DE BLOEMENVADER
Meh pikkels of ajontjes
SERAV
Hoek brug Aalst: 43,4 procent
ten laste van de stad
VADERKESDAG
es weiral ne kier verboy en de kommèrsanten kenne
weiral peizen op iet nief dat de kommèrse moet
doeng goon. Want naa zèn ze nimier kontent meh
Nievejoor en Késtdag of allicht nog iveranst ne
verjoordag tissendeir, naa moet er reigelier ne kier 'n
ander okkozje zèn vér de mensjen kadaokes doeng te
koeipen.
Dorom hemme ze tèn nog Sein Valentein
ooitgevonne vér degein die nog ni getraad 'n zèn,
Moederkesdag, naa nog Vaderkesdag doboy en op
sommegste plosjen zelfs nog den dag van Petjes en
de Metjes. Dorboy kaan der tèn nog kommen da
sommegeste sosjetoyten nog iensj heren dag vieren,
de verjoordag van annen traa, de verjoordag van
annen hond of a kat en wa weit ek nog mier. Echt
woor, ienegste joren geleen 'n was 't er dor allemool
nog gien spraok van. Mor alla, 't doet toch ne kier
plezier, as ge ziet dat er van toyd tot toyd imand es
die ne kier op aa peist, zelfs al was 't mor omda 't de
gewoentje geworren es.
En letj er op, van ting neigen es 't attoyd 'i zelde dat
er gekocht werd. Ba den ienen zal da eh kaske
sigaren zèn, ba den anderen sigaretten of nen boek
of azoei iet, mor ja, elk kaan zenne zot en elk wetj
wormei da 't 'n hem plezier kaan doeng. Of peize ze
toch.-.'k Weit imand en den dienen kroygt elk joor
roeteka zè poor nieve slasjen. Nen anderen 'n fardé
sigaretten en nog nen anderen 'n fles zjaneivel. Ikke?
Ik kroyg reigelier nen nieve plastrong. En tèn vraogt
mèn vraa: naa 'n kejje toch ni peizen hein, wa da 'k a
gon koeipen vér anne vaderkesdag? En vér heer ni
t' affronteiren zeg ek tènnie, echt woor, 'k kaan 't ni
peizen...» en in mèn oygen zichzelven vraog ek
meh al af waffer eh koleir da 't naa zal zen...Va teis
joor was 't nen blaan, meh blieke streipen. Mor ja
kom, 'k hooi toch zjust ienen vandoeng! Mor 'k ben
der zeikes van dat den dienen meh zèn joorlèkse
slasjen liever ne kier zol 'n fles zjaneivel gekreigen
hemmen en den dienen meh zenne sjaneivel zol
missching gralek kontent geweist hemmen meh 'n
fardé sigaretten, da 't nie 'n woor dat 'n van zèn vraa
nie 'n mag smoeiren in hoois omdat heer gordoynen
dor geel van werren. Foytelèk 'n hem ek gie klaogen
want booite menne plastrong hem ek van de kinjeren
toch oeik nog ne goeien drippel gekreigen mor
gien slasjen en marsjandies vér meh te scheren.
En dad 'n komt noeit ni onpas! Al petank da menne
zoeng, van wie da'k de fles gekreigen hem, noor eh
poeisken al meh stintjes roetj. «Zol 't goeie zèn hè
Pa?» en wa kejje gè ten doeng as tegoor ne kier
proeven hein. En azoei es dad 'n kwestje van geiven
en kroygen en de waogen bleift bollen, 'k Weit dat er
hooishaves en families zèn woor dat da nie 'n
gebeirt. Dad es de mensjen heer goe recht, mor 't ien
gezeit gelèk as 't ander: 't es toch ne kier plezant. En
de fabrikanten van sigaren en slasjen en zjaneivei en
plastrongs moeten toch oeik leven. Da ze on heer
vraa kennen ne moederkesdag koeipen en op heren
toeren ne vaderkesdag kroygen...
Binsjt dammen door oever klappen, 'n zegge men van
nimand gi kood, mor alia, da leit in onzen oord- ni
hein? Want omda 'k vantoyd oever sommegste dinge
niet 'n zeg, 'n wildj da ni zegge zee, da'k dor oeik niet
oever 'n weit. Mor ja, de woorhèd mag gezeid werren
mor dat 'n wildj ni zeggen da ze dorom malgerei moet
gezeid werren. Allei gelèk as na da spel meh ons
sportploeg van ons pompiers die dor verleide mondj
ginke meidoeng iveranst, 'k weit wel woor zee, on
nen groeite konkoer. En die dor gralek goed here
plang getrokken hemmen, want ons ploeg van Olsjt
'n moe vér d'ander ni onderdoeng zee, te kontrore!
