Nieuw seizoen ingezet
bij Vreugd in Deugd Lede
VROEGER FOPO-PODIUM NU ALS
ANIMATIE-AVOND IN CSV
I
I
PAUL DE VRIENDT ZEGT HET MET HOUT
BALLETRECITAL
Voor de derde maal
muziekpedagogische dagen
te Antwerpen
'6 I
MUZIKALE NAMIDDAG
houte
;n heb
ien: hi
beeldhouw
ïkleurd. Ei
Paul De Vriendt werd in 1942 te Wieze geboren. Met de bedoeling eens meubelmaker-houtsnijder te worden,
volgde hij de lessen aan de Vrije Technische School te Aalst (Nu de VTI.) Enigszins ontgoocheld over deze
-keuze, koos hij tenslotte het beroep van modelmaker.
Hij behaalde zijn diploma in 1959. Na zijn legerdienst volgde hij de lessen aan de kunstakademie te
Dendermonde.
Zijn biezondere belangstelling voor het kreatieve en zijn sterke bewondering voor houtsnijwerk in kerken,
deden hem die richting uitgaan.
Door kontakt met verscheidene beeldhouwers, waaronder Cyriel Van der Haegen en Georges De Decker (zijn.
leraar) werd zijn interesse voor deze kunsttak nog verder opgewekt
^ÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊK: Om hem beter te situeren, kunnen
we eraan toevoegen, dat Paul De
Vriendt naast een tentoonstelling in
1964 te Wieze, deelnam aan enkele
expozities in groepsverband te
Denderleeuw. Hierdoor vond zijn
werk heel wat weerklank in deze
gemeenten. Vorig weekend was hij
gevraagd voorexpo-'78, gehouden
in de jongensschool te Welle. Deze
afspraak kon onze kunstenaar niet
naleven: door gezondheidsredenen
was hij niet in de mogelijkheid de
nodige voorbereidingen te treffen.
Naast zijn dagelijkse dagtaak als
modelmaker te Brusseltracht Paul
met een eenvoudig lijnenspel en fi
guratief inzicht, soliede kunstwer
ken te creëren. Het beoefenen van
deze kunstvorm is voor hem louter
een hobby. Zijn kunstuitingen zijn
onvoldoende om «van te leven».
Hij houdt echter zeer veel van het
houtsnijwerk. De enige oplossing
voor De Vriendt bestond erin zijn
betrachtingen waar te maken in een
zinvolle hobby: het beeldhouwen
als kunst om de kunst en niet als
broodverdienste.
Tijdens een gezellige invitatie bij
hem thuis, konden we kennisma
ken met enkele van zijn werken. De
gekozen onderwerpen zijn meestal
een realistische weergave van een
voudige dingen. De voorkeur van
De beeltenis van zijn dochter Vera, een plaasteren werk van Paul De
Vriendt. (EDV)
Vorig weekeinde voerde de Leedse Koninklijke Toneelver
eniging Vreugd in Deugd haar eerste stuk van het seizoen op.
De keuze hiervoor was gevallen op het stuk «En toen kwam
dokter Frost...», een blijspel van de duitse schrijver Hans
Wiegel. Het werd een zeer gewaardeerde seizoeninzet voor de
spelers van Vreugd in Deugd, want zij slaagden erin een qua
inhoud zwak stuk door hun spel naar een behoorlijk peil te
"til!en.
De inhoud kan in kort weerge
geven worden als een stuk
waarin zowat afgerekend wordt
met de hersenkronkelingen
van psychologen, psychiaters
en dat soort psychologisch we-
tenschapbedrijvers. Hiervoor
gebruikt de auteur een ge
wiekst verzekeringenaan-
meerder met een radde tong.
Hiermee weet hij leken en ken
ners van de psychologie om de
tuin te leiden, tot hij er zelfs in
slaagt zichzelf om de tuin te lei
den. Dat is dan het slot in de
geest van 'zij leefden lang en
gelukkig en hadden vele kinde
ren'.
Inhoudelijk was de keuze van
het stuk van Hans Wiegel dus
zeker geen gelukkig idee.
