VALLEE'S HARD LABEUREN ZOUTLOOS SONGFESTIVAL 32 - 28-4-1978 - De Voorpost Het BRT-televisienet dat in zijn amusementsprogram ma en niet het minst in zijn uitzendingen over de zgn. lichte muziek (de Zaki-pre- sentaties niet te na gespro ken) nooit met beschaamde kaken heeft rondgelopen telkens die met de stille hoop op veel volksvermaak bij de schare kijkers en kwistige demagogie, de meest onzinnige en daarbij erbarmelijk amateuristische dingen in de eter zond, had het voor één keer juist ge zien. Direkteur Bob Boon die zonodig twee program ma's wou weiden aan het nakende song-festival en daartoe als jury-leden enke le van onze vroegere song kandidaten had uitgenodigd (Nicole en Hugo, Jacques Raymond en Lily Castel, Ann Christy, Bob Benny, Bobbejaan Schoepen en Luc en Bianca van Dream Express; mensen die het anders ook niet zo ver schopten in de songmee ting) zal er prat op gaan dat zijn jury toch wel getipt heeft op de uiteindelijke winnaar. Israel wint, zei die met 85 punten; Engeland zal volgen met 64 punten (een dikke misrekening) en België wordt derde samen met Denemarken (58 pun ten). Denemarken werd uit eindelijk zestiende... BRT-i radio vond die toe- komstsprekerij ook grappig en liet muziekrecensenten polsen. 1. Engeland; Z.Is rael; 3. Ierland. «Kenners kennen er niets van, dat heeft het verleden maar al te vaak geleerd,» schreef Jan Van Hemel- donck in het Laatste Nieuws in de ochtendeditie voor het songfestival, en hij had dan nog groot gelijk ook toen ie België hoedan- ook eer voorspelde. WIJ VAN ONZE KANT... Wij van onze kant waren de goesting op voorhand al kwijt om bij de book-maker onze voorspellingen In munten te gaan omzetten. De platenfirma's hadden al te weinig singles op de markt gegooid. Baccara ging wel al enkele dagen vlot over de toog, Vallée en Co-Co kregen vooralsnog slechts een ma tig kommercieel sukses en voor de rest kon je niet te veel bij de platenboer aan song festival materiaal gaan Deiuisteren. Eigenlijk maar normaal want het leeK er naar uit dat de wedstrijd een saaie boel ging worden, 't Is O.K. van Harmony dat (ook wel vlot verdeeld) was, was zo goed op maat ge schreven dat de kansen zeer gering gingen zijn. De be doelingen waren te door zichtig en de songwriter van de vroegere Ding-a-dong ging met deze Hollandse Björn Skifs en 'When the night comes of een tegenvoorbeeld van een kanshebber op het songfestival en toch een sterk nummer onderneming op de klippen varen. Israel had wat dat betreft de zaak handiger vooropgezet, had boven dien leukere meisjes in de groep en zat niet geplaagd met lullige kerels als deze van Harmony. Waar ondergetekende zijn hart had aan verpand was Mil etter mil van ene ge naamde Jahn Teigen die Noorwegen vertegenwoor digen zou en die uiteindelijk met juist geteld nul punten naar het frisse noorden zou moeten terugkeren. U ziet, we kennen er ook niets van maar onze oprechte dank gaat toch naar Bobbejaan Schoepen die als enige op het BRT-scherm duimde voor deze blonde kerel. Nul punten voor onze favo riet, en een allerlaatste plaats, we zijn er het hart van ingedrukt... AFGESTEMD Nou goed, zaterdagavond halftien en de 618 lijnen (of hoeveel zijn het er weer?) rollend over de cirkustent te Parijs, congrespaleis ge naamd, en met als presen tatoren de gezapige Leon Zitrone die als enige in Frankrijk even vlot paarden- koersen kommentarieert als praat over de mosselvangst om wolkenkrabbers en de charmante Denise Fabre die ogen heeft als rijstkorrels en haar werk naar behoren vervulde. Wij waren dus een van de 600 miljoen kijkers uit de twintig landen die hier een muzikaal robbertje kwamen uitspelen. Wij van onze kant wegwijs gemaakt door ene sobere Luc Appermont. Ready, steady, go...Void... and now leedies et gentel man...Colm C.T.Wilkinson pour «singing for Ireland. Het hek is van de dam en meteen komt de opzet van het