STAD EN FOORKRAMERS
TIKKEN OP WELLUKKEN
GOUD VOOR STAAF
GILBERT I
IS LEEDSE
PRINS 1978
BASISKADER MOET
WACHTEN OP FIAT EN
NIEUW KADER NOG NIET
VOOR MORGEN
Editie
Aalst
Niemand zal dit
jaar kunnen zeggen
dat hij onze speciale
karnavaleditie
niet te pakken kreeg
De Voorpost
VRIJDAG 3 FEBRUAR11978
31e JAARGANG NR. 5 - 20 F.
EEN UITGAVE VAN
Verantwoordelijke uitgever:
A DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel.: 052-21.40 60
PCR 000.0115692.68
1 i*»r:
Redaktie
Pontstraat 64 - 9300 Aalst
I Tel. 053-70.41 19
260 F
475 F
900 F
PORCELETN-
EN GESCHENKENZAAK
'^Uan £imbergei\-,
HOOGSTRAAT 28 9300 AALST - TEL. 21.23.22
..KATTE STRAAT 78 9300 AAST - TEL. 21.56.00
We doen het nu voor de derde keer en het is een gewoonte
geworden waar wij ons zeer graag aan houden: het uit
brengen van 'n speciale karnavaleditie, in magazine-
vorm met meer dan honderd foto's en een uitgebreid
verslag van de kavalkade.
Als U maandagnamiddag (6-2) naar de stoet der Aalsterse
kamavalgroepen komt kijken, kan U er ons Voorposters
ook zien tussenlopen met stapels boekjes die wij dan
gratis te grabbelen gooien.
En mocht U er niet bij zijn, dan is er nog de even gratische
«huis-aan-huis» bedeling die enkele dagen later zal ge
beuren. Dat zal dan onze manier zijn om als karnavalisten
samen met U de stellig suksesvolle vijftigste kamaval-
stoet te herdenken...
ONVERWACHT DANSVERBOD
De verkeersopstroppingen en parkeerproblemen hadden het
al ingeluid dat de kolonie foorkramers naar jaarlijkse ge
woonte zijn intrek had genomen op de Aalsterse stadsplei
nen. Gouden weken van de smoutebol zou je de pré- en post-
karnavaldagen kunnen noemen. Stad en foornijveraars nao-
den ter gelegenheid van de officiële inzet ervan alvast een
drink voor mekaar over. We schrijven vrijdag 27 januari.
In de trouwzaal had schepen een verontschuldigde burge
van Middenstand en Feeste- meester verving, als eerste de
lijkheden Gilbert Bourlon die gelegenheid om het glas te hef-
De enige noq levende stichter van de cavalcade, en momenteel voorzitter van de Aalsterse
Gilles: Twee wapenfeiten, uit de persoonlijke heraldiek van Gustaaf De Stobbeleir, waarvoor
de Gilles hem verleden zaterdag (28-1) in de pluimen zetten tijdens een feestzitting in hun
lokaal. Ook het stadsbestuur bleef niet afzijdig, en bracht hulde aan deze pionier met de
feestneus, vlak vóór de 50e uitgave van de karnavalstoet, waarvan Gustaaf toen ook niet zal
gedacht hebben dat zij het Koningspaar ooit nog eens naar Aalst zou halen. In de trouwzaal
bleef géén (staan-)plaats onbezet. Men was er karnaval aan het voorverwarmen. 78 jaar is
Gustaaf nu al, en nog immer stapt hij achter de vlag.
«Een geciviliseerde Pie Klak noemde de burgemeester hem, een betiteling die nogal op de
vlakte bleef.
Zichtbaar ontroerd was Gustaaf toen hij zichzelf als reus uit de stadhuispoort zag opdoemen:
«grotere» eer konden de Gilles hun voorzitter moeilijk aandoen.
uusxaar ue stoDDeieir is anders iemand die al een bewogen leven achter de rug heeft. Ernst en
luim konden 't samen goed vinden bij hem: een gewiekst politicus die naar verschillende
horizonten voer, al eens last gehad van windstilte, en tenslotte de kleur van de ondergaande
zon koos. En anderzijds een geducht karnavalist en feestnummer. «Staaf Stobbeleir» is
opgegaan in zijn stad, of was het andersom. Hij is In elk geval een ferm stuk Aalst.
buurteverenigingen die mee
opstapten, tot wat het nu is.
