MUZIEKSCHOOLHISTORIEK in de bloemen gezet
1929 JUNI SEPTEMBER
ZENAIDE VAN WASSENHOVE TE AAIGEM
GEMEENTERAADSZITTING TE LEDE
BESTUURSMEERDERHEID KOMT NIET OPDAGEN!
EEN GOEIE TUIN TIP
INDIEN UW
K00LPLANTEN
KAPOT GAAN
Mijmeringen in retrostijl
Op 4 juni 1929 om 20.15 uur
heeft een «intieme» Plechtige
prijsuitdeling plaats van het
schooljaar 1927-1928 in het
bijzijn van voorzitter GVermei-
re. schepen A. Hebbinckhuys,
A. Van Soey, gemeenteraads
lid en Romain De Vidts, allen
leden van de kommissie. (G.
Van Hulse was op reis). De he
ren muzikanten zaten gereed
om onder leiding van F. Sax het
eerste nummer van het pro
gramma voor snaarkwartet met
begeleiding van klavier uit te
voeren. Dit was de ouverture
tot Figaro's Bruiloft van Mozart.
Dan volgden de koralen nr 1 en
nr 6 van Bach, a capella voor
gemengd koor «onder den
maatstaf van den bestuurder».
Daarna speelde leerling Robert
Thomas «Alla Turca» uit de
Sonate nr 12 van Mozart. Dan
was 't de béurt aan onze bes
te zangers: Raymond De
Meester en Rosa Smet. Ray
mond De Meester zong «De
Bloemekens van den Mole
naar» en Rosa Smet «Dolen»
alle twee liederen van Schu
bert.
Wij laten u de tekst lezen van
«De Bloemekens van den Mo
lenaar», gezongen door R. De
Meester.
Veel bloemekens staan aan de
snelle vliet,
En kijken met oogjes zo hel en
blauw
Naar 't vlietje dat Molenaars
vriend is.
De helzuiver oogjes van 't
bloemeke teer
Daarom zijn het Molenaars-
bloemen.
Heel dicht onder 't vensterken
mijner stee
Daar plant ik die bloemekens
heel gedwee
Zij lachen me toe als alles
zwijgt
Als 't moede hoofd tot ruste
zich buigt.
Weet u soms wat mijn bedoe
ling is?
Na de plechtigheid neemt de
voorzitter het woord. Hij looft de
bekroonden en moedigt de an
deren aan «om zoo te naaste
jaar ook eens de verdiende be
looning te ontvangen en later,
na goede en rijpe studiën,
goed muzikan, ja zelfs kun
stenaar misschien, te zullen
worden. Velen, ja, verzuimen
de leergangen der muziek
kunst.
De oorzaken daarvan vinden
wij in het genot naar den Ci
nema en den zucht naar 't
sport. Anderen zoeken dan ook
hun genoegens in het hooren
van een Phonograaf of het luis
teren in kring naar hun Radio.
Doch dit kan niet opwegen te
gen het muziek in natuur. Het is
wel duizendmaal aangenamer
een Concert, 't zij voor orkest of
voor zang, of zelfs een pianist,
violonist of zanger in de natuur
te hooren, dan wel te moeten
luisteren naar een Gramo
phone of Radio. En hij, die door
eigen krachten en opgedane
kunst een stuk op de piano, vi
ool of ander instrument speelt,
of hij die door zijne studie en
oefeningen, met zijn schoone,
heldere stem meesterlijk een
lied kan uitgalmen, zal hij niet
meer genoegen en voldoening
smaken?»
De achtbare spreker maant de
leerlingen aan de lessen der
muziekschool en anderen aan
te zetten om ook de leergangen
te volgen om dan later ook het
genoegen te smaken van mu
zikant te zijn.
Gezien het welgelukken van de
uitvoering der verschillende
nummers van het programma,
en tevens de vooruitgang die
de muziekschool gemaakt
heeft, besluit de achtbare voor
zitter «dat naaste jaar. de
plechtige prijsuitdeling zal
plaats hebben in den Stads
schouwburg.»
Hij prijst het «leerarenkorps» en
heeft een «bijzonderen lof voor
den bestuurder die de ziel is der
muziekschool en onverpoosd
werkt tot haren vooruitgang».
