4-
Vrije tribune
B.S.P.
Aalsterse woordvoerders te Brussel
2 - 7-4-1978 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
fraktie.
Nadien heb ik om 20.30 uur
ook een verklaring voor de pers
afgelegd samen met de C.V.P.
fraktie.
Ik wil hier nogmaals iedereen
duidelijk stellen dat ik met een
vrije visie, zoals het een vrij
mens en vrije politieker past,
heb gehandeld, zoals ik dit
steeds in het verleden heb ge
daan en in de toekomst zeker
zal verder doen.
GEMEENTERAADSLID
WILLY VAN MOSSEVELDE
VOORBEELDEN VAN DE
PACIFICATIEGEDACHTE
Door het stilleggen van de wer
ken aan de Rijkslagere school
te Schaarbeek en door te drei
gen de nog enige Vlaamse ge
meenteschool te sluiten, heeft
Burgemeester Nols opnieuw
de verbolgenhied van de Brus
selse Vlamingen uitgelokt.
Algemeen is men van oordeel
dat er meer achter schuilt dan
de zoveelste oprisping tegen
de Vlamingen. Sommigen
gaan veronderstellen, dat er
onenigheid heerst aan de top
van het F.D.F. over de be
scheiden rol, die aan burge
meester Nols na de verkiezin
gen werd toegewezen.
Andere bronnen gaan het niet
zo ver zoeken en beweren, dat
dit de zoveelste publiciteits
stunt van de omstreden bur
gemeester is.
Als dit zo is, dan zal de heer
Nols toch moeten weten dat hij
ditmaal zeer ver is gegaan.
De bouwvergunning zou, al
thans volgens hem, zijn ver
jaard.
Dit blijkt een zeer zwak argu
ment te zijn, daar de bouwver
gunning werd afgeleverd op
basis van artikel 48 van de wet
inzake ruimtelijke ordening,
waarvoor geen verjaring geldt.
Bouwvergunningen afgeleverd
in toepassing van artikel 44 ver
jaren wel na één jaar, dit in toe
passing van art. 52, "artikel
waarop Burgemeester Nols
zich dus ten onrechte beroept.
Anderzijds ontstond opnieuw
ongerustheid over het lot van
de nog enige Vlaamse ge
meenteschool te Schaarbeek.
De huidige gebouwen worden
afgebroken om een nieuw
complex op te richten voor een
franstalige school, waarin voor
de Vlamingen geen plaats werd
voorzien.
Het gemeentebestuur zou
moeten zorgen voor andere lo
kalen, maar voor de F.D.F.-
meerderheid is het natuurlijk
gemakkelijker de school een
voudig af te schaffen. Burge
meester Nols kan aanvoeren,
dat zij de norm van 100 leerlin
gen niet bereikt, (de school telt
momenteel 96 leerlingen).
Door de nadelige publiciteit, die
rond deze school werd ge
voerd, slonk inderdaad het aan
tal leerlingen. Door deze poli
tiek te voeren, zouden de
Vlaamse ouders te Schaar
beek het recht kunnen ontno
men worden hun kinderen naar
een Vlaamse gemeenteschool
te sturen.
Men kan zich terecht de vraag
stellen, onder welke voorwaar
den de Brusselse Vlamingen
zullen moeten leven, eens het
Egmontpakt toegepast. Het
gevaar zit er duidelijk in, dat
eens Brussel een eigen gewest
is geworden, de pacificatiege
dachte een dode letter zal wor
den.
Diane D'Haeseleer
Daar de berichtgeving betrtef-
fende de laatste gemeente
raadszitting van woensdag 29
maart laatstleden, nog al ver
warrend en meteen ook dub
belzinnig overkomt wil ik langs
deze weg van de gelegenheid
gebruik maken om chronolo
gisch orde op de zaken te stel
len.
De openbare zitting van de ge
meenteraad is voor open ver
klaard, zoals gebruikelijk, te
1930 uur.
