KENNISMAKING MET JOZEF VERBRAECKEL,
VERDIENSTELIJKE SPORTMAN VAN ERPE-MERE
DERDE PRIJS EN EERVOLLE
VERMELDING VOOR AALSTERSE
TONEELGROEPEN
EEN NAMIDDAG IN 'T GROEN
MET HET SCHEPENKOLLEGE
28 - 26-5-1978 - De Voorpost
In een gezonde omgeving konden we Jozef Verbraeckel treffen, we
haalden hem uit zijn werkzaamheden in zijn tuin. Toch stond de
verdienstelijkste sportman van het jaar in Erpe-Mere ons zeer
vriendelijk te woord.
Jozef al 25 jaar eersteploeg
voetballer
Reeds van zijn 14de jaar troonde
zijn oudere broer Roger (ook nog
steeds aktief als trainer) hem
mee naar het voetbalveld in
Mere en vóór zijn zestiende
speelde hii al in het fanionelf-
tal te Mere. Na zoveel jaren, nu
wordt hij 40 jaar, speelt hij nog
steeds in een eerste ploeg. In die
kwarteeuw speelde hij voor
verschillende teams. Dat was
eerst Mere, dan ging hij naar
Vorst (een ploeg in bevordering),
daarna keerde hij terug naar
Mere en vervolgens belandde hij
bij SK. Aalst. «Daar heb ik nog
schone herinneringen» zegt hij
een beetje weemoedig, ik speelde
er met de bekende Paul Jans-
sens, we werden er ook kam
pioen, ik maakte toen 38
doelpunten. Ja, dat was wel mijn
glorietijd, spijtig genoeg, en dat
verwijt ik wel sommige ploegen,
ik kreeg niet de kans om mijn
talent op een hoger niveau te
proberen.» Nadien ging hij
spelen voor Heldergem en dan
keerde hij terug naar de oude
stal SK. Aalst om tenslotte te
belanden bij Bambrugge waar
hij nu al 8 jaar het schone weer
helpt maken.
Techniek is wel zijn sterkste
wapen
Hoe het komt dat hij reeds zo
lang meedraait met jongens
waarvan hij nu wel vader zou
kunnen zijn. wel daar heeft onze
kalme en enigszins bedeesde
Jozef wel zijn uitleg voor: «Eerst
en vooral verzorg ik mij goed, en
dat is wel belangrijk wanneer je
een dagje ouder wordt, ik rook
niet en 'drink' zeer weinig, en 's
zondags wanneer er match is,
ontzeg ik mij de aardappeltjes».
En is dat nu de voornaamste
reden? «Dat denk ik niet» zegt
hij en wacht even. «Ik denk dat
het komt omdat ik technisch wel
zeer sterk ben», wij kunnen van
zijn aangezicht scheppen dat hij
zoiets niet graag zegt, hij 'stoeft'
niet graag. «Maar, ik heb dat
niet gezegd hoor, er zegden het
al zovelen, in het bijzonder mijn
tegenstanders op het veld; eens
moest ik aan eerste klassevoet
ballers een soort van exhibitie
geven inzake techniek, dat was
met trainer Moonen». «En die
technische kwaliteiten zijn
waarschijnlijk wel de voornaam
ste reden waarom ik zelden ge
kwetst werd in mijn loopbaan».
Op welke plaatsen in het elftal
speelde ge al? «Op alle plaatsen
heb ik gespeeld, behalve als
keeper. In het begin van mijn
karriere was ik buitenspeler, ik
maakte toen doelpunten aan de
lopende band, hoeveel ik er tot
nu toe maakte? Het moeten er
wel 1000 zijn» Nu speel ik als
voorstopper wat wel klassiek is
voor een oudere geroutineerde
speler, het geeft wel het nadeel
van nu moeilijk te kunnen
skoren, maar dat laat ik nu over
aan mijn jongere kollega's.
Het trainerschap interesseert
hem
Reeds veel aanbiedingen kreeg
hij van verschillende klubs uit
zijn omgeving maar steeds
moest hij weigeren. Het is
namelijk niet te verenigen met
zijn huidige beroepsbezigheden,
hij is namelijk automechanieker
en in dat verband is hij verplicht
van ploegwerk te verrichten.
Graag zou hij daarom een werk
doen zoals bij voorbeeld aan de
gemeente, dan zou hij zich na
zijn werkuren volledig kunnen
wijden aan het voetbal waarvan
hij toch wel veel kaas heeft
gegeten, want zijn jarenlange
ervaring en zijn onberispelijke
techniek staan daar wel borg
voor. Zijn rustige natuur maar
tegelijk ook zijn sterke wils
kracht moeten in hem automa
tisch ook de psychologische
kwaliteiten waarborgen een mo
derne voetbaltrainer waardig.
