Uyttersprot: begroting
met weinig zin voor realiteit
PVV-fraktie stuurt aan op
matiging in stadsuitgaven
Volksunie keurt
stadsbegroting goed
Jlfat is er nu toch met dat imago van Aalst
EEN SOBER «JAARVERSLAG» IS NIET VOLDOENDE
raadsels
prik
O
KATER
h een vorige editie bespraken
uitvoerig het jaarverslag
f11977 van het Stadsbestuur,
tijdens de jongste gemeente-
ladszitting moest dan ook dit
jaaroverzicht als eerste punt op
agenda worden goedges-
temd. De sfeer zat goed, alle
cidenten, meerderheid - min-
Jerheid - plagerijen, insinuaties
•'%n venijnige vraagjes waren uit
!,erÖen boze. Beide groepen, zo
snel de minderheid als de
en)ieerderheid hadden hun
ivoord gegeven geen interpel
laties aan te vragen zodat men
enüch volledig kon koncentreren
op de stadsbegroting.
We zijn ervan overtuigd dat er
maar weinig raadsleden de tijd
hadden gevonden om de dos-
Tiers na te kijken, laat staan ze
Ie bestuderen. Logisch, met
rervroegde verkiezingen voor
de deur en handen vol met lijst-
tormingen. Het was dan in de
hall voor de feestzaal van het
tacttiuis al even interessant,
liverse partijen zouden die
Hvond hun lijsten aanvullen,
lus regelmatig werden politie-
;ers geraadpleegd.
Misschien ook wel een gelukkig
noment voor de meeste raads-
eden. We stellen ons de
Irraag hoeveel der 43 mandata-
issen wegwijs weten in de
loolhof van cijfertjes, een be-
iroting genoemd. De diverse
•artijen mogen zich gelukkig
ichten elk over iemand te kun-
len beschikken die een jaar-
aming kan interpreteren,
ferder in deze editie vindt U
neer over de begroting 79. Wij
louden ons aan het jaarver-
lag.
torige jaren, of beter vorig be
stuur, publiceerde ook elk jaar
jen verslag. Dit waren dan
uxe-edities, mooi glanspapier,
Jeurenfoto op de voorpagina,
Vietjes ingebonden en een de-
goelijke inhoud. Dit jaar werd het
en sobere uitgave, eenvou-
Jige stencils, samen geniet en
/len blauw bandje voor de af
werking.
Raadslid Etienne Bogaert
wees erop dat Aalst niet fier
itoet zijn op zo'n jaarverslag.
Hij kon zeer moeilijk de inhoud
ran dit verslag beschrijven..
Hij loofde het werk van sche
den Van den Eede, omdat hij
eI1e enige is die een jaarverslag
nëoor zijn departement heeft
'gemaakt. De andere schepe
den maakten geen jaarover
zicht.
n$urgt
hij niet volledig was geweest.
Er werden voor de hearings
brochures gedrukt die huis aan
huis werden besteld. De bur
gervader wees erop dat er
meerdere exemplaren naar
andere steden werden ge
stuurd om als voorbeeld te die
nen. Het schepenkollege heeft
trouwens van de Erembode-
gemse bevolking felicitaties
voor deze infobrochure gekre
gen. Wel gaf de burgemeester
toe dat het jaarverslag beperkt
was.
Etienne Bogaert replikeerde
erop dat het imago van Aalst
erdoor geschonden wordt te
Gent en te Brussel, waarop de
burgemeester zich afvroeg
waar raadslid Bogaert die be
weringen vandaan haalde,
daar hij, D'haeseleer, te Gent
en te Brussel net het tegen
overgestelde opving.
Wij van onze kant moesten
toch ook vaststellen dat op Bin
nenlandse Zaken het Aalsterse
politieke leven weinig ernstig
genomen wordt.
En tenslotte nog een goeie
raad aan de toneelliefhebbers
in en uit de stad. Om te leren
hoe men «van krommen haas»
gebaart kan men best een paar
raadszittingen bijwonen.
Roel Van de Plas.
Dat was zowat de kern ran het betoog van raadslid Uyttersprot
contra de begroting 1979. HU zei dat het bestaar er maar niet In
slaagde bet begrotingstekort, ondanks een steeds meer opbrengende
fis kali telt, tot aanvaardbare proporties te brengen.
lurgemeester D'haeseleer
wees er raadslid Bogaert op dat
Volgens het raadslid kwam dit
tekort vooral voort uit de
investeringspolitiek die door het
Stadsbestuur wordt gevoerd.
