'AASVLIEGTUIG WERD EEN FLOP! EEN DAGJE DENKEN EN DOEN VOOR LEEFMILIEU 25 JAAR BOUWORDE HET 2 EEUWEN OUDE KERKORGEL AAN RESTAURATIE TOE De Voorpost - 31-3-1978 - 9 jTer gelegenheid van de Schoolkenskermis van de Bosse- paat te Erpe, zorgde Erpe-Mere-Kultuur in samenwerking pet het Willensfonds, op paaszondag voor een stunt. Vanuit M sportvliegtuig, dat over het voetbalplein 't Fonteintje zou rkelen, zouden een massa briefomslagen gestrooid wor- >n. Hierin zaten bonnetjes, die men kon omruilen tegen een ïkker paasei. Twee speciale prijzen zaten er ook tussen: een wden paasei (werk van Enrico Leclair) en 'n geschilderd nzeëi (kunstwerk van een Brusselse dame: Margot Wee- §8)- I opkomst was talrijk. Heel wat kinderen stonden aan de and van het voetbalplein te trappelen van ongeduld. Zij her- biiepen de grasmat in een ware modderpoel. ^organisatie bleek volledig in ren deelde ten slotte mee dat voogi Ie. De kleinsten van drie tot jaar, moesten zich samen- iden in een hoek van het De eerste twee worpen ren voor hen voorbehouden, grotere kinderen (tot twaalf stonden in een andere ik opgesteld. Zij zouden ineens twee vluchten gere- 'eerd krijgen. lindelijk naderde het lang achte ogenblik: in de verte PaasÊ0nden Z'J het vliegtuig horen aankomen Warempel: het cir kelde over het plein. Tot groot ongenoegen van de allerklein sten zag iedereen dat er een ading briefomslagen hun doel niste. Ze kwamen door de wind en door een slecht moment van litwerpen, in de aanpalende weiden terecht. De grootste ongens en verscheidene va ders wipten over de afsluitin gen, om de sterk begeerde bonnetjes in te zamelen. De wor meeste kinderen hoopten dat ksda dg volgende keer een betere keer zou worden. Maar er laar h«J' kwam geen volgende kans M r meer! Eén van de organisato- alle briefomslagen gedropt wa ren. Niemand op het plein had er één kunnen grabbelen. Om de opgekomen menigte niet overrichterzake naar huis te sturen werd een noodoplossing voorgesteld: het gouden ei werd toegekend aan het kind dat op deze paasdag jarig was. Het schilderwerkje werd ge schonken aan een kind wiens verjaardag het dichtst 26 maart benaderde. Alle overige kinde ren kregen een paasei ten ge schenke. Natuurlijk wisten de allergrootsten misbruik te ma ken van deze overrompeling en vulden hun zakken gretig met heel wat paaseieren. Er waren zelfs volwassenen die met een hele doos naar huis terugkeer den. Hierdoor miste de vereniging het vooropgestelde doel van dit lovenswaardig initiatief. Hope lijk laten de inrichters zich hier door niet ontgoochelen en hebben ze het volgend jaar de wind in hun zeilen. R. Devijver Hoopvol uitkijkend naar het paaseierengooiend vliegtuig (SJ) Vol sn d s re 'erl« 21 ;de« loev Zowat honderd skouts en een handvol andere geïnteresseer- rocp den waren er op paasmaandag. In het Aalsterse jeugdcen trum aan de Zonnestraat en verspreid in Meldert nadien: sa men kijken wat er aan de hand is met dat leefmilieu van ons en maj| wat er kan aan gedaan worden! Samen met de VVKS-VVKM-distriktsploeg verkenners- gidsen hadden Raldes, de Wielewaal en VZW Durme deze «bewustwordingsdag» uitgewerkt. Het was maar een miezerig weertje die dag, en wellicht was dit de oorzaak dat er toch geen extra-massale opkomst geko men was voor dit nochtans weinig alledaags en waardevol initiatief. De bedoeling was niet «eens een dagje karitatief wer ken voor de natuur», maar wel een aanbod te bieden, met een boel informatie en nadenkstof. en een handvol tips om zelf ook wat te doen In die zin was de tentoonstel ling ingericht. Brochures, fol ders. boekjes, affiches... van Raldes. de Kredietbank, de stad Aalst, «het jaar van het dorp», vzw Durme,... geen uit gewerkte handleiding dus, maar toch voldoende materiaal om een eerste beeld te krijgen van de situatie. En om kontakt- punten te zoeken voor verdere aktie en informatie Ook de diavoorstelling die de Wielewaal bracht bedoelde het zo. We misten het eerste ge deelte waar beelden te zien wa ren van goed geïsoleerde eco systemen. biologisch even deze dag komt! 