KINDERMUSICAL «HELP, IK WIN EEN
MILJOEN» OF «LEVE DE
LEKKERBUIKJEVOLLEVRETEDAG»
Film bij ons
32 - 27-1-1978 - De Voorpost
Jeugdclub Kreja en aanleunende groepen Team en Risa deden
beslist geen verkeerde zaak toen ze verleden week donderdag
de kindermusical «Help, ik win een miljoen» in Aalst hadden.
Tweemaal zelfs, een eerste keer 's ochtends voor naar verluidt
1200 uitgelaten toeschouwertjes en een tweede keer 's avonds.
Heel wat minder kijkers dan, alhoewel niet minder entoesiast.
We citeren uit het het programmaboekje:«een musical voor
kinderen van 6 tot 12 jaar» waarop wij willen korrigeren. We
schrijven «van 7 tot 77 jaar» want zei ene genaamde Sirius ooit
niet dat «men zich kan afvragen of de kinderspelen het leven
nabootsen, dan wel of het leven slechts een uitbreiding van de
kinderspelen is»?
HET VERHAAL
Piet Penseel (Wim De Craene)
is een jonge straatschilder. Zijn
tentje heeft ie opgetrokken op
het dak van een flatgebouw.
Zijn wereld is de achterbuurt
waar hij zich goed voelt in de
rommel, gelukkig naast zijn ge
zellin Leedie (Mia Grijp),
straathond Smoel, de schich
tige muis Spits en de zeven-
staarige zwarte kat Roet. Drie
muzikale dieren, kortom het
dierenstraatorkest dat over
igens de hele musical door zal
zorgen voor een passende zij
het soms minder goed geba
lanceerde begeleiding. De
namen van het drietal: een der
grote meneren uit onze
Vlaamse popwereld, Lieven-
met-de-floeren-stem en de
handige gitaarknepen, Tars
Lootens en Jean-Luc Van
Lommei.
Samen gaan ze de gekste din
gen beleven. Vooral op vuil-
bakkedag... Dat betekent: lek-
kerkittekattedag, lekkerbuikje-
vollevretedaq. heerlijke dikke-
vollevuilebakkedag.In de vuil
nisbakken vinden ze een hele
boel leuke dingen. Hans Brie
venbus is ook een vriend,
vooral als hij brieven of pakjes
brengt. Op zo'n vuilbakkendag
vindt Piet een lotje van de lote
rij... Smoel vraagt «Is dat
smakelijk?» Roet twijfelt of een
1 met zoveel nullen veel waard
is. Piet blijft vastberaden: «stel
je voor als koning, iedereen je
onderdaan, enkel maar een
vingerknip en alles wordt voor
jou gedaan! Nooit meer koken,
dankzij jouw miljoen. Alles la
ten lopen en zélf niks moeten
doen.»
Piet wint en met een dikke si
gaar, een opgetrokken neus en
een nieuwe jas vol bankbriefjes
neemt hij afscheid.
WAAR ZIJN JE VRIENDEN?
Na de pauze vinden we Piet in
het Geldpaleis met zijn miljoen
op zak. In Parijs staat dat
speelhuis van Trut en haar Me-
neerkens. Alles is er afgestemd
op dat ene toverwoordje
«geld». Champanje kost geld.
Schietautomaten kosten geld.
Gokspelen kosten geld... Alles
is er ersatz. Niet alleen de be-
Leetlir, vriend van de dieren uil de straal JM
Genoegens zijn met geld te scheppen in het Geldpaleis (JM)
De doktoors luien zich vangen door Leedie (JM)
Op hevel en mei geld is in hel Geldpaleis alles verkriiebaar (JM)
taalde genegenheid en anaere
namaakgevoelens, uit spuit
bussen komt een zeeluchtje,
een ondergaande zon en
meeuwen. Een beetje ont
goocheld, vooral als Smoel hen
weergevonden heeft (de
straathond wordt onverbidde
lijk weggestuurd. «Niet komt tot
iet» zeggen de Aalstenaars),
valt hij met spuitbussenspray in
slaap Letterlijk leeggeschud
wordt hij door Trut en haar me
dewerkers. Meedogenloos
wi rdt hij de volgende ochtend
op straat gezet. Het kwasi-
onschuldig handje van een cy
nisch honende Trut wuift hem
na: «Dat begrijp je toch Pietje,
zonder geld...»