Hierdoor zou de schuldenlast
volgend jaar het astronomisch
getal van 2 miljard overschrij
den, wat volgens het raadslid
neerkwam op een financiële
katastrofe indien deze trend
werd aangehouden. Een drasti
sche verhoging van de fïskaliteit
zou vroeger dan verwacht nood
zakelijk zijn indien men de
wildgroei van de investeringen
en de uitgaven niet wenste te
beperken. De stad zou dan
onvermijdelijk naar zware bud-
getaire moeilijkheden gaan, en
het zou zelfs niet denkbeeldig
zijn dat zij in een niet verafgele
gen toekomst niet meer zou
kunnen voldoen aan haar ele
mentaire verplichtingen tegen
overbevolkingen personeel. Het
raadslid klaagde ook de vere-
gaande wanverhouding aan tus
sen de onderscheiden kredieten,
benevens het feit dat de mati-
gingsvoorwaarden die op mi
nisterieel vlak werden vastge
legd, te weinig in concreto
worden omgezet. De in Aalst
gevoerde politiek zou niet stro
ken met de richtlijnen die
handelen over een redelijke
programmatic in de uitvoering
van projecten, en opkomen voor
soberheid. «Abstraktie gemaakt
van de luxe-projelcïën zoals het
Kultureel Centrum en het nieuw
zwembad waarvan ik betwijfel of
zij aan de brede lagen van de
bevolking zullen tegemoet ko
men, zo vervolgde het raadslid,
verhouden de investeringen zich
als volgt: Openbare Werken
Schepen Van Den Eede was de enige die in de kussens zat,
een «komfortabele» positie om zijn begroting aan de oppo
sitie te brengen. Meestal zitten de schepenen echter op
naalden.
«Aalst heeft in Brussel en Gent een slecht Imago» be
weerde raadslid Bogaert, «Dat Is niet waar, zei de bur
gemeester. Ik hoor niets dan goed over Aalst». Raads
lid Bogaert had graag daarvan de bronnen gekend. Die
zou de burgemeester hem na de Gemeenteraad ver
klappen. We hadden graag meegeluisterd, maar we zijn
niet zeker of deze onthullingen ook plaats gehad heb
ben.
Voor één keer mochten er foto's genomen worden op de
gemeenteraad. Voor weer eens een brochure, uiteraard. En
alle schepen zaten rechtop daar vooraan. (Misschien weer
750 eksemplaren voor in totaal 8.000 fr. Daarvoor kan men
echt niet sukkelen. Als men maar weer geen nullen ver
geet!).
Sublieme samenspraak op de gemeenteraad: De bur
gemeester (tot raadslid Bogaert): «Ik heb een fout be
gaan. Ik had uw begroting ook moeten meenemen naar
deze vergadering.» Bogaert: «Denkt ge misschien, dat
ge daarmee uw problemen kunt oplossen?»
Bijzonder kalm op de Gemeenteraad lijkt ons schepen
Hooghuys, sinds hij (noodgedwongen) het been stijf moest
houden.
Geen Spa meer op de Gemeenteraad. Wel «Par-King».
Ook daar wil men dus zijn steentje bijdragen om de
parking-problemen In de stad op te lossen.
De burgemeester blijft over paranormale begaafdheid te
beschikken. «Over 11 jaar klappen we daar nog eens over»
zei hij tot raadslid Bogaert: merkwaardige helderziendheid
die de oppositie ook voor de volgende «lichting» in de oppo
sitie ziet zitten. Tenzij nu ook al de overeenkomst werd
ondertekend.
Dossierkennis siert een schepen. Met cijfers goochelen
doet bewonderende ogen opzetten. Ook de schepen
van Onderwijs en Kuituur goochelde met cijfers. Maar
zijn duif was dood. «Dagelijks stappen zowat 2000 kin
deren op de schoolbus» zei hij. En er gaan er maar 1640
naar de gemeentescholen.
Het stadhuis krijgt een sorteercentrum. in plaats van drie
keer afzonderlijk één bericht in de brievenbus, krijgt men in
het vervolg één keer drie dezelfde berichten in de bus.
neemt alleen voor wegenwerken
niet minder dan 307 miljoen
(35%) van de totale investerin
gen voor zijn rekening, terwijl de
overige investeringen die niet
minder belangrijk zijn schril
afsteken tegen voormeld percen
tage» (vb.: lager onderwijs
0,64%, Kuituur en ontspanning
1,4% bestrijden krotwoningen
0,56%...) Hieruit leidt het raads
lid af dat de bestuursmeerder-
heid zich vooral richt op
spektakulaire of elektorale ver
wezenlijkingen.