Hij rekent het zich een plicht de
h.h. muziekinstrumentisten te
danken, alsook de zangsters
en zangers en al die medege
werkt hebben tot de plechtig
heid.
«De rede van den achtbaren
heer Voorzitter wordt langdurig
toegejuicht. Elkeen, én aan
hoorders, én uitvoerders en
leerlingen verlaten gansch vol
daan de zaal».
Op 6 augustus 1929 hebben de
«kampstrijden» plaats van het
schooljaar 1928-1929. Hier
volgen de namen van de eer
sten van eiKe was: ïste jon
gens: E. De Meulenaer. 1ste
meisjes: Eliza De Bruyn.
tweede jongens: Edmond De
Vos. Tweede meisjes: Leontine
Delwaert. 3de jongens Frans
Van Landeghem. 3de meisjes
José Mertens. Voor de eerste
maal is er nu een examen voor
het vierde jaaar dat pas werd
opgericht. Meisjes: Wivina
Vermeulen en Berthe van Goe-
them. Jongens: Ed. Van den
Bosch, Gaston Raes, Frans
Wuytack, Robert Thomas,
Raymond De Meester, Fer-
nand Sax, Ch. De Roeck,
Remy Van Puyvelde en Mau
rice Vercauteren.
Na de «kampstrijd» wordt een
bestuursvergadering gehou
den en Guillaume D'Hanens.
advokaat, wordt voorgesteld
als lid van de kommissie in ver
vanging van G. De Landtsheer.
Er wordt besloten een koorklas
in te richten voor meisjes vanaf
14 jaar en voor jongens vanaf
16 jaar. Er zal een schrijven ge
richt worden aan de hoofden
der gestichten en lagere scho
len «waarin het nut der muziek
kunst voorgelegd wordt om dit
in al de klassen aan de leerli-
gen te doen verstaan, hen aan
zettende om de lessen der mu
ziekschool te volgen.»
Tijdens deze zitting wordt Ro
main Coppieters benoemd als
eraar fluit. Hij zal «in bediening
treeden als dusdanig zoodra er
eerlingen zijn die geschikt zijn
3n bekwaam om de lessen van
fluit te volgen.»
De concierge, Joz. Baert, inge
zien «zijn onregelmatigen
dienst en zijnen gevorderden
ouderdom» zal door «eenen
anderen vervangen worden».
Men zal hem, indien mogelijk
een pensioen bezorgen.
R.D.V.
Een stralende zon, een bonte menigte en een
overdonderende fanfare 'Nieuw Leven' zorgden voor een
waardige viering van een 75-jarige vrouw van Aaigem:
Zenaide Van Wassenhove. Zij bracht de stunt op, de zeven
kinderen van haar zus Madeleine en van haar schoonbroer
Octaaf na hun dood verder op te voeden.
Uiteraard was dat geen verplichting voor haar, maar zij
beschouwde het gewoon als haar plicht om de taak van
moeder over te nemen.
Als ongehuwde hebben die
plotse omstandigheden
haar leven grondig gewij
zigd en werd zij ineens
verantwoordelijk voor de
opvoeding van 7 kinderen (2
meisjes en 5 jongens),
verantwoordelijkheid die zij
graag droeg en nog steeds
draagt over de 4 jongsten
die nog ongehuwd zijn.
Steeds heeft zij getracht
haar kinderen een zo goed
mogelijke opvoeding te
geven. De oudste drie zijn
reeds gehuwd, dat zijn
Marie Paule, Godelieve en
Etienne en allen hebben ze
één kindje zodat ze tegen
Zenaide nu ook al 'mémé'
kunnen zeggen. De vier
jongsten Marcel, Marc, Luc
en Johan zijn nog thuis, de
twee jongsten studeren
nog.
Dat 'haar' kinderen dank
baar zijn voor wat 'tante'
voor hen gedaan heeft,
daarvoor moet men geen
helderziende zijn, dat kon
men wel merken tijdens de
feestelijkheden.
Bij de optocht die ging van
het woonhuis van Zenaide
tot aan de kerk van Aaigem,
waar een plechtige Mis
werd opgedragen, kon men
duidelijk de eerlijke aene-
genheid vȎe gezichten van
haar kinderen aflezen.
