WILFRIED WESEMAEL
SCHITTERDE IN LUXEMBURG
AL FIETSEND
ROND DE WERELD
JOHNY DE NUL VOORAAN
NA SPETTERENDE
ACHTERVOLGING
LUCIEN VAN IMPE
naar de Midi Libre
om te trainen
FRANK ARIJS
HEEFT ER WEER ZIN IN
SPORT
M
WIELRENNEN
val tegen 60 km per uur
SCHOOLSTRAAT 54
KOOLSTRAAT 159
AALST
(053/21.25.56)
GROOTHANDEL
SPORTARTIKELEN
DE GROOTSTE
SPORTZAAK
Frank Arijs en Etienne 'De Beule
Frank Arijs en Etienne De Beule, twee profs die al wat
ervaring hebben opgedaan, zijn er vooralsnog niet In
geslaagd enkele ophefmakende resultaten te boeken. Het
heeft niet met een gebrek aan Intrinsieke kwaliteiten,
doch veeleer met een samenloop van omstandigheden te
maken.
Frank spurtte te Liedekerke in de eerste gelederen, maar
toch kwam zijn sprankelend sprinterstalent niet tot zijn
recht hij was zesde. In Belsele arriveerde hij als 18e en
te Zele was hij 25e. Niet om er naar huls over te
schrijven. Etienne kwam uit Liedekerke met een negende
prijs naar huis en te Stockay-Salnt Georges waar hij
eerst in dienst van Bruyère moest rijden en nadien als
opdracht meekreeg de overwinning van Walter Planckaert
veilig te stellen, werd het een bescheiden 20e plaats.
Zowel Arijs als De Beule waren de smaakmakers van een
boeiende kermisrit te Belsele-Waas. Ze maakten deel uit van
een zeskoppig pelotonnetje dat al na 20 km. de ruimte
koos. De kloof werd mettertijd tot volle drie minuten
uitgediept, docH met nog drie kleine ronden voor de boeg
hadden beiden, en met hen de jonge Stan Tourné, begrepen:
ze lieten zich door de grijpgrage bende, waarin vooral
Wllfried Wesemael voor trekpaard speelde, inrekenen. Dat
voor het moegestreden duo geen plaatsje meer vrij was
bij de allereersten van het veelkoppige peloton, was niet
zo verwonderlijk. Zoals schering en Inslag is, kregen
ook nu de naarstigste paarden de haver niet. (mm)
Walter Blancquaert
De Berlaarse amateur Walter Blancquaert is geen vedette.
Wel een moedige, gewetensvolle strijder die, als hij met
de eersten naar de streep gaat, door snellere jongens
schaakmat wordt gezet. Walter ziet niet op tegen zware
karweiën hij trok zelfs naar de Ardense Pijl. Na afloop
werd zijn naam niet gescandeerd. Kon ook niet Blan
cquaert eindigde 37e. Hij werd door pech geremd en
was dus veeleer op verdedigen dan op aanvallen aangewe
zen. Dat hij desondanks toch de finish bereikte, was een
pluspunt. De meesten (er kwamen 113 deelnemers opdagen)
hadden het op dat moment reeds lang laten afweten, (mm)
Jenny De Smet weer de ibeste
Jenny De Smet heeft weer haar onmiskenbaar talent
gedemonstreerd in Tienen arriveerde ze als eerste Bel
gische deelneemster. Ze was derde achter de uitgekookte
en oudere Keetle Van Oosten-Hage en de bij ons eerder
onbekende Amerikaanse Conny Carpentier. Uit Ursel
kwam de Hamse vrouwelijke koereur met een 5e prijs
naar huis. Ook daar gooiden de buitenlandse konkurrenten
de hoogste ogen. (mm)
André Van Der Haegen duikt weer op
Het is een poosje erg stil geweest rond André Van der
Haegen Als nieuweling en junior stond hij meer dan
behoorlijk zijn man, maar de sprong naar de amateurs
rangen verteerde hij betrekkelijk moeilijk. Hij is niet de
eerste, en zal niet de laatste zijn die in die situatie
verzeild geraakt. André is pas 20 en moet meestal optornen
tegen jongens die al langer dan hij het klappen van de
zweep kennen. HIJ vecht voor een plaatsje onder de zon,
doch opkikkerende resultaten lieten op zich wachten. Hij
schoot er een stuk van zijn moreel bij In, vooral omdat
een supporter zijn koereur liefst alle dagen wil zien
winnen. Een mens is geen robot. Een renner evenmin. Na
kwade dagen komen er ook goede. Die "vette periode" is
voor Van der Haegen blijkbaar aangebroken In Oordegem
fietste hij afgelopen weekeinde naar een fraaie 2e plaats.
