AFBRAAKWERKEN AAN DE GENTSE
STEENWEG WELDRA BEËINDIGD?
HEEFT STUDEREN NOG ZIN?
WETSWINKEL
TEGEN KLASSEJUSTITIE
Iedere Aalstenaar weet dat sedert lange tijd afbraakwerken
aan de Gentse Steenweg voorzien waren. Reeds geruime tijd
is een firma bezig deze werken uit te voeren. Een onderaan
nemer heeft de kelders uitgeschept en opgevuld met grond.
Nu blijven er slechts twee woningen af te breken: de nummers
45 (waar men volop aan bezig is) en 43 (dat nog bewoond is.)
Wij spreken hier uiteraard van het gedeelte tussen de Sint-
Annalaan en de Koolstraat.
Vooraleer wij aan een onder
zoek begonnen hebben wij,
zoals velen, de werken van ver
gadegeslagen. Tegelijk onder
vroegen wij een paar mensen.
Een oud ventje, dat dagen aan
een stuk tegen «Den Appel»
leunt, kon ons niet wijzer ma
ken. Hij zei: «Dat is nogal een
werk hé mijnheer. Waarom ze
afbreken, weet ik eigenlijk niet.
Het waren wel allemaal oude
huizen, uitgezonderd de eerste
twee. Misschien is het om ap
partementen op te zetten, 't Is
alleszins een wreed werk: ze
zijn al maanden bezig
Een vrouwtje uit de Sint-
Annalaan wou ook haar zegje
kwijt.
Zij wist niet waarom de af
braakwerken werden verricht,
want den beenhouwer had toch
zo een goede zaak. 't Waren
toch schoon huizen: nummer
45 had zelfs een trapgevel
zoals ge er veel ziet op de
Grote Markt Wij hebben een
onderzoek ingesteld en kwa
men tot de volgende vaststel
lingen. Vanaf de Sint-Annalaan
stonden er vroeger een kafé,
een bakkerij, een beenhouwer,
een paar (slechte) burgershui
zen, een apotheker, een wer
kende zeepziederij, weer een
paar burgershuizen en op de
hoek van de Koolstraat nog een
kafé.
In 1969 was alles reeds ontei
gend door de staat. De meeste
huizen waren bewoond. De
apoteker huurde het huis, dat
hij nu bewoont, van de staat. Hij
heeft de resterende grondei
gendom teruggekocht van de
staat en heeft op eigen kosten
herbouwd tot op de rooilijn.
Deze is gelegen op twaalf me
ter van de huidige straat. Voor
de afbraakwerken moest hij
zelf zorgen. Beenhouwer De
Deyn vroeg zelf om onteige
ning daar hij wist wat er zou
gebeuren en een nieuwe zaak
op het oog had.
In 1975 kwam het er echt van
de staat onteigende de hele rij
huizen. De bedoeling ervan
was: een verbrede verbinding
tussen de Gentse Steenweg
(drie rijvakken) en de Capucie-
nenlaan (twee maal twee rij
vakken). Immers, het bedoelde
gedeelte was een smalle «fles-
sehals» tussen voornoemde
straten. Eindelijk zou er iets
gedaan worden voor de veilig
heid van alle weggebruikers
Maar de toestand nu is ontzet
tend «plezant». De afbraak van
de huizen gebeurt stuk per
stuk. De miserie is echter dat er
nooit iets opgekuist wordt. Na
de dagtaak der arbeiders lig
gen her en der blokken steen of
andere hindemissen in de weg.
Wat zal er gebeuren als er
morgen iemand zijn been
breekt Wij denken hier in het
bijzonder aan bejaarde voet
gangers. Het voetpad was
vroeger in een zeer slechte
staat, maar nu is er geen meer
Wie zal instaan voor een even
tueel ongeval Nu reeds zijn er
verschillende mensen die bij de
apoteker gaan vragen of ze
kunnen verzorgd worden: zij
struikelden over een steen of in
een put en bezeerden hun knie.