Zenaide in het geheel niet
zenuwachtig, stapte geluk
kig en voldaan op de eerste
rij van de stoet na de mooi
uitgedoste fanfare die haar
uiterste best deed om voor
de nodige muzikale sfeer te
bezorgen.
Na de H.Mis was er een
receptie en nadien waren
alle sympatiek gezinden
aanwezig om samen met
Zenaide en haar voltallig
gezin eens goed te eten.
Daarna kon men nog eens
traditioneel gezellig samen
zijn.
Het was een schone
namiddag die wel tot in de
late uurtjes zal geduurd
hebben en waar het
gerstenat welig zal gevloeid
hebben. De inrichters, De
bond van Grote en Jonge
gezinnen, de Katholieke
Bond vr. Gepensioneerden,
de Fanfare 'Nieuw Leven',
het Katholieke Vormings
werk voor Landelijke Vrou
wen en de Katholieke
Werkliedenbond van Aai
gem zullen met de uitvoe
ring van dit initiatief, in
het kader van het Jaar van
het Dorp, wel het beoogde
resultaat behaald hebben.
Het schonk niet alleen een
eenvoudige vrouw eerygrejot
genoegen, het gaf ook aan
de zeven kinderen nog
maals het besef wat deze
vrouw voor hen wel
betekend heeft (wat zou er
zonder haar immers van hen
geworden zijn?) en het was
ook voor de buitenstaan
ders een wetenschap dat
men om nuttig te zijn in de
maatschappij niet 'de'
spectakulaire dingen hoeft
te presteren maar dat men
ook in alle stilte, zonder
veel tam-tam de kleine
dingen van elke dag op een
schone manier kan verrich
ten, en dat is 'de'
merkwaardige prestatie van
deze vrouw toch wel
Willy Raes
Na de insidentrijke gemeenteraadszitting van vorige week
dinsdag, 30 mei, had de oppositie een raadszitting
aangevraagd voor deze week dinsdag, dus 6 juni. Op het
programma had zij het gewraakte punt negen van de vorige
zitting geplaatst, maar dan wel opgesplitst nu in vier
punten opgesplitst. Daarbij had zij de twee resterende
punten van de vorige zitting gevoegd, namelijk haar
interpellatie betreffende het ter beschikking stellen van het
dorpsplein bij speciale gelegenheden en het punt in
geheime zitting betreffende de zitpenningen van de
raadsleden. Het schepenkollege had aan dit agenda,
aangevraagd door de oppositie, nog twee punten gevoegd
betreffende het O.C.M.W.
PASTORIJ VAN IMPE EEN
CHANTAGEMIDDEL
De raadszaal bood een
zielige aanblik om kwart
voor acht. De twaalf
oppositieleden hadden al
len hun plaatsen ingeno
men, evenals de gemeente-
sekretaris. Alle banken van
de meerderheid bleven
onbezet.
Om zeven voor acht nam het
oudste aanwezige raadslid,
de heer Van Achter, de
voorzittershamer in de hand
en opende de raadszitting.
Hij vroeg de gemeente-
sekretaris nota te nemen
van de aanwezigen. De
sekretarls konstateerde dat
de raadsleden onvoldoende
in aantal waren om geldig te
kunnen vergaderen. Hierop
nam de fraktielelder van de
oppositie, meester Ruys
sinck, het woord. Eerst
wees hij er nogmaals op dat
het wel degelijk de oppos-
tie was die de raadszitting
had samengeroepen, en
niet het schepenkollege
zoals ergens verkeerdelijk
gemeld werd. Wel had het
schepenkollege twee pun
ten aan het agenda van de
oppositie toegevoegd.
Daarna greep meester
Ruyssinck terug naar de
vorige raadszitting. Hij
wees erop dat toen de
eerste acht punten van het
agenda eenparig goedge
keurd worden en dat dit dus
wel een bewijs is dat het
onvoldoende in aantal zijn
vanwege de meerderheid
absoluut geen voorwendsel
Is om zomaar tegen te
stemmen. Meester Ruys
sinck ging verder: «Wij
stemmen zoals wij het
menen te moeten doen in
het belang van de gemeen
te.»
