MAURICE DE CLERCQ
EKSPOSEERT TE LEDE
OP ZOEK NAAR GOED AMATEURSTONEEL
Fi|m bij ons
IN DE
BELFORTKELDER
GERMAAN BOS TE MERE
FACE TO FACE
LIV ULLMANN
DE TWEE MAAGDEN
Op de Grote Markt te Aalst, grijpt op 31 maart om 20 u. de
vooropening plaats van een schilderijententoonstelling, werk van
Leon Boel. de Aalstenuar die te Sleenhuize-Wijnhuize verblijft.
Over deze kunstenaar verscheen, geruim! tijd geleden reeds een
bijdrage in ons blad: hij schept werken waarop geen enkel -isme
te plakken valt.
Als schilder geheel autodidakt. ontving hij in 1974 de Valerius de
Sacdelecrprijs met een in/ending van kcramiekwerken.
Sindsdien is hij geheel zijn eigen weg gegaan met een zeer
persoonlijke visie op de natuur Talrijke, werken zullen hiervan
getuigen op deze tentoonstelling welke loopt van 31 maart tot 10
april.
Onze stadsgenoot, bekende dichter en grafikus. Marcel Wauters.
zal met eigen teksten de inleiding geven. Vrienden en kennissen
van deze bescheiden maar zeer verdienstelijke kunstenaar zullen
zeker deze gelegenheid niet willen missen
Germaan Bos hij een van zijn w erken (SJ)
32 - 31-3-1978 - De Voorpost
In de benedenzaal van cinema Palace loopt voor de derde
en laatse week de Disney-produktie «Bernard en Bianca»
«De reddertjes». Alhoewel Disney zelf reeds overleden is
blijven zijn medewerkers in dezelfde geraffineerde, fijne
tekenstijl voortwerken. De reddertjes is hiervan nog maar
eens een voorbeeld. Bernard en Bianca die een hulpkreet
opgevangen hebben van een in nood verkerend meisje
snellen ter hulp. Zij belanden in het nabijgelegen weeshuis
waar zij. dank zij de hulp van de oude kat Ruftus. de schuil
plaats ontdekken van de gemene mevrouw Medusa, die
besloot de kleine Penny, het in nood verkerend meisje, te
gebruiken om zich de grootste diamant ter wereld toe te
eigenen. Na talrijke wedervaardigheden zullen de twee
reddertjes erin slagen Penny te bevrijden, die zij ten koste
van hun eigen leven aan een weinig benijdenswaardig lot
zullen ontrukken.
RENAAT RAVIJTSTORNOOI LICHT GEWIJZIGD
ten film die wij graag aanbevelen aan gans het gezin om
wille van zijn levendige tekenstijl, een discipline waarin de
Disney-studio's uitblinken, en ook om zijn eenvoudig maar
goed samenhangend verhaaltje dat de kinderen de gele
genheid iaat hun fantasieën uit te leven.
In de bovenzaal van cinema Palace loopt eveneens een
goede produktie, «De Casanova» van Federico Fellini met
in de hoofdrol Donald Sutherland.
Dit is een film die volledig in de lijn ligt van deze Italiaanse
grootmeester.
Zijn eigen stijl en soms bombastisch aandoende regie ma
ken deze film echter niet genietbaar voor het grote publiek.
Caséanova, een jonge Venetiaanse vrijbuiter die een grote
reputatie krijgt, neemt met heel de stad deel aan de opening
van Karnaval. Midden in de nacht overhandigt een geheim
zinnige boodschapper hen tussen de maskers door een
briefje: een non maakt een afspraak met hem. Zij is de
maitresse van de ambassadeur van Frankrijk in Venetië, die jet si
bij het vernemen van de seksuele prestaties waar heel de
stad mee oploopt, heeft besloten om door een geheim
kijkgat in een schilderij het gestoei te bespieden van zijnl
maitresse en die Casanova. Dit hoogtepunt voor onze held m
wordt meteen ook zijn val: bij het verlaten van het rendez
vous wordt hij aangehouden en opgesloten in de gevange
nis des Plombs onder beschuldiging van hekserij. Dank zij
zijn spitsvondigheid en levenslust slaagt hij erin op een
spektakulaire manier te ontsnappen. Zijn internationale
«carrière» neemt hier voorgoed een aanvang
In zaal I van het Feestpaleis loopt eveneens voor de derde
week de film «Abba, the movie», de film die deze Zweedse
groep volgt bij zijn toernee door Australië. Een film waarin
de muziek van deze Eurovisiesongwinnaars primeert en
waarbij het verhaal, de story, bijkomstig is.
