«SISWE BANSI IS DOOD» ALARMEERT DE PUBLIEKE OPIN
WORDT BEGIJNHOFKERK
GERESTAUREERD?
NIEUWE DICHTBUNDEL
VERSCHENEN VAN
PASTOOR VAN AAIGEM
RECHTZETTING: «BALLETAUDITIE OP WANKELE
BENEN»
Meh pikkels of ajontjes
28 - 19-5-1978 - De Voorpost
IC
In de feestzaal van HRITO, WelvaaFtStraat, bracht het BKT-teater een toneelstuk voor twee akteurs
over de leef- en werkomstandigheden'van de zwarte onder het Zuidafrikaanse Apartheidsregime. Zij
achten het zinvol «Siswe Bansi is dood" te spelen, omdat België met Zuid-Afrika politieke, ekonomische
en kulturele betrekkingen onderhoudt. Het gezelschap wil daarom de publieke opinie alarmeren.
Het werk werd geschreven door Athol Fugard, John Kani en Winston Ntshona. De organisatie lag bij de
vriendenkring van HRITO, het Frans Masereelfonds, het Humanistisch verbond, de Oudervereniging
voor de Moraal en de Vrienden van de VUB afdeling Denderstreek.
De inhoud:
Styles, een neger, loopt de fabriek
binnen: gewoonlijk is er een hels
lawaai, maar vandaag is het stil.
De grote baas. Ford, komt van
daag op bezoek. De negers moeten
de hele fabriek opkuisen. Na zes
jaar worden er vandaag veilig
heidsmaatregelen genomen, een
witte lijn verwittigt voor een
draaiende motor, een gele lijn
zegt: verboden te roken: gevaar
De jongens gaan naar de badzaal
om zich proper te schrobben, krij
gen een nieuw werkpak en ander
gerief. De bazen vertellen dat de
negers gelukkig moeten kijken, ze
mogen zingen, kortom ze moeten
bewijzen aan de grootste baas dat
ze gelukkig zijn. De lopende band
wordt zeer rustig en traag inge
schakeld: de jongens krijgen al de
tijd van de wereld om hun werk op
te knappen. Plots; ze zijn er! De
bazen gedragen zich als kwispe
lende hondjes. De grote, sterke
man komt binnen, knikt eens
vriendelijk en gaat zonder één
woord weer weg. De lopende band
kreeg ineens een dubbele snel
heid, want de verloren tijd moest
worden ingehaald. De jongens
moesten die dag harder werken
dan ooit! Styles nam een spiegel
en zei tot zichzelf: «Styles, je bent
een aap! Je hebt je leven verkocht?
Wat stelt uw leven nog voor? Je
bent eenvoudig een circusaap!
Van de 24 uur zijn er alleen maar
de zes die je slaapt de uwe te noe
men! «Een plan rijpt: Hij zou op
zichzelf beginnen als fotograaf.
Er werd dus geschreven om een
toelating te bekomen om een ka
mer als studio in te richten. De
eerste brief meldde goede ont
vangst van het schrijven. Een
maand later werd gezegd dat de
kwestie zou onderzocht worden
door een kommissie. De derde
brief deelde mee dat het verzoek
reeds op de direkteurstafel lag.
maar de vierde brief was aangete
kend. Daarin werd de toelating
gegeven. De knecht Styles, zou
eindelijk zijn eigen baas zijn. Na
enkele moeilijkheden kreeg hij
zijn studio klaar. Het was niet zo
maareen studio: neen, het was een
schatkamer van dromen. Styles
konstateerde voldaan. Ik zet de
dromen van mijn volk op papier.
Er komt een neger de zaak binnen
Het is voor een foto! De man heeft
voor de gelegenheid een nieuw
jasje gekocht en een nieuwe hoed
opgezet. De foto dient om naar
zijn vrouw gestuurd te worden. De
prent wordt gemaakt voor een we
reldkaart. Een tweede foto toont
de stappende man (naar huis?)
Naar aanleiding van de brief die
Siswe Bansi naar zijn vrouw
schrijft komen we het eigenlijke
Zuid-Afrika binnen. Hij vertelt:
Ik verliet de barakken om werk te
zoeken. Bij een razzia werd ik op
gepikt. Ik kreeg een stempel in
mijn paspoort, die mij verplichtte
-mij te melden op het Buro voor
Bantoezaken: ik zou Port Elisa
beth moeten verlaten en zou gere
patrieerd worden naar King Wil
liams town.