Betreffende het negende
punt van de vorige zitting,
zegde de woordvoerder, dat
de oppositie met verschil
lende van die punten
akkoord was. Met de
aankoop van stoelen en
tafels voor vergaderlokalen
was zij onmiddellijk ak
koord omdat er een raming
van de kosten aanwezig
was. Ook met de werken
aan de melkerij zijn de
oppositieleden akkoord en
voor de werken aan de
pastorij te Impe werd zelfs
gevraagd om deze te
aktlveren. Maar, voegde
meester Ruyssinck eraan
toe, de meerderheid ge
bruikt de pastorij van Impe
om op ons chantage te
plegen. «De pastorij van
Impe is het chantagemiddel
dat gebruikt wordt om
onbeperkte blanko vol
machten te krijgen om de
rest van de werken te
kunnen uitvoeren zonder
enige raming van de kosten
en zonder enige kontrole.
En dit is het juist wat wij
willen! De werken mogen
en moeten er komen maar
men heeft ons willen
chanteren. En zoals wij
wensen dat er gewerkt
wordt elders, wensen wij
niet minder dat er in
Wanzelegewerkt wordt. Wij
wensen evenwel te weten
wat al die werken kosten.
De gemeenteraad heeft ook
nog een taak en het
schepenkollege is een
uitvoerend orgaan en dit
orgaan mag de taak van de
raad niet ondermijnen. Wj
hadden er ten andere geen
bezwaar tegen om een
bepaald bedrag ter beschik
king te stellen om te
kunnen verder werken en
als dat geld op was en zij
kwamen binnen één of twee
maanden met een verant
woording voor dat geld dat
zij opgebruikt hebben, dan
waren wij bereid om, indien
nodig, nog bedragen ter
beschikking te stellen.»
Aldus nog steeds meester
Ruyssinck die besloot met
vast te stellen dat de
meerderheid niet aanwezig
was en dat het dus juist zij
Is die de werken wil
Na deze uitslag sloot
raadslid Van Achter de
raadszitting.
ZIEKTE VAN RAADSLID
SIAU REMDE
MEERDERHEID AF
Nadat de zitting in de
raadszaal afgelopen was,
werden wij in de schepen
zaal opgewacht door de
meerderheidsgroep, die
daar een persmededeling
deed. Burgemeester Gravez
nam het woord: «u hebt
gezien wat er gebeurd is,
het is de eerste maal dat ik
mij zo kwaad maak. Het is
van belang de werking op
de gemeente te verzekeren
en tijdens de vorige zitting
moest de werking van alle
dag beslist worden. De
oppositie heeft het ons
zodanig lastig gemaakt dat
nu bepaalde dingen voor
zekere tijd in de kast liggen.
Nochtans had ik hen bij de
opening van de vergadering
en bij de stemming van het
betrokken punt gewezen op
hun verantwoordelijkheid.
Een gemeente besturen is
een zaak van gezonde
politiek en bij het wijzen op
de verantwoordelijkheid
had ik gehoopt dat iedere
ongezonde politiek zou
opzij gezet worden. De
gemeente moet bestuurd
worden en ook de oppositie
is hierbij betrokken. Het is
ook de eerste maal dat wij
niet naar een zitting gaan.
Maar raadslid mevrouw
Siau is sinds drie weken
ziek en zij had verbod
gekregen van de dokter om
naar de zitting te komen. De
toestand was identiek met
vorige week, dus twaalf
twaalf en dus gingen wij
terug met een staking van
stemmen zitten en zouden
er die punten toch niet
doorgekomen zijn. «Tot
zover enkele persoonlijke
bedenkingen van de burge
meester. Daarna deelde hij
een persmededeling rond
die alsvolgt luidde: De
meerderheidsgroep kan niet
aanvaarden dat de oppositie
haar verantwoordelijkheid
niet heeft opgenomen op de
jongste raadszitting. De
meerderheidsgroep aan-
vaardt dan ook niet dat de
minderheid de raad samen
roept met op het agenda de
punten in kwestie, zeker
wetend dat de meerder
heidsgroep niet voltallig
kan aanwezig zijn ingevolge
ziekte van raadslid mevrouw
Siau. De meerderheids
groep gaf het Kollege
opdracht de raad opnieuw
samen te roepen, na
volledig herstel van raadslid
Mevrouw Siau, met op de
agenda de punten In
kwestie, plus eventueel
andere punten welke het
kollege nodig heeft geacht.
