LI E Vrije tribune B.S.P. Kruislicht MOTIE VAN HET N.CM.V AALSTERSE DIERENVRIEN DEN GEEN DISKRIMINATIE 2 - 12-5-1978 - De Voorpost de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten. lógisch zeer zwakke linkse arbei dersbeweging. Voor de KP, de naar de kristenen uitgestoken hand in de jaren dertig, maar door een KP die hoe politiek-dynamisch ook, nog zoveel met zich zeil te regelen had, en in historische om standigheden Spaanse burger oorlog. ontstaan van het fascisme die de zaken niet konden ver gemakkelijken, koude oorlogspe riode, verzuiling, oproep van Col- lard die in de BSP zelf en dan vooral aan de top niet begrepen en niet gewild werd. We citeren vlug slechts enkele voorbeelden zonder ze hier te kunnen uitdie pen. Het zijn geen «zoete brood jes» aan het adres van de kristen- demokratie, waarvan we zelfs bij vooraanstaanden heel vaak heb ben kunnen vaststellen dat zij de strijd, de inspanningen, de ver diensten van links niet eens ken nen of niet willen kennen. Er zal tijd en bezinning nodig zijn, veel politiek geduld, en gevoel en begrip voor gewijzigde toestanden en voorwaarden, waakzaamheid om niet in de fouten van het verle den te hervallen. Het zijn de be- wusten IN het ACW die het «on gerijmde» zullen moeten aan den lijve ondervinden En het is aan beide zijden dat men beurtelings en terzelfdertijd eensgezind zal moeten zijn voor de twee. Dat de tijd nooit zo vlug vloog dan van daag is een feit, en dat momenteel heel wat dreigt niet minder, maar precies dan de benen breken is er ger dan wat ook. RAY DE SMET NOGMAALS HET ACW-DOKUMENT Bert Van Hoorick heeft doorheen drie artikelen in het BSP- weekblad «Voor Allen» uitge breid de nieuwe «Fundamentele Doelstellingen» van het ACW be sproken. Dat is goed, want het laat geen twijfel dat er vele inspannin gen zullen nodig zijn om, ener zijds, in de knstelijke arbeiders beweging het nieuwe tot in de bazis te doen doordringen, ander zijds, om links van de waarde en betekenis van dit nieuwe te over tuigen. België heeft een zeer verscheiden maar ook zeer verwarrend sociaal en politiek stramien, dat de jongste twintig jaar zeker niet een voudiger is geworden en dat de konservatieve krachten met aller hande nieuwe staatsstrukturen blijkbaar nog ingewikkelder wil len maken. Zodat de volwassen geworden Belg weldra een spe ciale kursus zal moeten volgen om er wegwijs in te worden. Een reden temeer, om bij een ge beurtenis zoals het verschijnen van het ACW-dokument, in een blad dat politiek wil vormen diep op de feiten en stellingen in te gaan. Om dezelfde reden vroeg de KP-Aalst een spreker van het ACV Piet Van Tittelboom om zelf het dokument voor haar militanten te komen toelichten. De plaatsruimte ontbreekt ons hier om de inspanning van Bert Van Hoorick op onze beurt breed te kommentariëren, of voor het ge heel met onze mening te vergelij ken. We willen nochtans eerst en vooral niet vergeten te zeggen dat zijn benadering pozitief is en dus heel wat waardevoller dan het la pidaire en klassieke «kom bij ons van Marc Galle in zijn 1 Mei-rede. Toch blijft dan natuurlijk de vraag: hoe kan het ACW, met zijn erken ning van de klassenstrijd, van het feit dat de arbeiders op zichzelf moeten rekenen om een nieuwe maatschappij op te bouwen, met de overtuiging van de noodzake lijkheid der eenheid van de arbei ders en van de noodzaak van sa menwerking tussen hun organiza- ties, politiek gezien enige hoop blijven stellen in de CVP? Dit rijmt niet, zegt Van Hoorick, en hij zoekt de verklaring in de zorg van het ACW geen breuk te veroorzaken in het katoliek filozo- fisch kamp, en in de hoop die het ACW kan koesteren aan de CVP zijn sociaal-ekonomische opvat tingen op te leggen. En dit tweede betwijfelt hij. Maar de toegesto ken ACW-hand mag niet afgewe zen worden. Zeggen we maar onmiddellijk dat ook in de KP-rangen deze vragen rijzen. Een lang verleden, dat an derzijds dan weer niet zo heel ver van ons afliet en dus nog steeds sporen nalaat, is daar de biezon- derste oorzaak