B
IN DE MEIMAAND
Vrije tribune
B.S.P.
Aalsterse woordvoerders te Brussel
T - 5-5-1978 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
en kwaliteitsverbetering van de
leefgemeenschap te doen.
Het vormen van mensen, het uit
bouwen van 'n dienstenpakket en
stimuleren van een doeltreffend
verenigingsleven, met een positief
maatschappij vernieuwend pro
gramma behoort tot de grote taken
van de beleidsmensen op het ste
delijke vlak. Kuituur wil niet al
leen zeggen - kunst met een grote
K - waarbij veelal een elitegroep
betrokken is. aanmoedigen. Maar
het kultuurbeleid moet een grotere
plaats krijgen in de totale stadsbe-
groting, met een groter deel voor
het socio-kultureel werk in ver
enigingsverband, zo voor jonge
ren, volwassenen als bejaarden.
Dit kultuurbeleid moet gesteund
zijn op:
een ruime financiële toelage op
basis van aktieve werking, en aan
de verbruikers het ter beschikking
stellen van aangepaste lokalen en
infrastruktuur. Niet alleen een kui
tuurpaleis in het centrum van
Aalst, maar inrichtingen en ako-
modatie tot in de deelgemeenten
tot in de wijken, dus zo dicht mo
gelijk bij de mensen.
W. De Turck.
C.V.P.-raadslid
GEMEENTELIJKE
RAAD VOOR
KULTUUR EN
KULTURELE
VRIJETIJDS
BESTEDING
Onze keizerlijke stede werd op
nieuw een adviesraad rijker. Het
gaat hier om één bij dekreet van 12
december 1974 voorzien orgaan,
met een welomschreven bevoegd
heid en een verplichte «pluralisti
sche- samenstelling. Dit onder
lijnt de ernst van wat de wetgever
met deze raad beoogt.
Elders in dit blad zult U wel het
verslag kunnen lezen van de sa
menstelling en samenstemming,
zodat we ons daar kunnen van ont
houden even als de polimiek die er
rond werd gevoerd.
Zonderlinge gedragingen.
Normaal had het kollege van bur
gemeester en schepenen, in open
heid, bvb. in de kommissie van
onderwijs en kuituur of op de ge
meenteraad, deze aangelegenheid
vooraf onder ogen kunnen nemen.
Dit gebeurde niet en stichting van
de kulturele raad verliep eerder
zonderling.
De initiatiefnemers (De Rank, kul
turele vereniging van de B.S.P.)
en de geest van de voorbereidende
vergaderingen lieten vermoeden
dat het allemaal niet zo zuiver be
doeld was. Bij de verkiezing van
de voorzitter, de ondervoorzitter
en de sekretaris, kwam de aap uit
de mouw. Op de vergadering van
28 april 11. waarop het bestuur ver
der verkozen werd, was het duide
lijk. De B.S.P. vertegenwoordi
gers wilden de kristel ijk georiën-
teerden nog een mandaat in de be-
stuursploeg afnemen en dit niette
genstaande zij zelf weken aan de
statuten hadden gedokterd, afge
weken waren van het nationaal
projekt, om statuten naar hun ge
voelen in hun voordeel vast te leg
gen en te interpreteren
De B.S.P. vertegenwoordigers,
die hun plaats in de bestuursploeg
weigerden op te nemen, gaan op-
struktie voeren en zo mogelijk de
samenstelling bij de hogere over
heid aanhangig maken.
Onder druk van een coalitiepartner
zal het huidig kollege van burge
meester en schepenen, vermoede
lijk de kulturele raad als adviesor
gaan wel laten rusten, zoals dit
o.m. gebeurt met de kommissie
van gemeenteraadsleden voor on
derwijs en kuituur. Deze veron
derstelling wint nog veld, voor
wie weet dat van deP.V.V. fraktie
of is het L.S.W. fraktie, voor de
kulturele raad niet de minste be
langstelling betoond werd, alleen
het Willemsfonds volgde de stich
ting.
In gans de wordingsgeschiedenis
van de kulturele raad komt de so
cialistische gedraging zonderling
over, zeker voor wie de B.S.P.
voorzitter Van Miert hoorde ver
klaren dat de B.S.P. in Vlaande
ren, met een open visier zal strij
den voor de verwezenlijking van
een socialistisch realistisch pro
gramma, rekening houdend met
de bestaande machten in Vlaande
ren.