Na de opmerking van de Heer
Burgemeester t.o.v. de opposi
tie verliet die zelfde oppositie de
raadzaal juist op het ogenblik
toen ik zelf de raadzaal wou be
treden.
Met enkele woorden werd ik op
de hoogte gebracht van het ge
beuren.
Na enkele minuten was dè
meerderheid en 1 echter toch in
de mogelijkheid de zitting een
normaal verloop te geven.
Op het ogenblik dat C.V.P -
V.V.P. frakties vaststelden dat
de zitting «afgehaspeld» werd,
werd overgegaan, door deze
partijen, tot het beleggen van
een perskonferentie.
Vooreerst heb ik echter mijn
persoonlijke vizie willen duide
lijk maken in het openbaar.
Onmiddellijk na
mijn verklaring op de gemeen
teraadszitting heb ik, om
streeks 20 uur, de zitting op
mijn beurt verlaten.
Nadien heb ik om 2030 uur
ook een verklaring voor de pers
afgelegd samen met de C.V.P.
BESLUITELOOSHEID
Het fundament van elke ge
meenschap is de opvoeding
van haar jeugd en die opvoe
ding levert de grondslag van
het geluk van de mens.
In de opvoeding van de jeugd
speelt het onderwijs een zeer
voorname rolHet behoort dan
ooktot de plicht van de inrich
tende macht dit onderwijs zo uit
te bouwen dat het de meest op
timale kansen biedt aan deze
die er gebruik van maken.
In de uitbouw van dit onderwijs
nemen de omstandigheden
waarin dient onderwezen te
worden een zeer voorname
plaats in zowel voor de leer
krachten zelf als voor de leerlin
gen. Bijgevol is het logisch dat,
wanneer onderwijs niet kan
verstrekt worden in de meest
ideale omstandigheden, hier
tegen reakties loskomen die
meestal konden vermeden
worden indien op tijd 't nodige
gedaan werd.
In de stadskleuterschool «Het
Klaproosje» aan de Oude Gènt-
baan wordt aan de kinderen
van het eerste fröbel A klas ge
geven in een gedeeltelijk met
platen afgesloten, praktisch
niet verluchte ruimte, die te
vens dienst doet als refter en
kookgelegenheid. Deze toe
stand werd reeds herhaalde
malen aangeklaagd bij de
schepen van Onderwijs via het
ouderkomitee van de school en
via de kleuterleidster.
Tevergeefs! Deze situatie is
onwaardig voor de stad Aalst
en haar stedelijk onderwijs;
hieraan moet dringend een op
lossing gegeven worden.
De wijkbibliotheek, onderge
bracht in het prefagebouw
welke vroeger dienst oeea ais
klaslokaal van hogerge-
noemde kleuterschool, kan
gemakkelijk en praktisch zon
der kosten overgebracht wor
den naar het dichtbijgelegen
«kasteel Terlinden», stadsei-
gendom. In de vrijgekomen lo
kalen kan de fröbelklas haar
rechtmatige intrek nemen.
Er rijzen evenwel problemen.
Het kasteel Terlinden, dat sinds
1-1-1978 kontraktueel volledig
ter beschikking staat van de
stad is nog steeds niet vrij.
Heeft de stad soms vergeten
de vooropzeg te betekenen? Is
de nieuwe woning van de vroe
gere eigenaar van dit kasteel
misschien nog niet klaar? Moet
de gemeenschap in de kou blij
ven staan voor de belangen
van één familie? Waarom die
besluiteloosheid? Waarop
wacht de Schepen van Onder
wijs om te handelen? Twijfelen
kost energie. Men gebruikt be
ter deze energie voor het ne
men van een besluit. De een
voudigste manier om een ge
makkelijk te nemen besluit
steeds moeilijker te maken is
het telkens weer uit te stellen.
Hoelang gaat dat nog duren?
De gemeenschap wacht op
daden en zeker niet meer op
beloften.
Chris Lievens - Borms
CVP - raadslid
LIES, de mannen van het
zware slecht betaalde werk.
