i
BLIJFT DE RINGOVEN VAN DE SBA BEHOUDEN?
EERSTE HULDIGING SPORTLAUREATEN
ERPE-MERE
AALSTERSE KULTUURRAAD GEBOREN NA
MOEILIJK KRAAMBED
Meh pikkels of ajontjes
De heer Bert Van Hoorick, stelde aan het kollege van burgemeester
en schepenen de vraag of het maatregelen zou treffen om de rlngoven
van de S.B.A. (steenbakkerijen van Aalst) te bewaren.
Dit zou volgens het raadslid interessant zijn vanuit het oogpunt van
de industriële archeologie. De interpellant betoogde: We stellen vast
dat er steeds meer belangstelling komt wat betreft monomentenzorg.
Het besef is gegroeid dat de
architektuur van industriële
gebouwen moet bewaard blij
ven. Wij noemen hier Brussel en
Gent waar enkele pakhuizen
bewaard zijn, niet om het mooie
gebouw, maar om de waardevol
le architektuur. Het is een echte
vorm van industriële archeolo
gie. Menig industrieel gebouw
uit de 19de of 20ste eeuw heeft
belang, als we spreken over de
industriële revolutie. Zij zijn er
getuige van! De meeste gebou
wen zijn echter reeds verdwenen.
Waar het mogelijk is. krijgt onze
generatie de plicht en de zorg om
wat interessant is en niet mag
verloren gaan. Aan de Ringlaan,
richting E5. word ik, aldus de
heer Van Hoorick, steeds getrof
fen door de restanten van de
ringoven. Het is een museum
stuk dat in de open natuur staat,
dat we kunnen bewaren en dat
niet tussen vier muren opgeslo
ten wordt. Het dak is nog
bewaard. Natuurlijk weten we
dat door de bouw van de
Ringlaan onteigeningen ge
beurd zijn. Hierdoor verdween
de helft van bedoelde oven. De
overblijvende helft is bescha
digd, maar we zien een echte
doorsnede van het oorspronke
lijk gebouw. Dit overblijven
de stuk is zeer interessant als een
getuigenis van de vroegere
architektuur én als herinnering
aan het harde labeur van
destijds: volwassenen, mannen
en vrouwen, maar ook kinderen
hebben in de steenbakkerij
gezwoegd! Ik vermoed dat er in
onze streken slechts één oven in
takt gebleven is: deze van Burst.
Genoemd raadslid vroeg dan
ook of het niet mogelijk was deze
getuige uit het verleden te
bewaren. Enige nodige herstel
lingen zouden de moeite waard
zijn. denken we alleen maar aan
de didaktische waarde van het
gebouw voorde schoolkinderen.
Burgemeester D'haeseleer wees
erop dat de stad reeds in het
bezit was van een degelijke
fotoreportage en een gedetail
leerd technisch verslag. Hij
meende dat het grootste deel van
de ringoven reeds afgebroken
was. De doorsnede die nu nog
overblijft heeft wel de klassieke
trapeziumvorm. Maar het type
wijkt veel af van de oorspronke
lijke vorm: wij zien bijvoorbeeld
een schoorsteen achteraan in de
plaats van centraal.
Het type is ook veel kleiner dan
gebruikelijk: de normale lengte
zou 55 meter moeten bedragen,
terwijl een breedte van acht
meter en een hoogte van 2,5 tot
drie meter normaal zijn. In de
kamers van onze ringoven. die
slechts twee op vijf meter zijn en
een hoogte hebben van 1,8
meter, konden nog tien- a
twaalfduizend stenen verwerkt
worden.
De regelbare openingen, nodig
voor een goede werking, zijn er
nog. Maar de opgebouwde
schouwtjes zijn verdwenen of
hebben nooit bestaan! De oven
werd in 1949 gebouwd en werd
in gebruik genomen in 1950. Het
deel dat nog overeind staat
omvat vier kamers, elk vijftien
meter lang. De rechterzijde is in
takt gebleven, maar ernstige
doorzakkingen (door minder
goede konstuktie of door aftake
ling) verzwaren het probleem.
De linkerzijde is volledig inge
vallen.
Het dak bestaat uit golfplaten in
de plaats van de destijds
gebruikelijke dakpannen. De
overdekte omgaande gang is in
een zeer slechte staat. Wil men
de oven bewaren, dan zijn
ernstige, grote herstellingen
meer dan noodzakelijk. De heer
burgemeester besloot zijn be
toog met de woorden: Als u de
wens uitdrukt dat de stedelijke
diensten dit probleem verder
onderzoeken, zullen we dat
doen!