Het Kollege vergaderde he
den, 6 juni 1978 en heeft de
dagorde opgesteld. Tot
zover de persmededeling.
Er werd nog gezegd dat het
kollege ook een datum
bepaald heeft, maar dat zij
deze nog niet wenst vrij te
geven
DE NIEUWE WET, HET
NIEUWE ZEER
Nadat de pers erop gewezen
had dat de oppositie de
meerderheid beschuldigt
chantage op haar te plegen
door gebruik te maken van
de Impse pastorij om de
andere werken te laten
uitvoeren zonder kontrole of
kostenraming, gaf burge
meester Gravez uitleg over
de nieuwe wet betreffende
de werken en aankopen.
De nieuwe wet is van
toepassing vanaf 1 januari
1978. Rond die periode is er
een informatievergadering
geweest te Aalst voor alle
gemeenteambtenaren die er
eventueel kunnen mee
gekonfronteerd worden. De
ze vergadering werd geleid
door de heren De Meester
en De Boeck, adviseurs van
de provincie. Het is een
gans nieuwe stof en het is
ook een andere werkwijze
dan vroeger. Bij een
aankoop moet er gezien
worden of er geld voorzien
is op de begroting. Bij een
aankoop of werk op de
gewone dienst geeft de raad
volmacht aan het kollege
voor de gunning. Net vóór
de informatievergadering te
Aalst had de Leedse raad
aan het kollege een
volmacht gegeven tot 300.
000 fr. Daar op de
vergadering werd gezegd
dat dit niet mocht, maar dat
er een onbeperkte volmacht
moest worden gevraagd.
Feit is dat het kollege moet
rekening houden met, en
beperkt is tot de fondsen
voorzien op de begroting.
Voor de werken of aanko
pen op buitengewone
dienst bestaat er geen
volmacht. Voor leveringen
beneden de 25.000 fr.
worden deze. aanvaard met
een aanvaardde fraktuur.
Alle andere werken of
aankopen moeten op de
dagorde. De raad beslist
dan over het principe- van
werken, over de wijze van
gunnen en over de goedkeu
ring van het lastenboek. Er
zijn verschillende wijzen
van gunnen: onderhands,
openbaar of beperkt aanbe
steden, openbare of beperk
te offertevraag. Als het
openbaar is verschijnt de
gunning in de bouwkroniek
en in het bulletin der
werken. Bij beperkt en
aanbesteding of offerte-
vraag worden bepaalde
aannemers of leveranciers
aangeschreven. Bij een
aanbesteding moet hetgeen
gepresenteerd wordt volle
dig identiek zijn aan de
beschrijving in het lasten
boek en is men verplicht toe
te wijzen aan de laagste. Bij
een offertevraag is er een
beschrijving in grote lijnen.
Hier wordt het initiatief
gelaten aan de inschrijver
en er kunnen vanwege het
kollege bepaalde kriteria
gesteld, zoals prijs, leve
ringstermijn of zo. Bij een
onderhandse wijze van
gunnen wordt er een kleine
beschrijving gegeven van
wat er gevraagd wordt. De
provincie vraagt deze wijze
zo weinig mogelijk te
aebruiken.
Dit heeft nu een invloed op
de betrekkingen in de
gemeenteraad. Vroeger
kreeg het kollege de
opdracht van de raad een
lastenboek op te stellen en
prijzen te vragen. Met deze
prijzen ging men naar de
gemeenteraad voor toewij
zing. De toewijzing gebeurt
nu door het kollege.
Hier, aldus de burge
meester, liggen nu de
moeilijkheden in de ge
meenteraad. Het is net of
de meerderheid er de
minderheid wil buiten hou
den en dit is niet het geval.
Wij volgen enkel de
wettelijke weg. Maar het is
dus wel een feit dat de raad
nu van niets meer weet.
Aldus nog de burgemeester
die eraan toevoegde dat het
kollege beperkt wordt door
de fondsen die in de
oegroting werden vastge
legd. Dit is een vorm van
kontrole. Een andere kon
trole kan door de raadsle
den uitgevoerd worden
gedurende een bepaalde
periode dat ze het recht
hebben om de rekeningen
en de dossiers na te zien.