Tienduizenden van onze beste
werkers moesten «om den bro
de» uitwijken. Het grootste deel
daarvan naar de koolmijnen en
staalindustrie van Wallonië.
Daar werden ze geduld om hun
werk; van eigen kuituur, eigen
taalgebruik, eigen scholen was
geen sprake.
Werken en zich aanpassen
was het parool.
De kinderen werden franstalig
en de kleinkinderen volwaar
dige (sic) walen.
Nog voor de laatste wereldoor
log waren in ons land alle ho
gere studies in de taal van Vol
taire. ledereen scheen dat
normaal te vinden, iedereen
behalve die enkele volksver
bonden SOCIAAL gerichte
Vlamingen; die dan echter door
de Bourgeoisie als opstande
lingen en door de massa als
ONNOZELAARS beschouwd
werden.
Deze die hun eigen aard en
volk verloochenden konden
opklimmen tot adjunkt van hun
franstalige meesters en met
hun knechtennatuur waren ze
daar nog fier op.
Hebben we in Aalst, de stad
van Priester Daens, niet steeds
«l'ecole moyen» gekend,
evenals «les Dames de Marie».
De beide haarden van verfran
sing in onze anders zo koppige
stede.
Werden we hier niet bestuurd
door mensen die thuis de taal
van het VOLK niet wilden spre
ken.
Dat daar eindelijk verandering
in gekomen is kan men niet
danken aan de drie nationale
(sic) partijen, zeker niet.
We weten nog steeds wie de
voormannen waren van de toen-
malige katholieke partij.
We herinneren ons nog steeas
de franskiljonse liberalen.
En, hoe ongelooflijk het ook is,
de partij die sprak van sociale
gelijkheid heeft ook nooit oog
gehad voor de «vlaamse» ar
beider. Zij hadden veel onheil
kunnen verhelpen, helaas de
anti-kristelijke instelling was
sterker dan de sociale opdracht
die ze predikten. En gezien de
toenmalige vlaming Rooms
was hadden ze voor hem geen
oor.
We weten dat er in ieder van
deze politieke formaties men
sen geweest zijn die voor hun
Volk, hun eigen mensen wilden
strijden. Helaas, de partijtucht
was te strak, hun macht aan de
TOP te gering.
Nu, na de zogezegde betere
verstandhouding tussen de
beide lanctegroepen, stellen we
vast dat er franstaligen gevon
den worden om onze Vlaamse
mensen het recht op eigen taal
en kuituur te ontzeggen. Nu
komt MONSIEUR Nols ons
verkondigen dat onze vlaamse
kinderen geen recht hebben op
eigen onderwijs.
We stellen dan ook met grote
voldoening vast dat ook buiten
de V.U. het vlaams zelfbewust
zijn gestegen is.
Om welke reden ook de tradi
tionele partijen zich nu als Vla
ming durven opstellen, raakt
mijn koude kleren niet.
Wij verheugen ons dat ze allen
eindelijk, benevens hun poli
tieke richtingen, ook als Vla
ming reageren.
We hopen dat we allen samen
de strijd zullen verder zetten tot
volledige ontplooiing van een
Vlaams Volk in een Vlaamse
staat. Een Vlaamse staat
waarin plaats is voor iedere
opinie, voor iedere idiologische
opvatting
Een staat ^dat Vlaams en
VOLKS is, want men vergeet
maar al te dikwijls dat de zoge
zegde flaminganten, de stap
naar het nationalisme gezet
hebben omdat ze telkens
moesten ondervinden hoe de
gevAone Vlaamse man achter-
uitgesteld werd tegenover de
franstalige.
(DUS KLAAR EN DUIDELIJK
EEN SOCIAAL REFLEX)
Dit en dit alleen was de uitlok
kende faktor tot de volledige
Vlaams-sociale inzet.
