fDE SCHAKEL OP PROFESSIONEEL NIVEAU
MET
l«EEN DAG UIT DE DOOD VAN PIET SNOT» J
K
I
KUNSTFORMATIEF 78
Film bij ons
32 - 24-2-1978 - De Voorpost
Paul, leraar, poogt op een ludieke
wijze zijn minderwaardigheidsge
voel weg te stoppen. Heen en weer
geslingerd tussen liefde en afkeer
voor dit gehandikapte dochtertje:
meet hij zichzelf met opge
schroefde overtuigingskracht,
doorspekt met galgenhumor, een
aparte houding aan. Op school
wenst hij zich door een belache
lijke vorm van gezag te doen
gelden, tegenover zijn vriend wil
hij de sterke spelen en zijn vrouw
krijgt een grote dosis jaloersheid te
verduren. Hij wil alle aandacht,
alle liefde ook en staat door zijn
doen en laten meer dan eens voor
Piet Snot. Mia daarentegen is op
de eerste plaats moeder. Zij wil
niet geloven dat Anneke als een
plant leeft probeert door spelletjes
een glimp van herkenning bij het
meisje op te vangen. Maar de
schreinende werkelijkheid doet
alle hoop op een menswaardig be
staan voor Anneke wegsmelten.
En daarom klampt Mia zich vast
aan alles wat leeft: de goudvis, de
kanarie, de planten in de kamer en
Paul. Samen brengen zij alle sterk
frustrerende situaties in het leven
van Anneke voor het voetlicht: het
tertje een zachte dood te bezorgen.
Karen daarentegen steekt haar on
genoegen niet onder stoelen of
banken. Zij is het type vrouwtje
die alles wel begrijptmaar er niets
mee te maken wil hebben, als het
haar maar niet overkomt. Zij ziet
de oplossing bij de Staat liggen die
voor zo'n kinderen de zorg moet
overnemen. Haar kinderen zijn
immers gezond en met een spas
tisch kind wenst zij niet in aanra
king te komen. De verwarring is
kompleet als Paul's moeder even
komt aanlopen, Mia verwijt en
zelf enige beledigingen moet ho
ren. Tijdens dit tafereel wordt wel
veel medelijden getoond en woor
den als «dat arme zieltje» en «dat
lief poppetje» klinken dan zeer
wreed. De zon kan niet meer
schijnen in een huis waar zoveel
ellende om een kind heerst en Paul
verlaat het huis voorgoed.
Voor de regie een goed uitgeba
lanceerd geheel, verdient Roger
De Wilde grote waardering. Zel
den zagen we bij de Schakel zo'n
homogeen stel akteurs. leder met
zijn eigen persoonlijkheid bracht
in het samenspel de nodige har
monie. Zelfs de lange monologen
Paul en Mia Dolf Sedeyn en Chris Verhoeven), een knap duo vol
akleerialenl JM
Het ganse gebeuren speelt zich af veertienjarig spastische dochtertje haar gebeurt maakt het leven van
in de kamer van Paul en Mia. Hun Anneke, onwetend van wat rond de ouders niet gemakkelijker.
eerste bezoek aan de dokter, de
machteloosheid van de Duitse
specialist: de tussenkomst van de
priester. Samen ook gaan zij op
zoek naar de oorzaak van het zo
zijn van Anneke. En Mia ziet het
in het feit dat zij het kind reeds
verwachtte voor zij trouwde of in
haar grote angst voor het moeder
schap. Maar geloven dat Anneke's
hersens verlamd zijn kan Mia niet.
Ze hoopt elke dag weer... En als
een koppel. Karen en Freddy op
bezoek komen, verandert de sfeer
in huis nog niet. Freddy bevriend
met Mia zal alles wel eens psycho
logisch verklaren en een oplossing
aan de hand doen. Maar raad ge
ven in een zo ingewikkelde situa
tie die je bovendien niet eens van
dichtbij meemaakt is een weinig
verdienstelijk initiatief. Zelfs boze
woorden helpen alleen maar dat
Paul het danig op zijn zenuwen
krijgt, mede door het onverwachte
bezoek van zijn moeder, dal hij
probeert het nu doodzieke doch-
kwamen geen enkele keer verve
lend over
Zeer aangrijpend .juist van toon en
spel. was Dolf Sedeyn als Paul
Een gelijkwaardige tegenspeel
sters vond hij in Chris Verhoeven
als Mia. Met grote beheersing ver
tolkte zij de emotievolle rol van de
moeder en gaf een knap staaltje
aktccrtalent weg, toen zij aan het
publiek uitlegde hoe haar pogin
gen om de handjes van het kindje
te keren bewegen om een blokje te
grijpen, haar steeds'weer hoop ga
ven, Carlotte Kiecken als Anneke
was zeer goed.