Maar in Aalst gaat dit blijkbaar
anders. Hier heeft men de mond
vol over «pluralisme» en «pro-
gressisme» maar niemand ver
klaart wat men juist bedoelt en
weinigen in de politiek hebben de
moed er zich konsekwent naar te
gedragen.
Laat ons hopen dat de kulturele
raad o.m. ook een hulpmiddel
wordt om in openheid en eerbied
voor ieders overtuiging, mekaars
gedachten en woorden te begrij
pen.
Waar het op aankomt.
De Gemeentelijke Raad voor Kui
tuur en Kulturele Vrijetijdsbeste
ding is een feit. Dit orgaan dient
mede te waarborgen dat het genot
van rechten en vrijheiden van al
len, zonder diskriminatie, verze
kerd wordt. Trouwens, zowel de
wet als het dekreet waarborgen
o.m. de rechten en vrijheden van
de ideologische en fïlisofisch te
worden beschouwd al wat is geba
seerd op een levensbeschouwe
lijke opvatting, als ideologisch
dient te worden beschouwd, wat
gebaseerd is op een bepaalde
maatschappijvisie.
Men zou eenvoudig kunnen stel
len: «Werkelijke demokratisering
van de kuituur is de volwaardige
erkenning van elke minderheid,
zonder dat deze minderheid de rol
van meerderheid wil spelen.
In deze gedachtengang en dit zal
zowel door de ideologische kriste
nen (C.V.P. fraktie) als door de
filosofische kristenen (diegenen
die zich bekennen als behorend tot
de kristelijke levensbeschouwing)
gesteund worden, dient er een be
stendige zorg te zijn om meer en
meer mensen te motiveren om aan
voortdurende innerlijke verrijking
1 MEI 1978:
HET FEEST VAN DE
SOCIALE MISNOEGDHEID
De huidige Regeringsmeer
derheid heeft er voor gezorgd,
dat dit jaar het 1 mei feest, het
feest van de arbeid, een uiting
is geworden van het sociaal
onbehagen dat momenteel in
ons land heerst.
Het is duidelijk dat bij een rege
ring, ongeacht de welspre
kendheid waarmee haar res-
pektievelijke ministers hun be
slissingen trachten goed te pra
ten, het onvoorwaardelijke be
slissingsrecht ligt en nergens
anders.
Het is ontegensprekelijk een
feit dat de huidige coalitie ver
leden jaar naar de stembus is
getrokken met grootse belof
ten. Zij hebben inderdaad de
Belgische bevolking de indruk
gegeven dat alles kon. Zij heb
ben financiële toemaatjes be
loofd uit portefeuilles, waarvan
het binnenleer al duidelijk aan
het verslijten was.
De met de regering aanver
wante drukkingsgroepen heb
ben zich gepermiteerd alles te
vragen. Zij hebben hun leden
alles, behalve de inschikkelijk
heid voorgespiegeld. De Rege
ring is nu op een punt geko
men, dat zij de moed zou moe
ten opbrengen om in eenieders
belang halt te gaan roepen.
Sedert jaren gebeurt echter het
tegenovergestelde. De B.S.P.
die thans in de regering is, heeft
verleden jaar politieke stakin
gen in de hand gewerkt. Niet in
het belang van de werknemers,
maar om aan de macht te gera
ken.
Arbeiders en bedienden wer
den misleid, zij voelen nu aan
den lijve, dat zij voor de dema
gogie moeten betalen. Zij ont
dekken hoe in vele sectoren
uitwassen onstaan zijn, hoe
miljoenen nodeloos worden
uitgegeven, hoe in naam van
het verworven recht misbruiken
woekeren.
Na de vermindering van de
wedden en lonen door de ver
hoogde belastingen voor de
gemeenten, zien zij nu hun va
kantiegeld wegsmelten.
