Etienne Van der Helst:
De eenzame strijder met het
talent van een kopman
Eric De Wilde, Hans d'Haese,
Rudi Geerinck en Mare
Van Gijsegem maken er een
vierklaver van
f Etienne Van der Helst en Wilfried
Wesemael, vaandeldragers
Avermaet
Dit seizoen een
testjaar
Ronald Van
J
ETIENNE DE WILDE
ZEGE OP VALREEP
uniores
Nieuwelingen
Patrick Beere/u
mikt hoog
"WIELRENNEN Beroepsrenners
Liefhebbers
konden De Wilde
Etienne De Wilde Stcrritwinnaar Ui Kalken.
Het spel zit op de wagen onze junioren beginnen te winnen
•an de lopende bund. Voor de fans van ERIC DE WILDE werd
het een „gelukkig weekeinde" bun pouluin, staalsterk maar
meestal in de spurt de loef afgestoken door jongens die onderweg
veel minder Werk opknappen dan de Wichelenaar, werd voor
lijn keibard doorzetten beloond. Te Aalst bleef slechts Romain
Van Bever in zijn spoor.
Op weg naar het spandoek fiet-
>tc Eric zo snel dat zijn kon-
kurrent uit het wiel moest.
Een andere vechter IIANS
D'HAESE, won de andere ju-
niorenkoers te Aalst. De steeds
lot kampen bereidde Ledenaar
deed er nog een vijfde plaats
bovenop.
MARC VAN GIJSEGEM fi-
oislite te Aalst, niet zo heel ver
van z'n deur dus, rakelings „in
de kop". Derde. In de lastige
''aregem-Brakel ging Marr er
met de grove bezen) door. Hij
won.
RUDI GEERINCK, de Zele-
naur die beter fietst naarmate
er meer kilometers moeten af
gelegd, zette de plaatselijke fa
vorieten voor schut te Sint-
Cillis-Waas.
JEAN DE BONDT was ook
Weer bij de spitsrijders te vin
den de cyclocrosser uit Mel
der! is van alle markten thuis
en doet het op de weg even
goed als in het veld. Tweede
te Licdekcrkc en derde te Asse.
Twee prestaties die men niet
zomaar naast zich kan leggen.
DANIEL SCHUDDINCK, de
sterke bonk uit Wichelcn-Scrs-
kaïnp, wus tweemaal op de
voorposten te vinden, telkens in
Aalst waar het een tweede en
een vierde prijs werd. RO
MAIN VAN BEVER bleef niet
onder de maat met tweede en
zevende plaatsen te Aalst.
DANNY JANSEGERS, terug van
weggeweest, werd in Aalst der
de. Voor PATRICK VAN DUY-
SE werd het een vierde prijs
te St-Gillis-Waas. Andere goe
de uitslagen: DANNY LEM-
MENS, zesde te Maldcren, GUY
BLOEM, arhtste en elfde te
Aalst, RUDI DE TROYER,
arhtste te Aalst, LUC VAN MOL
10e te Aalst, BENNY STEVE-
NINCK, tiende te Kallo, RIK
IIEIREMANS, elfde te Aalst.
RENE DE BRUECKER, zeven
de te Kallo en twaalfde te Aalst
LIEVEN COOMAN, zevende
en vijftiende te Aalst.
Het was niet zo denderend ge
weest met onze nieuwelingen.
De beste prestatie kwam van
PATRICK BEERENS die in
Hcrzelc erg boog mikte.
Slechts Rudi Van Cauwenberghe
flitste voor hem door de fi
nish.
Voor MARC VAN HUFFEL
werd het een vierde prijs Ie
Dendermondc en JIMMY COR-
NELIS graaide te Wetteren een
vierde prijs mee. FRANS VAN
NUFFEL koerste ook te Wet
teren. De Lebhekenaar was er
tiende. Een tiende prijs was ook
bet deel van ALAIN VAN DAM-
ME. Dat gebeurde te Ooster-
zele.
