'AASVLIEGTUIG WERD EEN FLOP!
EEN DAGJE DENKEN EN DOEN VOOR
LEEFMILIEU
25 JAAR BOUWORDE
HET 2 EEUWEN OUDE KERKORGEL
AAN RESTAURATIE TOE
De Voorpost - 31-3-1978 - 9
jTer gelegenheid van de Schoolkenskermis van de Bosse-
paat te Erpe, zorgde Erpe-Mere-Kultuur in samenwerking
pet het Willensfonds, op paaszondag voor een stunt. Vanuit
M sportvliegtuig, dat over het voetbalplein 't Fonteintje zou
rkelen, zouden een massa briefomslagen gestrooid wor-
>n. Hierin zaten bonnetjes, die men kon omruilen tegen een
ïkker paasei. Twee speciale prijzen zaten er ook tussen: een
wden paasei (werk van Enrico Leclair) en 'n geschilderd
nzeëi (kunstwerk van een Brusselse dame: Margot Wee-
§8)-
I opkomst was talrijk. Heel wat kinderen stonden aan de
and van het voetbalplein te trappelen van ongeduld. Zij her-
biiepen de grasmat in een ware modderpoel.
^organisatie bleek volledig in ren deelde ten slotte mee dat
voogi
Ie. De kleinsten van drie tot
jaar, moesten zich samen-
iden in een hoek van het
De eerste twee worpen
ren voor hen voorbehouden,
grotere kinderen (tot twaalf
stonden in een andere
ik opgesteld. Zij zouden
ineens twee vluchten gere-
'eerd krijgen.
lindelijk naderde het lang
achte ogenblik: in de verte
PaasÊ0nden Z'J het vliegtuig horen
aankomen Warempel: het cir
kelde over het plein. Tot groot
ongenoegen van de allerklein
sten zag iedereen dat er een
ading briefomslagen hun doel
niste. Ze kwamen door de wind
en door een slecht moment van
litwerpen, in de aanpalende
weiden terecht. De grootste
ongens en verscheidene va
ders wipten over de afsluitin
gen, om de sterk begeerde
bonnetjes in te zamelen. De
wor meeste kinderen hoopten dat
ksda dg volgende keer een betere
keer zou worden. Maar er
laar
h«J' kwam geen volgende kans
M r
meer! Eén van de organisato-
alle briefomslagen gedropt wa
ren. Niemand op het plein had
er één kunnen grabbelen. Om
de opgekomen menigte niet
overrichterzake naar huis te
sturen werd een noodoplossing
voorgesteld: het gouden ei
werd toegekend aan het kind
dat op deze paasdag jarig was.
Het schilderwerkje werd ge
schonken aan een kind wiens
verjaardag het dichtst 26 maart
benaderde. Alle overige kinde
ren kregen een paasei ten ge
schenke. Natuurlijk wisten de
allergrootsten misbruik te ma
ken van deze overrompeling en
vulden hun zakken gretig met
heel wat paaseieren. Er waren
zelfs volwassenen die met een
hele doos naar huis terugkeer
den.
Hierdoor miste de vereniging
het vooropgestelde doel van dit
lovenswaardig initiatief. Hope
lijk laten de inrichters zich hier
door niet ontgoochelen en
hebben ze het volgend jaar de
wind in hun zeilen.
R. Devijver
Hoopvol uitkijkend naar het paaseierengooiend vliegtuig (SJ)
Vol
sn d
s re
'erl«
21
;de«
loev Zowat honderd skouts en een handvol andere geïnteresseer-
rocp den waren er op paasmaandag. In het Aalsterse jeugdcen
trum aan de Zonnestraat en verspreid in Meldert nadien: sa
men kijken wat er aan de hand is met dat leefmilieu van ons en
maj| wat er kan aan gedaan worden!
Samen met de VVKS-VVKM-distriktsploeg verkenners-
gidsen hadden Raldes, de Wielewaal en VZW Durme deze
«bewustwordingsdag» uitgewerkt.
Het was maar een miezerig
weertje die dag, en wellicht was
dit de oorzaak dat er toch geen
extra-massale opkomst geko
men was voor dit nochtans
weinig alledaags en waardevol
initiatief. De bedoeling was niet
«eens een dagje karitatief wer
ken voor de natuur», maar wel
een aanbod te bieden, met een
boel informatie en nadenkstof.
en een handvol tips om zelf ook
wat te doen
In die zin was de tentoonstel
ling ingericht. Brochures, fol
ders. boekjes, affiches... van
Raldes. de Kredietbank, de
stad Aalst, «het jaar van het
dorp», vzw Durme,... geen uit
gewerkte handleiding dus,
maar toch voldoende materiaal
om een eerste beeld te krijgen
van de situatie. En om kontakt-
punten te zoeken voor verdere
aktie en informatie
Ook de diavoorstelling die de
Wielewaal bracht bedoelde het
zo. We misten het eerste ge
deelte waar beelden te zien wa
ren van goed geïsoleerde eco
systemen. biologisch even
deze dag komt!
