HR.ROSENBERGER
IVER JIN-JANG EN
IKUPUNKTUUR
GRANDIOZE AVOND MET
FRANS STRIJKSEXTET
Film bij ons
De Voorpost - 10-3-1978 - 11
De filmfans gaan een drukke week tegemoet. Niet
minder dan vier nieuwe titels in de voornaamste
zalen.
In het Feestpaleis gaat in zaal 1 de nieuwe film van
George Roy Hill «Slap Shot»
Alhoewel het beroeps-ijshockey aan de basis ligt van
deze film is het toch geen sport-verhaal geworden in
de traditionele zin van het woord. Het is eerder het in
de kijker plaatsen van de enige beroepssport in de
wereld waarin misdaad gedeeld wordt, waar een
duivelse wil bestaat om de tegenstrevers met alle,
zelfs de meest onsportieve middelen, uit te schake
len, ja zelfs te verminken.
Het is het verhaal van de «Charlestown Chiefs», een
derderangsteam, en van zijn immorele speler-coach
Reggie (Paul Newman), die zijn vrouw Francine (Jen
nifer Warren) zoekt terug te winnen; de echtgenote
van zijn beste speler verleidten die zijn team ophitst
en opjaagt om toch maar overwinning te behalen. Hij
zal er zelfs niet voor terugdeinzen drie nieuwe moord-
spelers aan te wervende Hansen's brothers.
In zaal 2 van het Feestpaleis «Sex o'clock U.S.A.»
een film van Frangois Reichenbach, een man die er
prat op gaat te vermelden dat hij geboren werd op de
dag dat Jack Dempsey bokste tegen George Carpen-
tier. Het is een onthutsend dokument over een
verboden wereld voor kijkers boven de 18 jaar die als
Nederlandse bijtitel kreeg «Zo naakt zag u de waar
heid omtrent Amerika nog nooit!». En met deze
bijtitel weet u reeds onmiddellijk dat de niet preutse
kijker met zijn neus op de rauwe feiten van 'the
biggest country of the world' gedrukt wordt. Als
begeleiding een opzwepend melodietje van Mort
Shuman.
In de Palace loopt vanaf vandaag de veelbesproken
film van Robert Altman, veelbesproken in de gunsti
ge zin van het woord dan. Deze film «Les trois
femmes» (De drie vrouwen) behaalde te Cannes in
1977 met Shelley Duvall de grote prijs van de vrouwe
lijke vertolking.
Het is het verhaal van drie vrouwen die naast elkaar
leven zonder ooit werkelijk met elkaar kontakt te
krijgen. De manier waarop Altman dat in beeld brengt
is enig en virtuoos.
Pinkky Rose.de eerste, vertolkt door Sissey Spacek,
is verpleegster in een soort reëdukatiecentrum waar
vooral oudere mensen zijn opgenomen.
Millie Lammoreaux is de tweede verpleegster en
wordt vertolkt door Shelley Duvall. Zij is gelukkig,
zogezegd «volkomen»...
Als derde vrouw is er nog Willie Hart (Janice Rule),
schilderes en rijpere vrouw. Meteen ook de raadsel
achtigste van de drie. Ze houdt een bar die meestal
leeg is, leeft met een man die meestal weg is, enz.
Altman is absoluut meesterlijk en filmliefhebbers
zullen in deze film zeker hun gading vinden. Mensen
die een alledaagse ontspanning wensen raden wij
daarentegen deze film niet aan, hen verwijzen we
liever naar de andere zaai waar ook vanaf deze week
een nieuwe film van Brian De Palma loopt «Carrie, de
jongste dochter van Satan».
Omdat zij eertijds door haar ontrouwe echtgenoot
werd verlaten zocht Margareth White toevlucht in de
godsdienst. Haar godsvrucht wordt echter alras bit
terheid die overslaat naar fanatisme. Zij haat dan ook
alle mannen omdat zij behoren tot het ras dat haar
deed lijden. Zij heeft dan ook nog slechts een doel,
haar dochter Carrie vrijwaren voor de kwelling van de
liefde.