Via een vriend kwam Siswe bij
Buntu terecht, waar hij enige tijd
kon verblijven. Samen bespreken
zij hun problemen en besluiten:
Waarom maken de mensen het
toch altijd zo moeilijk? Vrede kan
je alleen maar krijgen in de kuil!
Om de zinnen te verzetten, gaan
de twee vrienden samen naar de
hemel op aarde, de kroeg.
Dronken denkt Siswe Mister
Bansi te zijn. Hij is tier op zich
zelf. De avond viel ook ontzettend
mee. Onderweg naar huis moet er
een plasje gedaan worden, wat ge
beurt op... een lijk. Het pasboekje
wordt meegenomen en de beide
vrienden verdwijnen naar huis.
Dat verdomde pasboekje: het gaat
overal mee. Siswe, die geen solli
citatievergunning heeft om werk
te zoeken, wordt geholpen door
Buntu: deze vervalst het boekje
van de dode en geeft Siswe een
nieuwe identiteit, mét sollicitatie
vergunning! Siswe Banis is dus
dood. Robert Zwellinzima leeft.
Met dit pasboekje kan hij in de
stad blijven en meer nog- hij kan
iedere vrijdag zijn loon ophalen
om aldus vrouw en kinderen te
helpen. Samen wordt de nieuwe
indentiteit ingeoefend.
De brief aan vrouwtje-lief eindigt
dan ook met... mijn zorgen zijn
voorbij Wees zuinig met hét geld
dat ik u opstuur...
Robert kan weer lachen.
De vertolking:
Ronnie Commissaris vertolkte
twee rollen: Styles, de fabrieks-
knecht die tenslotte zelfstandig fo
tograaf wordt en Buntu, de vriend
die Siswe aan een vervalst pas
boekje helpt.
Siswe Banzi werd vertolkt door
Dirk Buyse.
Beide akteurs hebben gedurende
het hele stuk het beste van zichzelf
gegeven. Zeer bedreven en be
weeglijk bracht Ronnie Commis
saris een heel lange monoloog
over het leven van de minder
waardige zwarten. Maar dit was
slechts sfeerschepping. Het eigen
lijke stuk begon pas toen Siswe
Bansi de totograatstudio binnen
stapt. Het tweede bedrijf ging ech
ter over de kern van de zaak: het
belemmeren van de persoonlijke
vrijheid van de neger door het pas
boekje. De Afrikanen bezitten zo
een referentieboekje. Dit wordt
uitgegeven uit hoofde van de
Bantu-wet. Naast het identiteits
nummer en de foto van de eige
naar. bevat het informatie over
zijn ethische achtergrond, de
naam en adres van zijn werkgever,
de datum waarop hij in dienst is
getreden of ontslagen werd. Het
geeft eveneens details over beta
lingen. heffingen en belastingen.
De werkgever moet het dokument
iedere maand tekenen. Afrikanen
moeten hun referenticboek on
middellijk op verlangen kunnen
tonen. Als men zijn pas niet op
slag kan vertonen, heeft dit een
arrestatie tot gevolg. Afrikanen
worden voortdurend lastig geval
len door de politie en ambtenaren
die inzage van de papieren eisen.
Zij arresteren hen onmiddellijk
wanneer dit niet op staande voet
mogelijk is of als de maandelijkse
handtekening van de werkgever
ontbreekt.
Vandaar de dramatische sfeer die
door beide spelers tenvolle uitge
buit werd om een geloofwaardig
stuk te brengen. Du deden ze met
een serieuze inzet en echte vak-
Regelmatig komt de Begijnhofkerk in het nieuws. Steeds wordt de
vraag hierbij dan ook gesteld «wat met deze kerk?».
Wordt ze gerestaureerd? Is ze het doelwit van vandalisme? Krijgt ze
een andere bestemming dan die van lokaal voor de eredienst?
Bij wie konden we hiertoe beter ons licht opsteken dan bij een
vroegere parochiegenoot, bij E.H. Deken Constant De Vos.
De kerk is inderdaad in slechte toestand, zegt hij ons, doch het
vandalisme waaraan ze wel heeft blootgestaan schijnt enigszins ge
luwd.