En verder over de personeelsuit
gaven: «ondanks de ministeriële
onderrichtingen die een inflatie
van de lopende uitgaven willen
vermijden, stijgen de personeels
uitgaven onrustwekkend». Vol
gens het raadslid zou aan de
basis hiervan een verpolitiseerde
aanwervingspolitiek liggen,
wars van elke koordinatie terza
ke. Nochtans zouden de meer
uitgaven een werkelijke perso-
neelsnood moeten dekken, en
tenminste zou het sociaal ren
dement door de aanwervingen
moeten verhogen in een evenre
dige mate. Het willekeurig
optreden, zo stelt raadslid
Uyttersprot, ondermijnt de ge
motiveerdheid van het personeel
waardoor een optimale dienst
verlening nog steeds niet tot
stand is gekomen. Het raadslid
verzet zich evenwel niet tegen
een aktieve en verantwoorde
tewerkstellingspolitiek. Maar
hij kant zich wel tegen het feit
dat gemeenschapsgelden wor
den geïnvesteerd om persoonlij
ke en partijpolitieke doeleinden
na te streven.
De begroting noemde het raads
lid niet alleen om deze redenen
onaanvaardbaar, maar tevens
omwille van het vormgebrek.
Volgens de onderrichtingen van
de Goevemeur, omtrent de
fakultatieve uitgaven inzake
kulturele aangelegenheden,
moet de Gemeenteraad de regels
inzake erkenning en subsidie
ring vaststellen. Zoniet moeten
alle toelagen in een speciale
begrotingspost op naam worden
bijgevoegd, wat hier niet ge
beurde, zodat slechts een glo
baal krediet ter goedkeuring
werd voorgelegd. Die goedkeu
ring kon er dus vanwege de
oppositie dan ook niet vanaf.
WX.
Op de gemeenteraad van woensdag 22 november jonastl^
den werd door Oscar Redant namens de PVV-fraktie de na
druk gelegd op het feit dat de daling van het begrotingstekort,
vergeleken met 1977 dient gerelativeerd te worden. Deze da
ling komt Immers vooral door de nieuwe onderrichtingen van
het Ministerie van Binnenlandse Zaken, die een eerste stap
zijn naar de gemeenteboekhouding volgens de regels van het
dubbel boekhouden.
Spreker verheugde zich over
het feit dat de belastingsvoeten
niet verhoogd werden, niette
genstaande het inkrimpen van
de gemeentefondsen*. Dat de
belastingsontvangsten toch
stijgen, is toe te schrijven aan
de verhoging van de opcentie
men op de personenbelasting,
die nationaal vastgesteld
wórdt.
De PW wenste nochtans toch
te benadrukken dat de verho
ging van de inkomstenbelas
ting zeker niet de aangewezen
weg is om onze ekonomie en
onze rijksfinanciën gezond te
maken.
Oscar Redant sprak dan zijn
bezorgdheid uit over sommige
uitgavenposten. Hij dacht hier
bij bvb. aan de werkingskosten
veroorzaakt door de uitvoering
van het Plan Spitaels. Toch
was ook hij overtuigd dat be
sparingen mogelijk zijn.
Voor zijn partij ging de grootste
bezorgdheid naar de evolutie
van de stadsschuld die tot meer
dan anderhalf miljard is opge
lopen, en die nog meer zal stij
gen ingevolge de geplande in
vesteringen van een half mil
jard in 1979. De PW is dan ook
van mening dat de investerin
gen meer zouden moeten ge
spreid zijn. Zoniet gaan wij naar
een onhoudbare situatie. Wij
moeten immers leren matigen
zowel op plaatselijk als op na
tionaal vlak, ook in onze eisen.
Zo vermeldde Redant dat een
werktijdverkorting van 2 uur
zowat 35 miljoen zou kosten
aan de stadskas.
Volgens hem ervaren vooral de
inwoners uit de randgemeen
ten de deficitaire toestand van
de begroting. Mier dacht hij zo
wel aan de belastingsverho
gingen, als aan de inkrimping
van de fakultatieve uitgaven
(subsidies). De hoop dat de
verhaalbelastingen op de we-
geniswerken niet zouden moe-
'ten toegepast worden, hangt
volgens hem wel aan een zij
den draadje.
