DIERENVRIENDEN SINT
■J
S m
!BEi§£ M J
f Jj Tl
i ar
hnm-jnij;
MMMwMmmm
!(Vl>
De Voorpost - 28-4-1978 - 15
m*
>■■■■■7 Wi
>vac7» op een nieuwe baas. Kom m'j haler,
drie honden per dag werden
afgeslacht op de binnenkoer van
het politiekommissariaat.
Wij zijn fier, vertelt een be
stuurslid, van de 588 opgeno
men honden in 1977, zijn er 502
geplaatst bij nieuwe bazen. De
Inspekteurs en de veearts doen
regelmatig een kontrole en
moeten tot het besluit komen
dat iedereen gelukkig is. En niet
in het minst de honden.
Daarom startte de vereniging
dadelijk met een slogan: Wij
vonden hem, (een hond) U kunt
hem adopteren.
In 1978 zijn er op dit ogenblik
meer dan 500 leden die een hond
gebracht hebben of er een kwa
men halen. Wat zeker bereikt is:
de mensen leveren zelf het bewijs
dat een hondenasiel nodig is.
Het is een instelling geworden
van openbaar nut. De mensen
zien de noodzaak ervan in, wat
verklaard dat er ter gelegenheid
van een open-deurdag zeer veel
handtekeningen van simpati-
santen verzameld werden. De
vereniging Sint-Hubertus is po-
tusvereniging bereid er een
model-asiel op te bouwen. Niet
zomaar een asiel, maar een echt
model voor heel België. Er zijn
talrijke groepen mensen die zich
met dit probleem bezig houden
en die wroeten om er iets van
terecht te brengen. Welnu Aalst
zou voor al die personen een
voorbeeld kunnen worden. On
dertussen zouden de honden, die
wachten op een nieuwe baas, het
er zeer gerieflijk hebben. Model
voor deze droom is een asiel in
Velp (Nederland).
Samen met het voltallige be
stuur zijn we zondagmorgen
vertrokken naar Velp bij Arn
hem. Het streekdierenhuis La-
renstein is werkelijk een droom
beeld. Aan de zijkant van een
autostrade ligt een domein van
een halve hectare, volledig
omgeven door een hoge draadaf
sluiting. De grasperkjes zijn
netjes onderhouden en de eerste
voorjaarsbloemen lokken de
bezoekers binnen. In een mo
dern en verzorgd gebouw is alles
zo funktioneel mogelijk inge-
Hoofdingang van het dierenasiel Larenstein in Velp (RDV)
politieburo.
Indien er teveel honden onder
gebracht werden, verwittigt men
de heer Huysmans, die de dieren
laat ophalen. De politie of de
gemeentewerklieden van omlig
gende dorpen brengen vaak een
verloren dier binnen. Per zwerf
dier krijgt het asiel een vergoe
ding van 4,83 gulden per hond
en 3,75 gulden per kat en per
dag. Daarmee kunnen echter
alle kosten niet gedekt worden.
Einde 1976 werd de dlerenverenlglng Slnt-Hubertus gesticht. Een twintigtal mensen zagen dat
verscheidene dieren moesten beschermd worden. Daarom werd het zo noodzakelijke dierenasiel
opgericht. Elgenljjk zon een asiel moeten overbodig zijn: de dieren zonden moeten door de wet beschermd
worden tegen wreedheid of onverantwoordelijkheid van de mensen. Iemand zei het eens kernachtig: Nu
schamen wjj ons over de slavernij, over duizend jaar zal de mens zich schamen over onze houding
tegenover bet dier.
de Arnhemse Courant van 21
april:
Gemeente Rheden zorgt voor
een rampenplan voor de aanpak
van calamiteiten in vredestijd.
Het plan regelt uitvoerig de
taken van politie, brandweer,
Rode Kruis, gasbedrijven...en
het streekdierenhuis Larenstein.
Bij dit laatste gaat het om het
eventueel verlenen van dierge^
neeskundige hulp, het mede
bepalen van de noodzaak van
Een dierenasiel heeft twee grote
doeleinden. Vooreerst moeten
de verstoten dieren geholpen
worden. Door een gebrek aan
gevoeligheid of door de afwezig
heid van enig geweten, worden
verschillende dieren op allerlei
momenten aan hun lot overgela
ten. Verder moet een asiel dieren
kunnen opvangen in noodgeval
len. Wat moet men met een
hond doen wiens baas overleden
is of zeer ziek? Anderen
verhuizen naar een ander land of
naar een appartement, waar ze
hun dier niet kunnen of mogen
meenemen. Velen doen afstand
van hun troeteldier met pijn in
het hart, want (vooral de hond) is
steeds een vriendelijke gezel van
de mens geweest. Wij verwijzen
in dit verband naar vele oude
schilderijen, waarop zeer vaak
een hond voorkomt.
p daarentegen is het laatste
ür niet aan dierenbe
scherming gedaan wordt Voor
eerst zijn er geen wetten ter
bescherming van de dieren.