Etienne Van der Helst De organisatoren van klassiekers en
criteriums hebben vooralsnog niet gevochten om hem op hun
«affiche» te krijgen.
Een beetje begrijpelijk. Toen hij door Peter Post uit de
amateurspelotons werd gehaald, had hij al een en ander
getoond. Als neoprof bleef het bij enkele flitsen. Tot hij
vorig seizoen meer regelmaat legde in zijn prestaties en op
neg leek naar de «grote doorbraak».
Maar de sierlijke atleet uit Hof-
stade bleef gekortwiekt door de
keiharde wet van het «team
work». Slechts af en toe mocht
hij voor zichzelf fietsen. Op be
paalde dagen deed hij dat met
heel veel panache. Maar een
«grote»? Nee. Zo kan je hem
niet noemen. Ook vandaag
leeft hij nog in de schaduw van
Raas, Maertens, De Vlaeminck
en Pollentier. Doch mag ge
zegd dat hij, sinds 1978 de in
alle kleuren van de regenboog
gestopte sandwichmannen los
liet over de wegen van West-
Europa, doordrong tot de «sub
top», tot de kategorie van koe-
reurs die nog net geen vedet
ten zijn.
DE EENZAME VECHTER
Etienne Van der Helst beland
de tijdens de «tranfertperiode»
bij de groep Merckx. Teoretisch
zag het er allemaal mooi uit,
Eddy, het fenomeen, troefaas in
de klassiekers, Lucien Van Im-
pe, de koning van het hoogge
bergte, lonkend naar de «Tour
de France».
Maar met de man die in de af
gelopen jaren een bijna on
voorstelbaar palmares opbouw
de, i liep het fout. Zodat sport-
direkteur Jos Huysmans ten
strijde trok met een leger zon
der generaal. Een bizarre situa
tie eigenlijk.
Gevolg van een en ander is,
dat in de ééndagskoersen de
C A renners in teamverbond
rijden, doch dat er vooralsnog
geen uitgesproken kopman is.
De «beteren» zijn dus op een
vrijbuitersrol aangewezen.
Etienne Van der Helst heeft
zich dit seizoen al mepr dan
eens ontpopt tot de man die
op zoek trok naar een ophefma
kende zege. Meestal werd hij
echter door de machtsblokken
voor schut gezet. Hij is de
sterke, doch eenzame strijder
die ontzag inboezemt en ge
vreesd wordt. Vooralsnog kon
hij slechts op zichzelf rekenen.
En toch slaagde hij er bijna in
'de stunt van het jaar* te rea
liseren. In de «Omloop het
Volk» waar hij in de allerlaat
ste honderden meter (weeral op
zijn eentje) de brug van het
peloton naar het leidersgroepje
sloeg, onmiddellijk keihard
toesloeg, doch gecounterd werd
door de vereende krachten van
de vedetten.
Etienne Van der Helst was za
terdag de grote bezieler en de
morele winnaar van de E3-prijs
te Roeselare. Het verhaal dat
hij schreef was bijna een epos.
Met een voor hem dramatische
ontknoping.
Het begon met de piepjonge Ru
di Colman: na 20 kilometer
sprong hij uit het 105-koppige
peloton weg. Dat gebeurde in
«zijn» streek, in de buurt van
Gavere. Ronny Bossant, een
andere belofte, ging mee. Tien
kilometer verder «jumpte»
Etienne Van der Helst. Dertig
kilometer heeft hij als een loko-
motief moeten rijden vooraleer
hij in het kielzog van het duo
Colman-Bossant geraakte. Maar
nadien was hij ook de man
die de zwaarste lasten torste.
Na 110 kilometer, bijna half
weg, bedroeg de voorsprong
meer dan 10 r.iinuten.