Piet Heymans
VLAMINGEN IN BELGIE
Langs alle zijden wordt er de
laatste tijd aangedrongen op
een oplossing van de zoge
zegde taalproblemen. Men
noemt het nu het «communo-
tair dossier». We moeten spijtig
genoeg vaststellen dat het
grootste deel der bevolking,
ook in Vlaanderen, dit nogal
gemakkelijk ziet ais een taal
kwestie. Niets is nochtans min
der waar! De strijd die de vele
Vlaams Nationalisten gevoerd
nebben en nog voortzetten is
steeds gebaseerd geweest od
dat ene grote principe «EER
LIJKHEID». Eerlijkheid in
woord en daad.
Wanneer we even de geschie
denis willen nalezen stellen we
vast dat sinds het ontstaan van
België,'de Vlamingen steeos
behandels werden als KOE-
5 APRIL NADERT
door Martin HUTSEBAUT
Ons land maakt het op de voor
avond van 5 april de Euro
pese aktiedag van het Euro
pees Vakverbond voor de
werkgelegenheid niet al te
best Hoewel men stilaan een
aantal gunstige ontwikkelingen
begint te onderkennen in de in-
dustrieproduktie wat wijst op
een hernemende vraag blijft
een duidelijke algemene herle
ving van de economische akti-
viteiten vooralsnog uit. Vooral
de investeringen laten op zich
wachten
België ondervindt nog steeds
de gevolgen van een al te lang
gevoerd conservatief econo
misch beleid: het geloof door
behoudsgezinde bewindvoer
ders onder de vorige regering
heeft inderdaad ons land een
massale werkloosheid be
zorgd. De situatie in ons land
steekt ongunstig af tegenover
de toestand in landen waar ja
renlang een socialistische
meerderheid het roer in handen
heeft gehad zoals Zweden en
Noorwegen: daar werd de
nieuwe economische visie -
progressistisch van aard en
expansief van karakter, waarbij
inflatie en werkloosheid als
twee los van elkaar staande
mecanismen werd gezien
reeds jarenlang toegepast.
Daar kwam ook reeds meer
dan 20 jaar de overheid aan
bod als volwaardige partij in het
economisch leven. Hetzelfde
kan gezegd worden van Oos
tenrijk en Duitsland, waar de
overheid ook belangrijke indus
triële activiteiten heeft in de
energie, staal en financiële
sector.
In al deze landen gaat het mer
kelijk beter dan in België. Me
teen een wenk om ook in België
eindelijk werk te gaan maken
van een ernstig structuurbe
leid.
DE .LOONKOST
Vaak wordt in ons land vanuit
conservatieve hoek gewezen
op de zgn. hoge loonkosten die
zouden verantwoordelijk zijn
voor de stagnerende economi
sche activiteit. Vrorige week
nog werd in die zin geargumen
teerd door het Textielpatronaat
(Febeltex). Hoewel wij niet
gaan ontkennen dat de loon
kosten mede de totale produ-
tiekosten (en dus de concurren
tievoorwaarden) bepalen, wil
len wij toch één en ander recht
zetten door te wijzen op de zeer
gunstige positie van België wat
de toename in 1977 betreft van
de loonkost per toegevoegde
produkt-eenheid (dus rekening
gehouden met de hoge produk-
tiviteit van de Belgische werk
nemers).
België staat hier op de 2de be
ste plaats, zodat men de Belgi
sche werknemers moet felicite
ren voor hun zeer matige hou
ding! En niettegenstaande
deze gematigde houding van
werknemerszijde, blijft het pa
tronaat talmen met nieuwe in
vesteringen!
De eigenlijke oorzaak van de
stagnerende economische
groei in Europa en in België
moet veeleer gezocht worden
bij de economische en mone
taire politiek en bij het gebrek
aan dynamisme van patronale
zijde.
Het staat onomstootbaar vast
dat de monetaire politiek (lage
dollar) van de Verenigde Sta
ten en van de multinationale
ondernemingen hier voor een
belangrijk deel mee aansprake
lijk zijn. Exporteren tegen een
dollar van 30 fr of tegen een
dollar van 50 F maakt inder
daad een groot verschil uit.
Daar weet ook onze Vlaamse
textielindustrie van mee te
spreken! Belangrijk echter
hierbij is aan te stippen dat de
arbeiders niet aansprakelijk
kunnen gesteld worden voor de
monetaire speculaties en ma
nipulaties met economische
doeleinden!