Carrie wordt dan ook opgevoed in de totale onwe
tendheid van alles wat de lichamelijke en vleselijke
funkties betreft. Het gevolg is dat zij door een
panische angst wordt aangevreten op de dag dat zij
ophoudt een kind te zijn en zij een jong meisje wordt.
Deze gebeurtenis doet zich voor op de school wan
neer Carrie onder de douche staat na de turnles. Zij
denkt zwaar gekwetst te zijn en roept haar klasgeno
ten ter hulp. In plaats van begrip te tonen voor de
angst van Carrie beginnen de leerlingen wreedaardig
met haar te spotten tot de turnlerares haar uit de
klauwen van haar beulen komt verlossen.
Er is natuurlijk sprake van straf, maar in plaats van
schuldig te pleiten wijten de leerlingen alles aan de
domheid van Carrie. Om zich te wreken werken zij
dan ook een somber plan uit om Carrie definitief en
onherstelbaar te vernederenzij spreken af om Carrie
tot koningin te laten verkiezen tijdens het school
feest en een jonge Don Juan uit de buurt zal haar het
hof maken. De nietsvermoedende Carrie zal dan
onmeedogenloos worden getroffen.
Inplaats van hun duivels plan uit te broeden hadden
de kleine heksen er echter beter moeten op letten wat
er zoal gebeurde wanneer Carrie in de buurt was:
asbakken verschoven, spiegels barstten, vensters en
deuren klapten open zonder dat iemand ze aanraakte
enz.
Carrie bezat inderdaad de gave voorwerpen te ver
plaatsen door de kracht van haar wil. Haar moeder
verbood haar echter van deze gave gebruik te maken.
Carrie, die van nature uit een goed meisje was,
dacht er nooit aan iemand op die manier te doen
lijden lot op deze dag dat men het werkelijk te ver
drijft en haar al te diep vernedert. Zij balt al haar
krachten van haar wil samen en...er zullen er maar
weinig overblijven die u kunnen vertellen wat er zoal
gebeurde de dag van dit fameuze schoolfeest.
S.J.
Frans was heel wat belangstelling voor de uiteenzetting van de
van d< itwerpse akupunkturist en chiropraktikus dhr. Rosenber-
fient o| f. De bovenzaal van «'t Apostelken» was overvol gelopen
ewees ispreker had er een dankbaar en geïnteresseerd tevens
dageèmotiveerd auditorium.
s men deze zgn. «alternatieve» geneeswijze wat eigenlijk
ntmoe n «alternatieve levenswijze» blijkt te zijnwetenschappe-
i in he [kritisch en nuchter gaat benaderen dan blijft men toch wel
mone' tt heel wat vragen onbeantwoorde vragen achter,
lenaar isrtegenover staat dan, dat ook bij ons «wetenschappelijk
zelfver rantwoord» leef- en geneespatroon niet minder vragen on-
ds ster antwoord blijven. Wat bij dit alles hoofdzakelijk van be-
zijn Ofng is, is de geestelijke instelling, de wilskracht en ook wel
t voor »or een niet onbelangrijk gedeelte, het geloven in.
jstaan
losterse filosofie als uitgangs-
•stellei11,1
e kfl e wijsbegeerte van het Verre
ien j Dsten (het Boeddhisme, het Kris-
m
,_u u, ndom, het Hindoeïsme, het Jaïn-
"ine, het Taoïsme, enz...) handelt
3at n'i er de samenstelling van het Uni-
len oo rsum.
ijnhee e wetenschap van het Verre
shelle sten, is niets anders dan de toe-
Diozfssing van deze wijsbegeerte in
ijèplujB dagelijks leven, o.m. in de ge-
qq Qieskunde, de landbouw, de ster-
ïrustlnkunde' sterrenwichelarij
rn^va ons Westers leef- en denkpa-
Svefcon ingeplant zou men, daarvan
nerkejtgaande, dit alles kunnen konkre-
eren in een soort praktische
begeerte die er opgericht is om
in dagelijks leven de oneindige
id (d.i. volkomen gezondheid
naterialisatie), het eeuwig ge-
(de levensvreugde) en de vol-
1e gerechtigheid (de eeuwige
i), te verzekeren,
dan het «Groot Leven» of
•Biotiek» als toepassing
een welbepaalde opvatting
de orde van het zichtbare en
itbare wat zich in het univer-
im manifesteert.