van. Maar bij deze vaststelling moet ook de vraag ge steld, in hoeverre bij de beschou wing en ontleding van dit sociaal en politiek verleden, links ver en diep genoeg is gegaan en ook van daag gaat, in het analyzeren van zijn eigen houding op historische momenten, tegen de achtergrond van het geheel der historische ge beurtenissen, vaak van buitenaf opgedrongen. Het «onthaal- van het Daensisme en van de eerste inderdaad anti socialistische kristendemokrati- sche vakbonden en andere organi- zaties, door een in ons land ideo- OVER DE STICHTING VAN DE CULTUURRAAD In dit blad verscheen vorige week een artikel van het C.V.P.- raadslid Willy De Turck over de stichting van de Stedelijke Raad voor Kuituur en Kulturele Vrije tijdsbesteding. Waar wij het in grote lijnen eens kunnen zijn met zijn beschrijving van de doelstellingen van derge lijke adviesraad, moeten wij hem wel of gebrek aan feitenkennis of gebrek aan goede trouw verwijlen, wanneer hij het heeft over de moeilijkheden tijdens de vergader ing van 28 april 11. van die advies raad. Laten wij zeggen dat hi]"de zaken niet zo goed gevolgd heeft, maar zich toch wil laten gelden! Voor iemand zoals hij, die zich veel met culturele aangelegenheden en kunst bezighoudt, komt het mis schien hard aan buitenspel gezet te worden door het decreet terzake van 12 december 1974 dal voor ziet dat politici niet als stemge rechtigde leden zitting kunnen hebben in de Kultuurraad. Wat de stichting betreft zou hij echter moeten weten dat het initia tief weliswaar uitging van de kul turele vereniging «De Rank» van de B.S.P., die op 19.12.77 hier over een rondetafelgesprek orga- nizeerde, maar dat alles verder voorbereid werd door een werk groep waarin alle in de gemeente raad aanwezige strekkingen, ver tegenwoordigd waren door twee afgevaardigden. Wat meer is: toen maar één afge vaardigde van de Christelijke strekking die avond aanvaardde om in de werkgroep te zetelen, werd achteraf schriftelijk ge vraagd nog een tweede persoon aan te duiden. In de werkgroep zelf en dat zullen de vrienden van de heer De Turck hem wel moeten bevestigen werd alles grondig besproken en werd niets beslist waarover men niet eenparig akkoord kon gaan. Wij. B.S.P. gezind zijnden, hoeven echt «pluralistisch» niet tussen aanhalingstekens te zetten, zoals de heer De Turck dat doet. Dat woord ligt voor ons niet ongewoon in het taalgebruik, voor hem blijk baar wel Wij aanvaarden dat de verenigin gen met christelijke strekking 93 van de 216 erkende afgevaardig den tot de hunnen mogen rekenen. Maar waarom aanvaarden zij niet dat het huishoudelijk reglement voorziet dat vooraf zes van de twaalf mandaten van bestuurslid met stemrecht zouden verdeeld worden onder de zes te Aalst meest belangrijke strekkingen. Door een betrekkelijke bijzin uit zijn logisch verband te rukken, heeft men het nu klaargespeeld om twee van die zes mandaten aan de christelijke strekking toe te ken nen. Zo zijn niet zes strekkingen door deze zes mandaten in het be stuur vertegenwoordigd maar slechts vijf. Zo trok de christelijke strekking het laken naar zich toe en bezette vijf bestuurszetels waar zij in feite maar recht heeft op vier zetels! Zo zorgden zij er voor dat of de Volks unie of de P.V.V. niet opgeno men konden worden met stem recht in het bestuur! Ja wij hebben de mond vol van pluralisme en progressisme, mijn heer De Turck, wij ontfutselen niemand een zetel en wij blijven konsekwent volhouden dat met vier vertegenwoordigers op twaalf de christelijke strekking in de kul tuurraad voldoende vertegen woordigd zou zijn overeenkom stig een korrekte toepassing van het huishoudelijk reglement Tot slot willen wij echter over de aantijgingen van het C.V.P. raads lid wel heenstappen, omdat wij uit onze ervaring in de werkgroep hebben onthouden dat er op basis van gezond verstand, kennis van zaken en goede wil een niet te verwaarlozen kans voor samen werking tussen de kulturele ver enigingen kan gerealiseerd wor den. S. Bogaerts Voorzitter De Rank