■n
HOE VER REIKEN
REKERAMRITIES
VAN REVEREN?
PAUL
LAUWAERT:
«VOORLOPIG IS HET
VOOR MIJ EEN HOBBY»
Kort sport
PAUL VAN CLEEMPUT:
LATE ROEPING
nezüBk.
rzsew
t o>eh*
?«JH
schiettent
en ahJefè-JTttfActie
Wielrennen
AUL DE BRAUWER EN
UDI VAN IMPE BESTE MODDER DUIVELS
De Voorpost - 21.12.1979 - 27
Zondag 23 december te 15 u.:
l/8e finale Beker van België
S.K. Beveren - F.C. Winterslag
Nu een nieuwe titel er voor kampioen Beveren
blijkbaar niet meer inzit lijkt het logisch dat men zich
naast de kompetitie ook extra gaat koncentreren op
het nog resterende bekergebeuren. Een thuiswed
strijd tegen het op papier zwakke Winterslag geeft
inderdaad ook uitzicht op de kwartfinales... finan
cieel lonend en niet zo veraf van de Heizelfinale.
Beveren heeft er alles bij te winnen wanneer het zich
opnieuw van zo'n nationaal sukses zou verzekeren.
Aanzien, klantenbinding, Europees voetbal. Maar
dat ligt allemaal nog een heel eind af. Eerst moet
Winterslag opzij gezet worden en al lijkt dat geen erg
zware opdracht dan leert de bekertraditie toch het
tegenovergestelde. Underdogs overtreffen zich vaak
bij dergelijke eenmalige konfrontaties en daarbij
kwam Beveren de voorbije maanden op de Freethiel
niet overtuigend uit de hoek. Het moet nu in ieder
geval scoren en de gebeurtenissen volkomen onder
kontrole houden. Winterslag dat verzwakt uit de
transferperiode kwam en nu ontredderd door de
nationale kompetitie laveert, zal zich eveneens willen
rehabilliteren, al blijft de vraag open of De Vrindt en
andere Van Woerkums voldoende geladen aan de
aftrap zullen verschijnen.
Beveren gaat zaterdag op afzondering te Knokke en
bewijst daarmee dat het de opdracht ernstig opneemt.
Wie de aanvalstrom zal roeren naast Albert en
Janssens wordt pas in laatste instantie bekendge
maakt. Donderdag oefende Beveren immers nog
tegen Vrasene en verder bezint men zich ook al over
de voorlijn waarmee men Lokeren zal aanpakken.
In die optiek wordt wellicht ook zondag gespeeld.
H.S.
ftkh tfirAh
Paul Lauwaert is onlangs 24 jaar geworden: op 25
november om precies te zijn. Dejongste weken stond
hij verscheidenen keren in de aktualiteit. De Stekenaar
is immers een getalenteerd cyclocrosser en heeft die
kwaliteiten vooralsnog reeds dikwijls verzilverd.
Toch debuteerde hij, zoals hij alle koereurs, op de
weg. Een superstar was hij niet onmiddellijk, toch
zegevierde hij één maal bij de nieuwelingen en ook al
eens een keertje als junior.
Cyclocross
Paul De Brauwer is,
zoals een beetje in de lijn
van de logica lag, pro
vinciaal cyclocrosskam
pioen in de A-kategorie
geworden. Op een drafje
heeft hij die titel evenwel
niet binnengerijfd: zijn
stevigste konkurrent was
de meervoudige regen
boogtruidrager Eric De
Vlaeminck. Reeds on
middellijk na de étart op
de Warande te Wetteren,
sprongen vijf durvers
naar de kop van het
pelotonDe Brauwer, De
Vlaeminck, Keilens,
Dhoog en Foucquet. Na
één ronde had dat kwin
tet een kloof van 100
meter geslagen: het
tweede pelotonnetje
werd aangevoerd door
Paul Lauwaert.
De Brauwer had er blijk
baar weinig zin in om
enkele konkurrenten mee
te nemen en demarreer
de. Precies op dat mo
ment liep een van De
Vlaeminckx bandjes
leeg, zodat Eric een
andere fiets moest ne
men. Paul bleef door
gaan en liet de anderen
niet naderbij komen. In
tussen rukte Paul Lau
waert naar de vierde
plaats op.
De Brauwer crosste ook
in Aalter en was er
tweede achter Robert
Vermeire, de ex-wereld
kampioen. Voor Paul
Lauwaert*zat er te Laar-
ne, bij de B's, een
tweede plaats achter Luc
Naudts in.
Een pluim voor Rudi Van
Impe: die trok naar de
C-cross in het Waalse
Dour en maakte er het
zegegebaar.