Wij stellen ons de vraag: wie
moet instaan voor de veiligheid
van de burger Wordt er iets
gedaan Wij stellen vast dat de
moeders met hun kinderwagen
op straat moeten lopen. De au
tomobilisten houden daar (om
dat de weg te smal is) geen re
kening mee. Die toestand is le
vensgevaarlijk
U zou kunnen antwoorden:
«Die mensen kunnen toch
oversteken
Inderdaad. Maar hier komt een
ander probleem: is het wel vei
lig voor een voetganger, dat het
zebrapad aan de rode lichten
gelegen is Een automobilist
die om de hoek komt, kan niet
tijdig afremmen Zouden de
oversteekpaden voor voetgan
gers niet verder moeten gelegd
worden Juist achter een hoek
(zonder zichtbaarheid) lijken
die paden ons zeer gevaarlijk
Wie durft ze dan te gebruiken,
zeker aan de Koolstraat
Feit is dat alle eigendommen
tot twaalf meter van de straat
onteigend zijn. Wij stelden ech
ter vast dat een gedeelte van
de zeepziederij nog enkele me
ters op staatseigendom staat.
De afbrekende firma verze
kerde ons dat dat stuk muur
moest blijven staan, omdat an
ders het hele gebouw zou in
storten. Men kan toch geen half
dak afbreken en de rest laten
staan Wij zien het anders: in
dien er ooit een degelijk voet
pad zou aangelegd worden,
zou men een «omwegje» moe
ten maken om voorbij die muur
te geraken. En waarom mag
dat stuk staatseigendom (het is
immers onteigend en betaald)
mogen blijven staan. Dit noe
men wij een anti-sociale daad.
Demokratisch gezien zou die
muur toch weg moeten. Het is
trouwens geen gezicht: een
witgepleisterde muur, met
openingen die onlangs werden
dichtgemetseld. Daarnaast
zien de talrijke weggebruikers
die de stad binnen rijden
slechts een hoop stallingen. Er
tussen werd een houten muur,
gekend uit de cowboy-films,
opgetrokken om de oude olie
vaten, dakpannen en hopen
bakstenen te verbergen. Er
staat echter in het groot: Toe
gang verboden, privébezit
Maar het zou een zegen zijn
voor de omwonenden, indien
deze stallingen zouden invallen
of verdwijnen. Immers: het kri
oelt er van ongedierte De bu
ren (tot ver in de straatheb
ben last van muizen en ratten.
Een vrouw zette op een avond
haar wasmand in de veranda:
de volgende morgen kon ze al
les meegeven met de vuilnis
kar. De kledingstukken waren
kapotgebeten door de ratten
Moest het gebouw deftig geres
taureerd en gesaneerd wor
den, het ware nog aanvaard
baar. Maar de enige hier gel
dende oplossing is: afbreken
en vernieuwenMoest het hele
pand bezet worden met huizen
zoals dit van de apotheker, een
geval in klassieke stiil. zou
Aalst 'n mooie inkom hebben.
Wij vergelijken deze plaats met
een straat naast het station van
Dendermonde
Laat de stad Aalst dit toe Men
maakt er een echte «bidonville»
van Men heeft nu de inspan
ningen geleverd om te onteige
nen en de weg te verbreden:
waarom laat men dit toe Wij
stellen ons dadelijk de vraag: Is
er voldoende kontrole op de
werkzaamheden vanwege het
verantwoordelijk gezag
Waarom laat men zoiets toe
Met de afbraakwerken loopt het
ook niet zo rooskleurig als wel
eens gedacht werd: verschil
lende voet- en fietspaden wer
den kapotgereden De bewo
ners van de omringende perce
len moeten 's avonds zelf het
overblijvende puin opruimen
om een «degelijke» doorgang
te vinden Losse stenen, stuk
ken buis, brokken houtpuin.
blijven iedere dag liggen. Een
bewoner van een pand zag
zelfs zijn kelder onder water lo
pen, omdat de waterleidings
buis kapotgereden was door
een buldozer. De politie werd er
bijgeroepen, maar vroeg enkel:
Bewijst dat ne keer
Bruggen en wegen zegt net
echter (gelukkig) anders:
Schrijf al uw kosten op en laat
ze ons geworden. Zolang de
werken niet af zijn, kunnen wij
geen vaststellingen doen, zelfs
niet van schadeaevallen.