Er kwam vanzelfsprekend een
felle reaktie los. Eerst deed
Pollentier op de flanken van
de Tiegemberg het peloton uit
eenspatten. Daarna «gingen»
Kuiper en Maertens. Maar ten
slotte waren het Jan Raas, Fred
dy Maertens en Ronald De Wit
te die op de Kwaremont de
kloof sloegen. Precies voor de
Kluisbergklim werden de drie
«avonturiers» gegrepen. Bossant
verdween' onmiddellijk naar de
bagage. Even later moest ook
Colman afhaken. Etienne Van
der Helst bleef, na die lange
slopende kilometers overeind.
Toen Freddy Maertens en (na
dien) Raas toesloegen, bleef
Etienne «zitten». Bij De Witte,
die hem de derde plaats ont
futselde... De strijd was ge
streden.
KOPMAN
Start Etienne Van der Helst
in de «Ronde van Vlaanderen»
als DE kopman van het team
Huysmans? We moeten die
vraag onbeantwoord laten. Het
zou nochtans een logisch be
sluit zijn vanwege de «big
boss», die met Marcel Laurens
zondag de «Brabantse Pijl» won
en aan die 25-jarige dus een
goeie «doublure» beeft voor de
getalenteerde en tot maturiteit
gekomen Van der Helst.
Had Etienne zich geen 200 ki
lometer afgesloofd in een bijna
uitzichtloze onderneming, dan
maakt hij zaterdag een goed»
kans om de gevestigde sterrij
ders voor schut te zetten. Zoals
de zaken nu reilden en zeilden
heeft hij een dubbele opdracht
vervuldhij maakte de wed
strijd en was in de finale nog
bekwaam om vooraan te blijven
en in de spits te finishen.
Etienne Van der Helst is uit
het anonimaat geklommen. Hij
is een «naam» geworden, deze
eenzame strijder met de kapa-
citeiten van een kopman. Rond
hem kan een ploeg gebouwd.
Een ploeg die hem naar over
winningen kan tillen. Niet in
een «Tour» of een «Giro»
dèèr moet hij zijn ambities be
perken tot het najagen van ze
ges in vlakke etappes. Maar in
belangrijke ééndagskoersen.
Voor andere jonge profs is
Etienne Van der Helst een
voorbeeld: deze begaafde at
leet heeft geduld moeten oefe
nen vooraleer hij de grote poort
forceerde. Maar hij deed het.
Nu staat hij er. En niemand
mag vandaag nog beweren dat
hij niet doordringt tot het
kransje van de 10 A 15 «gro
ten». MARC MARCEL
De nog jonge prof ETIENNE VAN DER HELST is goed op
l1weg om zich een benijdenswaardige reputatie op te bouwen.
Na een echte huzarenrit was hij vierde in de E3-Prijs te Harel-
:ke. Met een achtste plaats te Nokere rondde hij zijn voor-
reiding op de Ronde van Vlaanderen af.
VILFRIED WESEMAEL, tra
ditiegetrouw de man van het
voorjaar, moest in de Ronde
België tot de laatste dag
ploegenspel spelen. Op weg
La Louvière was zijn
n ploegmaat José De Cauwer ont-
napt zodat de prof uit Gijze-
em weer op ondankbaar af-
loppingswerk was aangewezen,
lij deed dit met de glimlach,
liettegenstaande alles puurde
deze ronde een 13de
Aa het
wet Ni
plaats in de eindrangschikking
en in de laatste etappe was hij
achtste. Uit Nokere kwam hij
met een 15de prijs naar huis.
Onze andere profs klommen
niet boven de bescheiden mid
delmaat uit we zetten hun re
sultaten op een rijtje. FRANK
ARIJS, 44ste in de Ronde van
België, arriveerde in de laatste
rit als nr 14 en was in Alsem
berg 26ste. JOHNY DE NUL,
die er in de meimaand beslist
helemaal bovenop komt, was
22ste te Waregem, 26ste in Ha-
relbeke en 28ste te Nokere. De
ze jongere blijft krediet
dienen. LUCIEN VAN IMPE,
begrijperlijkerwijs nog steeds
in „rodage", was 25ste te Ware
gem en broer FRANK VAN
IMPE eindigde als 29ste te I
regem. Voor HERMAN VRIJ-
DERS werd het een 32ste prijs
te Waregem en ETIENNE DE
BEULE finishte in Waregem
als 41ste. EDDY PEELMAN,
op zoek naar de grote konditie,
beet moedig door in de Ronde
van België en eindigde 53ste.