deze orde rondom ons te her
innen is het nodig dat men ook
gaat scheppen in de waame-
irganen en interpreterende
jens en dat er een harmonie
stand komt tussen lichaam en
'ing Bij dit alles is men ver-
n bij het eeuwige verander-
iroces zelf. Deze verander-
itten werden dan herleid tot
eenvoudig principe: de
i, komplementaire en dinami-
le polen welke de Chinezen JIN
JANG noemen. Deze oude filo-
ie werd door Nyoiti Sakurazawa
leorges Ohsawa) opnieuw ge-
iuleerd en verder doorgetrok-
I. op het praktisch bruikbare, in
e geneeskunde en zelfs in de ek-
Boekte wetenschappen
r Zl^" en JANG en MAKROBIOTIEK
uit de JIN - JANG filosofie
irtvloeiende makrobiotische
incipes zijn weinig talrijk en zeer
voudig. Het zijn de enige vaste
irden en principes van de ver
ering zelf.
ize zijn: 1Alles is de gedifferen-
irde manifestatie van het On-
I, 2. Alles verandert, 3 Alle
instellingen zijn komplemen-
lir, 4. Niets is gelijk. 5 Wat een
«oorkant heeft, heeft ook een ach-
frrkant, 6. Hoe groter de voorkant,
leefde groter de achterkant. 7. Wat
nenien begin heeft, heeft ook een ein-
linoJB- Dit alles is gewoon het vaststel
en van het leven zelf i.a.w alleen
'bal*®1 leven zelf wordt als leermeester
'aard.
izien het leven zelf voortdu-
evenwicht schept en dus ver-
rt dient er in alles rekening te
irden gehouden met dit schep-
van evenwicht. Dit is dan het
it tussen JIN en JANG
inten - of komplementen.
t stand brengen van voortdu-
evenwicht kan niet zonder
irgie, waaruit volgt dat alles
is: alles zet uit of trekt sa-
m. JIN is alles wat uitzet, wat licht
wat naar boven gericht is. YANG
alles wat samentrekkend is, wat
[tear beneden gericht is. Het is
jleze JIN-JANG balans welke
,«eeds in evenwicht moet zijn in
'Mes. ook in ons eigen lichaam
;pm tot een werkelijk «Groot Leven-
te komen.
Het is bij de makrobiotiek een uit-
langspunt dat vooral bij de voeding
ekening moet worden gehouden
net deze JIN-JANG balans en
laar evenwicht gestreeld.
>m deze JIN-JANG in het Univer-
um, in de natuur en dus ook in de
oeding te herkennen wordt dan
erwezen naar zogenaamde kom-
JHementaire Antagonismen. Men
kx iaat er van uit dat JANG centripe
tal gericht is (middelpunt zoe-
end) en JIN centrifugael (middel-
aa unt vliedend). JANG is o.m.: tijd,
amentrekking, materie, geluid,
oog, laag, wortel, hard. dierlijk,
nie tannelijk, beweging, zomer, zon,
!r« .d m. JIN daartegenover is o.m.:
uimte, uitzetting, geest, stilte,
ochtig, hoog, kruin, zacht, plant-
nu ardig, vrouwelijk, traagheid, win-
tiev maan, e.d.m Naargelang de
aij£ Deding welke wij gebruiken zich
1Q( veneens in deze JANG of JIN
X ifeer heeft ontwikkeld is deze dan
u veneens meer JANG of JIN
3 z *ls ekstreem JIN voeding is er alles
Elv «at zuur en zoet is, als ekstreem
M( IANG o.m. zout.