Waarschijnlijk hebben de ver
antwoordelijken voor de keuze
zich laten leiden door het grote
sukses welke ze in het verleden
kenden met Duitse blijspelen
als «Krijgt baby een baby?» en
«Hoera, 't is een jongen!» uua
genre is het stuk «En toen
kwam dokter Frost...» zeker
niet te vergelijken met de twee
gesiteerde stukken en qua in
houd reikt het nog niet tot aan
de knieën van bovenvermelde
stukken. Gelukkig beschikt
Vreugd in Deugd momenteel
over een stel bekwame en be
loftevolle akteurs en weet re
gisseur Caroline Smolders het
maximum uit haar spelersma
teriaal te halen. Anders zou
men onvermijdelijk de talrijke
toeschouwers die voor de twee
voorstellingen kwamen opda
gen, bij het einde van het stuk
allen moeten wekken hebben.
De ovatie die de spelers en de
regisseur van het publiek kre
gen was dan ook meer dan
verdiend.
Gans het eerste bedrijf was een
saaie bedoening waarin het
stuk maar niet op gang kwam of
wou komen, ondanks ver
woede inspanningen van
André De Landsheer en Bea
Van der Sijpt. Tijdens het
tweede en vooral het derde be
drijf hebben de spelers het stuk
van Hans Wiegel dan toch voor
een roemloos einde behoed.
Met hun totale inzet kregen de
spelers het stuk wat vlotter op
gang en kwam de inhoud wat
speelser over, zodat het pu
bliek dan toch nog enkele ge
nietbare scènes te zien kreeg.
Regiseuze Caroline Smolders
mag zich gelukkig prijzen dat zij
over een akteur als André De
Lansheer beschikt om een der
gelijke praatbarak aan de man
te brengen. Hij was echt spette
rend in zijn rol als dokter - ver
zekeringsagent en hij kreeg
hiervoor van het publiek een
verdiende waardering. André
De Landsheer werd uitstekend
bijgestaan door Jean-Pierre
D'Hondt als patient en inge
beelde zieke, Bea V.d. Sijpt
als de dochter des huizes en
Miel Bosman als de echte dok
ter. Hiermee somden wij een
viertal op dat echt wel wat in zijn
mars heeft en het zeker ver
dient in een vlotter en boeien
der stuk te mogen evolueren.
Marie-Rose Van der Sijpt en
Ivo Bosman als moeder en va
der Dumoulin maakten van hun
rol wat er van te maken viel en
voor Gerda (en niet Hilde) Se-
Toneelgroep - Vreugd in Deugd-. De schijnzieke zoon wordt behandeld door een -scliijndokter-(EDV)
Het ballet van Vlaanderen mag dan al op 16 november naar
Aalst komen overgehuppeld. in datzelfde weekend zorgt
een eigen Aalsterse balletvereniging voor een toemaatje.
Jeugd en Ballet Tronpon presenteert namelijk op vrijdag 17
en zondag 19 november, respektievelijk om 20u en 19u
«een avondje uit met Johann Strauss» en de «tweede akte
utt het ballet Zwanenmeer». Als u die meisjes en jongens
aan het werk wil zien met hun sierlijk-gracieuze bewegin
gen, dan bent u verwacht in de Sint-Annazaal. Roklijfstraat,
Aalst. Inkom 80 fr. Voor min-twaalfjarigen slechts 50 fr.
-(p?/
gers noteren wij een geslaagd
plankendebuut in een beschei
den rol.
Een bloemetje moeten wij ze
ker werpen naar de gebroeders
Van Accoleyn die een prachtig
afgewerkt dekor ontworpen.
Stuk na stuk maken zij stukken
vooruitgang in hun dekors. De
regie van Caroline Smolders
was af en opnieuw bewees zij
haar spelersmateriaal ten volle
te kunnen benutten en exploite
ren. Geef die ploeg een vlot
stuk en men zal toneel van een
hoog niveau te zien krijgen.
