STAATSSEKRETARIS VIC ANCIAUX TE
AALST
AFDELING AALST VAN PRIESTER
DAENSFONDS OPGERICHT
STEDELIJKE DISKOTEEK
STEEDS BETER
DEGELIJK STUDIEWERK IN
JONGSTE DAENS-BULLETIN
ver het Egmont-|
labriekske»is
gewestNormijt
aar een verdis
:beurde. Ook achtejom
.erhelderend gesprAen
6 - 21-4-1978 - De Voorpost
Vrijdagavond 14 april hield Staatssekretaris Vic Anciaux in de zaal «De Koombloem» aan de Grote
Markt een voordracht met als titel «Eén jaar V olksunie in de regering». De organisatie berustte bij de
«Vlaamse Culturele Kring Aalst», een vereniging van VU-obedientie, waarvan Albert Hendrickx
voorzitter is.
Wie deze week in de stedelijke biblioteek in de Kattestraat
binnenliep keek even verbaasd op. Helemaal achteraan op het
gelijkvloers zag u door oe openstaande deur de behuizing
de nieuwe diskoteek, reeds in funktie.
lelampen en meer ruimte zul-
"In inderdaad amper een week
tijd werd een ruim lokaal met de
totale inzet van de stadswerklui
omgetoverd in een mooi lokaal
voor de diskoteek. In nauwe
lijks één voormiddag werd,
zonder enige onderbreking in
de dienstverlening, hebben en
houden van de diskoteek door
een enthousiast biblioteekper-
soneel naar het vernieuwd lo
kaal overgebracht, ruim 15 m2
groter.
Een aangename sfeer, een
nieuwe klankinstallatie, een
reinigingsmachine voor gram
mofoonplaten, nieuwe kontro-
len, samen met een hulpvaar
dig personeel, de dienstverle
ning ongetwijfeld in de hand
werken.
De regelmatige en kosteloze
service van de naaldkontrole,
reeds vroeger gepland, kan nu
weldra worden doorgevoerd.
In afwachting van een optimale
behuizing in het kultureel cen
trum in de Molenstraat was
deze nieuwe woonst voor de
diskoteek een noodzaak waar
voor het stadsbestuur met
schepen Roels de waardering
van het personeel én van de
talrijke diskofielen verdienen
wat ongetwijfled zal resulteren
in een stijging van de werkings-
cijfers.
Het bezit der diskoteek in 1977
bedroeg 6656 klassieke platen,
3573 recital, 1907 jazz, 1476
folklore, 576 taalkunde, 502 let
terkunde, 114 historie, 334
jeugd en 361 wetenschappen.
De uitleencijfers in 77 bedroe
gen 18.562 voor klassiek,
40.484 voor recitals, 4221 voor
jazz, 4984 voor folklore, 2055
voor taalkunde, 309 voor letter
kunde, 220 voor historie, 1626
voor jeugd en 1261 voor we
tenschappen
Inderdaad, in de biblioteek
«roert entwat».
LH
Voor de diskoteek moet men nu een stapje verder gaan (JR)
veel werk te doen in Brussel: huis
vesting (tegen gewilde verkrot-
ting, bijvoorbeeld, met nieuw
bouw daarna, waardoor Brussel
alle banden met het verleden ver
liest). Het gebuurteleven wordt er
kapot gemaakt. Er moest leef
baarheid komen. Het centrum is
verouderd en verarmd, maar ook
voor de simpelste mensen moet er
voor huisvesting gezorgd worden.
Dit betekent ook een nieuw
grondbeleid.
De staatssekretaris sprak verder
over de volksgezondheid, waar
Vlamingen bijvoorbeeld in zie
kenhuizen of bejaardentehuizen
erg misdeeld zijn. Op dit vlak
was al een gunstiger kentering te
merken, wat subsidiering aan
Vlaamse instellingen betreft.
De Kulturele instellingen werden
eveneens onder de loep genomen.
Zij bereiken slechts 20 van de
Vlaamse aanwezigheid in Brussel
KVS, bijvoorbeeld, of Festival
van Vlaanderen, hoe nodig die er
ook zijn, bereiken de gewone man
niet. Voor hen zijn meer Vlaamse
voorzieningen nodig. Door de (fel
omstreden) gemeenschapsak
koorden kon dit sociaal-kultureel
beleid in handen blijven.