Raadslid De Turck meende hier
te moeten onderbreken. Hij zei
dat men alles moet doen om
belangrijke gebouwen te bewa
ren. Hij meende echter wel een
beeld te zien van een steenhou
wer, maar niet van vrouwen en
kinderen die in de steenbakkerij
zouden gewerkt hebben. Toch
steunde hij het voorstel van de
heer Van Hoorick.
Schepen Hooghuys zei in 1936
naar Nieuwerkerken verhuisd te
zijn. In die periode waren er
inderdaad vrouwen en kinderen
in de steenbakkerij tewerk
gesteld. De heer Van De Sijpe,
raadslid, vond het voorstel wel
waardevol, zelfs met in achtne
ming van de vreemde elementen
die gebruikt werden (beton,
golfplaten...) en de slechte
konstruktie.
De vreemde elementen doen
niets af van de archeologische
waarde van het gebouw: het
geeft enkel een beeld van wat
vroeger heeft bestaan.
De oven is in de beschavingsge
schiedenis van enorm belang,
aldus genoemd raadslid, wij
moeten eigenlijk de baksteen
vertroetelen! Hij was de eerste
vorm van prefab! Hoewel velen
van ons (hij bedoelde de hele
gemeenteraad) een baksteen op
de maag hebben, die vaak op de
lever ligt, steun ik graag het
voorstel.
De heer Ghis Willems was veel
voorzichtiger. Hij zei dat er
entoesiaste mensen zijn, maar
ook minder-geïnteresseerden.
Persoonlijk zou hij willen aan
zetten tot voorzichtigheid. We
moeten de waarde van het te
klasseren goed steeds afwegen
tegen de onkosten van het
klasseren! Hij besloot de diskus-
sie met de woorden: Er is stof
genoeg voor een serieuze kom
missie om hieromtrent een
onderzoek te openen.
R. Devljver
Voor de eigenlijke huldiging van de eerste sportlaureaten van de
gemeente ERPE-MERE. was de Heer Paul DE LEENHEER, voor
zitter van de Raad van Beheer van de Sportraad, de tolk van de
bevolking die dringend behoefte heeft aan noodzakelijke sportcom
plexen. Hij beklemtoonde dat de Sportraad het essentiële bindmid
del is tussen hen en de gemeente in het streven naar een noodzake
lijke uitbouw van de sportinfrastruktuur.
Nadien werden de talrijke aanwe
zigen vergast op een geslaagde
demonstratie van de judoklub van
buurtgemeente Haaltert. Spijtig
genoeg kon bokskampioen Wies
CARMEL1ET niet aanwezig zijn
omdat hij de volgende dag een
zeer belangrijke kamp moest be
twisten.
Volgde dan de uitreiking van de
trofeeën.
Jozef VERBRAECKEL werd ge
huldigd als sportman met uitzon
derlijke verdienste. Deze man
speelde reeds 750 wedstrijden
voor RC. BAMBRUGGE en is
een zeer toegewijd klubspeler,
moeilijk weg te denken uit een
bloeiende voetbalklub.
De sportman van het jaar werd
Willy GODDAERT, beoefenaar
van de atletieksport en lid van
Vlierzele Sportief; hij heeft on
dermeer een schitterend veldloop
seizoen achter de rug en heeft een
uitzonderlijke toekomst in het
vooruitzicht, zo beweren de insi
ders.
Andere verdienstelijke sportgroe-
peringen of sportbeoefenaars wa-
die uitsluitend zuiver liefhebbers-
voetbal propageert.
Miel DE PUNT, bekend voetbal
doelwachter.
Eddy DE LEEUW, internationaal
atleet, zeer gekende 400 m. loper.
Chris DE LEEUW, polsstokkam-
pioen scholieren en Remv
VOLCKAERT. gekend duiven
melker.
Tot slot sprak schepen van kuituur
DE WOLF. Hij lichtte het doel
van de sportraad toe:
Ze moet in de eerste plaats streven
naar de lichamelijke opvoeding
van al de inwoners van de ge
meente en zij moet tevens de al
gemene en de geestelijke ontwik
keling bevorderen. Zij moet
daarom deelnemen in het beheer
van de sportinfrastruktuur van de
gemeente en die is momenteel zeer
miniem. Hij beloofde dat de sport
raad dringend zou proberen daar
aan iets te veranderen.
Een dergelijke sportinfrastruktuur
kan men immers niet wegdenken
in een bloeiende gemeente als
ERPE MERE.
