TONEELUITWISSELING MET NEDERLAND NIEUW KONSERTLEVEN TE AALST: «MIDDAGKONSERTEN» OP PROEF BIJ HOGER OP Film bij ons BAARDEGEMSE AUTEUR MET TELEVISIESPEL 32 - 17-2-1978 - De Voorpost Naar aanleiding van het gastoptreden van de «Camere van Rhetorics St. Jan Ten Steene» uit Nederland, bij de toneel- gilde «Hoger Op» van Aalst, gingen we toen - nu al een paar weken geleden - peilen naar het opzet van deze toneelpendel. Want Hoger Op is eveneens al gastopvoeringen gaan geven in St. Jansteen, Zeeuws Vlaanderen. Het was nu al de derde keer dat deze uitwisseling plaats greep. We praatten met de voorzitter van Hoger Op, Louis Pauwels, met Frans Philips, eveneens Hoger Op, en met Henk Van Den Branden van St.Jan Ten Steene. «Hoofdman» - daar spreekt men niet van voorzitter- hoofdman Polspoel was die avond toevallig niet meegekomen, en regisseur Piet Verwer deed in vervanging de lichtregie. Ook hij was dus niet beschikbaar, want een poos nadien zou het doek op gaan. We praatten achter de scher men nog 'n stuk van het stuk weg. Het gezelschap zat op gesmukt te wachten. Opge voerd werd «De Herbergier ster» van Goldoni, onder regie van Piet Venver. Het gedeelte dat we gingen zien, overtuigde ons van wat we gehoord had den: het was een uitstekend gezelschap. Maar we waren gekomen om over de uitwisse ling te spreken. Wijzelf hebben in feite twee eigen produkties per jaar, be gon voorzitter Pauwels. De Aderde voorstelling is een gast- voorstelling. Het lijkt ons een verrijking voor onze groep zelf. Het is een ervaringsuitwisse ling. Een kontakt dat bevruch tend werkt. Bovendien krijgt ons publiek zo ook de gelegen heid om, in eigen milieu, een andere groep aan het werk te zien. Beide verenigingen hebben veel met elkaar gemeen, wat zelfs in hun produkties tot uiting komt. De structuren vertonen een merkwaardige gelijkenis. Zo is het gebeurd dat men on geveer met dezelfde produk ties uitpakte tijdens éénzelfde seizoen; en dit zonder onder- iinge afspraak. Beide vereni gingen programmeerden Gol doni. Kwaliteiten mentaliteit lo ipen ongeveer parallel in de twee verenigingen. Zeeuws Vlaanderen is in feite Vlaande ren, zo zei menWe zijn erg aan elkaar verwant. Maar bij een uitwisseling - het was nu al twee jaar geleden dat Aalst aan de beurt was- hoort wél een verbroedering. Het stimuleert de samenwerking. Het is ook zo dat het publiek van Hoger Op niet zozeer naar de Nederlandse uitwerking van een toneelstuk komt zien. Men komt gewoon toneel kijken, zonder meer. Er gebeurt geen aanpassing, noch vanwege Hoger Op wanneer deze over de grens op de planken staan, noch vanwege de Nederlan ders die hier komen akteren. En beider publiek kan de op voeringen best voigen. Vol gend jaar gaat Hoger Op dan waarschijnlijk weer naar Neder land. Op te merken is het feit dat een dergelijke uitwisseling uniek is in het Aalsters toneelleven Het zaad ervan werd gestrooid tij dens een «Eenaktersfestival van Vlaanderen», waar Hoger Op als één der drie laureaten uit te voorschijn kwam. Te ■üenderhoutem - tijdens een soort kabaretvoorstellingen- waar ook Sint Jan ten Steene toeschouwer was, werden dan vaste kontakten gelegd met Al- bert Beemaert als tussenper soon, voorzitter Louis Pauwels en Frans Philips. Deze kontak ten, die zich vriendschappelijk ontwikkelden, resulteerden in dit jaarlijks over- en weer voor stellingen geven, wat intussen al drie keer met dezelfde groep gebeurde, in het officiële kader ook van het Belgisch- Nederlands Kultureel verdrag. Sint Jan ten Steene is een «overgenomen kamer» De benaming «kamer» geldt als een titel, want er komen geen nieuwe «kamers» meer bij. De kamer zit ingebouwd in het «Zeeuws Centrum voor Ama teurstheater», één verbond, waar er bij ons verschillende zijn, zoals het AKVT waarbij Hoger Op aangesloten is. Sint Jan ten Steene vierde al zijn 60-jarig jubileum, ter welke gelegenheid een weekeind lang een éénaktertomooi werd gehouden. Kostumes en de- kors werden ter beschikkin ge steld, en alle amateurs konden naar goeddunken improvise ren. «Middeleeuwse Markt» noemde dit initiatief, dat hier vrijwel nog ondenkbaar zou zijn. Hoger Op voerde ter gelegen