Mor 't es toch spoyteg da ze dor eh keimelken
geschoe'ten hemmen. Allei ja, wie goot er da peizen
da ze dor iet zollen teigen hemmen omda ze allemool
op 't ployn kwampen meh ne schoeien witten
oeveraal. Ze doeng zeer toch zeikep nen oeveraal oon
in 't koleir da ze zeer willen. Allien mor spoyteg dat er
in groeite roei letters ne reklam op stont van eh
fabriek hier ooit d' anvirongs. Da fabriek da
pompiersgerief mokt, zol toch moeten beiter weiten
hemmen hein? Of mosten ons pompiers dad allicht
geweiten hemmen da ze giene reklam 'n mochte
moaken? Mor ja zé, ik weit da na, mor dad 'n wiltj ni
zeggen da 'k dad on allemaan zal gon vertellen. Want
azoei 'n bestoon ek ni! Tèn klap ek nog liever oever
vaderkesdag of oever de voebaal mor da zing men
naa ne ghielen aoved of oever 't kaa weir. Mor as 't
er imand es die geren ne kier oever iet klap da van zèn
hért moet, mor da tissen vier oeigen moe bleiven
hè kaan 't qerest ne kier komme vertellen on
DOLF
Leolux maakt gestoffeerde meubelen
zoals geen ander dat kan.
Met waardevolle matenalen, echt
rundleder en hoogwaardige stoffen
scheppen vakmensen zitcomfort en
woonsfeer waarvan U jarenlang in volle
rust kunt genieten.
U weet immers: Echt wonen begmt
waar onrust eindigt.
Leolux meubelen
vindt U bij
WOONINRICHTING
MOLENSTRAAT, 70 AALST
TEL 053-21.76.08
Mare Galle. Volksvertegenwoordiger, heeft op een vraag aan
Minister van Openbare Werken G. Mathot over de Zwarte
Hoekbrug in Aalst, het volgende antwoord ontvangen:
«Hiermede heb ik de eer u mede te delen dat ik mijn
goedkeuring gehecht heb aan de overeenkomst tussen de
Stad-Aalst en mijn departement met betrekking tot de zwarte
Hoekbrug te Aalst. De voornaamste bepaling van deze
overeenkomst heeft betrekking op de verdeling der kosten en
houdt volgende verdeelsleutel in: 43,40% ten laste van de Stad
Aalst en 56,60% ten laste van de Belgische Staat. De
elektromechanische uitrusting zal integraal ten laste genomen
worden door de Belgische Staat.»
Toen de Draeckenieren in het begin van de maand mei van de viering
van hun «dag» gebruik maakten om op een humoristische manier een
bloemenhulde te brengen aan het standbeeld van Dirk Martens,
zullen ze wel niet gedacht hebben dat ze zo vlug zouden aangezocht
worden om dit eksploot nog eens te helpen overdoen. En toch is dit
verleden week maar weer eens gebeurd.
Alle Aalstenaars weten dat de stad Aalst, buiten nog vele andere titels
als «de Kamavalstad, de ajuinenstad, de stad met de oudste beiaard,
de stad waar alles mogelijk is - en wat weet ik nog meer», ook nog de
naam van bloemenstad op haar visitekaartje schrijft.
En zo kon het gebeuren dat
luttele dagen geleden enkele
bloemenkwekers van het Land
van Aalst, de koppen bij mekaar
staken en gingen samenzweren.
Heel vredelievend tenandere,
zoals het bloemenliefhebbers
past. En het voorbeeld van de
Draeckenieren indachtig, beslo
ten zij, ter gelegenheid van
vaderkesdag, onze oudste bur
ger bloemetjes aan te bieden.
Etienne Van Hauwermeiren
knikte entoesiast (maar was bij
aan toegevoegd dat het zonder
de belangloze hulp en medewer
king van enkele Draeckenieren
toch niet zo van een leien dakje
zou gelopen zijn.
Nee, die mannen waar zijn ze
nu niet als er lol te beleven valt
staken duchtig 'n handje toe en
de «ladder zonder waarborg» die
zopas nog gebruikt werd voor
het ver-engelsen van sommige
straatnamen, moest er weer eens
aan te pas komen. In een
minimum van tijd en met weinig
bestemd was, maar ja, daar
zwijgen we over. De man in
kwestie zal het misschien toch
niet te weten komen En ziezo,
daar stond Theodoricus Mar
tens te pronken, midden tussen
de bloemen, hem van hart
aangeboden door de Bloemen
kwekers van het Land van Aalst.
Met beste wensen voor zijn
Vaderkesdag!
Het waarom werd daar ter
plekke, in besloten kring want
er waren niet veel toeschouwers
en nog minder toehoorders
uiteengezet door de traditionele
speecher van de Draeckenieren,
Piet Moereels. En wat wist deze
te vertellen? Wie kan men beter
nemen als simbool bij het
propageren van Vaderdag, dan
onze beroemde «Markes»? Wie
wist voorheen dat Dirk met zijn
tweede naam «Aster» heette?