In zaal 2 van het Feestpaleis eveneens een film voorbe
houden aan de cinefielen: «Face to face», Van aangezicht
tot aangezicht, de nieuwe Bergmanproduktie met in de
hoofdrollen bekende Bergman-namen: Liv Ullman, Erland
Jospehson, Aino Taube-Henrikson, Gunnar Bjornstrand,
Sven Lindberg en Kari Sylwan.
Ditmaal ontleed Ingmar Bergman de ziel en het hart van een
vrouwelijke psychiater en meteen ontsluit hij de deur van de
geestelijke nacht. Bij de apocalyptische konfrontatie tussen
de mens en zijn eigen ik plaatst Bergman de menselijke
geest op het scherp van de snedeSubtiel brengt hij in beeld
wat gebeurt met een vrouw die in liefdenood verkeert en wil
verkracht worden. Liv Ullmann speelt een zeer aangrij
pende vertolking. Deze van een vrouw die gekonfronteerd
wordt met een wezen dat zij ontziet, zichzelf.
Een moeilijke film die een zekere graad van intelligentie
vergt van de toeschouwers. De psychologische benaderin
gen van problemen alsmede de talrijke dialoog-scenes ma
ken deze film ongenietbaar voor sensatiezuchtige toe
schouwers.
Het voorbije paasweekeinde ging in het Kultureel centrum te Lede een tentoonstelling door waarin werk
was te bezichtigen van niemand minder dan Maurice De Clercq. Deze man staat bekend als een der eerste
en ook een der belangrijkste Belgische hyperrealisten.
In onze editie van voorgaande week las u reeds een en ander over de ontwikkeling en het indrukwekkende
palmares van deze kunstenaar. Derhalve beperken wij ons hier tot enkele beschouwingen over het
byperrealisme.
Al te vaak wordt het hyperrealis-
me afgeschilderd als een koele
en gevoelloze kunts. Als een
klakkeloos kopiëren van de
bestaande werkelijkheid. Op het
eerste gezicht kan dit misschien
zo wel lijken, maar toch moeten
we rekening houden met het feit
dat essentiële waarden, die van
een werk een «kunstwerk» ma
ken niet steeds op het eerste
gezicht te ontdekken zijn. Zo
kan een hyperrealistisch werk in
zijn uiterlijke verschijning in
derdaad totaal gevoelloos lijken,
maar inde kern helemaal niet zo
zijn. Anderzijds kan een werk op
het eerste gezicht sterk tot het
gevoel spreken maar helemaal
niets met kunst te maken
hebben.
Om engszins een lijn te vinden in
de voor velen haast onontwarba
re knoop die «kunst» is. is men
ons inziens even teruggekomen
opdeuiteindelijkefunktiedie de
kunst in hei mensenleven ver
vult. Ons lijkt de kunst in de
eerste plaats een kommunikatie-
middeltezijn. Meer bepaald een
kommunikatiemiddel dat de
bijzondere eigenschap in zich
draagt te «spreken» zonder te
«praten»; een taal die door
middel van tastbare elementen
iets ontastbaars tot realiteit
maakt. Zo bezit elk waarachtig
kunstenaar over de gave een
dergelijke taal te scheppen en er
zich van de bedienen. De wijze
waarop hij er zich van bedient is
totaal ondergeschikt aan wat in
feite gezegd wordt, vandaar de
«dichterlijke vrijheid». Nu is het
zodat inde loop der tijden, en in
onze eeuw in het bijzonder,
talloze artistieke uitdrukkings
vormen de wereld zijn inge
stuurd. In een poging om toch
minstens in uitdrukkingsvorm
origineel te zijn hebben vele
(pseudo) kunstenaars alles in het
w erk gesteld om een eigen taal te
vinden, helaas in vele gevallen
een totaal dode taal, waarmede
de kunst-kijker geen stap verder
raakt, doch integendeel nog
meer verstrikt raakt in de
artistieke warboel. Ook de
kunstenaar zelf. misschien hij
nog het meest, heeft af te
rekenen met dit probleem.