Na gewezeh te hebben op het
feit dat men niet alle schuld op
de rug van de huidige be-
stuursmeerderheid mag schui
ven, zei hij dat het Schepenkol
lege zeer weinig ruimte heeft
om de begroting naar haar
hand te zetten en het deficiet te
bestrijden.
De spreker besloot zijn toe
spraak met de schepen van Fi
nanciën en zijn medewerkers
te feliciteren met de snelheid
waarmee de begroting tot
stand was_ gekomen.
Bij de bespreking van de stadsbegroting 1979 nam Jan Cau-
dronnamens zijn fraktie het woord. De snelheid en de degelijk
heid waarmee de stadsbegroting aan de gemeenteraad werd
voorgelegd, vraagt volgens hem veel moed en veel werk.
Het stadsbestuur wil immers alle vragen en suggesties van de
Inwoners, die langs de vele inspraakvergaderingen bij het
beleid betrokken worden realiseren en inpassen in een alge
mene planning. Volgens Jan Caudron was de begroting een
teken van de samenwerking, de koördinatie en de eensge
zindheid tussen alle departementen en verantwoordelijke
ambtenaren.
Twos stadsfotografoR tegelijk op één 11-november plechtig
heid: Eén voor wit-, en één voor zwart-foto's- Men
Eén der mooiste entrées om Aalst binnen te rijden, is ongetwijfeld
de baan die van Brussel komt. Dan gaat het langs de Burchtstraat
langs de nostalgieke torens van Amylum. Een bijzonder roman
tisch hoekje van de stad, zó verbluffend dromerig, dat heel wat
autobestuurders gewoon Amylum binnenrijden, in plaats van op
de baan te letten, 't Is daar nochtans duidelijk aangeduid. Naast het
portiershokje van Amylum gaat men nu ook een schilderachtig
wachthuisje optimmeren voor een politieagent, die daar het ver
keer moet scheiden.
De burgemeester schreef aan de beheerraad van het dirs nastel
dat alle honden steeds moeten binnen blijven om de lawaaihin
der tegen te gaan. Hetzelfde zal ook gebeuren aan de stallingen
rondom de Hopmarkt ia Aalst
De karnavalgroepen mogen niet meer buiten Aalst. Gevreesd wordt
dat onze karnavalgeheimen zouden worden ontfutseld, en men
elders opnieuw zou beginnen. Misschien zelfs zónder AKV!
De wedde van de burgemeester ging met één frank omlaag,
niettegenstaande zijn verhoogde inspanningen om in het
nieuws te komen. Naar aanleiding van deze financiële onder
waardering van zijn prestaties werd hij opgemerkt in een leder
zaak. Om een broeksriem aan te passen, een riem met veel
gaatjes erin: om aan te spannen. Er wordt een steunfonds
opgericht Stortingen op het nummer 777777. Liefst iets meer
dan één symbolische frank!
Nieuwe aanplakborden in de gangen van het stadhuis: «Ik ben 49
jaar, ik wil niet overtreden worden door een tewerkgestelde werk
loze...»
Aalst ging voor de eerste keer de zegels leggen in Gijzegem)
wegens het negeren van bouwverplichtingen. De ongelukkige
had geen relaties op het stadhuis....
Met die aanpassing van het BPA Affligemdreef is het óók al een
be-neve-lde toestand.
17 december: nieuwe aflevering van het melodramatisch feuil
leton «Vallen en opstaan», de tindelende beschrijving van de
wederwaardigheden van een paar honderd werknemers die in
het «Huis des Volks» in de Wetstraat plots de deur achter zich
dichtgeslagen wisten. Zij stonden op straat In deza aflevering:
«op zoek naar werk».
De geluidsmeter wordt ook op het stadhuis ingezet. Hij moet meten
hoe luid de geschillen daar oplopen. De burgemeester heeft name
lijk de gewoonte zijn schepenen nogal eens luidruchtig «welkom»
te heten. Soms slaat daar wel eens een deur dicht. Maar dat is dan
uitsluitend aan de tocht in dit oude rococo-gebouw te wijten.
Om do kosten van de recepties te drukken, wordt de oppositie
niet meer ulitgenodigcL
De dieren in het slachthuis gaan in hongerstaking. Niet alleen
gingen de slachtrechten onvoldoende omhoog, maar nu het slach
thuis tóch in openbare koncessie gaat, willen zij de zekerheid dat
hun laatste levensogenblikken met de nodige privacy wordt omge
ven, nu het privaat karakter is verdwenen.