De Vriendt gaat naar kinderkopjes,
die zeer expressief zijn. De kunste
naar houdt immers van kinderen:
zij zijn zo spontaan hun gelaats
trekken kunnen emotioneel weer
gegeven worden. Zij kunnen gela
ten kijken, een uiting geven aan een
voor de meeste mensen onbekende
gemoedstoestand, de ogen en de
neus kunnen een zeer speciale uit
drukking van het gelaat suggere
ren, die bij een kunstliefhebber
frapperende gevoelens kunnen op
roepen. Zij wenen of triomferen,
allerlei gevoelens kunnen doorge
geven worden aan de bezoekende
bewonderaar. Paul zoekt zijn gege
vens in het kinderlijk karakter een
jochie schreeuwt gauw, maar lacht
even vlug: die overgang is een inte
ressante momentopname voor een
kunstenaar als De Vriendt.
Naast de schoonheid straalt het
werk van deze kunstenaar karakter
uit. Zijn beelden zijn gekenmerkt
door vloeiende lijnen. Hij toont
weinig details, maar legt de nadruk
op de vorm die hij er wenst in te
leggen. In zijn werken, vrouwen-
torsen, is hij zuiver realistisch. Hij
bezingt de schoonheid van de
vrouw op een wijze die veel mensen
kan bekoren, omwille van de zui
verheid van vormen en het vloeiend
lijnenspel.
Een blikvanger is zijn in opdracht
uitgevoerd beeld: een Beethoven.
In het werk zien wij de voornaamste
eigenschappen van deze grote mu
sicus: streng, kritisch tegenover
zijn eigen kompozities. Aan deze
figuur spiegelt Paul De Vriendt zich
dagelijks. Evenals de grootmeester
van de muziek beseft Paul dat zijn
werk niet «onverbeterlijk» is. Hij
streeft wel een zeker ideaal na, wat
echter onbereikbaar blijft voor een
kunstenaar. Aldus vindt Paul een
stimulans om steeds beter of
mooier te creëren, wat hem wel
gelukt.
Zijn madonna-met-kind is een be
wijs dat technisch kunnen en hard
werken aan de bazis liggen. Hoe
kan men anders zo nauwkeurig al
dat fijne weergeven? De speciale
vormgeving en de meerdere
plooien in het kleed bewijzen dat
Paul er heel wat uren aan gewerkt
heeft. Deze details geven tegelijker
tijd een waar beeld van de kunde en
Enkele houtsnijwerkjes van de kunstenaar Paul De Vriendt. (EDV)
de liefde van de kunstenaar voor
zijn vak.
Geen wonder dat dit pronkstukje
een ereplaats krijgt in zijn woon
kamer. Het is trouwens niet te
koop
Aan zulk werk kan een kunstlief
hebber echter niet voorbijgaan. Of
de toeschouwer al of niet katoliek
is, hij kan niet anders dan dit beeld
te waarderen: de eenvoudigheid en
tegelijkertijd de ingewikkelde en
nauwkeurig weergegeven kleinig
heden, bewijzen een hoge be
roepsbekwaamheid.
Hoe gaat de kunstenaar te werk?
Rechtstreeks beeldsnijden in hout
doet hij niet. Meestal worden de
onderwerpen eerst geboetseerd
Het voordeel van deze techniek is:
wanneer er teveel aan boetseerklei
weggenomen is. kan het er terug
aangekleefd worden. Bijwerken
van een model is steeds mogelijk
Indien Paul dadelijk in het hout zou
beginnen kappen, kan hij een cen
timeter teveel weggehaalde materie
niet meer aankleven.
Na het afgieten met gips. wat een
kunde op zichzelf is, wordt het mo
del behouden. De beeldhouwer
houdt zich niet strikt aan het
gips-model, maar wel aan de grote
details. In sommige werken wordt
meer dan twintig kilogram gips
verwerkt. Hierdoor kan men diepe
groeven maken, die zeer dienstig
zijn bij de uiteindelijke afwerking
van het kunstvoorwerp. Toch is het
niet door iedereen doenbaar: er is
een grote dozis beroepskennis ver
eist om deze techniek te gebruiken
Verder dient de beeldhouwer zich
aan te passen aan de houtsoorten
die hij voorhanden heeft. Eik en
houtsoorten die eeuwig meegaan
genieten de voorkeur Daarom
worden beuke- en berkehout niet
(of zeer weinig) gebruikt: de hout
worm, beter bekend als de molm,
komt gemakkelijk in deze houtsoor
ten. Als dusdanig zijn zij onge
schikt voor een beeldhouwer, die
ervan droomt dat zijn werk zeer
lang ergens te pronken staat.
