HEEL WAT ZINNIGE VRAGEN BIJ
IMAVO-PUBLIEK
IMAVO BRACHT MET SCHEPEN DE MAGHl
EEN LEERRIJKE AVOND
T
Milieubescherming, gemeentewet: debat
Milieubescherming, gemeentewet
jti»
GRANDIOZE
KERSTVIERING TE
HEKELGEM
8 29-12-1978 - De Voorpost
nv De Maghi. schepen van leefmilieu hield een toespraak in de Mikisklub. <EDV)
-.der het tema «Milieubescherming, gemeentewet» hield IMAVO (in-
tuut voor marxistische vorming) op vrijdag 22 december een vor-
ngsavond, in Mikis. Schepen Anny De Maght-Aelbrecht gaf eerst een
jidelijke inleiding en een overzicht van de wettelijke mogelijkheden
sa de gemeenten tot het voeren van een eigen milieubeleid.
ie denkt aan milieubeleid, denkt
Jtuurlijk onmiddellijk aan lucht-
waterpollutie. Maar milieubeleid
ruimer dan dat. In dit beleid is
ok omvat ruimtelijke ordening en
-.edebouw, grondbeleid, natuur-
ehoud, grondstoffen en energie,
icht en visvangst, enz. De pro-
lematiek is ook zodanig uitgebreid
-.at de overheid moét ingrijpen om
iieraan effektief te verhelpen en het
s ondertussen duidelijk geworden
lat dit niet alleen op gemeentelijk,
maar op nationaal en zelfs op inter
nationaal vlak dient te gebeuren
Welke zijn nu de grenzen van be
voegdheid van de gemeente over
een te voeren milieubeleid? De ge
meentewet zegt dat de gemeente
alles regelt wat van gemeentelijk
oelang is Deze term is echter ner
gens duidelijk omlijnd, maar kan
als volgt geïnterpreteerd worden:
van gemeenteli|k belang is alles wat
grondwet en in beperkte mate pro
vinciereglementen niet onttrokken
hebben aan de bevoegdheidssfeer
van de gemeenten. De gemeente
kan binnen deze grenzen vrij de
vormen en middelen kiezen om de
gestelde doeleinden inzake milieu
hygiëne te bereiken. Tot deze mid
delen behoren het opstellen van
meetapparatuur, uitbouwen van
analyselaboratoria, informatie
campagnes, aanstellen van milieu
deskundigen of milieuagenten in
openbare dienst, inrichten van een
klachtendienst, opleggen van
milifiubehouds- of verbeterings-
voorwaarden bij het in koncessie
geven van industriegronden enz.
In dit alles is de gemeente vrij maar
blijft toch onderworpen aan alge
mene regels van het administratief
toezicht. Hiernaast hebben de ge
meenten van de wetgever de be
voegdheid en de plicht gekregen de
openbare veiligheid, hygiëne en
rust te handhaven door middel van
politiereglementen en individuele
politiemaatregelen. Onder deze
bepaling valt dus ook de bestrijding
van de verontreiniging zodat de
gemeente in principe hiervoor
maatregelen kan nemen.
RUIMTELIJKE ORDENING
EN STEDEBOUW
Ruimtelijke ordening is de beste
bazis voor de bescherming van het
leefmilieu, zodat dit een onmisbare
schakel vormt voor een degelijk mi
lieubeleid. De voornaamste midde
len die de gemeente hiertoe bezit
zijn plannen van aanleg, bouwver
gunningen en bouwverordeningen.
De plannen van aanleg bepalen een
zo goed mogelijke strukturering
van enerzijds hinderveroorzakende
elementen zoals industrie en ver-
keersinfrastruktuur, en anderzijds
hindergevoelige elementen zoals
woningen, ziekenhuizen en scho
len, om zo een minimum aan hin
der te laten gelden. Om de voor
schriften hiervan strikt na te leven
heeft men een systeem van bouw
vergunningen ingericht. Hieraan
zijn immers een groot aantal hande
lingen onderworpen, zoals bouwen
in het algemeen, ontbossen, het
reliëf van de bodem aanmerkelijk
wijzigen, alleenstaande hoog-
stammige bomen vellen binnen
bepaalde gebieden, ontginnen of
de vegetatie wijzigen van heide of
vennen, een opslagruimte voor ge
bruikte voertuigen of voor schroot
aanleggen, een grond gebruiken
voor het plaatsen van verplaatsbare
inrichtingen voor bewoning enz.