DE LANDBOUWPRIJZEN, OP DE EUROPESE TOER Twee weken na een misluk te raad te Luxemburg, zijn de Europese landbouwmi nisters maandag opnieuw te Brussel bijeengekomen om de landbouwprijzen voor het seizoen 1978 - 1979 vast te stellen. Eén zaak is ondertussen méér dan duidelijk gewor den: de grote vraag waarrond al les draait is: hoeveel geld uit het Europees landbouw fonds zal er nodig zijn om de eisen van de verschillen de lidstaten te voldoen? Onder de moeilijkheden welke de Ministers op te lossen hebben, dienen in de eerste plaats de monetaire problemen vermeld te wor den. De sterke uiteenlopende monetaire evoluties in de diverse lidstaten hebben een gemeenschappelijke markt praktisch onmogelijk gemaakt. Waarop moet men zich in derdaad baseren om ge meenschappelijke land bouwprijzen vast te stellen? Dit is een fundamentele DEZE STAAT IS EEN PARASIET GEWORDEN OP DE RUG VAN DE WERKENDE BEVOLKING! nenrijft als u een brutoloon van: 20.000, 30.000 of 40.000 fr. per maand ver dient: Volkspartij op voor: vermindering van de be lastingen, naar Amerikaans voorbeeld grondige hervorming van Uw bruto-maandloon 20.000 fr. 40.000 fr. U kost aan uw werkgever: 24.800 fr. (100%) 49.424 fr. (100%) Daarvan verdwijnt in het bodemloze vat: -8.287 fr. (33%) - 20.699 fr. (42%) U houdt er netto aan over: 16.513 fr. (67%) 28.755 fr. (58%) Van werknemers hoort men vaak dat ze «te weinig in handen krijgen» van hun loon. En van werkgevers «dat het personeel onbetaalbaar wordt». Wat is waar? Beide gezegden zijn "juist en begrijpelijk! Omdat bei de groepen vaak geen oog hebben voor de derde par tij: de staat, die als een stille meeéter, het inkomen van de werknemers gpvoelig aantast en de werkgevers steeds zwaardere financiële verplichtingen oplegt. Kijk eens wat de Staat bin- Veel wrevel, wrijvingen en disputen tussen werkgevers en werknemers ontstaan omdat de enen enkel de «kostprijs» van een arbeider of bediende bekijken en de anderen enkel naar het «net to in handen» zien, zonder aan de inhalige Staat te denken. Wij zijn het beu dat een opzettelijk deficitaire, ver- spilzuchtige Staat de in komsten van de werkende bevolking schaamteloos af roomt en tegelijkertijd onze ekonomie ten gronde richt. Daarom komt de Vlaamse ons belastingstelsel vermindering van de staatsschuld en een even wichtige begroting door de meest drastische besparin gen op de uitgaven strenge kontrole op de financiële verrichtingen van de ministers, door onaf hankelijke instanties, in de eerste plaats het Rekenhof; duidelijke budgettering, doorzichtigheid van de staatsfinancies: iedere bur ger heeft het recht om te weten wat de politiekers met zijn centen uitrichten. Willy Van Mossevelde vraag die aanleiding geeft tot ernstige meningsver-,' sèhillen tussen Duitsland en Groot-Brittanië op het vlak van de bepaling van de globale verhoging en ook tussen Frankrijk en de var- kensuitvoerende landen (België, Nederland, Dene marken), wat betreft bere kening van de monetaire compenserende bedragen. Ook op gebied van een re geling voor de visvangst op zee, waar vooral Groot- Brittannië veel belang aan hecht, lopen de meningen sterk uiteen en zijn er pro blemen. dit probleem gaat in mindere mate ons land aan. Dit is trouwens even eens het geval met één van de belangrijkste struikel blokken op de voorbije Mi nisterraad, met name het geschil tussen Italië en Frankrijk over de wijn. Naar verluidt zou dit even wel in grote mate zijn bijge legd. In het geheel eiste onze Belgische Minister van Landbouw een globale ver hoging van 5% of indien deze niet kon toegestaan worden, compensatie voor een gelijkwaardig bedrag, dan ook van weinig belang afgewogen ten overstaan van eisen van andere landen wier landbouw heel wat meer gewicht in de schaal legt. Want wat vertegen woordigt ten slotte onze landbouw in het geheel van de E.E.G.? Terwijl, bij de aanvang, de jaarlijkse onderhandelingen over de landbouwprijzen een technisch karakter moesten hebben, is men hier nu volledig van afge weken en ligt