Wij zullen afrekenen met de
aannemer en wij zullen ervoor
zorgen dat uw kosten terugbe
taald worden Dit is een erg
positief standpunt, indien het
waarheid bevat
Toch draagt het eigenlijke pro-
jekt de goedkeuring weg van de
verschillende betrokkenen. Als
de omgeving proper opgekuisd
wordt en de toekomstige hui
zenrij een bepaalde stijl verte
genwoordigt. is er geen be
zwaar. Maar men moet ook
voor de voetganger zorgen:
minstens twee oversteekpaden
zijn gewenst, en niet di rekt ach
ter de lichten: zij moeten zicht
baar zijn voor de automobilis
ten en veilig voor de voetgan
gers
R. Devijver
Was 't vooropgestelde onderwerp van de informatieavond die het
C.S.C. Erpe - Mere vorige week vrijdag in de turnzaal van de
gemeenteschool te Erpe ter tafel bracht. De afwezigen (en dat waren
er heel wat) hadden ongelijk, het werd een boeiende avond. C.S.C.
heeft nogmaals getoond dat het van aanpakken weet.
Hij wees er op dat de info-avond
Wanneer je nagaat hoe weinig
mensen werkelijk van deze info-
avond op de hoogte waren, dan
zou je gaan denken dat C.S.C.
lijdt aan een minderwaardigheids-
kompleks. Dit probleem, dat
tegenwoordig meer en meer men
sen aanbelangt, verdiende wel
veel meer aanwezigen. Meer re-
klame zou een ruimer publiek ge
lokt hebben... dat zich niet zou
verveeld hebben.
Het aangekondigde panel bestond
uit de heren Cantineau (Adviseur
Direkteur van het P.M.S.
centrum van Aalst), Cosijns (Be
roepsadviseur bij de R.V.A.),
Van Den Heule (Attaché bij het
kabinet van de Minister van Te
werkstelling) en als moderator, de
heer De Wolf (Schooldirekteur en
schepen van kuituur van Erpe-
Mere). Aangezien de heer Van
den Heule niet aanwezig kon zijn
werd zijn plaats ingenomen door
de heer De Wolf wiens taak als
moderator ingenomen werd door
Jozef Van den Steen. Het was
deze laatste die de gespreksavond
inleidde. Hij legde het doel van de
avond uit en belichtte de manier
van werken die zou gevolgd wor
den. We zouden eerst videobeel
den krijgen over een bepaald on
derwerp dat dan door een der pa
nelleden zou behandeld worden.
gericht was op de interesse van de
jeugd. Het waren echter de jonge
ren die de grote afwezigen waren.
In elk geval, zo zou later blijken,
hebben de volwassenen er een
ruimere kijk gekregen op de be
handelde onderwerpen. Een hele
prestatie in deze tijd dat je alles op
T.V. voorgeschoteld krijgt.
In de eerste video-beelden konden
we kijken naar een gesprek waarin
uit de doeken gedaan werd dat één
der oorzaken van de jeugdproble
men bij de werkloosheid te zoeken
is. Er heerst namelijk bij de grote
meerderheid van de jongeren het
initiatief om werk te zoeken.
Wanneer je lang genoeg gezocht
hebt en ondervindt dat het aanbod
miniem is, werkt dat op den duur
vernederend. Sommigen zoeken
dan hun toevlucht in drugs, alko-
hol. jeugdmisdadigheid.
Er werd gesteld dat de reden hier
van was: het tekort schieten van de
school in de opleiding.