5 1N-JANG bij geneeskunde
hjr Ie Oosterse geneeskunde bekijkt
scl lies energetisch Men gaat eerst
aar de oorzaak kijken, het ver-
P? borde JIN-JANG evenwicht. De
l0( fes terse geneeskunde kijkt alleen
ef «ar de symptomen en behandeld
Ij leen de symptomen,
el h de Oosterse geneeskunde ver-
ati ©kt men van een spiraalvormig
I nergetisch patroon wat zich in zijn
oervorm eveneens in een JIN-
JANG verhouding (antagonis
me) manifesteert. Zo heeft men het
bij de schepping o.a. steeds over
Hemel en Aarde als oervorm. Alles
is ontstaan uit energie, energie is
vibratie, uit vibratie onstonden
pré-atomen, uit atomen elemen
ten, uit de elementen werd eerst de
plantenwereld opgebouwd en ver
volgens de dierenwereld met op
het einde de mens. Deze verschil
lende energetische stadia verlopen
van JIN naar JANG. Men kan dus
zeggen dat de mens een gekon-
centreerde vorm van oer-energie
is. Eens dit stadium bereikt dient
men zich opnieuw tot ontwikkelen
via de energetische spiraal naar
het JIN niveau. Dit is duidelijk
merkbaar bij de geboorte en bij de
ontwikkeling van embryo tot baby
en van baby tot mens. Men kent
eerst de zuiver mechanische ont
wikkeling tot levens- en geboorte
klaar levend wezen: de baby.
Nadien gebeurt de ontwikkeling
van de mens volgens zeven oor-
deelsniveau's: van het zuiver me
chanische. over het sentimentele,
het intellektuele, het sociale, het
ideologische, het filosofische naar
het «alles begrijpende» niveau. Dit
laatste is opnieuw het JIN niveau.
Zowat 70% van de massa blijft bij
het sentimentele niveau hangen en
leeft dus uitsluitend mechanisch,
zintuigelijk en sentimenteel. Men
moet echter streven naar de na
tuurlijke wetmatigheid van JIN en
JANG en de mens dient zich op te
bouwen, zich te ontwikkelen zo
als de natuur dit doet, met de
natuur mee, zoals een blad op het
water Genezen is dus het even
wicht herstellen en gezond leven is
leven volgens de energetische spi-
rael van JIN- naar JANG te begin
nen vanaf de menswording Als
men terugloopt in de energetische
ontwikkeling, in de energetische
spirael die van JIN naar JANG de
geconcentreerde energie of het
leven deed ontstaan, dan gaat
men tegen de natuurlijke wetma
tigheid in en breekt men het leven
af. Dit is dan degeneratie: men gaat
terug naar het oerpatroon.
Akupunktuur als uitvloeisel van
JIN-JANG filosofie
Vroeger was 'n filosoof per defini
tie ook arts en een arts was tevens
filosoof. Dit is zó gebleven bij de
akupunkturische helende in
greep. Men gaat er van uit dat het
lichaam gematerialiseerde energie
is en dus ontstaan is door of uit
energie Deze energie is dus in het
lichaam aanwezig in de vorm van
elektro- magnetische krachtvelden
welke vibratie zijn waarop de mate
rie zich manifesteert. Ddaar waar
dus energetisch onevenwicht ont
staat zal de materie eveneens on
evenwichtig tot ontwikkeling ko
men bij het voortdurende lichame
lijke vernieuwingsproces. Met aku
punktuur gaat men dus een tekort
aan energie aanvullen en een te
veel aan energie ontladen. Men
manipuleert daartoe deze energie
in de elektro-magnetische omslag-
gebieden die zich vooral in de uit
erste ledematen en lichaamsdelen
bevinden.
Akupunktuur staat niet op zichzelf
en is als het ware ook een nood
greep, het behandelen van een tot
stand gekomen onevenwicht.
Genezen Is evenwicht herstellen
Bij de makrobiotiek komt het gene
zen als het ware nauwelijks aan de
orde omdat men teoretisch dusda
nig evenwicht tot stand brengt dat
«ziekte», van uit het slecht funktio-
neren. niet voor komt
Natuurgeneeswijze betekent dus
zoveel als gezond en natuurlijk le
ven en omgekeerd. Om te genezen
onderscheidt men verschillende
metodes. De eerste metode is de
ZELFKRITIEK, waarbij men dient
na te gaan op welk energetisch ni
veau (JIN-JANG verhouding) men
zich manifesteert. Hierbij speelt
een evenwichtige voeding de
grootste rol.
Het tweede niveau van genezen (of
niet ziek worden) is dan «de dokter
van het bloed» waarbij men terug
energetische gaat eten dus
menselijk voedsel gaat gebruiken
vb. granen.