De heer Anciaux had het in deze
zin ook over de sport, en de nood
zaak aan Vlaamse sportcentra, om
ook hier de verfransing tegen te
gaan. Hij toonde zich ook niet
happig naar de viering van 1000
jaar Brussel, maar de Vlamingen
Vervolg van blz.1
en er een brede concensus be
staat rond de figuur van deze
grote Aalstenaar en Vlaming.
Het waren precies de Daensis-
ten die de hulpeloosheid van de
kleine man doorbraken en op
praktisch vlak daadwerkelijk
bijsprongen.
Zij waren het die als eersten
ziekenfondsen, mutualiteiten
sindikaten en koöperatieven in
richtten. Daarnaast stoelde het
Daensisme vooral op de plaat
selijke leefgemeenschappen,
de buurten. Toen reeds werd
de sociale demokratie in de
praktijk gesteld langs deze
buurtwerking. Net zoals Daens
zelf, die initiaal geen partijman
was, wil ook nu het Daensfonds
medewerken aan en ijveren
voor het tot stand komen van
een algemene Vlaamse en So
ciale solidariteit. Hierbij houdt
men terdege rekening met het
feit dat elke verandering lang
zamerhand en trapsgewijze
geschiedt. Dat dit ook de over
tuiging van Daens zelf was kan
men lezen in o.m. een redevoe
ring van 13 juni 1897, naar aan
leiding van de vlaggeinhuldi-
ging van de Christene Volks
partij.
WERKING VAN HET FONDS
In grote trekken heeft het
Daensfonds zich als taak ge
steld het Daensistische erf- en
gedachtegoed te bewaren en
de Daensistische gedachte
verder uit te dragen en uit te
bouwen boven alle politieke en
filosofische overtuigingen
heen.
Om bij de praktische realisatie
hiervan blijvend uit te kunnen
gaan van de inspirerende en
motiverende krachten die
destijds- en wellicht ook nu nog
tot het Daensisme hebben
geleid, zorgen, in de school van
de beheerraad, diverse studie
en werkgroepen voor de situe
ring van het Daensistisch fe
nomeen in de breedste bete
kenis van het woord.
Zo is er o.m. de werkgroep voor
historisch onderzoek die de
oorpsronkelijke Daensistische
gedachte op een wetenschap
pelijke wijze gaat benaderen
om ze aldus dichter bij ons te
halen.
Daarnaast is er het zeer talrijke
archief materiaal, waarin het
Daensisme als het ware nog
daadwerkelijk spreekt. Hierbij
sluit nauw het initiatief aan om
tot de oprichting van het
Daensmuseum en het archief
van de Vlaamse Sociale strijd
over te gaan. Momenteel werd
Rein D'Haese door het Aals-
terse Stadsbestuur belast met
de inrichting en de realisatie
van dit museum en archief.
Het Daensfonds zal tevens
overgaan tot het opzetten van
Daens-kernen aan de verschil
lende Vlaamse Universiteiten.
Verder is er de werkgroep voor
de studie der sociale toestan
den en de gevolgen ervan
Deze werkgroep zal meer zijn
dan een studiedienst en daad
werkelijk aan echt sociaal
dienstbetoon gaan doen.
Los van wat er in dit verband op
partijpolitiek vlak gebeurt
«werkt» men daarnaast nog
aan «de Vlaamse Staat», in een
werkgroep met die naam.
Hierin komen evenzeer alle po
litieke strekkingen aan bod,
om, volgens de Daensistische
pluralistische opvatttingen,
mee te werken aan een ge-
dachtenstroming welke de tot
standkomina van de Staat
Vlaanderen moet mogelijk
maken. Dit alles heeft het
Daensfonds zich voorgenomen
op een radikale wijze te stellen
en uit te dragen.
In het jongste nummer van het bulletin van het Priester
Daensfonds (2de jaargang nr. 1 1978) krijgt men de eerste
resultaten te lezen van divers opzoekings- en studiewerk over
de Vlaamse Sociale strijd van de 19e eeuw. Terecht kreeg dit
nummer de ondertitel. «Bijdragen tot de geschiedenis van de
Vlaamse Sociale strijd».
In de inleiding heeft Jan De
Feyter (Leiden) het over de
ODdracht van de «Werkaroeo
Historisch Onderzoek». Hij stelt
dat deze zal trachten de plaats
en de betekenis van het Daen
sisme aan te geven, zowel voor
de periode van de bloei van het
Daensisme als de periode
daarna.