Werner Van der Fraenen
was in Wetteren zevende
en bijv de B's te Sint
Martens-Bodegeni vier
de. Etienne De Wilde
waagde zich ook in het
veld. Dat gebeurde te
Laarne met een vijfde
prijs als resultaat. Ook in
Laarne was Gilbert Cat-
toir zesde en voor Omer
De Paepe werd het in de
kasteelgemeente een
tiende prijs. In Wetteren
finishte Patrick Anne-
cour 15de en Jozef Van
Eetvelde als 17de. Paul
Vergeylen was in Laarne
18de.
Uit het provinciaal kam
pioenschap voor C-cros-
sers te Wetteren, puurde
Luc Van Puyvelde een
zesde prijs en Ronny
Dierickx was daar tiende.
Uit het provinciaal kam
pioenschap voor C-cros-
sers te Wetteren, puurde
Luc Van Puyvelde een
zesde prijs en Ronny
Dierickx was daar tiende.
Pierre D'Haese tufte naar
Waterland-Oudeman
waar een WAOD-cross
op het programma
stond. Het werd een
derde prijs.
Stilaan vond hij zijn ware
bestemming: het cyclocros
sen, een discipline die het
best te kombineren is met
het werk voor het dagelijks
brood. Lauwaert is tewerk
gesteld als onderhoudsme-
chanieker en automechanie-
ker in een vleeswarenfa-
briek te Sint Niklaas.
Sport bedrijven is voor Paul
niet in de eerste plaats een
«deur op een profloop
baan», doch veeleer een
hobby. Als hij vorderingen
blijft maken in het cyclo
crossen, zit de kans erin dat
hij eens of later een prof-
kontrakt ondertekent. Doch
dan zal dat niet over het
volle jaar zijn: hij blijft
veldrijder.
Doping oneerlijk
Als junior behaalde Paul
Lauwaert vijf veldritover-
winningen. Een stimulans
om in die richting voort te
gaan. Intussen is hij in
Oost-Vlaanderen, achter
Paul De Brauwer, de num
mer twee geworden en de
kans zit erin dat hij zowel in
de provinciale als de natio
nale kampioenschappen
zeer dicht finisht.
Paul heeft over doping geen
enkel goed woord: «Waar
om zou je stimulerende
middelen slikken? Eerst en
vooral blijft er niets spor
tiefs meer over: het is een
vorm van «bovennatuurlij
ke kracht» en wat heb je
eraan, jezelf over het paard
te tillen. Ik vind doper en
oneerlijk. Daarenboven on
dermijnt de gebruiker er
zijn eigen gestel mee».
Naar de dokter gaat Lau
waert wél. Hij volgt tot op
zekere hoogte diens raadge
vingen; «Je moet echter je
zelf een beetje kennen weten
wat je kwaliteiten zijn, waar
de grens van je kunnen ligt.
Als je ergens met problemen
zit, of het loopt minder vlot,
dan is het de tijd om eens bij
de geneesheer binnen te
stappen. Misschien ontdekt
die dan of er al dan niet wat
fout is».
Geen massage
Paul Lauwaert heeft lak aan
een massagebeurt: al dat
wrijven op dijen en kuiten
helpt je geen vingerbreed
vooruit, vindt hij. Als veld
rijder heb je wél een verzor
ger nodig: die moet met ma
teriaal klaarstaan langs het
parkoers. Er kan al eens
een fiets defekt zijn.
Of een prof al dan niet
behoorlijk zijn brood kan
verdienen? «Ik weet er erg
weinig over: vooral bij de
wegrenners tref je echte
broodrijders.
Paul Lauwaert heeft dit sei
zoen reeds meerdere keren
het zegegebaar gemaakt. Dc
overwinning waaraan hij
het meest pret beleefde? Die
in Schoonaarde, waar hij de
A-wedstrijd won waaraan
verscheidene groten deel
nemen.
In zijn nu toch al acht jaar
lopende carrière is Paul
slechts één keer op doping
gekontroleerd. Dat was in
1979, na afloop van het na
tionaal kampioenschap.
Het kon hem niet deren dat
hij voor een plasje hethok
jein moest: «Ze moesten
meer zo'n kontroles laten
uitvoeren. Niet alleen om
dat het de eerlijkheid zou
bevorderen, doch eveneens
omdat stimulantia het hart
forceren, de gewrichten
aantasten en de vermoeid
heid op een onnatuurlijke
wijze uitstellen».