het accent nu hoofdzakelijk op het poli tieke vlak. Het monetaire element heeft gans de be spreking in de war ge bracht. Nochtans is het on aanvaardbaar dat men de in komsten van de landbou wers afhankelijk stelt van politieke en monetaire be slissingen waarin zij part noch deel hebben. Wat zou de reactie zijn van andere bevolkingsgroepen indien men hen op dezelfde wijze zou behandelen? Waarom handelt men dan zo voor de landbouw, terwijl er toch ook een objectieve methode bestaat om de stij ging van de produktie- kosten te berekenen? Bovendien moet erop gewe zen worden dat de uitkomst van de objektieve bereke ningen nog elk jaar met een bepaalde coefficient ver minderd worden omwittj. van de technische vooruitr gang. Aldus wordt hen een deel van hun inzet, waardoor zij hun produktiviteit konden opdrijven, ontnomen. Een vergelijking met andere be volkingsgroepen leert ons dat een stijging van de pro duktiviteit steeds resulteer de in een loonsverhoging, zodat met minder arbeids uren een gelijk inkomen kon behaald worden. Alles bij elkaar genomen, ziet de situatie er voor de Europese landbouwers wei nig gunstig uit. Niet alleen is er reeds een vertraging met méér dan een maand en ziet men niet goed in hoe terugwerkende kracht tot op 1 mei van beslissingen na 8 mei mogelijk is, maar bo vendien is het nog allemaal niet zeker dat op de bijeen komst van volgende week een akkoord tot stand zal komen. Dit belet evenwel niet dat van onze Minister van Land bouw, de heer Humblet, verwacht wordt dat hij krachtdadig de belangen van de landbouwers blijft verdedigen. Diane D'haeseleer en niet moedige beslissing geno men heeft om de vestiging an een groot distributiebedrijf toe te laten aan de Haring, Een albreuk dus aan het traditioneel beleid te Aalst waar voornamelijk door de voor gaande besturen harde hand ge houden werd aan de bescherming van de Aalsterse K.M.O 's. Nadat ze door niemand van het schepencollege hiertoe aange zocht werden, hebben de midden standsvertegenwoordigers dan op eigen initiatief advies aan het schepencollege uitgebracht. In dit (vierde) advies van de mid- denstandsraad wordt de ganse ar gumentatie tegen de voorgenomen vestiging op een rijtje gezet. Maar zoals het schepencollege om geen advies vroeg, heeft zij ook de voe ten geveegd aan de naar voren ge brachte argumentatie, namelijk de stedebouwkundige en de verkeer stechnische problematiek, de strijdigheid met de conceptie van het aanvaarde struktuurplan, de wetenschappelijk bewijsvoering dat dergelijke inplanting de ge buurtewinkels doet verdwijnen (wat op zichzelf een groter verlies aan tewerkstelling betekent dan de zogezegde aanwerving van enkele personeelsleden). Het schepencol lege trotseert de middenstandsor ganisaties die in duidelijke be woordingen hun weerzin hebben vertolkt over de meerderheidsbes- Iissing en die hun volle vertrou wen hadden geschonken aan het adviesorgaan en nu praktisch alle redenen van bestaan verliest. Ghis Willems DE MIDDENSTAND IN DE STEEK GELATEN Wij nemen de beleidsnota van onze wonderbare besluursmeer- derheid in de stad Aalst ter hand en nogmaals lezen wij dat deze keer bijzondere zorg zal besteed wor den aan de informatie van de goe gemeente. Want wat baat het goed te besturen als men het aan de mensen niet zegt, zo oordeelde men. Maar waar is het goed be stuur en waar is de informatie? Ga het aan de stedelijke midden- standsraad vragen. De koppen lo pen er heet van koleire nadat het schepencollege haar kleinhartige Wanneer deze diensten samen werken met de huisarts die naar mijn mening samen met de sociaal-verpleegster aan de basis moet liggen van de inzet der andere sociale werksters kan veel onheil voorkomen worden. We denken aan het tij dig signaliseren van allerhande Bejaardenzorg Alle politieke partijen hebben in hun laatste verkiezingspropa ganda de bejaarden ontdekt. Allerhande voorstellen werden verwoord. Ook de staat bij monde van zijn regering heeft er iets willen aan doen; dit dan langs en door het O.C.M.W. Het gaat er nu om ons te bezin nen op welke wijze aan deze medemensen zo doeltreffend mogelijk hulp kan worden ge boden Als basisfilosofie stellen wij: 1. opbouw van de zorg en dienstverlening. 