's Namiddags werd er, na een
picknick in de gelukkig over
dekte turnzaal van de Mel-
dertse gemeenteschool, uitge
zwermd over het hele Mel-
dertse grondgebied. Met Lam
bert Van de Sijpe (ook wel eens
Een andere groep nog ging
knotwilgen opzoeken. Deze
bomen vormen een waardevol
biologisch en landschappelijk
onderdeel van onze bodem, en
die mag men echt zomaar niet
laten wegkwijnen! Rond half-
zes was de dag geëindigd en
wicht, gave natuurplekjes,
«optimistische» dingen dus.
Nadien werden diverse facet
ten van bedreiging getoond.
Met de ondertoon dat het «an
ders kan en moet», kregen we
sluikstorten op het scherm,
verbranding van autobanden
op autokerkhoven, die zelf op
de meest onmogelijke plaatsen
opduiken tussen het groen, za-
velwinningen en andere be
dreigingen van de Donkomge
ving, Hoe kringloopdom het is
huisvuil te ondergraven (be
zoedeling van het grondwater)
of te verbranden (luchtvervui
ling),... Niet zonder enige trots
werd dan melding gedaan van
eigen akties, die met sukses vo
leindigd werden. Da's gedaan,
zei men. die rookwalm die heel
het Vlassenbroeks natuur
schoon op deze luchtdia in een
wazige mist hult: die verbran
ding van huisvuil is, op ons
aandringen, gestopt Ook het
vrijwaren van het kasteelpark in
Berlare Wielewaalwerk. Zo zie
je maar. En huisvuil? Maak er
compost van, recycleer het,
zoals men in Lokeren (zie dia)
en in Gent (idem) doet. Uit de
hoge schouw komt trouwens
helemaal geen vuile stank,
maar netjes gefiltreerde lucht!
Dat was de diavoorstelling die
het publiek behoorlijk wat aan
dachtig deed volgen. Heel dui
delijk lag de nadruk op leefmi
lieu in de ietwat engere zin: het
natuurlijkbiologisch systeem.
De tentoonstelling keek wel
ruimer: Jaar van het dorp, bro
chures over stadskernver
nieuwing,...
Op een speelse wijze (num-
Opder toezicht van de mannen van Raldes kapten de skouts de knotwilgen,
gebeurden om hel splijten van knotwilgen te voorkomen (JM)
Deze akties tijdens hun milieudag)
De laatste richtlijnen worden gegeven vooraleer deze jonger,
<i dé slag mochten gaan (JM)
mertje kijken op de keerzijde
van je stoel) werden dan groep
jes ingedeeld Telkens zou er
dieper nagedacht worden om
trent het tema. Dit onder leiding
van bevoegde mensen, bv van
de mee-inrichtende milieuver
enigingen. Heel wat informa
tieve vragen werden nog ge
steld (hoe zit dat ineen? Wat
kan je daaraan doen? En wij?).
Alleen maar een bewijs dat
voorlichting op dit vlak zeker
gewenst is. Een pluim voor de
mensen van wie 't idee van
groene jongen genoemd) kon
een groepje aan de lijve ont
dekken hoeveel er gestort
wordt waar het niet mag, en
werd zo konkreet een stukje
Meldert en Kravaalbos
schoongemaakt. In de hoop dat
later.maar dat weet je nu wel
al. Anderen konden de meege
brachte nestkastjes (in de
groepen gemaakt) in de bomen
hangen. Tegelijkertijd werd een
natuurwandeling meegemaakt,
met heel veel aandacht naar de
rijke flora van het Kravaalbos.
kwamen stadsdiensten het vuil
ophalen. Naast de aanwezig
heid van schepen De Maéght
van leefmilieu een bewijs van
de interesse van het stadsbe
stuur voor deze inderdaad
waardevolle vormingsdag.
Men steunt erop dat dit slechts
een begin is. in de plaatselijke
groepen neemt men de hand
schoen met onbezoedelde
handen op!
PH
Jong en oud in de rij om paaseieren om te ruilen (SJ)
Lange tijd al bestaat de «bouworde». Om precies te zijn, al 25
jaar zetten meestal jonge mensen zich bouwend en helpend in
voor groepen en mensen die het nodig hebben. In binnen- en
buitenland! Een jubileum is het dat zomaar niet onopgemerkt
voorbijgaat, maar waar men toch pronkerig gejubel achter
wege laat.