Reeds lang bestaal er een plan
voor restauratie waarvan Michel
Bourgeois, leraar aan het Gents
St.-Lukas-Instituut de architekt is.
Deze is immers gespecializeerd in
het herstellen van kerken uit die
periode. Uiteraard wordt hij voor
de praktische realizatie bijgestaan
door mensen van Aalst.
De restauratiewerken worden
normaal voor 60% gedragen door
de Staat, voor 20% door de Pro
vincie en de resterende 20% die
nen door de Stad te worden bijgc-
1 past.
Reeds anderhalf jaar is men met
het plan bezig maar men wil zich
hierbij niet overhaasten: er is toch
geen geld in de staatskas. Te veel
kerken en andere gebouwen ko
men inderdaad tegenwoordig voor
klassering in aanmerking zodat
aanvragen voor betoelaging dan
ook legio zijn. Ook met de regio-
nalizatie is men er hier in onze
kontreien niet mee vooruitge
gaan. Vroeger werden immers uit
eraard meer kerken gerestaureerd
in het meer godsdienstige Vlaan
deren dan in Wallonië doch nu is
het part van Vlaanderen beperkt
tot 40% zoals dat van Wallonië en
krijgt Brussel 20%. Uiteraard
werkt ook dit remmend voor de
restauratie van de Begijnhofkerk.
Ook veel molens en orgels (Gijze-
gem, Herdersem. St.-Jozef) wor
den geklasseerd en het komt alle
maal uit dezelfde kas.
Het projekt van de Begijnhofkerk,
in de gunstigste omstandigheden
te realizeren na een tweetal jaren,
loopt in de miljoenen.
Al tetvaak horen we zeggen dat
deze kerk met meer gebruikt
wordt. Elke weck nog draagt E.
Pater Raes er de Mis op en ook de
laatste zaterdag van de maand is er
een eucharistieviering
■•Onderhandeld werd reeds met de
provincie op een vraag of de inte
ressante zaken die zich in de Be
gijnhofkerk bevonden niet kunnen
worden overgebracht naar de
Van E.H. Suenaert Amedé. Pastoor van Aaigem. werd onlangs
een dichtbundel uitgegeven 'Tussen klaver en bies'.
Het is een verzameling van zijn werken van de laatste jaren.
Vroeger publiceerde hij reeds verschillende gedichten-cn ver
schenen meerdere van zijn werken in tijdschriften In de meeste
van zijn gedichten staat de natuuc centraal, zo ook in zijn bundel
Tussen Klaveren Bies'. Het product van zijn voorliefde voorde
natuur vindt men terug in 'Weelde en pijn van de seizoenen' en in
zijn 'Reisgedichten'Zijn dichtwerken over moeder en vader zijn
ook vermeldenswaardig.
Raes Willy
kennis.
Hoewel het eerste deel van de op
voering eigenlijk overbodig was,
werd het toch een leerzame avond
voor de toeschouwers, die een
goede informatie kregen over
enerzijds het verplichte pasbockje
en anderzijds over de superiori
teit van de blanke in Zuid-Afrika
De medewerkers:
De nederlandse vertaling van het
stuk is van Herman Deconinck.
Guido Wevers (speldocent) en Ce
lesta Rottiers (assistentie en do-
kumentatie) verleenden hun artis
tieke medewerking.
De produktieleiding was in han
den van Fannie Godefroit terwijl
Willy Stoefs zofrgde voor de uit
voering van het dekor en de bel ich-
ting.
Tekeningen waren van de hand
van Michel Bracke. Fotograaf Luk
Monsart werd kundig bijgestaan
door Gilbert Steurbaut die de
klankband voor zijn rekening ge
nomen heeft. De stem was van
Rudi Van Vlaenderen.
Tot slot: het affiche-ontwerp is
van Digby Benn en de publiciteit
wordt verzorgd door Kila Com
munications.
Enkele beschouwingen:
Een blanke die in zijn eigen huis
wekelijks een paar uur besteedt
om zijn Afrikaanse bedienden te
leren lezen, maakt zich aan een
misdrijf schuldig (Bantu-
education act nr. 47).
Indien dit dienstig voor het open
baar belang wordt geacht, kan van
iedere Afrikaan, zonder vooraf
gaande kennisgeving, bij offi
cieel bevel worden gevorderd
zijn woning te verlaten en te ver
trekken naar een ander gebied in
Zuid-Afrika en daar zo lang te
verblijven als wordt voorgeschre
ven zonder het recht bij de recht
bank daartegen in beroep te gaan
(Bantu-administration act nr. 38).