Het zal vanzelfsprekend niet altijd even goed zijn, doch
Van der Haegen heeft het bewijs geleverd dat voortaan
met hem rekening zal dienen gehouden. (mm)
Hans d'Haese en Erik De Wilde
Hans D'Haese en Erik De Wilde, twee junioren, zijn
sterker dan snel. Smaakmakers worden zo 'n koereurs
genoemd, omdat ze de koersen waar ze aan deelnemen
kruiden. Vechters zijn het. Hardfietsers. Dat hebben ze
trouwens tijdens het afgelopen weekeinde bewezen. In
het kader van de "Ster der Juniores" had te Waarschoot
een tijdrit over een goeie zeven kilometers plaats. Er
kwamen 63 deelnemers opdagen. Alhoewel Hans en Erik
het beter doen over langere afstanden, mikten ze hoog.
D'Haese werd derde, De Wilde zevende. Hans D'Haese
heeft nu nog slechts Stefaan De Craene voor zich In het
algemeen klassement. In Leeuwergem kan hij de gele
truidrager misschien reeds onttronen. (mm)
Moeten William Tackaert
en Luc Colyn eruit
Niet alle schoten zijn goed voor een haas. Dat hebben
William Tackaert en Luc Colyn moeten ervaren tijdens
de door Ronny Claes gewonnen Ardense Pijl. Als Je niet
mee bent met de goeie trein, een trein waarop verscheidene
"blauwen" zitten waartegen Je uiteraard al niet mag
"koersen" en Je hebt achteraf ook nog pech, dan mag je
de boeken dichtklappen. Na de Ardense Pijl heeft Hector
Gallée, een man wiens stem zwaar doorweegt In het
selektiekapftel, veelbetekende woorden gezegd. HIJ ver
klaarde aan een joernalist van een nederlandstalig dagblad
dat enkele negatieve vaststellingen het de BWB gemakke
lijker zullen maken met het oog op Nurenberg. "In
wedstrijden met hellingen moeten we o.m. niet rekenen
op Luc Colyn en William Tackaert", beweerde de paus.
Eigenaardig, toch hebben beiden reeds eerder het tegen
overgestelde bewezen. Moeten Luc en William eruit
Dat monsieur Gallée het dan maar zo spoedig mogelijk
zegt, zodat ze niet langer onder het blauwe juk gebukt
«aan. (mm)
Rik Caethoven:
Rik Caethoven heeft geen uitblinkersrol kunnen vertolken
in de Ardense Pijl te Petit Rochain, al had hij dat erg
graag gedaan. Voor de Zeienaar was de "Pill" al na 80 km
afgelopen. In een afdaling l'ep een van de bandies leeg.