Ten slotte is er ook nog het
nazicht van de rekeningen
door de provincie en dit is
een strenge kontrole, aldus
de burgemeester. Die er
nog aan toevoegde: «ik vind
het spijtig dat de meerder
heid steeds opnieuw insi
nuaties maakt als zij bij
aankopen het kollege zijn
zakken vullen. Dit is
absoluut niet waar. Ten
andere, aldus schepen van
financiën Noël, ik zie iedere
rekening zeer nauwgezet
na, meer zelfs, bij mijn
kollega's heb ik de reputatie
een minuskuul vitter te zijn
zodanig dat zij soms wel
eens kregelig hierover wor
den. Maar ten slotte ben
ik toch schepen van
financiën en ik neem in die
hoedanigheid ook mijn
verantwoordelijkheid op.
Tot zover de twee versies
van een zeker nog niet
bijgelegd meningsverschil
betreffende de kontroleren-
de funktie van de gemeente
raad.
Mon D.G.
Vanaf begin april stellen we vast dat sommige uitge-
plande koolplanten langzaam verwelken om daarna af
te sterven. De boosdoener die deze schade veroorzaakt
is de koolvlieg (Anthomyia brassioe). Deze kleine vlieg
komt reeds begin april opdagen om haar eitjes vlak
tegen de grond aan de stam van de koolplantjes af te
leggen.
De eitjes worden door de zonnewarmte uitgebroed. Er ver
schijnen kleine, witte, pootloze maden. Deze vreten zich
«in» tot aan de plantenwortels: de koolplanten verliezen hun
bladkleur en verwelken!
Er kunnen per jaar meerdere generaties van deze vlieg
optreden!
Op alle gronden kan men last krijgen van voornoemde vlieg,
doch zij treedt meestal op op lichte zandgronden (zand
grond verwarmt vlugger!) Bloemkolen en witte kolen zijn er
het meest gevoelig aan!
Aangetaste planten moeten voorzichtig uitgegraven wor
den om de witte maden te kunnen doden. Tot voor 21 juni
kan men nog nieuwe planten in de plaats steken. Natuurlijk
bestaan er in de handel verschillende produkten om dit
ongedierte te doden. Maar in de biologische teelt worden
geen giftige insekticiden gebruikt. Daarom moet er naar een
ander middel uitgezien worden.
Wij gaan vóórkomend te werk. Eén der beste middelen ter
voorkoming van het ei-leggen is het aanbrengen van een
kraag rond de uitgeplante koolplant. De kraag wordt aange
legd, direkt na het uitplanten. Koolkragen kan men zelf
maken: men neemt hiertoe dun asfaltpapier.
Een vierkantig stukje van ongeveer tien centimeter zijde
uitsnijden. Midden in de schijf met een doorslag een gaatje
slaan van ongeveer een halve centimeter diameter. Met
een schaar, vanaf de buitenrand van de schijf naar het
gaatje toe, een dubbele insnijding maken zodat er een
repeltje van ongeveer een halve centimeter wegvalt. Langs
de nu ontstane gleuf kan men het asfaltschijfje rond de
koolplant schuiven, zodat de stam midden in het gaatje
komt te staan. Het gaatje mag in de asfaltschijf niet te groot
gemaakt worden!
Er mag rond de koolplant - stengel geen aarde bloot komen!
Met andere woorden, de schijf moet zo nauw mogelijk rond
om de stam aansluiten. De asfaltschijf heeft nog een groter
afwerend effekt (dan ook tegen slakkenvraat en aandrups)
als men ze voor het aanbrengen lichtjes instrijkt met Black
Varnisch. Echter niet overdrijven!!! (verbranding van de
koolplant)Black Varnisch geeft een sterke geur (stank?) en
behoudt die geur zeker twee tot drie weken!
Wie wil, kan na deze periode de koolkragen opnieuw met
een penseel wat bij-strijken. Koolkragen zijn het volgende
jaar herbruikbaar.
De werking is afdoend, als men weet dat proeven hebben
uitgewezen dat er op honderd uitgeplante koolplanten maar
drie werden aangetast!
R. Devijver