Jozef en zijn sportief gezin
Zijn kalmte en zijn nuchterheid
benepen tfourlon nam de vissers onder de a
één (EL)
n. Van de 14 deelnemers werd Louis Verpeten nummer
Op 19 mei had de prijsuitreiking plaats voor de sportaktiviteiten ingericht voor het stadspersoneél
(EL)
Schepen Roels patroneerde de ping-pongspelers en schepen Van den Eede was de patroonheilige der
petanquers. Dirk Bauwens won het tornooi der ping-pongers. R. Cley man werd de eerste van de
Vriendenkring. Met 2X namen ze deel aan een petanquewedslrijdJan Buyl werd de eerste van de
Vriendenkring en Anne-Marie De Ridder won voor Apollo (EL)
maken van hem een gelukkig
mens, hij heeft trouwens alles
om zich gelukkig te achten, het
voornaamste voor hem is wel zijn
sympatiek gezin. Zijn vrouwtje
met de romantische naam
Lorraine, is de zus van de
bekende bokser Victor Raes; zij
gaat praktisch nooit kijken naar
het voetbal van haar man omdat
het veel te ruw is zegt zij en
omdat zij zich veel te zenuwach
tig maakt als zij haar man over
het plein ziet evolueren. Zijn
zoontje Roland (8 jaar) is reeds
een aktief judo beoefenaar en
zijn dochtertje Sigrid (5 jaar) is
al aangesloten bij een turnklub.
Voetbal heeft aan dat gezin wel
geen rijkdom geschonken en zal
het waarschijnlijk wel nooit
doen maar toch kan men zien
dat voetbal wel een belangrijke
plaats in hun leven inneemt en
van hen daardoor ook gelukkige
mensen maakt.
Willy Raes
Voetballer Jozef Verbraeckel samen met v
twee kinderen (JR)
Tot slot van het lentekongres was
er de opvoering van «Tango» door
de speelgroep OZOS uit het Ne
derlandse Schagen. Deze voorstel
ling ging door onder auspiciën van
het Komitee Amateurtoneel
Nederland-Belgie en het stadsbe
stuur van St.-Niklaas.
«Tango» van Slawomir Mrozek
(een uit de Poolse Volksrepubliek
afkomstige en nu in Parijs wo
nende toneelschrijver) toont ons
het beeld van een, op zijn zachtst
uitgedrukt, «vreemd» gezin,
waarin alle traditionele vormen
van samenleven door de ouders
zijn overboord gegooid. Zoon Ar
thur komt tegen deze situatie in
opstand, wil terug naar de tradi
tionele nonnen en vormen. Kort
om, een eigenaardig spektakel
doorspekt met absurde humor en
zeer veel geklets om niets.
We hebben enorme bewondering
voor de inzet die de vertolkers aan
de dag hebben gelegd om van deze
hele vreemde bedoening toch nog
een aanvaardbaar schouwspel te
maken
Ongetwijfeld heeft de regie (Theo
De Groot) door middel van de tal
rijke vizuele gags, de nadrukke
lijke zeggings-verschillen en de
grote bewegingsvrijheid van de
spelers zeer veel bijgedragen tot
het vlotte verloop. Toch bleef het
derde bedrijf véél te langdradig.
De niet zo vlotte tekstkennis die
zich naar het einde toe sterk deed
opmerken was zeker niet van aard
om er de goede vaart in te houden.
We weten dat een «reis-dekor»
steeds problemen meebrengt maar
wat we in «Tango» als dekor kre
gen voorgeschoteld was beneden
alle peil. We hebben helemaal
niets tegen een rommelig uitzicht
maar cr moet orde in de wanorde
blijven. Voor de rest willen we het
houden bij «de verdienstelijke po
ging». Het is dan ten slotte nog
niet zó erg dat slechts een 150-tal
toeschouwers deze «Tango» heb
ben meegedanst.
De organizatoren van dit AKVT
Lentekongres zullen in hun ver
slagen kunnen vermelden: «zeer
geslaagd kongres op 20 mei
1978». Voor de subsidies zit het
ook weer snor. Wij hadden graag
vernomen wat er in de schoot van
het AKVT Oost-V'laanderen het
voorbije toneelseizoen allemaal is
gebeurd, de rezultaten, de plan
ning voor het volgend seizoen
misschien, wat de leden van het
AKVT van hun vereniging alle
maal kunnen verwachten
enz Dat komt wellicht een vol
gende keerIntussen blijft de
vraag: Is het sap de kool wel
waard? Toch onze hartelijkste ge
lukwensen aan de Koninklijke
Toneelkring St.-Genesius met de
behaalde rezultaten.
Op zaterdag 20 mei jl. kongres-
seerde AKVT Oost-Vlaandcren in
Sint-Niklaas. Voorzitter R. Van
Garsse mocht een honderdtwintig
tal belangstellenden verwelkomen
in de «gouden zaal» van Het Cen
trum. Onder de aanwezigen no
teerden we: senator Van Hcrrc-
weghen, ere-voorzitter Rik Jans-
sens, Micl Ghijsen, en leden van
verschillende toneelverenigingen
uit de provincie. Aan de «bestuurs
tafel» glunderden naast voorzitter
R. Van Garsse: de heren Carlos
Van Lanckere, Vertongen en
Marcel Verniers.
Luc Philips zou een spreekbeurt
houden over «Het teater en de to
neelspeler». Tot een eigenlijke
spreekbeurt is het niet gekomen.