Rose Marie Daelman en Ulrik De
Boitsclicr brachten een rake type
ring als Karen en Freddy. Ook
Lena Siau slaagde er uitstekend in
het personnagc van de moeder op
scène te zetten.
En als er dan één schoonheids
foutje was op het geheel dan was
dat wel de belichting die vooral in
het eerste bedrijf enige verwarring
bracht tussen het spel en de mono-
r. Door de 'werkgroep kunst', cel van de kulturele vereniging De Rank, wordt vanaf volgende
week vrijdag 3~maart in het stedelijk Museum Oud-Hospitaal een tentoonstelling voorgesteld
over stromingen in de hedendaagse kunst. Daarvoor werd een beroep gedaan op de
medewerking van twaalf Aalsterse of met de stad vertrouwde kunstenaars. Dit zijn Luc
Hoenraet, Luc Claus, René Vinck, Lieve De Pelsmaeker, Anne-Marie Van Hoorick, Paul Van
den Abeele. Paul Gees, Hugo Roelandt, Maurice De Clercq, Wilhelm Mechnig, Jan Sanders
en Walter Schelfout.-
Deze manifestatie heeft in de eerste plaats een informatief karakter met een edukatieve
opdracht. In de tentoonstelling zullen panelen worden aangebracht met verklarende teksten
over de diverse vertegenwoordigde strekkingen. De stedelijke diensten van jeugd-vrije-tijd
en onderwijskuituur anderzijds hebben aan het projekt medewerking verleend. Zij geven een
katalogus uit welke gratis zal worden verspreid. Vooral de onderwijsinstellingen werden
hiervoor aangesproken. Rondleidingen met de studenten zullen ingericht worden
In feite past dit opzet in het kader van een museum voor moderne kunst. Ze kan wellicht een
definitieve stap zijn in de goede richting.
De opening heeft plaats op 3 maart te 20 uur door Dokter Emiel Goossens en onze
medewerker Roger D'Hondt. Dagelijks geopend van 14-17 uur, behalve op vrijdagen.
Tevens open op zondagen van 10 tot 12.30 uur en 14-18 uur. Toegang gratis.
Met de opvoering van «Een dag uit de dood van Piet Snot» heeft de toneelkring De Schakel,
met zowat de beste vertoning van het seizoen, een onvergetelijke indruk nagelaten. Een
grootste Schakel, zoals in de tijd van «De Meeuw»«Cocktailparty» en andere. Een ernstig en
aangrijpend stuk, wrang wel, dat de problemen van de ouders van een gehandikapt kind in
het licht stelt, zeer zware problemen, die aan het spastische meisje voorbij gaan. Zij leeft
immers als een plant, met verlamde hersens, niet in staat iets te volgen van wat zich in de
kamer rond haar afspeelt. En deze situaties zijn zo uit het leven gegrepen, dat men zich best
kan voorstellen dat de Britse auteur, Peter Nichols, het gegeven ontleende aan zijn eigen
ervaringen. Hij verklaarde eens «Ik schrijf alleen over dingen die ik zelf heb meegemaakt en
daarom zjjn alle mensen die in mijn stukken voorkomen levensecht.Hij was gedurende twee
jaar leraar, nadat hij het als akteur geprobeerd had en voor hij er mee ophield om met een
beurs van de Arts Council zelf teaterstukken te gaan schrijven.
Het bevriend echtpaar Karen en Freddy, hij wil helpen, zij trekt zich van de moeilijkheden maar liever niets aan
(JM)
En vader Paul is niet weinig fier als hij de mededelingen van de school van Anneke luidop voorleest, met
bijpassende kommentaar overigens (JM)
Als moeder (Lena Siau) onverwachts op bezoek kom; wordt de sfeer
er niet gezelliger bij (JM)
Deze week terug twee nieuwe films op het programma. De
cinefielen krijgen de laatste weken een ruime keuze uit goede
en minder goede films.
In de Palace verhuist de film van George Lucas «Star War» of
'Sterrenoorlog' naar de bovenzaal. Vorige week waren wij
gekomen tot op het punt dat de robot R2-D2 en zijn makker,
de robot C3-PÓ, gevangen genomen werden door de Jawa's en
verkocht aan landbouwer Owen Lars.
Luke Skywalkerfde zoon van een Ridder van Jedi, gesneuveld
in de strijd voorde Republiek) repareert R2-D2 en ziet tot zijn
verbazing het beeld van Leia verschijnen en hoort haar stem
die de hulp van Ben Kenobi inroept. Maar de bange C3-PO,
die nog alles in het werk wil stellen om strubbelingen te
voorkomen, onderbreekt de boodschap van zijn makker,
vooraleer Luke er de betekenis van heeft kunnen begrijpen.