Dat de naam van zijn moeder
Wat aan Dirk zijn voetig nietig lijkt is voor Draeckenvader Honoré De
Staebele zeer groot (SJ)
allemaal zo vlug in het werk
moeten gaan!
En zij beloofden dat ze toeko
mend jaar er gingen voor zorgen
dat er zelfs bloemen zouden
prijken tot bovenop de Erasmus-
muts van Dirk. Van een
top-punt van bloemenhulde ge-
men hem scheef gaat aankijken
en vrienden zullen misschien
meesmuilend opmerken dat «de
muilentrekker zeker thuis iets
goed te maken heeft.» Waar of
niet. Er zijn zo van die
vooroordelen...
Nog één opmerking van een der
Onze zwarte man. voor de gelegenheid papa. was wel iets groter dan
men aanvankelijk dacht (SJ)
sproken...
En anderzijds, waarom zou men
de gewoonte niet invoeren ook
de Vaders, op hun vaderkesdag,
eens een bloempje aan te bieden.
Er zijn toch genoeg mannen die
van bloemen houden, dat is toch
geen eksklusiviteit voor vrou
wen! Een vrouw zal daar iets op
aan te merken vinden. Doet een
man dat. dan riskeert hij dat
Hekelgemse bloemenridders
willen wij toch nog vermelden:
«Dirk Martens zwart maken, dat
kunnen ze allemaal. Maar hem
zo schoon maken als nu, dat
kunnen ze niet».
En in de vallende duisternis van
die vrijdagavond hadden wij de
indruk dat Dirk tevreden mon
kelde en knikte.
A.B.
Pieter Morelius hield een bloemlezing over wortelen waaruit onze roemruchte stadsgenoot spruit (SJ)
Het nieuwe zwembad van Aalst is bijna gevuld met papier!*
«Hortentia» was en van zijn
grootmoeder langs moederskant
«Marguerite»? Dat Dirk er ook
een gewoonte van maakte om
aan de Hogeschool te Leuven, in
gezelschap van zijn boezem
vriend Erasmus, eens duchtig de
bloemetjes buiten te zetten? Dat
hij ook regelmatig in het
gezelschap verkeerde van die
andere geleerde die zoveel over
bloemetjes wist, namelijk Do-
doneus Senior, gewoonlijk Do-
doens genoemd? Wie weet
inspireerde dit de laatstge
noemde niet tot het schrijven
van zijn levenswerk, het Krui
denboek? Het is dus overduide
lijk dat Dirk Martens, de Vader
des Vaderlands (van het Land
van Aalst natuurlijk), de Pater
Familias van de Stad Aalst,
voorbestemd was om tevens de
bloemenstad Aalst te patrone
ren. Het is dan ook waarschijn
lijk daarom dat de Draeckenie
ren hem reeds ter gelegenheid
van Moederkesdag in de bloem
pjes zetten. Die hebben wel
steeds een speciale voorliefde
gehad voor hun «zwarte man»,
want ter gelegenheid van het
Dirk Martensjaar waren zij er
ook als de kippen bij om, lang
voor de officiële instanties dit
deden, een Dirk Martensmu-
seum te openen. Dat jammer
genoeg maar enkele dagen
toegankelijk is geweest. Alhoe
wel er waarlijk zéér interessante
zaken te zien waren waar de
meeste Aalstenaars zelfs niet het
minste benul van hadden. Tot
slot richtte hij nog een speciaal
dankwoord tot de bloemenkwe
kers die dit gelukkig initiatief
hadden genomen. Deze spraken
op hun beurt de wens uit dat zij
toekomend jaar terug beroep
zouden mogen doen op de
Draeckenieren om het eksploot
van dit jaar nog eens over te
doen. Maar dan beter voorbe
reid misschien kan dan de
Bloemenfee en zelfs bij betrok
ken worden... Maar ia. 't is
j de uitvoering ervan verhinderd)
i; en een drietal doordrijvers uit
j het naburige Hekelgem boksten
e verder de rest bij mekaar.
I De geurige bestelwagen van
J Frans Evenepoel werd nabij het
monument gereden en met de
J hulp van Marcel, die te Hekel-
J gem stillekes Callebaut ge-
j noemd wordt en Raf Van
e Hemelryck werd een aanvang
a gemaakt met de werkzaamhe-
0 den. Maar hier dient aanstonds
vertoon troonden de zwarte
voeten van onze stedelijke zwar
te man midden een paar
prachtige en kleurrijke bloem
stukken. Werk van vakmensen,
dat kon men zo zien. Omdat
men vond dat hij er toch nog zo
maar met ledige handen bij
stond te staan, werd hem in zijn
rechterhand nog als toemaatje
een flinke ruiker gepoot. Ruiker
die, tussen haakjes gezegd, wel
oorspronkelijk voor iets anders
In eenfotoalbum hoort op tijden stond een familiefoto. Hier de gelukkige
vaders bij hun over-over-grootvaderAalstenaar in hart en ziel (SJ)