De gemeenteraad kan nu ook
bouwverordeningen vaststellen ter
aanvulling van de algemene bouw
verordeningen vastgesteld bij ko
ninklijk besluit Deze bevatten alle
nodige voorschriften om te voor
zien in o.a. de gezondheid van
bouwwerken, installaties en hun
omgeving, enz. Ook kunnen deze
verordeningen betrekking hebben
op de bouwwerken en installaties
boven en onder de grond, op uit
hangborden en de reklame-
inrichtingen, de antennes en de lei
dingen, de afsluitingen, de opslag
plaatsen, de beplanting, de wijzi
ging van bodem en de inrichting
van ruimten ten behoeve van het
verkeer en het parkeren buiten de
openbare weg. Deze bepalingen
geven aan de gemeente de meest
ruime bevoegdheid om technische
bouwvoorwaarden op te leggen.
Als voorbeelden worden hier aan
gehaald de bepalingen met betrek
king tot de geluidsizolatie van wo
ningen, bepalingen met betrekking
tot de minimumoppervlakte aan
groenvoorziening bij bepaalde
bouwwerken; zo ook kan de lucht
verontreiniging worden bestreden
door de hoogte van schoorstenen
van industriële ondernemingen te
reglementeren d.m.v. bouwveror
deningen.
ALS GEVAARLIJK,
ONGEZOND
OF HINDERLIJK
INGEDEELDE INRICHTINGEN
De reglementering op de geklas
seerde inrichtingen legt voor elke
mogelijke bron van hinder konkrete
exploitatievoorwaarden op, die
aangepast zijn aan de plaatselijke
situatie en die rekening houden met
de biezondere wensen van de om
woners. Zelfs kan de exploitatie
worden gewijzigd als het onmoge
lijk blijkt overdreven hinder door
aanpassingswerken te voorkomen.
Het kollege van burgemeester en
schepenen oordeelt echter alleen
over de vergunningsaanvraag van
de minst hinderlijke inrichtingen,
deze van tweede klasse Hiervoor
kan het kollege steeds nieuwe
voorwaarden opleggen en even
tueel de vergunning opschorten of
intrekken Samen met een be-
Aansluitend bij de inleiding van schepen De Maght kwam een vraag-
antwoord-gesprek tot stand. De deelnemers konden hun eigen mening
naar voor brengen, bepaalde wantoestanden aan het licht stellen en
het nut van bepaalde wetten of voorschriften in vraag stellen. Het
debat werd ingeleid en gekoördineerd door Jos De Geyter (IMAVO). Een
van de belangrijkste vraagsteHers was Ray De Smet (KPB).
Drie hoofdproblemen kwamen aan
de orde: geluidshinder veroorzaakt
door motorfietsen, gebrekkige op
haling van huisvuil en milieuveront
reiniging afkomstig van AMYLUM.
De lawaaihinder voortgebracht
door motorfietsen zal eertijds in
Aalst op twee manieren tegenge
gaan worden. Vooreerst is gesteld
dat een reglementering op de fabri-
kage van dit soort voertuigen qua
geluidsnormen totaal nutteloos is,
daar sommige bezitters van motor
fietsen bewust het lawaaigehalte
van hun voertuig zelf opdrijven. De
stad heeft echter besloten tot de
aankoop van twee sonormeters zo
dat men enerzijds preventief kan
optreden door voorlichting in scho
len over lawaaihinder en met de
monstratie van de sonormeter, an
derzijds door metingen te verrich
ten daar waar veel bromfietsers en
motorfietsers samenkomen en aan
de hand hiervan bepaalde boetes
op te leggen.
Het—pröbieem aMYLUM is wei
nigen nog onbekend, maar er moet
gezegd dat langzamerhand kon
cessies gedaan worden door het
bedrijf. Dit is hoofdzakelijk te dan
ken aan de aktiegroep door de om
wonenden opgericht.