De heer Cantineau pikte op deze
beelden in. Hij was er zicl\ van
bewust dat de leuze van het
P.M.S, altijd geweest is: zoveel
mogelijk mensen zo lang mogelijk
laten studeren. Motieven die de
Er was heel wat belangstelling voor de tentoonstelling van verborgen talent te Lede (EL)
Om de verbredingswerken op de Gentse Steenweg tussen de Koolstraat en de St.-Annalaan toe te laten zijn
ajbraakwerken nodig. De kelders werden volgegoten met zand. zodat er weinig gevaar is dat er per so
zouden in vallen (EL)
Een Aalsterse wetswinkel start vandaag vrijdag 26 mei in
HAK, Houtmarkt 5. Tussen 18 en 22 uur wordt er het eerste
gratis juridisch advies verstrekt. We kwamen dit nieuws te
weten op een perskonferentie waarop het initiatief uitvoe
rig werd toegelicht.
De naam wetswinkel klinkt bij velen vertrouwd in de oren,
vertelde men ons, want in verscheidene andere steden kijkt
men terug op jarenlange ervaring. Het is evident dat de
Aalsterse groep dankbaar gebruik maakt van deze inspira
tie.
noden verlegden werden over het
hoofd gezien. Volgens dit panellid
was dit een kenmerkende ziekte
van een rijk land Hij nam als
voorbeeld Zwedenwaar 90 van
de mensen hun middelbaar on
derwijs voltooiden. Het is dan ook
normaal dat er aan de lopende
band in de Volvofabricken men
sen zitten die dit diploma behaal
den. Normaal in die zin dat er een
overproduktie is van gediplo
meerden die dan moeten werk
zoeken op een lager niveau.
De lange studies staan in tegenstel
ling tot het beroep dat men zal
uitoefenen.
De spreker stelde ook dat de kor
tere arbeidstijd een stuk van het
werkloosheidsprobleem zou kun
nen oplossen. Daarbij zag hij een
oplossing in het effekt van de da
lende geboortecijfers, zodat er sti
laan minder studenten zouden
komen. Dat er hierdoor steeds
minder mensen voor steeds meer
(oude) mensen moeten zorgen zag
de spreker echter over het hoofd.
Op de vraag wat nu eigenlijk de
taak is van het P M S., moest de
heer Cantineau toegeven dat hij
dat niet zo goed wist. Hij zei dat er
veel zou afhangen van de toe
komst, van de noden van de indus
trie. Een andere vraag was of het
latere beroep wel zó sterk gebon
den is aan de doorlopen studies.
Hierop repliceerde de heer Canti
neau dat iemands mogelijkheden
verbeterd worden door de veelzij
digheid van zijn opleiding. In de
Verenigde Staten is het bijvoor
beeld normaal dat iemand twee,
drie maal verandert van beroep.
Alhoewel hier nog altijd het di
ploma het belangrijkst is, is die
tendens ook bij ons merkbaar.
Tot zover de heer Cantineau.
De 2de reeks video-beelden be
handelde de persoonlijke proble
men van enkele werklozen. Pro
blemen op het vlak van uitbetaling
en gewaarborgd loon werden er
scherp gesteld.
De heer Cosijns stond erop eerst
en vooral de geruchten uit de we
reld te helpen dat sommige werk
lozen rond de dertigduizend frank
zouden krijgen. Hij zei dat zulks
verzinsels zijn. Het absolute
maximum zou op dit ogenblik on
geveer 19.600 frank zijn. Dit be
drag kan enkel bereikt worden in
uitzonderlijke omstandigheden,
hoge wedde bij het ontslag, aan
zienlijke gezinslast, pas ontsla
gen.
Hierop viel hij scherp uit tegen de
getoonde beelden, hij beweerde
dat er nogmaals bewezen werd dat
de meeste mensen slechts een en
kele taak van de R.V.A. kennen.
REEDS ZES JAAR
Het verschijnsel wetswinkel
bestaat nu zo wat zes jaar.
Eerst in Gent en daarna in
Leuven kwamen studenten
in de rechten voor de prop
pen met een wetswinkel.