Het derde niveau van genezen ge
beurt dan door het manipuleren
van energie (akupunktuur) Nadien
komt men geleidelijk bij de symp
tomatische geneeskunde terecht
waar alleen de symptomen worden
behandeld als een uiterste noodin-
greep. Hierbij dient men te weten
dat elke medikatie ekstreem JIN is
Een «zachte» vorm van symptoma
tische geneeskunde is de ho-
meophatische metode en de krui-
denmedikaties.
Onze klassieke geneeskunde be
rust hoofdzakelijk op symptomati
sche behandeling met chemische
medikatie. Deze medikatie impli
ceert uiteindelijk evenveel kwaad
op lange termijn als mogelijk
Rausenbergen tijdens zijn toespraak over akupunktuur (JM
«goed» bij het doen verdwijnen der
symptomen. Men eert er de stelling
dat een mens zonder symptomen
gezond is.
Alternatief?
Of de op de JIN-JANG filosofie ge
stoelde makrobiotische levens-
en geneeswijze, zoals vaak al te
simplistisch zou kunnen gekonklu-
deerd, nu meteen van vandaag op
morgen aan alles wat fout loopt een
einde kan of zal stellen doet hier
weinig ter zake. Wat deze levens
wijze individueel kan betekenen,
en welke tastbare resultaten er
eerst individueel en later kollektief
worden betaald hangt hoofdzake
lijk van de eigen instelling, motiva
tie en wilskracht af.
Dat dit in vele gevallen tastbare re
sultaten opleverde, en oplevert,
kan niemand meer loochenen
Of dit dan ook niet een soort nieuwe
religie zou zijn met 'n welbepaald
ritueel is in zoverre waar aat au
soort dingen vaak bijdragen tot mo
tivatie, tot uithouding, tot volhou
den. Dat er een tikkeltje en onheil
sprofetie om het hoekje komt kijken
lijkt ons echter minder gelukkig.
Maar misschien ligt dit veeleer aan
onze Westerse mens cSe met 't
«godendeemstering-syndroom» is
behept en nog niet is vertrouwd
in zijn diepste wezen met het
Oosterse, een tikkeltje fatalisti
sche, «het zich laten meedrijven als
een blad op het water.»
Waarom granen voeding?
Volgens de JIN-JANG filosofie
werd de mens geschapen in een
1-7 verhouding (zie ons Kristelijk
scheppingsverhaal) van centrifu
gale (aardekracht) en centripetale
(hemelkracht). Opdat wij ons zo
vrij, evenwichtig en menselijk mo
gelijk op deze aarde zouden kun
nen ontwikkelen, moeten wij deze
1-7 verhouding zo goed mogelijk in
stand houden. Er kan een schom
meling van 1-5 tot 1-10
aangepast aan een kouder (JIN-
NER) of aan een warmer (JAN-
GER) klimaat. De granen benade
ren het dichtst deze 1 -7 verhouding
tussen hemel en aarde. Ook de on
derlinge verhoudingen tussen de
voedingsbestanddelen moet aan
deze 1-7 verhouding voldoen, wat
enkel het geval is bij granen. Zo
moet de mens 7 x meer eiwitten
innemen dan mineralen, 7 x meer
koolhijdraten dan eiwitten, 7 x meer
water dan koolhijdraten: 7 x meer
lucht dan water, 7 x meer vibraties
(energietrillingen) dan lucht. Per
100 gr. bevat gerst 2,2 gr. minera
len, 10,6 gr. eiwitten en 71,8 gr.
koolhijdraten. Daarentegen bevat
bv. varkensvlees per 100 gr.: 1,0 gr.
mineralen, 16,7 gr. eiwitten en u.2
gr. koolhijdraten. Graan is, én het
zaad en de vrucht van de plant en
bevat de meeste «levensenergie».
E.V.
Het optreden van het «Sextuor a cordes de L'Orchestre
National de France» dat maandag laatstleden plaats vond
in de feestzaal van het stadhuis is uitgegroeid tot een
waarachtig artistiek sukses. Zelden beleefden we een
kamermuziekavond evenwaardig aan deze. Het optreden
kon plaatsgrijpen dank zij de samenwerking B.R.T. 3 - Pro
Arte Aalst.