De hyperrealist echter heeft zich
weten te onttrekken aan dit alles
op een even eenvoudige als
revolutionaire wijze: gewoon
terug naar de bron; een nieuw
soort dadaïsme. Net zoals de
primitieve mens uit natuurlijke
drang een bison of eender welk
ander dier op rotswanden teken
de, om op die wijze gestalte te
geven aan de wens om het
betreffende dier te overwinnen,
zo ook schildert de hyperrealist
dingen uit zijn dagelijks be
staan. gewoon omdat hij er zich
om een of andere reden toe
aangetrokken voelt. De taal. het
uitdrukkingsmiddel en het ob-
jekt zelve liggen bij de hyperea-
list zodanig dicht bij elkaar dat
oningewijden wel eens durven
twijfelen aan de zin van dergelij
ke werkwijze. De zin echter ligt
hem niet in de werkwijze, niet in
de gebruikte taal, maar wel in de
relatie van het gegeven, van
datgene wat wil gezegd worden
tot de gebruikte taal.
Bij het bekijken van een
hyperealistisch werk dient men
gewoon over het geschilderde
objekt heen te kijken en zich
enkel af te vragen waarom de
kunstenaar juist dat objekt tot
keuze van een afbeelding heeft
gemaakt. En ook waarom dc
kunstenaar het objekt vanuit die
of die gezichtshoek bekijkt en in
zijn werk laat bekijken.
De grote verdienste der hyper
realisten is te vinden in het feit
dat ze als het ware een
Een hyperrealistisch werk van Maurice De Clercq (EL)
De Werkgroep Renaat Ravijts richt voor de derde maal het toneeltornooi «Renaat
Ravijts» in.
Dit tomooi opgericht in 1974, een blijvend aandenken aan de vroeg overleden
akteur-regisseur, wil het amateurstoneel in Vlaanderen bevorderen.
Met de steun en in samenwerking met de stad Aalst en de Vlaamse Toeristenbond
ingericht, werden deze keer de amateursverenigingen uit Oost Vlaanderen het ar
rondissement Haile-Vilvoorde aangeschreven.
Eén van de voorwaarden om
als kandidaat opgenomen te
worden is te bewijzen aan de
hand van programmabrochu
res dat gedurende de laatste
drie toneelseizoenen een on
onderbroken toneelaktiviteit
bestond.
Verder moeten de deelne
mende groepen, uit de inschrij
vingen worden er op 20 mei ze
ven uitgeloot, zich akkoord ver
klaren met het reglement, dat
deze keer lichte wijzigingen
onderging. De winnaar van vo
rig tomooi, de Catharinisten uit
Aalst, wordt mits inschrijving, a
priori in de wedstrijd opgeno
men.
De door het lot aangeduide
groepen verbinden zich, voor
15 augustus het gekozen stuk,
de speeldata en het aange
duide jurylid bekend te maken.
Groepen die zich om de één of
andere reden terug trekken zul
len geen aanspraak kunnen
maken en de terugbetaling van
de waarborgsom van 3.000 fr
die elke deelnemer dient te
storten, som die integraal zal
terugbetaald worden op de dag
van de opvoering.
De opvoeringen moeten vallen
tussen 15 september 1978 en 1
mei 1979. Er worden geen be-
roepsakteurs of -aktrices tot
het tomooi toegelaten,
(het bezit van een beroeps-
kaart is beslissend). Overtre
ding van dit artikel brengt au-
tomatsch en zonder verhaal,
het buiten wedstrijd plaatsen
van de betrokken groep mee
Het op te voeren toneelwerk
moet een niet lyrisch volavond-
stuk zijn, in de nederlandse taal
en met een bezetting van ten
minste vijf spelers of speel
sters.
De jury wordt samengesteld uit
acht leden met stemrecht, ie
dere deelnemende vereniging
stelt één lid van zijn kring voor.
Dit lid woont alle opvoeringen
bij maar heeft geen toegang tot
de bespreking en geen stem
recht bij de opvoering van het
stuk door zijn kring waarvan hij
lid is. Daar komen nog vier le
den met stemrecht bij, aange
duid door de werkgroep en
waarvan één de funktie van
voorzitter van de jury waar
neemt. Hebben geen stem
recht, de sekretaris en een ar
tistiek verslaggever.
Om de homogenitait van de
beoordeling te waarborgen
dienen de deelnemende ver
enigingen de grootste zorg te
besteden aan de aanduiding
van hun jurylid, dat de nodige
ervaring en kennis op toneel
gebied moet kunnen garande
ren. Ingeval van klaarblijkelijke
Wat we echter te Mere te zien krij
gen staat beneden alle peil en doet
ons echt twijfelen aan de artistieke
ingesteldheid van Germaan Bos.