Blijft de economische politiek:
als socialisten zijn wij voor
stander van een economische
structuurpolitiek (industriebe
leid en regionale politiek) en
van een expansief economisch
beleid. Het is evident dat in een
periode, waarin het privé-
initiatiefen motorfunctie toe
komt. Wij kunnen eenvoudig
weg niet aanvaarden dat de
overheid zich neerlegt bij de ka-
tastrofale economische toe-
stans die vrijwel alle
W-Europese landen kennen.
Als socialisten wensen wij dat
alle beschikbare financiële en
menselijke middelen worden
gemobiliseerd om tot een dras
tische ommekeer van de eco
nomische evolutie te komen. In
de plaats van stagnatie moeten
we terug naar een economi
sche groei i.p.v. een zuiver
kwantitatieve groei moeten we
vooral naar een kwalitatieve
groei, i.p.v. massale werkloos
heid moeten we terug evolue
ren naar werkgelegenheid voor
alle werkzoekenden. Dat dit zal
kunnen gebeuren zonder
grondige struktuur- en mentali
teitsveranderingen, dat wordt
tegenwoordig door ongeveer
niemand meer geloofd,
sik
BIJ EEN POLEMIEK
We moeten nog eens terugko
men op de polemiek die ont
staan is rond de door burge
meester D'Haeseleer geschre
ven inleiding in de brochure
omtrent de informatie-avonden
ingericht op het stadhuis. En
we doen dit niet in verband met
Even op een rijtje gezet waar de vier volksvertegenwoordigers uit geschreven formulier, in iedere rijt Aal
onze streek zich tijdens de jongste weken in het parlement vooral
over hebben bekommerd.
Hinte
D'HAESELEER
Mevrouw Diane D'haeseleer die op 13
december 1977 de minister van
Landsverdediging om toelichtingen
vroeg betreffende de gekende rijlaar-
zenfabriek waarbij het Aalsterse be
drijf Lina Shoe betrokken was kreeg,
op 28 februari II. eindelijk antwoord.
De minister veroorloofde zich volgend
nietszeggend en misleidend antwoord
te verschaffen.
De Aalsterse firma voldeed niet aan
alle voorwaarden van het bijzonder be
stek (laarzen voor motorrijders)
2. De prijsofferte van deze firma was
niet de laagste.
3. De overeenkomst werd toegewe
zen aan een firma uit Nijvel, omdat hel
staal der laarzen voorgesteld door deze
firma het enige was dat voldeed aan de
voorwaarden van het bijzonder bestek
(laarzen voor motorrijders).
4 4. Er werd slechts één enkele of
ferte ingediend die technisch voldeed
(zie 3. hierboven).
WILLEMS
Volksvertegenwoordiger Ghisleen
Willems schreef de minister van Bin
nenlandse Zaken aan i.v.m. de ge
meentelijke VZW's.
Nog vóór 1.1.1977, datum waarop in
het land de grote fusieoperatie door
ging, hadden heel wat gemeentebestu
ren voor het beheer van gemeentelijke
inrichtingen VZW's opgericht, namen
zij er aan deel of sloten zij er overeen
komsten mee.
Wij vinden deze veralgemeende trend
verwerkt in de teksten van het .voor
stel van wet houdende een nieuwe ge
meentewet- van senator Leo Vana-
ckere, die er in z'n kommentaar de re
denenen en het belang, evenals de
noodzaak tot goed georganizeerde
kontrole vanwege de toezichthou
dende overheid en het gemeentebe
stuur, van aangeeft.