Indien een blanke arbeider sterft
tengevolge van een arbeidsonge
val. ontvangt zijn gezin een
uitkering-ineens en bovendien
een maandelijks pensioen, geba
seerd. op zijn laatst verdiende
loon. het gezin van een Afrikaanse
arbeider, die sterft als gevolg van
een ongeval heeft geen recht op
een maandelijks pensioen, maar
slechts op zodanige uitkering-in
eens, als de Commissaris van de
Arbeidsongeval lenwet billijk
vindt. (Workmen's Compensation
Act nr. 30).
Besluit:
In Zuid-Afrika wordt gestreden
voor gelijke rechten voor blank en
zwart, maar die zijn er nog
niet. De vermaarde Zuidafi
kaanse hartchirurg dr. Christia
Barnard pleit zelfs voor geduld
begrip.
Hij formuleerde het aldus:
De apartheid is een sociale schi
ding die thans geleidelijk w
weggenomen Ik zou uw me
slechts willen.vragen met on:
duld tc willen betrachten Er b
staat onder mensen van alle rass
een oprechte wens een eind te ir
ken aan de discriminatie. I k w
dat er geschillen zijn tus:
Zuid-Afrika en veel Afrikaan
zwarte landen, maar het feit bli
bestaan dat de blanken in Zui
Afrika, net zo Afrikaans zijn als
zwarte Afrikanen.
R. Deviji
Onder voormelde titel verscheen in De Voorpost van vorige
week een verslag over de balletauditie die werd gebracht door
de leerlingen van de Akademie voor Muziek, Ballet en Toneel.
Hierin verscheen een passus die zeer negatief uitviel voor
Magda Paepe, nochtans «prima-ballerina» in deze Akademie,
en o.a. op dit vlak algemeen als zeer kundig en toonaange
vend gewaardeerd. Op haar werd zware kritiek gebracht, ter
wijl zij echter aan bedoelde kreatie («modern») zelfs niet deel
nam. Zeer terecht maakte zij ons attent op de fout die hier
werd begaan door onze verslaggever.
We laten hier nogmaals de ge- digd nummer «Modern», een
wraakte passus volgen: «Een kreatie van het zevende en het
als een zeer sterk aangekon- tiende jaar, viel zaterdagavond
weg in het niets door de stunte
lige solodans van Magda Pae
pe Van iemand met tien jaar
balletopleiding en de gewoonte
te verschijnen voor de grote
massa (TV) verwacht men niet
enkel, maar kan men ook eisen
dat zij verschijnt als een fiere
lenige, statige, prima ballerina
figuur die door haar kennis de
haar voorgelegde danspassen
kan samenrijgen tot een kunst
vorm die wij ballet plegen te
noemen. Dat is heel wat anders
dan met knikkende knieè
wankele arabesken en plit
uitvoeren, ondertussen kramj
achtige pogingen ondernt
mend om toch maar overeind 'e
blijven» Tot zover de terec ïri
gewraakte passage.
Tijdsgebrek maakte het ons
deze editie niet geheel mogeli s,
Magda Paepe in de eer te he ,er
stellen die haar ruimschoo :J
toekomt, maar dat zal zond^(
verwijl gebeuren in onze
gende uitgave.
W.fac
zot
St.-Martinuskerk waarbij de
ruimte dan zou vrijkomen voor
andere aktiviteiten maar de pro
vincie kon zich daarmee niet ak
koord verklaren. De kerk is er ge
zet voor de eredienst en daarvoor
moet ze dan ook blijven dienen.
LH
Slechts één film haalt deze week een verlenging en dit is «The
Car» in cinema Palace. Voor de rest drie nieuwe films op het
programma.
In cinema Feestpaleis loopt in zaal 2 vanaf vandaag -Vanessa,
slavin van eros».
Een seksfilm van Hubert Frank met in de voornaamste rollen
Olivia Pascal, Anthony Diffringcn Uschi Zech. «Vanessa, slavin
van eros». is de aangewezen film voor een erotische happening.