Voorde is het beu het «huisje» van Aalst te spelen. Het stort
raakt daar voL Aalst moet maar elders de «chasse» gaan trek
ken. Misschien in Vlierzele. Maar dan wel onder bepaalde
voorwaarden. Het vuil moet gekleind zijn. Misschien kan men
elk huisgezin zijn eigen vuilnis-pers ter hand stellen.
Op de Sint-Barbara-feesten van de brandweer wordt o.a. een
«krijgsmis» opgedragen. Uiteraard zal dit met een «versterkt»
orkest gebeuren. Achter de pauken en kontrabassen worden mi
trailleurs geplaatst. De violen zullen op scherp staan, en echte
kanonschoten zullen te horen zijn.
Nieuwe houthakkers voor het park moeten worden aangewor
ven. Vergelijkend examen dus. Onder de kandidaten, waaronder
een klein tenger ventje. De burgemeester vraagt hem ongelovig
zijn kunde te bewijzen in het stadspark, waar enige bomen
moesten worden geveld die van de storm hadden geleden. Kap,
kap, kap en de boom is geveld. De burgemeester, hoogst ver
wonderd, vraagt aan het ventje (terwijl brandweermannen de
boom reeds in stukken zagen en inladen) waar hij dat geleerd
heeft «In de woestijn» zegt het ventje. «Maar daar staan toch
geen bomen», zegt de burgemeester. «Ha nee, nu niet meer, hé»
zegt het ventje. Hij werd aangenomen. En kommandeert nu de
plantsoendienst
«Brussel, g'et maain hèt gestolen...» blijkt dan toch niet de lieve-
lingsdreun, van èlle Aalsterse parlementairen te zijn. Eén is zelfs
maar 26 keer in Brussel geraakt voor de parlementszittingen. Maar
we begrijpen veel, sinds we vernamen dat Brussel heen-en- terug
voor het stadsbestuur 159 km ver is. (aan 11 frank voor de
Aalsterse A1). En dit loopt wel op. Een lange baan dus naar
Brussel. En dèèrzijn onze stedelijke problemen helaas op geraakt.
Raadslid Uyttersprot lijkt nog altijd niet bekomen van de
kater die hij opliep in «café Stadhuis». Het raadslid had
immers eertijds het stadhuis de beste café van de markt
genoemd, wat hem niet in dank was afgenomen. Nu ook
nam hij geen genoegen met de uitleg van burgemeester
D'haeseleer, dat de kosten van het drankverbruik (op recep
ties) noodzakelijk waren voor de waardering van de ver
dienstelijke personen in de stad. «Eerst de rekening van
1977 nazien, zo zei het raadslid, en daarna zullen we kon-
klusies trekken!».
W.L.
De opeenvolgende deficitaire
stadsrekeningen kwamen vol
gens hem doordat er werd ge
start met de uitvoering van de
beleidsopties.
Ook hij wees erop dat de fusie
grote financiële problemen
stelt. Hierbij venwees spreker
naar enkele gevolgen van de
fusie zoals onderhoud van de
gebouwen, informatie van de
inwoners, gelijkschakeling van
de verzorging van alle gemeen
ten. De verantwoordelijkheid
van het begrotingsonevenwicht
lag volgens Jan Caudron in de
onrechtmatige verdeling van
de fondsen. Aalst moet dan ook
samen met de andere Cen
trumsteden een rechtvaardiger
verdeling afdwingen. De over
heid zou trouwens meer reke
ning moeten houden met lokale
toestanden zoals het kada
straal inkomen.
Spreker gaf ook enkele voor
beelden van mogelijke bespa
ringen bv. recepties, Plan Spi
taels, afdanking van personeel,
maar hij wees ook op de gevol
gen van dergelijke maatrege
len. «We staan immers voor
een fundamentele keuze,
waarbij wij zeker moeten besef
fen dat wij de kool en de geit
niet kunnen sparen».
Wat het personeel betreft is de
Volksunie van oordeel dat de
stad de gulden middenweg
moet bewandelen en haar so
ciale bekommernis moet ver
zoenen met de eisen van
goedwerkende diensten. Per
soonlijk was hij voor het inrich
ten van bekwaamheidsexa
mens, zelfs voor tijdelijken, en
van het sanktioneren van lui
heid, onbekwaamheid en mis
bruiken.
«De schepenen werken meer
dan voltijds, wat ze doen gaat
uit van diepgaand overleg, en
dit begrotingsvoorstel is daar
de veruitwending van» zo be
sloot hij zijn tussenkomst.
VEHE
De muzikanten van de -Oude Garde(SJ)