heid van zijn 35-jarig bestaan een reeks scetches op. Intus sen heerst er tussen beide to neelverenigingen een uitste kende verstandhouding. We derzijds zijn de ontvangsten hartelijk. Er is plezier en entoe- siasme. Een eigenaardigheid is verder dat de verenigingen in Nederland gemeentesubsidies ontvangen op basis van het aantal «donateurs» (leden). Want het geld is er uiteraard ook nodig. Ook dat is een pro bleem dat beide verenigingen gemeen hebben. Wilfried Lissens Regisseur Piet Venver (SJ) In Gent (Universiteitsaula) zijn ze wekelijks een sukses. In Brugge gaan ze om de veertien dagen door, en in Laarn (kasteel) werden ze ook een vaste waarde. De VZW «Middagkonserten in Oost- en West-Vlaanderen» w il nu ook in Aalst haar kansen wagen. Voorzitter van Hoger Op Louis Pauwels (SJ) Direkteurvaride VZW, Herman Streulens. zocht kontakt met de direktie van de Stedelijke Aka- demie voor Muziek, Ballet en Toneel. Als geschikte pied-a-ter- re verwees men hem daar evenwel naar «Muza», de vereni ging van leerlingen, oud-leerlin gen en vrienden van de Akade- mie. Herman Streulens kwam dus terecht bij Muza's voorzitter Paul Eemans. op wie de taak werd gelegd de «Middagkonser ten» in Aalst te introduceren. Het middaguur werd evenwel opgeschoven naar de namiddag (telkens 's zondags). Men twijfel de hier aan de geschiktheid om de konserten vlak vóór de middag te houden —in Neder land bijvoorbeeld hebben de «aperitiefkonserten» meer suk sesomdat door de zondagsge woonten hier bij ons te vrezen is, dat dan een geringer publiek kan bereikt worden. «We dachten dat in princiepe het konsert beter tussen 4 en 5 uur in de namiddag kan doorgaan» zei ons voorzitter Eemans «omdat op dit uur de mensen die werkelijk geïnteres seerd zijn, zich dan gemakkelij ker kunnen vrijmaken», (elk konsert beperkt zich tot onge veer een uur). Voorzitter Eemans lichtte ons verder ook in omtrent het opzet van deze «Middagkonserten». waarmee vijf jaar geleden in Gent werd begonnen. De kon serten gaan door onder de vorm van kamermuziek. Men wil de programma's evenwel niet te zwaar maken. Toch zullen ook de verfijnde muziekliefhebbers zich hier aan hun verwachtingen voldaan weten. Men zal telkens ook andere artiesten kontakte- ren. Wanneer men ziet dat de toegangsprijs op nauwelijks 25 fr. werd gehouden, kan men alleszins vermoeden dat één of andere mecenas bij deze kultu- rele manifestaties betrokken moet zijn. Inderdaad, de Mid- dagkoncerten worden gesubsi dieerd door het Ministerie van Nederlandse Kuituur, en gepa troneerd door het Provinciebe stuur. Hierdoor wil men kwali- teitsmuziek naar een zo ruim mogelijk publiek brengen. Hoe dit zal aflopen wil men nog afwachten? «Het is een test», zo zei ons de heer Eemans. Programma Zondag 19 februari 1978 te 16 uur in de feestzaal van het Stadhuis: Trio Rubenstein, bestaande uit Jerrold Rubenstein, viool; Dalia Ouziel, piano en Edmond Baert, cello. Jerrold Rubenstein, momenteel konsertmeester aan het «Natio naal Orkest van België», stu deerde aan de befaamde «Juil- lard School» te New York, en beëindigde zijn studies aan het Koninklijk Muziekkonservato- rium te Brussel. Dalia Ouziel behaalde haar diploma's aan de Koninklijke Muziekkonservatoria van Ber gen en Brussel. Edmond Baert, leraar cello konservatorium te Brussel, en eerste solist aan het Nationaal Orkest, studeerde aan de Kapel van Koningin Elisabeth. De dolle dagen zijn voorbij. Ons hoofd is terug helder. Wij kunnen dus wat nader ingaan op de films die op het pro gramma blijven staan alsmede op de twee nieuwe produk ties die vanaf vandaag op onze bioscoopschermen te zien zijn. In zaal 1 van het Feestpaleis blijft King Kong onder water film «Orca» doorlopen. Hoe zit het verhaaltje in mekaar en wat kun je eraan beleven. De Noordkaper of «Orcinus Orca» die, zoals wij vorige week reeds schreven meer hersenen schijnt te bezitten dan een mens, moet op zekere dag toezien hoe een visser (Richard Harris) zijn wijfje afmaakt. Dit maakt hem zo kwaad dat hij niet zal rusten alvorens hij haar dood gewroken heeft. Overal waar de visser zich ophoudt zal de noordkaper moord en vernieling zaaien. Daar