MEETJE AMELIE WORDT
MORGEN HONDERD
De Voorpost - 21-4-1978 - 17
Het is de tweede maal in zo'n zeven jaar tijds dat men in Lede een honderdjarige gaa'
tieren. Een zevental jaren geleden was het de beurt aan Petrus Impens. Vandaag 21, en
norgen 22 april is het de beurt aan Amelia Verhoeven. Morgen immers zal he» dag op dag
londerd jaar zijn dat Meetje Amelie het levenslicht zag. Morgen ook zal zij een volle eeuw
geslóten hebben op de wijk Klemendorp te Lede. Ongetwijfeld weet gans Lede haar daar
wonen in haar huisje aan de Stationweg nr. 9. Op weg van of naar het station kan men haar
iu nog bij goed weder in haar deurtje zien zitten. Haar huisje is ook het rendez-vous van de
ganse wijk, nu nog, dat konden wij ervaren toen wij vorige week even binnenwipten.
vous van de wijk. Er wordt
dan ook menige kop koffie
uitgegoten op een dag. Een
dag die er zowat als volgt
uitziet.
Amelie staat op tussen half
zes en zes uur en doet haar
stoofje branden. Zij wast en
kleedt zich en maakt een
eerste pot koffie. Als deze
gezet is eet zij haar boter
ham. soms reeds samen
met enkele buren. Om 10
vóór zeven komi iemand van
de familie kijken of alles in
orde is. Om zeven uur is
Guustje Slap op het appel,
hij brengt de melk. Dit niet
alleen voor Amelie maar
voor gans de gebuurte voor
mensen die gaan werken
zijn Hetzelfde gebeurt met
brood en eieren. Want om
acht uur komt melkboer
Boelaert even langs om te
zien of er geen eieren moe
ten zijn en om negen uur
staat bakker Govaert met
het brood aan de deur.
Gedurende de voormiddag
wipt de één en de andere
eens binnen om een kop
koffie te drinken. De kopjes
gaan niet van de tafel en
tegen rond de middag is
een eerste grote pot koffie
leeg.
Om kwart na twaalf brengt
iemand van de familie haar
eten en wanneer zij haar
portie naar binnen gewerkt
heeft, doet zij haar middag
dutje. Tegen 14 uur zet zij
dan een verse grote pot kof
fie en tot rond half vijf krijgt
zij dan familie en buren over
de vloer die een kop koffie
komen drinken.
Daarna eet zij haar avond
boterham en rond half ze
ven, zeven uur gaat zij naar
bed.
Daqelijks luistert zij naar de
radio, zo'n vier vijf keer.
Het belangrijkste voor haar
is het weerbericht. Want
met het weer leeft zij intens
mee.
Zij leest wekelijks nog het
parochieblad en het plaat
selijk reklaamblad. Op deze
Het huisgezin Siau-Verhoeven. Meetje Amelie met liaar Stant en haar vijf kinderen.
te drinken bij
Het is twee uur in de namiddag. De eerste familieleden zijn op. de afspraak om hun kopje koffie
Meetje Amelie (SJ)
Meetje Amelie met haar vertrouwde dagelijkse voorwerpen: het koffiekopje en de kan (SJ)
De identiteitskaart van
Amelie Verhoeven, echtge
note Constantinus Siau,
vermeldt als geboortedatum
«22 april 1878». Het was
toen geen zaterdag, maar
i een zondag. Dus Amelie is
een zondagskind.
DIENEN EN STRIJKEN
Als kind liep zij school van
haar 6 jaar tot ongeveer haar
11 jaar bij de zusters Mari-
collen. Toen had zij wel
haar eerste treinritje reeds
gemaakt, want zij was 10
jaar toen zij met Madame
wat ze ondertussen ook nog
voor andere Leedse families
deed. zoals voor de families
Rubbensen Roelandt. Toen
zij in 1914 in verwachting
was van haar vierde kind
stopte ze met werken en
wijdde zich volledig aan
haar huisgezin.