2. coördinatie van de be staande en nog uit te werken organisaties. Het blijkt dat er op velerlei aan hulpverlening wordt gedaan, maar dat zulks soms te laat ge beurt, dat er doublures en la cunes zijn en dat er heel weinig aan preventie wordt geaaent. Een goede opvang vergt een dienstcentra waarvan het cen traal punt teamwerk is. Dit be tekent dat we de verschillende Destaande diensten zouden moeten behouden voor over lapping allerhande We zouden de bejaardenhulp willen indelen in drie grote pun tten; '"■1extramurale zorg 2 intramurale zorg 3. transmurale zorg Deze drie opties kunnen de ba sis zijn van een gesloten circuit van voorzieningen in de be jaardenzorg. Vandaag willen we ons bezin nen over punt 1. Extramurale Zorg. Het natuurlijke milieu biedt veelal de beste kansen op een zo goed mogelijke integratie in de maatschappij, reden waarom wij ons moeten in spannen hen daarin te laten. Daaruit volgt dat het zwaarte punt van onze voorzieningen rond het eigen milieu van de bejaarde moet liggen. Voor alleenwonenden en echt paren zouden wij de volgende wensen kenbaar maken: 1. De woning moet niet te groot zijn, liefst gelijkvloers of met een lift bereikbaar. Veel leuningen en handgrepen. Verder centrale verwarming. 2. Er dient huishoudelijke hulp beschikbaar te zijn. Soms kun nen enkele uren per week vol staan. 3. Waar nodig moeten maaltij den aan huis bezorgd worden. 4 Er dienen huisbezoeken te zijn, die helpen, bemiddelen en adviseren en tevens de een zaamheid helpen bestrijden. 5. Het oprichten van bejaar denclubs en het stimuleren van het bezoeken van deze instel lingen is eveneens zeer be langrijk. Wij mogen niet vergeten de or ganisatie van de hulp- en dienstverlening af te stemmen op de behoeften van de bejaar den en niet op de verlangens van organisaties, laat staan personen. Naarmate het extramurale be ter functioneert, hoeven er minder mensen opgenomen te worden zowel in ziekenhuizen als in de instellingen voor be jaarden. Om dit alles beter te organise ren en meer te voorkomen dan te moeten genezen lijkt ons de vroeger aangehaalde Dienst centra van bijzonder belang. ALS STRAKS... Als straks de paaskaars wordt gedoofd, mijn vriend, laat ze dan verder branden in uw hart. En droom van alles wat gij nog kunt doen opdat g' een schoner mens zoudt zijn en wat g' aan anderen geven kunt zij het langs politiek, of sociaal gebied of in de Kerk, door inzet van uzelf door uzelf af te staan met alles wat ge hebt en zijt, en kunt. Als straks de paaskaars wordt gedoofd, kijk even nog naar Hem, die voorbeeld is geweest, die nooit gehuicheld heeft, zijn leven op het spel gezet en het verloren heeft... Zijn doel: - was het te hoog? - een wereld, nieuw en goed, waar alle mensen broeders zijn en zusters, voor elkaar. Hij heeft gesproken van een God: een vader goed, die waakt en zorgt als hij ons slaat breekt elke keer een stukje van zijn hart. Als straks de paaskaars wordt gedoofd, o kom dan, Kristus'geest, brand voort in ons en geef de kracht om door te gaan al schijnt de taak kleine of grote moeilijkhet onder andere begin van zid enz. dit aan de familie, gebt of en het dienstcentra. Dus in een woord een erns COÖRDINATIE en PREVf TIE Piet Heyn4jdt litwe .eop< ■linie Ie en' lover )agei neldt wldk emc niisj Groei toeki tl onmenselijk zwaar. Doe ook vandaag het wonder weer, zodat w'elkaar verstaan. Span samen ons voor "t log machien dat wereld heet, en maatschappij Laat moe ons zijn, na 't we "en s[ zodat de lust vergaat om weer mekaar scheef aan te zien omdat de een behoudsgezjCT, wil zijn en a anaer progress O Kristus'geest, guerillastrijder tegen kwaadl en ongeloof, dat ook in ons zich nog v schuilt in zelfbedroq. brandt hevig door. vandaac nu onze wereld rilt van haa O Kristus'geest, geladen atoomgeweer gericht op het geld en de