Tegen een snelheid van 60 km per uur sloeg Rik tegen
het wegdek. In een bocht dan nog. Caethoven kon het
meteen vergeten. Voor "nonkel" Frans Caethoven werd
het evenmin een goede dag hij was één van de aller
eerste pechvogels, zodat ook hij de boeken kon dicht
klappen en het liedje neuriën "morgen gaat het beter" (mm)
Wilfried Wesemael is een man die zelden uitblinkt in een ker-
miskoers. Voor hem zijn die races rond kerktorens, patatfriet
kramen en paardenmolens veeleer karweien die hij liefst links
laat liggen. De prof uit Gijzegem voelt zich pas écht thuis in
klassiekers. En het rondewerk schuwt hij evenmin< Hij vindt die
meerdaagse wedstrijden een hap naar zijn smaak. Op voorwaarde
dat de konditle goed is. "Als het vierkant draait, is koereur zijn
slavenwerk. Niemand weet hoeveel en hoe zwaar Je lijden kan
wanneer je, louter op je wilskracht, over cols moet of vele
lastige kilometers rondfietsen". Wilfried heeft een kanjer van
een voorseizoen achter de rug. Zonder ophefmakende overwin
ningen weliswaar.
Doch op het schavotje staan
is zijn rol niet. Hiij is eerder
het prototype van de onbe
taalbare engelbewaarder, de
man van de ondankbare en
toch ook krachbenslopende
klusjes. Iemand die er voor
aan bij moet zijn om de
«stars» van de ploeg uit de
wind te zetten, ze naar de
finale te piloteren. Wllfried
kan en doet dat. Bovenop
finisht hij meer dan op zijn
beurt in de spits. Wie zoiets
kan, mag een bekwaamheids
diploma «summa cum laude»
aan Zijn vensterraam expo-
zeren.
LUXEMBURG
In de ronde van Luxemburg,
waar de «wonderbare» Didi
Thurau nog maar eens vol
ledig mistastte en de nega
tieve lijn in zijn al ontgoo
chelende prestaties konse-
kwent doortrok, heeft Wilfried
gewoon geschitterd. Toen
Ferdi Van den Haute te Esch-
sur-AJzette met een dri-ital
sekonden voorsprong over de
streep was gebold. Mep Wese
mael met het eerste «pak»
ginnen. Daarmee zat de eer
ste etappe erop.
's Anderendaags won de Rjs
met de onmogelijke naam, de
staatsamateur Shakhit Zagret-
«Mnov de spurt van een zes-
koppig groepje dat te Bettem.
burg met een voorsprong van
bijna één minuut arriveerde.
Wilfried zat in het kompakte
peloton.
Het «recital Wesemael» begon
zaterdag in Echtersach was
hij derde en toen zondagmid
dag het eerste gedeelte van
de vierde etappe werd af
gerond, boden vijf wingragen
zich voor de eindsprint aan
leider Ludo Peeters, de ste
vige belofte Gerry Verlinden,
de voor één keer losgebroken
Thurau. de Nederlander Bert
Scheunemann en.Wilfried
Wesemael. Verlinden was. op
papier, de minst snelle van
het kwintet. Scheunemann, de
grote onbekende.
Het keesje toonde uit welk
hout hij gesneden is: hij is
niet alleen een kereltje dat
onder het spandoek flitst als
de bl'ksem, doch hij kent ook
al een massa trukjes van de
stiel die oudere en meer ge-
roetaneerde koereurs nog moe
ten leren.
Toen Wilfried Scheunemann
wilde voorbijrijden duwde de
«Ollander» hem fluks naar
de afsluiting. Een tweede po
ging van Wilfried werd door
Scheunemann op dezelfde on
ortodokse en allesbehalve
sportieve manier geneutrali-
zeerd. Kanükazepiloot Scheu
nemann bolde dus ais num
mer één onder het spandoek
door. Wesemael protesteerde
terecht tegen die onüoire
daad. doch niemand van de
officiëlen had iets gezien. De
heren bleken op dat stuk
stekeblind.
Na die tweede plaats, die
e'gen'ajk had moeten worden
omgebogen in een etappezege.
besloot Wesemael zijn fraaie
Luxemburgse meerdaagse met
een vijfde plaats in de slot
rit, Tiaar Diekirch.
Eindoverwinnaar werd hij
nietdie eer ging naar Ludo
Peeters. Wel hield de Gijze-
gemnaar er een veelzeggende
tweede prijs aan over.