Wat Aalst betreft vertrokken in
de loop van die kwarteeuw ver
scheidene werkgroepen uit het
Sint-Jozefskollege, het Sint-
Maarteninstituut, de Dames
van Maria en het V.T.I. naar
binnen- en vooral naar buiten
landse projekten. Meest vol
hardend bleek de groep «ont
wikkeling» o.l.v. pater A. Aer-
nouts die deze zomer voor de
vijftiende opeenvolgende maal
in Tunesië aan ontwikkelings
hulp gaat doen.
Jonge mensen die hun vrije tijd
al werkend gaan doorbrengen
in een ontwikkelingsland (en dit
met eigen financiële midde
len),.. da's eigenlijk de kracht
van de bouworde.
Het was pater Aernouts die de
oprichting stimuleerde van een
plaatselijke telebouworde-
groep, waarmee hij nog voort
durend bemoedigende kontak
ten onderhoudt. Deze groep
bestaat thans zijn zesde jaar.
Met een twintigtal vaste kernle
den wordt in Aalst en omgeving
gewerkt. Gezamenlijk is dat
zo'n duizend uur per jaar dat
gewerkt wordt voor de verbete
ring van marginale woonsitua
ties bij Vlaamse mensen of bij
gastarbeidders. Een tele
foontje en mensen staan klaar
om te helpen! Het is bemoedi
gend dat voor deze konkrete en
broodnodige sociale aktie meer
en meer samenwerking tot
stand komt met bv. Sodiga,
Hak. Jebron, CSV... Samen
kan men imers meer!
In elk geval voelt men deze vol
ledig belangeloze inzet aan als
een kontestatie tegen de heer
sende geldzucht en de daar
mee samengaande verdruk
kingsmentaliteit. Men maakt
ook tijd vrij voor bezinning en
het besturen van sociale toe
standen, zodat men inderdaad
niet vervalt in een eenzijdige
karitatieve houding. Studieda
gen en vormingsweekends
worden nationaal en regionaal
georganiseerd. Regionaal is de
Aalsterse groep naar Zuid-
Oost-Vlaanderen geörien-
teerd. Ninove is het centrum.
Een idee van de huidige werk
zaamheden? Van 27 tot 29
maart heeft men net een paas-
bouwkamp gehad in Oorde-
gem: verf- en behangwerk bij
een alleenstaande
(Oordegem-dorp). Op 9 april
heeft men een provinciale
werkdag waarbij men in Den-
derhoutem (Molenstraat) een
tehuis inricht voor sociaal ge-
handikapte personen.
Wie iets voelt voor Bouw- of
Telebouworde kan kontakt op
nemen met Lieve Janssens
(Rustoordstraat, 7 9300 Aalst
(053Ï70.14.81) of met Jean-
Pierre Vlieghe, Groenstraat 40,
9300 Aalst.
pd
De kerk van Herdersem bezit eei
In het kerkarchief staat geschreven
dat de kerkfabriek ondcr.hct pasto
raat van E.H. Le Corbisier het or
gel heeft aangekocht bij Pieter
Van Peteghem en zoon Lambert in
I778. De Van Peteghems waren
vermaarde orgelbouwers. Ze
woonden in Gent. Het doksaal
werd gemaakt door Antoon
Moijersoen; de orgelkast en de ba
lustrade werden vervaardigd door
Antonius en Alexander Nieten uit
St.-Amands.
Een eerste restauratie, met toe
voeging van een pedaalklavicr,
werd uitgevoerd in I844 door de
orgelbouwer Schmidt, in Gent
wonende, maar van duitse af
komst.
merkwaardig orgel dat 200 jaar
In 1861 werd de oude kerk afge
broken Het orgel werd toen over
gebracht naar de nieuwe kerk. Dit
gebeurde door de orgelbouwer
P.J. Vereecken van Gijzegem.
Het grootste gedeelte van het oor
spronkelijke Van Peteghem-orgel.
dat in rococostijl was gebouwd,
werd bewaard Vereecken heeft
het orgel omgebouwd volgens de
toen heersende romantische strek
king.
Bij Koninklijk Besluit van 16 ok
tober 1975 werd het kerkorgel ge
klasseerd als monument
Onmiddellijk zette de pastoor de
procedure in voor een grondige
restauratie die zeer nodig is.
De heer Gabriel Loncke. uit
oud is.
Overmere. werd door de Gouver
neur van Oost-Vlaanderen aarïge- 1
steld als orgeladviseur, met de op
dracht een voorontwerp van alge
hele restauratie te maken.
Dit voorontwerp en de bijhorende
plans, werden op 16 januari 1^78
ter advisering bezorgd aan het
Schepencollege van de stad Aalst.
Het bedrag van de restauratic
wordt geschat op 5 miljoen. Er
moet nu nog gewacht worden op
de goedkeuring van de Provincie
en van de ministeriële diensten.
Pas nadat de kredieten zijn voor
zien. kan de restauratie beginnen.
LH.
Het orgel, twee eeuwen oud (JM)