deze noordkaper, Orca, bij het begin van de film gewond wordt aan de vin kunnen wij hem gemakkelijk gedurende de ganse film herkennen. De walvis boort boten in de grond, bijt benen af, plukt mannen met een flippersprong uit de masten en laat alleen rode vlekken na op het water. Als kompensatie voor al dat bloed vergieten worden wij af en toe ook nog getrakteerd op enkele eksotische, boëtische beelden. Spanning zit er in de film, maar nooit is deze spanning eigenlijk overtuigend Bv. wordt de gehele bemanning van het schip walvisvaarders opgevreten. Wij kunnen echter steeds vanop voorhand ra den wie de volgende zal zijn. Optimale spanning dus nooit. Ook het goed slecht-effekt komt duidelijk naar voor. De walvis slokt alleen slechte mensen op. Op het einde van het spektakel zullen er dan ook niet veel overschieten, alleen de oceanografe (Charlotte Rampling) die het goed meent met de bloeddorstige vissen en wie dan ook geen kwaad zal geschieden. Klassiek tot en met. Inzaai 2 van ditzelfde Feestpaleis loopt vanaf vandaag een nieuwe politieavonturenfilm «Doorluchtige lijken» of in de oorspronkelijke versie «Cadaveri Eccelenti». Een film van Francesco Rosi en Lino Ventura met Tïno Carraro, Marcel Bozzuffi, Paolo Bonacelli e.a. In drie naburige steden werden op korte tijd drie rechters vermoord. De bevolking geraakt in paniek en de meest gekke veronderstellingen worden naar voor gebracht. De politie vindt geen enkel spoor. Via radio en televisie beloven de voorzitter van het hoger gerechtshof en het staatshoofd dat alles zal in het werk worden gesteld om de moordenaéf te vatten. Zoals gebruikelijk wordt de intelligentste speurder met het onderzoek gelast. De moordenaar liet echter geen enkel spoor na. Rogas, de intelligente, die meent dat de drie moorden met elkaar verband houden en dat er maar een moordenaar moet gezocht worden tracht ergens een be ginpunt te vinden. De maffia? Of de racket van de bouw- promotoren die reeds zoveel opzien baarden? Kan het wraak zijn van een veroordeelde? Rogan wedt op het laatste. Op deze wijze begint hij belang te stellen in een zekere Cress. De man werd veroordeeld, maar voor kort terug vrijgelaten. Hij is echter als het ware in het niets verdwenen. Men vindt geen foto's van hem. noch bij hem thuis, noch in zijn dossiers. Rogas meent op het goede spoor te zijn, totdat er een vierde moord gebeurt, een vierde rechter. Drie getuigen verklaren twee hippies gezien te hebben en dat brengt hem aan het twijfelen. Alle oorden waar jongeren zich verzamelen worden uitgekamd maar zonder resultaat. Rogas wordt overgeplaatst naar de stad. Hij hoopt de presi dent van het Hoger gerechtshof te kunnen verwittigen voor een dreigend gevaar. Deze president immers liet Cress destijds veroordelen. Men geeft Rogas echter de raad de «zaak Cress» op te geven. Verwonderd over dit voorval wil hij nochtans de president verwittigen. Hij wordt echter te ruggestuurd met het mom dat de president een belangrijke konferentie heeft. Bij het buitengaan bemerkt Rogas een hele rij wagens met hogere officieren die het huis verlaten. Onder deze wagens is ook een witte Mercedes met Zwit serse nummerplaat. Op het ogenblik dat de vierde rechter werd vermoord was er ook een witte Mercedes met een Zwitserse nummerplaat in het spel! Rogas denkt razendsnel na. Indien er soms een verband bestond tussen de geheime kongerenties, hogere officieren en de moorden? Indien Cress slechts een betaalde moor- Uitgevoerd worden: - Trio in Do KV 548 an W.A. Mozart - T rio opus 67 van Sjostakovitsj - Trio nr. 3 in Do klein opus 101 van Brahms. Voorverkoop kaarten (25fr) Bank Brussel-Lambert, Nieuw- straat. 