Ook
an de Baasrodenaar ho-
binnenkort nog.
dracl
bij
onali
kern
te in extremis PATRICK LER-
NO. die een half wieltje te
laat finishte, en LUC COLIJN,
één van de grote bezielers van
deze door duizenden bijge
woonde «Sterrit». De Wilde
was voorts zevende te Harel-
beke (167 km) en Collyn was
daar zesde.
Daarmee zijn niet alle uitblin
kers van het voorbije weekein
de genoemd
WALTER BLANCQUAERT was
in datzelfde Kalken, vierde, en
WILLIAM TACKAERT, van de
eerste tot de laatste kilome
ter in de spits, arriveerde als
nummer acht en verdiende veel
beter.
RIK CAETHOVEN is aan het
komen in Niel, waar 79 win-
grage kerels uit de startblok
ken schoten, was hij met na
tionaal kampioen Daniël Wil-
lems mee toen die de beslissing
afdwong. Rik werd in de spurt
geklopt, maar die tweede plaats
spreekt boekdelen over de kon
ditie van de Zeienaar. Een an
dere hoogvlieger was EDDY
D'HERDE. De man uit Nieuwer-
kerken die labeurwerk verkiest
boven het «rond de torendraai-
en», werd in Dworp slechts
door de oudere en meer ge
routineerde Ortaire Goossens de
das omgestrikt.
Prima werk ook van de Dender-
moridse liefhebbers BENO MI
CHIELS. Twee maal was hij
op de afspraak vierde de Kes-
ter en vijfde in Roosdaal, tel
kens na koersen die aan de rib
ben plakten.
Voor LUC VAN BEVER werd
het te Harelbeke een tiende
prijs, EDDY VAN DEN AB-
BEELE was 12e in Kalken.
ERIC ARIJS 13e te Outer,
ERIC BONNAERENS 14e ie
Kalken. ETIENNE STEVE-
NINCK 16e in Harelbeke en
WALTER ONGENAE, steeds
soldaat en dus met ongelijke
wapens strijdend, arriveerde te
Kalken in «het pak» (46e).
Het is niet onwaarschijnlijk dat de derde editie van het prof-
kriterium te Dendermonde een wensdroom blijft. Het kollege
van burgemeester en schepenen is niet ingegaan op een vraag
van de sportraad om zich voor het bedrag van een kwart mil
joen frank borg te stellen. Iemand kommentarieerde het erg
lakonisch „Dendermondse vroede heren sportief doch niet on
nozel".
Ergens wordt geargumenteerd dat de organisatoren, nadat ze
uitgaven en ontvangsten hadden opgeteld, na het eerste kriterium
de touwtjes aan mekaar konden knopen. Vorig jaar werd een
(relatief) klein verlies geleden, zo wordt gezegd. Een verlies,
aldus de voorzitter van de sportraad, dat lager ligt dan de be
toelaging die sommigen voor het organizeren van een wieler
wedstrijd hebben gekregen. Er worden nog meer veronderstellin
gen geformuleerd met een aantal jonge strcekprofs als trek
pleisters, moet het mogelijk worden geacht „de grote massa"
naar het stadscentrum te lokken. Kan allemaal waar zijn. Doch
het kan niet geloochend dat er in 1977 „rare dingen" zijn ge
beurd. Als de man die aan de touwtjes van de kriteriumshows
trekt, eigenmachtig de affiche samenstelt en een „winnaar"
weert, waar zit dan nog het sportieve. De Duitser Fritz kreeg een
kontrakt dat lonender was dan wat bepaalde „jongens van bij
ons" mochten in hun geldbeugel stoppen. Die Fritz kwam in
Dendermonde alleen wat trainen met het oog op het wereld
kampioenschap.