Vóór de eerste wereldoorlog
heeft zij ook nog kafee ge
houden in haar huidige wo
ning. Het kafee noemde «In
den Tram» omdat haar echt
genoot toen kassier was bij
de Brusselse trammaat
schappij In de gelagzaal
trein stopte in het station
van Lede. Ook dit zag zij
gebeuren, evenals de eerste
auto die door Lede reed en
het eerste vliegmachien dat
over Lede vloog. En wat niet
in Lede gebeurde, maar wat
zij toch ook meemaakte op
het TV-scherm dan, was de
landing van de eerste man
op de maan. Zij vertelt het
allés alsof het gisteren ge
beurde Haar geheugen laat
haar hoegenaamd niel in de
steek. Zij vergeet werkelijk
niets zeggen haar familiele
den.
EEN STERK GESLACHT
Amelie is de dochter van
Benedictus Verhoeven en
van Maria De Vuyst. Haar
vader was kolenhandelaar
en bereikte de leeftijd van
90 jaar. Het was een oer
sterke beer. Op vijfentach
tig jarige leeftijd reed hij
nog steeds met kolen rond
en verhandelde de zakken
kolen als geen andere. Zijn
vrouw Maria werd 72 jaar
oud en hij was dan ook
reeds een stuk in de zeven
tig toen hij voor een tweeae
maal huwde.
Haar echtgenoot Constant
Siau bereikte de leeftijd van
86 jaar. Hij was kasseier van
beroep en leerde deze stiel
onder andere aan oud-bur
gemeester Benoit Delens.
Constant heeft «gediend»,
dus soldaat geweest, onder
Koning Leopold II van 1891
tot 1894. Constant was vrij
geloot maar hij heeft zich
verkocht.
Amelie zelf was het derde
kind uit een gezin van vijf.
Haar broers Charles, Adolf
en Emiel en haar zuster
Margriet bereikten allen
een ouderdom van einde de
tachtig.
Amelie heeft op haar beurt
vijf kinderen ter wereld ge
bracht. In 1908 was dat Jo
zef als eerste. Daarna volg
de in 1910 Alida, in 1912
Magdalena. in 1915 Emile
en in 1918 René. Van haar
vijf kinderen leven Jozef,
Alida en René Siau nog
s'eèds.
Zij heeft nu 6 kleinkinderen
en 9 achterkleinkinderen.
Zij is drie keer meter ge-
wees' Een eerste maal was
da' 63 jaar geleden.
EEN GANSE DAG VOLK
OVER DE VLOER
Meetje Amelie woont nog
s'eeds alleen in haar huisje
aan de Stationsweg. Doch
zij is zelden alleen gedu
rende de dag. want gans de
dag krjgt zij volk over de
vloer Zoals reeds gemeld is
haar woning hei rendez-
manier leeft zij mee met Le
de. Zij weet verduiveld veel
over wat er allemaal op de
gemeente gebeurt.
LIEVER DE ZON DAN EEN
DOKTER
Amelie is nooit echt ziek
geweestWel eens een ver
koudheid of een bronchitis
maar voor de rest gezond
gelijk een visje. Op het ge
hoor na gaat alles nog op
perbest
Een dokter heeft zij nooit
nodig gehad. Toen deze
toch eens geroepen werd
dooreen familielid, stuurde
ze de opgedaagde genees
heer wandelen met de woor
den «de zon zal mij wel ge
nezen».
Een tweetal jaren geleden
heeft zij wel eens een val
gedaan. Zij had kneuzingen
aan het gelaat en een ge
broken arm. Deze was even
wel in een tijdspanne van
amper vier weken volledig
weer in zijn oudé plooi.
Werkelijk bijna een wonder.
Ten andere stappen levert
voor haar evenmin enig pro
bleem. Regelmatig doet zij
nog vier trapjes naar een
lager gelegen plaatsje in
haar woning. Als het goed
weder is gaat zij ook regel
matig in haar tuintje een
wandelingetje maken. Vorig
jaar is zij zelfs nog te voet
naar de processie gaan kij
ken. waarop zij dan reageert
met volgende woorden:
«Van de jaar is het in de
mei processie. Als het goed
weer is ga ik zeker weer te
voet kijken.» Kuisen doet zij
nie' meer Dit laat zij over
aan een kleindochter.