27, Aalst (tel. 053/21.58.01) Organisatie: VZW Middagkon serten in Oost- en West-Vlaan- deren, in samenwerking met VZW Muza. Voorverkoop en organisatie gel den uiteraard ook voor het dooropvolgend concert op: Zondag 19 maart te 16 uur (Feestzaal Stadhuis) Het Duo Heidi Hendrickx en Levente Kende (piano) zullen vierhandi ge klavierwerken spelen van I Brahms. Mozart en Schubert. Maar daarover later meer. Wilfried Lissens Eerlang kan U op uw scherm op de BRT een tele visiespel verwachten van de Baardegemse auteur en toneelspeler Mark De Bie die zich reeds vroe ger met publikaties verdienstelijk wist te maken. Het wordt «De dag dat het wereldkampioenschap werd verreden...». Een nogal lange titel waarach ter een heel gebeuren schuilgaat. Het wordt vertolkt door een schitterende bezet ting met in de hoofdrol Romain De Coninck en verder een hele pleiade bekende artiesten als o.a. Denise De Weerdt, Christine Lomne, Lia Lee, Jef Burm, Alex Willequet en tal van anderen. Terwijl ons blad In druk is heeft te Brussel in de BRT zelf een persvisie plaats en uiteraard hopen we er U in volgend blad meer bijzonderheden over te kun nen brengen. Het gebeurt niet zo vaak dat iets op de buis komt geschreven door iemand van onze eigen kontreien. L.H. denaar was in dienst van samenzweerders die het land willen treffen? Rogas besluit er alles op te wagen want hij weet dat hij iets heel belangrijks gaat ontdekken. Wat dat is willen wij je echter niet verklappen. Ga zelf eens kijken. In de Benedenzaal van de Palace loopt nog steeds de merkwaardige film van George Lucas «Star Wars», de sterrenoorlog. Het verhaal speelt zich af in een Melkweg stelsel ergens heel ver van ons weg. De leiders van dit Melkwegimperium voeren daar al enkele decenia een echt schrikbewind uit en fnuiken elke hoop op geestesverlichting. Een klein groepje Opstandelingen, met aan het hoofd de jonge en energieke Prinses Leia Organa, slaagt erin na enkele vruchteloze pogingen tot verzet, zich meester te maken van de plannen van de «Ster des Doods» een ruimteschip van gigantische afmetingen dat praktisch onverwoestbaar is en zodoende hettopwapenvan het Impe rium vormt. Leia is op weg naar haar planeet, Alderaan, wanneer ze door de leider van de keizerlijke strijdkrachten. Darth Vader, wordt opgeschept Vooraleer zij in de nanoen van de vijand valt weet Leia toch nog de plannen van de «Ster des Doods» toe te vertrouwen aan een robot, R2-D2, aan wie zij opdraagt Ben Kenobi, de enige overlevende van de roemrijke orde van de Ridders van Jedi (die destijds vrede en recht wiisten te handhaven in de vroegere Melk wegrepubliek) te waarschuwen. R2-D2 en zijn makker, de robot C3-P0, slagen erin te vluch ten en landen op de planeet Tatooine C3-P0, wie het avontuur helemaal niet aantrekt, weigert zijn opdracht ver der te zetten en laat R2-D2 in volle woestijn aan zijn lot over. De twee robotten vervolgen nu elk hun eigen weg maar worden beiden weldra door een groep Jawa's gevangen genomen en verKocnt aan ianaD0uwer uwen Lars. Dit is net begin van een neie reeks avonturen die alleen maar tot doel hebben het machtige ruimteschip «Ster des Doods» te vemietingen. Zal R2-D2 zijn boodschap kunnen overbrengen? De Camere van Rhetorycken Sint Jan Ten Steene bracht - De herbergierster(EL) In de Bovenzaal van de Palace loopt vanaf vandaag een nieuwe film, verboden onder de 18 jaar. Titel «Contes Immoraux» of immorele vertellingen. Een film van Wale- rian Borowczyk met in de hoofdrol Paloma Picasso. Voordat Europa overspoeld werd door de rampenfilms woei er een andere genregolf over onze gewesten, deze van de verhalenfilms. Paolo Passolini was een van de eerste die hiermee begon. Wij herinneren ons misschien nog «Deca- merone», «Canterbury Tales» en «De sprookjes uit 1001 nacht». Velen volgden zijn voorbeeld. Nieuwe films kwa men op de filmmarkt, dikwijls zelfs met dezelfde titel, ho pend op de verwarring en op een welgevulde kassa. In deze rage kunnen wij ook de nu geprojekteerde film van Walerian Borowczyk rangschikken. Immorele vertellingen met als hoofdpersonage de schone Paloma Picasso. In een van de film sekwenties komt het er op aan dat de in een kamer verzamelde jonge meisjes, naakte maagden, een stukje van het rijkelijk met paarlen en juwelen versierde japon van de gravin (Paloma Picasso) weten te bemachti gen. Bij het binnentreden van het vertrek werpen deze jonge maagden zich dan ook op de gravin in de rage om rijkdom. Wanneer er van het japon niets meer overschiet en men de kostbaarheden probeert te verbergen gebeurt er plots iets... 6J-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 32