor uw origi
nele bijdragen.
Roel Van de Plas
Zo zag L P Boon Dolf in 1947