Meteen mag gezegd dat Wil
fried Wesemael op en top ge
reed is voor de Tour de Fran
ce, waarin hij weer eens uit
stekende diensten zal bewij
zen in hat door de baas op
gestelde «strijdplan». Een
Tourwinnaar is hij uiteraard
niiet. Maar waarom zou voor
hem op een goeie dag geen
ritoverwinndng zijn wegge
legd Hij zou het dubbel en
dik verdienen. Al heeft de
naam Wesemael ook zonder
zo'n «orgelpunt» een zeer goe.
Wilfried Wesemaeltweede in de Ronde van Luxemburg.
de klank. Vele profs zouden
onmiddellijk willen tekenen
om te kunnen wat Wilfried
vermag. Nou ja, hij heeft er
ook oneindig veel voor ge
daan om op het niveau te
geraken dat hij nu heeft be-
reikfi. (mm)
H
»o\*
LANO
sar w'fiT
Johny De Nulfraaie prestatie te Zele.
Als derdejaarsberoepsrenner Is Frank Arijs zich terdege bewust
van zijn kwaliteiten, hij kent zijn waarde, hij kent ook zijn gebre
ken. Zijn eerste Jaar bij de nieuws ploeg waar Dirk Baert kopman
is, is tot nu toe meegevallen.
Hij kende een goed seizoenbegin.
Wie was in de eerste rit van de
Ronde van België immers de
de strijdlustigste renner uit het
peloton In de driedaagse van
De Panne zou Dirk Baert nooit
een ritzege geboekt hebben zon
der de steun van Frank en in
de ronde van de Indre en de
Loire werd hij tiende in het
eindklassement en behaalde er
een 4e. 5e en 6e plaats in drie
ritten.
Vol goede moed vertrok hij
naar Londen om er de wedstrijd
London - Holeyhat te betwisten.
Spijtig genoeg kwam hij daar
ten val in de eersté rit en van
dan af daalde zijn prestatiecur
ve. Hij droeg lange tijd de spo
ren van deze ongelukkige plets.
De jongste weken, verscheen
Frank weer bij de eersten in de
wielerepelotons. zijn moreel
staati weer op zenith.
Deze jonge renner, die onlangs
in een nieuwe woning zijn in
trek nam, heeft voor dit jaar
nog goede vooruitzichten.
Voor het kampioenschap van
België, dat plaats heeft te Viel-
salm maakt hij zich geen enkele
illusie. «Veel te zwaar» zegt
hij. Maar in stilte bereidt hi.
zich nu al voor op de najaars
klassiekers Parijs - Tours (waar
in hij al goed presteerde) er
Parijs - Brussel. «Die klassie
kers liggen mij» aldus Franl
Arijs.
W.R
Johny De Nul heeft te Zele zijn trouwe fans doen rechtveren
en de neutrale kijkers zetten verbaasde ogen op toen de jonge
prof uit Schoonaarde op 20 km. van de te Zele-HelkanI getrokken
streep ontplofte.
Na 100 van de circa 150 af te
haspelen kilometers trokken
twee oudgedienden er vandoor
Walter Planckaert en Roger
Swerts. Dirk Baert. ook iemand
die onder geen kip gebroed is.
en een paar anderen haakten
hun wagentje aan. Achteraf wip
ten ook Roy Schuiten en de
Westvlaming Ameloot op de kar.
Daarmee was de zaak bekeken.
Zo leerden de ketters, maar ze
doolden. Twee kleine verchters-
bazen verzoenden zich niet det
die bijna uitzichtloze situatie
Willy De Geest, de vazal van
Roger De Vlaeminck, en Johny
De Nul.
Het werd een achtervolging van
fomaat de kijkers likten de
duimen af De twee «jagers»
niet. Die fietsten als gekken, de
zeven «fugitives» achterna. Het
duo won de strijd.