De zo besproken «Belgische
frank» vermindert voor de ar
beider van dag tot dag in waar
de, zodat de koopkracht onher
roepelijk wordt aangetast
Wie daarvoor zoals wij, ten
aanzien van het opbod van de
enen en het gebrek aan staats-
zin van de andere heeft ge
waarschuwd, begrijpt de wre
vel die de zelfstandigen van de
horecasector gisteren en de
bedrogen openbare diensten
vandaag wel.
1 mei werd een gedrukt en
triestig arbeidsfeest van de so
ciale misnoegdheid.
Diane D'haeseleer
Geduld ten einde?
Er komt beroering op het so
ciale front. De postmannen
legden er een paar dagen het
bijltje bij neer, de spoorwegen
volgden het voorbeeld en vlak
na 1 mei hebben ook de men
sen van de stadsdiensten en
van het O.C.M.W. er voor twee
dagen de riem afgelegd. Eén
en ander begint blijkbaar op de
heupen te werken Van hen die
steeds weer opnieuw de grote
slachtoffers zijn nl. de loon- en
weddetrekkenden. De klas
sieke druppel die de even klas
sieke beker heeft doen overlo
pen is voor de stadsdiensten
(officieel heet het de regionale
en lokale besturen) wellicht het
feit geweest dat op het verlof-
geld zowat de helft wordt afge
houden.
De hoofreden blijkt echter vol
gens onze woordvoerders het
uitblijven van een sociale pro
grammatic en de belachelijke
voorstellen die Tindemans met
een ongelooflijk lef aan het ge
meenschappelijk vakbonds
front doet. Het is dus blijkbaar
wel zo dat de taktiek van het
betrekken bij de regering van
de christene arbeidersbewe
ging en van de socialisten het
rekeningetje nog niet helemaal
doet kloppen. Het geduld, zelfs
van de meest geduldige wer
kers, is niet onuitputtelijk.
Moest men trouwens eens het
sommetje maken van wat de
laatste twee jaar dank zij de
man die het anders ging doen
aan geld uit de zakken wan de
werkers wordt gekloprmén zou
tot een indrukwekkende'feeks
verdoken of open belastingen
en prijsverhogingen komen die
de koopkracht een duchtige
knak hebben gegeven. Dit laat
duidelijke sporen na in de geld
beugel van een gewoon nor
maal gezin. Het betekent niets
meer of minder dan een fron
tale aanval op een reeks so
ciale verworvenheden van de
werkers. De kruik gaat daarbij
zo lang te water tot ze breekt.
We hebben zo de indruk dat dit
breekpunt niet zo heel ver meer
af is. En met de «krisiswet» die
in het vooruitzicht is gesteld zijn
we er helemaal niet meer ge
rust in. Ook de werkers van de
stadsdiensten te Aalst en in
andere steden moeten dit heel
sterk hebben aangevoeld om
naar het wapen van de staking
te grijpen. Er zijn inderdaad
grenzen die zelfs mijnheer Tin
demans niet mag overschrij-
vden. Doet hij het wel dan toont
de werkende mens de tanden.
Tot spijt van wie had gedacht
dat de konsumptiemaatschap-
pij wel alle strijdlust zou hebben
afgebot.
J. De Geyter
DE ARBEID VAN DE VLA
MINGEN
Sedert jaren, steeds meer en
meer, wordt de Vlaamse eko-
nomische groei afgeremd.
Onze inspanningen worden
ongedaan gemaakt, de op
brengst van uw belastingen en
uw spaargelden worden in een
toenemende mate overgehe
veld naar Wallonië en sedert
enkele jaren ook naar Brussel.
Indien ze daar tenminste bij
droegen tot een ekonomische
gezondmaking... maar de
Waalse bodemloze put wordt
steeds dieper. Om hem te vul
len worden nu ook renderende
bedrijven in het Vlaamse land
gesloten, teneinde de tewerk
stelling in niet renderende
Waalse bedrijven te handha
ven.
Vlaanderen is ekonomisch niet
meester over zijn eigen lot.
Wanneer in Vlaanderen nood
zakelijke overheidsvesteringen
moeten gebeuren, zoals in
Zeebrugge, wordt ons de ver
plichting opgelegd voor een ge
lijk bedrag overbodige investe
ringen in Wallonië en Brussel te
betalen.