Verder in dit bulletin vindt men
bijdragen van Frans Jos Ver
doodt (Erembodegem) die het
begrip «Christene Demokratie»
tracht te situeren en in de juiste
historische kontekst te plaat
sen. Terecht merkt hij op dat
het een probleem blijft doordat
heel wat bewuste of onbewuste
varianten elkaar komen ver
dringen (katholieken, christe
nen, daensisten, sociaal katho
licisme, christelijke arbeiders
beweging. Hij stelt zich hierbij
de vraag of er geen mecha
nisme van dissidentie besloten
ligt in de tegenstellingen chris
tene Demokratief Katholieke
Partij, evenals in Christelijke
vrijzinnigheid en Christelijk so
cialisme?
Hugo Landuyt (Neerpelt)
brengt een bijdrage waarin op
een overzichtelijke wijze de
«Kiesstelsels in de tijd van "t
Daensisme» onder de loepe
worden genomen. Hierdoor
krijgt men een duidelijker in
zicht in de elektorale situatie
van die tijd krijgen de verkie
zingsresultaten van toen een
bredere betekenis.
In zijn bijdrage onder de titel
«Daensisme en Liberale Pers
te leper (1894-1914)» wordt
door Koen Rotsaert (Brugge)
een hoogst interessant en
boeiend politiek tijdsbeeld op
gehangen. Het zal voor velen
een verrassing zijn te verne
men dat de liberale pers van die
jaren, vooral in die streken
waar het Daensisme geen po
litieke gestalte had gekregen,
onverholen blijken van sympa-
tie vertoonde voor de Daensis
tische beweging. Om begrijpe
lijke partij-politieke redenen kre
gen de Daensisten dan af en
toe toch een veeg uit de pan.
Reinoud D'Haese (Hekelnem*
die van het Aalsterse stadsbe-
tuur de opdracht kreeg om het
Daensmuseum en het
Vlaamse Sociale Strijd-archipf
in te richten, belicht de her
nieuwingstendensen binnen de
Christene Volkspartij» en heeft
het hierbij over «de Jongeren-
vleugel». Vooral de rol van Hek
tor Plancquaert wordt hierbij
aangehaald als de inspire
rende figuur voor deze jonge
ren die reeds vóór 1914 heel
wat macht en invloed binnen
die partij zouden verwerven via
de door hen opgerichte arron-
dissementsbond.
Deze jongeren zouden de partij
weer naar merkwaardige ver-
kiezingsuksessen leiden.
Tot slot zijn er nog bijdragen
van Walter Georges (Waar
schoot) die eigenlijk zijn studie
over de «Sociaal-Ekonomische
achtergronden van het Daen
sisme» in 't kort inleidt en van
Dirk Luyckx (Lier) die de figuur
van de Antwerpse «Daensist»
Adolf Pauwels duidelijk voor
ons uittekent.
Voor inlichtingen over zowel
het Priester Daensfonds als het
Priester Daensfonds bulletin
kan u terecht op adres: Qurfp
Mechelsebaan 2313240
Langdorp-Aarschot. Tel. 013-
77.24.49.
E.V.
DAENSDAG TE AALST
De jaarlijkse, wettelijke
plichte, statutaire vergadei
van het Daensfonds krijgt
aar wat ekstra luister bijge;
Op zondag 18 juni e.k. zal d
prozaische vergadering w
den aangevuld met een aai
andere manifestaties die
geheel zuTlen laten uitarop
een luisterrijke Daensdag.
woontegetrouw wordt deze
ingezet met een R .K. Eucha
tieviering in dezelfde St. Ma
tenskerk waar ooit nog Prie:
Daens het mislezen werd c
zegd. Het «Cantate Do miner''
koor zal deze kerkelijke pler^
tigheid in de muzikale verf a
ten en zoals dit ook steA,
vorming was er beslist de stawi
toelagen voor de erkeri||
Nadien volgt 't officiële gedeL
te. Hiertoe werd de stadsteeg
zaal door het stadsbestuur 11
beschikking gesteld. Na
middag volgt dan een «Daeij
wandeltocht» doorheen
oude Aalst van Daens waa or
het volledige kollege en de lq
meenteraad uitgenodigd
den deze rondgang als eers i^,
in te wandelen. Het is de bed aa
ling dat deze Daensrondgai 5U
in samenwerking met I
stadsbestuur, permanent inj
bouwd wordt als toeristi^,
evenement. Aalst zal als sy|grj
bool worden gesteld van I ei
broederlijk pluralisme zoals Bn
door Daensisten werd gewe
voor Vlaanderen, voor heel I er
Nederlandse taalgebied en c
ver daarbuiten. tón
Gelijktijdig wordt dan, in de B en
fortkelder, een achtdaagse la,
totentoonstelling ingericht e
weliswaar nog niet kompleet j
maar toch reeds heel wat in ,jn
ressant materiaal zal tonen. /e.