's Namiddags werd er, na een picknick in de gelukkig over dekte turnzaal van de Mel- dertse gemeenteschool, uitge zwermd over het hele Mel- dertse grondgebied. Met Lam bert Van de Sijpe (ook wel eens Een andere groep nog ging knotwilgen opzoeken. Deze bomen vormen een waardevol biologisch en landschappelijk onderdeel van onze bodem, en die mag men echt zomaar niet laten wegkwijnen! Rond half- zes was de dag geëindigd en wicht, gave natuurplekjes, «optimistische» dingen dus. Nadien werden diverse facet ten van bedreiging getoond. Met de ondertoon dat het «an ders kan en moet», kregen we sluikstorten op het scherm, verbranding van autobanden op autokerkhoven, die zelf op de meest onmogelijke plaatsen opduiken tussen het groen, za- velwinningen en andere be dreigingen van de Donkomge ving, Hoe kringloopdom het is huisvuil te ondergraven (be zoedeling van het grondwater) of te verbranden (luchtvervui ling),... Niet zonder enige trots werd dan melding gedaan van eigen akties, die met sukses vo leindigd werden. Da's gedaan, zei men. die rookwalm die heel het Vlassenbroeks natuur schoon op deze luchtdia in een wazige mist hult: die verbran ding van huisvuil is, op ons aandringen, gestopt Ook het vrijwaren van het kasteelpark in Berlare Wielewaalwerk. Zo zie je maar. En huisvuil? Maak er compost van, recycleer het, zoals men in Lokeren (zie dia) en in Gent (idem) doet. Uit de hoge schouw komt trouwens helemaal geen vuile stank, maar netjes gefiltreerde lucht! Dat was de diavoorstelling die het publiek behoorlijk wat aan dachtig deed volgen. Heel dui delijk lag de nadruk op leefmi lieu in de ietwat engere zin: het natuurlijkbiologisch systeem. De tentoonstelling keek wel ruimer: Jaar van het dorp, bro chures over stadskernver nieuwing,... Op een speelse wijze (num- Opder toezicht van de mannen van Raldes kapten de skouts de knotwilgen, gebeurden om hel splijten van knotwilgen te voorkomen (JM) Deze akties tijdens hun milieudag) De laatste richtlijnen worden gegeven vooraleer deze jonger, <i dé slag mochten gaan (JM) mertje kijken op de keerzijde van je stoel) werden dan groep jes ingedeeld Telkens zou er dieper nagedacht worden om trent het tema. Dit onder leiding van bevoegde mensen, bv van de mee-inrichtende milieuver enigingen. Heel wat informa tieve vragen werden nog ge steld (hoe zit dat ineen? Wat kan je daaraan doen? En wij?). Alleen maar een bewijs dat voorlichting op dit vlak zeker gewenst is. Een pluim voor de mensen van wie 't idee van groene jongen genoemd) kon een groepje aan de lijve ont dekken hoeveel er gestort wordt waar het niet mag, en werd zo konkreet een stukje Meldert en Kravaalbos schoongemaakt. In de hoop dat later.maar dat weet je nu wel al. Anderen konden de meege brachte nestkastjes (in de groepen gemaakt) in de bomen hangen. Tegelijkertijd werd een natuurwandeling meegemaakt, met heel veel aandacht naar de rijke flora van het Kravaalbos. kwamen stadsdiensten het vuil ophalen. Naast de aanwezig heid van schepen De Maéght van leefmilieu een bewijs van de interesse van het stadsbe stuur voor deze inderdaad waardevolle vormingsdag. Men steunt erop dat dit slechts een begin is. in de plaatselijke groepen neemt men de hand schoen met onbezoedelde handen op! PH Jong en oud in de rij om paaseieren om te ruilen (SJ) Lange tijd al bestaat de «bouworde». Om precies te zijn, al 25 jaar zetten meestal jonge mensen zich bouwend en helpend in voor groepen en mensen die het nodig hebben. In binnen- en buitenland! Een jubileum is het dat zomaar niet onopgemerkt voorbijgaat, maar waar men toch pronkerig gejubel achter wege laat. Wat Aalst betreft vertrokken in de loop van die kwarteeuw ver scheidene werkgroepen uit het Sint-Jozefskollege, het Sint- Maarteninstituut, de