Het algemeen ekonomisch be
leid wordt met het oog op Wal
lonië in dirigistische zin omge
bogen. Wij zijn op weg naar het
failliet van de openbare finan
ciën en naar de dood door ver
stikking van de ekonomie in het
Vlaamse land.
De Vlamingen: de meerderheid
in het land, houden dit land
ekonomisch recht: de gastar
beiders niet meegerekend, is
het aandeel van de Vlamingen
in de beroepsarbeid in dit land
65,2
De franstaligen komen nog aan
geen 34
Willy Van Mossevelde
sfeervol, strijdvaar
dig en massaal!
De 1 mei-viering 1978 kende
een bijzondere verheugende
massale deelname: niet minder
dan 2.500 betogers stapten tij
dens de 1 mei-betoging op ach
ter de rode strijdbanieren! De
ganse viering stond dit jaar in
het teken van de roos: «De rode
roosnu meer dan ooit», zo
luidde de centrale slogan dit
jaar te Aalst. De socialisten
leggen zich niet neer bij de cri
sis, maar willen met socialisti
sche formules de maatschap
pelijke problemen naar een op
lossing leiden.
SFEERVOL
De mei-avondviering ving, naar
traditie, aan met een
prachtig concert door onze
harmonie «Hand aan Hand» op
de Houtmarkt zondagavond.
Niettegenstaande het minder
goede weder was een grote
menigte belangstellenden op
gekomen om het concert te be
luisteren. Onze spelers, onze
dirigent Honoré evenals het
ganse bestuur van onze Har
monie verdienen een hartelijk
proficiat voor hun prachtige
prestatie! De partij is fier op
haar Harmonie!
STRIJDVAARDIG
Het mei-avondfeest werd inge
zet in de kelder van het Volks
huis met het optreden van
K.L.V. Voorzitter Frans Wau-
ters herinnerde in zijn inleidend
woord terecht aan de oor
sprong van de 1 mei-vieringen:
geboren uit bloed, tranen en
strijd is 1 mei over gans de we
reld het symbool geworden van
de - arbeiders-
strijd. Leden van K.L.V. brach
ten vervolgens een bijzonder
gesmaakt programma van
poezie en strijdende woord
kunst. Een daverend applaus
bedankte K.L.V. voor zijn in
breng.
Het programma werd vervolgd
met het heroptreden van het
koor van Harry Pinky, met mu
zikanten. Bereidwillig boden
tientallen gezellinnen en kame
raden zich aan om voor de ge
legenheid van 1 mei deel uit te
maken van het koor. De zang
kunst sloeg meteen in! De
ganse zaal zong de liederen
mee! Van harte proficiat, gezel
linnen en kameraden, proficiat
Harry voor uw spontaneïteit en
blije zang! Het was eenvoudig
weg subliem!
Tussendoor sprak volksverte
genwoordiger Marc GALLE de
zaal toe.
Voor de muzikale noot tijdens
de avond zorgde de erg geap
precieerde Honky Tonk Jive
Band o.l.v. Patrick MORTIER.
Fijn werk van de jongens van
Patrick! Dank! De avond voor
stellen en dan tussendoor zelf
nog optreden, dat danken we
aan J. Paul De BOITSELIER,
ook steeds bereid om in te
springen! Dank J. Paul!
MASSALE
1 MEI-BETOGING
De regendroppen konden op 1
mei-dag de duizenden enthou
siaste betogers niet thuis hou
den. Nog veel talrijker dan vorig
jaar waren ze opgekomen, de
gezellinnen en kameraden,
onder de rode vlaggen, in keu
rige uniformen met de trom
melkorpsen van Moorsel en
Aalst en met onze Harmonie
«Hand aan Hand». Niet enkel
BSP-leden waren er, ook vele
jongeren met progressieve in
stelling stapten mee op achter
de BSP-slogans.
Vóór de kleurrijke betoging een
aanvang nam, sprak volksver
tegenwoordiger Mare GALLE
de 1 mei-rede uit. Hij legde
vooral de nadruk op de socialis
tische prioriteiten van het
ogenblik: de realisatie van een
open en progressief Vlaande
ren, een oplossing voor de
werkloosheid, o.a. door eco
nomische structuurhervormin
gen, arbeidsvermindering, e.d.