In die «poursuite» had De Nul
heel veel van zijn krachten ge
legd. Hij moest dus een poosje
kunnen rekuperenren. om met
enige zegekans. de eindspurt te
kunnen aanvatten. Die tijd werd
heme evenwel niet gegund de
streep lag te dichtbij Toen Roy
Schuiten wanhopig demarreer
de, in de zoete hoop de sprin
ters de das om te strikken, was
de zaak beklonken. Slechts de
uitgekookte Walter Planckaert
kon hem nog voorbij snellen.
Voor Johny De Nul, voor wie
die late tegenaanval er te veel
aan was, werd het een derde
prijs. Wat prima kan genoemd.
De Nul geraakt stilaan inge
burgerd bij de «grote mensen»
en komt er wel. Maar het wordt
toch nog wat geduld oefenen..
Rome en Parijs zijn ook niet
op één dag gebouwd. De car
rière van eln koereur wordt
eveneens steen na steen opge
trokken. Mirakelen gebeuren in
de wielrennerij niet Daarover
kan zelfs Thurau meespreken.
(mm)
De "Dauphlné Llbéré" is voor Lucien Van Impe noch min nocl
meer een dagenlange lijdensweg geweest. Al die verwikkelingei
rond de gekompliceerde sleutelbeenbreuk en de naweeën ervan
hebben de prestatie van de Tourwinnaar 1976 naar ee'
dieptepunt gedrukt.
Lucien vond het een onprettige ervaring af en toe de bezemwage
in zijn buurt te zien.
Gelukkig maar dat Eddy Merckx
er was om hem op te kikkeren.
Anders had hij de boeken dicht
geklapt en was hij regelrecht
naar huis gekomen
Vorige week dinsdag werd Lu
cien te Mol voor de tweede keer
geopereerd aan dat nare sleu
telbeen. De doketr verwijderde
de eerst aangebrachte platen en
hefeeft nieuwe geplaatst. Een en
ander was allesbehalve het ge
volg van een niet geslaagde
chirurgische ingreep de dokter
had zijn werk uitgevoerd vol
gens de regels vand e kunst.
Doch Lucien heeft geweigerd
antibioticli te slikken omdat hij
vreesde dat daardoor zijn kon-
ditie naar het nulpilnt zou da
len. Dat heeft niet zo aange
name gevolgen gehad binnenin
begon alles te verzweren en
toen Lucien tijdens die fameuze
Dauhiné ook nog eens op die
«slechte schouder» viel. ging
het vanzelfsprekend nog slech
ter.
De «nieuwe operatie» is achter
de rug. Ze gebeurde onder
plaatselijke verdoving. Drie
kwartier duurde de ingreep. Ge
slaagd maar lijden was er ook
bij. Vooral toen aan het been
moest gekapt of erin geboord.
Intussen trainde hij al. Twee
dagen na de «ingreep» zat h
in het zadel. Voor anderhalf uu
slechts, en met Etienne Van dc
Helst als gezel.
Intussen werd het wachten
hij al dan niet naar de Mi>
Libre kon. een «must» om tor
enigzins voorbereid aan de sta
van de Tour tq komen. Pas i
een grondig onderzoek werd d
deelneming aan de «Libre» b
slist. Als er echt geen infe
tiegevaar meer dreigde, kon 1
gaan. Voor dinsdag stond e
autorit naar Toulouse op h
programma en van daaruit z
Lucien naar Andorra fietst
Een suuplementaire training.
Eigenlijk werd Van Impe
slachtoffer van zijn overdrev
ijver: nog voor de wonde d
was, reed hij op de hometrain
Het schuren van een broekb
tel op des chouder heeft een
fektie veroorzaakt. Nadien mo*
hij. tegen zijn wil in. toch i
tibiotica slikken en bleef ze
volle acht dagen inaktief. N
de gevolgen die iedereen uit
Dauphiné heeft kunnen aflezi
Als Lucien nu nog de Midi
bre en de Aude kan rondfiets
als ultieme oefenkoersen, is t
nog niet te laat om voor
Tour hoge verwachtingen
koesteren. (mi