Piet wordt koel onthaald door
de dieren van het achter
straatje. Smoel vergeet niet dat
hij op zijn smoel gekregen
heeft. Hoewel het tijdens Piet's
afwezigheid stil was in een
doods achterstraatje, vergeeft
men hem zijn arrogantie van
toen niet. Eén van de dieren
vraagt: «Waar zijn je vrien
den?» Piet moet bekennen dat
je in geldpaleizen geen echte
vrienden vindt. In ieders hart
zit echter het verlangen naar de
vroegere blije vreugde. Leedie
vraagt te zingen en te dansen.
Alsof het om de verloren zoon
gaat. Ons verhaal krijgt een
happy end!
KINDEREN
Tijdens de pauze vroeg iemand
zich af of de tematiek wel ver
staanbaar is voor kinderen.
Deze vraag is ter zake. Achter
het kwasi anekdotische van de
tafereeltjes en de pittige mu
ziekjes zit duidelijk een bedoe
ling. Deze diepgang, waarin
een oppositie «geld, geluk en
vrienden, echt plezier en
ersatz-vermaak»staat
bewust centraal. Is die ver
staanbaar voor kinderen?
Om het echt begrijpen en na
vooraf gaandelijke toelichting
(in de klas bievoorbeeld) zien
we de tienjarigen wel volgen, zij
het dan na een poosje onbegrip
vóór een vrij verwarrende de-
korindeling dat anderzijds ge-
lukkiglijk ruimte laat voor de
verbeelding.
Jongeren (peuters dan)zullen
er niet minder plezier aan bele
ven. Op een andere manier dan
wel, maar laat ons hierbij niet
vergeten dat het scenario werd
bedacht samen met zo'n 200-
tal kinderen, «een groepspro
ces» zegt tekstdichter Jan De
Vuyst.
TEAMWORK
Teamwork was het allemaal en
inderdaad, zo kwam het ook
over. De dekoratie en de kos
tuumuitvoering, de liedjes en
teksten, de uitvoering, dat was
toch als van dezelfde hand.
Degenen die meenden een
extra-vertoning van Wim De
Craene te zien, nee, die had
den het mis voor. Als Piet be
wees die van akteren ook wel
kaas gegeten te hebben, en je
zag zo dat dat geëngageerde
Hans Brievenbus: ik haast me. maar ik heb lak aan lijd (JM)
(heel zwak aanwezig nu in zijn
liedteksten) hem toch wel ligt
Lieven als Smoel, en Jan De
Vuyst en Tars Lootens als over
ige dieren, ook zij deden het
totaalstuk, en niet enkel hun rol
letje. tot zijn recht komen. Niet
storend, maar vrij vlot en prettig
was de wisseling («muziek spe
len», «toneel spelen»). Als dok
ters, Chinezen, postbode-
meneerkens zagen we Jean
Luc Van Lommei en André
Vermaerke. Met een minimum
aan bijkomende technische
benodigdheden typeerden ze
de steeds andere karakters.
André Vermaerke voerde
eveneens de regie. Hij is een
medewerker van Eva Bal en, bij
de voorbereiding zowel als het
uiteindelijke kijkstuk, heeft
André zijn kunde en overgave
zeker weten te gebruiken.
We willen speciaal Mia Grijp
vermelden die als Leedie én als
Trut gewoon voortreffelijk was.
Ze is verbonden aan de Ant
werpse kleinkunstakademie en
is ook losse medewerker van
K.J.T. en Arena Meer dan Piet
eigenlijk stond ze centraal,
door haar soepel en als spon
taan gebarenspel, haar heen
en weer over de scene evolue
ren, was ze overal en bestendig
aanwezig. Ze beeldde levens
echt en doorleefd de haar toe
vertrouwde rollen uit.
PLAAT
van de kindermusical
ligt nu een «12-inch» (3Ucm-
plaat die op 45 toeren wordt af
gespeeld) bij de platenhande-
laar.