Nadat de heer Philips had voorge
houden dat dit tema een zeer
brede, zoniet te brede waaier van
mogelijkheden inhield, verzocht
hij eerder om een dialoog, een spel
van vraag en antwoord omtrent de
verschillende puntjes die hij ter
diskussie wou leggen.
Of dit nu de ideale vorm is om
tijdens een lentekongres toe te
passen, laten we in het midden.
Feit is dat dergelijke samenspra
ken veelal uitmonden in vragen
die aan de lopende band worden
gesteld en waarop de antwoorden
eigenlijk bij voorbaat zijn gekend
maar die, gezien het feit dat Luc
Philips ze geeft, kruidt en onder
lijnt met de nodige «Antwerpse
ondertitels», aangenaam in het oor
klinken en de indruk verwekken
nieuw te zijn. Zo waren we ge
tuige van een zeer levendig ge
sprek dat zeer ordelijk verliep
maar waaruit we uiteindelijk zou
den kunnen besluiten: «ieder deed
properkes zijn plas en alles bleef
zoals het was».
Zeer voornaam punt op de agenda
van het Lentekongres: uitslag en
prijsuitreiking van de schiftings
wedstrijd AKVT Oost-
Vlaanderen 1977-1978.
1Met 89%: De Koninklijke To
neelkring Sint-Genesius uit Sint-
Niklaas met «Herkules en de stal
van Augias» van Friederich Duer-
renmatt in een vertaling van Mare
Colpaert.
2. Met 88%: De toneelvereniging
«Vrank en Vrij» uit Wetteren met
«Nu het dorp niet meer bestaat»
van Tone Brulin.
3. Met 74%: De toneelkring «De
Schakel» uit Aalst met «De Dag
dat de Paus werd ontvoerd- van
Joao Bethencourt.
4. Met 72%: De Rederijckerska-
mer «Yver doet leeren» uit Gent
met «Spinoza» van Dimitri Fren-
kel Frank.
5. Met 68%: De K M. en Aloude
Rederijkerskamer «Mariakring
Marien Theeren- uit Gent met
«Het souterrain» van Achilles
Ghautier.
6. Met 66%: De Koninklijke To
neelvereniging «Lust Naar Kunst»
uit Lokeren met «Is John Trevort
schuldig» van Robert Houssein.
7. Met 65%: De Aloude Overste
ende Souvereine Camere van Rhe-
toryeke «Jhesus met der Balsem-
blomme» uit Gent met «Allerzie
len» van Herman Heyermans. -
8. Met 60%: De Koninklijke To-
neelgilde Sint-Jozef - Rederij
kerskamer «De Yverlingen» uit
Denderbelle met «Korporaal Eli
sabeth» van Terence Rattigan.
Werden met vermelding gerang
schikt: Teater Lanseloet uit Aalst
met «Pastoor Munte» in bewer
king van Maurits Balfoort en Het
Nieuw Zingems Toneel uit Zin
gent met «Bokken en Geiten» van
1. Zonruyter. Verder kende de
Jury nog volgende speciale ver
meldingen toe:
Als hoog verdienstelijke ak-
teur: Marcel Van Brussel van de
Koninklijke toneelvereniging
St.-Genesius uit St.-Niklaas voor
zijn vertolking van Polybus in
-Hercules en de stal van Augias».
Alfred De Winne van de rederij
kerskamer «Yver doet leeren» uit
Gent voor zijn vertolking van
Rabbi Morteira in «Spinoza».
Als hoog verdienstelijke ak-
trice: Sonja Gyselinck van de
Aloude Rederijkerskamer «Jhesus
met de Balsemblomme» uit Gent
voor haar vertolking van Rita in
«Allerzielen». - Maggy Buyle
de Koninklijke Toneelverenij
«Lust naar Kunst» uit Lokc
voor haar vertolking van J
Trevort in «Is John Trevort scl
dig?»
Voor de opvallende homogenif
van de voorstelling:
De Toneelvereniging «Vrank
Vrij» uit Wetteren met «Nu
dorp niet meer bestaat»
Voor de beste enscenering:
Koninklijke Toneelverenig
St.-Genesius uit St.-Niklaas
«Hercules en de stal van Augia
Voor het knapste dekor:
Aloude Rederijkerskamer Ma
kring Marien Theeren uit Gent
«Het Souterrein».
Voor de liefhebber-regissc
Rolf Matthijs van de toneelven
ging «Vrank en Vrij» uit Wette
met «Nu het dorp niet meer
staat».
De prijs van voorzitter Roger
Garsse voor de meest verdien
lijke jonge aktrice werd toegekt
aan: Marijke De Winne van
Rederijkerskamer «Yver d
Leeren» uit Gent voor haar ver
king van het Poolse meisje
«Spinoza».
Een afvaardiging van het Setokdamesverbond werd samen met het bezoekende Veerle door het Stadsbes 1
ontvangen (EL)
Vriendschappelijke wedstrijd tussen de damesvoetbalploeg
Sctok-weibulvcrbond (EL)