Dikwijls worden willekeurige
vivisekties uitgevoerd, zonder
ervoor te zorgen dat dit volledig
pijnloos zou geschieden. Ten
slotte zou men een manier
moeten vinden om de dieren te
identificeren. In Frankrijk ge
beurt dit door een nummer te
tatoeëren in de liesstreek. We
kunnen het vergelijken met een
nummerplaat van een auto: de
eigenaar kan steeds teruggevon
den worden.
Hierdoor kwam de dwingende
eis nog meer naar voren: Aalst
moet een asiel hebben! Begin '77
kwam er zon aan de hemel: de
familie Breckpot stelde aan de
vereniging Sint-Hubertus een
oude hoeve ter beschikking. Dit
bouwvallig pand, gelegen te
Nieuwerkerken in de Restert-
straat nr. 1, werd volledig
omgebouwd tot een waardige
verblijfplaats voor een veertigtal
honden. Ook het woonhuis werd
aangepast, zodat de asielhouder
er rustig kan leven. De nieuwe
hokken, de cementen vloeren, de
binnenverblijven van de dieren,
afspanningen enz. Kostten ech
ter zeer veel geld, zodat nu nog
bepaalde schulden moeten afbe-
pulair geworden. De bevolking
meent dat het goed is wat daar
voor de dieren gedaan wordt.
Echter spijtig: hoe en met welke
middelen het gedaan wordt,
vraagt niemand zich af.
De werking loopt momenteel op
rolletjes. Er is een asielhouder
die drie dagen in de week ter
beschikking staat. Hij zorgt
ervoor dat de dieren verzorgd
richt. Via een centrale gang, kan
men naar om het even welke zaal
waar kennels ingericht werden.
Ieder dier beschikt over een
ruim verblijf: een deel ervan is
het binnenverbliif van ongeveer
één meter op twee, verbonden
met een evengroot buitenver
blijf, waar de dieren naar
hartelust kunnen zonnebaden.
De muren zijn alle witgekalkt en
de vloeren bestaan uit cement of
eternite. Voor en achter de kooi
is een diepe goot voorzien: dit
vergemakkelijkt het proper hou
den van de verblijven. Stuk voor
stuk worden de verblijven door
de asielhouder, dagelijks gerei-
Het buitenverblijf staat in verbinding met een speelweide (RDV)
taald worden. Welke inkomsten
de vereniging heeft is vlug
gezegd. De enige bron van
inkomsten is de verkoop van
lidkaarten en stickers. De stad
kent het asiel niet de minste
subsidie toe, hoewel het werk
gedaan wordt voor de mensen
van de stad. Zelfs de stedelijke
politie brengt geregeld honden
binnen, daar waar vroeger twee,
De A a Is terse delegatie werd hartelijk ontsangen in Velp (RDV)
worden zoals het hoort. Wij zijn
er zonder voorafgaande verwit
tiging naartoe geweest en wij
moesten vaststellen dat de
dieren in hun asiel gelukkig zijn.
Het voedsel bestaat uit een
goede, redelijk dure, korrel en
fris water. De dierenarts komt
geregeld op kontrole. Zieke
dieren worden afzonderlijk ge
zet en behandeld. De inspek
teurs zijn eveneens vriendelijke
mensen: zonder uniform en
ongewapend doen zij hun werk.
Oude of ongeneeslijke dieren
worden pijnloos uit hun lijden
verlost: een eerste injectie zorgt
ervoor dat ze verdoofd zijn. De
tweede inspuiting in het hart
zorgt voor een onmiddellijke
dood. Er zijn, zoals bij iedere
onderneming echter moeilijk
heden. Er is een lichte geluids
hinder. Indien iemand het asiel
binnentreedt, springen de hon
den op en verwelkomen op hun
manier de bezoeker. Indien deze
dan nog vriendelijk is tegenover
de dieren, krijgt hij als beloning
een waar blaf-koncert. Het
bestuur van Sint-Hubertus be
grijpt dan ook de klachten van
de buren. Maar ze zijn erg
overdreven! 's Nachts is het in de
omgeving erg stil. De dieren
slapen zoals andere levende
wezens. Maar, verscheidene per
soonlijke en politieke kwesties
spelen hier hun rol!