Tot slot riep hij op tot solidariteit
onder alle progressieven: het
jongste ACW dokument wekt
hoop op een nieuwe ontwikke
ling binnen het progressief
front. Meer en meer kristenen
spreken zich uit voor socialisti
sche oplossingen!
Na de toespraak zette de kleur
rijke stoet zich in beweging.
Honderden rode ballons gaven
een bijzonder feestelijk karak
ter aan de optocht. De twee
trommelkorpsen van Aalst en
Moorsel, evenals onze Harmo
nie Hand aan Hand zorgden
voor de strijdmuziek. Er waren
delegaten van uit alle hoeken
van het Arrondissement. De
vrouwen hadden voor een bij
zondere spandoek en groep
gezorgd. Kortom, het werd an
dermaal een machtige 1 mei
betoging!
DANK!
We kunnen dit artikel niet afslui
ten zonder een hartelijk woord
van dank aan de vele tientallen
gezellinnen en kameraden die
zich totaal hebben ingezet voor
het welslagen van 1 mei-1978!
Zowel onze gezellinnen die de
1 mei-bloempjes maakten, als
de jongens die de spandoeken
droegen, ais de schilder van de
spandoeken, als Bond Moyson
voor de ballons, de Harmonie
en trommelkorpsen, KLV,
Harry Pinky en zijn mensen,
Patrick Mortier en zijn muzikan
ten en nog vele anderen, kor
tom U allen vrienden, die 1 mei
1978 nog grootser hebt ge
maakt dan de voorgaande,
zeggen we dank. U bent onze
rijkdom, onze kracht, onze toe
komst!
Martin HUTSEBAUT
Pol. Secr. BSP,
EEN MEI TOESPRAAK
DOOR KAMERLID
JANCAUDRON
Bij deze «Alternatieve één-
meibetoging zou ik een pa
rallel willen trekken tussen
het Daensisme van het eind
van de vorige eeuw en de
Vlaamse-nationale en so
ciale partij die de Volksunie
nu is.
In het profiel van de Vu her
kennen wij vier konstanten
het V1-nationale; het socia
le; het verdraagzame-plura-
listische; en het modern-
vooruitstrevende. Deze vier
kenmerken zijn onbewust
aanwezig in de zeden en
gewoonten van het Aalster-
se maatschappelijk leven.
Wij beschouwen het als een
historische opdracht deze
vier kenmerken overal in
Vlaanderen bewust te ma
ken.
Om het eind van de vorig
eeuw hebben wij de politie
ke tegenstelling gekend
tussen twee werelden: de
wereld van Daens en de we
reld van Woeste. Daens
heeft die strijd dermate ge
wonnen dat de meeste par
tijen zich nu beroepen op
Daens terwijl de meest
reactionaire conservatief
zich niet durft beroepen op
Woeste!
Onder invloed van Daens
zijn alle partijen in de streek
van Aalst socialer en ook
verdraagzamer geworden
zodat de sociale grenzen
tussen de verschill. partijen
zijn gaan vervagen.
Aalst is de sociale micro
cosmos zoals wij hem in
gans VI. willen vinden. Als
Aalsters VU-mandataris wil
ik getuigen van een sinds
tientallen jaren gegroeide
situatie waaruit duidelijk
blijkt dat de V1. beweging
tevens een sociale bewe
ging is.
Hier heerst een band van
samenhorigheid en ver
draagzaamheid die de voor-
uitstrevenden in het toe
komstig Vlaanderen kan be
geesteren.
Omdat Daens een moedig
intellectueel was, ver
trouwd met het Europees
geestesleven, en omdat hij
een onverzettelijk karakter
had kon hij zich niet neer
legen bij de klerikale dwang
en werd hij ongehoorzaam.
Deze ongehoorzaamheid
werd hem ingegeven door
zijn intellectuele moed om
tegen de stroom in te gaan
en door de liefde voor zijn
arme medemensen. Daens
was zijn tijd ver vooruit. Hij
wist wat socialisme was en
hij wist wat kristen demo-
kratie betekende. Hij kon
ook het bijkomstige van het
essentiële onderscheiden.
Daens had ook vertrouwen
in de basis en de enkeling.