macht en de roem, leer ons eenvoudig zijn, en rein en goed. Als straks de paaskaars wordt gedoofd en 't paaslied is verstomd komt weer de doodgewone van 't harde werk, elk op post, de door-de-weekse dag routinewerk, vervelend-grij! met heimwee naar wat rust en naar een lucht met zon, O Kristus'geest vuurwerkmaker blij. vredesatoomspecialist, besmet ons nu vandaag, en moraen ook met radioactiviteit van uw liefde... F. Moyersot Het N C M V. Aalst heeft bij eenparigheid volgende motie goedgekeurd en overgemaakt aan het stadsbestuur. Het N.C.M.V. dat als organisatie deel uitmaakt van de midden- standsraad drukt zijn volledig vertrouwen uit in zijn leden die ervan deel uitmaken. Het N.C.M.V. steunt volledig het advies van de middenstands- raad, dat op eigen initiatief werd opgesteld. Het N.C.M.V. protesteert met klem bij het stadsbestuur over de onzinnigheid adviesorganen op te richten die Ipij een passende gelegenheid zoals de inplanting van een groot distributiebedrijf niet eens om advies gevraagd wordt. Hel N.C.M.V. verzet zich tegen de misleidende petitie, die gehouden werd door het perso neel van de eigenaar van het gebouw. Het N.C.M.V. vindt dat er voldoende argumenten zijn om on gunstig advies te verlenen om reden van: 1) stedebouwkundige aard (groen en woonzone) 2) verkeerstechnische aard (steenweg Aalst - Ninove) 3) strijdigheid met de conceptei van het aanvaarde structuurplan 4) Sociaal- economische problemen (verdwijning van de gebuur- tewinkels) 5) fiskaal hebben de bedreigde zelfstandigen sinds jaren aan de stad belastingen betaald. Gezien het uitzonderlijk belang maken we deze motie eveneens aan de pers, de minister van streekeconomie en de heer Gouver neur. Op nis fee Ma Loi In eer Nei Lot De Aalsterse vereniging voor dierenbescherming «Dierenbe scherming Groot Aalst» is niet tevreden met de manier waarop het Aalsterse stadsbestuur de problemen van de beide dierenbeschermingsorganisaties aanpakt en afwimpeld. De stad kan, volgens het stadsbestuur, aan het dierenasiel te Sint-Hubertus geen terrein ter beschikking geven, omdat er te Aalst twee verenigingen zijn. Doch in het jaar 1976 beschikte Aalst maar over één vereniging, n.l. de «Dierenbescherming Groot Aalst». Ook deze vereniging heeft bij de stad een vraag gericht voor het bekomen van een terrein voor het oprichten van een asiel, dit werd ook afgewezen. De vele beloften van Burgemeester D'haeseleer, die dateren van voorde verkiezingen, zijn in rook opgegaan. Alle Aalsterse verenigingen hebben een financiële steun van de stad nodig, hiermee gaan wij akkoord, doch de maatschappijen die nuttig en nodig zijn. krijgen geen frank. Te weten dat men voor Karnaval drie miljoen heeft uitgetrokken. Volgens de wet. moet elke gemeente instaan voor het vangen en de verdere verzorging van dolende dieren. Zij kunnen zich ook bij een organisatie aansluiten die deze taak van hen overneemt. Doch de meeste gemeentebesturen willen er te gemakkelijk vanaf komen en onttrekken zich van hun verantwoordelijkheden. «De dierenbescherming zal dat wel even (gratis) voor ons opknappen». Onlangs werd er te Mere een man in hechtenis genomen, en zes honden bleven er achter. Na een week stelde de plaatselijke politie ons hiervan op de hoogte. De dieren waren uitgehongerd achtergelaten op het erf. Op deze punten zijn de beide dierenbeschermingsverenigin gen van Groot Aalst het eens. Ze worden allebei onvoldoende erkend voor de taken die ze ten dienste van de gemeenschap preStere" DE BACKER Fr. WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER: ALGEMEEN BESTUUR; Dolf Boel, Peter Dauwe, Mon De Gendt, André De Groeve, Renél Witte, Roger D'Hondt, Lieve Haverals, Erich Van der Eist, Wi Hostens, Wilfried Lissens, Rik Devijver. FOTO'S EN TEKENINGEN: Carien Bornauw.Eddy Lamin, Jan Muylaert, Jan Strickx, Jo Rae SPORT: Mare Marcel, Gilbert De Pauw, André De Wit, Eric Van Aerschc Jef Van Hove, Beno Van Winckel. REDAKTIE: Roel Van de Plas.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 2