Eurovisie-Songfestival tot duiding. Wilkinson heeft een leuke baard, heeft ene mooi country-deuntje in zijn mars maar sluit met zijn «Bom to sing» in weinig of geen opzicht aan met de Ierse muziek. En toch wou het reglement dat die af komst met zou verloochend worden. Elke deelnemer moest in eigen moedertaal zingen maar daarmee- en Wilkinson is daar van meet- afaan een voorbeeld van- wordt die oorspronkelijk heid van het aangeboden lied niet gevrijwaard. Volgt dan Noorwegen. Ah. leuke Jahn Taigen, je bent te uitdagend gekleed en jouw «Mil etter mil» zit niet meteen snor in het geheu gen, jij Noorse Van het Groenewoud. «Questo Amore» si si Italië en daar passeert Ricchl e Poveri maar. op dat ogenblik zal zijn geboorteland wel zin gen van «Questo A. Moro». «Geef de liefde een kans» zong Finland maar Luc Ap permont hoefde die verta ling niet te vertellen want het Vlaamskijkend publiek had wel al door wat «Anna Rakkaudelle Tilaisuus» be tekent. Verantwoordelijk voor deze miskleum: het vijftal Seija Simolo. Enzo- ver: Dai-LI-Lou met Teresa Miguel, To Ze Brito-Fatima Padinha en Mlke Sergeant voor Portugal, II y auro tou- jours des vlolons» met Mike Brant-figuur Joël Prévost voor Frankrijk, José Velez met «Bailemos un Vals» voor Spanje die ondanks de vrij gunstige kritieken voor af weinig punten zou bin nenhalen, Groot-Brittanië die blijkbaar deze keer eens niet wou winnen en de klowneske groep Co-Co «the bad old days» liet zin gen (een rot-kommercieel ding dat je even vlug ver geet als het lied lang is)... Zwitserland had Carole Vin ei uitgestuurd. Leuke me- Toen was er nog spanning: Belgie (76), Israel 87 SJ Donkere Ireen Sheer en blondine Carole Vinci: een diep inzicht onder de hals om de mannelijke juryleden te verleiden, de eerste die als vokalist wat in~haar mars heeft en Carole die blond zal blijven in de vergetelheid. De winnende Coken toen ie zijn troeven nog uitspeeldePolydor die de plaat met uitbracht weet nog niet dat ze straks ijlings aan het persen mag om de kleinhandel reeds woensdag te bevoorraden. vrouw met daarbij wat no ten op haar stembanden die het niet onaardige «Vivre» toch geen internationale doorbraak gingen kunnen geven. België dan, sober en met het kompositorisch ge zien toch wel ijzersterke nummer «L'amour 9a fait chanter la vie», Nederland (genoeg inkt verspild aan Harmony), Turkije met een zeer mooie tekst vonden we («Hulki Aktun?», zegt wel genoeg over de inhoud), een zeer goed Duitsland in de persoon van Ireen Sheer die voor de tweede keer deelnam, over een stevig stemregister kan beschik ken en «Feuer» toch nog een zesde plaats ging be- zoraen. Het duo Caroline en Olivier Toussaint brachten voor het 600 miljoen-koppi ge publiek een gezongen reklamefoldertje over «Les jardins de Monaco», Grie kenland en zangeres Tania Tsanaclidou zullen van hun «Charlie Chaplin» alleen de bolhoed in ons geheugen hebben gezetDenemarken dong voor de eerste keer in twaalf jaar weer mee met Mabel die voor geen «Boom-boom» zorgde. Luxemburg die ook al geen a..., Y Jean Vallée, voor de burgerlijke stand Paul Goeders, werd gebo ren te Verviers op 2 oktober 1941 Het is daar dat hij zijn kinderjaren slijt, in korte en later lange broek en toen al vastgekluisterd aan de platendraaicr, Trenet en Mariano. De eerste akkoorden die hij op z'n broers gitaar plukt zijn e Brassens. Zestien en Paul belandt in een balorkest, met 120 liedjes op het repertoire en een zes uur durende show Volgen de eerste autobiografische komposities wanneer hij a Luikse universiteit wiskunde studeert. Hij beslist beroeps te wor den. In 1962, daags na zijn militaire diensplicht, neemt hij de trein naar Parijs. Hij blijft er twee weken en vindt net de tijd om zich in te schrijven in Mireille's Petit Conservatoire de la Chanson. 