Bewust gaat hij dc commerciële
kant op. en alsof dit nog niet erg
genoeg is. de stillevens en land
schappen die hij voorstelt zijn on
natuurlijk aandoende prentkaar
ten. Scherpe kontoeren. onnatuur
lijke kleuren en schaduwvorming
inkompetentie kan de werk
groep een kandidaat-jurylid
wraken.
Elk jurylid met stemrecht be
schikt over 100 p. voor ral-
interpretatie, voor taal, voor
techniek en voor het totaal
beeld. Onmiddellijk na de op
voering volgt een bespreking,
waarna individueel en geheim
gestemd wordt. De hoogste en
de laagste kwotering per op
voering zullen niet in aanmer
king komen voor het eindresul
taat.
Iedere deelnemer aan het
derde tornooi die geen 65
ontsieren het op zichzelf reeds in
spiratieloze werk
De opening van de tentoonstelling
gebeurde op een originele wijze.
De traditionele inleiding werd ach
terwege gelaten en na een wel
komswoord door de heer Robert
Van Impe. afgevaardigd beheer
der van de vzw -Vlaams Cen
trum-, stond het dc aanwezigen
vrij aan de expozant vragen te stel-
der punten behaalt, kan zijn
kandidatuur niet meer stellen
voor de twee daar op volgende
tornooien.
De eerste prijs Renaat Ravijts
bedraagt 10.000 fr en een tro
fee. Tweede prijs geschonken
door de Vlaamse Toeristen
bond is 8.000 fr groot. Derde
prijs: 6.000 fr, vierde prijs 4 000
fr, vijfde prijs 3.000 fr. De 3 laat-
sten zullen niet geklasseerd
worden en ontvangen een
aanmoedigingsprijs van 1.000
fr.
Roel Van de Plas
len omtrent zijn leven en werk.
Vanuit verschillende hoeken wer
den scherpe vragen afgevuurd en
werd open kritiek geuit op de kwa
liteit van Germaan Bos' werk.
Deze wist weliswaar van zich af te
bijten, maar moet toch gevoeld
hebben dat het publiek niet zo
lichtgelovig en kritiekloos is als
hij zich wel voorstelde. De prijzen
die hij voor zijn werken vraagt zijn
totaal onverantwoord. Alles bij
elkaar, een overbodige tentoon
stelling.
ANDRE DE GROEVE
In het -Hof te Dale" te Mere loopt tot 2 april een tentoonstelling met
werk van Germaan Bos. De man heeft, naar zijn zeggen, reeds
eerder sporen verdiend als surrealistisch schilder.
taalzuivering in de kunstwereld
hebben ingevoerd; dat ze in de
plastische kunsten talrijke bij
komstigheden van de kaart
hebben geveegd, en de afstand
tussen de artistieke impulsen en
het tastbare resultaat tot een
minimum hebben herleid.
Bekijkt men een hyperrealis
tisch werk op deze wijze, dan
zal men ondanks de schijnbare
koelheid, zeker aangegrepen
worden door datgene wat tussen
de regels te lezen valt.
André De Groeve
Jo Verbrugghen leidde de tentoonstelling in van de hyperrealist Maurice
De Clercq (EL)
AA'« AAN
Wie van toneel houdt, kan zaterdag 8, zondag 9 en maan
dag 10 april, een avondje uit! De toneelgroep Kunst, Licht
en Vrijheid voert een komedie op in twee bedrijven: De twee
maagden
Ze werd geschreven door Jean-Jacques Bucaise en Mau
rice Lasaygues, twee schrijvers die in Frankrijk aan de top
staan. De Nederlandse vertaling is van de hand van K. De
Ruyter. De regie berust bij Odilon Mortier. Deze voorstellin
gen worden gegeven in de stadsschouwburg Vredeplein te
Aalst, telkens om 20 uur stipt.
Neem een direkteur van een bouwonderneming en een
Griekse ploegbaas. De zoon van de ene vindt dat alle
middelen goed zijn om zijn doel, een huwelijk met de doch
ter van de andere te bereiken Voeg daarbij een onge
trouwde sekretaresse en een dartel mascotje.
Overgiet het geheel met een astrologisch sausje en u krijgt
een «tweemaangdelijk» lachmenu.
Als u daarbij nog weet dat Odilon Mortier, Guido Van Neck,
Gracienne Van Nieuwenborgh en andere bekende spelers
op de planken staan, belooft het alvast een gezellig avondje
te worden
R. De vijver