Als demokraat begreep hij
dat hij de enkeling binnen
zijn gemeenschap de volle
verantwoordelijkheid van
zijn beslissing mocht toe
vertrouwen. Daarom vocht
hij voor het algemeen stem
recht.
Vandaag wordt algemeen
aanvaard dat er binnen het
socialistische kamp twee
soorten van socialisme be
staan
1. Het Marxisme met zijn
excessen die uitlopen in de
zoutmijnen van Siberië of in
de psychiatrische instellin
gen om dissidenten te «ge
nezen».
2. Het socialisme van het
Noorse type of de moderne
opvatting v.d. 20e eeuw.
Welnu, de wereld had zich
vijftig jaar tijdverlies kun
nen besparen door te aan
vaarden wat Daens predikte
nl.het groene socialisme.
De terugkeer naar Aalst is
niet alleen een terugkeer
naar de bronnen maar ook
een terugkeer naar de es
sentie van vandaag nl. dat
het zogenaamde «groene
socialisme» mogelijk is.
Het is niets anders als het
humanisme dat wij als
volksnationalisten belei-
den: een sociale en natio
nale verbondenheid, vrij van
dogma's, en essentieel ge
richt op de mens in zijn
gemeenschap.
Daens heeft ons de weg ge
wezen van het samenhorig
heidsgevoel dat nog wat
anders is dan en klasse- en
standengevoelHet
daensisme was gebazeerd
op de solidariteitsgedachte
en het nationaal bewustzijn
wat zijn belichaming vond
in de idee van de volksver
heffing.
Ik geloof dat Aalst de enige
stad is in Vlaanderen waar
deze idee aan een straat
naam werd verbonden: de
Volksverheffingstraat.
Op het einde van de vorige
eeuw gaf Daens ons de ant
woorden op de verschill.
vragen waar wij nu nog mee
bezig zijn.
Hij leidde de opstand van
de kleine man, maar gedra
gen door een veel dieper
besef dan alleen maar het
klassebesef.
Zo is Daens geen schemer-
figuur uit de overgang van
de 19e en de 20e eeuw,
maar een ultra-modern
voorman, die naast een Au
gust Borms en een Rik De
Man zorgde voor de blauw
druk van wat Vlaanderen
morgen kan zijn. En wij be
horen tot die generatie die
deze maatschappij in wer
kelijkheid kan omzetten.
Wij hebben nu met honder
den hulde gebracht aan het
standbeeld van Daens. Het
is mijn oprechte overtuiging
dat wij straks in onze eigen
Vlaamse staat met zes mil
joen zullen rechtstaan om
een ovatie te brengen aan
de man die ons getoond
heeft hoe dat zelfstandig
Vlaanderen er moet uitzien.
Op deze «alternatieve één
mei-manifestatie eren wij
de nagedachtenis van een
man die hier 71 jaar geleden
gestorven is maar wiens
ideeën vandaag nog spring
levend zijn, waarin wij ons
voortdurend kunnen her
nieuwen. Had men genoeg
moed gehad om naar hem
te luisteren dan zouden wij
vandaag in een land leven
waar de zwart-gele vlag zu
bekroond worden met de
groene strik van onze socia
le strijd.
Jan Caudron
Kamerlic
«Mager,» zei volksvertegenwoordiger Jan Caudron op 20 april tij
dens de politieke tribune-uitzending voor BRT-radio. Hij had het
over de huidige ekonomisch kaduke jaren maar eigenlijk kon het
woord ook voor het werk van onze Aalsterse parlementariërs verle
den maand te Brussel.
Dames eerst, zegt de beleefd
heidsnorm. Diane D'haeseleer liet
ons geen enkele kopij geworden
van mogelijke parlementaire vra
gen; reden waarom we overstap
pen naar Ghis Willems van wie
hetzelfde kan gezegd. Mark Galle
had het in april over het «organiek
reglement van de inspektiedien-
sten» (we besparen u de details die
we overigens zelf niet te best be
grijpen).