De jonge man vertelt het voorval aan zijn oom, maar krijgt van
deze enkel ontwijkende antwoorden en het bevel het
«geheugen» van R2-D2 uit te schakelen. Tijdens de nacht
slaagt R2-D2 erin te vluchten en Luke, die al lang van plan was
de onvruchtbare aarde van Tatoine te verlaten, gaat hem
achterna, samen met C3-PO. Een bende zwervende krijgers
vallen het drietal aan en staan op het punt ze te likwideren,
wanneer een nobele grijsaard verschijnt, die de aanvallers op
de vlucht jaagt. Luke erkent dadelijk in deze edele man Ben
Kenobi.
Ben onthult Luke de identiteit van de moordenaar van Lukes
vader, de afvallige Jedi-ridder Darth Vader, overgelopen naar
de vijand. Ben vraagt Luke ook hem te helpen en belooft hem
'n te wijden in de «Kracht», een magische macht, waarvan Ben
een van de laatste is die er de geheimen nog van kent.
Luke aarzelt echter om Bens bondgenoot te worden en dit
ondanks zijn groeiende belangstelling voor de mooie Leia. Hij
beperkt er zich toe de grijsaard tot Anchorhead te vergezellen.
Inmiddels heeft Groot-Moff Tarkin, Gouverneur van het
Keizerrijk, enkele soldaten opgedragen R2-D2 te gaan
zoeken. Nadat zij de Jawa's hebben gelikwideerd roeien zij
Lukes aangenomen ouders, hun gezin en hun hele dorp uit.
Nu is de maat vol. Luke zal niet langer aarzelen en Ben en de
twee robotten volgen naar Alderaan. Verdere avonturen
tegemoet.
In de benedenzaal van de Palace komt een nieuwe film «The
enforcer» of in het Frans «L'inspecteur ne renonce jamais», in
het Nederlands «De inspekteur geeft het nooit op». Een film
n James Fargo geproduceerd door Robert Daley en met in
de hoofdrollen Clint Eastwood als Harry Callahan, Harry
Guardinoals Lt. Bressler. Bradford Dillman als Cpt. McKay,
John Mitchum als Di Georgio. Deveren Bookwalter als Bobby
Maxwel. John Crawford als the Mayor en Tyne Daly als Kate
Moore.
Dagelijkse koek voor inspekteur Harry Callahan, een hold-up
in een warenhuis, een agent neergeschoten, en gijzelaars in
handen van de gangsters. De overheid van San Francisco staat
in rep en roer. Alleen Harry houdt het hoofd koel. nou ja, hij
heeft nog altijd zijn geduchte magnum 44. De gangsters
worden uit de weg geruimd, maar het onstuimig optreden van
Harry brengt om miljoenen schade aan. Gevolg. Harry
Callahan wordt voorde zoveelste maal overgeplaatst. Tot men
op zekere dag zijn oude kollega en vriend, Di Georgio, vindt,
zieltogend, een mes tussen zijn schouders. Hij heeft nog net de
tijd om Harry te vertellen wat hij van de moordenaars weet, die
terroristen die van de overheid een miljoen dollar eisen, zoniet
dreigen zij de stad te verwoesten.
Harry wordt vlug weer opgenomen in de afdeling
moordzaken. Hij wordt nu echter vergezeld door een nieuwe
kollega, Kate Moore, een van de eerste vrouwen die tot de
graad van inspekteur werd bevorderd. Harry, die overdreven
met zichzelf en zijn beroep is ingenomen, voelt er weinig voor j
om met die 'gerokte smeris' samen te werken. Dit temeer
omdat de gangsters steeds aktiever worden en meermaals de
dood op hun weg zaaien. Ze gaan zelfs zover om niemand
minder dan de burgemeester van San Francisco te ontvoeren.
Harry heeft echter zijn tipgevers in alle milieus. Zo kan hij een
spoor volgen dat hem naar het voormalige gevangeniseiland
Alcatraz leidt, waar de gangsters konfrontatie afspelen.
Als je wil weten hoe het afloopt raden we je aan eens te gaan
kijken in de Palace.
In zaal 1 van het Feestpaleis blijft «Orca» doorlopen, het
verhaal van een walvis die na de dood van zijn wijfje de kusten He
en de zee onveilig maakt en alles doodt en vernielt wat op zijn or
weg voorkomt. Hij ontziet slechts één persoon en dat is de W|
goedmenende oceanografe (Charlotte Rampling). sil
In zaal 2 van het Feestpaleis loopt vanaf vandaag een nieuwe ge
Italiaanse produktie van Carlo Ponti «Une journée Wl
particuliere», een film met in de hoofdrollen Sophia Loren en
Marcello Mastroiani. Over de inhoud van deze film hopen wij p.
U volgende week meer te kunnen meedelen. e(
SJ. kj