Lang werd echtefstïigëstaan bij het
probleem van de huisvuilophaling
vooral werd het nut en het voordeel
van het (in januari in voege tre
dende) systeem met papieren zak
ken ernstig in vraag gesteld. On
danks de pozitieve uitslag van de
tests betreffende de houdbaarheid
van de zakken, zal er een zeker
wantrouwen blijven bestaan in ver
band met het inwerpen van vochtig
huisvuil, zoals koffiedik, vochtige
voedselresten enz. Dit impliceert
dat de zak niet meer milieuvriende
lijk is, want de huisvrouw en de
caféhouder zullen hun koffiedik vei
ligheidshalve in niet-afbreekbare
plastiekzakken verpakken.
Er wordt,geopperd dat het sche
penkollege onvoldoende de be
hoeften van het gezin onderzocht
heeft. Door het nieuwe papieren
zakken-systeem worden grote ge
zinnen extra belast. Vroeger mocht
men naast de traditionele vuilbak
nog zakken plaatsen als de inhoud
van de bak ontoereikend was, ter
wijl men nu zich enkel met die ene
zak moet tevreden stellen. Grote
gezinnen zouden dus meer zakken
moeten kopen. Het tegenargument
van de schepen was dat men zou
beginnen met selektief ophalen van
vuil, al het papier zou apart en gra
tis door de gemeente afgehaald
worden.
Ray De Smet orong er echter op
aan dat iedereen zijn bak zou bin
nenhouden omdat het zakkensys-
teem slechts een proefperiode
doormaakt en dat de mogelijkheid
er dik inzit dat opnieuw op het oude
systeem overgeschakeld wordt.
Op de vraag naar het waarom van
het zakkensysteem gaf d^schepen
ten antwoord dat er drie hoofdre
denen waren, nl. de dubbele in
houd (dit is echter geen voordeel
daar men maar eens in de week
meer komt ophalen), de éénvor
migheid in Aalst en de deelgemeen-
voegde technische ambtenaar is de
burgemeester belast met het toe
zicht op de naleving van de exploi
tatievoorwaarden van alle inrich
tingen en kan onmiddellijk maatre
gelen treffen bij dreigend gevaar
(eventueel voorlopige sluiting van
de onderneming). Vaak echter ont
snappen deze mogelijkheden aan
de gemeentelijke instanties, o.a.
door het systeem van beroep tegen
de beslissing van het kollege, door
onvoldoende kontrolemogelijkhe-
den, door ongewilde subjektiviteit
van de overheid, enz. Ook buiten
de reglementering op ingedeelde
inrichtingen kan de gemeente
weinig ondernemen tegen indus
triële verontreiniging daar de
rechtspraak van de raad van state
bepaalt dat deze reglementering
een samenhangend en gedetail
leerd geheel vormt dat elke regle
menterende bevoegdheid van de
gemeenten uitsluit. Dit betekent
dat de gemeenteraden geen politie
reglementen kunnen uitvaardigen
waarbij de hinder veroorzaakt door
industriële processen zelf zou ge
reglementeerd worden voor zover
het processen zijn die opgenomen
zijn in de lijst van de ingedeelde
inrichtingen. Wel kan men be
paalde maatregelen opleggen ter
beveiliging, van de openbare ge
zondheid en ter voorkoming van
ongevallen.
VASTE AFVALSTOFFEN
Ondanks de bevoegdheid van de
gemeenten tot het ophalen en ver
werken van huisvuil zijn er een aan
tal reglementeringen die die be
voegdheid enigszins beperken: op
slagplaatsen voor vuilnis en inrich
tingen voor het behandelen ervan
staan onder toezicht van de minis
ter van Volksgezondheid zodat
voor oprichting of uitbreiding een
toelating van de bestendige deputa
tie vereist is, alsook het akkoord
van de diergeneeskundige inspek-
teur van het ministerie van Land
bouw De gemeente is wel vrij de
metode in verband met ophalen,
storten en verwerken van huisvuil
zelf te bepalen Het subsidiebeleid
van het ministerie van Volksge
zondheid zal een belangrijke in
vloed uitoefenen op de keuze van
een verwerkingsmetode.