De verantwoordelijken zijn ech
ter wel bereid te verhuizen, maar
waarheen en hoe? De vereniging
Sint-Hubertus zoekt een grond
om zich te vestigen. Zij hoopte
op een toewijzing van het
stadsbestuur, maar schepen De
Maght liet weten dat er geen
grond ter beschikking is.
Niettegenstaande het een instel
ling is van openbaar nut, is er tot
nog toe niets te verwachten: geen
subsidies, geen simpatie...
De plannen voor de onmiddel
lijke toekomst zijn er echter wel.
Zodra een geschikt stukje grond
werd gevonden is de Sint-Huber-
nigd. Hiervoor gebruikt hij een
hoge-drukspuit, waarbij de af-
voergoten hun efficiëntie bewij
zen. De zalen met de dierenver
blijven waren onberispelijk pro
per, er hing zelfs geen «dieren
tuin-reuk». waarvoor ieder lid
van Sint-Hubertus een goedkeu
rende houding aannam. In het
model-asiel zijn 105 kennels
voorzien.Maarook andere onge
lukkige dieren vinden er een
onderkomen. De bevolking kan
er terecht met ieder ziek of
overbodig geworden dier: dui
ven, kippen, konijnen, eenden,
zelfs geiten worden afgegeven.
Met dergelijke dieren heeft men
in het tehuis geen last. Een geit
bijvoorbeeld werd onlangs nog
geschonken aan een kinderte
huis, dat er erg blij mee was. Alle
binnen-komende dieren worden
ingeënt tegen de ziekte van
Carré en de besmettelijke lever
ziekte. Het streekdierenhuis
bekostigd deze inspuitingen
zelf. (en ze zijn zeer duur).
Dc Belgische delegatie werd
hartelijk ontvangen door de heer
Vurbai, voorzitter van de stich
ting, en het echtpaar Huysmans,
asielhouders. (In Nederland
krijgen zij de titel van behoor-
der.)
Bij een gezellige kop koffie-met-
taart, werd door de bestuursle
den van Sint-Hubertus een
vraaggesprek opgebouwd. Zij
hadden immers de studiereis
georganiseerd om zoveel moge
lijk inlichtingen te krijgen van
mensen met ervaring. Door de
enorme vriendelijkheid en de
bereidheid van de Nederlanders,
was het niet moeilijk van het
verblijf een zeer leerrijke namid
dag temaken.
Er werd gesproken over de keuze
van een terrein waarop een
hondenasiel zou gebouwd wor
den. Men moet de grond zo
kiezen, dat de omwonenden zo
weinig mogelijk last ondervin
den. Men moet proberen deze te
vinden in een zo landelijk
mogelijke entoerage. De Aal-
sterse voorzitser van St. Huber-
tus zei zulk een terrein op het
oog te hebben, drie kilometer
van Aalst. Hierop replikeerde de
voorzitter van Larenstein: Dat
lijkt mij uitstekend, maar zorg
ervoor dat de instelling bereik
baar blijft voor het kliënteel. Het
belangrijk probleem van de
bevloering werd eveneens aange
sneden: deze moeten droog
blijven voor de poten van de
dieren. Zij moeten echter ont
smet worden, waardoor afspui-
ten nodig blijft. Hier moet echter
rekening gehouden worden met
een procédé dat toelaat een
maksimale verdamping te beko
men, zonder tochtvorming.
Een aan de zoldering opgehan
gen installatie zorgt 's winters
voor de nodige verwarming en
werkt 's zomers als een volwaar
dige air-conditioning. Een be
stuurslid wou weten wat er
gebeurde met het grote aantal
binnengebrachte dieren. De
asielhouder verklaarde fier dat
80% geplaatst worden bij een
nieuwe meester. De overige 20%
zijn oude, agressieve of onge
neeslijk zieke dieren, die pijn
loos gedood worden. Hier past
eveneens de opmerking van de
voorzitter: Wij krijgen enorm
veel medewerking van de kran
ten: wekelijks gaan er hier 25 tot
30 honden weg. Verder hebben
wij een grote steun aan de
verenigingen voor dierenbe
scherming van de gemeente
Rhede en Arnhem. Wij bewaren
verder onze goede naam door
alle inlichtingen die we hebben
over een dier, door te geven aan
Dierlijke afval wordt weggespoten onder druk, diepe goten bewijzen hun
efficiëntie (RDV)
Er zijn ook nog andere bronnen
van inkomsten. Ter gelegenheid
van dierendag (4 oktober) krijgt
de stichting de toestemming van
de gemeente om gedurende één
Het embleem van Larenstein komt
tekenwedstrijd (RDV)
de nieuwe eigenaar. We verzwij
gen niets. Mocht een dier
associaal blijken, mag men het
steeds terugbrengen of omrui
len. Zieke dieren worden niet
weggegeven voor ze volledig
hersteld zijn. Het tehuis Laren
stein vraagt ook inlichtingen
over de mensen die een dier
willen adopteren: hebben zij wel
plaats genoeg (een tuin bvb)
hebben ze reeds een huisdier...