Het is niet zeker, doch evenmin onmogelijk dat het kollege nog
aan de weinig stichtende „zaak Vrijders" denkt. De Buggenhoute-
naar kreeg geen plaatsje in het peloton, tenzij nu een kordate
tussenkomst van burgemeester Cool, omdat hij in 1976 het spel
niet zou hebben gespeeld en, tegen de bevelen van de regisseur
in, de spurt voor de eerste plaats won.
Als het financieel sukses dan toch gegarandeerd is, zoals ergens
wordt beweerd, dan zal het niet zo moeilijk blijken, via sponso
ring, het nodige kwart miljoen te vinden.
Walter Blancquaert, de amateur uit Berlare dit jaar de
definitieve doorbraak 1 (C)
Het nieuwe wielerseizoen is van start gegaan en dat wordt
dan meteen voor de Zeelse belofte Konald Van Avermaet een
eerste kennismaking met de liefhebbers de sektie waarin
de eerste stap gezet wordt naar het «koereu r worden». De
negentienjarige Zeienaar leeft echter niet in de wolken.
Patrick Lcrno, te Kalken geklopt door «laatkomer» De Wilde.
(A)
Hij is realist genoeg om te
beseffen dat de aanloop naar
een sportloopbbaan een dub
beltje op zijn kant is. «Ik heb
mijn diploma als meubelmaker
behaald en wanneer ik later
niet behoorlijk aan de kost kan
komen, hang ik de racefiets
aan de wilgen». Ronald Van
Avermaet ziet dit seizoen als
eer; testjaar, vooral omdat hij
tot einde juli gekazerneerd is
te Haasdonk en niet optimaal
kan trainen. Een vooraanstaan
de rol zal er voor de Huivel-
denaar nog niet bij zijn, maar
als we de resultaten van de
vorige jaren bekijken dan heeft
hij genoeg troeven in handen
om als eerstejaarsamateur niet
volledig te ontgoochelen. Ro
nald debuteerde in 1975 bij de
nieuwelingen en boekte toen 2
overwinningen, telkens na een
solorit. Bij de juniores ver
overde hij in totaal negen over
winningen. Hij speelde een
vooraanstaande rol in het Oost-
Vlaams kampioenschap (6e).
kampioenschap der beide
Vlaanderen (7e) en was een
van de grote figuren in d<» c'°r
der Juiores (2e ie
en tweemaal e
Zijn sterkste troei to
den. Fans die Ronald van nabij
volgen prijzen hem als het «ge
boren vechtertje», het durver-
tje dat liever eervol sneuvelt
dan roemloos de armen in de
lucht te steken ten teken van
overgave. Met zijn tempera
ment en talent kan Ronald Van
Avermaet iemand worden. Te
vens geniet de Huiveldenaar
een geweldige steun van zijn
bloeiende fanklub. Of hij later
zijn profdromen ziet te realise
ren, weten we mettertijd wel
Velen zijn geroepen. Hopen
we dat deze ambitieuse jonge
ling ook tot de uitverkorenen
behoort.
A.B.
(A)
01 Het is vooral te Laarne-Kalken tot een «felle botsing»
gekomen afgelopen zondag142 amateurs waren naar het
'"satellietdorp van de kasteelgemeente overgewaaid
een zeer geanimeerde koers maakte ETIENNE DE
WILDE ket zegegebaar. In extremis eigenlijk, want op tien
kilometer van de finish had geen mens nog één frank op zijn
kansen durven verwedden.
DOmdat het vooraan wat «stil- meulen aanpikken. Bijna in vol-
u viel» konden De Wilde en Ver- le spurt eigenlijk. Etienne klop-