1966. Eerste platenkontrakt, een single («C'est la vie») en daarop een aantal wedstrijden: de Europabeker van het Lied (prijs van de pers), het festival te Spa (een kontrak! met Philips Frank rijk en een lange toemee met Adamo) en het festival te Rio (Brei zetelt in de jury, geeft Vallée de volle lading aan punten en sluit vriendschap). 1968. Eerste elpee en een eerste hit met -Les Fous d'Amour» tijdens de woelige meimaand. Vallée neemt een eerste keer deel aan het Eurovisiesongfestival, maakt in de eindrangschikking geen goeie beurt maar krijgt toch een kontrakt voor een rondreis met Nana Mouskouri. Van hem zinet ze «La Vague-. In 1973 verandert Vallée van firma. Bij CBS neemt hij «Noblesse oblige«, -Les enfants de Terreur- op en later een derde elpee: -Les Mots Simples-. Volgt «Divine- en nu onlangs, -L'amour <;a fait chanter la vie-. Titelsong daarvan vertaald in hel nederlands en engels. Vallée is de grote morele overwinnaar van het jongste songfesti val. Staat nu definitieve doorbraak in Frankrijk voor de deur? Het zou terecht zijn. Ja René De Witte Verleden zaterdag had In het «Palals des Congrès» te Parijs de 24ste editie plaats van het Songfestival, concours dat ons in het verleden Guy Mardel, Udo Jürgens en zoveel andere spoedig vergane sterren liet kennen. Een legendarische Abba is er dit jaar ook weer niet uitgekomen. BOB BOON-FOEF HAD JUIST GERADEN potten brak in de einduit slag zal wel het best ont houden worden. Baccara zijn geen onbekenden meer en hun «Parlez-vous fran- gais» is sentimenteel ge noeg om zonder Eurovisie- pluimen in de hit-parade te belanden: na «Sorry I'm a lady» en «Yes, sir, I can boogie». Dansen kan het duo allerbest, dat zagen we genoeg. Israël vonden we ook al niets. «A-Ba-Ni-Bi» hoor den we als zoutloze disco van Izhar Cohen en Alpha- beta. Het lied stond hoog aangeschreven als kans hebberen ging die verwach tingen volledig inlossen. Probleem voor Polydor die de groep onder zijn kon- traktuele vleugels heeft en de plaat buiten Israel ner gens uitbracht. De persen moesten dus op volle toe ren gezet worden om de kleinhandel nog tijdig te kunnen bevoorraden. Het sukses zal echter van korte duur zijn. Abba's rijzen slechts zelden of eerder ge zegd nooit uit het song festival concours. Na Israel kwam Oostenrijk nog weinig in de pap brok ken met de groep Spring time en alleen Björn Skifs zou de monotomie in laatste instantie nog recht trekken met het superbe «Det Blir alltid vaerre fra- maat» (Wanneer het nacht wordt). UITSLAG U kent het verhaal intussen al. België die een tijdlang zij aan zij met Israël naar de eerste plaats dingt. Jean Vallée die er met een grijns van nouja-als-ze-het-per8e willen toekijkt, de Israëlie ten die kindsdol reeks van maksima naar d overwinning rennen en lat* dan, na de bekroning overrompeling en felicltt tie. Wat de kijker niet zit reeks van vijf maksima naa de overwinning rennen later dan, na de bekroninj de overrompeling en felic tatie. Wat de kijker niet zi zijn de lijfwachten die overwinnaars en nog me de potentiële aanranders het oog houden, zij rukkt een filmpje uit de handi van een Nederlands graaf en dit geeft een smaak van de sfeer van gende ontmoeting in Aviv: een gespannen maat maar een gelegenheid om niet te sen. Dat blijft de laatste opzet van songfestival, opzet die vierentwintig edities de beurtenis van zijn franjes heeft ontdaan, belangstelling daalt lijks en het sukses lijkt al geen lang leven meer schoren te zijn. Intussen toch nog maar Aiitslag I. ISRAEL 2. België 125^ 3. Frankrijk 119WlU 4. Monaco 107feien 5. Ierland 86j 6. West-Duitsland 84Le 7. Luxemburg 73Lrg 8. Griekenland 66hzit 9. Spanje 65)pril 10. Zwitserland 65|nde II. Engeland 61 lies 12. Italië 53|etre 13. Nederland 35|en< 14. Zweden 27pAi 15. Oostenrijk 14Jletl 16. Denemarken 13|nS 17. Portugal 5fren 18. Finland 2(aal1 19. Turkije 2[00r 20. Noorwegen o[onc Zou FC. Brugge nu pioen spelen?

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 32