Crossen minder
gevaarlijk
Crossen vindt Paul minder
gevaarlijk dan de wegrenne-
rij: als je door het veld fietst
en loopt, ligt de snelheid
minder hoog. Maar kom:
noem nu eens een ongevaar
lijke sportdiscipline. Wat
zijn volgens Paul Lauwaert
zelf in zijn grootste kwalitei
ten: het temporijden: Als je
geen «kas» hebt, blijf je be
ter weg uit de crossen.
Waarom blijft Lauwaert
liefst in eigen buurt rond
hangen, inplaats van de
konfrontaties met de «gro
ten» te zoeken? «Waarom
moet je tientallen kilometers
achter het stuur van je wa
gen, als je dichtbij koersge-
legenheid genoeg krijgt? Ik
trok toch naar Schoonaar
de, en daar was toch nog
heel wat meer dan klein
grut?». Thuis staat iedereen
achter dat cyclocrossen,
vooral verzorger en verloof
de duimen voor hem..-. Een
stimulans om voort te doen.
Zelfs als de modder tot in je
oren spuit. (mm)
Amateur Paul Van Cleemput? Een late roeping, echt waar.
Pas een paar maanden voor zijn twintigste verjaardag nam
hij voor de eerste keer deel aan een wielerkoers. Dat was In
maart 1979. Voor Iemand die nooit hij de nieuwelingen of
de junioren reed, is het geen lachtertje onmiddellijk met de
«grote jongens» mee te bollen. Sommigen zitten al een
viertal jaren «in de stiel», en jij valt zomaar met de deur in
huis. Zonder ervaring, zonder erg goed te weftn waaraan je
begonnen bent.
Paul De Brauwer:
wereldkampioenschap
De BWB heeft de namen vrijgegeven van de cyclo-
crossers die opgenomen zijn in de voorselektieGeen
Paul Lauwaert, al zou de Stekenaar die aanwijzing
verdienen. Wél Paul De Brauwer die men onmoge
lijk over het hoofd kan zien, en wel eens de beste
Belg zou kunnen zijn in de regenboogtuistrijd voor
de amateurs, (mm)
Jenny De Smet: sportlaureate
Terecht is Jenny De Smet in Hamme verkozen tot
sportlaureate 1979. Jenny heeft een fantastisch
seizoen achter de rug, won in eigen land verscheide
ne wielerkoersen voor vrouwen, en behaalde zilver
in het wereldkampioenschap op de weg. (mm)
Schoonaarde: profs
Wielerklub De Toekomst zal in 1980 het provinciaal
kampioenschap voor profs organiseren. Er werd een
bod gedaan van 22.666 frank, en daarmee trokken
de Schoonaardenaars het laken naar hun kant. Een
stimulans voor thuisrennerJohny De Nuldie
volgend jaar een te duchten man zal zijn, nu hij
(Eindelijk) zijn rechtmatige plaats als kopman van
een ploeg kon opeisen. mm
Temse: dames
In Temse zullen volgend jaar de internationale
dames het provinciaal kampioenschap betwisten. De
Scheppersvrienden kregen de toewijzing van ,dc
provinciale algemene vergadering van de BWB. Ze
betalen aan de -bond6.581 fr. voor deze organisa
tie. Het veldritkampioenschap voor C en D gaat
naar Sport en Steun Stekene dat daarvoor respek-
tievelijk 16.150 fr. en 6.155 fr. wil afdokken, (mm)
Scheidsrechters Wetthra
De algemene vergadering van scheidsrechtersvrien-
denkring Wetthra heeft plaats op vrijdag 21 decem
ber om 19.30 uur in het lokaal Sportarena, Grote
Markt te Wetteren. Op de agenda o.m. spelregelkwis
Ereprijs Wetthra', afrekening kersttombola en
nieuwtjes van de PSC.
15 jaar AC Baasrode
Zaterdag 15 december was AC Baasrode aan het
feesten en daar was alle reden toe. Vooreerst was er
het 100ste lid maar er kwam nog bij het 30 jaar
atleet zijn van Louis Van Spitael en de 15de verjaar
dag van de klub.
Voor alle leden was er een mosselsouper die in een
feest eindigde pas op zondag morgen 5 uur. Toch
waren die dag nog enkele moedigen aan de start van
een veldloop.
Piet Roels: eerste zege
Veteraan Piet Roels heeft te Oosteeklo zijn eerste
zege van het seizoen behaald en daar liep Alfons De
Clercq een 90ste plaats bij de seniores.
Laurent Vrancken te Lessen
Laurent Vrancken heeft te Lessen zijn tweede over
winning van het seizoen behaald en met hem waren
ook aan de start Guy Jacobs die 40ste 'werd en
Francis Moortgat die op de 65ste plaats eindigde.