Later volgden andere ste
den: Brussel, Antwerpen,
Turnhout, Hasselt. Na een
vrij lange periode waarin het
doods bleef op het gebied
van juridische bijstand,
komt Aalst met dit nieuwe
initiatief aandraven. Alle
maal hebben ze gemeen dat
ze zich erg kritisch opstel
len ten aanzien van het hui
dig rechtssysteem. Het wa
ren eerst die studenten die
zich zeer onbehaaglijk voel
den om het straatje te wan
delen, waarin de rechtshulp
toen zat en nu nog. Ze er-
vaarden dat toekomstige
advokaten enkel het recht
van de meest begoeden
moesten dienen omdat al
leen de rijkelui in staat zijn
de (dure) advokaten te beta
len. Dit systeem wordt in
stand gehouden door de ba
lies.
De wetswinkels leiden hier
uit af dat de minstbegoeden
hun fundamentele rechten
niet kunnen waarmaken of
wel omdat de mensen hun
rechten niet kennen ofwel
kennen ze hun rechten wel,
maar kunnen ze deze niet
doen gelden. Daarom wil de
wetswinkel onmiddellijk
hulp verlenen aan wie erom
vraagt en bovendien wenst
de wetswinkel kritiek uit te
brengen op het bestaande
systeem.
Immers, aldus de wetswin-
keliers, bestendigt het hui
dig recht de machtsverhou
dingen in de samenleving.
Deze houding heeft de
wetswinkel reeds veel last
bezorgd. In 1975 werd zelfs
een wetsvoorstel ter tafel
gelegd, die de gratis rechts
hulp wilde verbieden. An
derzijds kregen de wets
winkels precies hierdoor
een vrij ruime bekendheid
en de diskussie over hun
bestaan keerde ten gunste.
ANDERE RECHTSHULP
In het afgelopen jaar duiken
over heel ons land verschil
lende overheidsinitiatieven
op, die de rechtshulp wil
demokratiseren. Vooral in
het kader van de nieuwe wet
op het O.C.M.W. werden
pogingen in die zin opge -
zet. Het meest sensationele
voorbeeld komt uit Wester-
lo. Ook hier heeft de balie
zijn woordje gezegd en
heeft de gratis rechtshulp
doen stopzetten. Door ver
scheidene andere gemeen
tebesturen worden identie
ke pogingen uitgetest. Het
is vrij duidelijk dat het kli
maat in heel ons land t.a.v.
kosteloze rechtshulp stil
aan verandert dank zij de er
varingen van de bestaande
wetswinkels in de voorbije
jaren. Zij hebben gratis bij
gedragen dat de kritiek op
het systeem van rechtsbe
deling tot bij de magistra
tuur is geraakt. Bij wijze van
voorbeeld: we lezen in het
jaarverslag van wetswinkel-
Leuven dat men daar op één
jaar meer dan 800 adviezen
geeft, terwijl de medewer
kers slechts voor 110 keren
de raad van een prof, ma
gistraat, advokaat of ge
specialiseerde organisatie
moeten inroepen. Als een
centrum zo'n waslijst van
adviezen weet voor te leg
gen, kan de overheid hier
aan niet zo maar voorbij
gaan.
KLASSEJUSTITIE?
De Aalsterse wet swin ke
iiers zinspelen erop dat kre
ten over klassejustitie in ve-
regaande mate de waarheid
raken. Men stelt dat praten
over wetswinkel weinig zin
heeft zonder de maat
schappelijke kontekst toe
te lichten, van waaruit een
dergelijke opzet groeit.
«Het recht is niet los te
denken van de maatschap
pij, waarin we leven, aange
zien het recht de gangbare
waarden, normen en so-
ciaal-ekonomische orde
ning van deze maatschappij
beschermt en verdedigt».