Populierenstammen zijn veel te
zacht: zij zijn eveneens ongeschikt.
Harde houtsoorten hebben echter
ook hun moeilijkheden: al vlug
klieft een stuk verkeerd, of moet
een weerspannige «weer» wegge
werkt worden.
Men moet eveneens rekening hou
den met de vezelrichting van het
hout.
Gewoonlijk verkiest Paul De
Vriendt het «hart» van de stam. De
eigenlijke kern van de boom is niet
geschikt, maar het hout er juist
naast, geniet een zekere voorkeur.
Hij werkt nog volgens een procédé
van vroeger jaren: met een punt-
passer worden de maten van een
gipsen model nauwkeurig
bracht op het definitieve
kunstwerk. Weinige mensen
ben ooit een puntpasser gezien:
is een zeer ingewikkeld instrume
waarmee een ervaren man heel
volume-moeilijkheden kan omze|el
len. Met deze «passer» kan Paul
op de millimeter juist kappen:
weet de maten van een naar
natuur-gegoten model perfekt
te geven op het
dukt. Het afgewerkte
werk wordt nadien gekleurd.
kele kunstwerken worden alleen
de was gezet, dit kan later
nieuwd» worden: een eventue
kras kan weggewerkt worden Er
echter één nadeel aan verbondei
indien het werk in aanraking kon
met water heeft men een lelijk
vlek. die moeilijk te verwijderen i<
Paul De Vriendt heeft niet de pr<
tentie te zeggen dat hij van beek
houwen alles weet. Hij leert na
steeds bij. Daarom bezoekt hij zet
graag verschillende tentoonstellir
gen. Met een andere kunstena;
praten brengt nieuwe ideeën en ee
zekere vakkennis mee! Hij wen;
verder het mooie uit te drukken m<
een beitel, zoals een schilder h<
doet met een penseel of een dicht*
met woorden. Hij wil zijn vrije tij
kreatief doorbrengen en blijft zij
hobby (gelukkig maar) verde
beoefenen. rd
Wie de Aalstenaar Christian Latour kent, zal weten dat zelfs al
willen zijn projekten in verband met het propageren van dich
ters uit eigen en vreemde streek (als zijnde bvb. het stichten
van een literair tijdschrift) niet altijd van het meest gladde
leien dakje lopen, hij verder doet. Dat doet mij wat denken aan
de «Onverbiddelijke Zoener» in het verhaal van Lamp, Laza
rus en Kris. Alhoewel niet meteen een «zoener» is hij dan toch
weer samen met enkele mede-organisatoren de motor van
een nieuwe poëzie-avond te Aalst. Afspraak op vrijdag 1 de
cember om 20.30 uur.
Die poëzie-avond is een (te
verwachten) gevolg op de
reeks FOPÓ-podia die destijds
in het vroeger CSV-gebouw
aan de Wellekensstraat plaats
grepen. Omdat dergelijke vlag
(Fopo staat voor folk poëzie)
nu de lading niet zou dekken is
gekozen voor de weinigzeg
gende betiteling «Animatie
avond». Toch kozen wij voor
deze omschrijving, zo zeggen
de organisatoren, omdat het
een spektakel is dat meer bevat
dan het voordragen van poë-
Let wel! Deze avond is geen
eenmalige Aalsterse gebeur
tenis. Hetzelfde programma
wordt voor de eerste keer op
gevoerd te Hasselt en dit op 24
november. Dan komt Aalst aan
de beurt an volgend jaar Ant
werpen, Brugge, Brussel en
Leuven
Naast het loodiumgebeuren
gaat gelijktijdig een tentoonstel
ling van beeldende kunst door.
(Onder voorbehoud Jan De
Nijs en Paul Lagring). Tevens
zjjn stands beloofd van de lite
raire tijdschriften Dimensie en
Verbazing.
De avond zelf treden op:
Remi Boel (Herdersem-Aalst):
dichter.
Dirk Buekens (Aalst): dichter.
Gustaaf De Meersman (Aalst):
akteur, schrijver allerhande.
s!
lo
stichters Verbazing, gebort
animator.
Christian Latour (Aalst): orgi
nisator, coördinator, schrijvi
allerhande.