Jozef Verbraeckel
werden gehuldigd ter gelegenheid
Willy Godaert
door leden van de sportraad, burgemeester De Lat en schepen van sport De Wolf (JM)
de huldiging van de sportlaureaat
NAA WEIT EK
worboy dat da komt dat er ba moy en volges da 'k hoeir. 'n betjen
ba iederien, zuveil van die brooine brieven meh veinsterkes. in de
bis vallen, 'k Mandjen iest dal da ba moy allien was en 'k hooi al
gepeisd da ze vazin woren van meh grad te renneweiren. Allei 't
'n schildj toch ni veil, want z' hemmen meh al gralèk weitc
woeinen. Mor nie. allemaan teige wie dagge sprékt. zeig' het. 't
Es effenaf nimmer vér meh te lachen zee. 't Es mier vér meh te
schrieven. En 't "n kaan allemool ni rap genoeg goon, ge 'n
kroygt mor ienegte daogen toyd vér gon te malleren. Of anders
driege ze sebiet van dor azoei mor a klodden oon te sloon. En
wedje na woveir da 'k ik peis woveir dad dad es? Vanoyges omda
ze veil poeng noeideg hemmen ver all die schildj te betolen dat de
stoot al heid, mor 'k peis dat er toch nog iet anders achterzitj. 'k
Peis da ze da doeng omda z' ons in den toyd meh de kiezingen
beloefd hemmen van ghiel dinnen hoeip doppers en weirkloeizen
meh honderdoezjed te verminderen. Want da riskeirt veil dat er
zelle zèn die t' enjen getannierd meh aal die belastingsbrieven.
heer zelle va kant maoken, nor 'l woter goon. heer deir de kop
schieten, heer ophangen of die da zudoneg zeilen in here kop
steiken da z' heer nor ien van die gestichten moeten doeng woor
dat er d' ien of d' ander maffe zister heereh pikurken zal geiven.
en da komt op 't zelde neir. En hoe mier dat er heer zelle va kant
maoken, hoe mier plosjen dat er zeilen oepekommen ver de
weirkloeizen. Nie. aal 't gein da 'k hier gezeid hem. dad es mor
vér te lachen zee, mor wie kaan d'er dor oygentlèk meh lachen?
En aliemol goed en wel, van meh den ieste moy meh spandoeken
rond te loeipen woor dat er op stoot dammen weirk moeten
hemmen, mor zelle men domeir mier weirk hémmen? Zeilen der
domei minder weirkloeizen zèn? Zelle men domei minder kon
terbiesje, moeten betolen? Zèn der tèn toch gin ander remeides vér
dinnen diepe pit te villen of zèn 't tèn toch attoyd de klein die
moeten bloeien? Ze zollen door beiter ne kier goed op peizen in de
plosj van heer oygen standvasteg opslag te geiven. Op onze kap.
Van de weik hemme ze meh gevraagd ofda *k ik wist wa dat de
bestekupste manier was ver a verideir loten in 't wit te verven.
Wedj" het? Awei. in 't zwèrt!
En woboy kom' het dat er zuveil in 't zwèrt gedoon werd? Omdat
't in 't wit nimmer te betolen es.. En domei zwoyge men d'er
oever.
Wajjer zeilen liever oever iet anders klappen, oever dénnen
Ameirekoon die hier op speilvwoyjozje was en die in de gazet
geleizen hooi da Menneke-Pis gepikt was. En ienegte daogen
noding dat dazélde Menneke-Pis verom op zèn plosj stond. Do
mei zoy 'n in zèn oygen: 'k zoi da mènneken toch oeik ne kier
wille zing. En hè tèrt nor Brisscl en as 'n ooit de stoosje komt
vraogt 'n dor on den iesten den beste woor dat da Menneke-Pis
oygentlèk iveranst stoot. Denne knol on wie dat 'n vraogt. trekt
zèn schavers op en broebelt dor iet van 'k Weit ni menier. want
ik ben oeik ni van hier. 'k Ben ekik ne Marokoon. Den Ameire
koon tèrt voesj en scheirt dor nen andere vast vér hem 't zelde te
vraogen. Den doynen verekskezjeirt hem noyg beleefd mor: 'k
kaan 't a ni zegge menier, want ik ben nen Italjoon. - Den derden
on wie dat 't hè vraogt eksplikeirt hem dat "n hem ni kan antwoe-
ren deir 't foyt dat 'n hoy zelf ne vrémden es: nen Algeroyn. En
azoei ging da spel voesj: ne Sonjord, ne Joegoslaaf, ne Griek, tot
nenTirk toe. Tot as dat da dinnen Ameirekoon zèn. allei ja. zèn
keel begintj ooit t' hangen en dat 'n roept: mor dèmned, miljaar
dedjie, wannier gon ek ik hier insj nen Belsj teigekommen hè? En
dénnen Tirk zie nor zèn arlozje en zcit: awei, menier, azoei
binnen eh goed half irken... tènschien z'ooit meh weirken! Hejje
't weg hè? Da zèn aozei twie dinskes dad ons ministers ne kier
zolle moete leizen en ne kier goed oeverpeizen. Ze zollen d'er
allicht iet kennen ooit lieren... Mor 'n zol da ni te veil gevraogd
zèn, van te peizen wil ek zeggen? En binsjt da 'k teis on 't
schroyven gen, schitj menne kleinzoeng (hè es naa iveranst 'n
weik of acht) in iene kier in ne lach.en hc spiekelt zèn tut ooit.