Deze prent schetst de prikkelende evolutie van een onschuldig
meisje naar een levensstadium waarin ze zich manifesteert als de
«ultieme vrouw». Aanvankelijk is Vanessa een prikkelpop die
minzaam stoeit met het verboden liefdesvuur. Wanneer zij echfer
•in de greep komt van vrouwen met zéér vrije opvattingen over
seks leert de eens zo preutse Vanessa zich voor niets meer te
schamen.
Naar onze mening overbodig er nog bij te vermelden dat dit een
film is «verboden onder de 18 jaar».
In zaal 1 van datzelfde Feestpaleis loopt -The Choirboys-
Deze film die als Nederlandse titel «De nachlpatrouille- mee
kreeg vertelt de grappige gebeurtenissen van 'n groep politie
mannen.
In de bovenzaal van cinema Palace gaat de Amerikaanse suspen-
cefilm «The Car» (De zwarte wagen) zijn tweede week in. Deze
film van Elliot Silverstein schetst ons een beeld van wat er
gebeurt in een klein stadje wanneer een zwarte wagen overal dood
en vernieling zaait en de gehele volksgemeenschap domineert.
In de benedenzaal van cinema Palace een andere Amerikaanse
produktie «Toboggan» van James Goldstone. Een film die mis
schien beter gekend is onder de titel «Rollercoaster» en op de
reklameaffiches aangekondigd wordt met het sensatiemakende
«sensurround-effekt». De Aalsterse bioskoopbezoekers moeten
wij er echter op wijzen dat zij dit 'trillings-effekt' in de Palace niet
zullen meemaken, daar immers loopt hij zonder dit speciaal
effekt.
In hel Ocean View Pretpark in Virginia heeft een in mechanicus
vermomde jonge man onder de sporen van een scenic railway een
kleine bom gelegd. Enkele sekonden voor het treintje er is brengt
hij de bom van op afstand tot ontploffing. De trein ontspoort in
volle vaart en veroorzaakt verscheidene doden en gewonden tc
midden van de menigte. Een inspekteur van dienst voor normen
en veiligheid, Harry Calder (George Segal) besluit dat het om een
ongeval gaat. Maar. in de krant van Pittsburg ontdekt hij een kort
berichtje waarin wordt aangekondigd dat een brand een deel van
het lokale pretpark heeft vernietigd. Harry begeeft zich naar
Chicago waar de vijf grootste eigenaars van pretparken in de USA
een geheime bijeenkomst houden. Daar verneemt hij dat één van
hen een cassette ontvangen heeft waarop de terrorist de verant
woordelijkheid van beide -ongevallen- opeist eixen bedrag van
I miljoen dollar eist.
SJ
De muurbezetfing in plaaster tuimelt met grote brokken ii
van de vochtige BegijnlioJkerk (JM)
HEJJE Z' AL GEZING?
Die nievc soert monncmcnten dad Olsjt on 't kwicken es? Wedje
ni woroevcr da 't ck hem? Awci zé: 't es a/oei iveranst ne goeie
mcitcr hocig en appepré ne ineiter-'n half lank en 't stoot op vier
pocitcn. 't Es geverfd in witte en roei blokskes en tèn stoot er nog
in zwèrte letteren iveranst op: Politie. Op sommegste stot er ten
nog 'n lamp op die s' aoves van toyd tot toyd eh geel ocigsken
pinkt. En 't stoot attoyd t' halven van 't stroot gralèk in de weg
Ja. 'k peis dagge 't vast hetj. Da zèn a/oei 'n soert va schraogen
die ze schcrlings oever nen diepe pit in 't stroot zetten woor dagge
anders te voet of meh anne velao. nen brommer of meh eh stik v an
anncn ottomobil zodj kennen in vcrzaldj geraoken. Verleide weik
hem ek ao/ei van die dinges zing stoon op de Kastonje vesten, in
de Pontstroot. in de Brabantstroot en on 't sas. En nog iveranst
zee. mor da ben ek vergeiten, 'k Pcisdcgen icst ze ze beizeg
woren meh van 't stad ien groeit oefenployn te maoken ver de die
die heer eksaomen moeten afleggen vér heer roybewoys. mor
dovcir gebroikc ze liever van die roei lsjoeppeneiz.cn hein. 01
anders da ze wachtegen tot as z' er genoeg hooin vciralier da ze
die pitten ginken tocroeien. M ir 't schantj ni woor te zen. Want
vantoyd es 't er ne kier iene weg en stoot 'n op 'n ander plosj.