Het ding heet gewoon «Help. ik
win een miljoen» en verzamelt
vier van de liedjes uit de musi
cal. Niet volledig gebracht
zoals in het optreden zelf want
zo komt als eerste nummer het
lekker swingende «Als ik een
miljoen had» waarin Lieven (op
het podium zingt Wim De
Craene) konverseert met Mia
Grijs. Mia is als zangeres een
zekere revelatie. Op de plan
ken is er een zeker tekort aan
stemkracht maar op de plaat
klinkt ze erg goed.
Tekstschrijver is Jan De Vuyst,
de kerel die medeonderte
kende op Lieven's overigens
prachtige debuutelpee «Jus
d'Orange» en die toen nogal
wat kritiek mocht inkasseren.
Hier bewijst Lieven gelijk te
hebben als hij verder blijft sa-
menerken met Jan. Deze laat
ste kan zelf nog een aardig
tnondje zingen, bewijst ie op
het volgende nummer «Hans
brievenbus».
Mia Grijp soleert op de achter
kant met het mooie lied «Is er
werkelijk niemand meer...»
waarna Wim De Craene. te
vens produkteur, aan de beurt
is met een eigen kompositie op
tekst van De Vuyst: «Flatlied».
De plaat kost 169 fr.
(Kennummer Fonior-Omega
3011)
RWD-PD
Aan het Aalsterse bioskoopfilmfirmament schittert
deze week terug maar één nieuw sterretje: A star is
born», een film van Frank Pierson met in de hoofdrol
len Barbara Streistand, Kris Kristofferson, Gary Bu-
sey, Oliver Clark, Venetta Fiel, Clydie King, Marta
Heflin en M.G.Kelly.
A star is born is kwa filmische kwaliteiten eigenlijk te
verwaarlozen. Dit wil echter niet zeggen dat hij
ongeschikt is voor het grote publiek, integendeel, hij
brengt een ongekomplikeerd ontspanningsspekta
kel.
Tijdens deze films A Star is Born» zullen allicht niet
zoveer tranen vloeien als dat voorvroegere generaties
het geval was met de lotgevallen van Fredric March-
Janet eerste en Judy-Garland-James Mason in de
jaren vijftig. Het wereldje van de rock-muziek leent
zich daar niet toe. Daar is men gewoon aan rise-and-
fall-situaties.
Barbara Streistand, de schat, heeft er een feminis
tische hulde in gebracht aan haarzelf. Het is haar
film. Zij is de star, zij is de produkteur, zij maakte de
liedjesteksten en zij komponeerde een deel van de
refreintjes. Daarbij komt ook nog dat een groot deel
van haar kleding uit de eigen garderob^ komt. On
danks dat alles mist Streistand de onschuld, de
kwetsbaarheid en de naïeviteit van haar voorgangers
uit de jaren dertig en vijftig. Waar zij vandaan komt
en hoe het verder met haar gaat wordt niet eens
gesuggereerd. Het filmsentiment, halfnaakte bed- en
badscenes met de leading lady, is goedkoop en
gratis. Voor de Streisandbewonderaars zal dat zeker
niet de beste film zijn. Echte Streisand-nummers
komen er niet in voor, uitzondering dan gemaakt voor
«Queen Bee» en «The woman in the moon». Wat
overblijft zijn imitaties van Mick Jagger.
Deze film wordt vanaf vandaag vertoond in cinema
Palace. dit in de grote beneden zaal.
Ondertussen loopt in de zelfde bioscoop, maar dan
in de studio, de rauwe «Gewelddadige Savanne», een
film verboden onder de 18 jaar en niet geschikt voor
al te gevoelige kijkers.
In de zaal Feestpaleis blijven de films behouden. De
Nederlandse film «Soldaat van Oranje blijft lopen in
zaal 1Uren van de voorstellingen 14 uur - 17.15 uur
en 20.45 uur.
In de kleinere zaal twee loopt voor de laatste week
«The spy who loved me», de denderende James
Bondfilm. De uren van de voorstellingen zijn nier ii
uur -16.15 uur -18.45 uur en 21.15 uur.
Dit zijn de uren voor de zondag-bioscoop-bezoekers.