Na 1.1.1977 waren en zijn nog meer
groter geworden gemeenten ge
neigd hun toevlucht te nemen tot een
werking met gemeentelijke VZW's
voor 'n aantal typische gemeentelijke
beheersopdrachten: kultureel centrum,
zwembad, sportcentrum, jeugdhuis,
biblioteek enz
De klassieke vragen rondom deze aan
gelegenheid blijven dus gesteld. Zelfs
meer dan ooit en scherper. Is de kon
trole op de gemeentelijke VZW's vol
doende geregeld? Tasten zij de ge
meentelijke autonomie niet al te zeer
Over een en ander deelde de Minister
van Binnenlandse Zaken als zijn aan
vankelijke mening mee dat hij een
wetsontwerp klaar heeft dat de kon
trole op de VZW's regelt, omdat hij
vaststelt dat de gemeenten vaak steen
en been klagen dat ze te weinig auto
nomie hebben, terwijl ze de autono
mie, die ze wel hebben, aan VZW's
waar ze dan zelf weer onvoldoende
kontrole over hebben, weggeven.
In de ene gemeente wordt deze uit
spraak van de Minister van Binnen
landse Zaken geïnterpreteerd als een
verwerping van de gemeentelijke
VZW's. In de andere als een voor
waardelijke instemming. Want, zo
oordelen deze laatste, door het feit dat
een wetsontwerp wordt klaar gemaakt
ter regeling van de kontrole op de ge
meentelijke VZW's moeten deze als
bruikbare beleidsinstrumenten worden
aangezien, mits de kontrole goed ge
regeld is.
Mogen de gemeentebesturen aanne
men dat zij. naar de mening van de
Minister van Binnenlandse Zaken, ge
rust hun toevlucht mogen nemen tot
hel oprichten van, het deelnemen aan
of hel kontrakteren met gemeentelijke
VZW's i» verantwoorde gevallen? Zo
ja, is het de bedoeling dat aan de ge
meentebesturen hieromtrent vlug en
duidelijk uitsluitsel wordt gegeven,
gebeurlijk samen met de maatregelen
ter kontrole, hetzij bij ministerieel
rondschrijven, hetzij ten gepaste tijd
bij gewone wet of bij nieuwe gemeen
tewet?
GALLE
Op 14 februari 1978 stelde Volksver
tegenwoordiger Mare Gallc aan de
Minister van Nationale Opvoeding een
parlementaire vraag betreffende de
-Schoolinfrastruktuur en gemeen
schapsuitrusting -
1 Dient de onderrichting van 20 ok
tober 1976 betreffende het gebruik van
schoollokalen door derden buiten de
schooluren, dat de inrichtingshoofden
tot strenge beperkingen tijdens de
verwarmingsperiode met het oog op
besparingen, niette worden vervangen
door een nieuwe omzendbrief die de
huidige beperkingen afschaft en die op
een meer aanvaardbare manier, toelaat
sommige delen van de schoolinfra
struktuur door de gemeenschap te laten
gebruiken voor sociale, kulturele en
sportdoeleinden?
2. Dient geen overlegprocedure te
worden vastgesteld tussen het Ministe
rie van Nationale Opvoeding en de
gemeentelijke overheden in verband
met het bouwen, onderhouden en ge
meenschappelijk benutten van gedeel
ten van de schoolinfrastruktuur, voor
namelijk ten aanzien van sporthallen,
zwembaden en sportpleinen?
De minister antwoordt hierop dat de
onderrichtingen van zijn voorganger
volledig werden herzien en gewijzigd
bij omzendbrief van 15 februari 1978.
Alle kulturele, socio-kulturcic en
sportverenigingen kunnen thans uiterst
billijke voorwaarden, buiten de
schooluren, de lokalen en terreinen der
rijkssscholcn benutten. Aanvragen om
toelating moeten vja het inrichtings-
hoofd ingediend worden op het voor
school verkrijgbaar.