Voor Aalst en de handeldrij
vende bevolking heeft karnaval
geen windeieren gelegd.
Dnder de aanwezigen merk-
:en we. naast het bestuur en de
familie (die intussen plaats had
genomen) ook oud-
jurgemeester De Bisschop -
loe kon het anders - en Op-
perdraeck De Staebele.
Lees door blz.4
Om 15u30. zette de stoet geel-
gemantelde Gilles zich in be
weging, richting Capucienen-
laan, om Gustaaf thuis te gaan
afhalen Vertrekpunt was de
Grote Markt. Het waaide ijzig
rond de glinsterende foor, en de
muzikanten Diiezen vrolijke to
nen door de kou
Achter venster nr. 79 had Gus
taaf de stoet al zien aankomen
Bert Van Hoorick begroette
hem. waarna men weer de rich
ting Grote Markt koos, naar lo
kaal Bistro.
Binnenin werd het eerst wat
armkloppen, vanwege de kou,
en wachten op familie die blijk
baar de auto's niet kwijtraakte.
Gustaaf toonde zich schijnbaar
ongemoeid om al die drukte
rondom hem
Hij vertelde over de medestich
ters Alfred Kelders en Felix De
Loose en over de vereniging.
Eigenlijk was het allemaal be
gonnen in 1922. Toen was het
noq een bloemenstoet, waar
aan 't drietal meedeed. En jaar
na jaar is het gegroeid. Van ge-
Vorige zaterdag was het dan de beurt aan Lede om een nieuwe prins
karnaval te verkiezen. Er werd algemeen de opmerking gemaakt dat
het geheel maar een matige bedoening was. De sfeer van de andere
jaren was er zeker niet noch vóór als na het optreden van de
kandidaten. Ook de optredens zelf waren niet van het peil van de
voorgaande jaren. Maar vooral het programma errond zou eens in
een ander kleedje gestoken mogen worden. Wc beweren niet dat de
harmonie Sint-Martinus uit Oordegem zich niet heeft ingespannen,
maar net als de Leedse harmonie het vorig jaar moeilijk had om de
echte karnavalsfeer erin te krijgen, is deze harmonie er evenmin in
geslaagd
Bij hel vernemen van tie uilslag worth prins Gilbert I gelukgewenst
tloor eerste eredame Marline EL
Opening vun de verkiezing
Rond negen uur dertig werd de
verkiezing voor officieel open
verklaard door de vele personali
teiten. waaronder de afwezige
burgemeester Gravez, schepen
van feestelijkheden Minnebo,
voorzitter van het feestkomitee
De Cremer, voorzitter van de
Orde Mare Corthals. keizer
Padova, prins Jempi. Miss Bette
Els. en anderen. Daarna zorgde
prins Jempi samen met zijn
vriend Freddv voor een geslaagd
nummertje.
Lees door blz.8
Hoe dikwijls de paardemolen zal draaien weet niemand, hoeveel kinderen zullen meedra
en hoeveel de paardemolenman daarbij zal verdienen durft niemand vragen (JM)
n weet ook niemand
fen. «Als stadsbestuur zijn wij
er ons terdege van bewust dat
de speciale sfeer, die gescha
pen wordt wanneer de kleur
rijke verlichte foorinstallaties
beginnen draaien, een onmis
baar element is voor het op
wekken van een kermisstem-
ming.» vertelde hij aan de aan
wezige foornijveraars. Spreker
gaf toe dat er tijdens de vooraf-
gaandelijke onderhandelingen
geen algemeen voldoening
schenkende oplossing uit de
bus is gekomen maar hij
voegde daaraan toe dat de
dossiers niet opgeborgen zijn.