Men illustreert deze volzin
met een (levensecht) voor -
beeld: «voor een winkel
diefstal krijg je vrij vlug
fikse boete en een gev
strafregister. Bij fisk
fraude van een groot bed
stapelen de dossiers
ekspertises zich eindelc
op, zodat niemand er r
wijs uit raakt en de zaak
de koop toe verjaart
vendien speelt de rechts
deling zich af in een wer
die vreemd is aan het da
lijks leven, aldus de we
winkeliers, «(door onbeg
pelijke wetteksten, were
vreemde rechtsgebouw
onpersoonlijke relaties i
onbegrijpelijke taal...),
sleutel tot de wereld van
recht is nog steeds
geld. Bekijk maar de h<
prijs van konsultaties
rechtsgedingen».
WATWILDEWETSWINN
REALISEREN?
Naast het gratis juridiq
advies, «wil men oog ht t
ben voor de totale kontel
van het gesteld probleen
Aldus wil men de mona
heid van de klient probei
te verhogen».
Bovendien wil men de
blieke opinie over bepaal
problemen informeren
informatie-avonden en
ties. Tenslotte zal de we
winkel meehelpen aan
initiatieven die opkon
voor het recht op juridii
advies en maatschappen
begeleiding van iedereen
KALME START
De Aalsterse wetswinl
start met één wekelijl
permanente, op vrijd
avond tussen 19 uur en
uur in HAK, Houtmark
(70.38.88.). Indien in de
komst mag blijken, dat h
mee niet volstaat, zu
nog andere openingsu
voorzien worden. De
manenties worden verzo
door vrijwillige medev
kers.
Op de 14-daagse bije
komsten van alle medev
kers worden de yerschilj
de aangebrachte problen
besproken om naar een
lossing te zoeken. Ev
tueel kan de wetswinkel
vragen in een ruimere k
tekst plaatsen om ze koll
tief te benaderen.
In de toekomst voor
men ruimere mogelijkhei
tot informatie via ir
avonden, akties, projekl
lektuur.
(w
de dienst werkloosheid, terwijl ze
ook tot taak heeft het herscholen
van werklozen en het bevorderen
van de werkgelegenheid. Als
hoofdtaak van de R.V.A. ziet de
heer Cosijns de arbeidsvoorzie
ning, het aanbieden van jobs aan
werklozen. Hij betreurt het dat in
ons arrondissement het beeld van
de RVA zo beperkt blijft, terwijl in
andere gewesten beter aangevoeld
wordt dat er nog meer zou achter
steken.
Inpikkend op het eerder behan
delde onderwerp vond hij dat men
vergeet te kijken naar de noden
van het bedrijfsleven en dat dit de
enige faktor zou zijn die de stu
die mogelijkheden zou bepalen (nu
merus clausus?). Hij vindt het dan
ook moeilijk om werkaanbiedin-
gen los te kunnen peuteren bij de
ondernemingen. In aansluiting
daarop ziet hij de herscholing als
africhting om in het bedrijfsle
ven zijn man te kunnen staan. De
R.V.A. zou op die manier willen
zeggen: -Zie je nu datje op school
niets geleerd hebt wat je kan ge
bruiken».
Rcaktie op deze woorden kwam
er! Er werd gesteld dat de Slaat de
eerste is om personen te ontmoe
digen die verplicht zijn deel te ne
men aan examens. Er werd gesteld
dat, van de vele honderden, soms
duizenden, er gemiddeld slechts
15 definitief (en soms na twee
jaar wachten op antwoord) aan
vaard worden
Alvorens de leerrijke diskussie
kon losbreken deed de heer De
Wolf uit de doeken welke maatre
gelen de staat tot nog toe genomen
heeft om de werkloosheid te
ken. Hij noemde onder andc
stagiairs in het kader van de
stclwet, het plan Spilaelscnzi
der.
Uit de diskussie die volgde ko
we afleiden dat er onder de
sen nog veel ongenoegen h
over de manier van werken
R.V.A het P.M.S., ons oi d
wijs... en onze ministers en
ekonomen.
d<
<5
b<
Het C.S.C. mag zijn avond w;
slaagd noemen; de kwesties
den er objektief én lerrijk ges
Misschien hadden we zelfs
hen een reaktie verwacht toe m
heer Cosijns nogal duidelij
veel begrip opeiste voor de n ki
van het patronaat..
Mark Van I
S]