De Interdepartementale Koinmisi egn
voor sportinfrastruktuur waarin vro
ger enkel afgevaardigden zetelden v
het Ministerie van Nationale Opvc loofV
ding en Nederlandse Kuituur werd u jjne
gebreid met vertegenwoordigers (j) i
het gesubsidieerd officieel en vrijt - -
derwijs. Deze kommissie heeft oni
meer tot taak de inplanting en de bi
van alle sportinfrastruktuur te koön
irbij
CAUDRON
Volksvertegenwoordiger Jan Caudt
richtte op 8 maart twee vragen aan gad
Ml V
n ee
1 ap
iberc
i Volksgezondheid beti
fende de wet op het bestaansminimu
Eerste vraag was of dat bcstaansmi 111
mum voor het overgrote deel wd &aa'
toegekend aan marginalen. willi
De tweede vraag luidde als volgt: jam:
ltS t
nkci
Artikel
30.10.1974 .houdende 'algemeen
element betreffende 't bestaansm
mum vermeldt: -Ingeval een aanv !fl g
ger samenwoont met een persoon
geen aanspraak maakt op het genot
de wet en met dewelke hij een feitel
gezin vormt, KAN het gedeelte van
bestaansmiddelen van die persoon
aanmerking worden genomen dat
bedrag overschrijdt van het bestaa
minimum bepaald voor de kategc
van begunstigden bedoeld in arti)
1 3D van de wet
Anderzijds bepaalt artikel 5 1
voor echtgenoten alle bestaansmi
len in aanmerking komen
aard of oorsprong ook.
Waarom is in artikel 13 van het KB
30.10.1974 geen verplichting
legd aan het OCMW om alle inkt
sten van de samenwonende, die
gezin vormt met de aanvrager
ning te brengen?
Op dit ogenblik worden de gehu*
in feite gediskrimineerd, gezien
OCMW vrij al dan niet artikel
(hierboven geciteerd) kan toepas;
Jan Caudron schreef ook de mii
van Ekonomische Zaken aan ovt
diskriminatie van partikulicre
kers van elektriciteit ten opzichte
verbruikers van andere energiel
nen.
Hij schetste het probleem als vol)
Terwijl het BTW-tarief op sleenkt
gas en stookolie 6% bedraagt
eerstdaags op het clcktriciteitsvei
een BTW van 16% geheven.
Voeg daarbij de meerkosten v
belc beglazing en degelijke izolatieL)(ja(
elektrische huisverwarming en de a
kriminatie is rond. Ba' a
Wie o.m. om milieuovcrwcgingjigh
naar elektriciteit heeft overgcschakfc|g
voelt zich wel bedrogen. j
Kan de minister mij meedelen wet
maatregelen hij overweegt te nenjluei
om deze diskriminatie ongedaanBtSt€
maken? Banc
Is het waar dat er plannen bestaan j ya
de elektriciteitsschijven met 10%l hr
verhogen? 5cnr
de
\k Le
\oeke
•te
de houding van de BSP-
schepenen in het kollege, dat is
een kwestie die de BSP moet
regelen, al hebben wij daar
onze mening over.
We willen het wel doen omtrent
de grond van de zaak, want
oorspronkelijk hadden ook wij
het in deze rubriek daarover en
de burgemeester haakte er op
in. Dat hij dan verder méér
aandacht ging besteden aan de
repliek van Van Hoorick is ge
zien de stedelijke meerder
heidsformule normaal. Gezien
we echter weer vernoemd wor
den, maar méér nog omdat
Diane D'Haeseleer het vorige
week op haar beurt over het in
dustrieel beleid in ons land had,
mogen we wel nog eens op de
kwestie terugkomen.
Het is waar, dat we het initiatief
tot 't inrcihten van informatie
avonden voor de Kleine en
Middelgrote Ondernemingen
positief hebben genoemd, en
we hebben er zelfs reeds een
paar van bijgewoond. Dit bete
kent natuurlijk niet, dat we dit
voldoende vinden vanwege het
stadsbestuur van de hoofdstad
van een arrondissement dat
een der hoogste werkloosheid
cijfers heeft van het land. Wij
zijn niet vergeten dat wij een
Tewerkstellingskonferentie
hebben voorgesteld, en dat
anderzijds vanwege geen en
kele partij of parlementair of
burgemeester gereageerd
wordt op het voorstel Mare
Eyskens, een aktiegroep voor
Zuid-Oost-Vlaanderen op te
richten.