Het uitvoeringspeil was van bijzonder hoog niveau: elk der
musici zong zich als het ware de ziel uit het lijf. Vooral
eerste violist Jacques Duhem en eerste cellist Roger Albin
musiceerden schitterend. Hiermede willen we de andere
leden van het ensemble geenszins in de schaduw stellen.
Tweede violist Philippe Pouvereau, altviolisten Micheline
Lemoine en Michèle Gallien en tweede cellist Gilbert
Zanlonghi toonden zich eveneens als muzikanten van zeer
hoog niveau.
Het ensemble van zes strij
kers bezit een enorm mooie
sonoriteit. Samenspel bij
deze mensen betekent «als
een man» spelen. Door
gaans was dit ook het ge
val. Enkel in het menuetto
uit het kwintet in a opus 47
nr. I van Lulgi Boccherini
raakte Micheline Lemoine
(altviool) even achterop in
gelijkklinkende passages
met de cello's. Dit is dan
ook de enige aanmerking
die we kunnen (maar eigen
lijk niet mogen) maken.
Gans het konsert was ge
wijd aan nogal zwaartillen
de werkeneen kwintet in la
klein van Boccherini, niet
zeer aansprekelijk voor
sommigen, maar uitermate
goed verdedigd door de uit
voerenden; dan het prach
tige «Sextuor» van Bohus-
lav Martinu dat uitmunt in
ekspressie en op bepaalde
momenten echt aangrijpend
klinkt, om te besluiten met
«Verklërte Nacht» van Ar
nold Schönberg. Voor velen
was dit laatste werk een
openbaring.
Schönberg wordt al te veel
aanzien als iemand die en
kel «atonale» (wat vaak ver
keerdelijk als «lelijk» wordt
begrepen) muziek kon
schrijven. «Verklërte Nacht»
bewijst echter dat de mu
ziek van Schönberg ge
groeid is uit de laat-roman-
tiek (zelfs Wagneriaanse in
vloeden zijn hier onmisken
baar) en het pleit voor de
enorme muzikale vermo
gens (zelfs in zijn atonale
werken van deze groten
deels autodidakte kompo-
nist.
Voor ons was de uitvoering
van Verklërte Nacht» een
openbaring omdat het de
zelden uitgevoerde origine
le versie van strijkersextet
betrof. We kenden het werk
in de zetting voor snaaror
kest. Hoewel in laatstge
noemde versie de geagiteer
de momenten indrukwek
kender overkomen gaat on
ze voorkeur naar de sextet-
versie. Het sterk intimi
stische karakter komt dan
haast natuurlijk over en vele
details die anders onhoor
baar zijn komen tot hun
recht. Het spreekt vanzelf
dat het geheel ook aan
transparantie won. Naast
deze eerder technische be
merkingen moeten we ook
nog het feit in acht nemen
dat wanneer men het werk
met zes speelt een grotere
expressiviteit voor het dag
licht komt dat wanneer men
het door een paar tiental
mensen laat uitvoeren. In
uitdrukkingskracht speelde
het «Sextuor a cordes de
L'Orchestre National de
France» zijn hoogste troe
ven ujt, zodat we kunnen
zeggen dat dit de mooiste
en meest ontroerende ver
sie was die van «Verklërte
Nacht» reeds hoorden. Dit
kan men zonder bezwaar
buitengewoon noemen bij
een live-uitvoering van een
werk als dit.
Het franse ensemble speel
de voor «un publique trés
attentif» zoals we de im-
pressario hoorden vertellen.
Niets is minder waar. Op
bepaalde momenten
heerste een heilige stilte.
Zelfs de spreekwoordelijke
muis liet niet van zich ho
ren! Een minutenlange ova
tie was dan ook de ge
meende uiting van dank
baarheid. Het sextet dankte
dan op zijn beurt door als
toemaatje de finale uit het
eerste «concert sextuor»
van Jean-Philippe Rameau
te spelen. Met deze opti
mistische noten namen we
dan afscheid van een muzi
kale avond die zich enkel in
superlatieven, of misschien
helemaal niet laat verwoor
den.
André De Groeve
Kwintet voor twee violen, alto en twee celli. Jacques Duliein en Philippe Pouveneau (JR)