WATERVERONTREINIGING
Vanaf 1950 werd de gemeente
aangesteld als vergunningverle
nende overheid van waterlozingen
in waterlopen onder haar beheer en
in de gemeenteriolen, alsook
moest de gemeente de zuivering
van het rioolwater volledig verzor
gen. De rezultaten hiervan zijn be
droevend, hoofdzakelijk door de fi
nanciële implikaties. Hoewel de
staat de werken voor 80% en later
voor 100% subsidieerde, vallen de
werkingskosten volledig ten laste
van de gemeente Bovendien vergt
een zuiveringsstation een staf van
technisch geschoold personeel
terwijl de rezultaten van zware fi
nanciële inspanningen praktisch
uitsluitend ten goede komen aan de
inwoners van stroomafwaarts ge-
tegen gemeenten. Voor de zuive
ring van riqolwater is dus een meer
gekoördineerde en geprogram
meerde aktie dan op gemeentelijk
vlak noodzakelijk. Vanaf 1971 werd
de sfeer van het gemeentelijk be
lang dan ook onttrokken aan de wa
terzuivering en de taak van de ge
meente werd tot een minimum her
leid. Het kollege van burgemeester
en schepenen blijft echter bevoegd
om een vergunning af te leveren
voor het lozen van normaal huis
houdelijk afvalwater in een open-
bare riolering. Zolang er echter
geen nationale of gewestelijke or
ganismen worden opgericht blijven
de gemeenten bevoegd en is het
hun plicht om initiatieven te nemen
voor de waterzuivering van hun ge
bied. Het heeft ook geen zin riool
waterzuiveringsinstallaties te bou
wen indien er geen ver uitgewerkt
net van openbare riolen bestaat en
op dit vlak blijven de gemeenten
volledig bevoegd. Vandaar dat het
ook vanuit milieu-hygiënisch
standpunt hoogst noodzakelijk is
dat elke gemeente een algemeen
rioleringsplan zou opstellen en uit
voeren.
LUCHTVERONTREINIGING
De gemeentebesturen hebben de
plicht de luchtverontreiniging te
bestrijden die de openbare ge
zondheid kan schade, hierbij reke
ning houdend met de nationale re
glementering. Hieromtrent ontstond
heel wat verwarring toen het de
partement van volksgezondheid in
'64 de stelling verkondigde dat al
leen de koning voortaan bevoegd
zou zijn reglementerend op te tre
den om luchtverontreiniging te be
strijden. Politiereglementen inzake
industriële brandstofverwarmings-
installaties, restgassen van de nij
verheid, uitlaatgassen van motor
voertuigen uitgevaardigd door ver
schillende gemeenten werden dan
ook alle geschorst en vernietigd.
De stelling blijkt echter juridisch
onhoudbaar. Zolang de wet van
1964 niet self-executing is, blijft de
bevoegdheid van de gedecentrali-
zeerde overheden terzake bestaan
Inzake industriële luchtverontrein
iging vaardigde men nog maar één
uitvoeringsbesluit uit, doch hier
wordt de bevoegdheid van de ge
meenten sterk beperkt door de ré-
glementering op de ingedeelde in
richtingen. Een meer uitgewerkte
nationale reglementering (naar Eu
ropese maat) heeft betrekking op
de luchtverontreiniging door het
verkeer. De bevoegdheid van de
gemeenten toe. Luchtverontrei
niging en geluidshinder kunnen be-
lijke toestanden. Zo ook is de huis
verwarming op nationaal vlak ge
reglementeerd. De gemeenten
kunnen de luchtverontreiniging
echter ook bestrijden door voor
lichting en aktie op velerlei gebied,
hierbij wel rekening houdend dat
hun initiatieven kunnen vernietigd
worden wanneer zij indruisen tegen
het algemeen belang.
GELUIDSHINDER
De meest effektieve manier om la
waai te bestrijden bestaat uit het
opstellen en uitvoeren van politie
reglementen. Ondanks de logis
tieke steun van verschillende in
stanties die hieromtrent een mo
delpolitieverordening hebben uit
gewerkt (vereniging van de Belgi
sche steden en gemeenten, minis
terie van Volksgezondheid en van
het Gezin, dienst milieuhinder)
maken de gemeenten nog te weinig
gebruik van deze bevoegdheid. Tot
nu toe zijn er slechts twee uitvoer
ingsbesluiten. inzake organizatie
van wedstrijden, test- en oefenrit-
ten met motorvoertuigen en inzake
de geluidshinder door muziek.