Maar nu ter zake. Essentieel
komt het er bij de burgemeester
en Diane D'Haeseleer op aan,
dat zij gekozen hebben en blij
ven kiezen voor de vrije markt-
.ekonomie. En dat is hun recht.
Een eerste vraag daarbij is, wai
men daarin ziet. Een tweede
vraag, hoe men dat verant
woordt. Een derde, of de verte
genwoordigers van de BSP in
de huidige regering de verde
digers van deze vrije markte-
konomie geen goede dienst
bewijzen.
Ten eerste, doen gemengde
verklaringen over vrije markte-
konomie en informatie voor of
verdediging van de Kleine en
Middelgrote Ondernemingen,
het voorkomen alsof het de
verdedigers van de vrije eko-
nomie vooral om de KMO gaat.
Dit kan wellicht zijn in de geest
van sommigen, maar niets is
minder waar. De KMO zijn door
de ekonomische politiek door
het grootkapitaal opgedrongen
evenzeer bedreigd als de
werknemer. De struktuurher-
vormingen die wij voorstaan
om de machtswillekeur van de
multinationals en het Belgisch
grootkapitaal aan banden te
leggen en een ekonomische
politiek te kunnen voeren in het
voordeel van de werkende be
volking, bedreigen de KMO
niet, integendeel, ze voorzien
onder meer hun bescherming.
Ten tweede, is het voorstaan
van de noodzaak van grotere
winsten die de ondernemings
geest moeten 'aanmoedigen,
verwarrend en zelfs bedrieglijk.
Dit kan gelden voor kmu, maar
is zelfs voor hen lang niet al
gemeen. Het geldt nog veel
minder voor het grootkapitaal
en de multinationals, die inder
daad steeds méér winst opei
sen en ze ook boeken, maar in
feite in een genadeloze en aan
het systeem eigen innerlijke
strijd toe zijn op wereldschaal,
tussen voornamelijk de USA,
Japan en West-Europa met
vooraan West-Duitsland. Moet
de gemeenschap hier en in elk
kapitalistisch land de kosten
van deze ekonomische oorlog
es|t fei
2id»ns
it fpla
eslttes
dragen? it bc
Ten derde, lijkt het ons gepaar v
er op te wijzen, dat terwijl#,ege
burgemeester zich op BS£|<je
minister van Ekonomische Zl
ken Cfaes steunt om VfcEM
Hoorick te weerleggen, zf
dochter als spreekbuis dideen
van het Vlaams Ekonomiscfrd e
Verbond om het Plan Claesft fei
te breken. We laten hen bei<
vanzelfsprekend dat recht
aan de BSP de taak Claes
verdedigen, maar voor
speelt de BSP-minister nu
spel van het grootkapitaal
moet niemand van hem vi
wachten dat hij ingrijpen*
maatregelen zal nemen. Hij
wel ons aller geld aan deze
ren uitdelen, en maant de
kers aan tot matiging.
Twee feiten tot slot: het U!
bedrijf Klippan van lei
boekte in 1977 honderd milj
winst en wil nu driehondi
mensen afdanken. Tw<
Waalse socialisten onder
ding van Glinne en Yerna hi
ben een groep en een niei
links tijdschrift opgericht, wat
feite neerkomt op het afwij
van de huidige regeringsi
tiek, ekonomisch en socia
Ray De Si
ir I
(pen
le
rifl
h
rd
[ach
WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER:
ALGEMEEN NIEUWS:
Dolf Boel. Peter Dauwe, Mon De Gendt, André De Groeve. René De Witlj
Roger D'Hondt, Lieve Haverals, Erich Van der EistWilly Hostenj
Wilfried Lissens. Rik Devijver
FOTO'S EN TEKENINGEN:
Patrick Kieckens, Eddy Lamin, Jan Muylaert, Jan Strickx "Jo Raes
SPORT:
Mare Marcel, Gilbert De Pauw, André De Wit, Eric Van Aerschot, Jef Vi
Hove, Beno Van Winckel
REDAKTIE:
Roel Van de Plas