Ja, woor es den toyd dammen oeik nog kontent te stelle woren
meh 'n tut? En binsjt da 'k hem zèn tut verom in zennen oeven
daaf, peis ek: sjansaar, goiy 'n moetj a nog meh nimmendalen
kwellen. Mor wajjer 'n kroygen ons tut nimmer in onze mond
gedaven. Ons zèn ze beizeg meh ons léste kloddemèn af te
pakken.
DOLF
Wat zich eerst aandiende als een vergadering met een ultra-vlot
verloop deinde dan finaal uit tot een maratonzitting tot rond 23 u.
Na heel wat tribulaties waarbij de heer BogaertsS.J. wel de hoofdrol
speelde, en met brio, kwam uiteindelijk een twaalfkoppige Gemeen
telijke Raad voor Kuituur en Kulturele Vrijetijdsbesteding uit de
bus waarin niet minder dan vier dames zetelden maar waarin van de
negen deelgemeenten er slechts drie waren vertegenwoordigd maar
daaraan wordt dan wel in de volgende zitting een mouw gepast. Ook
twee politieke partijen kwamen als dusdanig niet aan bod. de VU en
de PVV en hoe wonderbaarlijk ook. zelfs de CVP.
DE EERSTE DRIE!
Nadat verleden zitting in het eerste
luik van de stichtingsvergadering
Gilbert Claus (kristclijkc strek
king) voorzitter werd. Herman
Ravijts (niet gebonden! onder
voorzitter en Theo Van Gijscghem
sekretaris, moesten nu de drie res
terende mandaten worden toege
kend aan de sterkste nog niet ver
tegenwoordigde strekkingen, in
casu de BSP. de humanisten en de
marxisten Voor de BSP werd dat
danS.J Bogacrts.die het initiatief
tot stichting van deze Raad met
«De Rank- had genomen en voor
de vrijzinnige humanistische
strekking Jean Louis Marcelis.
beide zonder stemming. Voor de
marxistische strekking waren er
twee kandidaten: Jos De Geyter en
Robert Baert van het Mascrecl-
fonds. Stemming bleek dus nood
zakelijk en hieraan namen vijf
stemgerechtigden deel want alleen
kon stemmen wie verleden keer
ook aanwezig was. Domien Gy-
'sens (Volkstoerisme), Robert
Baert (Masereelfonds), Van den
Abeele (lmavo). Claude De Smedt
(KPB) en Dc Smedt van het cen
trum Mikis Theodorakis slaagden
erin tot een staken van stemmen te
komen daar één stem ongeldig
was Ballotlage bleek dus noodza
kelijk en nu haalde Jos De Geyter
het met drie tegen 2
DISKUSSIE!
Toen schepen Herman Rocls die
de verrichtingen leidde mede
deelde dat er drie mandaten te be
geven waren kwam het mandaat
van Theo Van Gyseghem in vraag,
niet om het mandaat zelf maar de
heer Bogaerts beweerde dat ver
mits de kristenen in de eerste zes
twee vertegenwoordigers hadden
van hun kontingent in dc laatste
zes er één de plaats zou moeten
ruimen.
Beweerd werd dat de eerste zes
mandaten moesten bezet zijn door
leden van zes verschillende strek
kingen, in tegenstrijd met het arti
kel dat onverenigbaarheid tussen
voorzitter en sekretaris niet voor
ziet. Na nog énig geharrewar over
subtiele onderscheiden tussen een
«mandaat» en een «funktie» vroeg
de heer Bogaerts de stemming
over zijn voorstel, stemming die
bij handopsteken 41 vóór Bogaerts
en 98 ertegen opleverde.