Terzake hebben de gemeentebes
turen dan ook geen reglemente
rende bevoegdheid meer. Behalve
het uitvaardigen van politieregle
menten zijn ook andere maatrege
len even belangrijk: informatie
campagnes, aankoop van meetap
paratuur (Aalst krijgt binnenkort 2
sonormeters, gesubsidieerd door
het ministerie van Volksgezond
heid), snelheidsbeperkingen, ver-
keersomleidingen, wandel- en
speelstraten enz Behoudens de al
gemene koördinatie van het minis
terie van Volksgezondheid en
Leefmilieu, is de gemeente in prin
cipe vrij de middelen te kiezen die'
zijzelf nuttig acht. Wat het wegver
keer betreft heeft men bij koninklijk
besluit een koherent geheel van
normen inzake geluidsvoortbren-
ging uitgewerkt, en dit zowel voor
motorrijwielen als voor motorvoer
tuigen, zodat elke reglementerende
bevoegdheid van de gemeente
moet worden uitgesloten
BESLUIT
De gemeentebesturen bezitten een
aantal belangrijke mogelijkheden
om het leefmilieu plaatselijk te be-
schermen. Door de wetgeving op
ruimtelijke ordening en reglemen
tering op de ingedeelde inrichtin
gen kunnen de gemeenten een be
ter en effektiever milieubeleid voe
ren. Waterverontreiniging wordt
op nationaal en gewestelijk vlak be
streden, de problematiek van de
vaste afvalstoffen komt alsnog de
gemeenten toe Luchtverontrein
iging en geluidshinder kunnen be
streden worden met aangepaste
politiereglementen, alsook door in
formatie van het publiek, door al
lerhande initiatieven, gedifferen
tieerde ophaling van huisvuil,
klachtendienst, aanduiden van mi
lieuagenten. aankoop van kontro-
leapparatuurenz Het is de taak var
een gemeentebestuur om in het
globale beleid te bepalen welke po
litieke opties voorrang genieten ei
ten laste van welke prijs de vervui
ling en verloedering van ons leefmi
lieu verder mag doorgaan.
WIM VERBEIREI
ten (nut?) en het sneller ophalen
van de zakken. Het kleine bed rijf s-
vuil zou apart opgehaald worden
aan de prijs van 100 fr. per kubieke
meter (wat goedkoop is, een ge
middeld bedrijf heeft per week on
geveer 1/2 kubieke meter).
In verband met sluikstorten werd
verteld dat hieraan geleidelijk ver
holpen wordt, doordat dit vuil ook
opgehaald wordt en onderzocht, en
meestal zit daar wel iets in dat de
sluikstorter identificeert. De boetes
hierop zijn dan ook niet mals (ong
5.000 fr maar het blijkt wel nodig
als voorbeeld Er werd ook opge
merkt dat, ondanks het nijpend te
kort aan vuilniswagens, er een ze
kere nalatigheid bestaat inzake her
stellingen ervan. Dit in verband met
de enige (uiterst dure) breekwagen
van de stad Aalst, waarvan de repa
ratiekosten 600 fr. zouden bedra
gen hebben, maar door nalatigheid
opliepen tot 100.000 fr. Hierop
echter geen kommentaar (te weinig
personeel).
Al met al was de vergadering voor
iedereen toch zeer leerzaam, zowel
voor sprekers als voor toehoor
ders. Mevrouw De Maght dankte
de vergadering voor de ideeën en
ervaringen die ze opgedaan had.
De heer De Geyter sprak een slot
woord uit en alle verdere proble
men werden officieus tussen pot en
pint aan de toog afgehandeld
WIM VERBEIREN
ZAAL NEGEN
VALT TOTAAL
TEGEN!...
üe ouders van een school
vriendje van onze zoon zijn
begaan met het welzijn van
hun zoontje. Zowel voor de
chirurg als voor hun filoso
fische overtuiging verkiezen
ze uitdrukkelijk het hospi
taal boven «Onze-Lieve-
Vrouwe kliniek» om aldus
de kerkelijke stempel, zelfs
bij dringende geneeskundi
ge zorgen, uit de weg te
gaan.
De voorkeur voor een ver
blijf in een instelling als het
OCMW, het vroegere COO,
is voor die ouders en voor
ons vrijzinnigen hoege
naamd geen maatschappe
lijk welzijn. Veeleer een ker
ker van onmenselijke verne
dering.