Jos Nevens (Asse): animati
schrijver allerhande.
Willy Pieters (Moorsel-Aals
animator, schrijver van kursii
jes.
Jan Pottie (Aalst): animati
dichter.
Romain John Van De Mai
(Leuven): medestichter D
mensie, schrijver allerhande.*^
Marc Van Schandevijl (Aalst
mede-organisator, schrijver at,"'1
lerhande.
EvaZielepoot (Aalst): animati
ce, schrijfster allerhande.
Anne Van Steenbergen (Der
derleeuw): voordraagster pot
zie van Jan Biezen (o.v.)
De avond wordt geleid do
Guido Saey, mede-organisat
en presentator en door Sul
Spaens die zowel presentee
als voordraagt.
(RDV
Reeds voor de derde maal organi
seert VLMO. Vereniging Leraren
Muzikale Opvoeding, haar Mu
ziekpedagogische dagen te Ant
werpen (MPDA). In 1976 waren
er 120 en in 1977. 150 deelne
mers. Dit jaar zullen de kursussen
plaats hebben op 30 en 31 oktobci
en op I november (voormiddag) in
het Kon. Atheneum te Deurnc.
Men begint om 9.30 uur en eindigt
om 17 uur (Op I november tot 's
middags). Adres: Frank Cracy-
beckxlaan, Deurnc te bereiken
met tram 10 (Camotstraat) tot aan
de halte Gallilörllei. De dcelnc-
mingsprijs bedraagt 500 l'r.
VLMO-Icden 400 Ir en studenten
300 fr.De deelnemers moeten
(urnpantoffcls meebrengen en als
het kan ook een blokfluit.
De kursussen zijn gespreid over
drie groepen. De groep - Kleuter
school- wordt geleid door Annie
Langelaar (Rotterdam). Petra
Polman-Tuin (Hilversum) Chris
tel Jentges (Remscheid). Frans
Herman (Wettcren) en Jan Wau-
ters (Dcurne). Zij handelen over
kleutemtmiek. gebruik van Ortl-
instrumenten en muziekbeluiste-
ren in de kleuterschool. Musica-
kleutcrschool en Dansen met kleu
ters.
De groep - basisschool- wordt ge
leid door Albert Vaninstendael
(Dcurne), A.M.DE Wispelaere
(Brugge). An Sloomaekers (Ant
werpen) Pierre Van Hauwc
Delft), juul Van Wevcnberg
(Mortsel) en Piet Vermeulen
(Dcurne). De onderwerpen zijn:
Muziek beluisteren, elementaire
dansopvocding, mogelijkheden
met Ortïinstrumenten, vrolijk
zingen, VDCV-zangbl. in de ba
sisschool
De groep «secundair» onderwijs
wordt geleid door Frans Herman
(Wettcren) die de groepsgesprek
ken zal leiden, Pierre Van I-lauwe,
An Sloomaeckers. Paul Schollacrt
(Leuven). Ria Van Weverberg
(Hamme), Gisèle De Craccker
(Lier) Bea De Vos (Gent), Ward
De Beer (Brasschaat). De onder
werpen zijn: Musiceren met Orll-
instrunicntcn. Oude dansen. Spe
len met teksten. Spelen met hel
lied. Muziekbeluisteren. Verder
zijn er gemeenschappelijke aktiv i-
tcilen met -zang- o.l.v. Paul
Schollacrt en -dans- o.l.v. Jan
Wauters. insimkteur VDCV. Tij
dens de middagpauze worden
koncerten gegeven.
Dringend inschrijven op KB 410-
053717_I-08 van VLMO pa J.
Biommaert. 2200 Burgerhout.
Met vermelding van deelname-
groep. Verdere inlichtingen: De-
nise Caspcndakis. Kasteelstraat
2A. 27X0 Sint-Gillis (tel. 031
70.63.75 na Ik uur).
Zondagnamiddag had liet derde inidilagkonsert plaats de lees
zaal van het stadhuis. Het strijkerstrio bestond uit: I.liane I
Der Seliueren. i mol; Hubert I dn Wavenberghe. altviool: Adrit
I an Wavenberghe. eello. (EDV)
32 - 27-10-1978 - De Voorpost