Ghiel zeikes "n hemme z'er ni genoeg en as 't er hier of door
verom 'n hol in 't stroot valt moete ze agaa rap icnen repareiren
vér die schraog op 'n ander te kenne gebrooiken. 'k Vraog meh
wel af van woor da naa aal meh ne kier aal die goten kommen,
want dad hol op de Kastonje vesten was eh vies, diep en dooister
geval zee. 'k Gclocif dat er in den ondergrond van 't stad nogal 'n
betjen gelrocsjeld werd. mor wie of wa. dad 'n weit ck ni. Most
ck ik van den berreiniester zèn, 'k z.ol der toch ne kier serjeis op
pcizen vér da loten noor te zing. Want van azékken ondermoy-
ningsakses mcigde vanlies verwachten. Godweit 'n komt dad ooit
gin ander kantong?
Zé. mor ik hem 't gczcit hein. ze moeten na lotcr ni opkommen
van: da mostc ons mor vroeger gezeid hemmen.
Oever iet anders naa. Allcmaan wetj dal er de lésten toyd verom
zuveil kas gemokt werd oever van alle soerten planten en blom
men en die goed zèn vér "l ien of 't ander tc geneizen. En aal die
rez.jicmwinkelkcs stoon d' er vol mei. zood van 't ien. blomnic-
kes van 't ander en tèn nog wéttelkes van nog iet anders. En 't es
allemol goed ver iet. 'l Ien gezeid gelèk as 't ander, 'k ben dor
ocik vcir zee Liever iveranst 'n blad van ne paroy of 'n donder-
blad as van die gckolleirdc pillckcs woor dagge tèn poyn in a
maog va kroygt of iksel tisscn a tienen. En ons vciravers hemmen
honderden en honderden joren domei here plang getrokken en ze
'n wirten der zeer toch m slechter van. Mor de kwestje es: woor
moeje die plantjes of die blommekes gon holen. Az.oei g'amba-
leird in pakskes of zakskes? Tèn wedje geh toch ocik ni wa dat er
in z.itj ncwoor. In aal die boeken die ze dor naa oever schroyven
('n kommèrsc gelèk as 'n ander) zegge ze dagge da beiter zelfs
gotj aftrekken en as 't anders nic 'n kaan, zelf kwicken. En tèn
zicdc da da 't miest onkrooid es, gelèk as ze zeggen En dad
onkrooid kejje 't miest vinnen lanst de kanten van de boon ol
woor da 'l nog iveranst vocgelwic leit Moor dad es naa de
kwestje: meigdc gèh a die gèskantcn en zoei. oeik nog betraan?
Gelèk as ze naa verom bei/cg zèn meh alles kapot te spieten
booik-sto-boy!
Vroeger was da ten nog meh eh keitelkes op here rigge en pompen
en spiclen. Naa doeng ze dad al meh ne groeiten tankwaogen en
spieten mor mèn kaan ni mier. En da ze dor tèn nog eh plaksken
op zeljen meh. opgepast, vergif! Mor nic En wie dat er dor tèn
passeirt. meh den bock oever planten in zèn hand - en hè ziet dor
iveranst pcrcstcertcn of wérmkrooid of pisblommene stoon vér
zèn ckstcrocigcn of vér den algank of wa weit ek. die trekt dad al
en godweit wa speltj 'n binnen van gralèk vergil Zol dad oeik
nicl zèn vér Madam de Scheipen van leelmiljeu en lieer suppor
ters? Dad es nogal 'n betjen danzjereizcr peis ck as dor iv eranst eh
slik van nen appeleer af/oagen woor dat er toch ni anders as
mooislcik opkwamp... En ze 'n zing ni naas zee meh lieer spict
A/oei hem ck dor iveranst on "n rinkloon gc/ing dal er twic
vlichthcuvclkcs woren. meh lichten op. En op die vlichtheuvel-
kes stont er gès. Stont. want ze zèn dor meh lieer spiet gepa-
scird. En wa stoot, of wa leit er dor naa? Nen hocip liereke
brooine pésjekes. vier pillen ooit 'n zaklamp, droy blikkc doei-
zcn. nen diel plastik, 'n kapotte lamp (ooit die lichten) en veil
moer Es da na schocnjcr? Tèn zienek toch liev crehgèsplantjcn.
't er meigen tèn nog klaoverkes of al hier en adoor nen tingel in
stoon...
DOLF