OPROEP er
Luc Delaforterie besloot ti ra,
slotte de verqaderipa met ni(
oproep aan alle niet partijj^
bonden verenigingen en ori an
nisaties om bij het Phesoc
Daensfonds aan te sluiten.
In die zin richtte hij een dirz
aansfuitingsverzoek tot de ch
rijk aanwezige Priester Dae
vrienden. Br
Hierbij Werd duidelijk gesl nt,
dat deze verenigingen vrij K
autonoom blijven doch zich jj,
eraard moeten kunnen ider e'r
fiëren met de geest van I er
Priester Daensfonds en ar
Vlaamse Sociale strijd.
Het Priester Daensfonds )r
van onder naar boven wort a,
opgebouwd en alsdusda (a
funktioneren. Bij monde v,ar
Daensvrienden-voorzitter i|g
nedikt De Cock werd de a< ler
sluiting van deze vriendeakri K|
formeel toegezegd. Ook v
schillende andere aanwezic n|
traden toe en er werd mett 8f
een voorlopig bestuur sami
gesteld. Hiermede is dan J(
Aalsterse afdeling van i(
vierde fonds in Vlaanderen o
cieel opgericht.
\an amnestie blijven bestaan.
Maar er is ook de sociale léde.
rale zending: de rechtvaardig
heidsgedachle, de tweede op
dracht.
En ten derde: de verdraagzaam
heid. Niet gebonden aan machts-
strukturen kan de VU haar krach
ten aanwenden tegen v er/uiling en
tegen een een/ijdige machtssitua
tie. Ten vierde moet de VU een
moderne partij zijn, met een be
wegingskracht naar het sociaal-
maatschappelijk leven evolue
rend». Maar een volstrekte meer
derheid voor het VU-programma
was echter nog niet haalbaar, zo
zei de staatssekretaris nog, hoewel
de krachtlijnen toch op het getouw
stonden. Zonder de VU had de re
gering ook een gans ander gelaat
gehad. De VU heelt tenslotte
slechts drie zetels in de regering.
De heer Anciaux lichtte vervolgens
het beleid en de taak van zijn twee
kollega's toe. en wees op het be
lang ervan, hoewel het geen
«kliéntenministeries» betrof:
«Wetenschapsbeleid» (Rik Van
De Kerckhove), waar de krediet-
verdeling nu al heel wat recht
vaardiger naar Vlaanderen
vloeide, en de studie nu meer op
sociale wetenschappen gericht
was, en «Buitenlandse Handel»
(ook al niet zo bijzonder spectacu
lair), waar de aandacht meer ging
naar kleine en middelgrote bedrij
ven, die tenslotte v ooral in Vlaan
deren gevestigd zijn.
De Staatssekretaris behandelde
toen zijn eigen kabinet, waarvoor
de eerste keer Kuituur en Maat
schappelijk Werk geïntegreerd
werden. Hij wees op het grote
probleem dat een Vlaming in
Brussel gans andere problemen
heelt dan de Vlaming in Vlaande
ren. Hij deed een oproep, als
«missionaris in het Vlaamse land
am over Brussel te spreken», om
net vooral toch niet te laten bij de
leuze: «Vlaanderen laat Brussel
niet los!» «Mijn ervaring is, zo zei
de heer Anciaux, dat men over het
algemeen de diepe problemen van
Brussel in Vlaanderen onvol
doende kent, hoewel de zaken in
Aalst misschien wel niet zo scherp
konden gesteld worden, aangezien
deze stad dichter, bij de hoofdstad
ligt. Hij vestigde de aandacht op
de stille strijd v an de Vlamingen in
Brussel: «Nols is Brussel niet».
Voor Brussel telde geen «theoreti
sche» oplossing.
Ook het historisch element
mocht niet worden vergeten. En
verder: in de Vlaams-nationale vi
sie ligt het streven naar zelfbestuur
niet in de richting van het separa
tisme, maar wel in de richting van
het federalisme (met twee): wel
drie gebieden, maar slechts twee
volksgemeenschappen.