ENTOESIAST OVER
VIERING
Over het feit dat men haar
gaat vieren voor haar
honderste verjaardag is zij
ten zeerste entoesiast. net
zal ten andere niet de eerte
maal zijn dat men haar ver
jaardag viert. De vorige ja
ren gebeurde dit steeds in
■-
Eén van de eerste foto's \an de Koninklijke Harmonie St. Cecilia Lede. die haar eerste noten santcnblics in
Amelies kaf eet je In den tram Uiterst rechts met weelderige snor Benedictus Verhoeven, vader van Amelie
Amelie (met de bloempot in de handposeert hier met familieleden
Ma"hijs. moeder van de la- zelf hing de spreuk: «In 't
'ere burgemeester Georges
Manhijs. mee mocht in de
'rein Me' datzelfde vervoer-
J1 middel 'rok zij in 1895, dus
32 op 17-jarige leeftijd, voor
di het eerst naar zee. Dat was
■ineen geweldige uitstap toen.
iik?i| was op die tocht verge
ld 7Pid van Juffrouw Gabrielle
/jMoens. de zuster van de
qewezen burgemeester
Moens. Bij deze familie
heeft zij immers jaren «ge-
hiend». zo tot rond 1910.
Ondertussen was zij in 1906
in het huwelijksbootje ge-
rpden met de ongeveer ze-
»en jaar oudere Constanti-
t'ifi Siau. afkomstig uit
Frondegem.
Van 1910 tot 1914 werkte zij
'ij de familie Verschelden,
"aar zij hemden streek. Iets
passan', pakt enen
'd hand. bij Constant». Over
haar periode als kafeewaar-
din zegt Amelie dat deze
nie' lang geduurd heeft om-
da' haren Stant niemand
wou buitenwerpen. In haar
kafee» |e kwam toendertijd
he' huidige muziek St.-Ce
cilia regelmatig haar repeti
ties houden. Haar oudste
zoon. Jozef, was immers
spelend lid. Aan heel wat
zaken en gebeurtenissen
heef' zij nog talrijke herin
neringen. Zo weet zij nog
hoe er de eerste fiets die in
Lede rondreed uitzag. Het
was er één met drie wielen
pn werd bereden door de
heer Manhijs. vader van de
la'ere burgemeester. Zij
was een kind toen de eerste
familiekring. Vorig jaar had
den de familieleden er zelfs
iets speciaals van gemaakt,
met teksten en liedjes en in
de aangepaste kledij. Een
grootse viering op familiaal
vlak was dat. Daarvan ge
tuigen de foto's in het fami
liealbum.
Dit jaar wordt het een
grootse viering maar dan op
gemeentelijk vlak. Zij is
daarover ten zeerste in haar
nopjes. Zij leeft reeds we
ken naar deze viering toe,
zonder zich evenwel ze
nuwachtig te maken, want
zenuwen heeft zij nog nooit
gehad. Wel neemt zij het
hele gebeuren uiterst opti
mistisch op. Als anekdote
hetvolgende: ja, had ze ge
zegd, ik zal tijdens die op
tocht nogal wat moeten
wuiven. Maar kom ik heb
twee handen en als het ene
hand moe is, dan neem ik
het andere om mee te wui
ven Zo kan ik dan gans de
stoet door naar de mensen
wuiven.
Da' zij er altijd graag bij
geweest is. is dan ook niet
»e verwonderen. Dat bewij
zen ook de vele foto's waar
op ze staat en waar ze
steeds voor een vrolijke
noot zorgde op één of an
dere manier
Ondertussen was het huisje
al goed volgelopen met fa
milie en buren en namen we
afscheid. Het afscheid van
Meetje Amelie was dan ook
«to' volgend jaar, dan
moogt ge terug komen om
te schrijven»!
Mon De Gendt
wBÊBÈKr
Amelie winkelt in Aalst