Jan Caudron sprak voor de radio
dus. «Er is maar één uitweg om uit
de financiële put te geraken en dat
zijn besparingen op onze over
heidsuitgaven, de VÜ is niet enkel
die tegenpartij waarvoor zij soms
nog versleten wordt, het gemeen
schapsakkoord zet de deur op 'n
kier om een volwaardig zelfbe
stuur voor Vlaanderen en maksi-
male ontplooiingskansen voor de
Vlaamse Brusselaars te verwezen-j
lijken, wij doen een plechtige op
roep tot de regering om in een
geest van kristelijke verzoening cnl
humanistische grootmoedigheid
een eind te maken aan de asociale
gevolgen van de repressie en del
epuratie (i.v.m. de amnestie)».
Ziedaar enkele flitsen uit deze ra-j
diotoespraak. Geen streeknieuws
dus in deze voor de natie bedoelde
rede. Wel een oproep voor decl-j
name aan de VULO-betoging
vorige zaterdag. Maar daar leest i
elders wel over.
RDV
gebeurt er zowat van alles. Er zijn niet alleen de mei-avond
vieringen, de massaoptochten op 1 mei, de voettocht van
de Vriendenkring van de F.F.R. (weer eens uitgerekend,
spijtig genoeg), de eileggende vogeltjes er zijn ook nog
andere dingen die regelmatig elk jaar terugkomen in deze
maand die de schoonste van 't jaar genoemd wordt. De
onweders en de stortbuien niet meegerekend...
Er zijn ook nog de Draecke-
nieren die elk jaar in de mei
maand hun «dag» vieren.
Wa'ar dit verleden jaar op de
eerste zondag gebeurde en
in het teken stond van de
«plechtige kommunie», zal
het dit jaar op de eerste
zaterdag plaatsgrijpen. Dat
is dus morgen. En ditmaal
staat die dag in het teken
van «moederkesdag». 't Is
nog wel wat te vroeg, maar
de ondervinding leert ons
dat die mannen met alles 'n
beetje vooruit zijn. Zoals
indertijd met het pre-karna-
valmuseum dat nu, jaren la
ter, nog steeds in voorbe
reiding is. En met de pre-
Dirk Martensviering...We
hebben ons oor te luisteren
gelegd en we zijn aan de
weet gekomen dat de ganse
bende samenkomt op 6
mei, om 14 uur in hun lo
kaal op de Grote Markt. In
traditioneel Draecken-unl-
form. Om van daaruit hun
jaarlijkse optocht te begin
nen bij hun «leden-adver
teerders» zoals zij dat uit
drukken. Als het ongeluk
wil dat het regent zal dit wel
'n heel vochtige kwestie
worden. Die rondgang zou
zo omstreeks 20 uur onder
broken worden om in het
zelfde lokaal hun echtgeno
ten op te halen, die allen
beloofd hebben ook in
het teken van Moederkes
dag op het appèl te ver
schijnen in Bell-Epoque-or-
naat. Waarna gezamenlijk
de beentjes onder de tafel
zullen geschoven worden.
De vrouwen mogen toch
ook iets hebben, nietwaar?
Uit welingelichte bron heb
ben we ook nog kunnen ver
nemen dat de Draeckenie-
ren ook van zins zijn een
vergetelheid van ons vorig
stadsbestuur goed te ma
ken. Met name een korte en
intieme bloemenhulde aan
het standbeeld van Dirkj
Mariens. Wat tijdens het
Dirk Martensjaar schrome
lijk vergeten was
Deze korte plechtigheid zou
omstreeks 17 uur plaatsgrij
pen. Belangstellenden zul
len er dus kunnen aanwezig
zijn. En er zal muziek inj
zitten!
v A.B.
fxv ntv
Ut
I SfEtUWK/iTJf
"IR. A
WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER:
ALGEMEEN BESTUUR:
Dolf Boel, Peter Dauwe, Mon DeGendt, André De Groeve, René D(
Witte, Roger D'Hondt, Lieve Haverals, Erich Van der Eist, Will)
Hostens, Wilfried Lissens, Rik Devijver.
FOTO'S EN TEKENINGEN:
Carien Bornauw, Patrick Kieckens, Eddy Lamin, Jan Muvlaert, Jai
Strickx, Jo Raes.
SPORT:
Mare Marcel, Gilbert De Pauw, André De Wit, Eric Van Aerschot
Jef Van Hove, Beno Van Winckel.
REDAKTIE:
Roel Van de Plas.