Langs de sociale weg om ligt er
voor de Vlamingen nog enorm
Staatssekretaris Vic Anciaux werd vorige week te Aalst verwelkomd door de VU mandatarissen
Onder de aanwezigen bemerkten
we Volksvertegenwoordiger Jan
Caudron, de schepenen De Neve
en Blommaert, Voorzitter van de
VU-Aalst, en arrondissementeel
Staatssekretaris Yic Anciaux:
«Het is niet gemakkelijk een ba
lans op te maken na één jaar. Het is
immers moeilijk op zulke korte
termijn de plannen te realiseren.»
Vic Anciaux had het over één jaar VU-beleid SJ
secretaris Daniël De Naeyer, Al-
bert Hendrickx, mevrouw Ver-
vecken - Merckx. Willy Alloo en
Miel Tavernier. Ook Dol! Sedeyn.
voorzitter van de Middenstand,
bev ond zich onder de aanwezigen.
De «Vlaamse Culturele Kring
Aalst» bestaat nu zowat één jaar.
Na een «verborgen leven», wil
deze vereniging naar buiten tre
den, ook buiten het eigen publiek.
Het wil de mensen Kultureel en
politiek sensibiliseren.
Jan Caudron leidde de Staatsse
kretaris in. Hij noemde de politiek
een boeiende bezigheid met ver
rassende wendingen. Hij schetste
ook de stijgende invloed van de
Volksunie, tot en met de rege
ringsdeelname. Vervolgens be
lichtte hij de figuur v an dokter Vic
Anciaux die «miljoenen microben
heeft bestreden, maar zeil één mi
crobe. het Vlaams Nationalisme te
pakken had. Hij kwam in 1965 in
het parlement. Hij is momenteel
Staatssekretaris voor Sociale Za
ken en Nederlandse Kuituur te
Brussel.
Hij handelde dus op de eerste
plaats niet over de konkrete reali
saties. maar vestigde de aandacht
wel op het feit dat de VU al duide
lijk een stempel gedrukt heeft op
de regering.
De Staatssekretaris ging verder in
op de v raag welke jiartij de VU nu
eigenlijk is. In de loop der jaren
wijzigde ook het programma.
Toen de partij werd opgericht,
kwam men met enkele zeer opval
lende eisen naar voor. Tot men
terecht kwam bij een volwaardig
Sociaal programma.
«Ook in de toekomst bij de nieuwe
onatliankelijkheidsstructuren, zo
zei de staatssekretaris, heeft de
VU nog een ojxlracht: een volks-
nationale opdracht die de volle
dige ontjvlooiïng van het Vlaamse
volk blijft nastreven. Die volksna-
tionale opdracht is en blijft één der
belangrijkste functies, onvermin
derd het feit dat de sj>ons moet
gev aagd worden ov er de oorlog en
de rejiressie, om erminderd ook de
eis dat de menselijke en sociale
gev olgen v an de repressie en de eis
mogen zich daar niet afzijdig hou
den. De staatssekretaris zelf be
loofde een aantal passende projek-
ten naar voor te schuiven.
De eerste jaren verwachtte hij
nog geen «pacifikatie» in Brussel,
maar geloofde er wel in op langere
termijn. Hij steunde hierbij vooral
op volksverbondenheid en het ge
loof in de volkskracht, een
nieuwe, volksnalionalistische op
dracht in de Vlaamse beweging,
samen met de rechtvaardigheids
gedachte: «een natie maken!» De
heer Anciaux pleitte ook voor
kracht uit het volk, die hem daar in
Brussel niet alleen zou laten: «ie
dereen moet op zijn manier deze
opdracht beleven». Tot zover
staatssekretaris Anciaux.
Jan Caudron dankte «voor deze
verhelderende toespraak: tot de
regering toetreden was de juiste
beslissing. De VU was niet een
loutere (aalpartij, maar volledig
progressief, ook op sociaal ge
bied.
De staatssekretaris bleef achteraf
nog wat napraten. Op het pro
bleem van de gastarbeiders in
Brussel, had hij wel nader willen
ingaan, zo zei hij, maar daarvoor
ontbrak de tijd.
Te vermelden is ook nog het
pamtlet dat het «Komitee vooreen
democratisch Federalisme» uit
deelde aan de ingang van de zaal.
«Dit komitee (dat op 26 april een
inlo-avond over het
houdt in het
staan vanuit de
binnen de arbeidersbeweging
progressieve kringen over de
strekt ondemokratische
waarop het
Stuyvenberg-akkoord tot
gekomen, en over het feit
v oorgestelde
geenszins leidt naar
demokratisering van de
samenlev ing.
Anciaux nodigde de
woordigers uit mee te komen
teren. Dat gebeurde,
v olgde een
Wil fried