De pil leek moeilijk verteerbaar
want de geldigheid der stemming
werd betwist omdat, zoals noch
tans verleden keer was benadrukt.
Niet altijd was het even rustig tijdens de verkiezing van de kultuurraad (JR)
er geen identiteitskontrole van de
stemgerechtigden had plaatsge
had. Men had dit inderdaad nage
laten en zou nu maar helemaal van
voorafaan herbeginnen om aan de
stemming geen rcilkjc te laten
vastkleven.
Na een uitvoerige naamafroeping,
waarbij bleek dat het aantal aan
wezigen tegenover de vorige keer
fel geslonken was. werden dan
stembriefjes uitgedeeld. Op 169
stemmen waarvan 9 blanco en 1
onthouding waren er nu 56 voor en
103 tegen Bogaerts. De tezis Bo
gaerts had dus, alhoewel duidelijk
in de minderheid, toch wat stem
men bijgewonnen na het vermel
den dat ook de PVV en de VU niet
aan hun trekken konden komen.
Van elk van deze beide partijen
stellen zich dan kandidaten voor
de zesde zetelNa de stemming
aanvaardt de heer Bogaerts de uit
slag van de stemming maar zegt te
zullen onderzoeken welke inter
pretatie van de tekst de juiste is.
DE LAATSTE ZES
Volgens de proportionaliteit bij de
216 tegenwoordige verenigingen
bij de vorige zitting hadden de
kristenen recht op 3 mandaten, de
niet-gebondenen op 2 en dc BSP
op IDeze cijfers vloeien voort uit
vorige aantallen: CVP I (één),
kristenen 93, niet-gebondenen 77,
BSP 30, marxisten 5, humanisten
4, PVV 3 en V'U 2. Beide laatste
krijgen dus als dusdanig geen
mandaat.
Voor de BSP werd het zonder
stemming Jean-Paul Ringoir.
Voor de 3 mandaten van de kriste
nen waren er er zes kandidaten, nl.
Mw De Galle-De Mil namens de
KAV (Erembodegem). Roger Van
Mulders namens Davidsfonds
Moorsel. Marcel Crombeen na
mens het VTI, Herman Goossens
namens de Oudervereniging Hof-
stade. Mw. Ledegen-De Clippe-
leir namens de KVLV (Gijzegem)
en Herman De Vos namens het
NCMV (Aalst).
Op 83 stemmers met I ongeldige
waren er dus 82 x 3 of 246 stem
men.
Werden verkozen: Mw. Ledegen
(49). Marcel Crombeen (49) en
Mw. Galle (43). Goossens kreeg
Nu komt de beslissing, de telling van de stemmen tijdens de verkiezing van de kultuurraad (JR)
er 38. Van Mulders 34 en De Vos
33.
Bij de niet-gebondenen waren er
een achttal kandidaten waaruit
Mw. Dcnise Vande VeldeenMw.
Annie D'Hondt-Dc Smedt werden
verkozen.
Bleek dan nog dat wel waren ver
tegenwoordigd: mensen uit de di-
cipline: aktieve kunstbeoefening,
nobby en vrijetijdsbesteding en
vormings- en ontwikkelingswerk
maar met waren vertegenwoor
digd instellingen en diensten De
laatste gekozenene van de sterkste
groep, dus Mw. Galle van de kris
tenen. diende dan haar plaats af te
staan aan een vertegenwoordigster
\an «Moeder en Kind», een afde
ling van het Nationaal Werk van
Kinderwelzijn.
Ook de nog met vertegenwoor
digde strekkingen kregen een lid.
zij het dan een waarnemer: Marcel
Temmerman voor de CVP, Jean-
nine Merckx voor de VU eir Mare
Dc Jode voor de PVV.
Dc niet-vcrtcgcnwoordigde deel
gemeenten Baardegem. Meldert.
Moorsel. Nieuwerkerken, Her-
dersem en Hofstade. zullen even
eens een waarnemer krijgen in de
volgende vergadering.
LH
Leolux bouwt in meubelen de schoon
heid van de natuur in.
Hout, echt leder en fraaie stoffen,
verwerkt door vakmensen.
Een meubel van Leolux is daarom
jarenlang een rustpunt in uw Interieur.
En U weet immers: Echt wonen begint
waar onrust eindigt.
Leolux meubelen vindt U bij
CCD Alf MOLENSTRAAT, 70
OCIlMV TEL 053-21.76.08
WOONINRICHTING AALST