Dames van Maria en het V.T.I. naar binnen- en vooral naar buiten landse projekten. Meest vol hardend bleek de groep «ont wikkeling» o.l.v. pater A. Aer- nouts die deze zomer voor de vijftiende opeenvolgende maal in Tunesië aan ontwikkelings hulp gaat doen. Jonge mensen die hun vrije tijd al werkend gaan doorbrengen in een ontwikkelingsland (en dit met eigen financiële midde len),.. da's eigenlijk de kracht van de bouworde. Het was pater Aernouts die de oprichting stimuleerde van een plaatselijke telebouworde- groep, waarmee hij nog voort durend bemoedigende kontak ten onderhoudt. Deze groep bestaat thans zijn zesde jaar. Met een twintigtal vaste kernle den wordt in Aalst en omgeving gewerkt. Gezamenlijk is dat zo'n duizend uur per jaar dat gewerkt wordt voor de verbete ring van marginale woonsitua ties bij Vlaamse mensen of bij gastarbeidders. Een tele foontje en mensen staan klaar om te helpen! Het is bemoedi gend dat voor deze konkrete en broodnodige sociale aktie meer en meer samenwerking tot stand komt met bv. Sodiga, Hak. Jebron, CSV... Samen kan men imers meer! In elk geval voelt men deze vol ledig belangeloze inzet aan als een kontestatie tegen de heer sende geldzucht en de daar mee samengaande verdruk kingsmentaliteit. Men maakt ook tijd vrij voor bezinning en het besturen van sociale toe standen, zodat men inderdaad niet vervalt in een eenzijdige karitatieve houding. Studieda gen en vormingsweekends worden nationaal en regionaal georganiseerd. Regionaal is de Aalsterse groep naar Zuid- Oost-Vlaanderen geörien- teerd. Ninove is het centrum. Een idee van de huidige werk zaamheden? Van 27 tot 29 maart heeft men net een paas- bouwkamp gehad in Oorde- gem: verf- en behangwerk bij een alleenstaande (Oordegem-dorp). Op 9 april heeft men een provinciale werkdag waarbij men in Den- derhoutem (Molenstraat) een tehuis inricht voor sociaal ge- handikapte personen. Wie iets voelt voor Bouw- of Telebouworde kan kontakt op nemen met Lieve Janssens (Rustoordstraat, 7 9300 Aalst (053Ï70.14.81) of met Jean- Pierre Vlieghe, Groenstraat 40, 9300 Aalst. pd De kerk van Herdersem bezit eei In het kerkarchief staat geschreven dat de kerkfabriek ondcr.hct pasto raat van E.H. Le Corbisier het or gel heeft aangekocht bij Pieter Van Peteghem en zoon Lambert in I778. De Van Peteghems waren vermaarde orgelbouwers. Ze woonden in Gent. Het doksaal werd gemaakt door Antoon Moijersoen; de orgelkast en de ba lustrade werden vervaardigd door Antonius en Alexander Nieten uit St.-Amands. Een eerste restauratie, met toe voeging van een pedaalklavicr, werd uitgevoerd in I844 door de orgelbouwer Schmidt, in Gent wonende, maar van duitse af komst. merkwaardig orgel dat 200 jaar In 1861 werd de oude kerk afge broken Het orgel werd toen over gebracht naar de nieuwe kerk. Dit gebeurde door de orgelbouwer P.J. Vereecken van Gijzegem. Het grootste gedeelte van het oor spronkelijke Van Peteghem-orgel. dat in rococostijl was gebouwd, werd bewaard Vereecken heeft het orgel omgebouwd volgens de toen heersende romantische strek king. Bij Koninklijk Besluit van 16 ok tober 1975 werd het kerkorgel ge klasseerd als monument Onmiddellijk zette de pastoor de procedure in voor een grondige restauratie die zeer nodig is. De heer Gabriel Loncke. uit oud is. Overmere. werd door de Gouver neur van Oost-Vlaanderen aarïge- 1 steld als orgeladviseur, met de op dracht een voorontwerp van alge hele restauratie te maken. Dit voorontwerp en de bijhorende plans, werden op 16 januari 1^78 ter advisering bezorgd aan het Schepencollege van de stad Aalst. Het bedrag van de restauratic wordt geschat op 5 miljoen. Er moet nu nog gewacht worden op de goedkeuring van de Provincie en van de ministeriële diensten. Pas nadat de kredieten zijn voor zien. kan de restauratie beginnen. LH. Het orgel, twee eeuwen oud (JM)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 9