Naast een imponerend hei
ligen beeld en een aanplak-
brief met de woorden van
het «onze vader» staat zaal 9
onder de hoede van een
despoot, die slechter dan
een kloosterling waakt over
het zieleheil van haar pa
tiëntjes.
De jongste tijd horen we
veel over persoonsgebon
den materie. Dit begrip is
wellicht nog te recent en
het episcopaat is geen ver
antwoording schuldig aan
niet-gelovige mensen, zo
dat zelfs in «Groot Aalst» In
een, in theorie, neutrale in
stelling van maatschappe
lijk welzijn, het de kerkelij
ke toer blijft opgaan.
Vanuit haar machtspositie
sticht deze bewuste per
soon zoveel onheil, dat ze
nooit meer haar hemel,
waarin zij alvast gelooft,
kan verdienen, tenzij het
vergroten van het lijden van
niet-gelovige patiëntjes en
hun familie een werk van
christelijke naastenliefde
is!...
Het betaamt toch helemaal
niet dat in een instelling als
deze een ziekenverzorgster
zo maar spontaan kan be
slissen over het wel en wee
van zieken en familie, die
uiteindelijk haar psychische
slachtoffers worden, geklei
neerd om hun vrijzinnig
heid. Zo klonk het spot-
Vorige week heropende Jean D'Hollander zijn gemoderniseerd motobedrljf Dholda tef
Moerzeke In de Burg. Lemmenstraat 16. J
De Burg. Louis Baert kwam de h. en mevr. Jean D'Hollander gelukwensen bij deK
heropening, dat ook door een afvaardiging van fabrieken Honda werd bijgewoond onderjjj
leiding van algemeen dlrekteur Nagata.
tend: «Het kind is toch niet
stervend». Voor de gelovi
gen nu liggen de grenzen
gans anders, ze beschikken
over een ruime keuze wat
betreft de geestelijke hel
pers die steeds een verzoe
nend of troostend woordje
hebben waar het al dan niet
psychisch nodig is.
We vragen ons stellig af
waarom een andersdenken
de op zaal 9 meteen maar
weer de dupe hoeft te wor
den van een enggeestige
leiding, die noch het maat
schappelijk welzijn,, noch
de ongebonden openheid
van ieder patiëntje en zijn
familie eerbiedigt!...
Zullen de vrijzinnigen uit
Aalst en omgeving, omwille
van hun filosofische over
tuiging, gedwongen worden
zich te laten verzorgen bjji-
ten de geliefde stad?...
Waar blijft de gelijkberech
tiging?...
Blijft Aalst nog lang opge
schept met de restanten van
gelovig Vlaanderen?...
Voor iedereen zou het een
zegen zijn, mocht het hos
pitaal vrij worden van iedere
klerikale beïnvloeding, ze
ker indien dit er zou toe
leiden de massa buitenker
kelijken fysisch en psy
chisch ongehinderd de no
dige zorgen te verstrekken,
waarop zij recht hebben in
een neutrale ziekeninstel-
ling.
Met humane groeten aan al
de zieken, herstellenden en
hun omgeving van zaal ne-n,
gen.
Coigniez-Verler.
Het Hekelgems St-MIchlelskoor leverde reeds o.l.v.
dirigent Viktor Van Frachen door toewijding en vol
harding opmerkelijke prestaties. Het koor kent dan
ook een steeds groeiend sukses.
Ter gelegenheid van de laatste kerst bracht het met
overtuiging werken van Fernand Mawet, van Remi
Ghesquiere en van de dirigent zelf. Aan het orgel
fungeerde koster-organist Frans Moortgat.
Na het Gregoriaanse «Puer natus est» volgde de
meerstemmige Latijnse Mis van Mawet waarbij de
stemmen zich bewegen op het zuivere ritme van de
tekst. Een werk dat voor zichzelf spreekt.
Door eigen bewerking wist de dirigent oude kerstlie
deren tot volwaardige koorwerken om te zetten,
daarbij getuigend van melodische vindingrijkheid en
harmonische kracht. Het werd dan ook een gebeurte
nis op niveau waarbij Van Frachen «Kersklokken» van
Engelen-Ghesqulere bracht en samen met Paula Van
der Schueren het duet «Kindeke Jesu, op strooisel
geleid» van Jacq van Bommel, daarbij getuigend van
hun vokale kwaliteiten.
LH
|er
iet
itai
Ma
Pve
Hat
lor