Atigele Van Laecke coach van
Atlantis
Zondag liep Angele Van Laecke langs de lijn bij de
zaalkorfbalwedstrijden die Atlantis speelde en dat
werd door de spelers op prijs gesteld. Vooral de
nieuwelingen bij Atlantis vonden het fijn en de hoop
werd uitgesproken dat het niet bij die ene match zou
blijven.
Hoe dan ook, de op 2 mei
1959 geboren inwoner van
Waasmunster, trok zijn
streng. Paul Van Cleemput
gooide er niet van meetaf
aan de beuk in. Hij was al
zeer blij de kilometers te
kunnen rondfietsen. Opge
ven deed hij zelden of nooit:
doorbijten, al moest hij zich
soms blauw rijden. De eerste
vier maanden betaalde Paul
leergeld. Hij arriveerde in
die periode steeds tussen de
22ste en de 25ste. Niet om
naar huis over te schrijven,
doch in de gegeven omstan
digheden meer dan behoor
lijk. Achteraf finishte hij
steeds bij de eerste 20. en
volgend jaar gaat het onge
twijfeld nog veel beter.
Hobby
Paul Van Cleemput kan in
de spurt aardig uit de
voeten. Vooralsnog kreeg hij
echter geen enkele keer de
kans om een gooi naar de
zege te doen. maar dat komt
wel: als je zijn resultaten-
lijstje bekijkt, dan stel je vast
dat de stijgende lijn zich
bestendigt. We hebben vroe
ger renners gekend die op
rijpere leeftijd in het zadel
klommen en verscheidene
«grote beloften» voorbij-
groeiden. Wellicht zit er dat
ook voor hem in. Feit is dat
Van Cleemput de tijd kreeg
om rustig naar de volwassen
heid te groeien en nu over
een onaangetast krachten-
potentieel beschikt.
Koersen is voor Paul mo
menteel een hobby als een
ander. Maar hij leeft voor de
wielrennerij. Dat is erg
belangrijk, want wie weet
wordt hem eens of later de
kans niet geboden een prof-
kontrakt te ondertekenen.
Zo ver is het echter nog niet.
Intussen is en blijft zijn job
van automechanieker zijn
voornaamste bezigheid en-
zijn broodwinning.
Een koereur loopt soms
gevaar, meent Paul Van
Cleemput, je weet nooit of je
al dan niet zonder kleer
scheuren een valpartij over
leeft. In een massaspurt je
kans wagen, is evenmin een
sinekuurtje: er wordt soms
geduwd en getrokken en met
de ellebogen gewerkt. Een
blode Jan komt er zelden
aan zijn trekken.
Doping? Paul heeft er reeds
veel over horen praten, "maar
hijzelf weet niet hoe het
allemaal in elkaar steekt, het
interesseert hem trouwens
geen barst. Als hij het op
eigen krachten niet kan
rooien gaat hij liever vissen
of biljarten. De raad van een
dokter inwinnen doet Paul
wél. En hij doet ook wat die
wijze man hem zegt. Van
doping heeft Van Ceemput
een afschuw: mettertijd
gaan je spieren ervan kapot,
meent hij, en als je «gepakt»
wordt, lachen ze je nog uit
op de koop toe.
Een verzorger staat hem bij
en speelt af en toe gangma
ker met de bromfiets tijdens
de trainingsritten.
Omdat een renner, vooral
iemand die de wielrennerij
als een vrijetijdsbesteding
bedrijft, er een pak centen
moet tegenaan gooien, is de
morele en financiële steun
van een supportersklub ge
wenst. In Waasmunster
staan «De Paulsvrienden»
achter hun poulain. Het
lokaal van die klub is in café
«De Volksvriend», Saasbeek-
straat 52 gevestigd, en wie
lid wil worden, mag dat: er
kan altijd nog eentje bij.
Pronostiek
Het debuut van de 20-jarige
Paul Van Cleemput was
hoopwekkend. Als de kondi-
tie in 1980 in stijgende lijn
blijft gaan, mikt hij zeker
naar een eerste zege, een
springplank naar meer en
beter. Want echter speelt hij
met de gedachte dat hij eens
of later met fietsen zijn
broodje kan verdienen. Een
kontrakt ondertekenen
hangt evenwel van verschei
dene uiteenlopende faktoren
af: belangrijk is evenwel dat
een dikgesmeerde boterham
op tafel moet komen, anders
blijft hij amateur tot het
einde van zijn carrière. Dat
de familie als één man
positief tegenover het wiel
rennen staat, vindt Paul Van
Cleemput prettig. Het is een
stimulans om alsmaar beter
pogen te doen.
Jenny De Smet: sportlaureate te Hamme.(c)