Soms wordt een adoptie-aan
vraag eenvoudig afgewezen. De
asielhouder was het roerend
eens met zijn echtgenote die
besloot met een raadgeving: Als
ge een asiel begint, moet ge
zorgen dat ge kunt uitbreiden.
Het best is een rechthoek-vorm
die steeds kan uitgebouwd
worden. Om het ontsnappen
tegen te gaan voorziet ge best
een hoog hek. Een terrein van
een halve hectare is een mini
mum om te starten. Vraag
tevens een optie op de omliggen
de gronden om later eventueel te
kunnen uitbouwen.
Het Nederlandse asiel heeft de
volledige steun van iedereen. De
politie van Arnhem heeft zelf
een kennel gebouwd op het
week een kollekte te houden.
Van deze opbrengst koopt men
het dierenvoeder voor één jaar.
Wie een hond komt adopteren
betaalt 55 gulden, wie er één
binnenbrengt geeft 25 tot 35
gulden. Ter gelegenheid van een
open-deur-dag komen er telkens
meer dan duizend bezoekers, die
het asiel ook wel steunen, hetzij
door een gift, hetzij door de
aankoop van een souvenier.
In winkels en banken zijn
speciale kollektebussen neerge
zet, waar goedhartige mensen
soms veel steun insteken.
Verder zijn er nog de donateurs,
die jaarlijks een (klein) bedrag
storten. De jaarlijkse kalender
verkoop doet ook zijn duit in het
zakje, terwijl dieren die er
tijdelijk verblijven (door een reis,
ziekte van de eigenaars) er
voor betaling verzorgd worden.
Terwijl de leden van Sint-Hu
bertus Aalst heel wat moeilijk
heden ondervinden, wordt het
dierentehuis Larenstein in Ne
derland algemeen gewaardeerd
wegens^ zijn sociale werking.
Meer nog: het werd' officieel
erkend als hulpdienst in nood.
Bewijs hiervan een uittreksel uit
evakuatie van vee en huisdieren,
het regelen van de opvang van
loslopende dieren en de registra
tie van kadavers.
De dierenbeschermers van Sint-
Hubertus dromen ervan zo een
modelasiel in het Aalsterse te
kunnen inplanten. Het zou
uitstekend kunnen zijn voor de
dieren en tegelijk een mogelijk
heid scheppen dieren te kunnen
houden, wat veel inspanning en
verantwoordelijkheid vergt. Het
zou tevens een model zijn voor
verschillende verenigingen in
België. Om de nodige financiële
steun te verwerven hebben de
bestuursleden reeds heel wat
plannen. Op 1 mei houdt het
asiel een informatiedag. Zij
willen de mensen vertellen en
voorlichten over Velp. Zij zullen
de foto's en de plannen tonen en
propaganda maken voor een
nieuw asiel. Daar de wandel
tocht ingericht door de FFR er
voorbij komt, worden ongeveer
drieduizend mensen verwacht,
(in het asiel wordt een controle
post opgesteld) Het bestuur zal
dan ook een propagandastand
voorzien, speciaal tegen vivisec
tie en verscheidene publicitaire
standen: het Woefke (tijdschrift)
verleent zijn medewerking, een
voedselfirma neemt deel en
verscheidene artikels zullen
kunnen aangekocht worden. Er
gaat eveneens een tombola zijn
met prachtige prijzen. Op de
binnenkoer zal een prondel-
markt georganiseerd worden en
een rent voor dë verkoop van
melk of een andere drank zal de
wandelaar toelaten zich even uit
te rusten. De volledige op
brengst van dit initiatief gaat
naar het dierenasiel. Zelfs men
sen die niet meewandelen met
FFR kunnen op deze dag een
bezoek brengen. Het zou een
geslaagde familiewandeling
kunnen worden of een korte
autoreis, die zeker de moeite zal
waard zijn. Verder menen wij
dat in ieder mens een goede kern
zit, die kan getoond worden door
een bezoekje aan het dierenasiel
Sint-Hubertus te Nieuwerker
ken. Wij wensen de organisato
ren alvast veel sukses toe.
R. Dev(j ver