De heer Callemin, algemeen
sekretaris van de Vereniging
der Belgische Foornijveraars,
bedankte daarvoor. In zijn toe
spraak in stamkafé Bristol
lichtte hij de huidige problemen
toe. Aals is nog altijd één der
steden die het houdt bij het sys
teem van opbod bij de toeken
ning der staanplaatsen aan de
foornijveraars. Niet zo'n geluk
kige manier van doen, vond
spreker, want de openbare
aanbesteding is al lang geen
middel om plaatsen toe te ken
nen maar bleek al vaak een
manier van wraakneming te
zijn. Komt daarbij dat jan en al
leman toegang heeft tot die
toekenningszitting zodat be
paalde buitenlanders hier door
hun deelname de prijzen de
hoogte doen ingaan. «Wij zijn
middenstanders,» zei spreker,
«maar door dergelijk systeem
wordt het ons onmogelijk ge
maakt een vast grond pro
gramma te maken.» Daarom
pleitte hij voor het invoeren van
3-jaarlijkse kontrakten aan
vastgestelde prijzen. Hij wees
erop dat als de drie autoskoo-
ters zo'n formule hebben kun
nen bedingen dat ook voor de
anderen zou moeten mogelijk
zijn.
Schepen Bourlon gaf toe dat de
huidige toestand niet ideaal is.
Probleem was evenwel het be
palen van die vaste prijs. Wat
zeker was is dat die prijs niet
lager mocht zijn dan vorig jaar
en dat een jaarlijkse indeksatie
zou moeten worden toegepast.
Voorzitter van de vereniging,
de heer Barrez was intussen
ook komen aanschuiven doch
zei niets.
Terwijl er op de Grote Markt
werd getoast keken enkele
dancinguitbaters een boog
scheut daar vandaan —om
precies te zijn op de Hop
markt eerder sip van achter
hun tapkranen. Daar waar am
per enkele dagen voordien de
disco-dreunen het plezier
maakten van de 'week-end'
dansers was de vloer schraal
bezet door enkele brave pinte
pakkers. De brandweer was
immers langsgekomen en vond
nu net vóór karnaval (de hoog
dagen van de rinkelende kas
sa!) dat de brandbeveiliging
niet door de beugel kon en had
formeel dansverbod opgelegd.
Dat zulks de stemming intoomt
is zeker, dat het de uitbaters
verleden zaterdag wel geld
heeft doen derven is vrij waar
schijnlijk en dat zo'n verbod vrij
ongelegen komt is ook al niet
om over te twijfelen.
De voorstaander zal zeggen
dat zelfs al had men de betrok
kenen wat vroeger kunnen
verwittigen, brandreglemente-
ringen eer zijn om nageleefd te
worden. De realist zal weten
dat iedere leukerd dat met kar
naval zelf wel sierlijk aan zijn
laars zal lappen en dat de tijden
waarin men vrijuit loopjes mag
nemen met de voorzieningen
wel niet achter de rug zijn.
Laarzen zullen er dit week
einde van alle soort zijn, zelfs
politielaarzen. De vraag is na
tuurlijk of de eigenaars van het
laatstgenoemde schoeisel om
drieëntwintig uur paraat zullen
zijn om ook het nachtlawaai te
bestrijden U kent het antwoord
wel.
René De Witte
Er is reeds een en ander te doen geweest over het zogeheten nieuwe personeelskader voor het
ambtenaren- en werkliedenbestand van de stad Aalst.
Al is het overgrote gedeelte van de zowat 80.000 oude en nieuwe Aalstenaars (nog) niet
betrokken bij deze aangelegenheid, de meer dan 800 personeelsleden van de stedelijke
administratieve diensten, brandweer en politie zijn dit des te meer. Vooral de personeelsleden
van de deelgemeenten zien met begrijpelijke belangstelling uit naar een vlugge ministeriële
beslissing waardoor een einde zal worden gesteld aan hun situatie van feitelijke tweederangs
ambtenaren.
Dat het ongenoegen terzake zich tenslotte naar het betreffende schepenambt voor perso
neelszaken zou gaan dirigeren is uiteraard niet te verwonderen.
Vooral de oppositie liet niet na schepen haast doorlopend in trachtten wij bij schepen Toon
de (schaarse) haren te zitten. Blommaert zelf te achterhalen.
Hoe het nu «qestaan ende ge
legen» is met de personeels
aangelegenheden in het al
gemeen en het nieuwe perso
neelskader in het bijzonder, Lees door blz.6
om de verantwoordelijke
schepen terzake scherp aan de
tand te voelen. Daarnaast, of
daaropsluitend, laat men van
sindikale zijde (C.C.O.D.) niets
onverlet om de personeels-
